02019R0472 — PL — 14.08.2019 — 001.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/472 z dnia 19 marca 2019 r. ustanawiające wieloletni plan gospodarowania stadami poławianymi w wodach zachodnich i wodach z nimi sąsiadujących oraz połowami eksploatującymi te stada, zmieniające rozporządzenia (UE) 2016/1139 i (UE) 2018/973 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 811/2004, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007 i (WE) nr 1300/2008 (Dz.U. L 083 z 25.3.2019, s. 1)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r.	L 198	105	25.7.2019

---

▼B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/472

z dnia 19 marca 2019 r.

ustanawiające wieloletni plan gospodarowania stadami poławianymi w wodach zachodnich i wodach z nimi sąsiadujących oraz połowami eksploatującymi te stada, zmieniające rozporządzenia (UE) 2016/1139 i (UE) 2018/973 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 811/2004, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007 i (WE) nr 1300/2008

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1.  W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się wieloletni plan (zwany dalej „planem”) dotyczący stad dennych wymienionych poniżej, w tym stad głębokowodnych, w wodach zachodnich, a w przypadku gdy stada te występują również poza wodami zachodnimi, w wodach sąsiadujących z nimi, oraz dotyczący połowów eksploatujących te stada:

W przypadku gdy opinie naukowe, w szczególności opinie wydawane przez ICES lub podobny niezależny organ naukowy uznany na poziomie unijnym lub międzynarodowym, wskazują na zmiany w geograficznym rozmieszczeniu stad wymienionych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, Komisja może przyjmować akty delegowane zgodnie z art. 18, zmieniające niniejsze rozporządzenie poprzez dostosowania w obszarach wyszczególnionych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu w celu odzwierciedlenia tych zmian. Dostosowania takie nie mogą wykraczać poza obszary występowania stad w wodach Unii podobszarów ICES 4–10 oraz obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 i 34.2.0.

2.  W przypadku gdy na podstawie opinii naukowych Komisja uzna, że wykaz stad określonych w ust. 1 akapit pierwszy wymaga zmiany, może przedłożyć wniosek w sprawie zmiany tego wykazu.

3.  W odniesieniu do wód przyległych objętych zakresem ust. 1 niniejszego artykułu, zastosowanie mają tylko art. 4 i 7 oraz środki dotyczące uprawnień do połowów zgodnie z art. 8 niniejszego rozporządzenia.

4.  Niniejsze rozporządzenie ma również zastosowanie do przyłowów złowionych w wodach zachodnich podczas połowów ze stad wymienionych w ust. 1. Jednakże w przypadku gdy na podstawie innych aktów prawnych Unii ustanawiających plany wieloletnie w odniesieniu do tych stad ustanowiono przedziały FMSY i środki ochronne powiązane z biomasą, stosuje się te przedziały i środki ochronne.

5.  Niniejsze rozporządzenie określa również szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w wodach Unii stanowiących część wód zachodnich w odniesieniu do wszystkich stad gatunków, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku na mocy art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

6.  Jak określono w art. 9, niniejsze rozporządzenie określa środki techniczne mające zastosowanie w wodach zachodnich w odniesieniu do każdego stada.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, oprócz definicji zawartych w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ( 1 ) i art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 ( 2 ), stosuje się następujące definicje:

ROZDZIAŁ II

CELE

Artykuł 3

Cele

1.  Plan ma na celu przyczynienie się do osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w szczególności poprzez stosowanie w zarządzaniu rybołówstwem podejścia ostrożnościowego, oraz zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morskich doprowadziła do odtworzenia i utrzymania populacji poławianych gatunków powyżej poziomów, które mogą doprowadzić do MSY.

2.  Celem planu jest przyczynienie się do wyeliminowania odrzutów poprzez unikanie i ograniczanie w miarę możliwości niezamierzonych połowów oraz do wdrożenia obowiązku wyładunku ustanowionego w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do gatunków objętych limitami połowowymi i do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie.

3.  Plan wdraża podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby zapewnić minimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na ekosystem morski. Plan musi być spójny z unijnym prawodawstwem dotyczącym środowiska, w szczególności z celem, jakim jest osiągnięcie do 2020 r. dobrego stanu środowiska, jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2008/56/WE.

4.  W szczególności plan ma na celu:

5.  Środki przewidziane w planie stosuje się zgodnie z najlepszymi dostępnymi opiniami naukowymi. W przypadku braku wystarczających danych w odniesieniu do odpowiednich stad stosuje się porównywalny poziom ochrony.

ROZDZIAŁ III

WARTOŚCI DOCELOWE

Artykuł 4

Wartości docelowe

1.  Docelowe wartości śmiertelności połowowej – zgodne z przedziałami FMSY określonymi w art. 2 – muszą zostać osiągnięte tak szybko, jak to możliwe, w sposób progresywny i stopniowy, do 2020 r. w odniesieniu do stad wymienionych w art. 1 ust. 1, oraz utrzymane w przedziałach FMSY w późniejszym okresie, zgodnie z niniejszym artykułem.

2.  O ustalenie przedziałów FMSY w oparciu o plan występuje się w szczególności do ICES lub podobnego niezależnego organu naukowego uznanego na poziomie unijnym lub międzynarodowym.

3.  Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Rada ustala uprawnienia do połowów w odniesieniu do danego stada w niższym zakresie przedziału FMSY dostępnego w tym czasie dla tego stada.

4.  Niezależnie od ust. 1 i 3 uprawnienia do połowów dla danego stada mogą zostać ustalone na poziomach niższych niż przedziały FMSY.

5.  Niezależnie od ust. 3 i 4 uprawnienia do połowów danego stada mogą zostać ustalone zgodnie z wyższym zakresem przedziału FMSY dostępnego w tym czasie dla tego stada, pod warunkiem że wielkość stada, o którym mowa w art. 1 ust. 1, przekracza poziom MSY Btrigger:

6.  W przypadku gdy nie można ustalić przedziałów FMSY dla stad wymienionych w art. 1 ust. 1 z powodu braku odpowiednich informacji naukowych, stadami takimi zarządza się zgodnie z art. 5 do chwili uzyskania przedziałów FMSY zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

7.  Uprawnienia do połowów ustala się w każdym przypadku w sposób zapewniający mniejsze niż 5 % prawdopodobieństwo zmniejszenia się biomasy stada tarłowego poniżej Blim.

Artykuł 5

Zarządzanie stadami stanowiącymi przyłów

1.  Środki zarządzania w odniesieniu do stad, o których mowa w art. 1 ust. 4, w tym – w stosownych przypadkach – uprawnienia do połowów, ustala się przy uwzględnieniu najlepszych dostępnych opinii naukowych oraz muszą być spójne z celami określonymi w art. 3.

2.  Gdy nie są dostępne odpowiednie informacje naukowe, stadami, o których mowa w art. 1 ust. 4, zarządza się zgodnie z podejściem ostrożnościowym do zarządzania zasobami rybołówstwa, określonym w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, oraz zgodnie z art. 3 ust. 5 niniejszego rozporządzenia.

3.  Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przy zarządzaniu połowami wielogatunkowymi w odniesieniu do stad, o których mowa w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, uwzględnia się trudności w prowadzeniu połowów ze wszystkich stad na poziomie MSY jednocześnie, zwłaszcza w sytuacjach, kiedy prowadzi to do przedwczesnego zamykania połowów.

Artykuł 6

Ograniczenia wahań wysokości uprawnień do połowów dla danego stada

Odpowiedni komitet doradczy może zalecić Komisji podejście zarządcze zmierzające do ograniczenia rocznych wahań wysokości uprawnień do połowów w odniesieniu do konkretnego stada wymienionego w art. 1 ust. 1.

Rada może uwzględnić takie zalecenia przy ustalaniu wysokości uprawnień do połowów, pod warunkiem że wysokość uprawnień do połowów jest zgodna z art. 4 i 8.

ROZDZIAŁ IV

ŚRODKI OCHRONNE

Artykuł 7

Punkty odniesienia do celów ochrony

W oparciu o plan występuje się w szczególności do ICES lub podobnego niezależnego organu naukowego uznanego na poziomie unijnym lub międzynarodowym o ustalenie następujących punktów odniesienia do celów ochrony pełnej zdolności reprodukcyjnej stad, o których mowa w art. 1 ust. 1:

Artykuł 8

Środki ochronne

1.  Jeżeli opinie naukowe wskazują, że w danym roku biomasa stada tarłowego, a w przypadku stad homarca – liczebność, któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, są niższe niż MSY Btrigger, przyjmuje się odpowiednie środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego powrotu danego stada lub jednostki funkcjonalnej do poziomów wyższych niż poziomy pozwalające uzyskać MSY. W szczególności, niezależnie od art. 4 ust. 3, uprawnienia do połowów ustala się na poziomie spójnym ze śmiertelnością połowową zmniejszoną do poziomu poniżej wyższego zakresu przedziału FMSY, biorąc pod uwagę spadek biomasy.

2.  Jeżeli opinie naukowe wskazują, że biomasa stada tarłowego, a w przypadku stad homarca – liczebność, któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, są niższe niż Blim, przyjmuje się dalsze środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego powrotu danego stada lub jednostki funkcjonalnej do poziomów wyższych niż poziom pozwalający uzyskać MSY. Te środki zaradcze mogą w szczególności obejmować, niezależnie od art. 4 ust. 3, zawieszenie połowów ukierunkowanych na dane stado lub jednostkę funkcjonalną i odpowiednie zmniejszenie uprawnień do połowów.

3.  Środki zaradcze, o których mowa w niniejszym artykule, mogą obejmować:

4.  Wyboru środków, o których mowa w niniejszym artykule, dokonuje się w zależności od charakteru, powagi, czasu trwania i powtarzalności sytuacji, w której biomasa stada tarłowego, a w przypadku stad homarca – liczebność, spada poniżej poziomów, o których mowa w art. 7.

ROZDZIAŁ V

ŚRODKI TECHNICZNE

Artykuł 9

Środki techniczne

▼M1

1.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do następujących środków technicznych, w zakresie, w jakim nie są one objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 ( 3 ):

▼B

▼M1

2.  Środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przyczyniają się do osiągnięcia celów wyznaczonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia i muszą być zgodne z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

▼B

ROZDZIAŁ VI

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW

Artykuł 10

Uprawnienia do połowów

1.  Przy przydzielaniu uprawnień do połowów, którymi dysponują zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, państwa członkowskie uwzględniają prawdopodobny skład połowów dokonanych przez statki biorące udział w połowach wielogatunkowych.

2.  Po powiadomieniu Komisji państwa członkowskie mogą zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 wymieniać się całością lub częścią przydzielonych im uprawnień do połowów.

3.  Bez uszczerbku dla art. 8 TAC dla stad homarca w wodach zachodnich może być określony dla obszarów zarządzania odpowiadających poszczególnym obszarom zdefiniowanym w art. 1 ust. 1 akapit pierwszy pkt 22–25. W takich przypadkach TAC w danym obszarze zarządzania może być sumą limitów połowowych dla tych jednostek funkcjonalnych oraz dla prostokątów statystycznych znajdujących się poza jednostkami funkcjonalnymi.

Artykuł 11

Połowy rekreacyjne

1.  Jeżeli opinie naukowe wskazują, że połowy rekreacyjne mają znaczący wpływ na śmiertelność połowową danego stada, o którym mowa w art. 1 ust. 1, Rada może określić niedyskryminujące limity dla rybaków rekreacyjnych.

2.  Przy ustalaniu limitów, o których mowa w ust. 1, Rada opiera się na przejrzystych i obiektywnych kryteriach, w tym kryteriach o charakterze środowiskowym, społecznym i gospodarczym. Kryteria, jakie mają być stosowane, mogą obejmować w szczególności wpływ połowów rekreacyjnych na środowisko, znaczenie społeczne tej działalności oraz jej wkład w gospodarkę na obszarach przybrzeżnych.

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie podejmują niezbędne i proporcjonalne środki w celu monitorowania i gromadzenia danych dla wiarygodnego oszacowania rzeczywistych poziomów połowów rekreacyjnych.

Artykuł 12

Ograniczenie nakładów połowowych dla soli w zachodniej części kanału La Manche

1.  W ramach planu TAC dla soli w zachodniej części kanału La Manche (rejon ICES 7e) są uzupełniane ograniczeniem nakładów połowowych.

2.  Przy ustalaniu wysokości uprawnień do połowów Rada podejmuje co roku decyzję o maksymalnej liczbie dni połowowych dla statków obecnych w zachodniej części kanału La Manche zarzucających włoki ramowe o rozmiarze oczka równym 80 mm lub większym oraz dla statków obecnych w zachodniej części kanału La Manche zarzucających sieci statyczne o rozmiarze oczka równym 220 mm lub mniejszym.

3.  Maksymalną liczbę dni połowowych, o której mowa w ust. 2, dostosowuje się w ten sam sposób, co śmiertelność połowową odpowiadającą wahaniom TAC.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY DOTYCZĄCE OBOWIĄZKU WYŁADUNKU

Artykuł 13

Przepisy dotyczące obowiązku wyładunku w wodach Unii stanowiących część wód zachodnich

1.  W odniesieniu do wszystkich stad gatunków występujących w wodach zachodnich, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 aktów delegowanych uzupełniających niniejsze rozporządzenie, określając szczegóły tego obowiązku, jak przewidziano w art. 15 ust. 5 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2.  Obowiązek wyładunku przewidziany w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie ma zastosowania do połowów rekreacyjnych, w tym w przypadkach, w których Rada określa limity zgodnie z art. 11 niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

DOSTĘP DO WÓD I ZASOBÓW

Artykuł 14

Upoważnienia do połowów i pułapy zdolności połowowej

1.  W odniesieniu do każdego z obszarów ICES, o których mowa w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, każde państwo członkowskie wydaje upoważnienia do połowów statkom pływającym pod jego banderą, i które prowadzą połowy w tym obszarze, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. W takich upoważnieniach do połowów państwa członkowskie mogą również ograniczyć całkowitą zdolność połowową statków używających określonych narzędzi.

2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie ograniczeń całkowitej zdolności połowowej flot zainteresowanych państw członkowskich, tak aby ułatwić osiągnięcie celów określonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia.

3.  Każde państwo członkowskie sporządza i prowadzi wykaz statków posiadających upoważnienie do połowów, o którym mowa w ust. 1, oraz udostępnia ten wykaz Komisji i pozostałym państwom członkowskim na swojej oficjalnej stronie internetowej.

ROZDZIAŁ IX

ZARZĄDZANIE STADAMI BĘDĄCYMI PRZEDMIOTEM WSPÓLNEGO ZAINTERESOWANIA

Artykuł 15

Zasady i cele zarządzania stadami będącymi przedmiotem wspólnego zainteresowania Unii i państw trzecich

1.  W przypadku gdy stada będące przedmiotem wspólnego zainteresowania są eksploatowane również przez państwa trzecie, Unia współpracuje z tymi państwami trzecimi z myślą o zapewnieniu zarządzania tymi stadami w sposób zrównoważony, spójny z celami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, a w szczególności z jego art. 2 ust. 2, oraz z niniejszym rozporządzeniem. W przypadku braku formalnego porozumienia Unia dokłada wszelkich starań, aby wypracować wspólne ustalenia odnośnie do połowów takich stad w celu umożliwienia zrównoważonego zarządzania, tym samym promując równe warunki działania dla podmiotów gospodarczych Unii.

2.  W kontekście wspólnego zarządzania stadami z państwami trzecimi Unia może dokonywać wymiany uprawnień do połowów z państwami trzecimi zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

ROZDZIAŁ X

REGIONALIZACJA

Artykuł 16

Współpraca regionalna

1.  Art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 ma zastosowanie do środków, o których mowa w art. 9 i 13 oraz art. 14 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

2.  Do celów ust. 1 niniejszego artykułu państwa członkowskie, które mają bezpośredni interes w zarządzaniu wodami północno-zachodnimi, mogą przedkładać wspólne rekomendacje dotyczące wód północno-zachodnich, a państwa członkowskie, które mają bezpośredni interes w zarządzaniu wodami południowo-zachodnimi, mogą przedkładać wspólne rekomendacje dotyczące wód południowo-zachodnich. Te państwa członkowskie mogą również razem przedkładać wspólne rekomendacje dotyczące całości tych wód. Rekomendacje te przedkłada się zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 po raz pierwszy nie później niż w dniu 27 marca 2020 r., a następnie 12 miesięcy po każdym przedłożeniu oceny planu zgodnie z art. 17 niniejszego rozporządzenia. Zainteresowane państwa członkowskie mogą również przedkładać takie rekomendacje w razie konieczności, w szczególności w przypadku wystąpienia nagłej zmiany w sytuacji któregokolwiek ze stad, do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie, lub w celu zaradzenia sytuacjom nadzwyczajnym wskazanym w najnowszej opinii naukowej. Wspólne rekomendacje w odniesieniu do środków dotyczących danego roku kalendarzowego przedkłada się nie później niż w dniu 1 lipca roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy.

3.  Uprawnienia przyznane na mocy art. 9 i 13 oraz art. 14 ust. 2 niniejszego rozporządzenia pozostają bez uszczerbku dla uprawnień przyznanych Komisji na mocy innych przepisów prawa Unii, w tym rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

ROZDZIAŁ XI

OCENA I PRZEPISY PROCEDURALNE

Artykuł 17

Ocena planu

Do dnia 27 marca 2024 r., a następnie co pięć lat, Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wyników planu i jego wpływu na stada, do których ma zastosowanie niniejsze rozporządzenie, oraz dotyczące połowów eksploatujących te stada, w szczególności w odniesieniu do realizacji celów określonych w art. 3.

Artykuł 18

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 1 ust. 1, art. 9 i 13 oraz art. 14 ust. 2, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 26 marca 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.  Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 1 ust. 1, art. 9 i 13 oraz art. 14 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.  Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.  Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 1 ust. 1, art. 9 i 13 oraz art. 14 ust. 2 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

ROZDZIAŁ XII

WSPARCIE Z EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU MORSKIEGO I RYBACKIEGO

Artykuł 19

Wsparcie z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego

Środki czasowego zaprzestania przyjęte w celu realizacji celów planu uznaje się za czasowe zaprzestanie działalności połowowej do celów art. 33 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia (UE) nr 508/2014.

ROZDZIAŁ XIII

ZMIANY W ROZPORZĄDZENIACH (UE) 2016/1139 ORAZ (UE) 2018/973

Artykuł 20

Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2016/1139

W rozporządzeniu (UE) 2016/1139 wprowadza się następujące zmiany:

„Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i art. 2 rozporządzenia (WE) nr 2187/2005. Dodatkowo stosuje się następujące definicje:

„Artykuł 4

Wartości docelowe

1.  Docelowe wartości śmiertelności połowowej – zgodne z przedziałami FMSY określonymi w art. 2 – muszą zostać osiągnięte tak szybko, jak to możliwe, w sposób progresywny i stopniowy, do 2020 r. w odniesieniu do stad wymienionych w art. 1 ust. 1, oraz utrzymane w przedziałach FMSY w późniejszym okresie, zgodnie z niniejszym artykułem.

2.  W oparciu o plan występuje się w szczególności do ICES lub podobnego niezależnego organu naukowego uznanego na poziomie unijnym lub międzynarodowym o ustalenie przedziałów FMSY.

3.  Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Rada ustala uprawnienia do połowów w odniesieniu do danego stada w niższym zakresie przedziału FMSY dostępnego w tym czasie dla tego stada.

4.  Niezależnie od ust. 1 i 3 uprawnienia do połowów mogą zostać ustalone na poziomach niższych niż przedziały FMSY.

5.  Niezależnie od ust. 3 i 4 uprawnienia do połowów danego stada mogą zostać ustalone zgodnie z wyższym zakresem przedziału FMSY dostępnego w tym czasie dla tego stada, pod warunkiem że wielkość stada, o którym mowa w art. 1 ust. 1, przekracza poziom MSY Btrigger:

6.  Uprawnienia do połowów ustala się w każdym przypadku w sposób zapewniający mniejsze niż 5 % prawdopodobieństwo zmniejszenia się biomasy stada tarłowego poniżej Blim.”;

„Artykuł 4a

Punkty odniesienia do celów ochrony

W oparciu o plan występuje się w szczególności do ICES lub podobnego niezależnego organu naukowego uznanego na poziomie unijnym lub międzynarodowym o ustalenie następujących punktów odniesienia do celów ochrony pełnej zdolności reprodukcyjnej stad, o których mowa w art. 1 ust. 1:

„Artykuł 5

Środki ochronne

1.  Jeżeli opinie naukowe wskazują, że w danym roku biomasa tarłowa któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, jest niższa niż MSY Btrigger, przyjmuje się odpowiednie środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego powrotu danego stada do poziomów wyższych niż poziomy pozwalające uzyskać MSY. W szczególności, niezależnie od art. 4 ust. 3, uprawnienia do połowów ustala się na poziomie spójnym ze śmiertelnością połowową zmniejszoną do poziomu poniżej wyższego zakresu przedziału FMSY, biorąc pod uwagę spadek biomasy.

2.  Jeżeli opinie naukowe wskazują, że biomasa tarłowa któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, jest niższa niż Blim, przyjmuje się dalsze środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego powrotu danego stada do poziomów wyższych niż poziom pozwalający uzyskać MSY. Te środki zaradcze mogą w szczególności obejmować, niezależnie od art. 4 ust. 3, zawieszenie połowów ukierunkowanych na dane stado i odpowiednie zmniejszenie uprawnień do połowów.

3.  Środki zaradcze, o których mowa w niniejszym artykule, mogą obejmować:

4.  Wyboru środków, o których mowa w niniejszym artykule, dokonuje się w zależności od charakteru, powagi, czasu trwania i powtarzalności sytuacji, w której biomasa stada tarłowego spada poniżej poziomów, o których mowa w art. 4a.”;

„3.  Obowiązek wyładunku przewidziany w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie ma zastosowania do połowów rekreacyjnych, w tym w przypadkach, w których Rada określa limity dla rybaków rekreacyjnych.”;

Artykuł 21

Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2018/973

W rozporządzeniu (UE) 2018/973 wprowadza się następujące zmiany:

„3.  Na zasadzie odstępstwa od załącznika XII do rozporządzenia (WE) nr 850/98 minimalny rozmiar odniesienia dla homarca (Nephrops norvegicus) w rejonie ICES 3a wynosi 105 mm.

Niniejszy ustęp ma zastosowanie do dnia, w którym załącznik XII do rozporządzenia (WE) nr 850/98 przestanie obowiązywać.”;

„Artykuł 11

Przepisy odnoszące do obowiązku wyładunku w wodach Unii na Morzu Północnym

1.  W odniesieniu do wszystkich stad gatunków występujących w wodach zachodnich, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 aktów delegowanych uzupełniających niniejsze rozporządzenie, określając szczegóły tego obowiązku, jak przewidziano w art. 15 ust. 5 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

2.  Obowiązek wyładunku przewidziany w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie ma zastosowania do połowów rekreacyjnych, w tym w przypadkach, w których Rada określa limity dla połowów rekreacyjnych zgodnie z art. 10 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.”.

ROZDZIAŁ XIV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 22

Uchylenie

1.  Następujące rozporządzenia tracą moc:

2.  Odesłania do uchylonych rozporządzeń odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 23

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

---

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady

Parlament Europejski i Rada mają zamiar uchylić uprawnienia do przyjmowania środków technicznych w drodze aktów delegowanych na mocy art. 8 niniejszego rozporządzenia, gdy przyjmą nowe rozporządzenie dotyczące środków technicznych, które obejmuje uprawnienie dotyczące tych samych środków.

---

( 1 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

( 2 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1).

( 3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. L 198 z, 25.7.2019, s. 105).