This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02018R0973-20190814
Regulation (EU) 2018/973 of the European Parliament and of the Council of 4 July 2018 establishing a multiannual plan for demersal stocks in the North Sea and the fisheries exploiting those stocks, specifying details of the implementation of the landing obligation in the North Sea and repealing Council Regulations (EC) No 676/2007 and (EC) No 1342/2008
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/973 z dnia 4 lipca 2018 r. ustanawiające wieloletni plan w odniesieniu do stad dennych w Morzu Północnym oraz połowów eksploatujących te stada, określające szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w Morzu Północnym oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/973 z dnia 4 lipca 2018 r. ustanawiające wieloletni plan w odniesieniu do stad dennych w Morzu Północnym oraz połowów eksploatujących te stada, określające szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w Morzu Północnym oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008
02018R0973 — PL — 14.08.2019 — 002.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/973 z dnia 4 lipca 2018 r. (Dz.U. L 179 z 16.7.2018, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
nr |
strona |
data |
||
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/472 z dnia 19 marca 2019 r. |
L 83 |
1 |
25.3.2019 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. |
L 198 |
105 |
25.7.2019 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/973
z dnia 4 lipca 2018 r.
ustanawiające wieloletni plan w odniesieniu do stad dennych w Morzu Północnym oraz połowów eksploatujących te stada, określające szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w Morzu Północnym oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008
ROZDZIAŁ I
PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się wieloletni plan (zwany dalej „planem”) dotyczący następujących stad dennych w wodach Unii na Morzu Północnym (rejony ICES 2a, 3a oraz podobszar 4), w tym połowów eksploatujących te stada, oraz, w przypadku gdy stada te występują poza Morzem Północnym, w wodach z nim sąsiadujących:
a) dorsz atlantycki (Gadus morhua) występujący w podobszarze 4 (Morze Północne) i w rejonach 7d (wschodnia część Kanału La Manche) oraz 3a.20 (cieśnina Skagerrak);
b) plamiak (Melanogrammus aeglefinus) występujący w podobszarze 4 (Morze Północne) oraz w rejonach 6a (wody na zachód od Szkocji) i 3a.20 (cieśnina Skagerrak);
c) gładzica (Pleuronectes platessa) występująca w podobszarze 4 (Morze Północne) i w rejonie 3a.20 (cieśnina Skagerrak);
d) czarniak (Pollachius virens) występujący w podobszarach 4 (Morze Północne) i 6 (wody na zachód od Szkocji i przy wyspie Rockall) oraz w rejonie 3a (cieśniny Skagerrak i Kattegat);
e) sola (Solea solea) występująca w podobszarze 4 (Morze Północne);
f) sola (Solea solea) występująca w rejonie 3a (cieśniny Skagerrak i Kattegat) oraz podrejonach 22–24 (zachodnia część Morza Bałtyckiego);
g) witlinek (Merlangius merlangus) występujący w podobszarze 4 (Morze Północne) i w rejonie 7d (wschodnia część kanału La Manche);
h) żabnica (Lophius piscatorius) występująca w rejonie 3a (cieśnina Skagerrak i Kattegat) i podobszarach 4 (Morze Północne) i 6 (przy wyspie Rockall i na zachód od Szkocji);
i) krewetka północna (Pandalus borealis) występująca w rejonach 4a część wschodnia (północna część Morza Północnego, Norwegian Deeps) i 3a.20 (cieśnina Skagerrak);
j) homarzec (Nephrops norvegicus) w rejonie 3a (jednostka funkcjonalna 3–4);
k) homarzec w podobszarze 4 (Morze Północne) według jednostki funkcjonalnej:
— homarzec w obszarze Botney Gut-Silver Pit (jednostka funkcjonalna 5),
— homarzec w obszarze Farn Deeps (jednostka funkcjonalna 6),
— homarzec w obszarze Fladen Ground (jednostka funkcjonalna 7),
— homarzec w obszarze Firth of Forth (jednostka funkcjonalna 8),
— homarzec w obszarze Moray Firth (jednostka funkcjonalna 9),
— homarzec w obszarze Noup (jednostka funkcjonalna 10),
— homarzec w obszarze Norwegian Deeps (jednostka funkcjonalna 32),
— homarzec w obszarze Horn's Reef (jednostka funkcjonalna 33),
— homarzec w obszarze Devil's Hole (jednostka funkcjonalna 34).
Jeżeli opinie naukowe wskazują na zmiany w geograficznym rozmieszczeniu stad wymienionych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, Komisja może przyjmować akty delegowane zgodnie z art. 16 zmieniające niniejsze rozporządzenie przez dostosowanie obszarów wymienionych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu w celu odzwierciedlenia tej zmiany. Takie dostosowania nie mogą prowadzić do rozszerzenia obszarów występowania stad na obszary znajdujące się poza wodami Unii w podobszarach 2–7.
2. Jeżeli na podstawie opinii naukowej Komisja uzna, że należy zmienić wykaz stad wymienionych w akapicie pierwszym ust. 1, Komisja może przedłożyć wniosek w sprawie zmiany tego wykazu.
3. W odniesieniu do wód sąsiadujących, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zastosowanie mają wyłącznie art. 4 i 6 oraz środki dotyczące uprawnień do połowów zgodnie z art. 7.
4. Niniejsze rozporządzenie ma również zastosowanie do przyłowów w Morzu Północnym podczas połowów stad wymienionych w akapicie pierwszym ust. 1. Jeżeli jednak przedziały FMSY i środki ochronne powiązane z biomasą w odniesieniu do tych stad są ustalane na mocy innych aktów prawnych Unii ustanawiających plany wieloletnie, przedziały te i środki ochronne mają zastosowanie.
5. Niniejsze rozporządzenie określa także szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w wodach Unii na Morzu Północnym w odniesieniu do wszystkich stad gatunków, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku na mocy art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia, oprócz definicji zawartych w art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 ( 1 ), art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ( 2 ) i art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, i, stosuje się następujące definicje:
1) „przedział FMSY” oznacza przedział wartości wskazany w najlepszych dostępnych opiniach naukowych, w szczególności przekazanych przez Międzynarodowa Radę Badań Morza (ICES), gdzie wszystkie poziomy śmiertelności ryb w tym przedziale określają maksymalny podtrzymywalny połów (MSY) w perspektywie długoterminowej, z uwzględnieniem typu połowów i w obecnych przeciętnych warunkach środowiskowych bez znaczących skutków dla procesu reprodukcji danych stad. Ma on na celu zapewnienie maksymalnie 5 % ograniczenia wysokiego odłowu długoterminowego w stosunku do MSY. Ustala się go tak, aby prawdopodobieństwo, że biomasa stada tarłowego spadnie poniżej granicznego punktu odniesienia biomasy stada tarłowego (Blim), nie przekraczało 5 %;
2) „MSY Flower” oznacza najniższą wartość w przedziale FMSY;
3) „MSY Fupper” oznacza najwyższą wartość w przedziale FMSY;
4) „wartość punktu FMSY” jest wartością prognozy dotyczącej śmiertelności połowowej, która w ramach danego typu połowów i w istniejących przeciętnych warunkach środowiskowych określa długoterminowy MSY;
5) „niższy przedział FMSY” oznacza przedział zawierający wartości od MSY Flower do wartości punktu FMSY;
6) „wyższy przedział FMSY” oznacza przedział zawierający wartości od wartości punktu FMSY do MSY Fupper;
7) „Blim” oznacza punkt odniesienia dla biomasy stada tarlowego wskazany w najlepszych dostępnych opiniach naukowych, w szczególności przekazanych przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES), poniżej którego może wystąpić zmniejszona zdolność reprodukcyjna;
8) „MSY Btrigger” oznacza punkt odniesienia dla biomasy stada tarłowego, a w przypadku stad homarca – punkt odniesienia dla liczebności stada, wskazany w najlepszych dostępnych opiniach naukowych, w szczególności przekazanych przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES), poniżej którego należy podjąć konkretne i odpowiednie działanie w zakresie zarządzania w celu zapewnienia, aby wskaźniki eksploatacji w połączeniu z naturalnymi wahaniami przyczyniły się do odbudowy stada powyżej poziomów, na których możliwe jest wytworzenie MSY w perspektywie długookresowej.
ROZDZIAŁ II
CELE
Artykuł 3
Cele
1. Plan ma na celu przyczynienie się do osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w szczególności poprzez stosowanie ostrożnościowego podejścia do zarządzania rybołówstwem oraz zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morskich doprowadziła do odtworzenia i utrzymania populacji poławianych gatunków powyżej poziomów, które mogą zapewnić MSY.
2. Plan przyczynia się do wyeliminowania odrzutów poprzez unikanie i ograniczanie w miarę możliwości niezamierzonych połowów oraz do wdrożenia obowiązku wyładunku ustanowionego w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do stad objętych limitami połowowymi i do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie.
3. W ramach planu wdraża się podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby zapewnić minimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na ekosystem morski. Plan jest spójny z unijnymi przepisami dotyczącymi środowiska, w szczególności z celem polegającym na osiągnięciu do 2020 r. dobrego stanu środowiska zgodnie z art. 1 ust. 1 dyrektywy 2008/56/WE.
4. W szczególności plan ma na celu:
a) zapewnienie, aby spełnione zostały warunki przedstawione we wskaźniku 3 zawartym w załączniku I do dyrektywy 2008/56/WE; oraz
b) przyczynienie się do osiągnięcia innych odnośnych wskaźników zawartych w załączniku I do dyrektywy 2008/56/WE proporcjonalnie do roli, jaką rybołówstwo odgrywa w ich spełnieniu.
5. Środki w ramach planu przyjmuje się zgodnie z najlepszymi dostępnymi opiniami naukowymi. Jeżeli dane nie są wystarczające, zapewnia się porównywalny stopień ochrony odnośnych stad.
ROZDZIAŁ III
POZIOMY DOCELOWE
Artykuł 4
Cele
1. Docelowe wskaźniki śmiertelności połowowej zgodne z przedziałami FMSY określonymi w art. 2 zostają osiągnięte tak szybko, jak to możliwe, w sposób progresywny i stopniowy do 2020 r. dla stad wymienionych w art. 1 ust. 1 oraz utrzymane w późniejszym okresie w granicach przedziałów FMSY zgodnie z niniejszym artykułem.
2. O przedziały FMSY opierające się na planie należy zwrócić się do ICES.
3. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, gdy Rada określa uprawnienia do połowów dla danego stada, ustanawia je ona w graniach dostępnego w danym momencie niższego przedziału FMSY dla tego stada.
4. Niezależnie od przepisów ust. 1 i 3 uprawnienia do połowów mogą zostać ustalone na poziomach niższych niż przedziały FMSY.
5. Niezależnie od przepisów ust. 3 i 4 uprawnienia do połowów stada mogą zostać ustalone zgodnie z dostępnym w danym momencie wyższym przedziałem FMSY dla tego stada, z zastrzeżeniem, że stado, o którym mowa w art. 1 ust. 1, znajduje się powyżej wartości MSY Btrigger:
a) jeżeli, na podstawie opinii lub dowodów naukowych, jest to niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 3 w odniesieniu do połowów wielogatunkowych;
b) jeżeli, na podstawie opinii lub dowodów naukowych, jest to konieczne do uniknięcia poważnej szkody dla stada z powodu dynamiki wewnątrz- lub międzygatunkowej; lub
c) w celu ograniczenia do maksymalnie 20 % wahań w uprawnieniach do połowów między następującymi po sobie latami.
6. Uprawnienia do połowów ustala się w każdym przypadku w sposób zapewniający mniejsze niż 5 % prawdopodobieństwo, że biomasa stada tarłowego spadnie poniżej Blim.
Artykuł 5
Zarządzanie stadami stanowiącymi przyłów
1. W odniesieniu do stad, o których mowa w art. 1 ust. 4, środki w zakresie zarządzania, w tym – w stosownych przypadkach – uprawnienia do połowów, są ustalane przy uwzględnieniu najlepszych dostępnych opinii naukowych i zgodnie z celami określonymi w art. 3.
2. Stadami tymi zarządza się w ramach podejścia ostrożnościowego do zarządzania rybołówstwem określonego w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, gdy odpowiednie informacje naukowe nie są dostępne.
3. Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w zarządzaniu połowami wielogatunkowymi w odniesieniu do stad, o których mowa w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, uwzględnia się trudności w jednoczesnym prowadzeniu połowów ze wszystkich stad z zachowaniem MSY, zwłaszcza w sytuacjach, gdy prowadzi to do przedwczesnego zamknięcia łowiska.
ROZDZIAŁ IV
ŚRODKI OCHRONNE
Artykuł 6
Punkty odniesienia do celów ochrony
Do ICES składane są wnioski o następujące punkty odniesienia do celów ochrony w celu ochrony pełnej zdolności reprodukcyjnej stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, w oparciu o plan:
a) MSY Btrigger w przypadku stad, o których mowa w art. 1 ust. 1;
b) Blim w przypadku stad, o których mowa w art. 1 ust. 1.
Artykuł 7
Środki ochronne
1. Jeżeli opinie naukowe wskazują, że w danym roku biomasa tarłowa stada, a w przypadku stad homarca – liczebność stada, któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, spadła poniżej MSY Btrigger, przyjmuje się wszystkie odpowiednie środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia przedmiotowego stada lub przedmiotowej jednostki funkcjonalnej do poziomów przekraczających poziom umożliwiający osiągnięcie MSY. W szczególności, na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 3 i 5, uprawnienia do połowów ustala się na poziomie spójnym ze śmiertelnością połowową, zredukowaną do poziomu poniżej wyższego przedziału FMSY, z uwzględnieniem spadku biomasy.
2. Jeżeli opinie naukowe wskazują, że biomasa stada tarłowego (a w przypadku stad homarca – liczebność stada) któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1, spadła poniżej Blim, przyjmuje się dalsze środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia przedmiotowego stada lub przedmiotowej jednostki funkcjonalnej do poziomów przekraczających poziom umożliwiający osiągnięcie MSY. W szczególności te środki zaradcze mogą obejmować, na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 3 i 5, zawieszenie połowów ukierunkowanych na przedmiotowe stado lub przedmiotową jednostkę funkcjonalną i odpowiednie ograniczenie uprawnień do połowów.
3. Środki zaradcze, o których mowa w niniejszym artykule, mogą obejmować:
a) środki nadzwyczajne zgodnie z art. 12 i 13 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;
b) środki zgodnie z art. 8 i 9 niniejszego rozporządzenia.
4. Wyboru środków, o których mowa w niniejszym artykule, dokonuje się przy uwzględnieniu charakteru, powagi, czasu trwania i powtarzalności sytuacji, w której biomasa stada tarłowego, a w przypadku stad homarca – liczebność stada, spada poniżej poziomów, o których mowa w art. 6.
Artykuł 8
Szczegółowe środki ochronne
Jeżeli opinie naukowe wskazują, że należy podjąć działania naprawcze celem ochrony jakiegokolwiek ze stad dennych, o których mowa w art. 1 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, lub jeżeli biomasa stada tarłowego i, w przypadku stad homarca, liczebność któregokolwiek ze stad objętych art. 1 ust. 1 w danym roku spadną poniżej MSY Btrigger, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Takie akty delegowane mogą stanowić uzupełnienie niniejszego rozporządzenia przez ustanowienie zasad dotyczących:
a) cech charakterystycznych narzędzi połowowych, w szczególności wymiaru oczek, wielkości haka, konstrukcji narzędzia, grubości sznurka, wielkości narzędzia lub wykorzystania urządzeń zapewniających selektywność w celu zapewnienia lub poprawy selektywności;
b) wykorzystania narzędzi połowowych, w szczególności czasu zanurzenia i głębokości rozmieszczenia narzędzi, w celu zapewnienia lub poprawy selektywności;
c) zakazu lub ograniczenia prowadzenia połowów na określonych obszarach w celu ochrony ryb w okresie tarła i ryb młodych, ryb nieosiągających minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony bądź gatunków ryb innych niż docelowe;
d) zakazu lub ograniczenia prowadzenia połowów lub stosowania niektórych rodzajów narzędzi połowowych w określonych okresach w celu ochrony ryb w okresie tarła i ryb młodych lub ryb nieosiągających minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony bądź gatunków ryb innych niż docelowe;
e) określania minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony, aby zapewnić ochronę niedojrzałych organizmów morskich;
f) innych cech związanych z selektywnością.
ROZDZIAŁ V
ŚRODKI TECHNICZNE
Artykuł 9
Środki techniczne
1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do następujących środków technicznych, w zakresie, w jakim nie są one objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 ( 3 ):
a) specyfikacji cech narzędzi połowowych i zasad dotyczących ich stosowania, w celu zapewnienia lub poprawy selektywności, zmniejszenia niezamierzonych połowów lub zminimalizowania negatywnego wpływu na ekosystem;
b) specyfikacji zmian lub dodatkowych urządzeń do narzędzi połowowych, w celu zapewnienia lub poprawy selektywności, zmniejszenia niezamierzonych połowów lub zminimalizowania negatywnego wpływu na ekosystem;
c) ograniczeń lub zakazu stosowania określonych narzędzi połowowych, a także prowadzenia działalności połowowej na określonych obszarach lub w określonych okresach, w celu ochrony ryb w okresie tarła, ryb poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony lub gatunków ryb innych niż docelowe lub w celu zminimalizowania negatywnego wpływu na ekosystem; oraz
d) określania minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony stad, do których zastosowanie ma niniejsze rozporządzenie, w celu zapewnienia ochrony młodych organizmów morskich.
2. Środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przyczyniają się do osiągnięcia celów wyznaczonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia i muszą być zgodne z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1241.
3. Na zasadzie odstępstwa od załącznika XII do rozporządzenia (WE) nr 850/98 minimalny rozmiar odniesienia dla homarca (Nephrops norvegicus) w rejonie ICES 3a wynosi 105 mm.
Niniejszy ustęp ma zastosowanie do dnia, w którym załącznik XII do rozporządzenia (WE) nr 850/98 przestanie obowiązywać.
ROZDZIAŁ VI
UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW
Artykuł 10
Uprawnienia do połowów
1. Przy rozdzielaniu dostępnych uprawnień do połowów zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie uwzględniają prawdopodobny skład połowów dokonywanych przez statki biorące udział w połowach wielogatunkowych.
2. Państwa członkowskie mogą – po powiadomieniu Komisji – wymienić się wszystkimi przyznanymi im uprawnieniami do połowów lub ich częścią zgodnie z art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
3. Nie naruszając art. 7 niniejszego rozporządzenia, TAC dla stada homarca w strefach ICES 2a i 4 może być sumą limitów połowowych dla jednostek funkcjonalnych oraz prostokątów statystycznych ICES znajdujących się poza jednostkami funkcjonalnymi.
4. Jeżeli opinie naukowe wskazują, że połowy rekreacyjne wywierają znaczny wpływ na śmiertelność połowową określonego stada, Rada bierze je pod uwagę i może ograniczyć połowy rekreacyjne przy ustalaniu uprawnień do połowów w celu uniknięcia przekroczenia łącznych docelowych wskaźników śmiertelności połowowej.
ROZDZIAŁ VII
PRZEPISY ODNOSZĄCE SIĘ DO OBOWIĄZKU WYŁADUNKU
Artykuł 11
Przepisy odnoszące do obowiązku wyładunku w wodach Unii na Morzu Północnym
1. W odniesieniu do wszystkich stad gatunków występujących w wodach zachodnich, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 aktów delegowanych uzupełniających niniejsze rozporządzenie, określając szczegóły tego obowiązku, jak przewidziano w art. 15 ust. 5 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
2. Obowiązek wyładunku przewidziany w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie ma zastosowania do połowów rekreacyjnych, w tym w przypadkach, w których Rada określa limity dla połowów rekreacyjnych zgodnie z art. 10 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.
ROZDZIAŁ VIII
DOSTĘP DO WÓD I ZASOBÓW
Artykuł 12
Upoważnienia do połowów i pułapy zdolności
1. Dla każdego z obszarów ICES, o których mowa w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, każde państwo członkowskie wydaje upoważnienia do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 dla statków pływających pod jego banderą, które prowadzą połowy na tym obszarze. W takich upoważnieniach do połowów państwa członkowskie mogą także ograniczyć całkowitą zdolność połowową takich statków używających konkretnych narzędzi, wyrażoną w kW.
2. W odniesieniu do dorsza atlantyckiego we wschodniej części kanału La Manche (rejon ICES 7d), bez uszczerbku dla pułapów zdolności określonych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, całkowita zdolność połowowa statków mających upoważnienia do połowów wydane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, wyrażona w kW, nie może przekraczać maksymalnej zdolności połowowej statków, które w odnośnym obszarze ICES w 2006 r. lub 2007 r. prowadziły działalność przy użyciu jednego z następujących narzędzi:
a) włoki denne i niewody (OTB, OTT, PTB, SDN, SSC, SPR) o wymiarach oczek sieci:
(i) równych 100 mm lub większych;
(ii) równych 70 mm lub większych, ale mniejszych niż 100 mm;
(iii) równych 16 mm lub większych, ale mniejszych niż 32 mm;
b) włoki rozprzowe (TBB) o wymiarach oczek sieci:
(i) równych 120 mm lub większych;
(ii) równych 80 mm lub większych, ale mniejszych niż 120 mm;
c) pławnice, sieci oplątujące (GN);
d) drygawice (GT);
e) takle (LL).
3. Każde państwo członkowskie sporządza i prowadzi wykaz statków posiadających upoważnienie do połowów, o którym mowa w ust. 1, oraz udostępnia ten wykaz Komisji i pozostałym państwom członkowskim na swojej oficjalnej stronie internetowej.
ROZDZIAŁ IX
ZARZĄDZANIE STADAMI BĘDĄCYMI PRZEDMIOTEM WSPÓLNEGO ZAINTERESOWANIA
Artykuł 13
Zasady i cele zarządzania stadami będącymi przedmiotem wspólnego zainteresowania Unii i państw trzecich
1. W przypadku gdy stada będące przedmiotem wspólnego zainteresowania są również eksploatowane przez państwa trzecie, Unia współpracuje z tymi państwami trzecimi z myślą o zapewnieniu, aby stada te były zarządzane w sposób zrównoważony, spójny z celami rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, a w szczególności z jego art. 2 ust. 2, oraz z celami niniejszego rozporządzenia. W przypadku braku osiągnięcia formalnego porozumienia Unia dokłada wszelkich starań, by wypracować wspólne ustalenia odnośnie do połowów takich stad w celu umożliwienia zrównoważonego zarządzania, tym samym promując równe warunki działania dla unijnych przedsiębiorców.
2. W kontekście wspólnego zarządzania stadami z państwami trzecimi Unia może wymieniać się uprawnieniami do połowów z państwami trzecimi zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
ROZDZIAŁ X
REGIONALIZACJA
Artykuł 14
Współpraca regionalna
1. Art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 ma zastosowanie do środków, o których mowa w art. 8, 9 i 11 niniejszego rozporządzenia.
2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu zainteresowane państwa członkowskie, które mają bezpośredni interes związany z zarządzaniem, mogą przedkładać wspólne zalecenia zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 po raz pierwszy nie później niż 6 sierpnia 2019 r., a następnie przed upływem dwunastu miesięcy od każdego przedłożenia oceny planu zgodnie z art. 15 niniejszego rozporządzenia. Mogą one również przedkładać takie zalecenia, kiedy uznają to za konieczne, w szczególności w przypadku wystąpienia nagłej zmiany w sytuacji któregokolwiek ze stad, do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie. Wspólne zalecenia w sprawie środków dotyczących danego roku kalendarzowego przedkłada się nie później niż w dniu 1 lipca roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy.
3. Uprawnienia przyznane na mocy art. 8, 9 i 11 niniejszego rozporządzenia nie naruszają uprawnień przyznanych Komisji na mocy innych przepisów prawa unijnego, w tym rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
ROZDZIAŁ XI
DZIAŁANIA NASTĘPCZE
Artykuł 15
Ocena planu
Do dnia 6 sierpnia 2023 r., a następnie co pięć lat, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wyników planu i jego wpływu na stada, do których ma zastosowanie niniejsze rozporządzenie oraz na połowy, w których eksploatowane są te zasoby, w szczególności w odniesieniu do realizacji celów określonych w art. 3.
ROZDZIAŁ XII
PRZEPISY PROCEDURALNE
Artykuł 16
Wykonywanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia, o których mowa w art. 1 ust. 1, art. 8, 9 i 11, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 5 sierpnia 2018 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 1 ust. 1, art. 8, 9 i 11, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go jednocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 1 ust. 1, art. 8, 9 i 11 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
ROZDZIAŁ XIII
WSPARCIE W RAMACH EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU MORSKIEGO I RYBACKIEGO
Artykuł 17
Wsparcie z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego
Środki czasowego zaprzestania przyjęte, aby zrealizować cele planu, uznaje się za czasowe zaprzestanie działalności połowowej do celów art. 33 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia (UE) nr 508/2014.
ROZDZIAŁ XIV
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 18
Uchylenie
1. Rozporządzenia (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008 tracą moc.
2. Odesłania do uchylonych rozporządzeń traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 19
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gatunków objętych zakazem połowów
Rozporządzenie, które ma zostać przyjęte na podstawie wniosku Komisji w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych (2016/0074(COD)), powinno zawierać między innymi przepisy dotyczące gatunków objętych zakazem połowów. Z tego powodu obydwie instytucje uzgodniły, że nie należy włączać wykazu dotyczącego Morza Północnego do obecnie przyjmowanego rozporządzenia (2016/0238(COD)).
Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie kontroli
Podczas nadchodzącego przeglądu rozporządzenia o kontroli (rozporządzenie (WE) nr 1224/2009) Parlament Europejski i Rada w stosownych przypadkach dodadzą w odniesieniu do Morza Północnego następujące przepisy dotyczące kontroli: uprzednie powiadomienia, wymogi dotyczące prowadzenia dziennika połowowego, wyznaczone porty oraz inne przepisy dotyczące kontroli.
( 1 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1).
( 2 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z22.12.2009, s. 1).
( 3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. L 198 z, 25.7.2019, s. 105).