02016R0589 — PL — 31.07.2019 — 001.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/589 z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie europejskiej sieci służb zatrudnienia (EURES), dostępu pracowników do usług w zakresie mobilności i dalszej integracji rynków pracy oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 492/2011 i (UE) nr 1296/2013 (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 107 z 22.4.2016, s. 1)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r.	L 186	21	11.7.2019

---

▼B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/589

z dnia 13 kwietnia 2016 r.

w sprawie europejskiej sieci służb zatrudnienia (EURES), dostępu pracowników do usług w zakresie mobilności i dalszej integracji rynków pracy oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 492/2011 i (UE) nr 1296/2013

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia ramy współpracy w celu ułatwienia korzystania ze swobody przepływu pracowników wewnątrz Unii zgodnie z art. 45 TFUE poprzez ustanowienie zasad i przepisów dotyczących:

▼M1

▼B

▼M1

▼B

Artykuł 2

Zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do państw członkowskich oraz obywateli Unii, bez uszczerbku dla art. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 492/2011.

Artykuł 3

Definicje

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

▼M1

▼B

Artykuł 4

Dostępność

1.  Usługi świadczone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem muszą być dostępne dla wszystkich pracowników i pracodawców w całej Unii i nie mogą naruszać zasady równego traktowania.

▼M1

2.  Dostępność informacji zawartych na portalu EURES oraz usług wsparcia oferowanych na poziomie krajowym dla osób niepełnosprawnych musi zostać zapewniona. Sposoby jej zapewnienia określają – w odniesieniu do ich odpowiednich obowiązków – Komisja, Europejski Urząd Koordynacji oraz członkowie i partnerzy EURES.

▼B

ROZDZIAŁ II

PONOWNE USTANOWIENIE SIECI EURES

Artykuł 5

Ponowne ustanowienie sieci EURES

1.  Niniejszym ponownie ustanawia się sieć EURES.

2.  Niniejsze rozporządzenie zastępuje ramy regulacyjne dotyczące EURES określone w rozdziale II rozporządzenia (UE) nr 492/2011 oraz w decyzji wykonawczej 2012/733/UE przyjętej na podstawie art. 38 tego rozporządzenia.

Artykuł 6

Cele sieci EURES

Sieć EURES w obszarach swojej działalności przyczynia się do osiągnięcia następujących celów:

Artykuł 7

Skład sieci EURES

1.  W skład sieci EURES wchodzą następujące kategorie organizacji:

▼M1

▼B

▼M1

▼B

2.  Organizacje partnerów społecznych mogą przystępować do sieci EURES jako członkowie lub partnerzy EURES zgodnie z art. 11.

Artykuł 8

Obowiązki Europejskiego Urzędu Koordynacji

1.   ►M1  Europejski Urząd Koordynacji pomaga sieci EURES w realizacji jej działalności, w szczególności poprzez rozwijanie i prowadzenie, w bliskiej współpracy z krajowymi urzędami koordynacji oraz Komisją, następujących działań: ◄

▼M1

▼B

▼M1

2.  Europejskim Urzędem Koordynacji zarządza Europejski Urząd ds. Pracy. Europejski Urząd Koordynacji prowadzi regularny dialog z przedstawicielami partnerów społecznych na poziomie unijnym.

3.  Europejski Urząd Koordynacji – w porozumieniu z grupą koordynacyjną, o której mowa w art. 14, i Komisją – sporządza swoje wieloletnie programy prac.

▼B

Artykuł 9

Obowiązki krajowych urzędów koordynacji

1.  Państwa członkowskie wyznaczają krajowe urzędy koordynacji zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b). Państwa członkowskie powiadamiają Europejski Urząd Koordynacji o takim wyznaczeniu.

2.  Każdy krajowy urząd koordynacji odpowiada za:

▼M1

▼B

3.  Każdy krajowy urząd koordynacji organizuje wdrażanie na poziomie krajowym horyzontalnych działań wsparcia przewidzianych przez Europejski Urząd Koordynacji, o którym mowa w art. 8, w stosownych przypadkach w ścisłej współpracy z Europejskim Urzędem Koordynacji i innymi krajowymi urzędami koordynacji. Te horyzontalne działania wsparcia obejmują w szczególności:

4.  Na potrzeby publikacji, w szczególności na portalu EURES, w interesie pracowników i pracodawców, każdy krajowy urząd koordynacji udostępnia, regularnie aktualizuje i terminowo rozpowszechnia dostępne na poziomie krajowym informacje i wytyczne dotyczące sytuacji w tym państwie członkowskim w zakresie:

W stosownych przypadkach krajowe urzędy koordynacji mogą udostępniać i rozpowszechniać informacje we współpracy z innymi służbami i sieciami zajmującymi się świadczeniem usług informacyjnych i doradczych oraz z właściwymi organami na poziomie krajowym, łącznie z tymi, o których mowa w art. 4 dyrektywy 2014/54/UE.

5.  Krajowe urzędy koordynacji wymieniają się informacjami na temat mechanizmów i norm, o których mowa w art. 17 ust. 5, a także norm dotyczących bezpieczeństwa i ochrony danych, które są istotne z punktu widzenia wspólnej platformy informatycznej. Krajowe urzędy koordynacji współpracują ze sobą i z Europejskim Urzędem Koordynacji, w szczególności w odniesieniu do skarg i ofert zatrudnienia, które uznano za niezgodne z tymi normami na mocy prawa krajowego.

6.  Każdy krajowy urząd koordynacji udziela ogólnego wsparcia członkom i partnerom EURES w odniesieniu do współpracy z ich odpowiednikami w innych państwach członkowskich należącymi do sieci EURES, w tym służy członkom i partnerom EURES doradztwem na temat tego, w jaki sposób rozpatrywać skargi dotyczące ofert zatrudnienia i usług rekrutacyjnych dostępnych za pośrednictwem EURES, jak również na temat współpracy z odpowiednimi organami publicznymi. Jeżeli informacje są dostępne dla krajowych urzędów koordynacji, wyniki procedur rozpatrywania skarg są przekazywane Europejskiemu Urzędowi Koordynacji.

7.  Krajowy urząd koordynacji promuje współpracę z zainteresowanymi stronami, takimi jak partnerzy społeczni, służby poradnictwa zawodowego, instytucje szkolenia zawodowego i szkolnictwa wyższego, izby handlowe, służby socjalne i organizacje reprezentujące najsłabsze grupy na rynku pracy oraz organizacje zaangażowane w programy przygotowania zawodowego i staży.

Artykuł 10

Wyznaczanie publicznych służb zatrudnienia na członków EURES

1.  Państwa członkowskie wyznaczają na członków EURES publiczne służby zatrudnienia, których profil działalności odpowiada działaniom sieci EURES. Państwa członkowskie informują Europejski Urząd Koordynacji o ich wyznaczeniu. Wyznaczone publiczne służby zatrudnienia zajmują w sieci EURES szczególną pozycję.

2.  Państwa członkowskie zapewniają, aby publiczne służby zatrudnienia wypełniały, jako członkowie EURES, wszystkie obowiązki określone w niniejszym rozporządzeniu, a także spełniały co najmniej wspólne kryteria minimalne określone w załączniku I.

3.  Publiczne służby zatrudnienia mogą wypełniać swoje obowiązki członków EURES za pośrednictwem organizacji podlegających odpowiedzialności publicznych służb zatrudnienia, na zasadzie przekazania uprawnień, outsourcingu lub specjalnych umów.

Artykuł 11

Dopuszczanie w charakterze członków EURES (innych niż publiczne służby zatrudnienia) i w charakterze partnerów EURES

1.  Bez zbędnej zwłoki, lecz najpóźniej do dnia 13 maja 2018 r. każde państwo członkowskie wprowadzi system dopuszczania organizacji do uczestnictwa w sieci EURES w charakterze członków i partnerów EURES, monitorowania ich działań i przestrzegania przez nie prawa, które ma zastosowanie, przy wykonywaniu niniejszego rozporządzenia, a także w razie konieczności, cofnięcia ich dopuszczenia. System ten musi być przejrzysty, proporcjonalny i zgodny z zasadą równego traktowania organizacji ubiegających się o uczestnictwo w sieci EURES i z zasadą sprawiedliwości proceduralnej oraz przewidywać środki niezbędne do zapewnienia skutecznej ochrony prawnej.

2.  Na potrzeby systemu, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie opracowują wymogi i kryteria dotyczące dopuszczania organizacji do uczestnictwa w sieci EURES w charakterze członków i partnerów EURES. Wymogi te muszą obejmować co najmniej wspólne kryteria minimalne określone w załączniku I. Państwa członkowskie mogą ustanowić dodatkowe wymogi lub kryteria, które są niezbędne dla prawidłowego stosowania przepisów mających zastosowanie do działalności służb zatrudnienia i efektywnego zarządzania polityką rynku pracy na ich terytorium.

3.  Organizacje prowadzące zgodnie z prawem działalność w państwie członkowskim mogą ubiegać się o uczestnictwo w sieci EURES w charakterze członka EURES, z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w oparciu o system, o systemie mowa w ust. 1. Organizacja ubiegająca się o uczestnictwo w sieci EURES w charakterze członka EURES zobowiązuje się w składanym wniosku do wypełnienia wszystkich obowiązków nałożonych na członków na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym wykonywania wszystkich zadań, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. a), b) i c).

4.  Organizacja prowadząca zgodnie z prawem działalność w państwie członkowskim może ubiegać się o uczestnictwo w sieci EURES w charakterze partnera EURES, z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w oparciu o system, o którym mowa w ust. 1, pod warunkiem że organizacja ta należycie uzasadni, że może wykonywać nie więcej niż dwa spośród zadań wymienionych w art. 12 ust. 2 lit. a), b) i c), ze względu na skalę działalności, zasoby finansowe i charakter zazwyczaj świadczonych przez organizację usług lub strukturę organizacyjną, w tym fakt bycia organizacją nienastawioną na zysk. Organizacja ubiegająca się o uczestnictwo w sieci EURES w charakterze partnera EURES zobowiązuje się w składanym wniosku do spełnienia wszystkich wymogów, którym podlegają partnerzy EURES na mocy niniejszego rozporządzenia i wykonywania przynajmniej jednego z zadań, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. a), b) i c).

5.  Państwa członkowskie dopuszczają organizacje ubiegające się o uczestnictwo w sieci EURES w charakterze członka lub partnera EURES, jeśli spełniają one mające zastosowanie kryteria i wymogi, o których mowa w ust. 2, 3 i 4.

6.  Krajowe urzędy koordynacji informują Europejski Urząd Koordynacji o swoich systemach krajowych, o których mowa w ust. 1, w tym o dodatkowych kryteriach i wymogach, o których mowa w ust. 2, o członkach i partnerach EURES dopuszczonych w oparciu o ten system oraz o każdej odmowie dopuszczenia ze względu na brak zgodności z przepisami zawartymi w załączniku I sekcja 1 pkt 1. Europejski Urząd Koordynacji przekazuje tę informację pozostałym krajowym urzędom koordynacji.

7.  Państwa członkowskie cofają dopuszczenie członków i partnerów EURES w przypadku gdy organizacje te przestają spełniać mające zastosowanie kryteria lub wymogi, o których mowa w ust. 2, 3 i 4. Krajowe urzędy koordynacji informują Europejski Urząd Koordynacji o każdym takim cofnięciu dopuszczenia i o jego powodach. Europejski Urząd Koordynacji przekazuje tę informację pozostałym krajowym urzędom koordynacji.

8.  Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przyjąć wzór na potrzeby opisu systemu krajowego i procedur wymiany między państwami członkowskimi informacji o systemach, o których mowa w ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 37 ust. 2.

Artykuł 12

Obowiązki członków i partnerów EURES

1.  Członkowie i partnerzy EURES wnoszą wkład w sieć EURES w zakresie zadań, do których zostały wyznaczone zgodnie z art. 10 lub do których zostały dopuszczone zgodnie z art. 11 ust. 3 i 4, lub na okres przejściowy zgodnie z art. 40, oraz wypełniają inne swoje obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia.

2.  Członkowie EURES uczestniczą w sieci EURES, w tym poprzez wykonywanie wszystkich poniższych zadań, a partnerzy EURES uczestniczą w sieci EURES poprzez wykonywanie co najmniej jednego z poniższych zadań:

3.  Członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES dostarczają – na portalu EURES – wszystkie oferty zatrudnienia udostępniane przez nich publicznie, a także wszystkie wnioski o zatrudnienie i życiorysy, w przypadku których pracownik zgodził się na udostępnienie informacji również na portalu EURES zgodnie z art. 17 ust. 3. Art. 17 ust. 1 akapit drugi i art. 17 ust. 2 mają zastosowanie do ofert zatrudnienia udostępnianych publicznie przez członków EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerów EURES.

4.  Członkowie i partnerzy EURES wyznaczają – zgodnie z kryteriami krajowymi – co najmniej jeden punkt kontaktowy, taki jak biuro zajmujące się uzyskiwaniem zatrudnienia dla pracowników i rekrutacją, centrum obsługi telefonicznej oraz narzędzie umożliwiające samodzielne korzystanie, w którym pracownicy i pracodawcy mogą uzyskać wsparcie w zakresie kojarzenia ofert zatrudnienia i wniosków o zatrudnienie oraz ich równoważenia lub uzyskać dostęp do usług wsparcia, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Punkty kontaktowe mogą również opierać się na programach wymiany personelu, oddelegowaniu urzędników łącznikowych lub angażować wspólne agencje zajmujące się uzyskiwaniem zatrudnienia dla pracowników.

5.  Członkowie oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES, zapewniają, aby punkty kontaktowe, które wyznaczyli, wyraźnie wskazywały zakres usług wsparcia świadczonych pracownikom i pracodawcom.

6.  Zgodnie z zasadą proporcjonalności państwa członkowskie, poprzez swoje krajowe urzędy koordynacji, mogą wprowadzić wymóg, aby członkowie i partnerzy EURES wnosili wkład w:

Artykuł 13

Wspólne obowiązki

Zgodnie ze swoimi odpowiednimi rolami i obowiązkami wszystkie organizacje uczestniczące w sieci EURES starają się aktywnie promować, ściśle współpracując ze sobą, możliwości, jakie oferuje mobilność pracowników w Unii, oraz dążą do udoskonalenia sposobów i środków umożliwiających pracownikom i pracodawcom mobilność na sprawiedliwych zasadach i wykorzystywanie tych możliwości na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym, w tym na poziomie transgranicznym.

Artykuł 14

Grupa koordynacyjna

▼M1

1.  W skład grupy koordynacyjnej wchodzą przedstawiciele na odpowiednim szczeblu Komisji, Europejskiego Urzędu Koordynacji i krajowych urzędów koordynacji.

▼B

2.  Grupa koordynacyjna wspiera wykonywanie niniejszego rozporządzenia poprzez wymianę informacji i opracowywanie wytycznych. W szczególności grupa koordynacyjna doradza Komisji w sprawie wzorów, o których mowa w art. 11 ust. 8 oraz art. 31 ust. 5, projektów technicznych norm i formatów, o których mowa w art. 17 ust. 8 i art. 19 ust. 6, oraz jednolitych szczegółowych specyfikacji dotyczących gromadzenia i analizy danych, o których mowa w art. 32 ust. 3.

3.  Grupa koordynacyjna może, między innymi, organizować wymianę najlepszych praktyk w zakresie krajowych systemów dopuszczania do uczestnictwa w sieci EURES, o których mowa w art. 11 ust. 1, oraz usług wsparcia, o których mowa w art. 23–27.

4.  Europejski Urząd Koordynacji organizuje pracę grupy koordynacyjnej i przewodniczy jej posiedzeniom. Regularnie informuje inne odpowiednie organy lub sieci o pracach grupy koordynacyjnej.

Przedstawiciele partnerów społecznych na poziomie unijnym mają prawo do udziału w posiedzeniach grupy koordynacyjnej.

5.  Grupa koordynacyjna współpracuje z zarządem sieci publicznych służb zatrudnienia, w szczególności poprzez informowanie o działaniach sieci EURES i wymianę najlepszych praktyk.

Artykuł 15

Wspólna tożsamość i znak towarowy

1.  Nazwę „EURES” wykorzystuje się wyłącznie w odniesieniu do działań prowadzonych w ramach sieci EURES zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Ilustruje ją standardowe logo, którego zastosowanie określone jest w schemacie projektu graficznego przyjętego przez Europejski Urząd Koordynacji.

2.  Znak usługowy oraz logo EURES są używane przez wszystkie organizacje uczestniczące w sieci EURES, o których mowa w art. 7, we wszystkich ich działaniach związanych z siecią EURES, aby zapewnić wspólną identyfikację wizualną.

3.  Organizacje uczestniczące w sieci EURES zapewniają, aby dostarczane przez nich materiały informacyjne i promocyjne były spójne z ogólnymi działaniami sieci EURES w zakresie komunikacji, ze wspólnymi normami jakości tej sieci oraz z informacjami pochodzącymi z Europejskiego Urzędu Koordynacji.

4.  Organizacje uczestniczące w sieci EURES niezwłocznie informują Europejski Urząd Koordynacji o wszelkich wiadomych im naruszeniach dotyczących stosowania znaku usługowego lub logo EURES przez osobę trzecią lub państwo trzecie.

Artykuł 16

Współpraca i inne środki

1.  Europejski Urząd Koordynacji ułatwia współpracę między siecią EURES a innymi unijnymi służbami i sieciami zajmującymi się świadczeniem usług informacyjnych i doradczych.

2.  Krajowe urzędy koordynacji współpracują ze służbami i sieciami, o których mowa w ust. 1, na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym w celu osiągnięcia synergii i uniknięcia powielania działań, a w stosownych przypadkach angażują we współpracę członków i partnerów EURES.

3.  Krajowe urzędy koordynacji ułatwiają współpracę sieci EURES z partnerami społecznymi na poziomie krajowym, poprzez zapewnienie stałego dialogu z partnerami społecznymi zgodnie z prawem i praktykami krajowymi.

4.  Państwa członkowskie zachęcają do ścisłej współpracy na poziomie transgranicznym między regionalnymi, lokalnymi oraz, w stosownych przypadkach, krajowymi podmiotami, na przykład w formie praktyk i usług świadczonych w ramach partnerstw transgranicznych EURES.

5.  Państwa członkowskie dążą do opracowania rozwiązań w formie punktu kompleksowej obsługi na potrzeby przekazywania pracownikom i pracodawcom informacji, w tym poprzez komunikację online, na temat wspólnych obszarów działalności EURES oraz służb i sieci, o których mowa w ust. 1.

▼M1

6.  Państwa członkowskie wraz z Komisją i Europejskim Urzędem Koordynacji badają wszelkie możliwości przyznania pierwszeństwa obywatelom Unii w obsadzaniu wolnych miejsc pracy w celu osiągnięcia równowagi między podażą pracy a popytem na pracę w Unii. Państwa członkowskie mogą przyjmować środki niezbędne do realizacji tego celu.

▼B

ROZDZIAŁ III

WSPÓLNA PLATFORMA INFORMATYCZNA

Artykuł 17

Organizacja wspólnej platformy informatycznej

1.  Aby zestawić oferty zatrudnienia z wnioskami o zatrudnienie, każde państwo członkowskie udostępnia na portalu EURES:

W odniesieniu do akapitu pierwszego lit. a), państwa członkowskie mogą wprowadzić mechanizm umożliwiający pracodawcom niepublikowanie oferty na portalu EURES, jeśli jest to należycie uzasadnione szczególnymi umiejętnościami i kompetencjami wymaganymi na danym stanowisku.

2.  Przy udostępnianiu na portalu EURES danych dotyczących ofert zatrudnienia państwa członkowskie mogą wykluczyć:

3.  Zgoda pracowników, o której mowa w ust. 1 lit. b), musi być wyraźna, jednoznaczna, dobrowolnie udzielona, konkretna i świadoma. Pracownicy mogą w każdej chwili wycofać swoją zgodę i zażądać usunięcia lub zmiany którychkolwiek lub wszystkich udostępnionych danych. Pracownicy mogą wybrać spośród różnych wariantów ograniczenia dostępu do ich danych lub do określonych atrybutów.

4.  W odniesieniu do pracowników, którzy są małoletni, do ich zgody należy dołącza się zgodę ich rodziców lub opiekunów prawnych.

5.  Państwa członkowskie stosują odpowiednie mechanizmy i normy niezbędne do zapewnienia merytorycznej i technicznej jakości danych dotyczących ofert zatrudnienia, wniosków o zatrudnienie i życiorysów.

6.  Państwa członkowskie zapewniają możliwość zidentyfikowania źródeł danych w celu monitorowania jakości tych danych.

7.  Aby umożliwić dopasowywanie ofert zatrudnienia oraz wniosków o zatrudnienie i życiorysów, każde państwo członkowskie zapewnia, aby informacje, o których mowa w ust. 1, były przekazywane zgodnie z jednolitym systemem i w sposób przejrzysty.

8.  Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, niezbędne techniczne normy i formaty w celu uzyskania jednolitego systemu, o którym mowa w ust. 7. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 37 ust. 3.

Artykuł 18

Dostęp do wspólnej platformy informatycznej na poziomie krajowym

1.  Członkowie i partnerzy EURES zapewniają, aby na wszystkich portalach pracy, którymi zarządzają na poziomie centralnym, regionalnym lub lokalnym, portal EURES był wyraźnie widoczny i łatwy do wyszukania oraz aby na portalach tych znajdował się link do portalu EURES.

2.  Publiczne służby zatrudnienia zapewniają, aby organizacje działające na ich odpowiedzialność zamieszczały na wszelkich zarządzanych przez siebie portalach internetowych wyraźnie widoczny link do portalu EURES.

3.  Członkowie i partnerzy EURES zapewniają, aby wszystkie oferty zatrudnienia, wnioski o zatrudnienie oraz życiorysy udostępniane na portalu EURES były łatwo dostępne dla ich personelu zajmującego się kwestiami związanymi z siecią EURES.

4.  Państwa członkowskie zapewniają, aby przekazywanie informacji na temat ofert zatrudnienia, wniosków o zatrudnienie i życiorysów, o którym mowa w art. 9 ust. 2 lit. a), odbywało się za pośrednictwem jednego skoordynowanego kanału.

Artykuł 19

Automatyczne dopasowywanie ofert zatrudnienia i osób poszukujących pracy za pośrednictwem wspólnej platformy informatycznej

▼M1

1.  Państwa członkowskie współpracują ze sobą, z Komisją oraz z Europejskim Urzędem Koordynacji w zakresie interoperacyjności pomiędzy systemami krajowymi a klasyfikacją europejską opracowaną przez Komisję. Komisja regularnie informuje państwa członkowskie o pracach nad klasyfikacją europejską.

▼B

2.  Komisja przyjmuje i aktualizuje, w drodze aktów wykonawczych, listę umiejętności, kompetencji i zawodów w klasyfikacji europejskiej. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 37 ust. 3. W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.  Do celów automatycznego dopasowywania ofert zatrudnienia i osób poszukujących pracy za pośrednictwem wspólnej platformy informatycznej każde państwo członkowskie bez zbędnej zwłoki, lecz nie później niż trzy lata po przyjęciu listy, o której mowa w ust. 2, ustanawia wstępny wykaz w celu przedstawienia powiązań między klasyfikacjami krajowymi, regionalnymi i sektorowymi a tą listą oraz – po rozpoczęciu korzystania z tego wykazu w oparciu o aplikację udostępnioną przez Europejski Urząd Koordynacji – regularnie aktualizuje ten wykaz, aby przedstawiał bieżącą sytuację w zakresie rozwoju usług rekrutacyjnych.

4.  Państwa członkowskie mogą zadecydować o zastąpieniu swoich klasyfikacji krajowych klasyfikacją europejską, gdy prace nad nią zostaną zakończone, lub też o utrzymaniu swoich interoperacyjnych krajowych systemów klasyfikacji.

5.  Komisja zapewnia wsparcie techniczne i tam, gdzie to możliwe, finansowe państwom członkowskim przy ustanawianiu wykazu zgodnie z ust. 3, a także państwom członkowskim, które zadecydowały o zastąpieniu klasyfikacji krajowych klasyfikacją europejską.

6.  Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, techniczne normy i formaty niezbędne dla funkcjonowania automatycznego dopasowywania ofert zatrudnienia i osób poszukujących pracy za pośrednictwem wspólnej platformy informatycznej z wykorzystaniem klasyfikacji europejskiej i interoperacyjności między systemami krajowymi a klasyfikacją europejską. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 37 ust. 3.

Artykuł 20

Mechanizm ułatwionego dostępu dla pracowników i pracodawców

1.  Członkowie i partnerzy EURES na wniosek udzielają pracownikom i pracodawcom korzystającym z ich usług pomocy przy rejestracji na portalu EURES. Pomoc ta jest nieodpłatna.

2.  Członkowie i partnerzy EURES zapewniają pracownikom i pracodawcom korzystającym z ich usług dostęp do ogólnych informacji na temat tego, jak, kiedy i gdzie mogą zaktualizować, zmienić lub usunąć odnośne dane.

ROZDZIAŁ IV

USŁUGI WSPARCIA

Artykuł 21

Zasady

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby pracownicy i pracodawcy mogli bez zbędnej zwłoki uzyskać dostęp, w internecie i poza internetem, do usług wsparcia na poziomie krajowym.

2.  Państwa członkowskie wspomagają rozwój skoordynowanego podejścia do usług wsparcia na poziomie krajowym.

Uwzględniane są szczególne potrzeby regionalne i lokalne.

3.  Usługi wsparcia dla pracowników i pracodawców, o których mowa w art. 22, art. 25 ust. 1, art. 26 oraz, w stosownych przypadkach, art. 27, są nieodpłatne.

Usługi wsparcia dla pracowników, o których mowa w art. 23, są nieodpłatne.

Usługi wsparcia dla pracodawców, o których mowa w art. 24, mogą podlegać opłacie.

4.  Opłaty pobierane za usługi oferowane przez członków EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerów EURES na mocy niniejszego rozdziału nie mogą być wyższe od opłat pobieranych za inne porównywalne usługi świadczone przez członków i partnerów EURES. W stosownych przypadkach członkowie i partnerzy EURES wyraźnie i precyzyjnie informują pracowników i pracodawców o wszelkich kosztach.

5.  Członkowie i partnerzy EURES, których to dotyczy, za pomocą swoich kanałów informacyjnych wyraźnie informują pracowników i pracodawców o zakresie oferowanych przez siebie usług wsparcia, miejscu i sposobie uzyskania dostępu do tych usług oraz warunków, na jakich dostęp ten jest udzielany. Informacje te są publikowane na portalu EURES.

6.  Bez uszczerbku dla art. 11 ust. 2, członkowie EURES, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) oraz partnerzy EURES mogą oferować swoje usługi jedynie w internecie.

Artykuł 22

Dostęp do podstawowych informacji

1.  Członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES dostarczają pracownikom i pracodawcom podstawowe informacje na temat portalu EURES, w tym na temat bazy danych zawierającej wnioski o zatrudnienie i życiorysy, oraz sieci EURES, w tym szczegółowe dane kontaktowe właściwych członków i partnerów EURES na poziomie krajowym, informacje na temat kanałów rekrutacji, z których korzystają (usługi elektroniczne, usługi zindywidualizowane, lokalizacja punktów kontaktowych) oraz stosowne łącza do stron internetowych, w sposób łatwo dostępny i przyjazny dla użytkownika.

W razie potrzeby członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES kierują pracowników i pracodawców do innego członka lub partnera EURES.

2.  Europejski Urząd Koordynacji wspiera opracowywanie podstawowych informacji zgodnie z niniejszym artykułem oraz pomaga państwom członkowskim w zapewnieniu odpowiedniej dostępności wersji językowych, z uwzględnieniem zapotrzebowania rynków pracy państw członkowskich.

Artykuł 23

Usługi wsparcia dla pracowników

1.  Członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES bez zbędnej zwłoki oferują pracownikom poszukującym zatrudnienia możliwość dostępu do usług, o których mowa w ust. 2 i 3.

2.  Na wniosek pracownika członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES przekazują informacje i wytyczne na temat indywidualnych możliwości zatrudnienia, a w szczególności oferują pracownikowi następujące usługi:

3.  Na uzasadniony wniosek pracownika członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES udzielają dalszej pomocy w poszukiwaniu zatrudnienia oraz świadczą inne dodatkowe usługi, z uwzględnieniem potrzeb danego pracownika.

Artykuł 24

Usługi wsparcia dla pracodawców

1.  Członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES bez zbędnej zwłoki oferują pracodawcom zainteresowanym rekrutacją pracowników z innych państw członkowskich możliwość dostępu do usług, o których mowa w ust. 2 i 3.

2.  Na wniosek pracodawcy członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES przekazują informacje i wytyczne na temat możliwości rekrutacji, a w szczególności oferują pracodawcom następujące usługi:

3.  W przypadku gdy pracodawca zwróci się o dalszą pomoc, a istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo rekrutacji wewnątrz Unii, członkowie EURES oraz, stosownych przypadkach, partnerzy EURES udzielają dalszej pomocy i świadczą dodatkowe usługi, z uwzględnieniem potrzeb danego pracodawcy.

Na wniosek członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES dostarczają indywidualnych wytycznych na temat formułowania wymogów w ofertach.

Artykuł 25

Pomoc po rekrutacji

1.  Członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES na wniosek pracownika lub pracodawcy dostarczają:

2.  Bez uszczerbku dla art. 21 ust. 4, członkowie i partnerzy EURES, którzy świadczą bezpośrednią pomoc po rekrutacji pracownikom lub pracodawcom, mogą pobierać za nią opłaty.

Artykuł 26

Ułatwiony dostęp do informacji o opodatkowaniu, kwestiach związanych z umową o pracę, uprawnieniach emerytalno-rentowych, ubezpieczeniu zdrowotnym, zabezpieczeniu społecznym i aktywnych instrumentach rynku pracy

1.  Na wniosek pracownika lub pracodawcy, członkowie EURES oraz, w stosownych przypadkach, partnerzy EURES odsyłają wnioski o szczegółowe informacje dotyczące praw związanych z zabezpieczeniem społecznym, aktywnych instrumentów rynku pracy, opodatkowania, kwestii związanych z umową o pracę, uprawnień emerytalno-rentowych oraz ubezpieczenia zdrowotnego do właściwych organów krajowych oraz – w stosownych przypadkach – do innych odpowiednich organów na poziomie krajowym, wspierających pracowników w korzystaniu z ich praw w ramach swobody przepływu pracowników, w tym organów, o których mowa w art. 4 dyrektywy 2014/54/UE.

2.  Na potrzeby ust. 1 krajowe urzędy koordynacji współpracują z właściwymi organami na poziomie krajowym, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 27

Usługi wsparcia w regionach transgranicznych

1.  W przypadku gdy w regionach transgranicznych członkowie lub partnerzy EURES uczestniczą w specjalnych strukturach współpracy i usług, takich jak partnerstwa transgraniczne, dostarczają oni pracownikom transgranicznym i pracodawcom informacji dotyczących szczególnej sytuacji pracowników transgranicznych oraz informacji istotnych dla pracodawców w takich regionach.

2.  Zadania partnerstw transgranicznych mogą obejmować usługi w zakresie uzyskiwania zatrudnienia i rekrutacji, koordynację współpracy między uczestniczącymi organizacjami oraz prowadzenie działań istotnych w kontekście mobilności transgranicznej, w tym udzielanie informacji i wytycznych dla pracowników transgranicznych, ze szczególnym naciskiem na usługi wielojęzyczne.

3.  Organizacje inne niż członkowie i partnerzy EURES uczestniczące w strukturach, o których mowa w ust. 1, nie mogą – ze względu na ich udział w nich – zostać uznane za część sieci EURES.

4.  W regionach transgranicznych, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie dążą do dostarczania informacji pracownikom transgranicznym i pracodawcom za pomocą punktów kompleksowej obsługi.

Artykuł 28

Dostęp do aktywnych instrumentów rynku pracy

Państwo członkowskie nie może ograniczać dostępu do krajowych aktywnych instrumentów rynku pracy wspierających pracowników w poszukiwaniu pracy jedynie z tego powodu, że dany pracownik szuka pomocy w znalezieniu zatrudnienia na terytorium innego państwa członkowskiego.

ROZDZIAŁ V

WYMIANA INFORMACJI I CYKL PROGRAMOWANIA

▼M1

Artykuł 29

Wymiana informacji na temat przepływów i wzorców

Komisja i państwa członkowskie monitorują i podają do publicznej wiadomości przepływy i wzorce mobilności pracowników w Unii na podstawie sprawozdań Europejskiego Urzędu ds. Pracy, z wykorzystaniem danych statystycznych Eurostatu i dostępnych danych krajowych.

▼B

Artykuł 30

Wymiana informacji między państwami członkowskimi

1.  Każde państwo członkowskie w szczególności gromadzi i analizuje segregowane ze względu na płeć informacje dotyczące:

2.  Krajowe urzędy koordynacji są odpowiedzialne za wymianę dostępnych informacji w ramach sieci EURES i wnoszenie wkładu we wspólną analizę.

3.  Państwa członkowskie realizują programowanie, o którym mowa w art. 31, z uwzględnieniem wymiany informacji oraz wspólnej analizy, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

4.  Europejski Urząd Koordynacji dokonuje praktycznych ustaleń w celu ułatwiania wymiany informacji pomiędzy krajowymi urzędami koordynacji oraz opracowywania wspólnej analizy.

Artykuł 31

Programowanie

1.  Krajowe urzędy koordynacji sporządzają roczne krajowe programy prac dotyczące działalności sieci EURES w ich państwach członkowskich.

2.  Roczne krajowe programy prac określają:

3.  Krajowe urzędy koordynacji oraz Europejski Urząd Koordynacji muszą mieć możliwość dokonania wspólnego przeglądu wszystkich projektów krajowych programów prac. Po zakończeniu tego przeglądu krajowe programy prac zostają przyjęte przez odpowiednie krajowe urzędy koordynacji.

4.  Przedstawicielom partnerów społecznych na poziomie unijnym uczestniczącym w grupie koordynacyjnej zapewnia się możliwość zgłoszenia uwag do projektów krajowych programów prac.

5.  Komisja ustanawia, w drodze aktów wykonawczych, niezbędne wzory i procedury na potrzeby wymiany informacji o krajowych programach prac na poziomie unijnym. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 37 ust. 2.

Artykuł 32

Gromadzenie i analiza danych

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby ustanowione zostały procedury gromadzenia danych dotyczących następujących obszarów działań EURES realizowanych na poziomie krajowym:

2.  Europejski Urząd Koordynacji jest odpowiedzialny za gromadzenie danych dotyczących portalu EURES i rozwoju współpracy w zakresie kojarzenia ofert zatrudnienia i wniosków o zatrudnienie oraz ich równoważenia na mocy niniejszego rozporządzenia.

3.  Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1, oraz w obszarach działań sieci EURES określonych w tym ustępie, Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, jednolite szczegółowe specyfikacje dotyczące gromadzenia i analizy danych w celu monitorowania i oceny funkcjonowania sieci EURES. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 37 ust. 3.

4.  Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 36 w celu wprowadzenia zmian dotyczących obszarów działań określonych w ust. 1 niniejszego artykułu lub w celu dodawania innych obszarów działań sieci EURES podejmowanych na poziomie krajowym w ramach niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Sprawozdania z działalności EURES

Uwzględniając zgromadzone informacje, o których mowa w niniejszym rozdziale, Komisja przedkłada co dwa lata Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów sprawozdanie z działalności EURES.

Do czasu przedłożenia sprawozdania, o którym mowa w art. 35, sprawozdanie, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, zawiera opis aktualnej sytuacji w zakresie stosowania niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 34

Ochrona danych osobowych

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu realizowane są zgodnie z przepisami prawa Unii dotyczącymi ochrony danych osobowych, w szczególności z dyrektywą 95/46/WE i jej krajowymi środkami wykonawczymi, a także z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

Artykuł 35

Ocena ex post

Do dnia 13 maja 2021 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów sprawozdanie z oceny ex post stosowania i skutków niniejszego rozporządzenia.

Sprawozdaniu temu mogą towarzyszyć wnioski ustawodawcze dotyczące zmiany niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. Szczególnie ważne jest, aby przed przyjęciem tych aktów delegowanych Komisja działała zgodnie ze swoją zwyczajową praktyką i prowadziła konsultacje z ekspertami, w tym ekspertami z państw członkowskich.

2.  Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 32 ust. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 12 maja 2016 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.  Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 32 ust. 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 32 ust. 4 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 37

Procedura komitetowa

1.  Komisję wspomaga komitet ds. EURES ustanowiony na mocy niniejszego rozporządzenia. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 38

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 1296/2013

1.  W rozporządzeniu (UE) nr 1296/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1.„2.  Oś EURES jest otwarta dla wszystkich organów, podmiotów i instytucji wyznaczonych przez dane państwo członkowskie lub Komisję, które spełniają warunki uczestnictwa w EURES, jak określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/589 ( *1 ). Takie organy, podmioty i instytucje obejmują w szczególności:

2.  odesłania do skreślonych przepisów, o których mowa w pkt 1 lit. a), traktuje się jako odesłania do art. 29 niniejszego rozporządzenia;

3.  pkt 1 lit. b) niniejszego artykułu pozostaje bez uszczerbku dla wniosków o finansowanie na mocy rozporządzenia (UE) nr 1296/2013 złożonych przed dniem 12 maja 2016 r.

Artykuł 39

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 492/2011

1.  W rozporządzeniu (UE) nr 492/2011 wprowadza się następujące zmiany:

2.  odesłania do skreślonych przepisów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku II.

Artykuł 40

Przepisy przejściowe

Organizacje, które są wyznaczone na „partnerów EURES” zgodnie z art. 3 lit. c) decyzji wykonawczej 2012/733/UE lub świadczą ograniczone usługi jako „stowarzyszeni partnerzy EURES” zgodnie z art. 3 lit. d) tej decyzji w dniu 12 maja 2016 r., mogą – na zasadzie odstępstwa od art. 11 niniejszego rozporządzenia – uczestniczyć w charakterze członków EURES, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) niniejszego rozporządzenia, lub partnerów EURES, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. d) niniejszego rozporządzenia, do dnia 13 maja 2019 r., pod warunkiem że zobowiążą się do wypełnienia odpowiednich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy jedna z tych organizacji chce uczestniczyć w sieci EURES w charakterze partnera EURES, powiadamia krajowy urząd koordynacji o zadaniach, jakie będzie realizować zgodnie z art. 11 ust. 4 niniejszego rozporządzenia. Odpowiedni krajowy urząd koordynacji informuje o tym Europejski Urząd Koordynacji. Po upływie okresu przejściowego odnośne organizacje – aby pozostać w sieci EURES – mogą złożyć odpowiedni wniosek zgodnie z art. 11 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 41

Wejście w życie

1.  Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.  Art. 12 ust. 3 i art. 17 ust. 1–7 stosuje się od dnia 13 maja 2018 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

---

ZAŁĄCZNIK I

Wspólne kryteria minimalne

(o których mowa w art. 10 ust. 2 i art. 11 ust. 2)

Sekcja 1.   ŚWIADCZENIE USŁUG

Sekcja 2.   UDZIAŁ W SIECI EURES

---

ZAŁĄCZNIK II

Tabela korelacji

---

( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21).

( *1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/589 z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie europejskiej sieci służb zatrudnienia (EURES), dostępu pracowników do usług w zakresie mobilności i dalszej integracji rynków pracy oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 492/2011 i (UE) nr 1296/2013 (Dz.U. L 107 z 22.4.2016, s. 1).”;