This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02019R0287-20250511
Regulation (EU) 2019/287 of the European Parliament and of the Council of 13 February 2019 implementing bilateral safeguard clauses and other mechanisms allowing for the temporary withdrawal of preferences in certain trade agreements concluded between the European Union and third countries
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/287 z dnia 13 lutego 2019 r. wprowadzające dwustronne klauzule ochronne oraz inne mechanizmy umożliwiające tymczasowe wycofanie preferencji przewidzianych w niektórych umowach handlowych zawartych między Unią Europejską a państwami trzecimi
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/287 z dnia 13 lutego 2019 r. wprowadzające dwustronne klauzule ochronne oraz inne mechanizmy umożliwiające tymczasowe wycofanie preferencji przewidzianych w niektórych umowach handlowych zawartych między Unią Europejską a państwami trzecimi
02019R0287 — PL — 11.05.2025 — 003.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/287 z dnia 13 lutego 2019 r. (Dz.U. L 053 z 22.2.2019, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
nr |
strona |
data |
||
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2024/1362 z dnia 13 marca 2024 r. |
L 1362 |
1 |
17.5.2024 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2024/2634 z dnia 29 lipca 2024 r. |
L 2634 |
1 |
4.10.2024 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2025/880 z dnia 25 lutego 2025 r. |
L 880 |
1 |
8.5.2025 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/287
z dnia 13 lutego 2019 r.
wprowadzające dwustronne klauzule ochronne oraz inne mechanizmy umożliwiające tymczasowe wycofanie preferencji przewidzianych w niektórych umowach handlowych zawartych między Unią Europejską a państwami trzecimi
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
Przepisy te mają zastosowanie bez uszczerbku dla jakichkolwiek postanowień szczególnych zawartych w umowach handlowych i wymienionych w załączniku, w odniesieniu do dwustronnych klauzul ochronnych lub innych mechanizmów umożliwiających tymczasowe wycofanie preferencji taryfowych lub innego preferencyjnego traktowania, w przypadku gdy takie postanowienia nie są zgodne z niniejszym rozporządzeniem.
W związku w tym niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia Komisji negocjowania takich postanowień szczególnych w przyszłych umowach handlowych.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia:
„umowa” oznacza umowę handlową, o której mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia;
„dwustronna klauzula ochronna” oznacza postanowienie odnoszące się do tymczasowego zawieszenia stosowania preferencji taryfowych, które jest określone w umowie;
„zainteresowane strony” oznaczają strony, których dotyczy przywóz produktu;
„przemysł Unii” oznacza wszystkich unijnych producentów produktu podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego prowadzących działalność na terytorium Unii albo producentów unijnych, których łączna produkcja produktu podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego stanowi większą część całkowitej unijnej produkcji tego produktu; w przypadku gdy produkt podobny lub bezpośrednio konkurencyjny jest tylko jednym z szeregu produktów wytwarzanych przez producentów unijnych, przemysł Unii definiowany jest w odniesieniu do konkretnych działań służących produkcji produktu podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego;
„poważna szkoda” oznacza ogólne znaczące pogorszenie sytuacji przemysłu Unii;
„groźba poważnej szkody” oznacza poważną szkodę, której powstanie jest w sposób oczywisty nieuchronne, której ustalenie zaistnienia opiera się na możliwych do zweryfikowania informacjach;
„produkt wrażliwy” oznacza produkt określony w danej umowie jako produkt stosunkowo bardziej wrażliwy na gwałtowny wzrost przywozu niż inne produkty;
„okres przejściowy” oznacza okres 10 lat od wejścia w życie umowy, o ile nie określono inaczej w danej umowie;
„państwo-strona” oznacza państwo trzecie będące stroną umowy.
Artykuł 3
Zasady
Środek ochronny może zostać wprowadzony zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w przypadku gdy produkt pochodzący z państwa-strony jest przywożony do Unii:
w tak zwiększonych ilościach, w ujęciu bezwzględnym lub względem produkcji unijnej; oraz
na takich warunkach, że może wyrządzić poważną szkodę lub grozić wyrządzeniem poważnej szkody dla przemysłu Unii; a
zwiększenie przywozu jest wynikiem zobowiązań podjętych w ramach danej umowy, w tym zmniejszenia lub zniesienia ceł na ten produkt.
Środek ochronny może przyjąć jedną z następujących form:
zawieszenie dalszego obniżenia stawki należności celnej nałożonej na dany produkt, przewidzianego w harmonogramie znoszenia ceł w ramach umowy z państwem-stroną;
podwyższenie stawki należności celnej nałożonej na dany produkt do poziomu, który nie przekracza niższego z następujących dwóch poziomów:
stawki należności celnej nałożonej na dany produkt, stosowanej wobec państwa najbardziej uprzywilejowanego, obowiązującej w momencie wprowadzania środka ochronnego; lub
podstawowej stawki należności celnej określonej w harmonogramie znoszenia ceł w ramach umowy z państwem-stroną.
Artykuł 4
Monitorowanie
Artykuł 5
Wszczęcie dochodzenia
Wniosek o wszczęcie dochodzenia musi zawierać następujące informacje:
stopę i wielkość zwiększenia przywozu danego produktu, w ujęciu bezwzględnym i względnym;
udział w rynku krajowym przejęty przez zwiększony przywóz oraz zmiany dotyczące przemysłu Unii w odniesieniu do poziomu sprzedaży, produkcji, produktywności, wykorzystania mocy produkcyjnych, zysków i strat oraz zatrudnienia.
Zawiadomienie o wszczęciu musi zawierać następujące elementy:
streszczenie informacji otrzymanych przez Komisję oraz wezwanie do przekazania Komisji wszelkich istotnych informacji;
termin, w którym zainteresowane strony mogą przedstawiać swoje opinie na piśmie oraz przekazywać informacje Komisji, jeśli takie opinie i informacje mają być uwzględnione w dochodzeniu;
termin, w którym zainteresowane strony mogą wnieść o wysłuchanie przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 9.
Artykuł 6
Prowadzenie dochodzenia
Artykuł 7
Uprzednie środki nadzoru
Artykuł 8
Wprowadzenie tymczasowych środków ochronnych
Komisja przyjmuje tymczasowe środki ochronne w krytycznych okolicznościach, w przypadku gdy opóźnienie może wyrządzić trudną do naprawienia szkodę, a przez to konieczne jest podjęcie natychmiastowych działań, stosownie do swoich wstępnych ustaleń w oparciu o czynniki, o których mowa w art. 6 ust. 5, zgodnie z którymi istnieją wystarczające dowody prima facie na to, że produkt pochodzący z danego państwa-strony jest przywożony:
w tak zwiększonych ilościach, w ujęciu bezwzględnym lub względem produkcji unijnej; oraz;
na takich warunkach, że może wyrządzić poważną szkodę lub grozić wyrządzeniem poważnej szkody dla przemysłu Unii; a
zwiększenie przywozu jest wynikiem zmniejszenia lub zniesienia cła na ten produkt.
Te tymczasowe środki ochronne przyjmuje się w drodze aktów wykonawczych zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 17 ust. 2.
Artykuł 9
Zakończenie dochodzenia oraz postępowania bez wprowadzenia środków
Artykuł 10
Wprowadzenie ostatecznych środków ochronnych
Artykuł 11
Okres stosowania i przegląd środków ochronnych
Artykuł 12
Poufność
Artykuł 13
Sprawozdanie
Artykuł 14
Inne mechanizmy i kryteria umożliwiające tymczasowe wycofanie preferencji taryfowych lub innego preferencyjnego traktowania
W przypadku gdy umowa przewiduje inne mechanizmy i kryteria umożliwiające tymczasowe wycofanie preferencji taryfowych lub innego preferencyjnego traktowania w odniesieniu do niektórych produktów, takie jak na przykład mechanizm stabilizacyjny dotyczący regionów najbardziej oddalonych Unii, Komisja, w przypadku gdy warunki określone w danej umowie są spełnione, przyjmuje akty wykonawcze w celu:
zawieszenia preferencji lub potwierdzenia braku zawieszenia preferencji taryfowych lub innego preferencyjnego traktowania w odniesieniu do danego produktu;
przywrócenia preferencji taryfowych lub innego preferencyjnego traktowania, w przypadku gdy warunki określone w danej umowie są spełnione;
dostosowania zawieszenia, tak aby spełniało ono warunki odpowiedniej umowy; lub
podjęcia wszelkich innych działań określonych w danej umowie.
Akty te przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 3.
Artykuł 15
Akty delegowane
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 16, aby zmienić załącznik w celu dodania lub usunięcia pozycji odnoszących się do:
umowy;
wszelkich postanowień szczególnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 akapit drugi;
wszelkich produktów wrażliwych.
wszelkich postanowień ustanawiających szczegółowe zasady innych mechanizmów, o których mowa w art. 14, dotyczących między innymi, jeśli ma to zastosowanie, monitorowania, terminów dochodzeń oraz sprawozdawczości.
Artykuł 16
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 17
Procedura komitetowa
Artykuł 18
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK
POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE ZAWARTE W UMOWACH ORAZ WDRAŻANE NINIEJSZYM ROZPORZĄDZENIEM
Umowa o wolnym handlu między Unią Europejską a Republiką Singapuru
|
Data rozpoczęcia stosowania |
21.11.2019 |
|
Dwustronne klauzule ochronne lub inne mechanizmy |
Rozdział trzeci „Środki ochrony handlu”, Sekcja C „Klauzula dotycząca dwustronnych środków ochronnych” |
|
Postanowienia zawarte w umowie: |
Art. 3.11 ust. 3 „3. Nie dokonuje się ustalenia, o którym mowa w art. 3.10 (Stosowanie dwustronnych środków ochronnych), o ile postępowanie wyjaśniające nie wykazało na podstawie obiektywnych dowodów istnienia związku przyczynowego między wzrostem przywozu z terytorium drugiej Strony a poważną szkodą lub groźbą jej wystąpienia. W tym względzie odpowiednio uwzględnia się inne czynniki, w tym przywóz tego samego produktu z innych państw.” Art. 3.11 ust. 4 „4. Każda ze Stron zapewnia, by jej właściwe organy kończyły wszelkie takie postępowania wyjaśniające w terminie jednego roku od daty ich wszczęcia.” Art. 3.11 ust. 5 lit. c) „5. Żadna ze Stron nie może stosować dwustronnego środka ochronnego, jak wskazano w art. 3.10 ust. 1 (Stosowanie dwustronnych środków ochronnych): […] c) po upływie okresu przejściowego, chyba że zgodę na jego stosowanie wyrazi druga Strona.” Art. 3.11 ust. 6 „6. Nie stosuje się ponownie żadnego środka wobec przywozu tego samego towaru podczas okresu przejściowego, chyba że upłynął czas równy połowie okresu, podczas którego poprzednio stosowane były środki ochronne. W takim przypadku art. 3.13 ust. 3 (Wyrównanie) nie ma zastosowania.” Art. 3.11 ust. 7 „7. Gdy Strona zakończy stosowanie dwustronnego środka ochronnego, stawka należności celnej jest równa stawce, która zgodnie z harmonogramem zawartym w załączniku 2-A obowiązywałaby w przypadku niewprowadzenia środka.” |
Umowa o wolnym handlu między Unią Europejską a Socjalistyczną Republiką Wietnamu
|
Data rozpoczęcia stosowania |
1.8.2020 |
|
Dwustronne klauzule ochronne lub inne mechanizmy |
Rozdział 3 „Środki ochrony handlu”, Sekcja C „Klauzula dotycząca dwustronnych środków ochronnych” |
|
Postanowienia zawarte w umowie: |
Art. 3.11 ust. 4 „4. Postępowanie wyjaśniające musi również wykazać, na podstawie obiektywnych dowodów, istnienie związku przyczynowego między wzrostem przywozu a poważną szkodą lub groźbą jej wystąpienia. W toku postępowania wyjaśniającego bierze się również pod uwagę wszelkie czynniki inne niż zwiększony przywóz, które w tym samym czasie również mogły spowodować szkodę.” Art. 3.11 ust. 5 „5. Każda ze Stron zapewnia, aby jej właściwe organy zakończyły postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w ust. 1, w terminie jednego roku od dnia jego wszczęcia.” Art. 3.11 ust. 6 lit. c) „6. Strony nie mogą stosować dwustronnych środków ochronnych: … c) po upływie okresu przejściowego, chyba że druga Strona wyrazi na to zgodę.” Art. 3.11 ust. 7 „7. W celu ułatwienia dostosowania w sytuacji, gdy przewidywany okres stosowania dwustronnego środka ochronnego przekracza dwa lata, Strona stosująca środek ochronny liberalizuje go stopniowo w okresie jego stosowania w regularnych odstępach czasu.” Art. 3.11 ust. 8 „8. Gdy Strona zakończy stosowanie dwustronnego środka ochronnego, stawka należności celnej jest równa stawce, która zgodnie z wykazem zawartym w załączniku 2-A (Obniżenie lub zniesienie należności celnych) obowiązywałaby w przypadku niewprowadzenia środka.” Art. 3.14 „14. W celu zapewnienia jak największej skuteczności stosowania przepisów w dziedzinie ochrony handlu na podstawie niniejszego rozdziału organy Stron prowadzące postępowanie wyjaśniające używają języka angielskiego do komunikacji i w dokumentach wymienianych między Stronami w związku z postępowaniami wyjaśniającymi w sprawie środków ochrony handlu.” |
Umowa o partnerstwie gospodarczym między Unią Europejską a Japonią
|
Data rozpoczęcia stosowania |
1.2.2019 |
|
Dwustronne klauzule ochronne lub inne mechanizmy |
Rozdział 5 „Środki ochrony handlu”, Sekcja A „Postanowienia ogólne” i Sekcja B „Dwustronne środki ochronne” oraz art. 18 „Środki ochronne” załącznika 2-C „Pojazdy silnikowe i części do nich” |
|
Postanowienia zawarte w umowie: |
Art. 5.1 lit. d) „d) »okres przejściowy« oznacza – w odniesieniu do określonego towaru pochodzącego – okres rozpoczynający się z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy i kończący się 10 lat po zakończeniu obniżania lub znoszenia ceł dla danego towaru, zgodnie z załącznikiem 2-A.” Art. 5.2 ust. 2 lit. b) pkt (ii) „(ii) stawka należności celnej stosowana wobec państwa najbardziej uprzywilejowanego, obowiązująca w dniu bezpośrednio poprzedzającym dzień wejścia w życie niniejszej Umowy.” Art. 5.3 ust. 2 „2. Dwustronne środki ochronne mogą być stosowane tylko w okresie przejściowym.” Art. 5.3 ust. 3 „3. W sytuacji, gdy przewidziany okres stosowania dwustronnego środka ochronnego przekracza jeden rok, Strona utrzymująca dwustronny środek ochronny liberalizuje go stopniowo w okresie jego stosowania w regularnych odstępach czasu w celu ułatwienia przystosowania.” Art. 5.3 ust. 4 „4. Żadnego dwustronnego środka ochronnego nie stosuje się do przywozu danego towaru pochodzącego, który był już przedmiotem dwustronnego środka ochronnego przez okres równy okresowi stosowania poprzedniego środka dwustronnego lub przez jeden rok, w zależności od tego, który okres jest dłuższy.” Art. 5.3 ust. 5 „5. Po zakończeniu obowiązywania dwustronnego środka ochronnego stawka należności celnych w odniesieniu do towaru pochodzącego podlegającego środkowi jest równa stawce, która obowiązywałaby w przypadku niewprowadzenia dwustronnego środka ochronnego.” Art. 5.4 ust. 2 „2. We wszystkich przypadkach dochodzenie zostaje zakończone w terminie jednego roku od jego wszczęcia.” Art. 5.4 ust. 4 „4. Nie stwierdza się, aby zwiększony przywóz towaru pochodzącego wyrządził lub groził wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu, o ile na podstawie obiektywnych dowodów nie wykazano w dochodzeniu istnienia związku przyczynowego między wzrostem przywozu towaru pochodzącego a poważną szkodą lub groźbą wyrządzenia poważnej szkody przemysłowi krajowemu. Przy stwierdzeniu tym – poza zwiększonym przywozem towaru pochodzącego – bierze się jednocześnie pod uwagę także inne czynniki, które również powodują szkodę dla przemysłu krajowego.” Art. 5.8 „8. Powiadomienia, o których mowa w art. 5.5 ust. 1 i art. 5.7 ust. 2, i wszelkie inne dokumenty przekazywane sobie przez Strony na mocy niniejszej sekcji sporządza się w języku angielskim.” Art. 18 „Środki ochronne” załącznika 2-C „Pojazdy silnikowe i części do nich” „1. Przez okres 10 lat od wejścia w życie niniejszej Umowy Strony zastrzegają sobie prawo do zawieszenia równoważnych koncesji lub innych równoważnych zobowiązań, w przypadku gdy druga Strona (*): a) nie stosuje któregoś z regulaminów ONZ wymienionych w dodatku 2-C-1 lub zaprzestaje jego stosowania; lub b) wprowadza lub zmienia jakikolwiek inny środek regulacyjny, który niweczy lub narusza korzyści płynące ze stosowania jednego z regulaminów ONZ określonych w dodatku 2-C-1. 2. Zawieszenia na podstawie ust. 1 pozostają w mocy do czasu podjęcia decyzji zgodnie z procedurą rozstrzygania sporów w trybie przyspieszonym, o której mowa w art. 19 niniejszego załącznika, lub znalezienia wzajemnie akceptowalnego rozwiązania, m.in. w drodze konsultacji na podstawie art. 19 lit. b) niniejszego załącznika, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.” (*) Poziom zawieszenia koncesji lub innych zobowiązań nie może przekraczać poziomu kwoty dwustronnych obrotów handlowych między Stronami produktami objętymi regulaminem ONZ, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b) niniejszego artykułu. |
Umowa o wolnym handlu między Unią Europejską a Nową Zelandią
|
Data rozpoczęcia stosowania |
1.6.2024 |
|
Dwustronne klauzule ochronne lub inne mechanizmy |
Rozdział 5 „Środki ochrony handlu”, Sekcja D „Dwustronne środki ochronne” |
|
Postanowienia zawarte w umowie: |
Art. 5.7 lit. c), e) i g) „c) »poważne pogorszenie« oznacza znaczne trudności w sektorze gospodarki wytwarzającym towary podobne lub bezpośrednio konkurencyjne; […] e) »groźba poważnego pogorszenia« oznacza poważne pogorszenie sytuacji, które jest wyraźnie nieuchronne, w oparciu o fakty, a nie jedynie przypuszczenia, domysły lub odległą możliwość; […] g) »okres przejściowy« oznacza okres siedmiu lat rozpoczynający się od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy.” Art. 5.8 ust. 2 lit. b) pkt (ii) „(ii) stawka celna stosowana względem kraju najbardziej uprzywilejowanego obowiązująca w dniu bezpośrednio poprzedzającym dzień wejścia w życie niniejszej Umowy.” Art. 5.9 ust. 1 lit. a) i c) „1. Dwustronnych środków ochronnych nie stosuje się: a) poza zakresem koniecznym oraz dłużej niż przez okres konieczny, aby zapobiec lub zaradzić poważnej szkodzie lub groźbie poważnej szkody dla przemysłu krajowego, lub poważnemu pogorszeniu lub groźbie poważnego pogorszenia sytuacji gospodarczej regionu lub regionów najbardziej oddalonych; […] c) po upływie okresu przejściowego.” Art. 5.9 ust. 2 lit. a) „2. Okres, o którym mowa w ust. 1 lit. b), można przedłużyć o kolejny rok, pod warunkiem że: a) prowadzące dochodzenie właściwe organy Strony dokonującej przywozu stwierdzą, zgodnie z procedurami określonymi w podsekcji 1 (Postanowienia proceduralne mające zastosowanie do dwustronnych środków ochronnych), że dalsze obowiązywanie dwustronnego środka ochronnego jest konieczne, aby zapobiec lub zaradzić poważnej szkodzie lub groźbie poważnej szkody dla przemysłu krajowego, lub poważnemu pogorszeniu lub groźbie poważnego pogorszenia sytuacji gospodarczej regionu lub regionów najbardziej oddalonych;” Art. 5.9 ust. 3 „3. Gdy Strona zakończy stosowanie dwustronnego środka ochronnego, stawka celna jest równa stawce, która zgodnie z załącznikiem 2-A (Harmonogramy znoszenia ceł) obowiązywałaby w odniesieniu do danego towaru.” Art. 5.9 ust. 4 „4. Dwustronnego środka ochronnego nie stosuje się do przywozu towaru Strony, który był już przedmiotem dwustronnego środka ochronnego przez okres równy połowie okresu obowiązywania poprzedniego dwustronnego środka ochronnego.” Art. 5.9 ust. 5 „5. Strona nie stosuje jednocześnie w odniesieniu do tego samego towaru: a) tymczasowego dwustronnego środka ochronnego, dwustronnego środka ochronnego lub środka ochronnego w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych na podstawie niniejszej Umowy; oraz b) środka na podstawie art. XIX GATT 1994 oraz porozumienia w sprawie środków ochronnych.” Art. 5.10 ust. 1 „1. W okolicznościach krytycznych, w przypadku gdy opóźnienie mogłoby spowodować szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, Strona może zastosować tymczasowy dwustronny środek ochronny, zgodnie ze wstępnym ustaleniem, że istnieje wyraźny dowód wskazujący na wzrost przywozu towaru pochodzącego z terytorium drugiej Strony w wyniku obniżenia lub zniesienia ceł na mocy niniejszej Umowy oraz że taki przywóz powoduje poważną szkodę lub groźbę poważnej szkody dla przemysłu krajowego, lub poważne pogorszenie lub groźbę poważnego pogorszenia sytuacji gospodarczej regionu lub regionów najbardziej oddalonych.” Art. 5.10 ust. 3 „3. Cło nałożone w wyniku tymczasowego dwustronnego środka ochronnego podlega bezzwłocznemu zwrotowi, w przypadku gdy po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w podsekcji 1 (Postanowienia proceduralne mające zastosowanie do dwustronnych środków ochronnych), nie zostanie stwierdzone, że wzrost przywozu towaru objętego tymczasowym dwustronnym środkiem ochronnym powoduje poważną szkodę lub groźbę poważnej szkody dla przemysłu krajowego, lub poważne pogorszenie lub groźbę poważnego pogorszenia sytuacji gospodarczej regionu lub regionów najbardziej oddalonych.” Art. 5.11 „Regiony najbardziej oddalone 1. W przypadku gdy jakikolwiek produkt pochodzący z terytorium Nowej Zelandii jest bezpośrednio przywożony na terytorium jednego lub większej liczby regionów najbardziej oddalonych Unii (*) w tak dużych ilościach oraz na takich warunkach, że powoduje poważne pogorszenie lub groźbę poważnego pogorszenia sytuacji gospodarczej regionu lub regionów najbardziej oddalonych, Unia, po przeanalizowaniu alternatywnych rozwiązań, może w drodze wyjątku zastosować dwustronne środki ochronne ograniczone do terytorium danego regionu lub regionów najbardziej oddalonych. 2. Do celów ust. 1 ustalenie poważnego pogorszenia sytuacji opiera się na obiektywnych czynnikach, w tym na następujących elementach: a) wzrost wielkości przywozu w ujęciu bezwzględnym lub względnym w stosunku do produkcji wewnętrznej i przywozu z innych źródeł; oraz b) wpływ takiego przywozu na sytuację danej branży lub sektora gospodarki, w tym na poziom sprzedaży, produkcję, sytuację finansową i zatrudnienie. 3. Bez uszczerbku dla ust. 1 niniejszą sekcję stosuje się odpowiednio do wszelkich środków ochronnych przyjętych na mocy niniejszego artykułu. (*) W dniu wejścia w życie niniejszej Umowy regionami najbardziej oddalonymi Unii Europejskiej są: Gwadelupa, Gujana Francuska, Martynika, Reunion, Majotta, Saint Martin, Azory, Madera i Wyspy Kanaryjskie. Niniejszy artykuł stosuje się również do kraju lub terytorium zamorskiego, które zmienią swój status na region najbardziej oddalony na podstawie decyzji Rady Europejskiej zgodnie z procedurą określoną w art. 355 ust. 6 TFUE, od dnia przyjęcia tej decyzji. W przypadku gdy region najbardziej oddalony Unii zmienia swój status zgodnie z tą samą procedurą, art. 5.11 (Regiony najbardziej oddalone) przestaje mieć zastosowanie od dnia wejścia w życie odpowiedniej decyzji Rady Europejskiej. Unia powiadamia Nową Zelandię o wszelkich zmianach dotyczących statusu terytoriów uznawanych za regiony najbardziej oddalone Unii.” Art. 5.14 ust. 2 „2. Aby zastosować dwustronny środek ochronny, właściwy organ prowadzący dochodzenie wykazuje na podstawie obiektywnych dowodów istnienie związku przyczynowego między wzrostem przywozu danego produktu a poważną szkodą lub groźbą poważnej szkody lub istnienie związku przyczynowego między wzrostem przywozu danego produktu a poważnym pogorszeniem lub groźbą poważnego pogorszenia. Oprócz zwiększonego przywozu właściwy organ prowadzący dochodzenie bada również inne znane czynniki w celu zapewniania, aby nie przypisano zwiększonemu przywozowi szkody spowodowanej takimi innymi czynnikami.” Art. 5.14 ust. 3 „3. We wszystkich przypadkach dochodzenie zostaje zakończone w terminie roku po dniu jego wszczęcia.” |
Umowa o partnerstwie gospodarczym między Unią Europejską, z jednej strony, a Republiką Kenii, będącą członkiem Wspólnoty Wschodnioafrykańskiej, z drugiej strony
|
Data rozpoczęcia stosowania |
1.7.2024 |
|
Dwustronne klauzule ochronne lub inne mechanizmy |
Tytuł VI Środki ochrony handlu |
|
Postanowienia zawarte w umowie: |
Art. 50 ust. 1 „1.Po zbadaniu alternatywnych rozwiązań Strona może zastosować środki ochronne o ograniczonym czasie obowiązywania, które stanowią odstępstwo od art. 10 i 11, na warunkach określonych w niniejszym artykule oraz zgodnie z określonymi w nim procedurami.”Art. 50 ust. 2 „2.Środki ochronne, o których mowa w ust. 1, mogą być wprowadzone, jeśli przywóz produktu pochodzącego z jednej Strony na terytorium drugiej Strony odbywa się w tak zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że powoduje on lub może powodować: a) poważną szkodę dla krajowego przemysłu produktów podobnych lub bezpośrednio konkurujących na terytorium Strony dokonującej przywozu; b) zakłócenia w sektorze gospodarczym, szczególnie jeżeli zakłócenia te stwarzają poważne problemy społeczne lub trudności, które mogą spowodować znaczne pogorszenie sytuacji gospodarczej Strony dokonującej przywozu; lub c) zakłócenia na rynkach podobnych lub bezpośrednio konkurujących produktów rolnych (1) lub w mechanizmach regulacji tych rynków. Art. 50 ust. 3 lit. b) i c) „3.Środki ochronne, o których mowa w niniejszym artykule, nie mogą przekraczać poziomu niezbędnego do naprawienia lub uniknięcia poważnej szkody lub zakłóceń, jak określono w ust. 2 i 5 lit. b). Środki ochronne Strony dokonującej przywozu mogą obejmować wyłącznie jedno lub większą liczbę następujących działań: b) zwiększenie ceł dla danego produktu do poziomu nieprzekraczającego cła stosowanego dla innych członków WTO; oraz c) wprowadzenie kontyngentów taryfowych na dany produkt.” Art. 50 ust. 4 „4.Bez uszczerbku dla ust. 1–3, w przypadku gdy przywóz jakiegokolwiek produktu pochodzącego z państwa lub państw partnerskich EAC odbywa się w tak zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że w przypadku jednego lub większej liczby najbardziej oddalonych regionów UE powoduje on lub może powodować sytuacje, o których mowa w ust. 2, UE może wprowadzić środki nadzoru lub środki ochronne ograniczone do danego regionu lub regionów, zgodnie z procedurami określonymi w ust. 6–9.”Art. 50 ust. 5 „5.a) Bez uszczerbku dla ust. 1–3, jeśli przywóz jakiegokolwiek produktu pochodzącego z UE odbywa się w tak zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że powoduje lub może powodować jedną z sytuacji, o których mowa w ust. 2, w odniesieniu do państwa lub państw partnerskich EAC, państwo lub państwa partnerskie EAC mogą wprowadzić środki nadzoru lub środki ochronne ograniczone do jego terytorium, zgodnie z procedurami określonymi w ust. 6–9. b) Państwo lub państwa partnerskie EAC mogą zastosować środki ochronne, zgodnie z procedurami określonymi w ust. 6–9, w przypadku gdy produkt pochodzący z UE na skutek obniżenia ceł jest przywożony na ich terytorium w tak zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że powoduje lub może powodować zakłócenia w funkcjonowaniu powstającego przemysłu produktów podobnych lub bezpośrednio konkurujących. Postanowienie to ma zastosowanie jedynie przez okres dziesięciu (10) lat od daty wejścia w życie niniejszej Umowy. Rada UPG może przedłużyć ten okres o maksymalnie pięć (5) lat.” Art. 50 ust. 6 „6.a) Środki ochronne, o których mowa w niniejszym artykule, utrzymywane są wyłącznie przez okres niezbędny do uniknięcia lub naprawienia poważnej szkody lub zakłóceń, jak określono w ust. 2, 4 i 5. b) Środki ochronne, o których mowa w niniejszym artykule, stosuje się przez okres nie dłuższy niż dwa (2) lata. W przypadku gdy nadal występują okoliczności uzasadniające stosowanie środków ochronnych, środki takie mogą zostać przedłużone maksymalnie o kolejne dwa (2) lata. W przypadku gdy państwo lub państwa partnerskie EAC stosują środek ochronny lub w przypadku gdy UE stosuje środek ochronny ograniczony do terytorium jednego lub większej liczby swoich regionów najbardziej oddalonych, środki takie mogą być jednak stosowane przez okres nieprzekraczający czterech (4) lat, a gdy nadal występują okoliczności uzasadniające stosowanie środków ochronnych, mogą one zostać przedłużone o kolejne cztery (4) lata. c) Środki ochronne, o których mowa w niniejszym artykule, stosowane przez okres dłuższy niż jeden (1) rok zawierają wyraźne elementy prowadzące do stopniowego ich zniesienia, najpóźniej z końcem wyznaczonego terminu. d) Nie stosuje się jakichkolwiek środków ochronnych, o których mowa w niniejszym artykule, do przywozu produktu, do którego taki środek stosowano wcześniej, przez okres co najmniej jednego (1) roku, licząc od dnia wygaśnięcia jego stosowania.” Art. 50 ust. 7 „7.W celu wykonania ust. 1–6 stosuje się następujące postanowienia: a) w przypadku gdy Strona uważa, że występuje jedna z okoliczności określonych w ust. 2, 4 lub 5, natychmiast przekazuje ona sprawę do rozpatrzenia Komitetowi Urzędników Wysokiego Szczebla; b) Komitet Urzędników Wysokiego Szczebla może wydawać wszelkie zalecenia w celu zaradzenia zaistniałej sytuacji; jeżeli Komitet Urzędników Wysokiego Szczebla nie wydał zaleceń w celu zaradzenia zaistniałej sytuacji lub jeżeli w ciągu trzydziestu (30) dni od powiadomienia tego Komitetu nie zostało znalezione zadowalające rozwiązanie, wówczas Strona dokonująca przywozu może przyjąć odpowiednie środki w celu zaradzenia sytuacji zgodnie z niniejszym artykułem; c) przed podjęciem jakichkolwiek środków przewidzianych w niniejszym artykule lub – w przypadkach, do których zastosowanie ma w ust. 8 niniejszego artykułu – możliwie jak najszybciej, państwo lub państwa partnerskie EAC dostarczają Komitetowi Urzędników Wysokiego Szczebla wszelkie istotne informacje niezbędne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez zainteresowane Strony; d) w wyborze środków ochronnych zgodnie z niniejszym artykułem pierwszeństwo musi zostać przyznane tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy; e) wszelkie środki ochronne podjęte na podstawie niniejszego artykułu natychmiast zgłasza się na piśmie Komitetowi Urzędników Wysokiego Szczebla i są one przedmiotem okresowych konsultacji w ramach tego organu, w szczególności w celu ustalenia harmonogramu ich zniesienia, gdy tylko okoliczności na to pozwalają.” Art. 50 ust. 8 „8.W przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności wymagających podjęcia niezwłocznych działań zainteresowana Strona dokonująca przywozu może tymczasowo zastosować środki przewidziane w ust. 3, 4 lub 5, nie stosując się do wymogów ust. 7. Takie działanie może zostać podjęte na maksymalny okres stu osiemdziesięciu (180) dni, gdy środki są wprowadzane przez UE, oraz na maksymalny okres dwustu (200) dni, gdy środki są wprowadzane przez państwo lub państwa partnerskie EAC lub gdy środki podjęte przez UE ograniczają się do jednego lub większej liczby regionów najbardziej oddalonych. Okres stosowania każdego takiego tymczasowego środka liczony jest jako część okresu początkowego i każdego przedłużenia, o którym mowa w ust. 6. Przy wprowadzaniu takich środków tymczasowych uwzględnia się interes wszystkich zainteresowanych Stron, w tym poziom ich rozwoju. Zainteresowana Strona dokonująca przywozu informuje drugą Stronę i natychmiast przekazuje sprawę do rozpatrzenia Komitetowi Urzędników Wysokiego Szczebla.”Art. 50 ust. 9 „9.Jeżeli Strona dokonująca przywozu stosuje w odniesieniu do przywozu danego produktu procedurę administracyjną mającą na celu szybkie dostarczenie informacji na temat tendencji w zakresie przepływów handlowych mogących powodować problemy określone w niniejszym artykule, bezzwłocznie zawiadamia o tym Komitet Urzędników Wysokiego Szczebla.”Art. 50 ust. 10 „10.Strony nie mogą powoływać się na Porozumienie WTO w celu uniemożliwienia przyjęcia przez jedną ze Stron środków ochronnych zgodnych z niniejszym artykułem.” |
|
(1)
Do celów niniejszego artykułu produkty rolne oznaczają produkty objęte załącznikiem I do Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa.” |
|
Umowa przejściowa w sprawie handlu między Unią Europejską a Republiką Chile
|
Data rozpoczęcia stosowania |
1.2.2025 |
|
Dwustronne klauzule ochronne lub inne mechanizmy |
Rozdział 5 „Środki ochrony handlu”, Sekcja C „Dwustronne środki ochronne” |
|
Postanowienia zawarte w umowie: |
Artykuł 5.9 lit. b) „b) »okres przejściowy« oznacza: (i) okres siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy; lub (ii) w odniesieniu do każdego towaru, w przypadku którego w harmonogramie Strony stosującej dwustronny środek ochronny w załączniku 2 przewidziano siedmioletni okres znoszenia ceł – okres znoszenia ceł dla tego towaru plus dwa lata.” Artykuł 5.10 ust. 2 lit. b) pkt (ii) „(ii) stawka celna stosowana względem kraju najbardziej uprzywilejowanego w odniesieniu do danego towaru, obowiązująca w dniu bezpośrednio poprzedzającym dzień wejścia w życie niniejszej Umowy.” Artykuł 5.11.1 lit. c) „1. Dwustronnych środków ochronnych nie stosuje się: […] c) po upływie okresu przejściowego zdefiniowanego w art. 5.9 lit. b).” Artykuł 5.11.2 „2. Gdy Strona zakończy stosowanie dwustronnego środka ochronnego, stawka celna musi być równa stawce, która obowiązywałaby w odniesieniu do danego towaru zgodnie z harmonogramem tej Strony w załączniku 2.” Artykuł 5.11.3 „3. W celu ułatwienia dostosowania danej branży do zmiany okoliczności w sytuacji, gdy przewidziany okres stosowania dwustronnego środka ochronnego przekracza rok, Strona stosująca środek liberalizuje go stopniowo w regularnych odstępach czasu w okresie jego stosowania.” Artykuł 5.14 „1. Strona nie może zastosować dwustronnego środka ochronnego, o którym mowa w niniejszej sekcji, do przywozu towaru, który był wcześniej objęty takim środkiem, chyba że upłynął okres równy połowie okresu, w którym środek ochronny był stosowany w okresie bezpośrednio poprzedzającym. Okresu obowiązywania dwustronnego środka ochronnego, który zastosowano więcej niż raz w odniesieniu do tego samego towaru, nie można przedłużyć o kolejne dwa lata, jak przewidziano w art. 5.11 ust. 1 lit. b). 2. Strona nie może zastosować w odniesieniu do tego samego towaru i w tym samym okresie: a) dwustronnego środka ochronnego lub tymczasowego dwustronnego środka ochronnego na podstawie niniejszej Umowy; oraz b) ogólnego środka ochronnego na podstawie art. XIX GATT 1994 oraz na podstawie porozumienia w sprawie środków ochronnych.” Artykuł 5.15 „Regiony najbardziej oddalone* Unii Europejskiej 1. Jeżeli jakikolwiek towar pochodzący z Chile jest przewożony na terytorium co najmniej jednego regionu najbardziej oddalonego Unii Europejskiej w takich zwiększonych ilościach oraz na takich warunkach, że powoduje lub grozi spowodowaniem poważnego pogorszenia sytuacji gospodarczej danego regionu najbardziej oddalonego, Unia Europejska, po przeanalizowaniu alternatywnych rozwiązań, może w drodze wyjątku zastosować dwustronne środki ochronne ograniczone do terytorium danego regionu. 2. Do celów ust. 1 »poważne pogorszenie« oznacza poważne trudności w sektorze gospodarki, który produkuje towary podobne lub bezpośrednio konkurujące. Poważne pogorszenie stwierdza się na podstawie obiektywnych czynników, w tym: a) wzrostu wolumenu przywozu w ujęciu bezwzględnym lub w stosunku do produkcji krajowej i przywozu z innych źródeł; oraz b) wpływu przywozu, o którym mowa w ust. 1, na sytuację danej branży lub sektora gospodarki, w tym na poziom sprzedaży, produkcję, sytuację finansową i zatrudnienie. 3. Bez uszczerbku dla ust. 1 pozostałe postanowienia niniejszej sekcji mające zastosowanie do dwustronnych środków ochronnych mają również zastosowanie do wszelkich środków ochronnych przyjętych na podstawie niniejszego artykułu. Wszelkie odniesienia do »poważnej szkody« w pozostałych postanowieniach niniejszej sekcji należy rozumieć jako »poważne pogorszenie« w odniesieniu do najbardziej oddalonych regionów Unii Europejskiej. * W dniu wejścia w życie niniejszej Umowy regionami najbardziej oddalonymi Unii Europejskiej są: Gwadelupa, Gujana Francuska, Martynika, Reunion, Majotta, Saint Martin, Azory, Madera i Wyspy Kanaryjskie. Niniejszy artykuł ma również zastosowanie do kraju lub terytorium zamorskiego, które zmienią swój status na region najbardziej oddalony na podstawie decyzji Rady Europejskiej zgodnie z procedurą określoną w art. 355 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, od dnia przyjęcia tej decyzji. W przypadku gdy region najbardziej oddalony Unii Europejskiej, w następstwie tej procedury, przestaje być regionem najbardziej oddalonym, niniejszy artykuł przestaje mieć zastosowanie do tego kraju lub terytorium zamorskiego z chwilą podjęcia przez Radę Europejską decyzji w tym zakresie. Unia Europejska powiadamia Chile o wszelkich zmianach dotyczących terytoriów uznawanych za regiony najbardziej oddalone Unii Europejskiej.” Artykuł 5.17.2 „2. Wniosek uznaje się za złożony przez przemysł krajowy lub w jego imieniu, jeżeli zyskał poparcie producentów krajowych, których łączna produkcja stanowi ponad 50 % całkowitej produkcji krajowej towarów podobnych lub bezpośrednio konkurujących produkowanych przez tę część przemysłu krajowego, którzy to producenci wyrażają poparcie dla wniosku lub sprzeciw wobec niego. Właściwy organ dochodzeniowy nie wszczyna jednak dochodzenia, jeżeli producenci krajowi wyrażający poparcie dla wniosku odpowiadają za mniej niż 25 % całkowitej krajowej produkcji towarów podobnych lub bezpośrednio konkurujących produkowanych przez przemysł krajowy.” Artykuł 5.18.3 lit. a) „a) dowody poważnej szkody lub groźby poważnej szkody na skutek zwiększonego przywozu towaru pochodzącego z terytorium drugiej Strony w wyniku obniżenia lub zniesienia ceł na podstawie niniejszej Umowy; dochodzenie musi wykazać na podstawie obiektywnych dowodów istnienie związku przyczynowego między wzrostem przywozu danego produktu a poważną szkodą lub groźbą poważnej szkody; bada się również znane czynniki inne niż zwiększony przywóz w celu zapewnienia, aby nie przypisano temu przywozowi poważnej szkody lub groźby poważnej szkody na skutek innych czynników;” Artykuł 5.18.5 „5. Każda ze Stron zapewnia, aby jej właściwy organ dochodzeniowy zakończył wszelkie dochodzenia przeprowadzane na podstawie niniejszego artykułu w terminie 12 miesięcy od dnia ich wszczęcia.” Artykuł 5.19.2 „2. Zainteresowane strony przekazujące informacje poufne wzywane są do dostarczenia ich niepoufnego streszczenia lub, jeżeli strony te wskażą, że streszczenie tych informacji nie jest możliwe, o podanie powodów braku możliwości przekazania takiego streszczenia. Streszczenia muszą być wystarczająco szczegółowe, aby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli jednak właściwy organ dochodzeniowy stwierdzi, że wniosek o zachowanie poufności nie jest uzasadniony, a zainteresowana strona nie chce podać informacji do wiadomości publicznej albo zezwolić na jej ujawnienie w formie uogólnionej lub skróconej, właściwy organ dochodzeniowy może nie uwzględnić takiej informacji, chyba że można w wykazać w sposób zadowalający dla tego organu w świetle informacji pochodzących z odpowiednich źródeł, że informacja ta jest prawdziwa.” Artykuł 5.22 „Aby ułatwić składanie dokumentów w procedurach w sprawie środków ochronnych, właściwy organ dochodzeniowy Strony odpowiedzialnej za procedurę akceptuje dokumenty złożone w języku angielskim przez zainteresowane strony, pod warunkiem że strony te przedłożą później, w dłuższym terminie ustalonym przez właściwy organ, tłumaczenie dokumentów na język procedury w sprawie środków ochronnych.” |
Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Komisji
Parlament Europejski i Komisja zgadzają się w kwestii znaczenia bliskiej współpracy w zakresie wdrażania umów wymienionych w załączniku do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/287 z dnia 13 lutego 2019 r. wprowadzającego dwustronne klauzule ochronne oraz inne mechanizmy umożliwiające tymczasowe wycofanie preferencji przewidzianych w niektórych umowach handlowych zawartych między Unią Europejską a państwami trzecimi. Dlatego obie instytucje uzgadniają, że kiedy Parlament Europejski przyjmie zalecenie dotyczące wszczęcia dochodzenia w sprawie środków ochronnych, Komisja zbada uważnie, czy spełnione zostały określone w rozporządzeniu warunki wszczynania dochodzenia z urzędu. Jeżeli Komisja uzna, że warunki te nie zostały spełnione, przedstawi właściwej komisji Parlamentu Europejskiego sprawozdanie zawierające wyjaśnienie wszystkich czynników istotnych dla wszczęcia takiego dochodzenia.
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych i uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).
( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16).