przekazanie informacji w ten sposób jest celowe w kontekście, w jakim jest lub ma być prowadzona działalność handlowa między firmą a klientem; oraz

osoba, do której kierowane są informacje, mając wybór między informacjami na papierze lub na takim właśnie innym trwałym nośniku wskazuje konkretnie tę drugą możliwość.

przekazanie informacji w ten sposób jest celowe w kontekście, w jakim jest lub ma być prowadzona działalność handlowa między firmą a klientem;

klient musi wyrazić jednoznaczną zgodę na przekazywanie informacji w tej formie;

klient musi uzyskać powiadomienie w formie elektronicznej zawierające adres strony internetowej oraz wskazanie miejsca na tej stronie, gdzie można znaleźć informacje;

informacje muszą być aktualne;

informacje muszą być stale dostępne na stronie internetowej tak długo, jak jest prawdopodobne, że klient ma potrzebę się z nimi zapoznać.

zawiera on przepisy zapewniające, by strony kontraktu dysponowały proporcjonalnymi rozwiązaniami, aby móc dokonać dostawy bazowego instrumentu towarowego lub ją przyjąć; porozumienie bilansujące z operatorem systemu przesyłowego w dziedzinie energii elektrycznej i gazu uznaje się za rozwiązanie proporcjonalne, jeżeli strony porozumienia muszą zapewnić fizyczną dostawę energii elektrycznej lub gazu.

ustanawia on wobec stron porozumienia bezwarunkowy, nieograniczony i wykonalny obowiązek dostarczenia i przyjęcia dostawy bazowego instrumentu towarowego;

nie pozwala on żadnej stronie na zastąpienie dostawy fizycznej rozliczeniem w środkach pieniężnych;

obowiązków na mocy porozumienia nie można zastąpić obowiązkiem wynikającym z innych kontraktów między danymi stronami, bez uszczerbku dla praw stron porozumienia, dotyczącym obowiązku zbilansowania ich płatności pieniężnych.

fizyczną dostawę samego danego towaru;

dostarczenie dokumentu przenoszącego prawa o charakterze własności do danego towaru lub odpowiedniej ilości danego towaru;

inne metody dokonania przeniesienia praw o charakterze własności w odniesieniu do odpowiedniej ilości towarów bez ich fizycznej dostawy, w tym powiadomienie, określenie harmonogramu lub wskazanie operatorowi sieci dostaw energii uprawniające odbiorcę do danej ilości towaru.

spełnia jedno z następujących kryteriów:

jest znormalizowany tak, by cena, partia, termin dostawy i inne warunki określane były głównie poprzez odniesienie do regularnie publikowanych cen, standardowych partii lub standardowych terminów dostawy.

2 dni handlowe;

okres ogólnie przyjęty na rynku dla tego rodzaju towaru, aktywów lub prawa jako standardowy termin dostawy.

jest on rozliczany w środkach pieniężnych lub może być rozliczany w środkach pieniężnych na wniosek jednej strony lub kilku stron w przypadku innym niż niedotrzymanie warunków lub innego rodzaju zdarzenie skutkujące rozwiązaniem kontraktu;

jest przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, MTF, OTF lub w systemie obrotu w państwie trzecim, który spełnia funkcje podobne do rynku regulowanego, MTF lub OTF;

w stosunku do tego kontraktu spełnione są warunki określone w ust. 1.

jest zawierany z operatorem lub administratorem bądź przez operatora lub administratora energetycznej sieci przesyłowej, systemu służącego utrzymywaniu równowagi dostaw lub sieci rurociągów;

jest niezbędny do utrzymania równowagi dostaw i zużycia energii w określonym czasie, w tym w przypadku, gdy rezerwa zdolności zakontraktowana przez operatora systemu przesyłowego energii elektrycznej, o którym mowa w art. 2 pkt 4 dyrektywy 2009/72/WE, jest przekazywana od jednego wstępnie zakwalifikowanego dostawcy usługi bilansowania do innego wstępnie zakwalifikowanego dostawcy usługi bilansowania za zgodą właściwego operatora systemu przesyłowego.

jest kontraktem na rynku kasowym w rozumieniu ust. 2 niniejszego artykułu;

jest sposobem płatności, który:

2 dni handlowe w odniesieniu do dowolnej pary głównych walut, o których mowa w ust. 3;

w odniesieniu do dowolnej pary walut, w której co najmniej jedna waluta nie jest walutą główną, dłuższy termin spośród 2 dni handlowych lub okresu ogólnie przyjętego na rynku dla tej pary walut jako standardowy termin dostawy;

jeżeli kontrakt na wymianę tych walut wykorzystuje się do głównego celu sprzedaży lub zakupu zbywalnego papieru wartościowego lub jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania, krótszy termin spośród okresu ogólnie przyjętego na rynku dla rozliczania takiego zbywalnego papieru wartościowego lub jednostki w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania jako standardowego terminu dostawy bądź 5 dni handlowych.

wymiana tych instrumentów dewizowych obejmuje przeliczenie ich z wykorzystaniem instrumentu dewizowego strony trzeciej do celów płynności;

standardowy okres dostawy na wymianę tych instrumentów dewizowych odnosi się do jurysdykcji instrumentu dewizowego strony trzeciej.

co najmniej 2 komunikatów na sekundę w odniesieniu do pojedynczego instrumentu finansowego będącego przedmiotem obrotu w systemie obrotu;

co najmniej 4 komunikatów na sekundę w odniesieniu do wszystkich instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu.

ustanawiają, wdrażają i utrzymują procedury decyzyjne i strukturę organizacyjną, które w sposób jasny i udokumentowany określają zasady sprawozdawczości oraz wyznaczają funkcje i zakresy odpowiedzialności;

zapewniają, by osoby zaangażowane wiedziały o procedurach, których mają obowiązek przestrzegać w celu właściwego wypełniania swoich obowiązków;

ustanawiają, wdrażają i utrzymują odpowiednie mechanizmy kontroli wewnętrznej służące zapewnieniu zgodności z decyzjami i procedurami na wszystkich szczeblach organizacyjnych firmy inwestycyjnej;

zatrudniają pracowników, którzy posiadają umiejętności, wiedzę ogólną i specjalistyczną potrzebną do wypełnienia przydzielonych im obowiązków;

ustanawiają, wdrażają i utrzymują efektywny system sprawozdawczości wewnętrznej i przekazywania informacji na wszystkich właściwych szczeblach organizacyjnych firmy inwestycyjnej;

utrzymują odpowiednią, należycie uporządkowaną dokumentację dotyczącą ich działalności gospodarczej i organizacji wewnętrznej;

dbają o to, by powierzenie osobom zaangażowanym wielu funkcji nie prowadziło w praktyce bądź potencjalnie do tego, że osoby te nie mogą którejś z tych funkcji wykonać w sposób należyty, uczciwy i profesjonalny.

stałe monitorowanie i regularną ocenę adekwatności i skuteczności środków, strategii i procedur wprowadzonych zgodnie z ust. 1 akapit pierwszy oraz działań podjętych w celu wyeliminowania wszelkich nieprawidłowości w wypełnianiu przez firmę jej zobowiązań;

doradztwo i pomoc dla osób zaangażowanych odpowiedzialnych za wykonywanie usług i działalności inwestycyjnej, służące wypełnianiu przez firmę jej zobowiązań wynikających z dyrektywy 2014/65/UE;

przekazywanie kierownictwu, co najmniej raz do roku, sprawozdań dotyczących wdrażania i skuteczności ogólnego środowiska kontroli w odniesieniu do usług i działalności inwestycyjnej, zidentyfikowanych zagrożeń oraz składania sprawozdań dotyczących rozpatrywania skarg, a także podjętych lub planowanych działań naprawczych;

monitorowanie funkcjonowania procesu rozpatrywania skarg i uznawanie skarg za źródło istotnych informacji w kontekście ogólnych obowiązków w zakresie monitorowania.

funkcja zgodności z przepisami dysponuje koniecznymi uprawnieniami, zasobami, wiedzą specjalistyczną i dostępem do wszystkich istotnych informacji;

kierownictwo wyznacza i zastępuje pracownika ds. zgodności z prawem, odpowiedzialnego za funkcję zgodności z przepisami oraz sporządzanie sprawozdań w zakresie zgodności, wymaganych na mocy dyrektywy 2014/65/UE oraz art. 25 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

w przypadku wykrycia istotnego ryzyka niespełnienia przez firmę jej zobowiązań na mocy dyrektywy 2014/65/UE funkcja zgodności z przepisami składa doraźne sprawozdania bezpośrednio kierownictwu;

osoby zaangażowane uczestniczące w pracach funkcji zgodności z przepisami nie uczestniczą w świadczeniu usług ani wykonywaniu działań, które monitorują;

metoda ustalania wynagrodzenia osób zaangażowanych, które uczestniczą w pracach funkcji zgodności z przepisami, nie wpływa faktycznie ani potencjalnie na obiektywizm tych osób.

ustanawiają, wdrażają i utrzymują odpowiednie strategie i procedury zarządzania ryzykiem służące rozpoznawaniu ryzyka związanego ze stosowanymi przez firmę działaniami, procesami i systemami, a w razie potrzeby określają akceptowany przez firmę poziom ryzyka;

przyjmują skuteczne uzgodnienia, procesy i mechanizmy w celu zarządzania ryzykiem związanym z działalnością firmy oraz stosowanymi przez nią procesami i systemami w oparciu o akceptowany poziom ryzyka, o którym mowa powyżej;

monitorują:

wdrażanie strategii i procedur, o których mowa w ust. 1;

składanie sprawozdań i doradzanie kierownictwu wyższego szczebla zgodnie z art. 25 ust. 2.

jest w odniesieniu do danej osoby objęta zakazem na mocy rozporządzenia (UE) nr 596/2014;

łączy się z nieuprawnionym lub nieprawidłowym ujawnieniem informacji poufnych;

koliduje lub może kolidować z jakimkolwiek zobowiązaniem firmy inwestycyjnej wynikającym z dyrektywy 2014/65/UE.

zawarcie transakcji na instrumencie finansowym, która gdyby stanowiła transakcję osobistą osoby zaangażowanej byłaby objęta przepisami ust. 2 lub 3 lub art. 37 ust. 2 lit. a) lub b), lub art. 67 ust. 3;

doradzanie innej osobie lub nakłanianie jej do zawarcia takiej transakcji.

każda osoba zaangażowana objęta zakresem ust. 1, 2, 3 i 4 była świadoma ograniczeń dotyczących transakcji osobistych oraz środków ustanowionych przez firmę inwestycyjną w związku z transakcjami osobistymi i ujawnianiem informacji zgodnie z ust. 1, 2, 3 i 4;

firma była szybko informowana o każdej transakcji osobistej zawartej przez osobę zaangażowaną albo poprzez zgłoszenie takiej transakcji, albo za sprawą innych procedur umożliwiających jej stwierdzenie;

prowadzono rejestr zgłoszonych firmie lub stwierdzonych przez nią transakcji osobistych, w tym zezwoleń lub zakazów wydanych w związku z taką transakcją.

transakcji osobistych wykonywanych w ramach usługi dyskrecjonalnego zarządzania portfelem, jeśli nie są poprzedzone korespondencją na temat transakcji pomiędzy zarządzającym portfelem a osobą zaangażowaną lub inną osobą, na rachunek której zawiera się transakcję;

transakcji osobistych dotyczących przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) lub AFI podlegających zgodnie z prawem krajowym nadzorowi państwa członkowskiego, które wymaga równoważnego poziomu dywersyfikacji ryzyka związanego z aktywami, w sytuacji gdy osoba zaangażowana i każda inna osoba, na rachunek której dokonuje się transakcji, nie uczestniczą w zarządzaniu tym przedsiębiorstwem.

usługi doradztwa świadczone na rzecz firmy i inne usługi niebędące częścią działalności inwestycyjnej firmy, w tym świadczenie na rzecz firmy usług w zakresie doradztwa prawnego, szkolenie personelu, fakturowanie oraz ochrona obiektów i pracowników firmy;

zakup znormalizowanych usług, w tym usług związanych z dostarczaniem informacji rynkowych i notowań.

outsourcing nie prowadzi do delegowania przez kierownictwo wyższego szczebla swoich obowiązków;

stosunek i zobowiązania firmy inwestycyjnej wobec swoich klientów, wynikające z przepisów dyrektywy 2014/65/UE, nie ulegają zmianie;

outsourcing nie osłabia warunków, jakie musi spełnić firma inwestycyjna, aby uzyskać i utrzymać zezwolenie zgodnie z art. 5 dyrektywy 2014/65/UE;

żaden z innych warunków, na podstawie których udzielono firmie zezwolenia, nie przestaje obowiązywać ani nie ulega zmianie.

usługodawca ma umiejętności, możliwości, należyte zasoby, odpowiednią strukturę organizacyjną sprzyjającą wykonywaniu zleconych w drodze outsourcingu funkcji oraz wszelkie wymagane prawem zezwolenia do wykonania zleconych funkcji w sposób niezawodny i profesjonalny;

usługodawca wykonuje zlecone w drodze outsourcingu usługi skutecznie i zgodnie z mającym zastosowanie prawem i wymogami regulacyjnymi; w tym celu firma ustanawia metody i procedury oceny standardu działania usługodawcy oraz bieżącego przeglądu świadczonych przez niego usług;

usługodawca właściwie nadzoruje wykonywanie zleconych w drodze outsourcingu funkcji oraz odpowiednio zarządza ryzykiem związanym z outsourcingiem;

podejmowane są odpowiednie działania, jeśli okaże się, że usługodawca może nie wykonywać zleconych mu funkcji w sposób skuteczny lub zgodny z mającymi zastosowanie przepisami i wymogami regulacyjnymi;

firma inwestycyjna skutecznie nadzoruje wykonywanie zleconych w drodze outsourcingu funkcji lub usług i zarządza ryzykiem związanym z outsourcingiem; w tym celu firma zachowuje niezbędną wiedzę specjalistyczną i zasoby pozwalające na efektywne nadzorowanie zleconych w drodze outsourcingu funkcji i zarządzanie tym ryzykiem;

usługodawca ujawnia firmie inwestycyjnej wszelkie fakty mogące w sposób istotny wpłynąć na wykonanie zleconych mu w drodze outsourcingu funkcji w sposób skuteczny i zgodny z mającymi zastosowanie przepisami i wymogami regulacyjnymi;

firma inwestycyjna ma możliwość rozwiązania w razie konieczności ze skutkiem natychmiastowym, jeśli leży to w interesie jej klientów, umowy outsourcingu bez szkody dla ciągłości i jakości usług świadczonych na rzecz klientów;

usługodawca współpracuje z właściwymi organami firmy inwestycyjnej w związku z funkcjami będącymi przedmiotem outsourcingu;

firma inwestycyjna, jej audytorzy i odpowiednie właściwe organy mają skuteczny dostęp do danych związanych z funkcjami będącymi przedmiotem outsourcingu oraz do odpowiedniego lokalu przedsiębiorstwa usługodawcy, o ile jest to niezbędne w celu sprawowania skutecznego nadzoru zgodnie z niniejszym artykułem, a właściwe organy mają możliwość korzystania z tego prawa dostępu;

usługodawca chroni wszelkie poufne informacje dotyczące firmy inwestycyjnej i jej klientów;

firma inwestycyjna i usługodawca ustanawiają, wdrażają i utrzymują plan awaryjny przewidujący sposoby odzyskiwania danych w przypadkach awarii wywołanych katastrofą oraz prowadzą okresowe testy narzędzi archiwizacji, tam gdzie to konieczne, biorąc pod uwagę funkcję, usługę lub działalność będące przedmiotem outsourcingu;

firma inwestycyjna zapewnia utrzymanie ciągłości i jakości funkcji lub usług zleconych w drodze outsourcingu również w przypadku zakończenia outsourcingu, bądź poprzez przeniesienie funkcji lub usług zleconych w drodze outsourcingu na inną osobę trzecią, bądź poprzez wykonywanie ich samodzielnie.

usługodawca posiada zezwolenie lub jest zarejestrowany w swoim państwie macierzystym na potrzeby świadczenia takiej usługi oraz podlega skutecznemu nadzorowi właściwego organu w tym państwie trzecim;

istnieje odpowiednia umowa o współpracy między właściwym organem firmy inwestycyjnej a organem nadzoru usługodawcy.

uzyskać, na wniosek, informacje niezbędne do realizacji ich zadań z zakresu nadzoru określonych w dyrektywie 2014/65/UE i rozporządzeniu (UE) nr 600/2014;

uzyskać dostęp do przechowywanych w państwie trzecim dokumentów istotnych do celów wykonywania ich zadań z zakresu nadzoru;

niezwłocznie otrzymywać informacje od organu nadzoru w państwie trzecim do celów zbadania przypadków jawnego naruszania wymogów określonych w dyrektywie 2014/65/UE oraz w jej środkach wykonawczych i w rozporządzeniu (UE) nr 600/2014;

współpracować w odniesieniu do egzekwowania prawa zgodnie z prawem krajowym i międzynarodowym mającym zastosowanie do organu nadzoru państwa trzeciego oraz właściwych organów w Unii w przypadkach naruszenia wymogów określonych w dyrektywie 2014/65/UE i jej środkach wykonawczych oraz w odnośnym prawie krajowym.

rozpoznanie okoliczności, które, w odniesieniu do konkretnych usług inwestycyjnych i działalności inwestycyjnej oraz usług dodatkowych wykonywanych przez firmę inwestycyjną lub w jej imieniu, stanowią lub mogą wywołać konflikt interesów zagrażający interesom jednego lub kilku klientów;

określenie procedur, których należy przestrzegać, i środków, które należy przyjąć, w celu zapobiegania takim konfliktom lub zarządzania nimi.

te badania lub informacje są oznaczone lub określane jako badania inwestycyjne lub podobnie albo w inny sposób przedstawiane jako obiektywne lub niezależne wyjaśnienie spraw zawartych w rekomendacji;

skierowanie przez firmę inwestycyjną danej rekomendacji do klienta nie byłoby świadczeniem usług doradztwa inwestycyjnego do celów dyrektywy 2014/65/UE.

analitycy finansowi i inne osoby zaangażowane nie zawierają transakcji osobistych ani nie prowadzą operacji handlowych – innych niż te, w których występują jako animatorzy rynku, działający w dobrej wierze i w normalnym trybie czynności typowych dla animatorów rynku, lub wykonują niezamówione zlecenie klienta w imieniu innej osoby, w tym firmy inwestycyjnej – na instrumentach finansowych, których dotyczą badania inwestycyjne, ani na żadnych innych powiązanych instrumentach finansowych, posiadając wiedzę na temat prawdopodobnego terminarza lub treści takich badań inwestycyjnych, a wiedza ta nie jest publicznie dostępna lub nie jest dostępna klientom i nie można jej łatwo wywnioskować z dostępnych informacji, dopóki odbiorcy badań nie uzyskają odpowiedniej możliwości działania na podstawie takich badań;

w okolicznościach nieobjętych zakresem lit. a) analitycy finansowi i inne osoby zaangażowane uczestniczące w wykonywaniu badań inwestycyjnych nie zawierają transakcji osobistych na instrumentach finansowych, których dotyczą badania inwestycyjne, ani na żadnych innych powiązanych instrumentach finansowych, gdy transakcje te są sprzeczne z bieżącymi rekomendacjami, z wyjątkiem okoliczności szczególnych i za pisemną zgodą członka firmowej komórki prawnej lub komórki ds. nadzoru zgodności z prawem;

istnieje fizyczne oddzielenie analityków finansowych uczestniczących w wykonywaniu badań inwestycyjnych od innych osób zaangażowanych, których obowiązki lub interesy handlowe mogą kolidować z interesami osób, wśród których rozpowszechniane są badania inwestycyjne lub, w przypadku gdy jest to uważane za niewłaściwe ze względu na rozmiar i strukturę organizacyjną firmy, a także na charakter, skalę i złożoność prowadzonej przez nią działalności, ustanowienie i wprowadzenie innych odpowiednich barier informacyjnych;

firmy inwestycyjne, analitycy finansowi i inne osoby zaangażowane uczestniczące w wykonywaniu badań inwestycyjnych nie przyjmują zachęt od osób i podmiotów, które mają istotny interes w przedmiocie badań inwestycyjnych;

firmy inwestycyjne, analitycy finansowi i inne osoby zaangażowane uczestniczące w wykonywaniu badań inwestycyjnych nie obiecują emitentom obrania korzystnego dla nich zakresu badań;

przed rozpowszechnieniem wyników badań inwestycyjnych emitenci, osoby zaangażowane inne niż analitycy finansowi i jakiekolwiek inne osoby nie mają zezwolenia na wgląd do projektów takich badań w celu sprawdzenia dokładności zawartych w nich faktów ani w żadnym celu innym niż sprawdzenie zgodności ze zobowiązaniami prawnymi firmy w przypadku, gdy takie projekty zawierają rekomendację lub cenę docelową.

osoba wykonująca badania inwestycyjne nie jest członkiem grupy, do której należy firma inwestycyjna;

firma inwestycyjna nie wprowadza istotnych zmian do rekomendacji zawartych w badaniach inwestycyjnych;

firma inwestycyjna nie przedstawia badań inwestycyjnych jako wykonanych przez siebie;

firma inwestycyjna sprawdza, czy wykonawca badań podlega wymogom równoważnym w stosunku do wymogów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do wykonywania badań lub czy ustanowił politykę, w ramach której wyznaczono takie wymogi.

informacje o różnych możliwościach finansowania udostępnianych przez firmę oraz o kwocie opłat transakcyjnych powiązanych z każdą taką możliwością;

informacje o terminarzu i procesie udzielania porad dotyczących finansowania przedsiębiorstw, które odnoszą się do wyceny oferty;

informacje o terminarzu i procesie udzielania porad dotyczących finansowania przedsiębiorstw, które odnoszą się do złożenia oferty;

szczegółowe informacje dotyczące wybranych inwestorów, którym firma zamierza zaoferować instrumenty finansowe;

informacje o stanowiskach osób zaangażowanych zajmujących się świadczeniem usług doradczych dotyczących finansowania przedsiębiorstw, które odnoszą się do ceny i przydziału instrumentów finansowych, oraz o działach, w których są one zatrudnione; oraz

informacje o rozwiązaniach firmowych pozwalających zapobiegać konfliktom interesów lub zarządzać konfliktami interesów, które mogą powstać w przypadku subemisji przez firmę odpowiednich instrumentów finansowych na rzecz jej klientów inwestycyjnych lub na własny rachunek.

aby wycena oferty nie promowała interesów innych klientów lub własnych interesów firmy w sposób, który może kolidować z interesami klienta będącego emitentem; oraz

zapobiegania sytuacji lub zarządzania sytuacją, w której osoby odpowiedzialne za świadczenie usług na rzecz klientów inwestycyjnych firmy są bezpośrednio zaangażowane w podejmowanie decyzji w sprawie udzielania klientowi będącemu emitentem porad dotyczących finansowania przedsiębiorstw, które odnoszą się do wyceny.

alokacja dokonywana w celu zachęcenia do uiszczenia nieproporcjonalnie wysokich opłat z tytułu niepowiązanych usług świadczonych przez firmę inwestycyjną („laddering”), takich jak nieproporcjonalnie wysokie opłaty lub prowizje uiszczane przez klienta inwestycyjnego lub nieproporcjonalnie duże wolumeny transakcji przy normalnych poziomach prowizji oferowane przez klienta inwestycyjnego jako wynagrodzenie z tytułu alokacji emisji;

alokacja dokonywana na rzecz pracownika zajmującego wyższe stanowisko wykonawcze lub członka organu dotychczasowego lub potencjalnego klienta będącego emitentem jako wynagrodzenie z tytułu przyznania w przyszłości lub w przeszłości transakcji w zakresie finansowania przedsiębiorstw („spinning”);

alokacja, która jest w sposób wyraźny lub dorozumiany uwarunkowana otrzymaniem przyszłych zleceń lub zakupem jakichkolwiek innych usług od firmy inwestycyjnej przez klienta inwestycyjnego lub jakikolwiek podmiot, w którym inwestor jest członkiem organu.

informacje zawierają nazwę firmy inwestycyjnej;

informacje są dokładne i zawsze w sposób rzetelny i wyraźny sygnalizuje się w nich wszelkie odnośne zagrożenia przy wskazywaniu potencjalnych korzyści usługi inwestycyjnej lub instrumentu finansowego;

informacje w części zawierającej wskazanie dotyczące odnośnych zagrożeń są przygotowane przy użyciu czcionki o rozmiarze co najmniej równym rozmiarowi czcionki wykorzystywanemu w przeważającej mierze w przekazywanych informacjach, a dodatkowo zastosowany jest układ zapewniający, że wskazanie to jest wyraźne;

informacje są przedstawione w sposób, który jest odpowiedni i zrozumiały dla przeciętnego przedstawiciela grupy, do której są skierowane lub do której mogą dotrzeć;

w informacjach nie ukrywa się, nie umniejsza ani nie przedstawia w sposób niejasny istotnych elementów, stwierdzeń lub ostrzeżeń;

informacje są konsekwentnie przedstawione w tym samym języku we wszystkich rodzajach materiałów informacyjnych i handlowych, które są przekazywane każdemu klientowi, chyba że klient zgodził się na otrzymywanie informacji w więcej niż jednym języku;

informacje są aktualne i odpowiednie do wykorzystanego środka porozumiewania się.

porównanie jest miarodajne i przedstawione w sposób rzetelny i zrównoważony;

podane są źródła informacji wykorzystane do porównania;

podane są główne fakty i założenia wykorzystane przy dokonywaniu porównania.

wskazanie takie nie jest najwyraźniejszym elementem publikacji;

informacje o wynikach muszą być właściwe i obejmować okres ostatnich 5 lat lub cały okres, w którym oferowano dany instrument finansowy, ustalano dany indeks lub świadczono daną usługę inwestycyjną, w przypadku gdy jest to okres krótszy niż pięć lat lub też okres dłuższy, wybrany według uznania firmy; w każdym przypadku jednak takie informacje o wynikach są oparte o pełne okresy 12-miesięczne;

okres referencyjny i źródło informacji są jasno określone;

informacje zawierają wyraźne ostrzeżenie, że dane odnoszą się do przeszłości i że wyniki w przeszłości nie stanowią pewnego wskaźnika na przyszłość;

jeżeli wskazanie opiera się na kwotach nominowanych w walucie innej niż waluta państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę klient detaliczny lub potencjalny klient detaliczny, walutę taką podaje się wyraźnie wraz z ostrzeżeniem, że zyski inwestora mogą ulec zwiększeniu lub zmniejszeniu wskutek zmian kursu walutowego;

jeżeli wskazanie opiera się na wynikach brutto, ujawnia się, jak wpływają na ten wynik prowizje, opłaty i inne obciążenia.

symulacja wyników osiągniętych w przeszłości opiera się na rzeczywistych wynikach osiągniętych w przeszłości z tytułu jednego lub kilku instrumentów finansowych lub indeksów finansowych, które są identyczne lub zasadniczo identyczne lub stanowią podstawę instrumentu finansowego, którego informacje dotyczą;

w stosunku do rzeczywistych wyników w przeszłości, o których mowa w lit. a), spełnione są warunki wymienione w ust. 4 lit. a)–c), e) i f);

informacje zawierają wyraźne ostrzeżenie, że dane odnoszą się do symulacji wyników z przeszłości i że wyniki te nie stanowią pewnego wskaźnika przyszłych wyników.

informacje nie opierają się na symulacji wyników w przeszłości ani nie odwołują się do takiej symulacji;

informacje opierają się na uzasadnionych założeniach wynikających z obiektywnych danych;

jeżeli informacje takie opierają się na wynikach brutto, ujawnia się, jak wpływają na te wyniki prowizje, opłaty i inne obciążenia;

informacje opierają się o scenariusze wyników w różnych warunkach rynkowych (zarówno scenariusze negatywne, jak i pozytywne) oraz odzwierciedlają charakter i ryzyko konkretnych rodzajów instrumentów uwzględnionych w analizie;

zawierają wyraźne ostrzeżenie, że przedstawiane prognozy nie stanowią pewnego wskaźnika przyszłych wyników.

jako klienta profesjonalnego lub detalicznego, w przypadku gdyby klient zgodnie z art. 30 ust. 2 dyrektywy 2014/65/UE zaliczał się do kategorii uprawnionych kontrahentów;

jako klienta detalicznego w przypadku, gdyby klient zgodnie z sekcją I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE zaliczał się do kategorii klientów profesjonalnych.

warunki takiej umowy;

informacje wymagane na mocy art. 47 dotyczące takiej umowy albo takich usług inwestycyjnych lub dodatkowych.

oferta zawarcia umowy w odniesieniu do instrumentu finansowego lub usługi inwestycyjnej albo dodatkowej z osobą, która odpowiada na publikację;

zaproszenie wystosowane do osoby, która odpowiada na publikację, z prośbą o złożenie oferty zawarcia umowy w odniesieniu do instrumentu finansowego lub usługi inwestycyjnej albo dodatkowej.

nazwę i adres firmy inwestycyjnej, dane teleadresowe umożliwiające klientom skuteczne kontaktowanie się z firmą;

wskazanie języków, w których klient może kontaktować się z firmą inwestycyjną i otrzymywać od niej dokumenty i inne informacje;

metody komunikacji, z których korzystać należy w kontaktach firmy inwestycyjnej z klientem, a w stosownych przypadkach metody wysyłania i przyjmowania zleceń;

oświadczenie potwierdzające, że firma inwestycyjna posiada zezwolenie oraz nazwę i adres właściwego organu, który wydał takie zezwolenie;

jeżeli firma inwestycyjna działa za pośrednictwem agenta – oświadczenie potwierdzające ten fakt, w którym wskazuje się państwo członkowskie, w którym agent jest zarejestrowany;

charakter, częstotliwość i terminy sprawozdań z wykonania usługi, którą firma inwestycyjna ma świadczyć na rzecz klienta zgodnie z art. 25 ust. 6 dyrektywy 2014/65/UE;

w przypadku gdy firma inwestycyjna przechowuje instrumenty finansowe lub fundusze klienta – skrótowy opis kroków podejmowanych w celu zapewnienia ich ochrony, w tym skrócone informacje na temat wszelkich systemów rekompensat lub gwarancji depozytowych właściwych dla danego rodzaju inwestorów, które stosują się do firmy z tytułu prowadzenia przez nią działalności w państwie członkowskim;

ogólny opis (może być w formie skróconej) polityki przeciwdziałania konfliktom interesów utrzymywanej przez firmę zgodnie z art. 34;

na życzenie klienta – dodatkowe informacje na temat tej polityki przeciwdziałania konfliktom interesów przekazane na trwałym nośniku lub za pośrednictwem strony internetowej (jeśli ta nie stanowi trwałego nośnika), o ile spełnione są warunki wskazane w art. 3 ust. 2;

informacje na temat metody oraz częstotliwości wycen instrumentów finansowych znajdujących się w portfelu klienta;

szczegóły dotyczące uznaniowego przekazywania w zarządzanie wszystkich lub części instrumentów finansowych lub funduszy znajdujących się w portfelu klienta;

wskazanie wszelkich wartości referencyjnych, do których porównywane będą wyniki portfela klienta;

rodzaje instrumentów finansowych, które może obejmować portfel klienta, oraz rodzaje transakcji, które mogą być przeprowadzane z wykorzystaniem takich instrumentów, w tym wszelkie limity;

cele zarządzania, poziom ryzyka związany z uznaniowym charakterem decyzji personelu kierowniczego oraz wszelkie konkretne ograniczenia swobody podejmowania takich decyzji.

wskazanie na ryzyko związane z danym rodzajem instrumentu finansowego, w tym wyjaśnienie mechanizmu dźwigni finansowej i jego wpływu na ryzyko utraty całej inwestycji, w tym ryzyko związane z niewypłacalnością emitenta lub powiązanymi zdarzeniami, takimi jak umorzenie lub konwersja długu;

wskazanie na zmienność ceny określonych instrumentów lub ograniczenia dotyczące dostępności rynku na takie instrumenty;

informacje o przeszkodach lub ograniczeniach dotyczących wyjścia z inwestycji, na przykład w odniesieniu do niepłynnych instrumentów finansowych lub instrumentów finansowych o ustalonym okresie inwestycji, w tym ilustrację możliwych metod i skutków wyjścia, informacje o obostrzeniach oraz orientacyjne ramy czasowe sprzedaży instrumentu finansowego pozwalające na odzyskanie kosztów początkowych transakcji na danym rodzaju instrumentów finansowych;

wskazanie na fakt, że w wyniku transakcji na takich instrumentach inwestor może przyjąć zobowiązania finansowe i zaciągnąć inne dodatkowe zobowiązania, w tym zobowiązania warunkowe, dodatkowe w stosunku do kosztów kupna instrumentów;

wskazanie na wszelkie wymogi dotyczące depozytu zabezpieczającego lub podobnych zobowiązań obowiązujących w odniesieniu do tego rodzaju instrumentów.

wszystkie koszty i powiązane opłaty naliczane przez firmę inwestycyjną lub inne osoby, w przypadku gdy klient został skierowany do takich innych osób, z tytułu usługi inwestycyjnej (usług inwestycyjnych) lub usług dodatkowych świadczonych na rzecz klienta; oraz

wszystkie koszty i powiązane opłaty związane z wystawieniem instrumentów finansowych i zarządzaniem nimi.

gdy firma inwestycyjna rekomenduje lub sprzedaje klientom instrumenty finansowe; lub

gdy firma inwestycyjna świadcząca jakiekolwiek usługi inwestycyjne jest zobowiązana do przekazania klientom kluczowych informacji dla inwestorów dotyczących UCITS lub dokumentu zawierającego kluczowe informacje dotyczące PRIIP w odniesieniu do odpowiednich instrumentów finansowych zgodnie z obowiązującym prawodawstwem Unii.

ilustracja przedstawia wpływ całkowitych kosztów i opłat na zwrot z inwestycji;

ilustracja przedstawia wszelkie prognozowane skoki lub wahania kosztów; oraz

ilustracji towarzyszy jej opis.

częstotliwość i zakres okresowej oceny odpowiedniości, a w stosownych przypadkach warunki powodujące dokonanie takiej oceny;

zakres, w jakim zgromadzone dotychczas informacje będą podlegały ponownej ocenie; oraz

sposób przekazania klientowi uaktualnionej rekomendacji.

liczba i zróżnicowanie rozważanych instrumentów finansowych jest proporcjonalna do zakresu usług doradztwa inwestycyjnego oferowanych przez niezależnego doradcę inwestycyjnego;

liczba i zróżnicowanie rozważanych instrumentów finansowych w sposób wystarczający odzwierciedla instrumenty finansowe dostępne na rynku;

liczba instrumentów finansowych wyemitowanych przez samą firmę inwestycyjną lub przez podmioty blisko powiązane z firmą inwestycyjną jest proporcjonalna do łącznej liczby rozważanych instrumentów finansowych; oraz

kryteria wyboru różnych instrumentów finansowych obejmują wszystkie istotne aspekty, takie jak ryzyko, koszty i złożoność oraz charakterystyka klientów firmy inwestycyjnej, oraz zapewniają, aby wybór instrumentów, które mogą zostać zarekomendowane, nie był tendencyjny.

firma prezentuje się w sposób, który ma w zamierzeniu przyciągnąć jedynie klientów preferujących te kategorie lub zakresy instrumentów finansowych;

firma zobowiązuje klientów do wskazania, że są oni zainteresowani wyłącznie inwestowaniem w określoną kategorię lub zakres instrumentów finansowych; oraz

przed świadczeniem usługi firma zapewnia, aby jej usługa była odpowiednia dla każdego nowego klienta na podstawie tego, że jej model biznesowy jest zgodny z potrzebami i celami danego klienta, a zakres instrumentów finansowych jest odpowiedni dla danego klienta. W przeciwnym razie firma nie świadczy takiej usługi na rzecz danego klienta.

w stosownym czasie przed świadczeniem swoich usług firma inwestycyjna powiadamia swoich klientów na trwałym nośniku, czy doradztwo będzie świadczone w sposób zależny, czy niezależny, zgodnie z art. 24 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2014/65/UE i odpowiednimi środkami wykonawczymi;

firma inwestycyjna prezentuje się jako niezależna w odniesieniu do usług, w przypadku których świadczy usługi doradztwa inwestycyjnego w sposób niezależny;

firmy inwestycyjne dysponują wystarczającymi wymogami organizacyjnymi i mechanizmami kontroli pozwalającymi na zapewnienie, aby oba rodzaje usług doradczych i doradców były od siebie jasno oddzielone, aby klienci nie mieli wątpliwości co do rodzaju doradztwa, z którego korzystają, oraz aby świadczony im był odpowiedni rodzaj doradztwa. Firma inwestycyjna nie zezwala osobie fizycznej na świadczenie zarówno niezależnego, jak i zależnego doradztwa.

spełnia cele inwestycyjne danego klienta, w tym w zakresie jego tolerancji ryzyka;

charakteryzuje się tym, że klient jest w stanie ponieść finansowo wszelkie związane z nią ryzyko inwestycyjne odpowiadające jego celom inwestycyjnym;

charakteryzuje się tym, że klient ma konieczne doświadczenie i wiedzę pozwalające na zrozumienie ryzyka związanego z transakcją lub zarządzaniem jego portfelem.

zapewnienie, aby klienci byli świadomi wagi przekazywania dokładnych i aktualnych informacji;

zapewnienie, aby wszystkie narzędzia, takie jak narzędzia profilowania oceny ryzyka lub narzędzia służące do oceny wiedzy i doświadczenia klienta, które są wykorzystywane w procesie oceny odpowiedniości, nadawały się do założonego celu i były należycie zaprojektowane pod kątem ich stosowania w odniesieniu do ich klientów, przy czym wszystkie ograniczenia mają zostać określone i w sposób aktywny złagodzone z wykorzystaniem procesu oceny odpowiedniości;

zapewnienie, aby pytania wykorzystane w procesie były łatwe do zrozumienia przez klientów, w sposób dokładny odzwierciedlały cele i potrzeby klienta oraz informacje niezbędne do dokonania oceny odpowiedniości; oraz

podjęcie w razie potrzeby kroków w celu zapewnienia spójności informacji dotyczących klienta, na przykład poprzez rozważenie, czy informacje przekazane przez klientów zawierają oczywiste nieprawidłowości.

rodzaje usług, transakcji i instrumentów finansowych, które są znane klientowi;

charakter, wielkość i częstotliwość transakcji na instrumentach finansowych prowadzonych przez klienta oraz okres, w którym były prowadzone;

poziom wykształcenia, a także obecny zawód lub poprzednie, istotne w rozpatrywanym względzie zawody klienta lub potencjalnego klienta.

wynik oceny adekwatności;

ostrzeżenia udzielone klientom w przypadku, gdy usługa inwestycyjna lub zakup produktu zostały ocenione jako potencjalnie nieadekwatne dla klienta, informację, czy klient zwrócił się z wnioskiem o zrealizowanie transakcji mimo ostrzeżenia, oraz, w stosownych przypadkach, informację, czy firma zaakceptowała wniosek klienta o zrealizowanie transakcji;

ostrzeżenia udzielone klientom, w przypadku gdy klient nie przekazał wystarczających informacji pozwalających firmie na dokonanie oceny adekwatności, informację, czy klient zwrócił się z wnioskiem o zrealizowanie transakcji mimo tego ostrzeżenia oraz, w stosownych przypadkach, informację, czy firma zaakceptowała wniosek klienta o zrealizowanie transakcji;

niezwłocznie dostarczają klientowi na trwałym nośniku najważniejsze informacje dotyczące wykonania zlecenia;

możliwie jak najszybciej i nie później niż pierwszego dnia roboczego po wykonaniu zlecenia przesyłają klientowi na trwałym nośniku powiadomienie potwierdzające jego wykonanie lub – w przypadku gdy firma inwestycyjna otrzymuje potwierdzenie od osoby trzeciej – nie później niż pierwszego dnia roboczego po odbiorze potwierdzenia od osoby trzeciej.

identyfikacja firmy składającej sprawozdanie;

nazwa lub inne oznaczenie klienta;

dzień transakcji;

czas transakcji;

rodzaj zlecenia;

oznaczenie systemu;

oznaczenie instrumentu;

identyfikator kupna/sprzedaży;

charakter zlecenia, jeśli inny niż zlecenie kupna/sprzedaży;

ilość;

cena jednostkowa;

cena ogółem;

całkowita suma pobranych prowizji i kosztów oraz – na wniosek klienta – zestawienie poszczególnych pozycji obejmujące, w stosownych przypadkach, wielkość wszystkich zapisów podwyższających wartość lub odpisów obniżających wartość naliczonych w przypadku, gdy transakcja była dokonana przez firmę inwestycyjną przy zawieraniu transakcji na własny rachunek, a na firmie inwestycyjnej spoczywa wobec klienta obowiązek najlepszego wykonywania;

uzyskany kurs walutowy w przypadku, gdy transakcja obejmuje przeliczanie waluty;

obowiązki klienta związane z rozliczeniem transakcji, w tym limity czasowe na płatności lub dostawy oraz odpowiednie dane rachunku, o ile takie dane i obowiązki nie zostały uprzednio podane do wiadomości klienta;

w przypadku gdy kontrahentem klienta była sama firma inwestycyjna lub dowolna osoba wchodząca w skład grupy, do której należy firma inwestycyjna lub inny klient tej firmy inwestycyjnej – wskazanie tego faktu, chyba że zlecenie zostało wykonane za pośrednictwem systemu transakcyjnego, który ułatwia anonimowe prowadzenie transakcji.

nazwę firmy inwestycyjnej;

nazwę lub inne oznaczenie rachunku klienta;

określenie składu i wyceny portfela, w tym dane na temat każdego z przechowywanych instrumentów, jego wartość rynkową (lub wartość godziwą, jeśli wartość rynkowa nie jest dostępna), saldo gotówkowe na początku i na końcu okresu sprawozdawczego oraz wyniki portfela w czasie trwania okresu sprawozdawczego;

całkowitą kwotę opłat pobranych podczas okresu sprawozdawczego, w rozbiciu co najmniej na całkowite opłaty z tytułu zarządzania i całkowite opłaty związane z wykonaniem zlecenia, w tym w razie potrzeby również oświadczenie o możliwości dostarczenia bardziej szczegółowego zestawienia kosztów na wniosek klienta;

porównanie wyników osiągniętych w okresie objętym sprawozdaniem z referencyjną wartością zysków z inwestycji (jeśli taka istnieje), uzgodnioną między firmą inwestycyjną a klientem;

całkowitą kwotę dywidend, odsetek i innych płatności otrzymanych z tytułu portfela klienta podczas okresu sprawozdawczego;

informacje na temat innych zdarzeń korporacyjnych dających określone prawa w stosunku do instrumentów finansowych przechowywanych w portfelu;

w odniesieniu do każdej transakcji zawartej w rozpatrywanym okresie – informacje, o których mowa odpowiednio w art. 59 ust. 4 lit. c)–l), chyba że klient życzy sobie być informowany o każdej zawartej transakcji z osobna, kiedy to zastosowanie ma ust. 4 niniejszego artykułu.

gdy firma inwestycyjna daje swoim klientom dostęp do systemu internetowego kwalifikującego się jako trwały nośnik, w którym można uzyskać dostęp do aktualnych wycen portfela klienta i w którym klient może łatwo dotrzeć do informacji wymaganych na mocy art. 63 ust. 2, a firma ma dowody, że klient uzyskał dostęp do wyceny swojego portfela co najmniej raz w ciągu danego kwartału;

gdy zastosowanie ma ust. 4 i sprawozdanie okresowe należy przekazywać co najmniej raz na 12 miesięcy;

gdy umowa między firmą inwestycyjną a klientem o świadczenie usług zarządzania portfelem zezwala na utrzymywanie portfela zawierającego instrumenty finansowe oparte o dźwignię, sprawozdanie okresowe dostarcza się co najmniej raz na miesiąc.

dane wszystkich instrumentów finansowych lub funduszy przechowywanych przez firmę inwestycyjną w imieniu klienta według stanu na koniec okresu objętego zestawieniem;

zakres, w jakim instrumenty finansowe lub fundusze klienta były przedmiotem transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

wartość wszelkich korzyści narosłych na koncie klienta z tytułu uczestnictwa w transakcjach finansowanych z użyciem papierów wartościowych i podstawę naliczania takich korzyści.

jasne wskazanie aktywów lub funduszy, które podlegają przepisom dyrektywy 2014/65/UE i jej środków wykonawczych, oraz tych, które im nie podlegają, na przykład aktywów lub funduszy, które podlegają umowie o zabezpieczeniu finansowym polegającym na przeniesieniu tytułu;

jasne wskazanie, których aktywów dotyczą pewne szczególne cechy odnoszące się do ich własności, na przykład ze względu na zabezpieczenie;

wartość rynkowa lub szacunkowa, jeśli wartość rynkowa nie jest dostępna, instrumentów finansowych objętych zestawieniem wraz z jasnym wskazaniem faktu, że brak ceny rynkowej prawdopodobnie świadczy o braku płynności. Ocena wartości szacunkowej jest dokonywana przez firmę przy dołożeniu wszelkich starań.

charakterystykę klienta, w tym jego kategorię jako klienta detalicznego lub profesjonalnego;

charakterystykę zlecenia klienta, w tym fakt, że zlecenie dotyczy transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych;

cechy instrumentów finansowych będących przedmiotem zlecenia;

wskazanie systemów wykonywania zleceń, do których można skierować dane zlecenie.

opis rangi, jaką firma inwestycyjna przykłada zgodnie z kryteriami określonymi w art. 59 ust. 1 do czynników, o których mowa w art. 27 ust. 1 dyrektywy 2014/65/UE, lub procesu, za pomocą którego firma określa rangę tych czynników;

listę systemów wykonywania zleceń, co do których firma ma duże zaufanie, jako do systemów pozwalających jej konsekwentnie wypełnić obowiązek podejmowania wszelkich uzasadnionych działań w celu uzyskania możliwie najlepszego wyniku przy wykonywaniu zleceń klienta oraz określić, które systemy wykonywania zleceń są wykorzystywane w odniesieniu do każdej kategorii instrumentów finansowych, zleceń klientów detalicznych, zleceń klientów profesjonalnych i SFT;

listę czynników wykorzystywanych do wyboru systemu wykonywania zleceń, w tym czynników jakościowych takich jak systemy rozliczeniowe, automatyczne mechanizmy zawieszania obrotu, zaplanowane działania oraz wszelkie inne odpowiednie aspekty, a także rangę każdego takiego czynnika; Informacje o czynnikach wykorzystywanych do wyboru systemu wykonywania zleceń są zgodne z mechanizmami kontrolnymi stosowanymi przez firmę w celu wykazania wobec klientów, że najlepsze wykonywanie odbywało się w sposób ciągły przy dokonywaniu przeglądu adekwatności jej polityki i uzgodnień;

w jaki sposób czynniki wykonywania w postaci ceny, kosztów, szybkości, prawdopodobieństwa wykonania oraz wszelkiego rodzaju inne odpowiednie czynniki są brane pod uwagę w ramach wszelkich wystarczających działań w celu uzyskania możliwie najlepszego dla klienta wyniku;

w stosownych przypadkach informację, że firma wykonuje zlecenia poza systemem obrotu, konsekwencje takiego działania, na przykład ryzyko po stronie kontrahenta wynikające z wykonywania zlecenia poza systemem obrotu, a na wniosek klienta dodatkowe informacje na temat konsekwencji takiego sposobu wykonywania;

wyraźne i jednoznaczne ostrzeżenie, że wszelkiego rodzaju konkretne dyspozycje ze strony klienta mogą uniemożliwić firmie podjęcie kroków, które zostały opracowane i wdrożone w ramach polityki wykonywania zleceń w celu uzyskania możliwie najlepszego wyniku przy wykonywaniu takich zleceń w odniesieniu do elementów, których wspomniane dyspozycje dotyczą;

zwięzłe informacje na temat procesu wyboru systemów wykonywania zleceń, zastosowanych strategii wykonania, procedur i procesów wykorzystywanych do analizy uzyskanej jakości wykonania oraz sposobu monitorowania i weryfikowania przez firmy, że osiągnięte zostały możliwie najlepsze wyniki dla klientów.

zapewniają, aby zlecenia wykonywane w imieniu klientów były niezwłocznie i dokładnie rejestrowane i alokowane;

wykonują kolejno i niezwłocznie zlecenia klientów, które w innych warunkach mogłyby być porównywalne, chyba że charakter danego zlecenia lub panujące warunki rynkowe to uniemożliwiają lub jest to sprzeczne z interesem klienta;

informują klienta detalicznego o wszelkich istotnych trudnościach mogących wpłynąć na właściwe wykonanie zleceń natychmiast po stwierdzeniu takich trudności.

jest mało prawdopodobne, by połączenie zleceń i transakcji działało w sumie na niekorzyść któregoś z tych klientów;

każdemu z takich klientów ujawnia się, że łączenie zleceń może negatywnie wpłynąć na wynik danego zlecenia;

ustanowiono i skutecznie wdrożono politykę alokacji zleceń, która określa sprawiedliwą alokację połączonych zleceń i transakcji, w tym między innymi to, jak wielkość i cena zleceń będą wpływać na ich alokację oraz sposób traktowania przypadków częściowego wykonywania zleceń.

firma inwestycyjna przesyła klientowi wyraźne pisemne ostrzeżenie dotyczące skutków takiego wniosku w odniesieniu do klienta, w tym dotyczące środków ochrony, które może utracić;

klient potwierdza na piśmie wniosek o traktowanie go jako uprawnionego kontrahenta albo na zasadach ogólnych, albo w odniesieniu do bądź jednej usługi inwestycyjnej lub transakcji lub jednego rodzaju transakcji lub produktu, bądź do większej ich liczby, wskazując przy tym, że jest świadomy konsekwencji wynikających z możliwości utraty środków ochrony w związku ze złożeniem takiego wniosku.

właściwy organ ma możliwość uzyskania w każdej chwili dostępu do zapisów i odtworzenia każdego istotnego etapu każdej transakcji;

istnieje możliwość łatwego sprawdzenia wszelkich poprawek lub innych zmian, a także odtworzenia zawartości zapisów przed wprowadzeniem do nich poprawek czy zmian;

zapisy nie są przedmiotem innych manipulacji i zmian;

istnieje możliwość przetwarzania przy użyciu środków informatycznych lub innych wydajnych metod w przypadku, gdy łatwe przeprowadzenie analizy danych nie jest możliwe ze względu na ich wielkość i charakter; oraz

rozwiązania firmowe są zgodne z wymogami prowadzenia rejestrów niezależnie od wykorzystanej technologii.

identyfikacja rozmów telefonicznych i korespondencji elektronicznej, w tym odpowiednich wewnętrznych rozmów telefonicznych i wewnętrznej korespondencji elektronicznej, które podlegają wymogom w zakresie nagrywania i zapisywania zgodnie z art. 16 ust. 7 dyrektywy 2014/65/UE; oraz

określenie procedur, których należy przestrzegać, i środków, które należy przyjąć, w celu zapewnienia przez firmę zgodności z akapitem trzecim i ósmym art. 16 ust. 7 dyrektywy 2014/65/UE w przypadku zaistnienia wyjątkowych okoliczności i wystąpienia sytuacji, w której firma nie jest w stanie nagrywać lub zapisywać rozmów/korespondencji na urządzeniach wydanych, zaakceptowanych lub dozwolonych przez firmę. Należy przechowywać dowody potwierdzające zaistnienie takich okoliczności i umożliwić dostęp do nich właściwym organom.

o nagrywaniu rozmów i zapisywaniu korespondencji; oraz

o tym, że kopia nagrania rozmów z klientem i korespondencji z klientem będzie udostępniana na żądanie przez okres pięciu lat, a w przypadku, gdy żąda tego właściwy organ, przez okres do siedmiu lat.

data i godzina spotkań;

miejsce spotkań;

tożsamość uczestników;

podmiot, z którego inicjatywy odbywa się spotkanie; oraz

istotne informacje na temat zlecenia klienta, w tym cenę, wolumen rodzaj zlecenia oraz czas jego przesłania lub wykonania.

kursu zamknięcia akcji w pierwszym dniu obrotu, w przypadku gdy jego akcje są dopuszczone do obrotu od mniej niż roku;

ostatniego kursu zamknięcia akcji w pierwszym roku obrotu, w przypadku gdy jego akcje są dopuszczone do obrotu od ponad roku, ale od mniej niż dwóch lat;

średniej z ostatnich kursów zamknięcia akcji w dwóch pierwszych latach obrotu, w przypadku gdy jego akcje są dopuszczone do obrotu od ponad dwóch, ale od mniej niż trzech lat.

ustanowiła i stosowała zasady przewidujące obiektywne i przejrzyste kryteria w odniesieniu do pierwszego i dalszego dopuszczania emitentów do obrotu w swoim systemie;

dysponuje modelem operacyjnym, który jest dostosowany do wykonywania przez nią funkcji i zapewnia utrzymanie uczciwego i prawidłowego obrotu instrumentami finansowymi dopuszczonymi do obrotu w jej systemie;

ustanowiła i stosowała zasady, na podstawie których od emitenta wnioskującego o dopuszczenie swoich instrumentów finansowych do obrotu na MTF wymaga się opublikowania, w przypadkach, w których zastosowania nie ma dyrektywa 2003/71/WE, odpowiedniego dokumentu o dopuszczeniu do obrotu sporządzonego na odpowiedzialność emitenta i jasno wskazującego, czy został on zatwierdzony lub poddany przeglądowi, czy też nie, oraz przez kogo.

ustanowiła i stosowała zasady określające minimalną treść dokumentu o dopuszczeniu do obrotu, o którym mowa w lit. c), w taki sposób, aby inwestorom były przekazywane wystarczające informacje pozwalające im na podjęcie świadomej oceny sytuacji finansowej i perspektyw emitenta oraz praw przysługujących z tytułu jego papierów wartościowych;

wymagała od emitenta wskazania w dokumencie o dopuszczeniu do obrotu, o którym mowa w lit. c), czy według niego jego aktywa obrotowe wystarczają do pokrycia jego aktualnych potrzeb, czy też nie, lub – jeśli nie – w jaki sposób zamierza zapewnić potrzebne dodatkowo aktywa obrotowe;

wprowadziła rozwiązania pozwalające na poddanie dokumentu o dopuszczeniu do obrotu, o którym mowa w lit. c), odpowiedniemu przeglądowi pod kątem kompletności, spójności i zrozumiałości;

wymagała od emitentów, których papiery wartościowe są przedmiotem obrotu w jej systemie, do publikowania rocznych sprawozdań finansowych w terminie 6 miesięcy od zakończenia każdego roku budżetowego oraz półrocznych sprawozdań finansowych w terminie 4 miesięcy od zakończenia pierwszych 6 miesięcy każdego roku budżetowego;

zapewniła publiczne rozpowszechnienie prospektu sporządzonego zgodnie z dyrektywą 2003/71/WE, dokumentów o dopuszczeniu do obrotu, o którym mowa w lit. c), sprawozdań finansowych, o których mowa w lit. g), oraz informacji określonych w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 596/2014 ujawnionych do wiadomości publicznej przez emitentów, których papiery wartościowe są przedmiotem obrotu w jej systemie, poprzez ich opublikowanie na swojej stronie internetowej lub poprzez umieszczenie na niej bezpośredniego odnośnika do strony w witrynie emitenta, na której publikowane są takie dokumenty, sprawozdania i informacje;

zapewniła, aby informacje regulacyjne, o których mowa w lit. h), oraz bezpośrednie odnośniki były dostępne na jej stronie internetowej przez okres co najmniej pięciu lat;

wymaga od emitentów, którzy ubiegają się o dopuszczenie ich akcji do obrotu w jej systemie po raz pierwszy, przeznaczenia do obrotu na MTF minimalnego wolumenu wyemitowanych przez nich akcji, zgodnie z progiem, który ustala operator MTF, wyrażonym w wartości bezwzględnej albo jako odsetek całkowitego wyemitowanego kapitału podstawowego.

gdy stworzyłoby to ryzyko systemowe zagrażające stabilności finansowej, na przykład gdy istnieje konieczność zamknięcia dominującej pozycji na rynku lub gdy zobowiązania rozliczeniowe nie byłyby spełnione w znacznej wielkości;

gdy dalszy obrót na rynku jest niezbędny w celu wykonywania istotnych funkcji postransakcyjnego zarządzania ryzykiem, jeśli istnieje potrzeba upłynnienia instrumentów finansowych ze względu na niewykonanie zobowiązania przez uczestnika rozliczającego na podstawie określonych przez CCP procedur na wypadek niewykonania zobowiązań, a CCP byłby narażony na niedopuszczalne ryzyko wskutek niemożliwości wyliczenia depozytu zabezpieczającego;

gdy kondycja finansowa emitenta byłaby zagrożona, na przykład w sytuacji, w której uczestniczy on w transakcji między przedsiębiorstwami lub w pozyskiwaniu kapitału.

znaczenie rynku pod względem płynności w przypadku, gdy skutki takich działań mogą być bardziej istotne, gdy te rynki mają większe znaczenie pod względem płynności niż inne rynki;

charakter przewidywanego działania w przypadku, gdy działania o stałym lub utrzymującym się wpływie na możliwość prowadzenia przez inwestorów obrotu instrumentem finansowym w systemach obrotu, takie jak wycofanie z obrotu, mogą mieć większy wpływ na inwestorów niż inne działania;

efekt domina spowodowany przez zawieszenie lub wycofanie z obrotu wystarczająco powiązanych instrumentów pochodnych, wskaźników lub wartości referencyjnych, dla których zawieszony lub wycofany z obrotu instrument stanowi instrument bazowy lub składowy;

wpływ zawieszenia na interesy końcowych użytkowników rynku, którzy nie są kontrahentami finansowymi, takich jak podmioty obracające instrumentami finansowymi w celu zabezpieczenia ryzyka handlowego.

odchylenia od typowej struktury obrotu instrumentami finansowymi dopuszczonymi do obrotu lub będącymi przedmiotem obrotu w jego systemie obrotu; oraz

informacje dostępne operatorowi, niezależnie od tego, czy mają one charakter wewnętrzny jako element działalności systemu obrotu, czy też są dostępne publicznie.

w ramach danego kontraktu lub danego systemu obrotu istnieje 20 posiadaczy otwartych pozycji; oraz

wartość bezwzględna długiego lub krótkiego wolumenu brutto całkowitej liczby otwartych pozycji, wyrażona jako liczba partii odpowiedniego towarowego instrumentu pochodnego, wynosi przynajmniej 10 000 partii.

zakresu i skali danych rynkowych, w tym liczby objętych nimi instrumentów finansowych i wolumenu obrotu;

sposobu wykorzystania danych rynkowych przez klienta, w tym kwestii, czy klient wykorzystuje dane na potrzeby własnej działalności w zakresie obrotu, w celu odsprzedaży czy też na potrzeby agregacji danych.

aktualne cenniki, w tym następujące informacje:

wcześniejsze ujawnianie planowanych zmian cen z wyprzedzeniem co najmniej 90 dni;

informacja o treści danych rynkowych zawierająca następujące informacje:

dochody uzyskane z tytułu udostępniania danych rynkowych i stosunek tych dochodów do sumy dochodów APA lub CTP;

informacje dotyczące sposobu ustalania ceny, w tym wykorzystanych metod księgowania kosztów, oraz informacje na temat konkretnych zasad, zgodnie z którymi dokonuje się alokacji bezpośrednich i zmiennych kosztów wspólnych oraz rozdzielania stałych kosztów wspólnych między wytwarzanie i rozpowszechnianie danych rynkowych a inne usługi świadczone przez APA i CTP.

przyjmujące państwo członkowskie było do tej pory macierzystym państwem członkowskim danego rynku regulowanego;

dany rynek regulowany nabył w drodze połączenia, przejęcia lub jakiejkolwiek innej operacji przeniesienia całości lub części przedsiębiorstwa rynku regulowanego, które było uprzednio prowadzone przez operatora rynku mającego siedzibę statutową lub siedzibę zarządu w przyjmującym państwie członkowskim.

przed zajściem jednej z sytuacji określonych w ust. 1 w odniesieniu do MTF lub OTF system obrotu miał udział w rynku równy co najmniej 10 % transakcji w stosunku do łącznego obrotu w kategoriach pieniężnych w ramach obrotu w systemie i transakcji zawieranych przez podmiot systematycznie internalizujący transakcje w przyjmującym państwie członkowskim w odniesieniu do co najmniej jednej kategorii aktywów poddanych obowiązkom zachowania przejrzystości określonym w rozporządzeniu (UE) nr 600/2014;

MTF lub OTF są zarejestrowane jako rynek rozwoju MŚP.