This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02014R0651-20210801
Commission Regulation (EU) No 651/2014 of 17 June 2014 declaring certain categories of aid compatible with the internal market in application of Articles 107 and 108 of the Treaty (Text with EEA relevance)Text with EEA relevance
Consolidated text: Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Tekst mający znaczenie dla EOG)Tekst mający znaczenie dla EOG.
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Tekst mający znaczenie dla EOG)Tekst mający znaczenie dla EOG.
02014R0651 — PL — 01.08.2021 — 004.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2017/1084 z dnia 14 czerwca 2017 r. |
L 156 |
1 |
20.6.2017 |
|
L 215 |
3 |
7.7.2020 |
||
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2021/452 z dnia 15 marca 2021 r. |
L 89 |
1 |
16.3.2021 |
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2021/1237 z dnia 23 lipca 2021 r. |
L 270 |
39 |
29.7.2021 |
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 651/2014
z dnia 17 czerwca 2014 r.
uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
SPIS TREŚCI |
|
ROZDZIAŁ I |
Przepisy wspólne |
ROZDZIAŁ II |
Monitorowanie |
ROZDZIAŁ III |
Przepisy szczegółowe dotyczące różnych kategorii pomocy |
Sekcja 1 — |
Pomoc regionalna |
Sekcja 2 — |
Pomoc dla MŚP |
Sekcja 2A — |
Pomoc na rzecz Europejskiej współpracy terytorialnej |
Sekcja 3 — |
Pomoc na dostęp MŚP do finansowania |
Sekcja 4 — |
Pomoc na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną |
Sekcja 5 — |
Pomoc szkoleniowa |
Sekcja 6 — |
Pomoc przeznaczona na pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji oraz pracowników niepełnosprawnych |
Sekcja 7 — |
Pomoc na ochronę środowiska |
Sekcja 8 — |
Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi |
Sekcja 9 — |
Pomoc o charakterze społecznym w zakresie transportu na rzecz mieszkańców regionów oddalonych |
Sekcja 10 — |
Pomoc na infrastrukturę szerokopasmową |
Sekcja 11 — |
Pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego |
Sekcja 12 — |
Pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną |
Sekcja 13 — |
Pomoc na infrastrukturę lokalną |
Sekcja 14 — |
Pomoc na rzecz regionalnych portów lotniczych |
Sekcja 15 — |
Pomoc na rzecz portów |
Sekcja 16 — |
Pomoc zawarta w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU |
ROZDZIAŁ IV |
Przepisy końcowe |
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY WSPÓLNE
Artykuł 1
Zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących kategorii pomocy:
pomoc regionalna;
pomoc dla MŚP w formie pomocy inwestycyjnej, pomocy operacyjnej i dostępu MŚP do finansowania;
pomoc na ochronę środowiska naturalnego;
pomoc na badania, rozwój oraz innowacje;
pomoc szkoleniowa;
pomoc na rekrutację i zatrudnienie pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i pracowników niepełnosprawnych;
pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi;
pomoc o charakterze społecznym w zakresie transportu na rzecz mieszkańców regionów oddalonych;
pomoc na infrastrukturę szerokopasmową;
pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego;
pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną;
pomoc na infrastrukturę lokalną;
pomoc na rzecz regionalnych portów lotniczych;
pomoc na rzecz portów;
pomoc na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej; oraz
pomoc zawarta w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:
programów w ramach sekcji 1 (z wyjątkiem art. 15), sekcji 2, 3, 4, 7 (z wyjątkiem art. 44) i sekcji 10 rozdziału III niniejszego rozporządzenia oraz pomocy wdrażanej w formie produktów finansowych w ramach sekcji 16 tego rozdziału, jeśli średni roczny budżet na pomoc państwa na państwo członkowskie przekracza 150 mln EUR, po sześciu miesiącach od daty wejścia w życie takich programów. W przypadku pomocy w ramach sekcji 16 rozdziału III niniejszego rozporządzenia, do celów oceny, czy średni roczny budżet na pomoc państwa danego państwa członkowskiego związany z określonym produktem finansowym przekracza 150 mln EUR, uwzględnia się jedynie wkład tego państwa członkowskiego do modułu państw członkowskich gwarancji UE, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/523 ( 1 ), przeznaczony na ten produkt finansowy. Komisja może zdecydować o dalszym stosowaniu niniejszego rozporządzenia przez dłuższy okres do jakiegokolwiek z takich programów pomocy po dokonaniu oceny stosownego planu ewaluacji zgłoszonego Komisji przez państwo członkowskie, w terminie 20 dni roboczych od wejścia w życie danego programu. W przypadku gdy Komisja przedłużyła już stosowanie niniejszego rozporządzenia poza początkowy okres sześciu miesięcy w odniesieniu do takich programów, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o przedłużeniu tych programów do końca okresu stosowania niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że zainteresowane państwo członkowskie przedłożyło sprawozdanie z ewaluacji zgodnie z planem ewaluacji zatwierdzonym przez Komisję. Pomoc regionalna przyznana na podstawie niniejszego rozporządzenia może jednak, na zasadzie odstępstwa, zostać przedłużona do końca okresu ważności odpowiednich map pomocy regionalnej;
wszelkie zmiany w programach, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a), inne niż zmiany, które nie mogą wpływać na zgodność programu pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia lub nie mogą w istotny sposób rzutować na treść zatwierdzonego planu oceny;
pomocy przyznawanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, a mianowicie pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:
pomocy przyznawanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objętej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 ( 2 ), z wyjątkiem pomocy szkoleniowej, pomocy na dostęp do finansowania dla MŚP, pomocy w obszarze działalności badawczo-rozwojowej, pomocy dla MŚP na wspieranie innowacyjności, pomocy przeznaczonej na pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i pracowników niepełnosprawnych, regionalnej pomocy inwestycyjnej w regionach najbardziej oddalonych, programów regionalnej pomocy operacyjnej, pomocy na projekty grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa (EPI), pomocy na projekty na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS), pomocy na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej oraz pomocy zawartej w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU, z wyjątkiem operacji wymienionych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 717/2014 ( 3 );
pomocy przyznawanej w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych, z wyjątkiem regionalnej pomocy inwestycyjnej w regionach najbardziej oddalonych, programów regionalnej pomocy operacyjnej, pomocy na usługi doradcze na rzecz MŚP, pomocy na finansowanie ryzyka, pomocy na działalność badawczo-rozwojową, pomocy dla MŚP na wspieranie innowacyjności, pomocy na ochronę środowiska, pomocy szkoleniowej, pomocy przeznaczonej na pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i pracowników niepełnosprawnych, pomocy na projekty grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa (EPI), pomocy na projekty na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS), pomocy na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej oraz pomocy zawartej w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU;
pomocy przyznawanej w sektorze przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych w następujących przypadkach:
kiedy wysokość pomocy ustalana jest na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorstwa objęte pomocą;
kiedy przyznanie pomocy zależy od faktu przekazania jej w części lub w całości producentom surowców;
pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla, objętej decyzją Rady 2010/787/UE ( 4 );
kategorii pomocy regionalnej, o których mowa w art. 13.
W przypadku przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w sektorach nieobjętych zakresem niniejszego rozporządzenia, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b) lub c), oraz w sektorach wchodzących w zakres niniejszego rozporządzenia, niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do pomocy przyznanej w związku z działalnością w sektorach wchodzących w zakres stosowania rozporządzenia, pod warunkiem że państwa członkowskie zapewnią za pomocą odpowiednich środków, takich jak rozdzielenie działalności lub wyodrębnienie kosztów, że działalność w wyłączonych sektorach nie odniesie korzyści z pomocy przyznanej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:
programów pomocy, które nie wykluczają wyraźnie możliwości wypłacenia pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstwa, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc przyznaną przez to samo państwo członkowskie za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym, z wyjątkiem programów pomocy mających na celu naprawienie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi oraz programów pomocy objętych art. 19b, sekcją 2a oraz sekcją 16 rozdziału III;
pomocy ad hoc na rzecz przedsiębiorstwa, o którym mowa w lit. a);
pomocy dla przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji, z wyjątkiem programów pomocy mających na celu naprawienie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi, programów pomocy na rozpoczęcie działalności, programów regionalnej pomocy operacyjnej, programów pomocy objętych art. 19b, pomocy dla MŚP na podstawie art. 56f i pomocy dla pośredników finansowych na podstawie art. 16, 21, 22 i 39 oraz sekcji 16 rozdziału III, o ile przedsiębiorstwa znajdujące się w trudnej sytuacji nie są traktowane w sposób uprzywilejowany w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami. Niniejsze rozporządzenie stosuje się jednak na zasadzie odstępstwa do przedsiębiorstw, które nie znajdowały się w trudnej sytuacji w dniu 31 grudnia 2019 r., lecz znalazły się w takiej sytuacji w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do środków pomocy państwa, które same w sobie — ze względu na warunki lub metody finansowania — nierozerwalnie wiążą się z naruszeniem prawa Unii, w szczególności do:
środków pomocy, w przypadku których przyznanie pomocy uwarunkowane jest obowiązkiem posiadania przez beneficjenta siedziby w danym państwie członkowskim lub prowadzeniem przez niego działalności w przeważającej mierze w danym państwie członkowskim. Dozwolony jest jednak wymóg posiadania w momencie wypłaty pomocy zakładu lub oddziału w państwie członkowskim przyznającym pomoc;
środków pomocy, w przypadku których przyznanie pomocy uwarunkowane jest obowiązkiem korzystania przez beneficjenta z towarów produkcji krajowej lub usług krajowych;
środków pomocy ograniczających możliwości beneficjentów w zakresie wykorzystania wyników działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej w innych państwach członkowskich.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia przyjmuje się następujące definicje:
„pomoc” oznacza każdy środek spełniający wszystkie kryteria, o których mowa w art. 107 ust. 1 Traktatu;
„małe i średnie przedsiębiorstwa” lub „MŚP” oznaczają przedsiębiorstwa spełniające kryteria, o których mowa w załączniku I;
„pracownik niepełnosprawny” oznacza każdą osobę, która:
jest uznana za osobę niepełnosprawną na mocy prawa krajowego; lub
ma długotrwale naruszoną sprawność fizyczną, umysłową, intelektualną lub sensoryczną, co może, w oddziaływaniu z różnymi barierami, utrudniać im pełne i skuteczne uczestnictwo w środowisku pracy na równych zasadach z innymi pracownikami;
„pracownik znajdujący się w szczególnie niekorzystnej sytuacji” oznacza każdą osobę, która:
jest bez stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie ostatnich 6 miesięcy; lub
jest w wieku od 15 do 24 lat; lub
nie posiada wykształcenia ponadgimnazjalnego lub zawodowego (Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia 3) lub nie minęły więcej niż dwa lata od momentu ukończenia przez nią edukacji w pełnym wymiarze i która nie znalazła do tej pory pierwszego stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem; lub
jest w wieku ponad 50 lat; lub
jest osobą dorosłą mieszkającą samotnie, mającą na utrzymaniu co najmniej jedną osobę; lub
pracuje w sektorze lub zawodzie w państwie członkowskim, w którym dysproporcja kobiet i mężczyzn jest co najmniej o 25 % większa niż średnia dysproporcja we wszystkich sektorach gospodarki w tym państwie członkowskim i należy do grupy stanowiącej mniejszość; lub
jest członkiem mniejszości etnicznej w państwie członkowskim, który w celu zwiększenia szans na uzyskanie dostępu do stałego zatrudnienia musi poprawić znajomość języka, uzupełnić szkolenia zawodowe lub zwiększyć doświadczenie zawodowe;
„transport” oznacza transport pasażerski powietrzny, morski, drogowy, kolejowy lub wodny śródlądowy albo towarowy transport zarobkowy;
„koszty transportu” oznaczają koszty transportu zarobkowego faktycznie zapłacone przez beneficjentów za przejazd, obejmujące:
opłaty frachtowe, koszty przeładunku i koszty tymczasowego magazynowania w zakresie, w jakim koszty te odnoszą się do przejazdu;
koszty ubezpieczenia zastosowane do ładunku;
podatki, cła lub opłaty stosowane do ładunku i, w stosownym przypadku, do nośności, w miejscu pochodzenia i w miejscu przeznaczenia; oraz
koszty kontroli bezpieczeństwa i ochrony, dopłaty za zwiększone koszty paliwa;
„regiony oddalone” oznaczają regiony najbardziej oddalone, Maltę, Cypr, miasta Ceuta i Melilla, wyspy będące częścią terytorium państwa członkowskiego oraz obszary słabo zaludnione;
„obrót produktem rolnym” oznacza przechowywanie lub wystawianie produktu w celu sprzedaży, oferowanie go na sprzedaż, dostawę lub każdy inny sposób wprowadzania produktu na rynek, z wyjątkiem jego pierwszej sprzedaży przez producenta surowców na rzecz podmiotów zajmujących się odsprzedażą lub przetwórstwem oraz czynności przygotowujących produkt do pierwszej sprzedaży; sprzedaż produktu przez producenta surowców konsumentowi końcowemu uznaje się za wprowadzanie do obrotu, jeśli następuje w odpowiednio wydzielonym do tego celu miejscu;
„produkcja podstawowa produktów rolnych” oznacza wytwarzanie płodów ziemi i produktów pochodzących z chowu zwierząt, wymienionych w załączniku I do Traktatu, bez poddawania ich jakiemukolwiek dalszemu przetwarzaniu zmieniającemu właściwości tych produktów;
„przetwarzanie produktów rolnych” oznacza czynności dokonywane na produkcie rolnym, w wyniku których powstaje produkt będący również produktem rolnym, z wyjątkiem czynności wykonywanych w gospodarstwach, niezbędnych do przygotowania produktów zwierzęcych lub roślinnych do pierwszej sprzedaży;
„produkty rolne” oznaczają produkty wymienione w załączniku I do Traktatu, z wyjątkiem produktów rybołówstwa i akwakultury wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r.;
„regiony najbardziej oddalone” oznaczają regiony określone w art. 349 Traktatu. Zgodnie z decyzją Rady Europejskiej 2010/718/UE z dnia 1 stycznia 2012 r., wyspa Saint-Barthélemy przestała być regionem najbardziej oddalonym. Zgodnie z decyzją Rady Europejskiej 2012/419/UE z dnia 1 stycznia 2014 r. Majotta uzyskała status regionu najbardziej oddalonego;
„węgiel” oznacza wysokiej, średniej i niskiej klasy węgiel kategorii A i B w rozumieniu międzynarodowej klasyfikacji ustanowionej przez Europejską Komisję Gospodarczą ONZ i sprecyzowanej w decyzji Rady z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla ( 5 );
„pomoc indywidualna” oznacza:
pomoc ad hoc; oraz
pomoc przyznaną indywidualnym beneficjentom na podstawie programu pomocy;
„program pomocy” oznacza każdy akt prawny, na którego podstawie, bez dodatkowych środków wykonawczych, można przyznać pomoc indywidualną przedsiębiorstwom określonym w sposób ogólny i abstrakcyjny w tym akcie, oraz każdy akt prawny, na którego podstawie przedsiębiorstwu lub przedsiębiorstwom można przyznać pomoc niezwiązaną z konkretnym projektem na czas nieokreślony lub o nieokreślonej wysokości;
„plan ewaluacji” oznacza dokument zawierający co najmniej następujące minimalne elementy: cele programu pomocy, który będzie podlegał ewaluacji; pytania służące ewaluacji, wskaźniki rezultatów, przewidywaną metodykę przeprowadzania ewaluacji, wymogi w zakresie gromadzenia danych, proponowany harmonogram ewaluacji, w tym termin przedłożenia końcowego sprawozdania z ewaluacji, opis niezależnego podmiotu prowadzącego ewaluację lub opis kryteriów wyboru takiego podmiotu oraz procedury zapewniające promocję ewaluacji.
„pomoc ad hoc” oznacza pomoc nieprzyznaną na podstawie programu pomocy;
„przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji” oznacza przedsiębiorstwo, wobec którego zachodzi co najmniej jedna z poniższych okoliczności:
w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (innej niż MŚP, które istnieje od mniej niż trzech lat lub, do celów kwalifikowalności pomocy na finansowanie ryzyka, MŚP w okresie siedmiu lat od daty pierwszej sprzedaży komercyjnej, które kwalifikuje się do inwestycji w zakresie finansowania ryzyka w następstwie przeprowadzenia procedury due diligence przez wybranego pośrednika finansowego), w przypadku gdy ponad połowa jej subskrybowanego kapitału zakładowego została utracona w efekcie zakumulowanych strat. Taka sytuacja ma miejsce, gdy w wyniku odliczenia od rezerw (i wszystkich innych elementów uznawanych za część środków własnych przedsiębiorstwa) zakumulowanych strat powstaje ujemna skumulowana kwota, która przekracza połowę subskrybowanego kapitału zakładowego. Do celów niniejszego przepisu „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” odnosi się w szczególności do rodzajów jednostek podanych w załączniku I do dyrektywy 2013/34/UE ( 6 ), a „kapitał zakładowy” obejmuje, w stosownych przypadkach, wszelkie premie emisyjne;
w przypadku spółki, w której co najmniej niektórzy członkowie ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za jej zadłużenie (innej niż MŚP, które istnieje od mniej niż trzech lat lub, do celów kwalifikowalności pomocy na finansowanie ryzyka, MŚP w okresie siedmiu lat od daty pierwszej sprzedaży komercyjnej, które kwalifikuje się do inwestycji w zakresie finansowania ryzyka w następstwie przeprowadzenia procedury due diligence przez wybranego pośrednika finansowego), w przypadku gdy ponad połowa jej kapitału wykazanego w sprawozdaniach finansowych tej spółki została utracona w efekcie zakumulowanych strat. Do celów niniejszego przepisu „spółka, w której co najmniej niektórzy członkowie ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za jej zadłużenie” odnosi się w szczególności do rodzajów jednostek wymienionych w załączniku II do dyrektywy 2013/34/UE;
w sytuacji gdy przedsiębiorstwo podlega zbiorowemu postępowaniu w związku z niewypłacalnością lub spełnia kryteria na mocy obowiązującego prawa krajowego, by zostać objętym zbiorowym podstępowaniem w związku z niewypłacalnością na wniosek jej wierzycieli;
w sytuacji gdy przedsiębiorstwo otrzymało pomoc na ratowanie i nie spłaciło do tej pory pożyczki ani nie zakończyło umowy o gwarancję lub otrzymało pomoc na restrukturyzację i nadal podlega planowi restrukturyzacyjnemu;
W przypadku przedsiębiorstwa, które nie jest MŚP, jeśli w ciągu ostatnich dwóch lat:
stosunek księgowej wartości kapitału obcego do kapitału własnego tego przedsiębiorstwa przekracza 7,5 oraz
wskaźnik pokrycia odsetek zyskiem EBITDA tego przedsiębiorstwa wynosi poniżej 1,0.
„obowiązki terytorialnego wykorzystania środków” oznaczają obowiązki wydatkowania minimalnej kwoty lub zrealizowania minimalnego poziomu działalności produkcyjnej na danym terytorium, nałożone na beneficjentów przez organ przyznający pomoc;
„dostosowana kwota pomocy” oznacza maksymalną dopuszczalną kwotę pomocy na duże projekty inwestycyjne, obliczaną według następującego wzoru:
maksymalna kwota pomocy = R × (A+ 0,50 × B + 0 × C)
gdzie: R oznacza maksymalną intensywność pomocy mającą zastosowanie do danego obszaru, określoną w zatwierdzonej mapie pomocy regionalnej i obowiązującą w dniu przyznania pomocy, z wyłączeniem zwiększonej intensywności pomocy dla MŚP; A oznacza początkową kwotę 50 mln EUR kosztów kwalifikowalnych, B oznacza koszty kwalifikowalne między 50 mln EUR a 100 mln EUR oraz C oznacza część kosztów kwalifikowalnych powyżej 100 mln EUR;
„zaliczka zwrotna” oznacza pożyczkę na realizację projektu, wypłacaną w jednej lub kilku ratach, której warunki spłaty zależą od wyniku projektu;
„ekwiwalent dotacji brutto” oznacza kwotę pomocy, jeżeli została ona udzielona w formie dotacji beneficjentowi, przed potrąceniem podatku lub innych opłat;
„rozpoczęcie prac” oznacza rozpoczęcie robót budowlanych związanych z inwestycją lub pierwsze prawnie wiążące zobowiązanie do zamówienia urządzeń lub inne zobowiązanie, które sprawia, że inwestycja staje się nieodwracalna, zależnie od tego, co nastąpi najpierw. Zakupu gruntów ani prac przygotowawczych, takich jak uzyskanie zezwoleń i przeprowadzenie studiów wykonalności, nie uznaje się za rozpoczęcie prac. W odniesieniu do przejęć „rozpoczęcie prac” oznacza moment nabycia aktywów bezpośrednio związanych z nabytym zakładem;
„duże przedsiębiorstwa” oznaczają przedsiębiorstwa niespełniające kryteriów, o których mowa w załączniku I;
„kolejna wersja programu pomocy fiskalnej” oznacza program w formie korzyści podatkowych, który stanowi zmienioną wersję uprzednio istniejącego programu w formie korzyści podatkowych i który go zastępuje;
„intensywność pomocy” oznacza kwotę pomocy brutto wyrażoną jako odsetek kosztów kwalifikowalnych, przed potrąceniem podatku lub innych opłat;
„obszary objęte pomocą” oznaczają obszary określone w zatwierdzonej mapie pomocy regionalnej w zastosowaniu art. 107 ust. 3 lit. a) i c) Traktatu na okres od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. w odniesieniu do pomocy regionalnej przyznanej do dnia 31 grudnia 2021 r. oraz obszary określone w zatwierdzonej mapie pomocy regionalnej w zastosowaniu art. 107 ust. 3 lit. a) i c) Traktatu na okres od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. w odniesieniu do pomocy regionalnej przyznanej po dniu 31 grudnia 2021 r.;
„data przyznania pomocy” oznacza dzień, w którym beneficjent nabył prawo otrzymania pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym;
„rzeczowe aktywa trwałe” oznaczają aktywa obejmujące grunty, budynki, zakład, urządzenia i wyposażenie;
„wartości niematerialne i prawne” oznaczają aktywa nieposiadające postaci fizycznej ani finansowej, takie jak patenty, licencje, know-how lub inna własność intelektualna;
„koszty wynagrodzenia” oznaczają całkowite koszty, jakie beneficjent pomocy faktycznie ponosi z tytułu przedmiotowego zatrudnienia, na które składają się w pewnym określonym przedziale czasu wynagrodzenie brutto przed opodatkowaniem, obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne oraz koszty opieki nad dziećmi i rodzicami;
„wzrost netto liczby pracowników” oznacza wzrost netto liczby pracowników w danym zakładzie w porównaniu ze średnią w danym okresie oraz oznacza, że odliczyć należy wszystkie miejsca pracy utracone w tym okresie, a liczbę osób zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu, w niepełnym wymiarze czasu oraz sezonowo należy wyrazić w postaci ułamkowych części rocznych jednostek pracy;
„infrastruktura dedykowana” oznacza infrastrukturę, który została zbudowana dla możliwych do ustalenia w trakcie oceny ex ante przedsiębiorstw i dostosowana do ich potrzeb;
„pośrednik finansowy” oznacza każdą instytucję finansową, bez względu na jej formę i strukturę własności, w tym fundusze funduszy, fundusze inwestycji private equity, fundusze inwestycji publicznych, banki, instytucje mikrofinansowe i towarzystwa gwarancyjne;
„przejazd” oznacza przewóz towarów z miejsca pochodzenia do miejsca przeznaczenia, obejmujący wszelkie odcinki lub etapy pośrednie w danym państwie członkowskim lub poza nim, dokonany przy wykorzystaniu jednego lub kilku środków transportu;
„godziwa stopa zwrotu” oznacza przewidywaną stopę zwrotu równoważną stopie dyskontowej skorygowanej o ryzyko, która odzwierciedla poziom ryzyka projektu oraz charakter i poziom kapitału, który inwestorzy prywatni planują zainwestować;
„całkowite finansowanie” oznacza całkowitą kwotę inwestycji w kwalifikujące się przedsiębiorstwo lub projekt zgodnie z sekcją 3 lub art. 16 lub 39 niniejszego rozporządzenia, z wyłączeniem całkowicie prywatnych inwestycji realizowanych na warunkach rynkowych i poza zakresem danego środka pomocy państwa;
„procedura przetargowa zgodna z zasadami konkurencji” oznacza niedyskryminującą procedurę przetargową, która przewiduje uczestnictwo wystarczającej liczby przedsiębiorstw oraz gdy pomoc została przyznana na podstawie wstępnej oferty przedstawionej przez oferenta lub ceny rozliczeniowej. Ponadto budżet lub wolumen związany z procedurą przetargową jest wiążącym ograniczeniem, które prowadzi do sytuacji, w której nie wszyscy oferenci mogą otrzymać pomoc;
„zysk operacyjny” oznacza różnicę między zdyskontowanymi dochodami a zdyskontowanymi kosztami operacyjnymi w ekonomicznym cyklu życia inwestycji, gdy różnica ta jest wartością dodatnią. Koszty operacyjne obejmują koszty, takie jak koszty personelu, materiałów, zakontraktowanych usług, komunikacji, energii, konserwacji, czynszu, administracji, lecz nie uwzględniają kosztów amortyzacji i kosztów finansowania, jeśli zostały one objęte zakresem pomocy inwestycyjnej. Dyskontowanie przychodów i kosztów operacyjnych przy zastosowaniu odpowiedniej stopy dyskontowej pozwala na osiągnięcie rozsądnego zysku;
Definicje mające zastosowanie do pomocy regionalnej
definicje mające zastosowanie do pomocy na rzecz infrastruktury szerokopasmowej (sekcja 10) mają zastosowanie do odnośnych przepisów dotyczących pomocy regionalnej;
„regionalna pomoc inwestycyjna” oznacza pomoc regionalną przyznawaną na inwestycję początkową lub inwestycję początkową na rzecz nowej działalności gospodarczej;
„regionalna pomoc operacyjna” oznacza pomoc na ograniczenie bieżących wydatków przedsiębiorstwa. Obejmuje to takie kategorie kosztów, jak koszty personelu, materiałów, zakontraktowanych usług, komunikacji, energii, konserwacji, czynszu, administracji, ale z wyłączeniem kosztów amortyzacji i kosztów finansowania, jeśli zostały one uwzględnione w ramach kosztów kwalifikowalnych przy przyznawaniu pomocy inwestycyjnej;
„sektor hutnictwa żelaza i stali” oznacza wszystkie działania związane z produkcją co najmniej jednego z poniższych produktów:
surówka i stopy żelaza:
produkty z żelaza surowe i półprodukty, stal węglowa lub stal specjalna:
obrabiane na gorąco produkty z żelaza, stal węglowa lub stal specjalna:
produkty wykończone na zimno:
rury:
„sektor włókien syntetycznych” oznacza:
ekstruzję/teksturyzację wszystkich głównych rodzajów włókien oraz przędzy na bazie poliestru, poliamidu, akrylu lub polipropylenu, niezależnie od ich zastosowania końcowego; lub
polimeryzację (w tym także polikondensację), gdy stanowi ona integralny element ekstruzji na poziomie wykorzystywanych urządzeń; lub
każdy dodatkowy proces związany z jednoczesną instalacją zdolności produkcyjnych do ekstruzji/teksturyzacji przez przyszłego beneficjenta lub przez inne przedsiębiorstwo z grupy, do której należy beneficjent, który to proces, w ramach danej działalności gospodarczej, jest zintegrowany z taką zdolnością produkcyjną na poziomie wykorzystanych urządzeń;
„transport” oznacza transport pasażerski powietrzny, morski, drogowy lub kolejowy i wodny śródlądowy lub towarowy transport zarobkowy; w ścisłym rozumieniu „sektor transportu” oznacza następujące rodzaje działalności zgodnie z klasyfikacją NACE Rev. 2:
NACE 49: transport lądowy oraz transport rurociągowy, z wyjątkiem NACE 49.32 działalność taksówek osobowych, 49.42 działalność usługowa związana z przeprowadzkami, 49.5 transport rurociągowy;
NACE 50: transport wodny;
NACE 51: transport lotniczy, z wyjątkiem NACE 51.22 transport kosmiczny;
„program ukierunkowany na ograniczoną liczbę konkretnych sektorów działalności gospodarczej” oznacza program obejmujący działalność wchodzącą w zakres mniej niż pięciu klas (czterocyfrowy kod numeryczny) statystycznej klasyfikacji NACE Rev. 2;
„turystyka” obejmuje następujące obszary działalności zgodnie z klasyfikacją NACE Rev. 2:
NACE 55: zakwaterowanie;
NACE 56: działalność usługowa związana z wyżywieniem;
NACE 79: działalność organizatorów turystyki, pośredników i agentów turystycznych oraz pozostała działalność usługowa w zakresie rezerwacji i działalności z nią związane;
NACE 90: działalność twórcza związana z kulturą i rozrywką;
NACE 91: działalność bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostała działalność związana z kulturą;
NACE 93: działalność sportowa, rozrywkowa i rekreacyjna;
„obszary słabo zaludnione” oznaczają regiony NUTS 2 zamieszkane przez mniej niż 8 osób na km2 lub regiony NUTS 3 zamieszkane przez mniej niż 12,5 osoby na km2 lub obszary, które zostały za takie uznane przez Komisję w indywidualnej decyzji w sprawie mapy pomocy regionalnej obowiązującej w momencie przyznania pomocy;
„obszary bardzo słabo zaludnione” oznaczają regiony NUTS 2 zamieszkane przez mniej niż 8 osób na km2 lub obszary, które zostały za takie uznane przez Komisję w indywidualnej decyzji w sprawie mapy pomocy regionalnej obowiązującej w momencie przyznania pomocy;
„inwestycja początkowa” oznacza:
inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu poprzez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu; lub
nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez inwestora niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa;
„taka sama lub podobna działalność” oznacza działalność wchodzącą w zakres tej samej klasy (czterocyfrowy kod numeryczny) statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 określonej w rozporządzeniu (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych ( 7 );
„inwestycja początkowa na rzecz nowej działalności gospodarczej” oznacza:
inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu lub z dywersyfikacją działalności zakładu, pod warunkiem że nowa działalność, która ma być prowadzona, nie jest taka sama jak działalność poprzednio prowadzona w danym zakładzie ani podobna to takiej działalności;
nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby nie został nabyty, i który jest nabywany przez inwestora niezwiązanego ze sprzedawcą, pod warunkiem że nowa działalność, jaka ma być prowadzona z wykorzystaniem nabytych aktywów, nie jest taka sama, jak działalność prowadzona w zakładzie przed nabyciem ani podobna to takiej działalności;
„duży projekt inwestycyjny” oznacza inwestycję początkową, której koszty kwalifikowalne, obliczane z zastosowaniem cen i kursów wymiany w dniu przyznania pomocy, przekraczają 50 mln EUR;
„miejsce przeznaczenia” oznacza miejsce, w którym towary zostają wyładowane;
„miejsce pochodzenia” oznacza miejsce, w którym towary zostają załadowane do transportu;
„obszary kwalifikujące się do pomocy operacyjnej” oznaczają region najbardziej oddalony, o którym mowa w art. 349 Traktatu, obszar słabo zaludniony lub obszar bardzo słabo zaludniony;
„środki transportu” oznaczają transport kolejowy, transport drogowy towarów, transport wodny śródlądowy, transport morski, transport lotniczy oraz transport intermodalny;
„fundusz na rzecz rozwoju obszarów miejskich” oznacza wyspecjalizowany instrument inwestycyjny utworzony z myślą o inwestycjach w projekty na rzecz rozwoju obszarów miejskich w ramach środka pomocy na rzecz rozwoju obszarów miejskich. Funduszem na rzecz rozwoju obszarów miejskich zarządza zarządca funduszu na rzecz rozwój obszarów miejskich;
„zarządca funduszu na rzecz rozwoju obszarów miejskich” oznacza profesjonalny podmiot zarządzający posiadający osobowość prawną, wybierający inwestycje w kwalifikowalne projekty na rzecz rozwoju obszarów miejskich i realizujący te inwestycje;
„projekt na rzecz rozwoju obszarów miejskich” oznacza projekt inwestycyjny, który może wspierać realizację działań przewidzianych w zintegrowanym podejściu do zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich i przyczynić się do osiągnięcia celów w nim określonych, w tym projekty o wewnętrznej stopie zwrotu, która może być niewystarczająca, aby przyciągnąć finansowanie na zasadzie czysto komercyjnej. Każdy projekt na rzecz rozwoju obszarów miejskich może być zorganizowany jako wydzielona jednostka finansowa w strukturach prawnych inwestora prywatnego będącego beneficjentem lub jako odrębna jednostka prawna, np. spółka celowa;
„zintegrowana strategia zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich” oznacza strategię oficjalnie przedstawioną i poświadczoną przez właściwy organ samorządowy lub agencję sektora publicznego, opracowaną dla określonego obszaru geograficznego o charakterze miejskim i na określony czas, określającą zintegrowane działania służące rozwiązywaniu problemów gospodarczych, środowiskowych, klimatycznych, demograficznych i społecznych, które mają wpływ na obszary miejskie;
„wkład rzeczowy” oznacza wkład w postaci gruntu lub nieruchomości, gdy grunt ten lub nieruchomość ta stanowią część projektu na rzecz rozwoju obszarów miejskich;
„przeniesienie” oznacza przeniesienie tej samej lub podobnej działalności lub jej części z zakładu na terenie jednej umawiającej się strony Porozumienia EOG (zakład pierwotny) do zakładu, w którym dokonuje się inwestycji objętej pomocą i który znajduje się na terenie innej umawiającej się strony Porozumienia EOG (zakład objęty pomocą). Przeniesienie występuje wówczas, gdy produkt lub usługa w zakładzie pierwotnym i zakładzie objętym pomocą służy przynajmniej częściowo do tych samych celów oraz zaspokaja wymagania lub potrzeby tej samej kategorii klientów oraz w jednym z pierwotnych zakładów beneficjenta w EOG nastąpiła likwidacja miejsc pracy związanych z taką samą lub podobną działalnością;
Definicje dotyczące pomocy dla MŚP
„miejsca pracy powstałe bezpośrednio w wyniku realizacji projektu inwestycyjnego” oznaczają miejsca pracy związane z działalnością, której dotyczy inwestycja, w tym miejsca pracy utworzone w wyniku wzrostu stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych stworzonych wskutek inwestycji;
▼M4 —————
Definicje dotyczące pomocy na dostęp do finansowania dla MŚP
„inwestycja quasi-kapitałowa” oznacza rodzaj finansowania mieszczący się między kapitałem własnym a długiem, charakteryzujący się większym ryzykiem niż dług uprzywilejowany a niższym niż kapitał podstawowy, i z którego zwrot dla posiadacza udziałów/akcji jest przede wszystkim oparty na zyskach lub stratach przedsiębiorstwa docelowego i które nie jest zabezpieczone na wypadek upadłości tego przedsiębiorstwa. Inwestycje quasi-kapitałowe mogą mieć taką strukturę jak dług, niezabezpieczony i podporządkowany, w tym dług typu mezzanine, a w niektórych przypadkach mogą być wymienialne na kapitał własny, lub jak kapitał własny uprzywilejowany;
„gwarancja” w kontekście sekcji 1, 3 oraz 7 tego rozporządzenia oznacza pisemne zobowiązanie do przyjęcia odpowiedzialności za całość lub część nowo zawartych transakcji pożyczkowych osoby trzeciej, takich jak instrumenty dłużne lub leasing, jak również instrumentów quasi-kapitałowych;
„stopa gwarancji” oznacza odsetek pokrycia straty przez inwestora publicznego w każdej transakcji kwalifikującej się w ramach odnośnego środka pomocy państwa;
„wyjście” oznacza likwidację udziałów/akcji przeprowadzoną przez pośrednika finansowego lub inwestora, w tym sprzedaż na rzecz inwestora branżowego, odpisanie jako straty, spłatę udziałów/akcji/pożyczek uprzywilejowanych, sprzedaż na rzecz innego pośrednika finansowego lub inwestora, sprzedaż na rzecz instytucji finansowej, sprzedaż w drodze oferty publicznej, łącznie z pierwszą ofertą publiczną (IPO);
„środki finansowe” oznaczają podlegającą spłacie inwestycję publiczną na rzecz pośrednika finansowego dla celów dokonania inwestycji w ramach środka finansowania ryzyka, przy czym wszystkie wpływy są zwracane inwestorowi publicznemu;
„inwestycja w zakresie finansowania ryzyka” oznacza inwestycje kapitałowe i quasi-kapitałowe, pożyczki, w tym najem, gwarancje, lub kombinację tych rozwiązań na rzecz kwalifikowalnych przedsiębiorstw dla celów dokonania nowych inwestycji;
„niezależny inwestor prywatny” oznacza inwestora prywatnego, który nie jest udziałowcem/akcjonariuszem kwalifikującego się przedsiębiorstwa, w które inwestuje, w tym anioły biznesu i instytucje finansowe, bez względu na ich prawo własności, w zakresie, w jakim ponoszą one pełne ryzyko związane ze swoimi inwestycjami. Po utworzeniu nowej spółki inwestorzy prywatni, w tym założyciele, są uważani za niezależnych od tej spółki;
„osoba fizyczna” oznacza, do celów art. 21 i 23, osobę inną niż osoba prawna, która nie jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu;
„inwestycja kapitałowa” oznacza wniesienie do przedsiębiorstwa kapitału zainwestowanego pośrednio lub bezpośrednio w zamian za odpowiednie udziały w strukturze własności tego przedsiębiorstwa;
„pierwsza sprzedaż komercyjna” oznacza pierwszą sprzedaż przez spółkę na rynku produktów lub usług poza ograniczoną sprzedażą w celu badania rynku;
„nienotowane MŚP” oznacza MŚP, które nie jest notowane w cedule giełdowej, z wyjątkiem wielostronnych platform obrotu;
„inwestycja kontynuacyjna” oznacza dodatkową inwestycję w zakresie finansowania ryzyka dokonywaną w spółkę po jednej lub kilku wcześniejszych rundach inwestycji w zakresie finansowania ryzyka;
„refinansowanie” oznacza zakup istniejących udziałów/akcji spółki od wcześniejszego inwestora lub udziałowca/akcjonariusza;
„podmiot, któremu powierzono zadanie” oznacza Europejski Bank Inwestycyjny i Europejski Fundusz Inwestycyjny, międzynarodową instytucję finansową, w której państwo członkowskie posiada akcje lub udziały, lub instytucję finansową z siedzibą w państwie członkowskim, dążącą do osiągnięcia celów interesu publicznego pod nadzorem organu publicznego, podmiot prawa publicznego lub podmiot prawa prywatnego realizujący misję publiczną: podmiot, któremu powierzono zadanie, może zostać wybrany lub powołany bezpośrednio zgodnie z przepisami dyrektywy 2004/18/WE w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi ( 8 ) lub późniejszymi przepisami zastępującymi tę dyrektywę w całości lub w części;
„przedsiębiorstwo innowacyjne” oznacza przedsiębiorstwo:
które za pomocą oceny dokonanej przez zewnętrznego eksperta, może wykazać, że w przewidywalnej przyszłości opracuje produkty, usługi lub procesy, które są nowe lub znacząco ulepszone w porównaniu z aktualną sytuacją w jego branży i które niosą ze sobą ryzyko niepowodzenia technologicznego lub przemysłowego; lub
którego wydatki na działalność badawczo-rozwojową stanowią co najmniej 10 % jego całkowitych kosztów operacyjnych w co najmniej jednym roku z trzech lat poprzedzających przyznanie pomocy lub, w przypadku przedsiębiorstwa rozpoczynającego działalność bez historii finansowej, w bieżącym okresie podatkowym objętym zewnętrznym audytem;
„alternatywna platforma obrotu” oznacza wielostronną platformę obrotu zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 15 dyrektywy 2004/39/WE, w przypadku której większość instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu emitują MŚP;
„pożyczka” oznacza umowę zobowiązującą pożyczkodawcę do udostępnienia pożyczkobiorcy uzgodnionej kwoty w uzgodnionym czasie, zgodnie z którą pożyczkobiorca ma obowiązek spłacić tę kwotę w uzgodnionym okresie. Może ona przybrać formę pożyczki lub innego instrumentu finansowania, w tym leasingu, który zapewnia pożyczkodawcy dominujący element minimalnego zysku. Refinansowanie istniejących pożyczek nie stanowi pożyczki kwalifikowalnej.
Definicje dotyczące pomocy na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną
„organizacja prowadząca badania i upowszechniająca wiedzę” oznacza podmiot (jak np. uniwersytet lub instytut badawczy, agencja zajmująca się transferem technologii, pośrednik w dziedzinie innowacji, fizyczny lub wirtualny podmiot prowadzący współpracę w dziedzinie badań i rozwoju) niezależnie od jego statusu prawnego (ustanowionego na mocy prawa publicznego lub prywatnego) lub sposobu finansowania, którego podstawowym celem jest samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych lub rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy. W przypadkach gdy tego rodzaju jednostka prowadzi również działalność gospodarczą finansowanie, koszty i dochody związane z tą działalnością gospodarczą należy rozliczać oddzielnie. ►C2 Przedsiębiorstwa mogące wywierać decydujący wpływ na taki podmiot w charakterze, na przykład, jego udziałowców/akcjonariuszy czy członków nie mogą mieć preferencyjnego dostępu do uzyskanych przez niego wyników; ◄
„badania podstawowe” oznaczają prace eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobycia nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
„badania przemysłowe” oznaczają badania planowane lub badania krytyczne mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności celem opracowania nowych produktów, procesów lub usług, lub też wprowadzenia znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów lub usług. Uwzględniają one tworzenie elementów składowych systemów złożonych i mogą obejmować budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub środowisku interfejsu symulującego istniejące systemy, a także linii pilotażowych, kiedy są one konieczne do badań przemysłowych, a zwłaszcza uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych;
„eksperymentalne prace rozwojowe” oznaczają zdobywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i biznesu oraz innej stosownej wiedzy i umiejętności w celu opracowywania nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Mogą one także obejmować na przykład czynności mające na celu pojęciowe definiowanie, planowanie oraz dokumentowanie nowych produktów, procesów i usług.
Eksperymentalne prace rozwojowe mogą obejmować opracowanie prototypów, demonstracje, opracowanie projektów pilotażowych, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt zasadniczo nie jest jeszcze określony. Mogą obejmować opracowanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy z konieczności jest produktem końcowym do wykorzystania do celów komercyjnych, a jego produkcja jest zbyt kosztowna, aby służył on jedynie do demonstracji i walidacji.
Eksperymentalne prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług oraz innych operacji w toku, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń;
„studium wykonalności” oznacza ocenę i analizę potencjału projektu, która ma wesprzeć proces decyzyjny poprzez obiektywne i racjonalne określenie jego mocnych i słabych stron oraz możliwości i zagrożeń z nim związanych, zasobów, jakie będą niezbędne do realizacji projektu, oraz ocenę szans jego powodzenia;
„koszty personelu” oznaczają koszty badaczy, techników i pozostałych pracowników pomocniczych w zakresie, w jakim są oni zatrudnieni przy odnośnym projekcie lub działaniu;
„na warunkach rynkowych” oznacza, że warunki transakcji między umawiającymi się stronami nie różnią się od tych, jakie określiłyby niezależne przedsiębiorstwa, i nie zawierają jakiegokolwiek elementu zmowy. Każda transakcja, która wynika z otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego postępowania, jest uznana za spełniającą zasadę ceny rynkowej;
„skuteczna współpraca” oznacza współpracę między co najmniej dwoma niezależnymi stronami w celu wymiany wiedzy lub technologii, lub służące osiągnięciu wspólnego celu opartego na podziale pracy, gdy strony wspólnie określają zakres wspólnego projektu, przyczyniają się do jego realizacji i wspólnie ponoszą ryzyko, jak również dzielą się wynikami. Jedna strona lub kilka stron mogą ponosić pełne koszty projektu i tym samym zwolnić inne strony z ich ryzyka finansowego. Badania w ramach umowy i świadczenie usług badawczych nie są uważane za formy współpracy.
„infrastruktura badawcza” oznacza obiekty, zasoby i powiązane z nimi usługi, które są wykorzystywane przez środowisko naukowe do prowadzenia badań naukowych w swoich dziedzinach, i obejmuje wyposażenie naukowe lub zestaw przyrządów, zasoby oparte na wiedzy, takie jak zbiory, archiwa lub uporządkowane informacje naukowe, infrastrukturę opartą na technologiach informacyjno-komunikacyjnych, taką jak sieć, infrastrukturę komputerową, oprogramowanie i infrastrukturę łączności lub wszelki inny podmiot o wyjątkowym charakterze niezbędny do prowadzenia badań naukowych. Takie różne rodzaje infrastruktury badawczej mogą być zlokalizowane w jednej placówce lub „rozproszone” (zorganizowana sieć zasobów) zgodnie z art. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 723/2009 z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie wspólnotowych ram prawnych konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) ( 9 );
„klastry innowacyjne” oznaczają struktury lub zorganizowane grupy niezależnych stron (takich jak nowe przedsiębiorstwa innowacyjne, małe, średnie i duże przedsiębiorstwa, a także organizacje badawcze zajmujące się rozpowszechnianiem wiedzy, organizacje niedochodowe i inne powiązane podmioty gospodarcze) mające na celu stymulowanie działalności innowacyjnej poprzez promowanie współdzielenia zaplecza oraz wymiany informacji i wiedzy fachowej oraz poprzez skuteczne przyczynianie się do transferu wiedzy, tworzenia sieci powiązań oraz rozpowszechniania informacji i współpracy wśród przedsiębiorstw i innych organizacji wchodzących w skład danego klastra;
„wysoko wykwalifikowany personel” oznacza personel posiadający wyższe wykształcenie i co najmniej pięcioletnie odpowiednie doświadczenie zawodowe, do którego zaliczają się także studia doktoranckie;
„usługi doradcze w zakresie innowacji” oznaczają doradztwo, pomoc i szkolenia w zakresie transferu wiedzy, nabywania i ochrony wartości niematerialnych i prawnych oraz korzystania z nich, korzystania z norm i regulacji, w których są one osadzone;
„usługi wsparcia innowacji” oznaczają udostępnienie przestrzeni biurowej, banków danych, zasobów bibliotecznych, badań rynku, laboratoriów, znakowanie, testowanie i certyfikację jakości w celu opracowania bardziej efektywnych produktów procesów i usług:
„innowacje organizacyjne” oznaczają wprowadzenie nowej metody organizacyjnej do praktyk prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, organizacji pracy lub relacji z podmiotami zewnętrznymi, z wyłączeniem zmian, które opierają się na metodach organizacyjnych już stosowanych przez to przedsiębiorstwo, zmian w zakresie strategii zarządzania, połączeń i przejęć, zaprzestania stosowania danego procesu, prostego odtworzenia lub podwyższenia majątku, zmian wynikających wyłącznie ze zmian cen czynników produkcji, dostosowania do potrzeb użytkownika, dostosowania do potrzeb rynku lokalnego, regularnych zmian sezonowych lub innych zmian cyklicznych, obrotu nowymi lub znacząco udoskonalonymi produktami;
„innowacja w obrębie procesu” oznacza wdrożenie nowej lub znacznie udoskonalonej metody produkcji lub dostarczania towarów i usług (w tym znacznej zmiany w obrębie technik, sprzętu lub oprogramowania) definicja ta nie obejmuje natomiast: niewielkich zmian lub ulepszeń, zwiększenia mocy produkcyjnych lub usługowych poprzez dodanie systemów produkcyjnych lub logistycznych bardzo podobnych do obecnie stosowanych, zaprzestania stosowania danego procesu, prostego odtworzenia lub podwyższenia majątku, zmian wynikających jedynie ze zmian cen czynników produkcji, dostosowania do potrzeb użytkownika, dostosowania do potrzeb rynku lokalnego, regularnych zmian sezonowych i innych zmian cyklicznych, obrotu nowymi lub znacząco udoskonalonymi produktami;
„oddelegowanie” oznacza tymczasowe zatrudnienie personelu przez beneficjenta, przy czym taki personel ma prawo powrócić do swego poprzedniego pracodawcy;
Definicje dotyczące pomocy przeznaczonej na pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji oraz pracowników niepełnosprawnych
„pracownik znajdujący się w bardzo niekorzystnej sytuacji” oznacza każdą osobę, która:
jest bez stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie co najmniej 24 miesięcy; lub
jest bez stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie co najmniej 12 miesięcy i należy do jednej z kategorii od b) do g) wymienionych w ramach definicji „pracownika znajdującego się w szczególnie niekorzystnej sytuacji”;
„zatrudnienie chronione” oznacza zatrudnienie w przedsiębiorstwie, w którym co najmniej 30 % pracowników stanowią pracownicy niepełnosprawni;
Definicje mające zastosowanie do pomocy na ochronę środowiska
„ochrona środowiska” oznacza każde działanie zmierzające do naprawienia wyrządzonej szkody lub zapobiegające wyrządzeniu szkody fizycznemu otoczeniu lub zasobom naturalnym poprzez działalność beneficjenta, działanie zmierzające do zmniejszenia ryzyka wystąpienia takiej szkody bądź zachęcające do bardziej efektywnego wykorzystywania zasobów naturalnych, w tym środki służące oszczędzaniu energii i stosowanie odnawialnych źródeł energii;
„normy unijne” oznaczają:
obowiązkową normę unijną określającą poziom, jaki indywidualne przedsiębiorstwa powinny osiągnąć w zakresie ochrony środowiska; lub
obowiązek na mocy dyrektywy 2010/75/UE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 10 ) dotyczący stosowania najlepszych dostępnych technik (BAT) i zagwarantowania, że poziomy emisji zanieczyszczeń nie będą wyższe niż w przypadku stosowania BAT; w przypadkach, w których poziomy emisji związane z BAT zostały określone w aktach wykonawczych przyjętych na mocy dyrektywy 2010/75/UE, takie poziomy będą miały zastosowanie do celów niniejszego rozporządzenia; jeśli takie poziomy są wyrażone w formie zakresu, zastosowanie będzie miał limit, w przypadku którego po raz pierwszy osiągnięty jest BAT;
„infrastruktura ładowania” oznacza stacjonarną lub ruchomą infrastrukturę dostarczającą pojazdom drogowym energię elektryczną;
„infrastruktura tankowania” oznacza stacjonarną lub ruchomą infrastrukturę dostarczającą pojazdom drogowym wodór;
„wodór odnawialny” oznacza wodór wytwarzany w drodze elektrolizy wody (w elektrolizerze zasilanym energią elektryczną pochodzącą ze źródeł odnawialnych) lub w procesie reformingu biogazu lub biochemiczneej konwersji biomasy, pod warunkiem że spełnione są kryteria zrównoważonego rozwoju, określone w art. 29 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 ( 11 );
„efektywność energetyczna” oznacza ilość zaoszczędzonej energii ustaloną w drodze pomiaru lub oszacowania zużycia przed wdrożeniem środka mającego na celu poprawę efektywności energetycznej i po jego wdrożeniu, z jednoczesnym zapewnieniem normalizacji warunków zewnętrznych wpływających na zużycie energii;
„budynek mieszkalny” oznacza budynek składający się wyłącznie z jednorodzinnych lub wielorodzinnych lokali mieszkalnych;
„usługi socjalne” oznaczają wyraźnie określone usługi zaspokajające potrzeby socjalne, w szczególności w zakresie opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej, opieki nad dziećmi, dostępu do rynku pracy i reintegracji na tym rynku, mieszkalnictwa socjalnego (czyli mieszkań dla osób w niekorzystnej sytuacji lub osób w gorszym położeniu społecznym, które nie posiadają wystarczających środków, aby pozyskać mieszkanie na zasadach rynkowych) i opieki nad słabszymi grupami społecznymi oraz włączenia społecznego tych grup (wyjaśnione w motywie 11 decyzji Komisji 2012/21/UE ( 12 ));
„cyfryzacja” oznacza przyjęcie technologii wykorzystywanych przez urządzenia lub systemy elektroniczne i umożliwiających zwiększenie funkcjonalności produktu, rozwój usług internetowych, unowocześnienie procesów lub przejście na modele biznesowe oparte na odchodzeniu od pośrednictwa w produkcji dóbr i świadczeniu usług, co w efekcie prowadzi do daleko idących zmian;
„gotowość do obsługi inteligentnych sieci” oznacza zdolność budynków (lub modułów budynków) do dostosowywania ich funkcjonowania do potrzeb użytkownika, w tym optymalizacji efektywności energetycznej i ogólnej charakterystyki oraz do dostosowywania ich funkcjonowania do sygnałów z sieci;
„mała spółka o średniej kapitalizacji” oznacza przedsiębiorstwo niebędące MŚP i zatrudniające do 499 pracowników, zgodnie z obliczeniami na podstawie art. 3–6 załącznika I, którego roczne obroty nie przekraczają 100 mln EUR, a roczna suma bilansowa – 86 mln EUR; kilka podmiotów uznaje się za jedno przedsiębiorstwo, jeżeli spełniony jest którykolwiek z warunków wymienionych w art. 3 ust. 3 załącznika I;
„projekt na rzecz efektywności energetycznej” oznacza projekt inwestycyjny, który zwiększa efektywność energetyczną budynku;
„fundusz na rzecz efektywności energetycznej” oznacza wyspecjalizowany instrument inwestycyjny utworzony w celu dokonywania inwestycji w projekty na rzecz efektywności energetycznej, które służą poprawie efektywności energetycznej budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Takimi funduszami zarządza zarządca funduszu na rzecz efektywności energetycznej;
„zarządca funduszu na rzecz efektywności energetycznej” oznacza profesjonalny podmiot zarządzający posiadający osobowość prawną, wybierający inwestycje w kwalifikowalne projekty na rzecz efektywności energetycznej i dokonujący tych inwestycji;
„wysokosprawna kogeneracja” oznacza kogenerację, która spełnia wymogi definicji wysokosprawnej kogeneracji zawartej w art. 2 pkt 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE ( 13 );
„kogeneracja” lub skojarzona gospodarka energetyczna oznacza równoczesne wytwarzanie energii cieplnej i energii elektrycznej lub mechanicznej w trakcie tego samego procesu;
„energia ze źródeł odnawialnych” oznacza energię produkowaną przez zakłady wykorzystujące wyłącznie odnawialne źródła energii, jak również część energii, wyrażoną jako wartość opałowa, produkowaną z odnawialnych źródeł energii w elektrowniach hybrydowych wykorzystujących także konwencjonalne źródła energii. Obejmuje również energię elektryczną ze źródeł odnawialnych wykorzystywaną do pompowania w elektrowniach szczytowo-pompowych, nie obejmuje natomiast energii elektrycznej produkowanej w elektrowniach szczytowo-pompowych;
„odnawialne źródła energii” oznaczają następujące odnawialne niekopalne źródła energii: energię wiatru, energię słoneczną, aerotermalną, geotermalną, hydrotermalną, energię mórz i oceanów, energię wytwarzaną przez elektrownie wodne, energię pozyskiwaną z biomasy, gazu ze składowisk odpadów, gazu z oczyszczalni ścieków i biogazu;
„biopaliwo” oznacza ciekłe lub gazowe paliwo do transportu, produkowane z biomasy;
„zrównoważone biopaliwo” oznacza biopaliwo spełniające kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 dyrektywy 2009/28/WE;
„biopaliwo produkowane z roślin spożywczych” oznacza biopaliwo produkowane z upraw zbóż i innych upraw roślin wysokoskrobiowych, cukrów oraz roślin oleistych, o których jest mowa we wniosku Komisji w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych i zmieniającą dyrektywę 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych ( 14 );
„nowa i innowacyjna technologia” oznacza nową i niesprawdzoną technologię w porównaniu z aktualną sytuacją w branży, która to technologia niesie z sobą ryzyko niepowodzenia technologicznego lub przemysłowego i nie stanowi optymalizacji ani udoskonalenia istniejącej technologii;
„obowiązki związane z bilansowaniem” oznaczają odpowiedzialność za zakłócenia równowagi (odchylenia między wytwarzaniem, zużyciem i transakcjami handlowymi) uczestnika rynku lub wybranego przez niego przedstawiciela, określanego jako „podmiot odpowiedzialny za bilansowanie”, w danym okresie czasu, zwanym „okresem rozliczania zakłóceń równowagi”;
„standardowe obowiązki związane z bilansowaniem” oznaczają odpowiedzialność za bilansowanie, niedyskryminującą żadnej technologii, z której żaden wytwórca nie jest zwolniony;
„biomasa” oznacza ulegającą biodegradacji frakcję produktów, odpadów i pozostałości z produkcji rolnej (w tym substancje pochodzenia roślinnego i zwierzęcego), leśnej i powiązanych gałęzi przemysłu, w tym rybołówstwa i akwakultury, a także biogazy i ulegającą biodegradacji frakcję odpadów przemysłowych i komunalnych;
„łączne uśrednione koszty wytworzenia energii” to obliczenie kosztu wytworzenia energii elektrycznej w punkcie przyłączenia do obciążenia lub sieci elektrycznej. Obejmują one kapitał założycielski, stopę dyskontową, a także koszty ciągłości działania, paliwa i utrzymania;
„podatek na ochronę środowiska” oznacza podatek ze szczególną podstawą opodatkowania, która ma wyraźnie negatywny wpływ na środowisko, lub podatek, który służy opodatkowaniu niektórych działań, towarów lub usług w celu włączenia w ich cenę kosztów ochrony środowiska lub w celu ukierunkowania producentów i konsumentów na działania charakteryzujące się większym poszanowaniem dla środowiska;
„unijny minimalny poziom opodatkowania” oznacza minimalny poziom opodatkowania przewidziany w prawodawstwie unijnym: w przypadku produktów energetycznych i energii elektrycznej oznacza minimalny poziom opodatkowania przewidziany w załączniku I do dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej ( 15 );
„zanieczyszczony teren” oznacza teren, na którym stwierdzono spowodowaną przez człowieka obecność substancji niebezpiecznych w takim stężeniu, że stanowią one poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi lub środowiska, biorąc pod uwagę obecne i zatwierdzone przyszłe przeznaczenie tego terenu;
„zasada” zanieczyszczający płaci oznacza, że koszty środków mających na celu naprawę skutków zanieczyszczenia powinien ponosić sprawca takiego zanieczyszczenia;
„zanieczyszczenie” oznacza szkodę wyrządzoną, bezpośrednio lub pośrednio, przez zanieczyszczającego w środowisku lub w wyniku stworzenia warunków prowadzących do wyrządzenia takiej szkody względem fizycznego otoczeniu lub zasobów naturalnych;
„efektywny energetycznie system ciepłowniczy i chłodniczy” oznacza system, który spełnia kryteria efektywnego systemu ciepłowniczego i chłodniczego zdefiniowane w art. 2 pkt 41 i 42 dyrektywy 2012/27/UE. Definicja obejmuje zakłady produkcji energii cieplnej i chłodniczej oraz sieć (w tym związane z nią obiekty) niezbędne do dystrybucji energii cieplnej i chłodniczej z jednostek produkcyjnych do lokalu klienta;
„zanieczyszczający” oznacza podmiot, który pośrednio lub bezpośrednio szkodzi środowisku lub stwarza warunki prowadzące do takiej szkody;
„ponowne użycie” oznacza jakikolwiek proces, w wyniku którego produkty lub składniki niebędące odpadami są wykorzystywane ponownie do tego samego celu, do którego były przeznaczone;
„przygotowanie do ponownego użycia” oznacza procesy odzysku polegające na sprawdzeniu, czyszczeniu lub naprawie, w ramach których produkty lub składniki produktów, które wcześniej stały się odpadami, są przygotowywane do tego, by mogły być ponownie wykorzystywane bez jakichkolwiek innych czynności przetwarzania wstępnego;
„recykling” oznacza dowolny proces odzysku, w ramach którego materiały odpadowe są ponownie przetwarzane w produkty, materiały lub substancje wykorzystywane w pierwotnym celu lub innych celach. Obejmuje to ponowne przetwarzanie materiału organicznego, ale nie obejmuje odzysku energii i ponownego przetwarzania na materiały, które mają być wykorzystane jako paliwa lub do celów wypełniania wyrobisk;
„proces zgodny z aktualnym stanem techniki” to taki proces, w ramach którego ponowne użycie odpadu do wytworzenia produktu końcowego jest normalną ekonomicznie opłacalną praktyką. W stosownych przypadkach koncepcja aktualnego stanu techniki wymaga interpretacji z perspektywy unijnej technologii i rynku wewnętrznego;
„infrastruktura energetyczna” oznacza wszelkie fizyczne urządzenia lub obiekty, które znajdują się na terytorium Unii lub łączą Unię z co najmniej jednym państwem trzecim i należą do następujących kategorii:
w przypadku energii elektrycznej:
infrastruktura do przesyłu, zgodnie z definicją w art. 2 ust. 3 dyrektywy2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej ( 16 );
infrastruktura do dystrybucji, zgodnie z definicją w art. 2 ust. 5 dyrektywy 2009/72/WE;
magazynowanie energii elektrycznej, definiowane jako obiekty służące do magazynowania energii elektrycznej, na stałe lub czasowo, w infrastrukturze naziemnej lub podziemnej lub na składowiskach, pod warunkiem że są bezpośrednio połączone z liniami przesyłowymi wysokiego napięcia zaprojektowanymi dla napięcia równego co najmniej 110 kV;
wszelkie urządzenia lub instalacje mające istotne znaczenie dla pewnego, bezpiecznego i efektywnego funkcjonowania systemów, o których mowa w ppkt (i)–(iii), w tym systemy ochrony i monitorowania oraz systemy sterujące na wszystkich poziomach napięcia i podstacji; oraz
inteligentne sieci, zdefiniowane jako dowolny sprzęt, linia, kabel lub instalacja, zarówno na poziomie przesyłu, jak i dystrybucji niskiego i średniego napięcia, mające na celu dwukierunkową komunikację cyfrową w czasie rzeczywistym lub zbliżonym do czasu rzeczywistego, interaktywne i inteligentne monitorowanie wytwarzania energii elektrycznej, przesyłu, dystrybucji i zużycia energii oraz zarządzanie takim wytwarzaniem, przesyłem, dystrybucją i zużyciem w ramach sieci energetycznych w celu stworzenia sieci skutecznie integrującej zachowania i działania wszystkich podłączonych do niej użytkowników — wytwórców, odbiorców i użytkowników będących zarazem wytwórcami i odbiorcami — w celu zapewnienia efektywnego pod względem ekonomicznym, zrównoważonego systemu elektroenergetycznego o niskim poziomie strat i wysokim poziomie jakości oraz zabezpieczenia dostaw i bezpieczeństwa;
w przypadku gazu:
rurociągi przesyłowe i dystrybucyjne do transportu gazu ziemnego i biogazu, stanowiące część sieci, z wyłączeniem rurociągów wysokociśnieniowych wykorzystywanych do dystrybucji gazu ziemnego na etapie poszukiwawczo-wydobywczym;
podziemne obiekty do magazynowania podłączone do gazociągów wysokociśnieniowych, o których mowa w ppkt (i);
obiekty do odbioru, magazynowania i regazyfikacji lub rozprężania skroplonego gazu ziemnego lub sprężonego gazu ziemnego; oraz
wszelkie urządzenia lub instalacje niezbędne do tego, by system mógł funkcjonować w sposób pewny, bezpieczny i skuteczny lub by umożliwić dwukierunkową przepustowość, m.in. w tłoczni gazu;
w przypadku ropy naftowej:
rurociągi wykorzystywane do transportu ropy naftowej;
pompownie i obiekty do magazynowania niezbędne do eksploatacji rurociągów ropy naftowej;
wszelkie urządzenia lub instalacje istotne dla prawidłowego, bezpiecznego i efektywnego funkcjonowania systemu, w tym systemy ochronne, monitorujące i sterujące oraz infrastruktura zwrotnego przepływu;
w przypadku CO2: sieci rurociągów, w tym powiązane stacje wspomagające, służące do transportu CO2 na składowiska, w celu wprowadzenia CO2 do odpowiednich podziemnych formacji geologicznych, gdzie ma miejsce trwałe składowanie;
„ustawodawstwo dotyczące wewnętrznego rynku energii” obejmuje dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej; dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego ( 17 ); rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ( 18 ); rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej ( 19 ) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego ( 20 ) lub wszelkie późniejsze przepisy prawne zastępujące, w całości lub części, wymienione wyżej akty ustawodawcze;
Definicje mające zastosowanie do pomocy o charakterze społecznym na transport przeznaczony dla mieszkańców regionów oddalonych
„zwykłe miejsce pobytu” oznacza miejsce, gdzie dana osoba przebywa przez co najmniej 185 dni w każdym roku kalendarzowym ze względu na więzi osobiste lub zawodowe; w przypadku osoby związanej zawodowo i prywatnie z dwoma różnymi miejscami, mieszkającej w co najmniej dwóch państwach członkowskich, za jej zwykłe miejsce pobytu przyjmuje się miejsce, z którym ma ona więź osobistą, pod warunkiem że regularnie tam powraca; jeżeli osoba mieszka w danym państwie członkowskim w celu wykonania zadań o określonym czasie trwania, za jej miejsce pobytu nadal uznaje się miejsce, z którym ma więź osobistą, bez względu na to, czy powraca tam w trakcie wykonywania tego zadania; uczęszczanie do uczelni wyższej lub szkoły w innym państwie członkowskim nie stanowi zmiany zwykłego miejsca pobytu; ewentualnie „zwykłe miejsce pobytu” ma znaczenie nadane mu przez krajowe przepisy prawa państwa członkowskiego.
Definicje dotyczące pomocy na infrastrukturę szerokopasmową
▼M4 —————
„roboty w zakresie inżynierii lądowej i wodnej związane z infrastrukturą szerokopasmową” oznaczają roboty w zakresie inżynierii lądowej i wodnej, które są konieczne do założenia sieci szerokopasmowej, jak np. rozkopanie drogi w celu umożliwienia położenia kanałów (do okablowania łącz szerokopasmowych);
„kanały” oznaczają podziemne rury lub kanały kablowe, przez które biegną (światłowodowe, miedziane lub koncentryczne) przewody sieci szerokopasmowej;
„fizyczne uwolnienie pętli” umożliwia dostęp do linii dostępowej odbiorcy końcowego i pozwala systemom transmisji konkurentów na bezpośrednią transmisję za pomocą tej linii;
„sieć pasywna” oznacza sieć bez żadnego aktywnego elementu, taką jak: infrastruktura techniczna, rury, kanały, studzienki inspekcyjne, studzienki włazowe, światłowód ciemny, szafki, źródła zasilania, instalacje antenowe, anteny pasywne, maszty, słupy i wieże;
▼M4 —————
„dostęp hurtowy” oznacza dostęp, który umożliwia operatorowi korzystanie z zaplecza innego operatora. Najszerszy możliwy dostęp, jaki można zaoferować w danej sieci na obecnym etapie rozwoju technologii, obejmuje co najmniej następujące produkty związane z dostępem: w przypadku sieci FTTH/FTTB: dostęp do kanałów, światłowodów ciemnych, pełen dostęp do pętli lokalnej oraz dostęp do strumienia bitów; w przypadku sieci kablowych: dostęp do kanałów i dostęp do strumienia bitów; w przypadku sieci FTTC: dostęp do kanałów, uwolnienie podpętli oraz dostęp do strumienia bitów; w przypadku pasywnej infrastruktury sieci: dostęp do kanałów, światłowodów ciemnych lub pełen dostęp do pętli lokalnej; w przypadku sieci szerokopasmowych opartych na ASDL: pełen dostęp do pętli lokalnej, dostęp do strumienia bitów; w przypadku sieci ruchomych lub bezprzewodowych: strumień bitów, wspólne korzystanie z masztów fizycznych oraz z dostęp do sieci dosyłowych; w przypadku platform satelitarnych: dostęp do strumienia bitów;
„lokal, przez który przechodzi infrastruktura” oznacza lokal, który może zostać podłączony w krótkim czasie i przy opłacie za aktywację w normalnej wysokości dla użytkownika końcowego, niezależnie od tego, czy lokal ten jest podłączony do sieci. Operator zgłasza dany lokal jako lokal, przez który przechodzi infrastruktura, jedynie wtedy, gdy na wniosek użytkownika końcowego zobowiąże się do podłączenia go, pobierając opłaty za aktywację w normalnej wysokości, to znaczy bez żadnych dodatkowych lub wyjątkowych kosztów, a w każdym razie w wysokości nieprzekraczającej średniej opłaty za aktywację w danym państwie członkowskim. Dostawca sieci i usług łączności elektronicznej musi być w stanie podłączyć do sieci i aktywować usługę w określonym lokalu w ciągu czterech tygodni od dnia złożenia wniosku;
„podmioty stymulujące rozwój społeczno-gospodarczy” oznaczają podmioty, które ze względu na swoją misję, charakter lub lokalizację mogą bezpośrednio lub pośrednio generować istotne korzyści społeczno-gospodarcze dla obywateli, przedsiębiorstw i społeczności lokalnych znajdujących się w ich otoczeniu lub w ich strefie wpływów, w tym m.in. organy publiczne, podmioty publiczne lub prywatne, którym powierzono wykonywanie usług świadczonych w interesie ogólnym lub usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym określonych w art. 106 ust. 2 Traktatu, a także przedsiębiorstwa prowadzące intensywną działalność w internecie;
„korytarz 5G” oznacza szlak transportowy, drogę, linię kolejową lub śródlądową drogę wodną, w pełni objęte infrastrukturą łączności cyfrowej, w szczególności systemami 5G, oraz umożliwiającą nieprzerwane świadczenie synergicznych usług cyfrowych określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1153 ( 21 ), takich jak oparta na sieci i zautomatyzowana mobilność, podobne usługi w zakresie inteligentnej mobilności dla kolei lub łączność cyfrowa na śródlądowych drogach wodnych;
Definicje dotyczące pomocy na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego
„trudne utwory audiowizualne” oznaczają utwory, które państwa członkowskie uznały za takie na podstawie kryteriów ustalonych z góry przy ustanawianiu programów lub przyznawaniu pomocy, i mogą one obejmować filmy, których jedyna oryginalna wersja powstała w języku państwa członkowskiego o ograniczonej powierzchni, ludności lub ograniczonym obszarze językowym, filmy krótkometrażowe, pierwsze lub drugie filmy reżyserów debiutujących, filmy dokumentalne, utwory niskobudżetowe lub inne komercyjnie trudne utwory;
Lista Komitetu Pomocy Rozwojowej OECD: oznacza wszystkie kraje i terytoria, które kwalifikują się do otrzymania oficjalnej pomocy rozwojowej i które zostały umieszczone na liście sporządzonej przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD);
„rozsądny zysk” ustala się w odniesieniu do typowego zysku dla danego sektora. W każdym razie stopa zwrotu z kapitału, która nie przekracza odnośnej stopy swapu powiększonej o premię w wysokości 100 punktów bazowych, będzie uznawana za rozsądną;
Definicje dotyczące pomocy na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną
„sport zawodowy” oznacza uprawianie sportu w taki sposób, w jaki świadczy się pracę lub usługi za wynagrodzeniem, bez względu na to, czy pomiędzy sportowcem zawodowym a odpowiednią organizacją sportową istnieje formalna umowa o pracę czy też nie, w przypadku gdy wynagrodzenie przekracza koszty uczestnictwa i stanowi znaczącą część dochodów dla sportowca. Koszty podróży i zakwaterowania związane z uczestnictwem w zawodach sportowych nie są uważane za wynagrodzenie dla celów niniejszego rozporządzenia;
Definicje dotyczące pomocy na rzecz regionalnych portów lotniczych
„infrastruktura portu lotniczego” oznacza infrastrukturę i wyposażenie służące do świadczenia usług portu lotniczego przez port lotniczy na rzecz przedsiębiorstw lotniczych i różnych usługodawców, wliczając w to drogi startowe, terminale, płyty postojowe, drogi kołowania, scentralizowaną infrastrukturę obsługi naziemnej i wszystkie pozostałe obiekty i urządzenia, które bezpośrednio służą do świadczenia usług portu lotniczego, z wyłączeniem infrastruktury i wyposażenia, które w pierwszej kolejności są konieczne do prowadzenia działalności pozalotniczej;
„przedsiębiorstwo lotnicze” oznacza każde przedsiębiorstwo lotnicze posiadające ważną koncesję wydaną przez państwo członkowskie lub członka wspólnego europejskiego obszaru lotniczego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 ( 22 );
„port lotniczy” oznacza podmiot lub grupę podmiotów prowadzących działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług portu lotniczego na rzecz przedsiębiorstw lotniczych;
„usługi portu lotniczego” oznaczają usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw lotniczych przez port lotniczy lub jego dowolną jednostkę zależną w celu zapewnienia obsługi statku powietrznego od lądowania do startu oraz obsługi pasażerów i ładunków w celu umożliwienia przedsiębiorstwom lotniczym świadczenia usług transportu lotniczego, w tym świadczenie usług obsługi naziemnej oraz zapewnienie scentralizowanej infrastruktury obsługi naziemnej;
„średni roczny przepływ pasażerów” oznacza wartość liczbową określaną na podstawie przepływu pasażerów przylatujących i wylatujących w okresie dwóch lat obrotowych poprzedzających rok, w którym pomoc została przyznana;
„scentralizowana infrastruktura obsługi naziemnej” oznacza infrastrukturę, która jest zazwyczaj obsługiwana przez operatora portu lotniczego i udostępniana różnym dostawcom usług obsługi naziemnej działającym w porcie lotniczym za wynagrodzeniem, z wyłączeniem wyposażenia należącego do dostawców usług obsługi naziemnej lub przez nich obsługiwanego;
„pociąg dużych prędkości” oznacza pociąg, który może osiągnąć prędkość ponad 200 km/h;
„usługi obsługi naziemnej” oznacza usługi świadczone na rzecz użytkowników portu lotniczego w portach lotniczych określone w załączniku do dyrektywy Rady 96/67/WE ( 23 );
„działalność pozalotnicza” oznacza usługi komercyjne świadczone na rzecz przedsiębiorstw lotniczych lub innych użytkowników portu lotniczego, w tym usługi pomocnicze dla pasażerów, spedytorów lub innych usługodawców, wynajem biur i sklepów, parkingi samochodowe i hotele;
„regionalny port lotniczy” oznacza port lotniczy, w którym średni roczny przepływ pasażerów nie przekracza 3 mln osób;
Definicje dotyczące pomocy na rzecz portów
„port” oznacza obszar lądu i wody, na którym znajduje się taka infrastruktura i urządzenia, które pozwalają na przyjmowanie statków wodnych, ich załadunek i rozładunek, składowanie towarów, odbiór i dostawę tych towarów oraz zaokrętowanie i wyokrętowanie pasażerów, załogi i innych osób, oraz wszelka inna infrastruktura niezbędna dla przedsiębiorstw transportowych w porcie;
„port morski” oznacza port przyjmujący zasadniczo statki morskie;
„port śródlądowy” oznacza port inny niż port morski, przyjmujący statki żeglugi śródlądowej;
„infrastruktura portowa” oznacza infrastrukturę oraz urządzenia służące do świadczenia usług portowych związanych z transportem, np. miejsca postoju służące do cumowania statków, ściany nadbrzeża, mola, dryfujące pontonowe rampy na obszarach pływowych, baseny wewnętrzne, zasypki oraz osuszony grunt, infrastrukturę paliw alternatywnych oraz infrastrukturę do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku;
„suprastruktura portowa” oznacza zagospodarowanie powierzchni w porcie (np. na potrzeby związane ze składowaniem), jak również znajdujący się w nim sprzęt stały (np. magazyny i budynki terminali) i ruchomy (taki jak dźwigi), służące do świadczenia usług portowych związanych z transportem;
„infrastruktura zapewniająca dostęp” oznacza wszelkiego rodzaju infrastrukturę niezbędną do zapewnienia użytkownikom dostępu i wejścia do portu od strony lądu lub morza i rzeki, lub znajdującą się porcie, taką jak drogi, tory kolejowe, kanały i śluzy;
„pogłębianie” oznacza usuwanie osadów z dna wodnej drogi dostępowej do portu lub w porcie;
„infrastruktura paliw alternatywnych” oznacza stałą, ruchomą lub przybrzeżną infrastrukturę portową umożliwiającą zaopatrywanie przez port statków w takie źródła energii, jak: energia elektryczna, wodór, biopaliwa zdefiniowane w art. 2 lit. i) dyrektywy 2009/28/WE, paliwa syntetyczne i parafinowe, gaz ziemny, w tym biometan, w postaci gazowej (sprężony gaz ziemny – CNG) i w postaci ciekłej (skroplony gaz ziemny – LNG) oraz gaz płynny (LPG), które służą, przynajmniej częściowo, jako substytut dla pochodzących z surowej ropy naftowej źródeł dostaw energii dla transportu, i które mogą potencjalnie przyczynić się do dekarbonizacji transportu i poprawy ekologiczności sektora transportu;
„statki” oznaczają konstrukcje pływające, z własnym napędem lub bez, z co najmniej jednym kadłubem o wyporności powierzchniowej;
„statki morskie” oznaczają statki inne niż te, które pływają wyłącznie lub głównie na śródlądowych drogach wodnych lub na wodach osłoniętych bądź wodach ściśle do nich przylegających;
„statki żeglugi śródlądowej” oznaczają statki przeznaczone wyłącznie lub głównie do żeglugi po śródlądowych drogach wodnych lub na wodach osłoniętych bądź wodach ściśle do nich przylegających;
„infrastruktura do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku” oznacza stałe, pływające lub ruchome urządzenia portowe, zdolne do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki lub pozostałości ładunku, zdefiniowanych w dyrektywie 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 24 ).
Definicje dotyczące pomocy zawartej w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU (pojęcia zdefiniowane pod innymi nagłówkami niniejszego artykułu mają takie samo znaczenie również w odniesieniu do pomocy zawartej w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU)
„Fundusz InvestEU”, „gwarancja UE”, „produkt finansowy”, „krajowe banki lub instytucje prorozwojowe” oraz „partner wykonawczy” mają znaczenie określone w art. 2 rozporządzenia (UE) 2021/523;
„pośrednik finansowy” do celów sekcji 16 oznacza pośrednika finansowego w rozumieniu pkt 34, z wyjątkiem partnerów wykonawczych;
„komercyjny pośrednik finansowy” oznacza pośrednika finansowego, który działa na zasadzie zysku i całkowicie na własne ryzyko, bez gwarancji publicznej; krajowych banków lub instytucji prorozwojowych nie uważa się za komercyjnych pośredników finansowych;
„węzeł miejski TEN-T” ma znaczenie określone w art. 3 lit. p) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 ( 25 );
„nowy podmiot” oznacza przedsiębiorstwo kolejowe w rozumieniu art. 3 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE ( 26 ), które spełnia następujące warunki:
uzyskało licencję na podstawie art. 17 ust. 3 dyrektywy 2012/34/UE dla właściwego segmentu rynku mniej niż dwadzieścia lat przed udzieleniem pomocy;
nie jest powiązane w rozumieniu art. 3 ust. 3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia z przedsiębiorstwem kolejowym, które uzyskało licencję w rozumieniu art. 3 pkt 14 dyrektywy 2012/34/UE przed dniem 1 stycznia 2010 r.;
„transport miejski” oznacza transport w obrębie miasta lub aglomeracji i ich stref dojazdu;
„ekosystem”, „bioróżnorodność” oraz „dobry stan ekosystemu” mają znaczenie określone w art. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 ( 27 ).
Artykuł 3
Warunki wyłączenia
Programy pomocy, pomoc indywidualna przyznana w ramach programów pomocy oraz pomoc ad hoc są zgodne z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 2 lub 3 Traktatu i wyłączone z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli odnośna pomoc spełnia wszystkie warunki określonych w rozdziale I niniejszego rozporządzenia oraz szczególne warunki dotyczące odnośnej kategorii pomocy ustanowione w rozdziale III niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 4
Progi pomocy powodujące obowiązek zgłoszenia
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do pomocy przekraczającej następujące progi:
pomoc na inwestycje regionalne: „dostosowana kwota” pomocy obliczona zgodnie z mechanizmem określonym w art. 2 pkt 20 dla inwestycji, której koszty kwalifikowalne wynoszą 100 mln EUR;
pomoc regionalna na rzecz rozwoju obszarów miejskich: 20 mln EUR zgodnie z art. 16 ust. 3;
pomoc inwestycyjna dla MŚP: 7,5 mln EUR dla jednego przedsiębiorstwa na jeden projekt inwestycyjny;
pomoc na usługi doradcze na rzecz MŚP: 2 mln EUR na przedsiębiorstwo i na projekt;
pomoc na udział MŚP w targach: 2 mln EUR na przedsiębiorstwo rocznie;
pomoc dla przedsiębiorstw uczestniczących w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej: w przypadku pomocy na podstawie art. 20 – 2 mln EUR na przedsiębiorstwo i na projekt; w przypadku pomocy na podstawie art. 20a – kwoty określone w art. 20a ust. 2 na przedsiębiorstwo i na projekt;
pomoc na finansowanie ryzyka: 15 mln EUR na kwalifikowalne przedsiębiorstwo zgodnie z art. 21 ust. 9;
pomoc dla przedsiębiorstw rozpoczynających działalność: kwoty określone na przedsiębiorstwo w art. 22 ust. 3, 4 i 5;
pomoc na badania i rozwój:
jeśli projekt obejmuje głównie badania podstawowe: 40 mln EUR dla przedsiębiorstwa, na jeden projekt; dotyczy to sytuacji, w której więcej niż połowa kosztów kwalifikowalnych projektu jest ponoszona na działania wchodzące w zakres kategorii badań podstawowych;
jeśli projekt obejmuje głównie badania przemysłowe: 20 mln EUR dla przedsiębiorstwa, na jeden projekt; dotyczy to sytuacji, w której więcej niż połowa kosztów kwalifikowalnych projektu jest ponoszona na działania wchodzące w zakres kategorii badań przemysłowych lub w zakres obydwu kategorii badań przemysłowych i podstawowych;
jeśli projekt obejmuje głównie eksperymentalne prace rozwojowe: 15 mln EUR dla przedsiębiorstwa, na jeden projekt; dotyczy to sytuacji, w której więcej niż połowa kosztów kwalifikowalnych projektu jest ponoszona na działania wchodzące w zakres kategorii eksperymentalnych prac rozwojowych;
jeśli jest to projekt EUREKA lub projekt realizowany przez wspólne przedsiębiorstwo utworzone na podstawie art. 185 lub art. 187 Traktatu, kwoty, o których mowa w ppkt (i)–(iii), są podwojone.
jeżeli pomoc na projekty badawczo-rozwojowe jest przyznana w formie zaliczek zwrotnych, które — przy braku przyjętej metody obliczania ekwiwalentu dotacji brutto — są wyrażone jako odsetek kosztów kwalifikowalnych, a środek przewiduje, że w przypadku pomyślnego wyniku projektu, na podstawie rozsądnej i ostrożnej hipotezy, zaliczki zostaną spłacone przy zastosowaniu stopy procentowej co najmniej równej stopie dyskontowej obowiązującej w momencie przyznania pomocy, to kwoty, o których mowa w ppkt (i)–(iv), są zwiększane o 50 %;
w przypadku pomocy na studia wykonalności poprzedzające działania badawcze: 7,5 mln EUR na badanie;
w przypadku pomocy dla MŚP na projekty badawczo-rozwojowe, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości i które realizowane są na podstawie art. 25a – kwota, o której mowa w art. 25a;
w przypadku pomocy na działania „Maria Skłodowska-Curie” i weryfikację poprawności projektu ERBN realizowane na podstawie art. 25b – kwoty, o których mowa w art. 25b;
w przypadku pomocy zawartej we współfinansowanych projektach badawczo-rozwojowych realizowanych na podstawie art. 25c – kwoty, o których mowa w art. 25c;
w przypadku pomocy na łączenie w zespoły – kwoty, o których mowa w art. 25d;
pomoc inwestycyjna na infrastrukturę badawczą: 20 mln EUR na infrastrukturę;
pomoc dla klastrów innowacyjnych: 7,5 mln EUR na klaster;
pomoc dla MŚP na wspieranie innowacyjności: 5 mln EUR na przedsiębiorstwo i na projekt;
pomoc na innowacje procesowe i organizacyjne: 7,5 mln EUR na przedsiębiorstwo i na projekt;
pomoc szkoleniowa: 2 mln EUR na projekt szkoleniowy;
pomoc na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji: 5 mln EUR na przedsiębiorstwo rocznie;
pomoc w formie subsydiowania wynagrodzeń na zatrudnianie pracowników niepełnosprawnych: 10 mln EUR na przedsiębiorstwo rocznie;
pomoc na rekompensatę dodatkowych kosztów związanych z zatrudnieniem pracowników niepełnosprawnych: 10 mln EUR na przedsiębiorstwo rocznie;
pomoc na rekompensatę kosztów wsparcia udzielanego pracownikom znajdującym się w szczególnie niekorzystnej sytuacji: 5 mln EUR na przedsiębiorstwo rocznie;
pomoc inwestycyjna na ochronę środowiska, wyłączając pomoc inwestycyjną na publicznie dostępną infrastrukturę ładowania lub tankowania dla pojazdów bezemisyjnych lub niskoemisyjnych, pomoc inwestycyjną na rekultywację zanieczyszczonych terenów oraz pomoc na sieć dystrybucji będącą częścią efektywnego energetycznie systemu ciepłowniczego i chłodniczego: 15 mln EUR na przedsiębiorstwo i na jeden projekt inwestycyjny; 30 mln EUR w przypadku pomocy na inwestycje w efektywność energetyczną określonych budynków, objęte zakresem art. 38 ust. 3a; oraz 30 mln EUR całkowitego pozostałego nominalnego finansowania w przypadku pomocy na inwestycje w efektywność energetyczną określonych budynków, objęte zakresem art. 38 ust. 7;
pomoc inwestycyjna na publicznie dostępną infrastrukturę ładowania lub tankowania dla pojazdów bezemisyjnych lub niskoemisyjnych: 15 mln EUR na przedsiębiorstwo i na projekt, a w przypadku programów – średni roczny budżet w wysokości do 150 mln EUR;
pomoc inwestycyjna na projekty związane z efektywnością energetyczną: kwoty określone w art. 39 ust. 5;
pomoc inwestycyjna na rekultywację zanieczyszczonych terenów: 20 mln EUR na przedsiębiorstwo i na jeden projekt inwestycyjny;
pomoc operacyjna na produkcję energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych oraz pomoc operacyjna na promowanie energii ze źródeł odnawialnych w instalacjach działających na małą skalę: 15 mln EUR na przedsiębiorstwo i na projekt. W przypadku gdy pomoc jest przyznana na podstawie procedury przetargowej zgodnej z zasadami konkurencji na mocy art. 42: 150 mln EUR rocznie z uwzględnieniem połączonego budżetu wszystkich programów objętych art. 42;
pomoc inwestycyjna na rzecz lokalnej sieci ciepłowniczej lub chłodniczej: 20 mln EUR na przedsiębiorstwo i na jeden projekt inwestycyjny;
pomoc inwestycyjna na infrastrukturę energetyczną: 50 mln EUR na przedsiębiorstwo i na jeden projekt inwestycyjny;
pomoc na rozwój stałych sieci szerokopasmowych przyznana w formie dotacji: 100 mln EUR łącznych kosztów na projekt; w przypadku pomocy na infrastrukturę stałych sieci szerokopasmowych przyznanej w formie instrumentu finansowego nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt nie może przekraczać 150 mln EUR;
pomoc na rozwój sieci ruchomych 4G lub 5G przyznana w formie dotacji: 100 mln EUR łącznych kosztów na projekt; w przypadku pomocy na sieci ruchome 4G lub 5G przyznanej w formie instrumentu finansowego nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt nie może przekraczać 150 mln EUR;
pomoc na niektóre projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie transeuropejskiej infrastruktury łączności cyfrowej, które finansowane są na podstawie rozporządzenia (UE) 2021/1153 lub którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości na podstawie tego rozporządzenia, przyznana w formie dotacji: 100 mln EUR łącznych kosztów na projekt; w przypadku pomocy na niektóre projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie transeuropejskiej infrastruktury łączności cyfrowej przyznanej w formie instrumentu finansowego nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt nie może przekraczać 150 mln EUR;
pomoc w formie programów bonów łączności: całkowity budżet pomocy państwa w okresie 24 miesięcy na wszystkie programy bonów łączności w danym państwie członkowskim nie może przekroczyć 50 mln EUR (całkowita kwota obejmująca krajowe i regionalne lub lokalne programy bonów);
pomoc inwestycyjna na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego: 150 mln EUR na projekt; pomoc operacyjna na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego: 75 mln EUR dla jednego przedsiębiorstwa rocznie;
pomoc na rzecz utworów audiowizualnych: 50 mln EUR na projekt rocznie;
pomoc inwestycyjna na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną: 30 mln EUR lub jeżeli łączne koszty przekraczają 100 mln EUR na projekt; pomoc operacyjna na infrastrukturę sportową: 2 mln EUR na infrastrukturę rocznie;
pomoc inwestycyjna na lokalną infrastrukturę: 10 mln EUR lub łączne koszty przekraczają 20 mln EUR na tę samą infrastrukturę;
pomoc na rzecz regionalnych portów lotniczych: poziomy intensywności pomocy i kwoty pomocy określone w art. 56a;
pomoc na rzecz portów morskich: koszty kwalifikowalne w wysokości 130 mln EUR na projekt (lub 150 mln EUR na projekt w porcie morskim uwzględniony w planie prac dotyczącym korytarza sieci bazowej, o którym mowa w art. 47 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 ( 28 )); w przypadku pogłębiania za projekt uznaje się wszystkie prace pogłębiarskie przeprowadzone w ciągu jednego roku kalendarzowego;
pomoc na rzecz portów śródlądowych: koszty kwalifikowalne w wysokości 40 mln EUR na projekt (lub 50 mln EUR na projekt w porcie śródlądowym uwzględniony w planie prac dotyczącym korytarza sieci bazowej, o którym mowa w art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013); w przypadku pogłębiania za projekt uznaje się wszystkie prace pogłębiarskie przeprowadzone w ciągu jednego roku kalendarzowego;
pomoc zawarta w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU – kwoty określone w sekcji 16 rozdziału III;
pomoc dla MŚP na koszty ponoszone w związku z udziałem w projektach na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS) oraz projektach grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa (EPI): w przypadku pomocy na podstawie art. 19a – 2 mln EUR na przedsiębiorstwo i na projekt; w przypadku pomocy na podstawie art. 19b – kwoty określone w art. 19b ust. 2 na projekt.
Artykuł 5
Przejrzystość pomocy
Za pomoc przejrzystą uznaje się następujące kategorie pomocy:
pomoc w formie dotacji oraz dotacji na spłatę odsetek;
pomoc w formie pożyczek, gdzie ekwiwalent dotacji brutto oblicza się na podstawie stopy referencyjnej obowiązującej w dniu przyznania pomocy;
pomoc w formie gwarancji:
jeżeli ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie bezpiecznych stawek określonych w obwieszczeniu Komisji; lub
jeżeli przed wdrożeniem środka metoda obliczania ekwiwalentu dotacji brutto gwarancji została zatwierdzona na podstawie obwieszczenia Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji ( 29 ) lub na podstawie zawiadomienia, którym zastąpiono powyższe obwieszczenie, w następstwie zgłoszenia tej metody do Komisji na mocy obowiązującego rozporządzenia przyjętego przez Komisję w dziedzinie pomocy państwa, a zatwierdzona metoda wyraźnie odnosi się do przedmiotowego rodzaju gwarancji i rodzaju transakcji bazowej w kontekście stosowania niniejszego rozporządzenia;
pomoc w formie korzyści podatkowych, w której w ramach środka przewidziano pułap zapobiegający przekroczeniu obowiązującego progu;
pomoc na rozwój obszarów miejskich, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w art. 16;
pomoc dla przedsiębiorstw w związku z udziałem w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej na podstawie art. 20a, jeżeli przewidziano w niej pułap zapewniający, aby nie został przekroczony mający zastosowanie próg określony w art. 20a;
pomoc w formie środków finansowania ryzyka, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w art. 21;
pomoc dla przedsiębiorstw rozpoczynających działalność, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w art. 22;
pomoc na projekty związane z efektywnością energetyczną, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w art. 39;
pomoc w formie dopłat do ceny rynkowej, jeśli spełnione są warunki określone w art. 42;
pomoc w formie zaliczek zwrotnych, jeżeli łączna nominalna kwota zaliczek zwrotnych nie przekracza progów obowiązujących na mocy niniejszego rozporządzenia lub jeżeli metoda obliczania ekwiwalentu dotacji brutto zaliczki zwrotnej została — po zgłoszeniu jej Komisji — zaakceptowana przed wprowadzeniem środka;
pomoc w formie sprzedaży lub dzierżawy lub najmu rzeczowych aktywów trwałych poniżej stawek rynkowych, jeśli ich wartość została ustalona przez niezależnego eksperta w drodze wyceny przeprowadzonej przed transakcją lub przez odniesienie do dostępnej publicznie, regularnie aktualizowanej i ogólnie przyjętej wartości referencyjnej;
pomoc zawarta w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU, jeżeli spełnione są warunki określone w sekcji 16 rozdziału III.
Artykuł 6
Efekt zachęty
Uznaje się, że pomoc wywołuje efekt zachęty, jeżeli beneficjent złożył do danego państwa członkowskiego pisemny wniosek o przyznanie pomocy przed rozpoczęciem prac nad projektem lub rozpoczęciem działalności. Wniosek o przyznanie pomocy musi zawierać co najmniej następujące informacje:
nazwę przedsiębiorstwa i informację o jego wielkości;
opis projektu, w tym daty jego rozpoczęcia i zakończenia;
lokalizację projektu;
wykaz kosztów projektu;
rodzaj pomocy (dotacja, pożyczka, gwarancja, zaliczka zwrotna, zastrzyk kapitałowy lub inne) oraz kwota finansowania publicznego, potrzebnego do realizacji projektu.
Uznaje się, że pomoc ad hoc przyznana dużym przedsiębiorstwom wywołuje efekt zachęty, jeśli — oprócz zapewnienia spełnienia warunku określonego w ust. 2 — państwo członkowskie przed przyznaniem pomocy sprawdziło, że dokumentacja przygotowana przez beneficjenta zakłada, że pomoc przyniesie jeden lub więcej z poniższych efektów:
w przypadku regionalnej pomocy inwestycyjnej: przeprowadzenie projektu, który nie zostałby przeprowadzony na danym obszarze albo nie przyniósłby wystarczających korzyści beneficjentowi na danym obszarze w razie braku takiego środka pomocy;
we wszystkich pozostałych przypadkach, w których występuje:
W drodze odstępstwa od przepisów ust. 2 i 3 uznaje się, że środki w formie korzyści podatkowych wywołują efekt zachęty, jeżeli spełnione są następujące warunki:
środek ustanawia prawo do uzyskania pomocy zgodnie z obiektywnymi kryteriami i bez dalszej ingerencji ze strony państwa członkowskiego; oraz
środek został przyjęty i obowiązuje przed przystąpieniem do realizacji projektu lub działania objętego pomocą, z wyjątkiem kolejnych wersji programów pomocy fiskalnej, jeśli dane działanie było już objęte poprzednimi programami w formie korzyści podatkowych.
W drodze odstępstwa od przepisów ust. 2, 3 i 4 w przypadku następujących kategorii pomocy nie obowiązuje wymóg wywoływania efektu zachęty lub uznaje się, że wywołują one taki efekt:
regionalna pomoc operacyjna i regionalna pomoc na rozwój obszarów miejskich, wtedy gdy spełnione są odpowiednie warunki ustanowione w art. 15 i 16;
pomoc na dostęp do finansowania dla MŚP, jeżeli spełnione zostały odpowiednie warunki ustanowione w art. 21 i 22;
pomoc w formie subsydiowania wynagrodzeń na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji oraz pomoc w formie subsydiowania wynagrodzeń na zatrudnienie pracowników niepełnosprawnych, jeżeli spełnione są odnośne warunki określone odpowiednio w art. 32 i 33;
pomoc na rekompensatę dodatkowych kosztów związanych z zatrudnieniem pracowników niepełnosprawnych oraz pomoc na rekompensatę kosztów wsparcia udzielanego pracownikom znajdującym się w szczególnie niekorzystnej sytuacji, wtedy gdy spełnione są odpowiednie warunki określone w art. 34 i 35;
pomoc w formie ulg podatkowych na ochronę środowiska w formie zgodnie z dyrektywą 2003/96/WE, jeśli spełnione są warunki określone w art. 44 niniejszego rozporządzenia;
pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 50;
pomoc o charakterze społecznym na transport przeznaczony dla mieszkańców regionów oddalonych, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 51;
pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w art. 53;
pomoc dla przedsiębiorstw uczestniczących w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, jeżeli spełnione są odpowiednie warunki określone w art. 20 lub art. 20a;
pomoc na projekty badawczo-rozwojowe, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości, działania „Maria Skłodowska-Curie” i weryfikację poprawności projektu ERBN, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości, pomoc zawarta w projektach współfinansowanych i we współfinansowanych działaniach na łączenie w zespoły, jeżeli spełnione są odpowiednie warunki określone w art. 25a, 25b, 25c lub 25d;
pomoc zawarta w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU, jeżeli spełnione są warunki określone w sekcji 16 rozdziału III;
pomoc dla MŚP uczestniczących w projektach na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS) oraz projektach grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa (EPI) lub korzystających z takich projektów, o ile spełnione są odpowiednie warunki określone w art. 19a lub 19b.
Artykuł 7
Intensywność pomocy i koszty kwalifikowalne
▼M1 —————
Artykuł 8
Kumulacja
Wyłączoną na mocy niniejszego rozporządzenia pomoc, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne, można kumulować z:
wszelką inną pomocą państwa, pod warunkiem że środki te dotyczą różnych, możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych;
wszelką inną pomocą państwa w odniesieniu do tych samych – pokrywających się częściowo lub w całości – kosztów kwalifikowalnych tylko wówczas, gdy taka kumulacja nie powoduje przekroczenia najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do tej pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia.
Finansowanie przyznane beneficjentom końcowym przy wsparciu z Funduszu InvestEU objętym sekcją 16 rozdziału III oraz koszty objęte tym finansowaniem nie są brane pod uwagę przy ustalaniu zgodności z przepisami dotyczącymi kumulacji określonymi w zdaniu pierwszym niniejszej litery. Kwotę właściwą do ustalania zgodności z przepisami dotyczącymi kumulacji określonymi w zdaniu pierwszym niniejszej litery oblicza się natomiast następująco. W pierwszej kolejności odejmuje się nominalną kwotę finansowania wspieranego przez Fundusz InvestEU od całkowitych kwalifikowalnych kosztów projektu, otrzymując w ten sposób łączne pozostałe koszty kwalifikowalne; następnie oblicza się maksymalną kwotę pomocy poprzez zastosowanie właściwego najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy wyłącznie do łącznych pozostałych kosztów kwalifikowalnych.
W przypadku artykułów, w których próg powodujący obowiązek zgłoszenia wyrażony jest jako maksymalna kwota pomocy, nominalna kwota finansowania przyznanego beneficjentom końcowym przy wsparciu z Funduszu InvestEU również nie jest brana pod uwagę w celu ustalenia, czy progi powodujące obowiązek zgłoszenia określone w art. 4 są przestrzegane.
Opcjonalnie, w przypadku pożyczek uprzywilejowanych lub gwarancji na pożyczki uprzywilejowane wspieranych przez Fundusz InvestEU w ramach rozdziału III sekcja 16, ekwiwalent dotacji brutto pomocy związanej z takimi pożyczkami lub gwarancjami przyznawanymi beneficjentom końcowym można obliczyć zgodnie z – odpowiednio – art. 5 ust. 2 lit. b) lub c). Ekwiwalent dotacji brutto pomocy można wykorzystać do zapewnienia, zgodnie ze zdaniem pierwszym niniejszej litery, by kumulacja z żadną inną pomocą w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, które można wyodrębnić, nie doprowadziła do przekroczenia najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia lub właściwego progu powodującego obowiązek zgłoszenia na mocy niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 9
Publikacja i informacja
Zainteresowane państwo członkowskie zapewnia publikację na kompleksowej stronie internetowej dotyczącej pomocy państwa następujących danych na szczeblu krajowym lub regionalnym:
skróconych informacji, o których mowa w art. 11, w standardowym formacie określonym w załączniku II, lub linku do nich;
pełnego tekstu poszczególnych środków pomocy, o którym mowa w art. 11, lub linku zapewniającego dostęp do pełnego tekstu;
informacji, o których mowa w załączniku III, na temat każdej przyznanej pomocy indywidualnej przekraczającej 500 000 EUR lub, w przypadku beneficjentów działających w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych, innych niż ci, do których zastosowanie ma sekcja 2a, na temat każdej przyznanej pomocy indywidualnej na tę produkcję przekraczającej 60 000 EUR, a w przypadku beneficjentów prowadzących działalność w sektorze rybołówstwa i akwakultury, innych niż ci, do których zastosowanie ma sekcja 2a, na temat każdej przyznanej pomocy indywidualnej przekraczającej 30 000 EUR.
W odniesieniu do pomocy przyznanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20, informacje, o których mowa w niniejszym ustępie, umieszcza się na stronie internetowej państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma dana instytucja zarządzająca, zgodnie z definicją w art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 ( 32 ) lub art. 45 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1059 ( 33 ), w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie. Opcjonalnie, uczestniczące państwa członkowskie mogą postanowić, że każde z nich dostarcza informacje dotyczące środków pomocy na swoim terytorium na odpowiednich stronach internetowych.
Obowiązki dotyczące publikacji określone w akapicie pierwszym nie mają zastosowania do pomocy przyznanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20a, ani na projekty grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa (EPI) oraz projekty na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS) na podstawie art. 19b.
W przypadku programów pomocy w formie korzyści podatkowej oraz programów objętych art. 16 i 21 ( 34 ) warunki określone w ust. 1 akapit pierwszy lit. c) niniejszego artykułu uznaje się za spełnione, jeśli państwa członkowskie opublikują wymagane informacje dotyczące kwot pomocy indywidualnej w następujących przedziałach (w mln EUR):
Komisja publikuje na swojej stronie internetowej:
linki do stron internetowych dotyczących pomocy państwa, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu;
podsumowanie, o którym mowa w art. 11.
ROZDZIAŁ II
MONITOROWANIE
Artykuł 10
Wycofanie przywileju wyłączenia grupowego
Jeżeli państwo członkowskie przyznaje pomoc rzekomo wyłączoną z obowiązku zgłoszenia na mocy niniejszego rozporządzenia, nie spełniając przy tym warunków określonych w rozdziałach I–III, Komisja może, po umożliwieniu zainteresowanemu państwu członkowskiemu przedstawienia swojego stanowiska, przyjąć decyzję stwierdzającą, że całość lub część przyszłych środków pomocy przyjętych przez dane państwo członkowskie, które w innych okolicznościach spełniałoby wymogi niniejszego rozporządzenia, ma podlegać obowiązkowi zgłoszenia do Komisji zgodnie z art. 108 ust. 3 Traktatu. Środki podlegające zgłoszeniu mogą zostać ograniczone do środków przyznających niektóre rodzaje pomocy lub na rzecz niektórych beneficjentów lub do środków przyjętych przez niektóre organy danego państwa członkowskiego.
Artykuł 11
Sprawozdawczość
Państwa członkowskie, lub ewentualnie — w przypadku pomocy przyznawanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej na podstawie art. 20 — państwo członkowskie, w którym siedzibę ma instytucja zarządzająca, zgodnie z definicją w art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013 lub art. 45 rozporządzenia (UE) 2021/1059, w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie, przekazuje Komisji:
za pośrednictwem systemu elektronicznej notyfikacji Komisji – skrócone informacje na temat każdego środka pomocy wyłączonego na mocy niniejszego rozporządzenia, w standardowym formacie określonym w załączniku II, wraz z linkiem zapewniającym dostęp do pełnego tekstu środka pomocy, włącznie z jego zmianami, w ciągu 20 dni roboczych od jego wejścia w życie; oraz
w formie elektronicznej – sprawozdanie roczne w sprawie stosowania niniejszego rozporządzenia, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 794/2004 ( 35 ), zawierające informacje wskazane w tym rozporządzeniu, w odniesieniu do każdego pełnego roku lub każdej części roku, kiedy zastosowanie ma niniejsze rozporządzenie. W odniesieniu do produktów finansowych wdrożonych przez państwo członkowskie w ramach modułu państw członkowskich InvestEU lub przez krajowy bank prorozwojowy działający w charakterze partnera wykonawczego lub pośrednika finansowego w ramach InvestEU ten obowiązek państwa członkowskiego uznaje się za spełniony, jeżeli partner wykonawczy przedstawi Komisji sprawozdania roczne zgodnie z odpowiednimi wymogami w zakresie sprawozdawczości określonymi w umowie w sprawie gwarancji podpisanej między Komisją a partnerem wykonawczym.
Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pomocy przyznanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20a, ani na projekty grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa (EPI) ani projekty na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS), o których mowa w art. 19b.
Artykuł 12
Monitorowanie
Akapit pierwszy nie ma zastosowania do pomocy przyznanej na projekty w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej, o której mowa w art. 20a, ani na projekty grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa ani projekty na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS), o których mowa w art. 19b.
ROZDZIAŁ III
PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE RÓŻNYCH KATEGORII POMOCY
SEKCJA 1
Pomoc regionalna
Artykuł 13
Zakres pomocy regionalnej
Niniejsza sekcja nie ma zastosowania do:
pomocy wspierającej działalność w sektorze hutnictwa żelaza i stali, sektorze węglowym, sektorze budownictwa okrętowego oraz sektorze włókien syntetycznych;
pomocy przeznaczonej dla sektora transportu i na związaną z nim infrastrukturę oraz dla sektora wytwarzania i dystrybucji energii oraz na związaną z nim infrastrukturę, z wyjątkiem regionalnej pomocy inwestycyjnej w regionach najbardziej oddalonych i programów regionalnej pomocy operacyjnej;
pomocy regionalnej w formie programów, które są ukierunkowane na ograniczoną liczbę konkretnych sektorów działalności gospodarczej; programów dotyczących działalności związanej z turystyką, infrastruktury szerokopasmowej lub przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych nie uznaje się za ukierunkowane na konkretne sektory działalności gospodarczej;
regionalnej pomocy operacyjnej przyznawanej przedsiębiorstwom, których główna działalność wchodzi w zakres sekcji K „Działalność finansowa i ubezpieczeniowa” NACE Rev. 2, lub przedsiębiorstwom, które prowadzą działalność w ramach grupy przedsiębiorstw i których główna działalność wchodzi w zakres klas 70.10 „Działalność firm centralnych (head office)” lub 70.22 „Doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, pozostałe” NACE Rev. 2.
Artykuł 14
Regionalna pomoc inwestycyjna
Za koszty kwalifikowalne uznaje się:
koszty inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne;
szacunkowe koszty płacy wynikające z utworzenia miejsc pracy w następstwie inwestycji początkowej, obliczone za okres dwóch lat; lub
połączenie kosztów wchodzących w zakres lit. a) i b) nieprzekraczające kwoty a) lub b), w zależności od tego, która z tych kwot jest wyższa.
Nabywane aktywa są nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez MŚP i z wyjątkiem przejęcia zakładu. Koszty związane z dzierżawą rzeczowych aktywów trwałych można uwzględnić na następujących warunkach:
dzierżawa/najem gruntów i budynków musi trwać przez okres co najmniej pięciu lat od przewidywanego terminu zakończenia projektu inwestycyjnego w przypadku dużych przedsiębiorstw lub trzech lat w przypadku MŚP;
dzierżawa/najem instalacji lub maszyn musi mieć formę leasingu finansowego i obejmować obowiązek zakupu aktywów przez beneficjenta po wygaśnięciu umowy.
►M1 W przypadku przejęcia aktywów zakładu w rozumieniu art. 2 pkt 49 lub 51 uwzględniane są wyłącznie koszty zakupu aktywów od osób trzecich niemających powiązań z nabywcą. ◄ Transakcja musi być przeprowadzana na warunkach rynkowych. Jeżeli pomoc na zakup aktywów przyznana została jeszcze przed ich zakupem, koszt tych aktywów odlicza się od kosztów kwalifikowalnych związanych z przejęciem zakładu. W przypadku gdy członek rodziny pierwotnego właściciela lub osoba zatrudniona przejmuje małe przedsiębiorstwo, warunek nakazujący nabycie aktywów od osób trzecich niezwiązanych z nabywcą zostaje uchylony. Nabycie udziałów/akcji nie stanowi inwestycji początkowej.
Wartości niematerialne i prawne kwalifikują się do obliczania kosztów inwestycyjnych, jeżeli spełniają następujące warunki:
należy z nich korzystać wyłącznie w zakładzie otrzymującym pomoc;
muszą podlegać amortyzacji;
należy je nabyć na warunkach rynkowych od osób trzecich niepowiązanych z nabywcą; oraz
muszą być włączone do aktywów przedsiębiorstwa otrzymującego pomoc i muszą pozostać związane z projektem, na który przyznano pomoc, przez co najmniej pięć lat lub trzy lata w przypadku MŚP.
W przypadku dużych przedsiębiorstw koszty wartości niematerialnych i prawnych są kwalifikowalne jedynie do wysokości 50 % całkowitych kwalifikowalnych kosztów inwestycji początkowej.
Jeżeli koszty kwalifikowalne oblicza się w odniesieniu do szacunkowych kosztów płacy, o których mowa w ust. 4 lit. b), muszą być spełnione następujące warunki:
projekt inwestycyjny prowadzi do wzrostu netto liczby pracowników w danym zakładzie w porównaniu ze średnią z poprzednich 12 miesięcy, co oznacza, że od liczby miejsc pracy utworzonych w tym okresie należy odjąć każde zlikwidowane miejsce pracy;
każde stanowisko zostaje obsadzone w ciągu trzech lat od zakończenia prac; oraz
każde miejsce pracy utworzone dzięki inwestycji jest utrzymane na danym obszarze przez okres co najmniej pięciu lat od dnia pierwszego obsadzenia stanowiska lub trzech lat w przypadku MŚP, chyba że miejsce pracy zostało zlikwidowane między 1 stycznia 2020 r. a 30 czerwca 2021 r.
Pomoc regionalna na rzecz rozwoju sieci szerokopasmowej musi spełniać następujące warunki:
pomoc przyznaje się wyłącznie na obszarach, na których sieć tego rodzaju (podstawowa sieć szerokopasmowa lub sieć NGA) nie istnieje i najprawdopodobniej nie powstanie na zasadach komercyjnych w ciągu trzech lat od daty wydania decyzji o przyznaniu pomocy; oraz
dotowany operator sieci oferuje aktywny i pasywny dostęp hurtowy na sprawiedliwych i niedyskryminacyjnych warunkach, z możliwością skutecznego i pełnego dostępu w przypadku sieci NGA; oraz
pomoc jest przyznawana na podstawie konkurencyjnej procedury wyboru.
Artykuł 15
Regionalna pomoc operacyjna
Na obszarach słabo zaludnionych programy regionalnej pomocy operacyjnej pokrywają dodatkowe koszty transportu towarów, które zostały wyprodukowane na obszarach kwalifikujących się do otrzymania pomocy operacyjnej, a także dodatkowe koszty transportu towarów, które są dalej przetwarzane na tych obszarach, na następujących warunkach:
pomoc z góry obiektywnie obliczono na podstawie ustalonej kwoty lub wskaźnika na tonokilometr lub innej odpowiedniej jednostki;
dodatkowe koszty transportu oblicza się na podstawie przejazdu towarów w obrębie granic danego państwa członkowskiego za pomocą środka transportu, którego koszt jest dla beneficjenta najniższy.
Intensywność pomocy nie może przekraczać 100 % dodatkowych kosztów transportu określonych w niniejszym ustępie.
Na obszarach bardzo słabo zaludnionych programy regionalnej pomocy operacyjnej zapobiegają wyludnianiu lub ograniczają je na następujących warunkach:
beneficjenci prowadzą działalność gospodarczą na danym obszarze;
roczna kwota pomocy przypadająca na beneficjenta w ramach wszystkich programów pomocy operacyjnej nie przekracza 20 % rocznych kosztów pracy poniesionych przez beneficjenta na danym obszarze.
►C4 W regionach najbardziej oddalonych programy pomocy operacyjnej pokrywają dodatkowe koszty operacyjne poniesione w tych regionach i będące bezpośrednim skutkiem co najmniej jednego z trwałych niekorzystnych warunków, o których mowa w art. 349 Traktatu, jeśli beneficjenci prowadzą działalność gospodarczą w najbardziej oddalonych regionach, pod warunkiem że roczna kwota pomocy na jednego beneficjenta w ramach wszystkich programów pomocy operacyjnej realizowanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie przekracza jednego z poniższych odsetków: ◄
35 % wartości dodanej brutto wytworzonej w ciągu roku przez beneficjenta w danym regionie najbardziej oddalonym;
40 % rocznych kosztów pracy poniesionych przez beneficjenta w danym regionie najbardziej oddalonym;
30 % rocznych obrotów beneficjenta uzyskanych w danym regionie najbardziej oddalonym.
Artykuł 16
Pomoc regionalna na rzecz rozwoju obszarów miejskich
Projekty w zakresie rozwoju obszarów miejskich powinny spełniać następujące kryteria:
są wdrażane poprzez fundusze na rzecz rozwoju obszarów miejskich na obszarach objętych pomocą;
są współfinansowane przez europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne;
wspierają realizację „zintegrowanej strategii zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich”.
Środki na rzecz rozwoju obszarów miejskich muszą spełniać następujące warunki:
zarządców funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich wybiera się w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania ofert zgodnego z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi. W szczególności nie różnicuje się zarządców funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich ze względu na miejsce prowadzenia ich działalności lub rejestracji w jakimkolwiek państwie członkowskim. Od zarządców funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich można wymagać spełnienia z góry określonych kryteriów obiektywnie uzasadnionych charakterem inwestycji;
niezależnych inwestorów prywatnych wybiera się w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania ofert zgodnego z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi i mającego na celu ustanowienie odpowiednich mechanizmów podziału zysków i ryzyka, przy czym w przypadku inwestycji innych niż gwarancje należy stosować raczej asymetryczny podział zysku aniżeli ochronę przed spadkiem wartości. Jeżeli inwestorów prywatnych nie wybrano w drodze takiego zaproszenia do składania ofert, godziwą stopę zwrotu dla inwestorów prywatnych określa niezależny ekspert wybrany w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania ofert;
w przypadku asymetrycznego podziału strat między inwestorami publicznymi a prywatnymi pierwsza strata pokrywana przez inwestora publicznego jest ograniczona do 25 % łącznej wartości inwestycji;
w przypadku gwarancji dla inwestorów prywatnych w projektach na rzecz rozwoju obszarów miejskich stopa gwarancji jest ograniczona do 80 %, a łączne straty pokrywane przez państwo członkowskie są ograniczone do 25 % gwarantowanego portfela bazowego;
inwestorzy mogą być reprezentowani w organach zarządzających funduszem na rzecz rozwoju obszarów miejskich, takich jak rada nadzorcza lub komitet doradczy;
fundusz na rzecz rozwoju obszarów miejskich zakładany jest zgodnie z obowiązującymi przepisami. Państwo członkowskie przewiduje procedurę due dilligence, tak aby zapewnić ekonomicznie opłacalną strategię inwestycyjną w celu wdrożenia środka pomocy na rzecz rozwoju obszarów miejskich.
Zarządzanie funduszami na rzecz rozwoju obszarów miejskich odbywa się na zasadach komercyjnych i zapewnia ekonomiczną motywację decyzji o finansowaniu. Uznaje się, że ma to miejsce, jeżeli zarządcy funduszu na rzecz rozwoju obszarów miejskich spełniają następujące warunki:
zarządcy funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich są zobowiązani na mocy prawa lub umowy do działania z należytą starannością charakteryzującą profesjonalnego zarządcę, w dobrej wierze oraz unikając konfliktu interesów; zastosowanie mają najlepsze praktyki i nadzór regulacyjny;
wynagrodzenie zarządców funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich jest zgodne z praktykami rynkowymi. Wymóg ten uznaje się za spełniony, jeśli zarządca jest wybierany w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania wniosków, opartego na obiektywnych kryteriach związanych z doświadczeniem, wiedzą fachową oraz potencjałem operacyjnym i finansowym;
zarządcy funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich otrzymują wynagrodzenie powiązane z uzyskanymi wynikami lub przejmują część związanego z inwestycją ryzyka poprzez współinwestowanie środków własnych, tak aby zapewnić, że interesy zarządców są trwale powiązane z interesami inwestorów publicznych;
zarządcy funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich określają strategię inwestycyjną, kryteria oraz proponowane ramy czasowe inwestycji w projekty rozwoju obszarów miejskich, określając z góry oczekiwany poziom rentowności i wpływ projektów na rozwój obszarów miejskich;
dla każdej inwestycji kapitałowej i quasi-kapitałowej istnieje jasna i realistyczna strategia wyjścia.
Jeżeli fundusz na rzecz rozwoju obszarów miejskich udziela pożyczek lub gwarancji na rzecz projektów z zakresu rozwoju obszarów miejskich, muszą być spełnione następujące warunki:
w przypadku pożyczek przy obliczaniu maksymalnej kwoty inwestycji dla celów ust. 3 niniejszego artykułu uwzględnia się nominalną kwotę pożyczki;
w przypadku gwarancji przy obliczaniu maksymalnej kwoty inwestycji dla celów ust. 3 niniejszego artykułu uwzględnia się nominalną kwotę pożyczki bazowej.
SEKCJA 2
Pomoc dla MŚP
Artykuł 17
Pomoc inwestycyjna dla MŚP
Koszty kwalifikowalne oznaczają jedno lub oba z poniższych:
koszty inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne;
szacunkowe koszty płacy za okres dwóch lat w odniesieniu do miejsc pracy powstałych bezpośrednio w wyniku realizacji projektu inwestycyjnego.
Aby koszt inwestycji został uznany za kwalifikowalny do celów niniejszego artykułu, inwestycja musi obejmować:
inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowej jednostki, rozbudową istniejącej jednostki, dywersyfikacją produkcji jednostki poprzez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącej jednostki; lub
nabycie aktywów należących do zakładu, jeżeli spełnione są następujące warunki:
W przypadku gdy członek rodziny pierwotnego właściciela lub osoba zatrudniona przejmuje małe przedsiębiorstwo, warunek nakazujący nabycie aktywów od osób trzecich niezwiązanych z nabywcą zostaje uchylony. Samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa nie jest uważane za inwestycję.
Wartości niematerialne i prawne muszą spełniać wszystkie z następujących warunków:
korzysta się z nich wyłącznie w zakładzie otrzymującym pomoc;
są uznawane za aktywa podlegające amortyzacji;
są nabywane na warunkach rynkowych od osób trzecich niepowiązanych z nabywcą;
wchodzą w skład aktywów przedsiębiorstwa przez okres co najmniej trzech lat.
Miejsca pracy powstałe bezpośrednio w wyniku realizacji projektu inwestycyjnego muszą spełniać następujące warunki:
miejsca pracy powstają w okresie trzech lat od daty zakończenia inwestycji;
dochodzi do wzrostu netto liczby zatrudnionych w danej jednostce w porównaniu ze średnią za poprzednie dwanaście miesięcy;
powstałe miejsca pracy są utrzymane przez minimalny okres trzech lat od daty pierwszego obsadzenia danego stanowiska.
Intensywność pomocy nie przekracza:
20 % kwalifikowalnych kosztów, w przypadku małych przedsiębiorstw;
10 % kwalifikowalnych kosztów, w przypadku średnich przedsiębiorstw.
Artykuł 18
Pomoc na usługi doradcze na rzecz MŚP
Artykuł 19
Pomoc na udział MŚP w targach
Artykuł 19a
Pomoc na koszty ponoszone przez MŚP uczestniczące w projektach na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS) lub projektach grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa (EPI)
W przypadku projektów RLKS i projektów grupy operacyjnej EPI za koszty kwalifikowalne uznaje się następujące koszty określone w art. 35 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 lub art. 34 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060 w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie:
koszty wsparcia przygotowawczego, budowania potencjału, szkolenia i tworzenia sieci kontaktów w celu przygotowania i wdrożenia strategii RLKS lub projektu grupy operacyjnej EPI;
wdrażanie zatwierdzonych operacji;
przygotowanie i realizacja przedsięwzięć grupy w zakresie współpracy;
koszty bieżące związane z zarządzaniem procesem wdrażania strategii RLKS lub projektu grupy operacyjnej EPI;
animowanie społeczności EPI lub realizacji strategii RLKS w celu ułatwienia wymiany między zainteresowanymi podmiotami, aby zapewniać informacje i propagować strategię i projekty oraz aby wspierać potencjalnych beneficjentów, mając na uwadze opracowywanie operacji i przygotowywanie wniosków.
Artykuł 19b
Ograniczone kwoty pomocy dla MŚP korzystających z projektów na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS) lub projektów grupy operacyjnej europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa (EPI)
SEKCJA 2A
Pomoc na rzecz Europejskiej współpracy terytorialnej
Artykuł 20
Pomoc na koszty ponoszone przez przedsiębiorstwa uczestniczące w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej
W zakresie, w jakim są one powiązane z projektem współpracy, następujące koszty, które mają znaczenie przypisane im w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 481/2014 ( 38 ) lub art. 38–44 rozporządzenia (UE) 2021/1059, w zależności od tego, które z nich ma zastosowanie, uznaje się za koszty kwalifikowalne:
koszty personelu;
koszty biurowe i administracyjne;
koszty podróży i zakwaterowania;
koszty ekspertów zewnętrznych i koszty usług zewnętrznych;
koszty wyposażenia;
koszty infrastruktury i robót.
Artykuł 20a
Ograniczone kwoty pomocy dla przedsiębiorstw w związku z udziałem w projektach w ramach Europejskiej współpracy terytorialnej
SEKCJA 3
Pomoc na dostęp MŚP do finansowania
Artykuł 21
Pomoc na finansowanie ryzyka
Na poziomie pośredników finansowych pomoc na finansowanie ryzyka na rzecz niezależnych inwestorów prywatnych może przybrać jedną z następujących form:
kapitału własnego lub quasi-kapitału własnego lub środków finansowych, przeznaczonych na zapewnienie inwestycji w zakresie finansowania ryzyka bezpośrednio lub pośrednio kwalifikowalnym przedsiębiorstwom;
pożyczek mających zapewnić inwestycje w zakresie finansowania ryzyka bezpośrednio lub pośrednio kwalifikowalnym przedsiębiorstwom;
gwarancji, przeznaczonych na pokrycie strat z inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, udzielanych bezpośrednio lub pośrednio kwalifikowalnym przedsiębiorstwom.
Za przedsiębiorstwa kwalifikowalne uznaje się przedsiębiorstwa, które w momencie rozpoczęcia początkowej inwestycji w zakresie finansowania ryzyka są MŚP nienotowanymi na giełdzie i spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:
nie prowadzą działalności na żadnym rynku;
prowadzą działalność na dowolnym rynku od mniej niż 7 lat od pierwszej komercyjnej sprzedaży;
potrzebują początkowej inwestycji w zakresie finansowania ryzyka, która — w oparciu o biznesplan przygotowany w celu wejścia na nowy rynek produktowy lub geograficzny — przekracza 50 % ich średnich rocznych obrotów w poprzednich 5 latach.
Pomoc na finansowanie ryzyka może też obejmować inwestycje kontynuacyjne dokonane w kwalifikowalnych przedsiębiorstwach, w tym po upłynięciu siedmioletniego okresu, o którym mowa w ust. 5 lit. b), jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
nie przekroczono łącznej kwoty finansowania ryzyka określonej w ust. 9;
możliwość inwestycji kontynuacyjnych została przewidziana w początkowym biznesplanie;
przedsiębiorstwo otrzymujące inwestycje kontynuacyjne nie stało się powiązane, w rozumieniu art. 3 ust. 3 załącznika I, z innym przedsiębiorstwem, innym niż pośrednik finansowy lub niezależny inwestor prywatny dostarczający finansowanie ryzyka w ramach środka, chyba że nowy podmiot spełnia warunki określone w definicji MŚP.
W przypadku środków finansowania ryzyka zapewniających inwestycje kapitałowe, quasi-kapitałowe i pożyczkowe kwalifikowalnym przedsiębiorstwom środek finansowania ryzyka musi służyć pozyskaniu dodatkowego finansowania od niezależnych inwestorów prywatnych na poziomie pośredników finansowych lub kwalifikowalnych przedsiębiorstw, tak aby osiągnąć łączną stopę udziału prywatnego na następujących minimalnych poziomach:
10 % finansowania ryzyka przyznanego kwalifikowalnym przedsiębiorstwom przed dokonaniem przez nie pierwszej komercyjnej sprzedaży na dowolnym rynku;
40 % finansowania ryzyka przyznanego kwalifikowalnym przedsiębiorstwom, o których mowa w ust. 5 lit. b) niniejszego artykułu;
60 % finansowania ryzyka na inwestycje przyznanego kwalifikowalnym przedsiębiorstwom, o których mowa w ust. 5 lit. c), oraz na inwestycje kontynuacyjne w kwalifikowalnych przedsiębiorstwach po upłynięciu siedmioletniego okresu, o którym mowa w ust. 5 lit. b).
Środek finansowania ryzyka musi spełniać następujące warunki:
wdraża go jeden lub większa liczba pośredników finansowych, przy czym warunek ten nie odnosi się do zachęt podatkowych dla inwestorów prywatnych dotyczących ich inwestycji bezpośrednich w kwalifikowalne przedsiębiorstwa;
pośredników finansowych oraz inwestorów lub zarządców funduszy wybiera się w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania ofert, przeprowadzonego zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi i mającego na celu ustanowienie odpowiednich mechanizmów podziału zysków i ryzyka, przy czym — w przypadku inwestycji innych niż gwarancje — należy stosować raczej asymetryczny podział zysku aniżeli ochronę przed spadkiem wartości;
w przypadku asymetrycznego podziału strat między inwestorami publicznymi a prywatnymi pierwsza strata pokrywana przez inwestora publicznego jest ograniczona do 25 % łącznej wartości inwestycji;
w przypadku gwarancji wchodzących w zakres ust. 2 lit. c) stopa gwarancji jest ograniczona do 80 %, a łączne straty pokrywane przez państwo członkowskie są ograniczone do 25 % gwarantowanego portfela bazowego. Bezpłatnie można udzielić jedynie gwarancji obejmujących oczekiwane straty gwarantowanego portfela bazowego. Jeżeli gwarancja obejmuje również nieoczekiwane straty, pośrednik finansowy płaci od części gwarancji obejmującej nieoczekiwane straty prowizję gwarancyjną na warunkach rynkowych.
Środki finansowania ryzyka zapewniają podejmowanie decyzji finansowych motywowanych zyskiem. Uznaje się, że tak jest w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:
pośredników finansowych ustanawia się zgodnie z obowiązującymi przepisami;
Państwo członkowskie, lub podmiot, któremu powierzono wdrożenie środka, przewiduje procedurę należytej staranności w celu zapewnienia pewnej pod względem handlowym strategii inwestycyjnej w celu wdrożenia środka finansowania ryzyka, w tym odpowiedniej polityki dywersyfikacji ryzyka mającej na celu osiągnięcie rentowności i efektywnej skali pod względem wielkości i zasięgu terytorialnego danego portfela inwestycji;
finansowanie ryzyka udzielane kwalifikowalnym przedsiębiorstwom opiera się na racjonalnym biznesplanie zawierającym szczegółowe informacje na temat produktu, sprzedaży i kształtowania się rentowności, określającym z góry rentowność;
dla każdej inwestycji kapitałowej i quasi-kapitałowej istnieje jasna i realistyczna strategia wyjścia.
Pośrednikami finansowymi zarządza się na zasadach komercyjnych. Wymóg ten uznaje się za spełniony, jeżeli pośrednik finansowy oraz — w zależności od rodzaju środka finansowania ryzyka — zarządca funduszu spełniają następujące warunki:
są oni zobowiązani na mocy prawa lub umowy do działania z należytą starannością charakteryzującą profesjonalnego zarządcę, w dobrej wierze oraz unikając konfliktu interesów; zastosowanie mają najlepsze praktyki i nadzór regulacyjny;
ich wynagrodzenie jest zgodne z praktykami rynkowymi. Wymóg ten uznaje się za spełniony, jeśli zarządca lub pośrednik finansowy jest wybierany w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania ofert, opartego na obiektywnych kryteriach związanych z doświadczeniem, wiedzą fachową oraz potencjałem operacyjnym i finansowym;
otrzymują oni wynagrodzenie powiązane z uzyskanymi wynikami lub przejmują część ryzyka związanego z inwestycją ryzyka poprzez współinwestowanie środków własnych, tak aby zapewnić, że interesy zarządców są trwale powiązane z interesami inwestora publicznego;
określają oni strategię inwestycyjną, kryteria i proponowane ramy czasowe inwestycji;
inwestorzy mają prawo do bycia reprezentowanym w organach zarządzających funduszem inwestycyjnym, takich jak rada nadzorcza lub komitet doradczy.
►M1 Środek finansowania ryzyka, w ramach którego przedsiębiorstwom kwalifikowalnym udzielane są gwarancje lub pożyczki lub zapewniane są inwestycje quasi-kapitałowe o takiej strukturze jak dług, musi spełniać następujące warunki: ◄
w wyniku środka pośrednik finansowy podejmuje inwestycje, które bez udziału pomocy nie zostałyby przeprowadzone albo zostałyby przeprowadzone w ograniczonym lub innym zakresie. Pośrednik finansowy jest w stanie wykazać, iż posiada mechanizm zapewniający, że wszelkie korzyści są w jak największym stopniu przekazywane beneficjentom końcowym w formie wyższego finansowania, bardziej ryzykownych portfeli, niższych wymogów dotyczących zabezpieczenia, niższych prowizji gwarancyjnych lub niższych stóp oprocentowania;
w przypadku pożyczek oraz inwestycji quasi-kapitałowych o takiej strukturze jak dług, przy obliczaniu maksymalnej kwoty inwestycji dla celów ust. 9 uwzględnia się nominalną kwotę instrumentu;
w przypadku gwarancji nominalną kwotę bazowej pożyczki uwzględnia się przy obliczaniu maksymalnej kwoty inwestycji dla celów ust. 9. Wartość gwarancji nie może przekroczyć 80 % wartości pożyczki.
Pomoc na finansowanie ryzyka na rzecz MŚP, która nie spełnia warunków określonych w ust. 5, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i wyłączona z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli:
na poziomie MŚP, pomoc spełnia warunki określone w rozporządzeniu (UE) nr 1407/2013; oraz
spełnione są wszystkie warunki określone w niniejszym artykule z wyjątkiem warunków określonych w ust. 5, 6, 9, 10 i 11; oraz
w przypadku środków finansowania ryzyka zapewniających inwestycje kapitałowe, quasi-kapitałowe i pożyczkowe kwalifikowalnym przedsiębiorstwom środek służy pozyskaniu dodatkowego finansowania od niezależnych inwestorów prywatnych na poziomie pośredników finansowych lub MŚP, tak aby osiągnąć łączną stopę udziału prywatnego wynoszącą co najmniej 60 % finansowania ryzyka udzielonego MŚP.
Artykuł 22
Pomoc dla przedsiębiorstw rozpoczynających działalność
Za przedsiębiorstwo kwalifikowalne uznaje się każde małe przedsiębiorstwo nienotowane na giełdzie w okresie do pięciu lat po jego rejestracji, pod warunkiem że przedsiębiorstwo spełnia następujące warunki:
nie przejęło działalności innego przedsiębiorstwa;
nie dokonało jeszcze podziału zysku;
nie zostało utworzone w drodze połączenia.
W przypadku przedsiębiorstw kwalifikowalnych, które nie podlegają rejestracji, można uznać, że pięcioletni okres kwalifikowalności zaczyna się od momentu, kiedy przedsiębiorstwo albo rozpoczyna swoją działalność gospodarczą, albo podlega opodatkowaniu z tytułu swojej działalności gospodarczej.
W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego lit. c), przedsiębiorstwa utworzone w wyniku połączenia między przedsiębiorstwami kwalifikującymi się do pomocy na podstawie niniejszego artykułu również uznaje się za kwalifikujące się przedsiębiorstwa w okresie do pięciu lat od daty rejestracji najstarszego przedsiębiorstwa uczestniczącego w łączeniu.
Pomoc na rozpoczęcie działalności przyjmuje postać:
pożyczek o stopach oprocentowania niezgodnych z warunkami rynkowymi, udzielonych na okres 10 lat, których maksymalna kwota nominalna wynosi 1 mln EUR lub 1,5 mln EUR w przypadku przedsiębiorstw mających siedzibę na obszarach objętych pomocą, które spełniają warunki określone w art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu, lub 2 mln EUR w przypadku przedsiębiorstw mających siedzibę na obszarach objętych pomocą, które spełniają warunki określone w art. 107 ust. 3 lit. a) Traktatu. W przypadku pożyczek udzielonych na okres od 5 do 10 lat maksymalną kwotę można dostosować, mnożąc powyższe kwoty przez iloraz 10 lat i okresu, na który udzielono danej pożyczki. W przypadku pożyczek udzielonych na mniej niż 5 lat maksymalna kwota wynosi tyle samo, co w przypadku pożyczek udzielonych na okres 5 lat;
gwarancji o prowizjach niezgodnych z warunkami rynkowymi, udzielonych na okres 10 lat, których maksymalna gwarantowana kwota wynosi 1,5 mln EUR lub 2,25 mln EUR w przypadku przedsiębiorstw mających siedzibę na obszarach objętych pomocą, które spełniają warunki określone w art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu, lub 3 mln EUR w przypadku przedsiębiorstw mających siedzibę na obszarach objętych pomocą, które spełniają warunki określone w art. 107 ust. 3 lit. a) Traktatu. W przypadku gwarancji udzielonych na okres od 5 do 10 lat można dostosować maksymalną gwarantowaną kwotę, mnożąc powyższe kwoty przez iloraz 10 lat i okresu, na który udzielono danej gwarancji. W przypadku gwarancji udzielonych na mniej niż 5 lat maksymalna gwarantowana kwota wynosi tyle samo, co w przypadku gwarancji udzielonych na okres 5 lat. Wartość gwarancji nie może przekraczać 80 % wartości pożyczki;
dotacji, w tym inwestycji kapitałowych lub quasi-kapitałowych, zmniejszenia stóp oprocentowania lub prowizji gwarancyjnych w wysokości do 0,4 mln EUR ekwiwalentu dotacji brutto lub 0,6 mln EUR w przypadku przedsiębiorstw mających siedzibę na obszarach objętych pomocą, które spełniają warunki określone w art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu, lub 0,8 mln EUR w przypadku przedsiębiorstw mających siedzibę na obszarach objętych pomocą, które spełniają warunki określone art. 107 ust. 3 lit. a) Traktatu.
Artykuł 23
Pomoc na rzecz wielostronnych platform obrotu specjalizujących się w MŚP
Środek pomocy może przybrać formę bodźców podatkowych dla niezależnych inwestorów prywatnych będących osobami fizycznymi, które to bodźce dotyczą inwestycji w zakresie finansowania ryzyka poczynionych za pomocą wielostronnych platform obrotu w przedsiębiorstwa kwalifikowalne na mocy warunków określonych w art. 21.
Artykuł 24
Pomoc na koszty rozpoznania
SEKCJA 4
Pomoc na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną
Artykuł 25
Pomoc na projekty badawczo-rozwojowe
Część projektu badawczo-rozwojowego objęta pomocą w pełni należy do co najmniej jednej z następujących kategorii:
badania podstawowe;
badania przemysłowe;
eksperymentalne prace rozwojowe;
studium wykonalności.
Koszty kwalifikowalne projektów badawczo-rozwojowych przypisuje się do konkretnej kategorii działalności badawczo-rozwojowej i obejmują one:
koszty personelu: badaczy, techników i pozostałych pracowników pomocniczych w zakresie, w jakim są oni zatrudnieni przy danym projekcie;
koszty aparatury i sprzętu w zakresie i przez okres, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby projektu. Jeśli aparatura i sprzęt nie są wykorzystywane na potrzeby projektu przez cały okres ich użytkowania, za koszty kwalifikowalne uznaje się tylko koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji projektu obliczone na podstawie powszechnie przyjętych zasad rachunkowości;
koszty budynków i gruntów w zakresie i przez okres, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby projektu. Jeżeli chodzi o budynki, za koszty kwalifikowalne uznaje się tylko koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji projektu obliczone na podstawie powszechnie przyjętych zasad rachunkowości. W przypadku gruntów kosztami kwalifikowalnymi są koszty przekazania na zasadach handlowych lub faktycznie poniesione koszty kapitałowe;
koszty badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy i patentów zakupionych lub użytkowanych na podstawie licencji udzielonej przez źródła zewnętrzne na warunkach pełnej konkurencji oraz koszty doradztwa i równorzędnych usług wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby projektu;
dodatkowe koszty ogólne i inne koszty operacyjne, w tym koszty materiałów, dostaw i podobnych produktów, ponoszone bezpośrednio w wyniku realizacji projektu;
Intensywność pomocy dla poszczególnych beneficjentów nie przekracza:
100 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku badań podstawowych;
50 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku badań przemysłowych;
25 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku eksperymentalnych prac rozwojowych;
50 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku studiów wykonalności.
Intensywność pomocy w przypadku badań przemysłowych i eksperymentalnych prac rozwojowych można zwiększyć do maksymalnie 80 % kosztów kwalifikowalnych w następujący sposób:
o 10 punktów procentowych w przypadku średnich przedsiębiorstw oraz o 20 punktów procentowych w przypadku małych przedsiębiorstw;
o 15 punktów procentowych, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:
projekt zakłada efektywną współpracę:
wyniki projektu są szeroko rozpowszechniane podczas konferencji, za pośrednictwem publikacji, ogólnodostępnych baz bądź oprogramowania bezpłatnego lub otwartego.
Artykuł 25a
Pomoc na projekty, którym przyznano znak jakości w postaci pieczęci doskonałości
Artykuł 25b
Pomoc na działania „Maria Skłodowska-Curie” i weryfikację poprawności projektu ERBN
Artykuł 25c
Pomoc zawarta we współfinansowanych projektach badawczo-rozwojowych
Artykuł 25d
Pomoc na łączenie w zespoły
W przypadku pomocy inwestycyjnej na infrastrukturę w ramach łączenia w zespoły zastosowanie mają następujące dodatkowe warunki:
jeżeli infrastrukturę wykorzystuje się do prowadzenia zarówno działalności gospodarczej, jak i niegospodarczej, finansowanie, koszty i dochody z każdego rodzaju działalności rozlicza się osobno, konsekwentnie stosując obiektywnie uzasadnione zasady rachunku kosztów;
cena pobierana za prowadzenie i użytkowanie infrastruktury odpowiada cenie rynkowej;
dostęp do infrastruktury jest udzielany szeregowi użytkowników na przejrzystych i niedyskryminacyjnych zasadach. Przedsiębiorstwom, które finansują co najmniej 10 % kosztów inwestycji w infrastrukturę, można przyznać preferencyjny dostęp na bardziej korzystnych warunkach. Aby uniknąć nadmiernej rekompensaty, dostęp ten musi być proporcjonalny do wkładu przedsiębiorstwa w koszty inwestycji, a warunki te muszą być podane do wiadomości publicznej;
jeżeli infrastruktura otrzymuje finansowanie publiczne zarówno na działalność gospodarczą, jak i niegospodarczą, państwo członkowskie wprowadza mechanizm monitorowania i wycofania w celu zapewnienia, aby w wyniku zwiększenia udziału działalności gospodarczej w stosunku do sytuacji oczekiwanej w momencie przyznania pomocy nie przekroczono obowiązującej maksymalnej intensywności pomocy.
Artykuł 26
Pomoc inwestycyjna na infrastrukturę badawczą
Artykuł 27
Pomoc dla klastrów innowacyjnych
Za koszty kwalifikowalne pomocy operacyjnej dla klastrów innowacyjnych uznaje się koszty personelu i koszty administracyjne (w tym koszty ogólne) dotyczące:
aktywizacji klastra w celu ułatwienia współpracy, dzielenia się informacjami oraz świadczenia lub kierowania specjalistycznych i dopasowanych usług wsparcia dla biznesu;
marketingu klastra w celu zwiększenia udziału nowych przedsiębiorstw lub organizacji oraz zwiększenia widoczności klastera;
zarządzania zapleczem klastra; organizacji programów szkoleniowych, warsztatów i konferencji w celu wsparcia dzielenia się wiedzą, tworzenia sieci kontaktów i współpracy transnarodowej.
Artykuł 28
Pomoc dla MŚP na wspieranie innowacyjności
Za koszty kwalifikowalne uznaje się:
koszty uzyskania, walidacji i obrony patentów i innych wartości niematerialnych i prawnych;
koszty oddelegowania wysoko wykwalifikowanego personelu z organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę bądź z dużego przedsiębiorstwa, który to personel zajmuje się działalnością badawczą, rozwojową i innowacyjną na nowo utworzonych u beneficjenta stanowiskach i nie zastępuje innego personelu;
koszty usług doradczych w zakresie innowacji i usług wsparcia innowacji.
Artykuł 29
Pomoc na innowacje procesowe i organizacyjne
Za koszty kwalifikowalne uznaje się:
koszty personelu;
koszty aparatury, sprzętu, budynków i gruntu w zakresie i przez okres, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby projektu;
koszty badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy i patentów zakupionych lub użytkowanych na podstawie licencji udzielonej przez źródła zewnętrzne w warunkach pełnej konkurencji;
dodatkowe koszty ogólne i inne koszty operacyjne, w tym koszty materiałów i podobnych produktów, ponoszone bezpośrednio w wyniku realizowania projektu.
Artykuł 30
Pomoc na działalność badawczo-rozwojową w sektorze rybołówstwa i akwakultury
Przed terminem rozpoczęcia realizacji wspieranego projektu w internecie publikowane są następujące informacje:
o planowanej realizacji projektu objętego pomocą;
cele wspieranego projektu;
przybliżony termin opublikowania spodziewanych wyników wspieranego projektu i miejsce ich ogłoszenia w internecie;
informacja, że wyniki wspieranego projektu będą dostępne nieodpłatnie dla wszystkich przedsiębiorstw działających w danym sektorze lub podsektorze.
SEKCJA 5
Pomoc szkoleniowa
Artykuł 31
Pomoc szkoleniowa
Za koszty kwalifikowalne uznaje się:
koszty zatrudnienia wykładowców poniesione za godziny, podczas których wykładowcy uczestniczą w szkoleniu;
koszty operacyjne wykładowców i uczestników szkolenia bezpośrednio związane z projektem szkoleniowym, takie jak koszty podróży, koszty zakwaterowania, materiały bezpośrednio związane z projektem, amortyzacja narzędzi i wyposażenia w zakresie, w jakim są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby projektu szkoleniowego;
koszty usług doradczych związanych z projektem szkoleniowym;
koszty personelu osób szkolonych i ogólne koszty pośrednie (koszty administracyjne, wynajem, koszty ogólne) poniesione za godziny, podczas których osoby szkolone biorą udział w szkoleniu.
Intensywność pomocy nie przekracza 50 % kosztów kwalifikowalnych. Intensywność pomocy można zwiększyć maksymalnie do 70 % kosztów kwalifikowalnych w następujący sposób:
o 10 punktów procentowych w przypadku szkoleń dla pracowników niepełnosprawnych lub znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji;
o 10 punktów procentowych w przypadku pomocy na rzecz średniego przedsiębiorstwa i o 20 punktów procentowych w przypadku pomocy na rzecz małego przedsiębiorstwa.
W przypadku pomocy przyznawanej w sektorze transportu morskiego jej intensywność może zostać zwiększona do 100 % kosztów kwalifikowalnych, jeżeli spełnione są następujące warunki:
uczestnicy szkolenia nie są aktywnymi członkami załogi, lecz dodatkowymi członkami załogi; oraz
szkolenie jest prowadzone na pokładzie statków zarejestrowanych w rejestrach unijnych.
SEKCJA 6
Pomoc przeznaczona na pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji oraz pracowników niepełnosprawnych
Artykuł 32
Pomoc w formie subsydiowania wynagrodzeń na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji
Artykuł 33
Pomoc w formie subsydiowania wynagrodzeń na zatrudnianie pracowników niepełnosprawnych
Artykuł 34
Pomoc na rekompensatę dodatkowych kosztów związanych z zatrudnieniem pracowników niepełnosprawnych
Za koszty kwalifikowalne uznaje się:
koszty adaptacji pomieszczeń;
koszty zatrudnienia personelu za czas poświęcony wyłącznie na pomoc pracownikom niepełnosprawnym oraz szkolenie tego personelu w zakresie wspierania pracowników niepełnosprawnych;
koszty adaptacji lub zakupu sprzętu lub zakupu i autoryzacji oprogramowania na użytek pracowników niepełnosprawnych, w tym urządzeń technologii wspomagających lub przystosowanych do ich potrzeb, które wykraczają poza koszty, jakie poniósłby beneficjent w przypadku zatrudnienia pracowników, którzy nie są niepełnosprawni;
koszty bezpośrednio związane z transportem pracowników niepełnosprawnych do miejsca pracy i transportem pracowników niepełnosprawnych związanym z wykonywaną pracą;
koszty płacy za godziny spędzone przez pracownika niepełnosprawnego na rehabilitacji;
w przypadku beneficjenta oferującego zatrudnienie chronione — koszty budowy, wyposażenia lub modernizacji jednostek produkcyjnych danego przedsiębiorstwa oraz wszelkie koszty administracyjne i koszty transportu bezpośrednio związane z zatrudnieniem pracowników niepełnosprawnych.
Artykuł 35
Pomoc na rekompensatę kosztów wsparcia udzielanego pracownikom znajdującym się w szczególnie niekorzystnej sytuacji
Kosztami kwalifikowalnymi są koszty:
zatrudnienia personelu wyłącznie za czas poświęcony na pomoc pracownikom znajdującym się w szczególnie niekorzystnej sytuacji przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia rekrutacji pracownika znajdującego się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub przez okres nie dłuższy niż 24 miesiące od dnia rekrutacji pracownika znajdującego się w bardzo niekorzystnej sytuacji;
szkolenia takiego personelu w zakresie wspierania pracowników znajdującym się w szczególnie niekorzystnej sytuacji.
SEKCJA 7
Pomoc na ochronę środowiska
Artykuł 36
Pomoc inwestycyjna umożliwiająca przedsiębiorstwom zastosowanie norm surowszych niż normy unijne w zakresie ochrony środowiska lub podniesienie poziomu ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych
Inwestycja spełnia jeden z następujących warunków:
umożliwia beneficjentowi podniesienie poziomu ochrony środowiska w wyniku prowadzonej przez niego działalności poprzez stosowanie norm surowszych niż normy unijne, niezależnie od istnienia obowiązujących norm krajowych, które są surowsze niż normy unijne;
umożliwia beneficjentowi podniesienie poziomu ochrony środowiska w wyniku prowadzonej przez niego działalności w przypadku braku norm unijnych.
W drodze odstępstwa od ust. 3 pomoc można przyznać na:
zakup nowych środków transportu drogowego, kolejowego, śródlądowego i morskiego spełniających przyjęte normy unijne, pod warunkiem że dany zakup ma miejsce przed wejściem w życie tych norm unijnych i że z chwilą, gdy staną się obowiązkowe, nie mają zastosowania do środków transportu nabytych przed tą datą;
doposażenie istniejących środków transportu drogowego, kolejowego, śródlądowego i morskiego, pod warunkiem że normy unijne nie obowiązywały jeszcze w momencie wejścia tych środków transportu do użytku oraz że po wejściu w życie wspomniane normy nie są stosowane z mocą wsteczną wobec tych środków transportu.
Kosztami kwalifikowalnymi są dodatkowe koszty inwestycji konieczne, aby osiągnąć poziom wyższy niż wymagają tego obowiązujące normy unijne lub zwiększyć poziom ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych. Ustala się je w następujący sposób:
jeżeli koszty inwestycji w ochronę środowiska można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, za koszty kwalifikowalne uznaje się koszty związane z ochroną środowiska;
w innych przypadkach koszty inwestycji w ochronę środowiska określa się poprzez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy. Różnica między kosztami obydwu inwestycji określa koszt związany z ochroną środowiska i stanowi koszty kwalifikowalne.
Kosztów, które nie są bezpośrednio związane z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska, nie uznaje się za kwalifikowalne.
Artykuł 36a
Pomoc inwestycyjna na publicznie dostępną infrastrukturę ładowania lub tankowania dla pojazdów bezemisyjnych lub niskoemisyjnych
Artykuł 37
Pomoc inwestycyjna na wcześniejsze dostosowanie do przyszłych norm unijnych
Za koszty kwalifikowalne uznaje się dodatkowe koszty inwestycji konieczne, aby osiągnąć poziom wyższy, niż wymagają tego normy unijne. Ustala się je w następujący sposób:
jeżeli koszty inwestycji w ochronę środowiska można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, za koszty kwalifikowalne uznaje się koszty związane z ochroną środowiska;
we wszystkich pozostałych przypadkach koszty inwestycji w ochronę środowiska określa się poprzez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy. Różnica między kosztami obu inwestycji określa koszt związany z ochroną środowiska i stanowi koszty kwalifikowalne.
Kosztów, które nie są bezpośrednio związane z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska, nie uznaje się za kwalifikowalne.
Intensywność pomocy nie przekracza:
20 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku małych przedsiębiorstw, 15 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku średnich przedsiębiorstw oraz 10 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku dużych przedsiębiorstw, jeżeli realizacja i zakończenie inwestycji mają miejsce wcześniej niż trzy lata przed dniem wejścia w życie nowej normy unijnej;
15 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku małych przedsiębiorstw, 10 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku średnich przedsiębiorstw oraz 5 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku dużych przedsiębiorstw, jeżeli realizacja i zakończenie inwestycji mają miejsce w okresie od roku do trzech lat przed dniem wejścia w życie nowej normy unijnej.
Artykuł 38
Pomoc inwestycyjna na środki wspierające efektywność energetyczną
Za koszty kwalifikowalne uznaje się dodatkowe koszty inwestycji niezbędne do osiągnięcia wyższego poziomu efektywności energetycznej. Ustala się je w następujący sposób:
jeżeli koszty inwestycji w efektywność energetyczną można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, za koszty kwalifikowalne uznaje się te koszty związane z efektywnością energetyczną;
jeżeli inwestycje dotyczą poprawy efektywności energetycznej (i) budynków mieszkalnych, (ii) budynków przeznaczonych do kształcenia lub świadczenia usług socjalnych, (iii) budynków przeznaczonych do prowadzenia działań związanych z administracją publiczną lub usługami wymiaru sprawiedliwości, policji lub straży pożarnej lub (iv) budynków, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii) i w których działania inne niż działania wymienione w tych ppkt zajmują mniej niż 35 % całkowitej wewnętrznej powierzchni, za koszty kwalifikowalne uznaje się całkowite koszty inwestycji niezbędne do osiągnięcia wyższego poziomu efektywności energetycznej, pod warunkiem że poprawa efektywności energetycznej prowadzi do zmniejszenia zapotrzebowania na energię pierwotną o co najmniej 20 % w przypadku renowacji oraz do oszczędności energii pierwotnej o co najmniej 10 % w porównaniu z progiem określonym dla wymogów dotyczących budynków o niemal zerowym zużyciu energii w krajowych środkach wdrażających dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE ( 39 ) w przypadku nowych budynków. Początkowe zapotrzebowanie na energię pierwotną oraz szacowaną poprawę ustala się poprzez odniesienie do świadectwa charakterystyki energetycznej zdefiniowanego w art. 2 pkt 12 dyrektywy 2010/31/UE;
w innych przypadkach koszty inwestycji w efektywność energetyczną określa się poprzez odniesienie do podobnej, mniej efektywnej energetycznie inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy. Różnica między kosztami obu inwestycji określa koszt związany z efektywnością energetyczną i stanowi koszty kwalifikowalne.
Kosztów, które nie są bezpośrednio związane z osiągnięciem wyższego poziomu efektywności energetycznej, nie uznaje się za kwalifikowalne.
W przypadku budynków, o których mowa w ust. 3 lit. b), inwestycję w poprawę efektywności energetycznej budynku można łączyć z inwestycjami w niektóre lub wszystkie z poniższych:
zintegrowane miejscowe instalacje wytwarzające energię elektryczną lub ciepło ze źródeł odnawialnych;
urządzenia do magazynowania energii wytworzonej przez miejscową instalację wytwarzającą energię ze źródeł odnawialnych;
urządzenia i powiązana infrastruktura wbudowane w konstrukcję budynku i służące do ładowania pojazdów elektrycznych użytkowników budynku;
inwestycje w cyfryzację budynku, w szczególności na rzecz zwiększenia jego gotowości do obsługi inteligentnych sieci. Inwestycje kwalifikowalne mogą obejmować interwencje ograniczone do okablowania pasywnego wewnątrz budynków lub okablowania strukturalnego na potrzeby sieci danych oraz – w razie potrzeby – dodatkową część sieci pasywnej znajdującą się na prywatnej nieruchomości poza budynkiem. Wyłączone jest oprzewodowanie i okablowanie na potrzeby sieci danych poza prywatną nieruchomością.
W przypadku wszelkich takich prac łączonych określonych w akapicie pierwszym lit. a)–d) za koszty kwalifikowalne uznaje się całkowite koszty inwestycji w różne urządzenia.
Pomoc może zostać przyznana właścicielowi (właścicielom) budynku lub najemcy (najemcom), w zależności od tego, kto przeprowadza prace w zakresie efektywności energetycznej.
Pomoc na środki służące poprawie efektywności energetycznej budynków może również dotyczyć ułatwienia zawierania umów o poprawę efektywności energetycznej, z zastrzeżeniem spełnienia łącznie następujących warunków:
wsparcie ma formę pożyczki lub gwarancji udzielanej dostawcom realizującym środki poprawy efektywności energetycznej na podstawie umowy o poprawę efektywności energetycznej lub ma postać produktu finansowego mającego na celu refinansowanie danego dostawcy (np. faktoring, forfaiting);
nominalna kwota całkowitego pozostałego finansowania przyznanego na podstawie niniejszego ustępu na beneficjenta nie przekracza 30 mln EUR;
wsparcie przyznawane jest MŚP lub małym spółkom o średniej kapitalizacji;
wsparcie przyznawane jest w odniesieniu do umów o poprawę efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 27 dyrektywy 2012/27/UE;
umowy o poprawę efektywności energetycznej odnoszą się do budynków, o których mowa w ust. 3 lit. b).
Artykuł 39
Pomoc inwestycyjna na projekty wspierające efektywność energetyczną w budynkach w formie instrumentów finansowych
Jeżeli inwestycje dotyczą poprawy efektywności energetycznej (i) budynków mieszkalnych, (ii) budynków przeznaczonych do kształcenia lub świadczenia usług socjalnych, (iii) budynków przeznaczonych do prowadzenia działań związanych z administracją publiczną lub usługami wymiaru sprawiedliwości, policji lub straży pożarnej lub (iv) budynków, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii) i w których działania inne niż działania wymienione w tych ppkt zajmują mniej niż 35 % całkowitej powierzchni, projekty wspierające efektywność energetyczną na podstawie niniejszego artykułu można także łączyć z którąkolwiek z poniższych inwestycji:
zintegrowana miejscowa instalacja wytwarzająca energię elektryczną lub ciepło ze źródeł odnawialnych;
urządzenia do magazynowania energii wytworzonej przez miejscową instalację wytwarzającą energię ze źródeł odnawialnych;
urządzenia i powiązana infrastruktura wbudowane w konstrukcję budynku i służące do ładowania pojazdów elektrycznych użytkowników budynku;
inwestycje w cyfryzację budynku, w szczególności na rzecz zwiększenia jego gotowości do obsługi inteligentnych sieci. Inwestycje kwalifikowalne mogą obejmować interwencje ograniczone do okablowania pasywnego wewnątrz budynków lub okablowania strukturalnego na potrzeby sieci danych oraz – w razie potrzeby – dodatkową część sieci pasywnej znajdującą się na prywatnej nieruchomości poza budynkiem. Wyłączone jest oprzewodowanie i okablowanie na potrzeby sieci danych poza prywatną nieruchomością.
Udzielając pomocy na rzecz efektywności energetycznej, państwa członkowskie mogą powołać fundusze na rzecz efektywności energetycznej lub skorzystać z pośredników finansowych. Spełnione muszą być wówczas następujące warunki:
zarządzający pośrednikami finansowymi oraz zarządcy funduszy na rzecz efektywności energetycznej wybierani są w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminacyjnego zaproszenia do składania ofert zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi. W szczególności nie różnicuje się ich ze względu na miejsce prowadzenia działalności lub rejestracji w jakimkolwiek państwie członkowskim. Od pośredników finansowych i zarządców funduszy na rzecz efektywności energetycznej można wymagać spełnienia z góry określonych kryteriów obiektywnie uzasadnionych charakterem inwestycji;
niezależnych inwestorów prywatnych wybiera się w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania ofert zgodnego z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi i mającego na celu ustanowienie odpowiednich mechanizmów podziału zysków i ryzyka, przy czym w przypadku inwestycji innych niż gwarancje należy stosować raczej asymetryczny podział zysku aniżeli ochronę przed spadkiem wartości. Jeżeli inwestorów prywatnych nie wybrano w drodze takiego zaproszenia do składania ofert, godziwą stopę zwrotu dla inwestorów prywatnych określa niezależny ekspert wybrany w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania ofert;
w przypadku asymetrycznego podziału strat między inwestorami publicznymi a prywatnymi pierwsza strata pokrywana przez inwestora publicznego jest ograniczona do 25 % łącznej wartości inwestycji;
w przypadku gwarancji stopa gwarancji jest ograniczona do 80 %, a łączne straty pokrywane przez państwo członkowskie są ograniczone do 25 % gwarantowanego portfela bazowego. Bezpłatnie można udzielić jedynie gwarancji obejmującej oczekiwane straty gwarantowanego portfela bazowego. Jeżeli gwarancja obejmuje również nieoczekiwane straty, pośrednik finansowy płaci od części gwarancji obejmującej nieoczekiwane straty prowizję gwarancyjną na warunkach rynkowych;
inwestorzy mają prawo do bycia reprezentowanym w organach zarządzających funduszu na rzecz efektywności energetycznej lub pośrednika finansowego, takich jak rada nadzorcza lub komitet doradczy;
fundusz na rzecz efektywności energetycznej lub pośrednika finansowego ustanawia się zgodnie z obowiązującymi przepisami, a państwo członkowskie przewiduje procedurę due dilligence, tak aby zapewnić ekonomicznie opłacalną strategię inwestycyjną w celu wdrożenia środka pomocy na rzecz efektywności energetycznej.
Zarządzanie pośrednikami finansowymi, w tym funduszami na rzecz efektywności energetycznej, odbywa się na zasadach komercyjnych i zapewnia ekonomiczną motywację decyzji o finansowaniu. Warunek ten uznaje się za spełniony, jeżeli pośrednik finansowy oraz — w stosownych przypadkach — zarządcy funduszu na rzecz efektywności energetycznej spełniają następujące warunki:
są oni zobowiązani na mocy prawa lub umowy do działania z należytą starannością charakteryzującą profesjonalnego zarządcę, w dobrej wierze oraz unikając konfliktu interesów; zastosowanie mają najlepsze praktyki i nadzór regulacyjny;
ich wynagrodzenie jest zgodne z praktykami rynkowymi. Wymóg ten uznaje się za spełniony, jeśli zarządca jest wybierany w drodze otwartego, przejrzystego i niedyskryminującego zaproszenia do składania wniosków, opartego na obiektywnych kryteriach związanych z doświadczeniem, wiedzą fachową oraz potencjałem operacyjnym i finansowym;
otrzymują oni wynagrodzenie powiązane z uzyskanymi wynikami lub przejmują część ryzyka związanego z inwestycją ryzyka poprzez współinwestowanie środków własnych, tak aby zapewnić, że interesy zarządców są trwale powiązane z interesami inwestora publicznego;
określają oni strategię inwestycyjną, kryteria oraz proponowane ramy czasowe inwestycji w projekty na rzecz efektywności energetycznej, określając z góry poziom rentowności i oczekiwany wpływ na efektywność energetyczną;
istnieje jasna i realistyczna strategia wyjścia dla środków publicznych zainwestowanych w fundusz na rzecz efektywności energetycznej lub przyznanych pośrednikowi finansowemu, umożliwiająca rynkowi finansowanie projektów na rzecz efektywności energetycznej, kiedy rynek jest na to gotowy.
Artykuł 40
Pomoc na inwestycje w układy wysokosprawnej kogeneracji
Artykuł 41
Pomoc inwestycyjna na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych
Za koszty kwalifikowalne uznaje się dodatkowe koszty inwestycji niezbędne do propagowania wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych. Ustala się je w następujący sposób:
w przypadku gdy koszty inwestycji w produkcję energii ze źródeł odnawialnych można wyodrębnić z całkowitych kosztów inwestycji jako oddzielną inwestycję, na przykład jako łatwy do wyodrębnienia dodatkowy element w już istniejącym obiekcie, taki koszt związany z energią ze źródeł odnawialnych stanowi koszty kwalifikowalne;
w przypadku gdy koszty inwestycji w wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych można określić poprzez odniesienie do podobnej, mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, która prawdopodobnie zostałaby przeprowadzona w przypadku braku pomocy, taka różnica między kosztami obu inwestycji określa koszt związany z energią ze źródeł odnawialnych i stanowi koszty kwalifikowalne;
w przypadku niektórych małych instalacji, gdzie nie można określić mniej przyjaznej dla środowiska inwestycji, gdyż nie istnieją zakłady o ograniczonej wielkości, koszty kwalifikowalne stanowią całkowite koszty inwestycji w celu osiągnięcia wyższego poziomu ochrony środowiska.
Kosztów, które nie są bezpośrednio związane z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska, nie uznaje się za kwalifikowalne.
Intensywność pomocy nie przekracza:
45 % kosztów kwalifikowalnych, jeśli koszty te oblicza się zgodnie z kryteriami w ust. 6 lit. a) lub b);
30 % kosztów kwalifikowalnych, jeśli koszty te oblicza się zgodnie z kryteriami w ust. 6 lit. c).
Artykuł 42
Pomoc operacyjna na propagowanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych
Procedura przetargowa może ograniczać się do konkretnych technologii, w przypadkach gdy proces otwarty dla wszystkich wytwórców prowadziłby do nieoptymalnego wyniku, której to kwestii nie można rozwiązać w projekcie procesu głównie z uwagi na:
długoterminowy potencjał danej nowej i innowacyjnej technologii; lub
konieczność osiągnięcia dywersyfikacji; lub
ograniczenia sieciowe oraz stabilność sieci; lub
koszty (integracji) systemu; lub
konieczność unikania zakłóceń na rynkach surowców z powodu wspierania biomasy.
Państwa członkowskie dokonują szczegółowej oceny możliwości stosowania tych warunków oraz składają Komisji sprawozdanie w trybie określonym w art. 11 lit. a).
Artykuł 43
Pomoc operacyjna na propagowanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w instalacjach działających na małą skalę
Artykuł 44
Pomoc w formie ulg w podatkach na ochronę środowiska na mocy dyrektywy 2003/96/WE
Artykuł 45
Pomoc inwestycyjna na rekultywację zanieczyszczonych terenów
Artykuł 46
Pomoc inwestycyjna na efektywny energetycznie system ciepłowniczy i chłodniczy
Artykuł 47
Pomoc inwestycyjna na recykling i ponowne wykorzystanie odpadów
Artykuł 48
Pomoc inwestycyjna na infrastrukturę energetyczną
Artykuł 49
Pomoc na badania środowiska
SEKCJA 8
Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi
Artykuł 50
Programy pomocy mające na celu naprawienie szkód spowodowanych przez niektóre klęski żywiołowe
Pomoc przyznaje się z zastrzeżeniem następujących warunków:
odpowiednie organy publiczne państwa członkowskiego formalnie uznały dane wydarzenie za klęskę żywiołową; oraz
istnieje bezpośredni związek przyczynowy między klęską żywiołową a szkodami poniesionymi przez przedsiębiorstwo dotknięte klęską.
SEKCJA 9
Pomoc o charakterze społecznym w zakresie transportu na rzecz mieszkańców regionów oddalonych
Artykuł 51
Pomoc o charakterze społecznym w zakresie transportu na rzecz mieszkańców regionów oddalonych
SEKCJA 10
Pomoc na infrastrukturę szerokopasmową
Artykuł 52
Pomoc na stałe sieci szerokopasmowe
Kwalifikowalne są następujące alternatywne rodzaje inwestycji:
rozwój stałej sieci szerokopasmowej w celu podłączenia gospodarstw domowych i podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy na obszarach, na których sieć zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 30 Mb/s (prędkości progowe) nie istnieje lub rozwój takiej sieci nie jest w wiarygodny sposób planowany w ciągu trzech lat od daty opublikowania planowanego środka pomocy lub w tym samym horyzoncie czasowym co rozwój dotowanej sieci, który nie może być krótszy niż dwa lata. Podlega to weryfikacji przez sporządzanie map i w drodze konsultacji publicznych zgodnie z ust. 4. Wyłączone są obszary, na których istnieje lub w wiarygodny sposób planowana jest co najmniej jedna sieć zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 30 Mb/s. Objęta pomocą sieć zapewnia co najmniej podwojenie prędkości pobierania i wysyłania danych w porównaniu z istniejącymi lub planowanymi w wiarygodny sposób sieciami i jest zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 30 Mb/s (prędkości docelowe);
rozwój stałej sieci szerokopasmowej w celu podłączenia gospodarstw domowych i podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy na obszarach, na których sieć zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s (prędkości progowe) nie istnieje lub rozwój takiej sieci nie jest w wiarygodny sposób planowany w ciągu trzech lat od daty opublikowania planowanego środka pomocy lub w tym samym horyzoncie czasowym co rozwój dotowanej sieci, który nie może być krótszy niż dwa lata. Podlega to weryfikacji przez sporządzanie map i w drodze konsultacji publicznych zgodnie z ust. 4. Wyłączone są obszary, na których istnieje lub w wiarygodny sposób planowana jest co najmniej jedna sieć zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s. Objęta pomocą sieć zapewnia co najmniej podwojenie prędkości pobierania i wysyłania danych w porównaniu z istniejącymi lub planowanymi w wiarygodny sposób sieciami i jest zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 300 Mb/s i wysyłania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s (prędkości docelowe);
rozwój stałej sieci szerokopasmowej w celu podłączenia wyłącznie podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy na obszarach, na których istnieje tylko jedna sieć zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s, ale poniżej 300 Mb/s (prędkości progowe) lub rozwój takiej sieci jest w wiarygodny sposób planowany w ciągu trzech lat od daty opublikowania planowanego środka pomocy lub w tym samym horyzoncie czasowym co rozwój dotowanej sieci, który nie może być krótszy niż dwa lata. Podlega to weryfikacji przez sporządzanie map i w drodze konsultacji publicznych zgodnie z ust. 4. Wyłączone są obszary, na których istnieje lub w wiarygodny sposób planowana jest co najmniej jedna sieć zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 300 Mb/s. Wyłączone są również obszary, na których istnieją lub w wiarygodny sposób planowane są co najmniej dwie sieci zdolne do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s. Objęta pomocą sieć zapewnia co najmniej podwojenie prędkości pobierania i wysyłania danych w porównaniu z istniejącymi lub planowanymi w wiarygodny sposób sieciami i jest zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 1 Gb/s (prędkości docelowe).
Mapy i konsultacje publiczne, o których mowa w ust. 3, spełniają wszystkie poniższe wymogi:
mapy określają geograficzne obszary docelowe, które mają zostać objęte interwencją publiczną, i uwzględniają wszystkie istniejące sieci publiczne i prywatne zdolne do zapewnienia w sposób niezawodny prędkości progowych podanych w ust. 3 w zależności od rodzaju inwestycji. Mapy sporządza się: (i) w przypadku sieci wyłącznie stałych – w oparciu o adres, biorąc pod uwagę lokal, przez który przechodzi infrastruktura, oraz (ii) w przypadku sieci stałego dostępu bezprzewodowego – w oparciu o adres, biorąc pod uwagę lokal, przez który przechodzi infrastruktura, lub na podstawie podziału w układzie siatki o wymiarach oczek maksymalnie 100x100 m. Zarówno w przypadku ppkt (i), jak i (ii) mapy są zawsze weryfikowane w drodze konsultacji publicznych;
konsultacje publiczne przeprowadza właściwy organ publiczny w drodze publikacji głównych cech planowanego środka oraz wykazu geograficznych obszarów docelowych określonych przy sporządzaniu map zgodnie z lit. a) na odpowiedniej stronie internetowej (w tym na poziomie krajowym). W ramach konsultacji publicznych zaprasza się zainteresowane strony do zgłaszania uwag na temat środka oraz przedstawiania udokumentowanych informacji zgodnie z lit. a) dotyczących sieci zdolnych do zapewnienia w sposób niezawodny prędkości progowych podanych w ust. 3, które na ich obszarze docelowym istnieją lub których rozwój jest w wiarygodny sposób planowany w ciągu trzech lat od daty opublikowania planowanego środka pomocy. Jeżeli organ przyznający pomoc przyjmie horyzont czasowy na rozwój dotowanej infrastruktury krótszy lub dłuższy niż trzy lata, ten sam horyzont czasowy, który nie może być krótszy niż dwa lata, musi być również zastosowany do przeprowadzenia oceny tego, czy rozwój sieci, o którym mowa w poprzednim zdaniu, jest w wiarygodny sposób planowany. Konsultacje publiczne trwają co najmniej 30 dni.
Pomoc przyznaje się w następujący sposób:
pomoc przydziela się dostawcom usług i sieci łączności elektronicznej w oparciu o otwartą, przejrzystą i niedyskryminującą konkurencyjną procedurę wyboru, zgodnie z założeniami przepisów dotyczących zamówień publicznych i z poszanowaniem zasady neutralności technologicznej, nie naruszając obowiązujących przepisów dotyczących zamówień publicznych, na podstawie oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. Na potrzeby konkurencyjnej procedury wyboru organ przyznający pomoc ustanawia z wyprzedzeniem obiektywne, przejrzyste i niedyskryminujące jakościowe kryteria przyznawania, które muszą być wyważone względem wnioskowanej kwoty pomocy. W przypadku podobnych warunków jakościowych pomoc przyznanje się oferentowi ubiegającemu się o najniższą kwotę pomocy;
jeżeli pomoc przyznawana jest bez przeprowadzenia konkurencyjnej procedury wyboru organowi publicznemu na rozwój stałej sieci szerokopasmowej i zarządzanie nią bezpośrednio lub za pośrednictwem jednostki wewnętrznej, odpowiednio organ publiczny lub jednostka wewnętrzna świadczy wyłącznie usługi hurtowe przy użyciu dotowanej sieci. Organ publiczny zapewnia prowadzenie oddzielnej księgowości funduszy wykorzystywanych w celu obsługi sieci i innych funduszy będących do jego dyspozycji. Wszelkie koncesje lub inne formy powierzenia osobie trzeciej budowy lub obsługi sieci udzielane są w oparciu o otwartą, przejrzystą i niedyskryminującą konkurencyjną procedurę wyboru, zgodnie z założeniami przepisów dotyczących zamówień publicznych i z poszanowaniem zasady neutralności technologicznej, nie naruszając obowiązujących przepisów dotyczących zamówień publicznych, na podstawie oferty najkorzystniejszej ekonomicznie.
Artykuł 52a
Pomoc na sieci ruchome 4G i 5G
Mapy i konsultacje publiczne, o których mowa w ust. 3, spełniają wszystkie poniższe wymogi:
mapy wyraźnie określają geograficzne obszary docelowe, które mają zostać objęte interwencją publiczną, i uwzględniają wszystkie istniejące sieci ruchome w zależności od rodzaju inwestycji. Mapy sporządzane są na podstawie podziału w układzie siatki o wymiarach oczek maksymalnie 100x100 m. Mapy są zawsze weryfikowane w drodze konsultacji publicznych;
konsultacje publiczne przeprowadza właściwy organ publiczny w drodze publikacji głównych cech planowanego środka oraz wykazu geograficznych obszarów docelowych określonych przy sporządzaniu map zgodnie z lit. a) na odpowiedniej stronie internetowej (w tym na poziomie krajowym). W ramach konsultacji publicznych zaprasza się zainteresowane strony do zgłaszania uwag na temat środka oraz przedstawiania udokumentowanych informacji zgodnie z lit. a) dotyczących sieci ruchomych, które na ich obszarze docelowym istnieją lub których rozwój jest w wiarygodny sposób planowany w ciągu trzech lat od daty opublikowania planowanego środka pomocy. Jeżeli organ przyznający pomoc przyjmie horyzont czasowy na rozwój dotowanej infrastruktury krótszy lub dłuższy niż trzy lata, ten sam horyzont czasowy, który nie może być krótszy niż dwa lata, musi być również zastosowany do przeprowadzenia oceny tego, czy rozwój sieci, o którym mowa w poprzednim zdaniu, jest w wiarygodny sposób planowany. Konsultacje publiczne trwają co najmniej 30 dni.
Pomoc przyznaje się w następujący sposób:
pomoc przydziela się dostawcom usług i sieci łączności elektronicznej w oparciu o otwartą, przejrzystą i niedyskryminującą konkurencyjną procedurę wyboru, zgodnie z założeniami przepisów dotyczących zamówień publicznych i z poszanowaniem zasady neutralności technologicznej, nie naruszając obowiązujących przepisów dotyczących zamówień publicznych, na podstawie oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. Na potrzeby konkurencyjnej procedury wyboru organ przyznający pomoc ustanawia z wyprzedzeniem obiektywne, przejrzyste i niedyskryminujące jakościowe kryteria przyznawania, które muszą być wyważone względem wnioskowanej kwoty pomocy. W przypadku podobnych warunków jakościowych pomoc przyznaje się oferentowi ubiegającemu się o najniższą kwotę pomocy;
jeżeli pomoc przyznawana jest bez przeprowadzenia konkurencyjnej procedury wyboru organowi publicznemu na rozwój pasywnej sieci ruchomej i zarządzanie nią bezpośrednio lub za pośrednictwem jednostki wewnętrznej, odpowiednio organ publiczny lub jednostka wewnętrzna świadczy wyłącznie usługi hurtowe przy użyciu dotowanej sieci. Organ publiczny zapewnia prowadzenie oddzielnej księgowości funduszy wykorzystywanych w celu obsługi sieci i innych funduszy będących do dyspozycji organu publicznego. Wszelkie koncesje lub inne formy powierzenia osobie trzeciej budowy lub obsługi sieci udzielane są w oparciu o otwartą, przejrzystą i niedyskryminującą konkurencyjną procedurę wyboru, zgodnie z założeniami przepisów dotyczących zamówień publicznych i z poszanowaniem zasady neutralności technologicznej, nie naruszając obowiązujących przepisów dotyczących zamówień publicznych, na podstawie oferty najkorzystniejszej ekonomicznie.
Wykorzystywanie finansowanych ze środków publicznych sieci 4G lub 5G do świadczenia usług stałego dostępu bezprzewodowego jest dopuszczalne wyłącznie w następujący sposób:
na obszarach, na których sieć zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 30 Mb/s nie istnieje lub rozwój takiej sieci nie jest w wiarygodny sposób planowany w ciągu trzech lat od daty opublikowania planowanego środka pomocy lub w tym samym horyzoncie czasowym co rozwój dotowanej sieci, który nie może być krótszy niż dwa lata, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: (i) przy sporządzaniu map i przeprowadzaniu konsultacji publicznych uwzględnia się również istniejące lub w wiarygodny sposób planowane stałe sieci szerokopasmowe określone zgodnie z art. 52 ust. 4; (ii) objęte wsparciem rozwiązanie z zakresu stałego dostępu bezprzewodowego za pomocą sieci 4G lub 5G jest zdolne do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 30 Mb/s i co najmniej podwojenia prędkości pobierania i wysyłania danych w porównaniu z istniejącymi lub planowanymi w wiarygodny sposób sieciami stałymi na tych obszarach;
na obszarach, na których sieć zdolna do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s nie istnieje lub rozwój takiej sieci nie jest w wiarygodny sposób planowany w ciągu trzech lat od daty opublikowania planowanego środka pomocy lub w tym samym horyzoncie czasowym co rozwój dotowanej sieci, który nie może być krótszy niż dwa lata, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: (i) przy sporządzaniu map i przeprowadzaniu konsultacji publicznych uwzględnia się również istniejące lub w wiarygodny sposób planowane stałe sieci szerokopasmowe określone zgodnie z art. 52 ust. 4; (ii) objęte wsparciem rozwiązanie z zakresu stałego dostępu bezprzewodowego za pomocą sieci 4G lub 5G jest zdolne do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 300 Mb/s i wysyłania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s oraz co najmniej podwojenia prędkości pobierania i wysyłania danych w porównaniu z istniejącymi lub planowanymi w wiarygodny sposób sieciami stałymi na tych obszarach.
Artykuł 52b
Pomoc na projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie transeuropejskiej infrastruktury łączności cyfrowej
Poniższe stanowią ogólne warunki zgodności, które muszą być spełnione łącznie:
beneficjent musi zapewnić wkład finansowy w wysokości co najmniej 25 % kosztów kwalifikowalnych ze środków własnych lub z finansowania zewnętrznego niezawierającego publicznego wsparcia finansowego. Jeżeli 25 % wkładu beneficjenta pochodzi z finansowania zewnętrznego za pośrednictwem platformy inwestycyjnej łączącej różne źródła finansowania, warunek, zgodnie z którym finansowanie zewnętrzne nie może zawierać publicznego wsparcia finansowego i który został określony w poprzednim zdaniu, zostaje zastąpiony wymogiem udziału co najmniej 30 % inwestycji prywatnych w takiej platformie;
do objęcia pomocą kwalifikują się wyłącznie kwalifikowalne koszty inwestycji na podstawie rozporządzenia (UE) 2021/1153 na cele rozwoju infrastruktury;
projekt musi zostać wybrany zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/1153 w jeden z następujących sposobów:
przez niezależnego pośrednika finansowego wyznaczonego przez Komisję na podstawie wspólnie uzgodnionych wytycznych inwestycyjnych;
przez Komisję w drodze procedury przetargowej zgodnej z zasadami konkurencji w oparciu o jasne, przejrzyste i niedyskryminacyjne kryteria;
przez niezależnych ekspertów powołanych przez Komisję;
projekt musi umożliwiać zwiększenie zdolności łączności w zakresie wykraczającym poza wymogi związane z jakimikolwiek istniejącymi zobowiązaniami prawnymi, takimi jak zobowiązania związane z prawem do wykorzystania widma;
projekt musi zapewniać osobom trzecim otwarty dostęp hurtowy, w tym uwolnienie pętli na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminacyjnych warunkach zgodnie z odpowiednio art. 52 ust. 7 i 8 lub art. 52a ust. 8 i 9.
Poniżej określono kategorie projektów kwalifikowalnych i szczegółowe warunki zgodności, które muszą być spełnione łącznie:
inwestycje w rozwój transgranicznego odcinka korytarza 5G wzdłuż korytarza transportowego wskazanego w wytycznych dotyczących transeuropejskiej sieci transportowej, określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1315/2013 (korytarze TEN-T), które spełniają łącznie następujące warunki szczególne:
projekt składa się z transgranicznego odcinka korytarza 5G, który przebiega przez granicę między dwoma państwami członkowskimi lub większą ich liczbą, lub przebiega przez granicę między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
transgraniczne odcinki korytarzy 5G zlokalizowane w danym państwie członkowskim nie mogą stanowić łącznie więcej niż 15 % całkowitej długości korytarzy 5G wzdłuż bazowej transeuropejskiej sieci transportowej w tym państwie członkowskim, które nie są objęte żadnymi obowiązującymi zobowiązaniami prawnymi, takimi jak zobowiązania związane z prawem do wykorzystania widma. W wyjątkowych okolicznościach, jeżeli państwo członkowskie wspiera rozwój transgranicznych korytarzy 5G wzdłuż swojej kompleksowej transeuropejskiej sieci transportowej, transgraniczne odcinki korytarzy 5G zlokalizowane w tym państwie członkowskim nie mogą stanowić łącznie więcej niż 15 % całkowitej długości korytarzy 5G wzdłuż kompleksowej transeuropejskiej sieci transportowej w tym państwie członkowskim, które nie są objęte żadnymi obowiązującymi zobowiązaniami prawnymi, takimi jak zobowiązania związane z prawem do wykorzystania widma;
projekt zapewnia znaczącą nową inwestycję w ruchomą sieć 5G odpowiednią do świadczenia usług w zakresie mobilności opartej na sieci i zautomatyzowanej, wykraczającą poza marginalne inwestycje związane jedynie z modernizacją aktywnych elementów sieci;
projekt wspiera rozwój nowej infrastruktury pasywnej jedynie w przypadku gdy istniejąca infrastruktura pasywna nie może zostać ponownie wykorzystana;
inwestycje w rozwój transgranicznego odcinka paneuropejskiej sieci szkieletowej o terabitowej przepustowości, wspomagającej realizację celów Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali przez połączenie niektórych urządzeń obliczeniowych, urządzeń do obliczeń superkomputerowych i infrastruktur danych, które spełniają łącznie następujące warunki szczególne:
w ramach projektu wykorzystuje się lub nabywa aktywa związane z łącznością, w tym nieodwołalne prawa użytkowania, światłowód ciemny lub sprzęt, w celu zbudowania transgranicznego odcinka paneuropejskiej sieci szkieletowej, która wspiera wzajemne połączenie zapewniające nieograniczoną łączność pomiędzy użytkownikami końcowymi o przepustowości co najmniej 1 Tb/s co najmniej dwóch urządzeń obliczeniowych, urządzeń do obliczeń superkomputerowych lub infrastruktur danych: 1) które są jednostkami przyjmującymi Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali ustanowionego zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) 2018/1488 ( 46 ) lub są infrastrukturami badawczymi oraz innymi infrastrukturami obliczeniowymi i infrastrukturami danych wspierającymi badawcze inicjatywy przewodnie i misje określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/695 ( 47 ) i rozporządzeniu Rady (WE) nr 723/2009, przyczyniającymi się do realizacji celów Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali; oraz 2) które zlokalizowane są w co najmniej dwóch państwach członkowskich lub w co najmniej jednym państwie członkowskim i co najmniej jednym państwie będącym członkiem europejskiej przestrzeni badawczej;
projekt zapewnia znaczącą nową inwestycję w sieć szkieletową wykraczającą poza marginalne inwestycje, takie jak inwestycje związane jedynie z aktualizacją oprogramowania lub uzyskaniem licencji;
nabycie aktywów związanych z łącznością odbywa się w drodze zamówień publicznych;
projekt wspiera wdrażanie nowej infrastruktury pasywnej jedynie w przypadku gdy istniejąca infrastruktura pasywna nie może zostać ponownie wykorzystana;
inwestycje w rozwój transgranicznego odcinka sieci szkieletowej łączącej infrastrukturę chmur obliczeniowych niektórych podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy, które spełniają łącznie następujące warunki szczególne:
projekt służy połączeniu infrastruktur chmur obliczeniowych podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy będących instytucjami administracji publicznej bądź publicznymi lub prywatnymi podmiotami, którym powierzono wykonywanie usług świadczonych w interesie ogólnym lub usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym w rozumieniu art. 106 ust. 2 Traktatu;
projekt dotyczy transgranicznego odcinka w ramach ustanawiania nowych transgranicznych sieci szkieletowych lub znaczącego zmodernizowania istniejących sieci szkieletowych, który (1) przebiega przez granicę między dwoma państwami członkowskimi lub większą ich liczbą, lub (2) przebiega przez granicę między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
projekt obejmuje co najmniej dwa kwalifikujące się podmioty stymulujące rozwój społeczno-gospodarczy, o których mowa w ppkt (i), z których każdy prowadzi działalność w innym państwie członkowskim lub w jednym państwie członkowskim i w jednym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
projekt zapewnia znaczącą nową inwestycję w sieć szkieletową wykraczającą poza marginalne inwestycje, takie jak inwestycje związane jedynie z aktualizacją oprogramowania lub uzyskaniem licencji. Projekt jest w stanie zapewnić w sposób niezawodny symetryczne prędkości pobierania i wysyłania danych o przepustowości będącej co najmniej wielokrotnością 10 Gb/s;
projekt wspiera wdrażanie nowej infrastruktury pasywnej jedynie w przypadku gdy istniejąca infrastruktura pasywna nie może zostać ponownie wykorzystana;
inwestycje w rozwój podmorskiej sieci kablowej, które spełniają łącznie następujące warunki szczególne:
projekt dotyczy transgranicznego odcinka podmorskiej sieci kablowej, który 1) przebiega przez granicę między dwoma państwami członkowskimi lub większą ich liczbą, lub 2) przebiega przez granicę między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Opcjonalnie, podmiot otrzymujący pomoc zapewnia jedynie świadczenie usług hurtowych, a infrastruktura objęta wsparciem poprawia łączność z europejskimi regionami najbardziej oddalonymi, terytoriami zamorskimi lub regionami wyspiarskimi, nawet w obrębie jednego państwa członkowskiego;
projekt nie może dotyczyć tras obsługiwanych już przez co najmniej dwie istniejące lub w wiarygodny sposób planowane infrastruktury szkieletowe;
projekt zapewnia znaczącą nową inwestycję w podmorską sieć kablową poprzez położenie nowego kabla podmorskiego lub podłączenie do istniejącego kabla podmorskiego, regulowanie kwestii redundancji i wykraczanie poza marginalne inwestycje. Projekt jest w stanie zapewnić w sposób niezawodny symetryczne prędkości pobierania i wysyłania danych o przepustowości co najmniej 1 Gb/s;
projekt wspiera wdrażanie nowej infrastruktury pasywnej jedynie w przypadku gdy istniejąca infrastruktura pasywna nie może zostać ponownie wykorzystana.
Artykuł 52c
Bony łączności
Kwalifikowalne są następujące kategorie programów bonów:
programy bonów dostępne dla konsumentów w zamian za wykupienie nowego abonamentu na usługi szerokopasmowego dostępu do internetu lub podniesienie standardu obecnego abonamentu do usługi zapewniającej pobieranie danych z prędkością co najmniej 30 Mb/s, pod warunkiem że wszyscy dostawcy usług łączności elektronicznej zdolni do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 30 Mb/s kwalifikują się do objęcia programem bonów, przy czym bonów nie przyznaje się w przypadku zmiany na dostawcę zapewniającego takie same prędkości ani w przypadku podniesienia standardu istniejącego abonamentu przewidującego pobieranie danych z prędkością co najmniej 30 Mb/s;
programy bonów dostępne dla MŚP w zamian za wykupienie nowego abonamentu na usługi szerokopasmowego dostępu do internetu lub podniesienie standardu obecnego abonamentu do usługi zapewniającej pobieranie danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s, pod warunkiem że wszyscy dostawcy zdolni do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s kwalifikują się do objęcia programem bonów, przy czym bonów nie przyznaje się w przypadku zmiany na dostawcę zapewniającego takie same prędkości ani w przypadku podniesienia standardu istniejącego abonamentu przewidującego pobieranie danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s.
Aby się kwalifikować, w przypadku gdy dostawca usługi szerokopasmowego dostępu do internetu jest zintegrowany pionowo i ma udział w rynku detalicznym przekraczający 25 %, taki dostawca oferuje każdemu dostawcy usług łączności elektronicznej na odpowiadającym rynku dostępu hurtowego co najmniej jeden produkt hurtowego dostępu umożliwiający podmiotowi ubiegającemu się o dostęp zapewnienie w sposób niezawodny usługi detalicznej o prędkości określonej w ust. 3 na otwartych, przejrzystych i niedyskryminujących warunkach. Cena dostępu hurtowego opiera się na jednym z następujących punktów odniesienia: (i) średnich publikowanych cenach hurtowych obowiązujących w innych, porównywalnych, bardziej konkurencyjnych obszarach państwa członkowskiego lub Unii; lub (ii) przy braku takich publikowanych cen – na cenach regulowanych już ustalonych lub zatwierdzonych przez krajowy organ regulacyjny dla odnośnych rynków i usług; lub (iii) przy braku takich publikowanych lub regulowanych cen – ustalanie cen jest zgodne z orientacją kosztową i metodyką obowiązującą na podstawie sektorowych ram regulacyjnych. Bez uszczerbku dla kompetencji krajowego organu regulacyjnego wynikających z ram regulacyjnych zasięga się opinii tego organu w kwestii warunków dostępu, w tym cen, oraz w kwestii sporów związanych ze stosowaniem niniejszego artykułu.
SEKCJA 11
Pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego
Artykuł 53
Pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego
Pomoc jest udzielana na następujące cele i działania kulturalne:
muzea, archiwa, biblioteki, ośrodki lub przestrzenie kulturalne i artystyczne, teatry, kina, opery, sale koncertowe, inne organizacje wystawiające widowiska sceniczne, instytucje odpowiedzialne za dziedzictwo filmowe oraz inne podobne infrastruktury, organizacje i instytucje kulturalne i artystyczne;
materialne zasoby dziedzictwa kulturowego, w tym wszelkie formy ruchomego i nieruchomego dziedzictwa kulturowego, obiekty archeologiczne, pomniki, obiekty i budynki historyczne; dziedzictwo naturalne związane z dziedzictwem kulturowym lub jeśli zostały formalnie uznane za dziedzictwo kulturowe lub naturalne przez właściwe organy publiczne państwa członkowskiego;
niematerialne zasoby dziedzictwa kulturowego w dowolnej formie, w tym zwyczaje ludowe i rękodzieło;
wydarzenia i spektakle kulturalne lub związane ze sztuką, festiwale, wystawy i inne podobne działania związane z kulturą;
edukacja kulturalna i artystyczna, jak również promowanie lepszego zrozumienia znaczenia ochrony i propagowania różnorodnych form wyrazu kulturowego, za pośrednictwem programów edukacyjnych oraz programów zwiększających świadomość społeczeństwa, m.in. przy zastosowaniu nowych technologii;
tworzenie, redagowanie, produkcja, dystrybucja, digitalizacja i publikacja utworów muzycznych i literackich, w tym przekładów.
Pomoc może przybrać formę:
pomocy inwestycyjnej, w tym pomocy na budowę lub modernizację infrastruktury kulturalnej;
pomocy operacyjnej.
W przypadku pomocy inwestycyjnej za koszty kwalifikowalne uznaje się koszty inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne, w tym:
koszty budowy, modernizacji, nabycia, konserwacji lub poprawy infrastruktury, jeżeli w skali roku przynajmniej 80 % czasu lub przestrzeni tej infrastruktury jest wykorzystywane do celów związanych z kulturą;
koszty nabycia, w tym leasingu, przekazania własności lub fizycznej relokacji dziedzictwa kulturowego;
koszty zabezpieczenia, ochrony, renowacji i odnowy materialnych i niematerialnych zasobów dziedzictwa kulturowego, w tym dodatkowe koszty przechowywania w odpowiednich warunkach, specjalnych narzędzi, materiałów oraz koszty dokumentacji, badań, digitalizacji i publikacji;
koszty poprawy dostępu do dziedzictwa kulturowego, w tym koszty digitalizacji i innych nowych technologii, koszty poprawy dostępu dla osób o specjalnych potrzebach (w szczególności rampy i windy dla niepełnosprawnych, objaśnienia w języku Braille'a i eksponaty dotykowe w muzeach) oraz promowania różnorodności kulturowej w odniesieniu do prezentacji, programów i odwiedzających;
koszty projektów i działań kulturalnych, programów współpracy i wymiany oraz dotacje, w tym koszty procedur wyboru, promocji oraz koszty ponoszone bezpośrednio w wyniku projektu;
W przypadku pomocy operacyjnej za koszty kwalifikowalne uznaje się:
koszty instytucji kulturalnej lub obiektu dziedzictwa kulturowego związane z ciągłymi lub okresowymi działaniami, takimi jak wystawy, spektakle i wydarzenia oraz podobne działania kulturalne mające miejsce w ramach podstawowej działalności gospodarczej;
koszty edukacji kulturalnej i artystycznej, jak również koszty promowania lepszego zrozumienia znaczenia ochrony i propagowania różnorodnych form wyrazu kulturowego za pośrednictwem programów edukacyjnych oraz programów zwiększających świadomość społeczeństwa, m.in. przy zastosowaniu nowych technologii;
koszty poprawy dostępu społeczeństwa do instytucji kultury lub obiektów dziedzictwa kulturowego i działań, w tym koszty digitalizacji i stosowania nowych technologii, a także koszty poprawy dostępności dla osób niepełnosprawnych;
koszty operacyjne bezpośrednio związane z projektem lub działaniem kulturalnym, np. wynajem lub dzierżawa nieruchomości lub obiektów kulturalnych, koszty podróży i materiałów bezpośrednio związanych z projektem lub działaniem kulturalnym, koszty struktur architektonicznych na potrzeby wystaw i dekoracji scenicznych, wypożyczenie, dzierżawa i amortyzacja narzędzi, oprogramowania i sprzętu, koszty praw dostępu do utworów chronionych prawem autorskim oraz innych powiązanych treści chronionych prawem własności intelektualnej, koszty promocji oraz koszty ponoszone bezpośrednio w wyniku projektu lub działalności; koszty amortyzacji i koszty finansowania są kwalifikowalne tylko wówczas, gdy nie zostały objęte pomocą inwestycyjną;
koszty personelu pracującego na rzecz instytucji kulturalnej lub obiektu dziedzictwa kulturowego lub projektu;
koszty usług doradczych i wspierających świadczonych przez konsultantów zewnętrznych i usługodawców, ponoszone bezpośrednio w wyniku projektu lub działalności.
Artykuł 54
Programy pomocy na rzecz utworów audiowizualnych
Pomoc może przybrać formę:
pomocy na produkcję utworów audiowizualnych;
pomocy przedprodukcyjnej; oraz
pomocy dystrybucyjnej.
Jeżeli państwo członkowskie uzależnia pomoc od obowiązku terytorialnego wykorzystania środków, to w ramach programów pomocy na rzecz produkcji utworów audiowizualnych można:
wymagać, aby na terytorium państwa członkowskiego przyznającego pomoc wydano do 160 % pomocy przyznanej na produkcję danego utworu audiowizualnego; lub
obliczać pomoc przyznaną na produkcję danego utworu audiowizualnego jako odsetek wydatków na działalność produkcyjną w państwie członkowskim przyznającym pomoc, zazwyczaj w przypadku programów pomocy w formie zachęt podatkowych.
W obu przypadkach maksymalne wydatki objęte obowiązkiem terytorialnego wykorzystania środków w żadnym wypadku nie przekraczają 80 % łącznego budżetu produkcji.
W przypadku projektów kwalifikujących się do pomocy państwo członkowskie może także wymagać minimalnego poziomu działalności produkcyjnej na danym terytorium, ale poziom ten nie może przekraczać 50 % łącznego budżetu produkcji.
Za koszty kwalifikowalne uznaje się:
w przypadku pomocy na produkcję: łączne koszty produkcji utworów audiowizualnych, w tym koszty poprawy dostępu dla osób niepełnosprawnych;
w przypadku pomocy przedprodukcyjnej: koszty opracowania scenariusza i rozwoju utworów audiowizualnych;
w przypadku pomocy na dystrybucję: koszty dystrybucji i promocji utworów audiowizualnych.
Intensywność pomocy można zwiększyć następująco:
do 60 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku produkcji transgranicznych finansowanych przez więcej niż jedno państwo członkowskie oraz z udziałem producentów z więcej niż jednego państwa członkowskiego;
do 100 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku trudnych utworów audiowizualnych i koprodukcji z udziałem krajów z listy Komitetu Pomocy Rozwojowej (DAC) OECD.
SEKCJA 12
Pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną
Artykuł 55
Pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną
Pomoc może przybrać formę:
pomocy inwestycyjnej, w tym pomocy na budowę lub modernizację infrastruktury sportowej i wielofunkcyjnej infrastruktury rekreacyjnej;
pomocy inwestycyjnej na infrastrukturę sportową.
SEKCJA 13
Pomoc na infrastrukturę lokalną
Artykuł 56
Pomoc inwestycyjna na infrastrukturę lokalną
SEKCJA 14
Pomoc na rzecz regionalnych portów lotniczych
Artykuł 56a
Pomoc na rzecz regionalnych portów lotniczych
Kwota pomocy inwestycyjnej nie może przekraczać:
50 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku portów lotniczych o średnim rocznym przepływie pasażerów wynoszącym od jednego do trzech milionów osób w ciągu dwóch lat obrotowych poprzedzających rok, w którym faktycznie przyznano pomoc;
75 % kosztów kwalifikowalnych w przypadku portów lotniczych o średnim rocznym przepływie pasażerów wynoszącym do jednego miliona osób w ciągu dwóch lat obrotowych poprzedzających rok, w którym faktycznie przyznano pomoc.
SEKCJA 15
Pomoc na rzecz portów
Artykuł 56b
Pomoc na rzecz portów morskich
Kosztami kwalifikowalnymi są koszty, w tym koszty planowania:
inwestycji związanych budową, wymianą lub modernizacją infrastruktury portowej;
inwestycji związanych z budową, wymianą lub modernizacją infrastruktury zapewniającej dostęp;
pogłębiania.
Poziom intensywności pomocy na każdą inwestycję, o której mowa w ust. 2 lit. a), nie może przekraczać:
100 % kosztów kwalifikowalnych, jeśli łączne koszty kwalifikowalne projektu wynoszą nie więcej niż 20 mln EUR;
80 % kosztów kwalifikowalnych, jeśli łączne koszty kwalifikowalne projektu wynoszą powyżej 20 mln EUR i nie więcej niż 50 mln EUR;
60 % kosztów kwalifikowalnych, jeśli łączne koszty kwalifikowalne projektu wynoszą powyżej 50 mln EUR i nie więcej niż kwota określona w art. 4 ust. 1 lit. ee).
Poziom intensywności pomocy nie może przekraczać 100 % kosztów kwalifikowalnych określonych w ust. 2 lit. b) i c) wynoszących nie więcej niż kwota wskazana w art. 4 ust. 1 lit. ee).
Artykuł 56c
Pomoc na rzecz portów śródlądowych
Kosztami kwalifikowalnymi są koszty, w tym koszty planowania:
inwestycji związanych budową, wymianą lub modernizacją infrastruktury portowej;
inwestycji związanych z budową, wymianą lub modernizacją infrastruktury zapewniającej dostęp;
pogłębiania.
SEKCJA 16
Pomoc zawarta w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU
Artykuł 56d
Zakres i wspólne warunki
Maksymalne progi określone w art. 56e i 56f mają zastosowanie do całkowitego pozostałego finansowania, w zakresie, w jakim finansowanie to, przyznane w ramach dowolnego produktu finansowego wspieranego przez Fundusz InvestEU, obejmuje pomoc. Maksymalne progi mają zastosowanie:
do projektu w przypadku pomocy objętej art. 56e ust. 2 i 4, art. 56e ust. 5 lit. a) ppkt (i), art. 56e ust. 6 i 7, art. 56e ust. 8 lit. a) i b) oraz art. 56e ust. 9;
do beneficjenta końcowego w przypadku pomocy objętej art. 56e ust. 5 lit. a) ppkt (ii) oraz (iii), art. 56e ust. 8 lit. d), art. 56e ust. 10 oraz art. 56f.
Artykuł 56e
Warunki dotyczące pomocy zawartej w produktach finansowych wspieranych przez Fundusz InvestEU
Pomoc na rzecz beneficjenta końcowego w ramach produktu finansowego wspieranego przez Fundusz InvestEU:
musi spełniać warunki określone w jednym z ust. 2–9; oraz
w przypadku gdy finansowanie przyznane jest beneficjentowi końcowemu w formie pożyczek, ich stopa procentowa odpowiada co najmniej podstawowej stopie referencyjnej mającej zastosowanie w momencie przyznania pożyczki.
Pomoc na inwestycje w stałe sieci szerokopasmowe w celu podłączenia tylko niektórych kwalifikujących się podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy spełnia następujące warunki:
pomoc przyznawana jest wyłącznie projektom spełniającym wszystkie warunki zgodności określone w art. 52, chyba że wskazano inaczej w lit. c) i d) niniejszego ustępu;
nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie może przekraczać 150 mln EUR;
projekt służy podłączeniu wyłącznie podmiotów stymulujących rozwój społeczno-gospodarczy będących instytucjami administracji publicznej bądź publicznymi lub prywatnymi podmiotami, którym powierzono wykonywanie usług świadczonych w interesie ogólnym lub usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym w rozumieniu art. 106 ust. 2 Traktatu. Wyłączone są projekty obejmujące elementy lub podmioty inne niż te określone w niniejszej literze;
na zasadzie odstępstwa od art. 52 ust. 4 zidentyfikowana niedoskonałość rynku musi być zweryfikowana na podstawie odpowiednich dostępnych map lub, jeśli takie mapy nie są dostępne, w drodze konsultacji publicznych, w następujący sposób:
mapy można uznać za odpowiednie, jeżeli nie są starsze niż 18 miesięcy i obejmują wszystkie sieci zdolne do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s, ale poniżej 300 Mb/s (prędkości progowe), które przechodzą przez lokal kwalifikującego się podmiotu stymulującego rozwój społeczno-gospodarczy wskazanego w lit. c). Mapy te muszą być sporządzone przez właściwy organ publiczny, muszą uwzględniać wszystkie sieci zdolne do zapewniania w sposób niezawodny prędkości progowych istniejące lub w wiarygodny sposób planowane w ciągu najbliższych trzech lat lub w tym samym horyzoncie czasowym co planowana interwencja objęta wsparciem, który nie może być krótszy niż dwa lata, i muszą być sporządzane: (i) w przypadku sieci wyłącznie stałych – w oparciu o adres, biorąc pod uwagę lokal, przez który przechodzi infrastruktura; oraz (ii) w przypadku sieci stałego dostępu bezprzewodowego – w oparciu o adres, biorąc pod uwagę lokal, przez który przechodzi infrastruktura, lub na podstawie podziału w układzie siatki o wymiarach oczek maksymalnie 100 × 100 m;
konsultacje publiczne musi przeprowadzać właściwy organ publiczny w drodze publikacji na odpowiedniej stronie internetowej zapraszającej zainteresowane strony do zgłaszania uwag na temat projektu środka oraz do przedstawiania udokumentowanych informacji dotyczących sieci zdolnych do zapewnienia w sposób niezawodny pobierania danych z prędkością co najmniej 100 Mb/s, ale poniżej 300 Mb/s (prędkości progowe), istniejących lub w wiarygodny sposób planowanych w ciągu najbliższych trzech lat lub w tym samym horyzoncie czasowym co planowana interwencja objęta wsparciem, który nie może być krótszy niż dwa lata, które to sieci przechodzą przez lokal kwalifikującego się podmiotu stymulującego rozwój społeczno-gospodarczy, o którym mowa w lit. c), w oparciu o informacje: (i) w przypadku sieci wyłącznie stałych – w oparciu o adres, biorąc pod uwagę lokal, przez który przechodzi infrastruktura; oraz (ii) w przypadku sieci stałego dostępu bezprzewodowego – w oparciu o adres, biorąc pod uwagę lokal, przez który przechodzi infrastruktura, lub na podstawie podziału w układzie siatki o wymiarach oczek maksymalnie 100 × 100 m. Konsultacje publiczne trwają co najmniej 30 dni.
Pomoc na wytwarzanie energii i infrastrukturę energetyczną spełnia następujące warunki:
pomoc przyznaje się wyłącznie na inwestycje w infrastrukturę energetyczną w zakresie gazu i energii elektrycznej, niepodlegające wyłączeniu z obowiązku przestrzegania zasad dostępu osób trzecich, regulacji taryf i rozdziału własnościowego, w oparciu o prawodawstwo dotyczące wewnętrznego rynku energii, w odniesieniu do następujących kategorii projektów:
w odniesieniu do infrastruktury gazowej, projekty umieszczone na obowiązującej unijnej liście projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w załączniku VII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 ( 49 );
w odniesieniu do infrastruktury elektroenergetycznej:
inteligentne sieci, w tym inwestycje w rozwój i modernizację infrastruktury służącej do przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej i przekształcenie jej w infrastrukturę inteligentną;
inne projekty:
inne projekty, z wyłączeniem magazynowania energii elektrycznej, na obszarach objętych pomocą;
projekty dotyczące magazynowania energii elektrycznej, oparte na nowych i innowacyjnych technologiach, niezależnie od poziomu napięcia przyłączenia do sieci;
pomoc inwestycyjna na wytwarzanie energii z odnawialnych źródeł energii spełnia następujące warunki:
pomoc przyznaje się wyłącznie w odniesieniu do nowych instalacji wybranych zgodnie z zasadami konkurencji, przejrzystości, niedyskryminacji i na podstawie obiektywnych kryteriów;
pomoc może być przyznawana w odniesieniu do nowych instalacji również w połączeniu z urządzeniami do magazynowania lub elektrolizerami do produkcji wodoru, pod warunkiem że zarówno urządzenia do magazynowania energii elektrycznej lub wodoru, jak i elektrolizery wodoru używają wyłącznie energii wytworzonej przez instalację lub instalacje wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych;
pomocy nie przyznaje się na elektrownie wodne, które nie spełniają wymogów określonych w dyrektywie 2000/60/WE;
w przypadku instalacji produkujących biopaliwa pomoc przyznaje się wyłącznie na instalacje produkujące biopaliwa zrównoważone, które nie są biopaliwami produkowanymi z roślin spożywczych;
nominalna kwota całkowitego finansowania, o którym mowa w lit. a), przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU na dany projekt nie może przekraczać 150 mln EUR. Nominalna kwota całkowitego finansowania, o którym mowa w lit. b), przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU na dany projekt nie może przekraczać 75 mln EUR.
Pomoc na infrastrukturę i działania o charakterze socjalnym, edukacyjnym i kulturalnym oraz w dziedzinie dziedzictwa naturalnego spełnia następujące warunki:
nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie może przekraczać:
100 mln EUR na projekt w przypadku inwestycji w infrastrukturę wykorzystywaną do świadczenia usług socjalnych i na potrzeby edukacji; 150 mln EUR na projekt w przypadku celów i działań kulturalnych i związanych z zachowaniem dziedzictwa kulturowego określonych w art. 53 ust. 2, w tym w dziedzinie dziedzictwa naturalnego;
30 mln EUR w przypadku działań związanych z usługami socjalnymi;
75 mln EUR w przypadku działań związanych z kulturą i zachowaniem dziedzictwa kulturowego; oraz
5 mln EUR w przypadku edukacji i szkoleń;
pomocy nie przyznaje się na szkolenia organizowane w celu spełnienia obowiązkowych wymogów krajowych w zakresie szkoleń.
Pomoc na transport i infrastrukturę transportową spełnia następujące warunki:
pomoc na infrastrukturę, z wyjątkiem portów, przyznaje się wyłącznie na następujące projekty:
projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania zdefiniowane w art. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, z wyjątkiem projektów dotyczących infrastruktury portów lub portów lotniczych;
połączenia do węzłów miejskich transeuropejskiej sieci transportowej;
tabor kolejowy wyłącznie do celów świadczenia usług transportu kolejowego nieobjętych umową o świadczenie usług publicznych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 50 ), o ile beneficjent jest nowym podmiotem;
transport miejski;
infrastrukturę ładowania lub tankowania, która dostarcza pojazdom energię elektryczną lub wodór odnawialny;
pomoc na projekty dotyczące infrastruktury portów spełnia następujące warunki:
pomoc może być przyznawana wyłącznie na inwestycje w infrastrukturę zapewniającą dostęp i infrastrukturę portową udostępniane zainteresowanym użytkownikom na równych i niedyskryminacyjnych zasadach na warunkach rynkowych;
wszelkie koncesje lub inne formy powierzenia osobie trzeciej budowy, modernizacji, obsługi lub wynajmu infrastruktury portowej, na którą udzielono pomocy, są udzielane na zasadach konkurencji, przejrzystości, niedyskryminacji i bezwarunkowo;
pomocy nie przyznaje się na inwestycje w suprastrukturę portową;
nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na podstawie lit. a) lub b) na dany projekt w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie może przekraczać 150 mln EUR.
Pomoc na inne infrastruktury spełnia następujące warunki:
pomoc przyznaje się wyłącznie na następujące projekty:
inwestycje w infrastrukturę wodociągową i kanalizacyjną dla ogółu ludności;
inwestycje w recykling i przygotowanie do ponownego wykorzystania odpadów zgodnie z art. 47 ust. 1–6, o ile ukierunkowane są one na zarządzanie odpadami wytwarzanymi przez inne przedsiębiorstwa;
inwestycję w infrastrukturę badawczą;
inwestycje w utworzenie lub modernizację zaplecza klastrów innowacyjnych;
nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie może przekraczać 100 mln EUR.
Pomoc na ochronę środowiska, w tym ochronę klimatu, spełnia następujące warunki:
pomoc przyznaje się wyłącznie na następujące projekty:
inwestycje umożliwiające przedsiębiorstwom naprawienie szkody wyrządzonej lub zapobieżenie wyrządzeniu szkody fizycznemu otoczeniu (co obejmuje zmianę klimatu) lub zasobom naturalnym poprzez działalność beneficjenta, o ile inwestycja prowadzi do zastosowania norm surowszych niż normy unijne w zakresie ochrony środowiska lub podniesienia poziomu ochrony środowiska w przypadku braku norm unijnych lub stanowi wcześniejsze dostosowanie do przyszłych norm unijnych w zakresie ochrony środowiska;
środki służące poprawie efektywności energetycznej przedsiębiorstwa, o ile usprawnienia w zakresie efektywności energetycznej nie są realizowane w celu zapewnienia przestrzegania przez przedsiębiorstwo już przyjętych norm unijnych, nawet jeżeli normy te jeszcze nie obowiązują;
rekultywację zanieczyszczonych terenów, o ile nie określono osoby fizycznej lub prawnej odpowiedzialnej za szkody wyrządzone środowisku naturalnemu na mocy obowiązującego prawa zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci”, o której mowa w art. 45 ust. 3;
badania środowiska;
zwiększenie i odbudowę bioróżnorodności i ekosystemów, jeżeli działalność ta wnosi wkład w ochronę, zachowanie lub odbudowę bioróżnorodności oraz w osiąganie dobrego stanu ekosystemów, lub w ochronę ekosystemów będących dotychczas w dobrym stanie;
nie naruszając przepisów lit. a), gdy środek pomocy odnosi się do poprawy efektywności energetycznej 1) budynków mieszkalnych, 2) budynków przeznaczonych do kształcenia lub świadczenia usług socjalnych lub do prowadzenia działań związanych z usługami wymiaru sprawiedliwości, policji lub straży pożarnej, 3) budynków przeznaczonych do prowadzenia działań związanych z administracją publiczną lub 4) budynków, o których mowa w ppkt 1), 2) lub 3) i w których działania inne niż działania wymienione w ppkt 1), 2) lub 3) zajmują mniej niż 35 % całkowitej wewnętrznej powierzchni, pomoc może również zostać przyznana w odniesieniu do środków, które jednocześnie poprawiają efektywność energetyczną tych budynków i obejmują niektóre lub wszystkie z poniższych inwestycji:
zintegrowane miejscowe instalacje wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych znajdujące się w budynku, którego dotyczy środek pomocy na rzecz efektywności energetycznej. Zintegrowane miejscowe instalacje wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych dotyczą wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła. Mogą być połączone z urządzeniami do magazynowania energii wytworzonej przez miejscową instalację wytwarzającą energię ze źródeł odnawialnych;
miejscowe instalacje do magazynowania energii;
urządzenia i powiązana infrastruktura wbudowane w konstrukcję budynku i służące do ładowania pojazdów elektrycznych użytkowników budynku;
inwestycje w cyfryzację budynku, w szczególności na rzecz zwiększenia jego gotowości do obsługi inteligentnych sieci. Inwestycje w cyfryzację budynku mogą obejmować interwencje ograniczone do okablowania pasywnego wewnątrz budynków lub okablowania strukturalnego na potrzeby sieci danych oraz – w razie potrzeby – dodatkową część sieci pasywnej znajdującą się na prywatnej nieruchomości poza budynkiem. Wyłączone jest oprzewodowanie i okablowanie na potrzeby sieci danych poza prywatną nieruchomością.
Beneficjentem końcowym pomocy może być właściciel (właściciele) budynku lub najemca (najemcy), w zależności od tego, kto otrzymuje finansowanie projektu;
nominalna kwota całkowitego finansowania, o którym mowa w lit. a), przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU na dany projekt nie może przekraczać 50 mln EUR;
nominalna kwota całkowitego finansowania, o którym mowa w lit. b), przyznanego w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU na dany projekt nie może przekraczać 50 mln EUR na beneficjenta końcowego i na budynek;
pomoc na środki służące poprawie efektywności energetycznej budynków, o których mowa w lit. b), może również dotyczyć ułatwienia zawierania umów o poprawę efektywności energetycznej, z zastrzeżeniem następujących warunków:
wsparcie ma formę pożyczki lub gwarancji udzielanej dostawcom realizującym środki poprawy efektywności energetycznej na podstawie umowy o poprawę efektywności energetycznej lub ma postać produktu finansowego mającego na celu refinansowanie danego dostawcy (np. faktoring, forfaiting);
nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie przekracza 30 mln EUR;
wsparcie przyznawane jest MŚP lub małym spółkom o średniej kapitalizacji;
wsparcie przyznawane jest w odniesieniu do umów o poprawę efektywności energetycznej w rozumieniu art. 2 pkt 27 dyrektywy 2012/27/UE;
umowy o poprawę efektywności energetycznej odnoszą się do budynków, o których mowa w ust. 8 lit. b).
Pomoc na badania, rozwój technologiczny, innowacje i cyfryzację spełnia następujące warunki:
pomoc można przyznać na:
badania podstawowe;
badania przemysłowe;
eksperymentalne prace rozwojowe;
innowacje procesowe i organizacyjne, dla MŚP;
usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji dla MŚP;
cyfryzację MŚP;
w przypadku projektów wchodzących w zakres lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii) nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie może przekraczać 75 mln EUR. W przypadku projektów wchodzących w zakres lit. a) ppkt (iv), (v) i (vi) nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu na dany projekt w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie może przekraczać 30 mln EUR.
MŚP lub – w stosownych przypadkach – małe spółki o średniej kapitalizacji mogą, oprócz kategorii pomocy przewidzianych w ust. 2–9, otrzymać także pomoc w formie finansowania wspieranego przez Fundusz InvestEU, pod warunkiem że spełniony jest jeden z następujących warunków:
nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie przekracza 15 mln EUR i jest przyznawana:
MŚP nienotowanym na giełdzie, które jeszcze nie prowadzą działalności na żadnym rynku lub prowadzą działalność przez mniej niż 7 lat od pierwszej komercyjnej sprzedaży;
MŚP nienotowanym na giełdzie, wchodzącym na nowy rynek produktowy lub geograficzny, w którym to przypadku początkowa inwestycja w celu wejścia na nowy rynek produktowy lub geograficzny musi być wyższa niż 50 % średnich rocznych obrotów w poprzednich 5 latach;
MŚP i małym spółkom o średniej kapitalizacji będącym przedsiębiorstwami innowacyjnymi w rozumieniu art. 2 pkt 80;
nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie przekracza 15 mln EUR i jest przyznawana MŚP lub małym spółkom o średniej kapitalizacji, których główna działalność zlokalizowana jest na obszarach objętych pomocą, pod warunkiem że finansowanie nie jest wykorzystywane do przenoszenia działalności w rozumieniu art. 2 pkt 61a;
nominalna kwota całkowitego finansowania przyznanego beneficjentowi końcowemu w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU nie przekracza 2 mln EUR i jest przyznawana MŚP lub małym spółkom o średniej kapitalizacji.
Artykuł 56f
Warunki dotyczące pomocy związanej z komercyjnymi produktami finansowymi z udziałem pośredników wspieranymi przez Fundusz InvestEU
ROZDZIAŁ IV
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 57
Uchylenie
Uchyla się rozporządzenie (WE) nr 800/2008.
Artykuł 58
Przepisy przejściowe
Artykuł 59
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2014 r.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2023 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
DEFINICJA MŚP
Artykuł 1
Przedsiębiorstwo
Za przedsiębiorstwo uważa się podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na jego formę prawną. Zalicza się tu w szczególności osoby prowadzące działalność na własny rachunek oraz firmy rodzinne zajmujące się rzemiosłem lub inną działalnością, a także spółki lub stowarzyszenia prowadzące regularną działalność gospodarczą.
Artykuł 2
Pułapy zatrudnienia oraz pułapy finansowe określające kategorię przedsiębiorstwa
Artykuł 3
Rodzaje przedsiębiorstw brane pod uwagę przy obliczaniu liczby personelu i kwot finansowych
Przedsiębiorstwo można jednak zakwalifikować jako samodzielne i w związku z tym niemające żadnych przedsiębiorstw partnerskich, nawet jeśli niżej wymienieni inwestorzy osiągnęli lub przekroczyli pułap 25 %, pod warunkiem że nie są oni powiązani w rozumieniu ust. 3, indywidualnie ani wspólnie, z danym przedsiębiorstwem:
publiczne korporacje inwestycyjne, spółki venture capital, osoby fizyczne lub grupy osób fizycznych prowadzące regularną działalność inwestycyjną w oparciu o venture capital, które inwestują w firmy nienotowane na giełdzie (tzw. anioły biznesu), pod warunkiem że całkowita kwota inwestycji tych aniołów biznesu w jedno przedsiębiorstwo wynosi mniej niż 1 250 000 EUR;
uczelnie wyższe lub ośrodki badawcze nienastawione na zysk;
inwestorzy instytucjonalni, w tym fundusze rozwoju regionalnego;
niezależne władze lokalne z rocznym budżetem poniżej 10 milionów EUR oraz liczbą mieszkańców poniżej 5 000 .
„Przedsiębiorstwa powiązane” oznaczają przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym z poniższych związków:
przedsiębiorstwo ma większość praw głosu w innym przedsiębiorstwie w roli udziałowca/akcjonariusza lub członka;
przedsiębiorstwo ma prawo wyznaczyć lub odwołać większość członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego innego przedsiębiorstwa;
przedsiębiorstwo ma prawo wywierać dominujący wpływ na inne przedsiębiorstwo na podstawie umowy zawartej z tym przedsiębiorstwem lub postanowień w jego statucie lub umowie spółki;
przedsiębiorstwo będące udziałowcem/akcjonariuszem lub członkiem innego przedsiębiorstwa kontroluje samodzielnie, na mocy umowy z innymi udziałowcami/akcjonariuszami lub członkami tego przedsiębiorstwa, większość praw głosu udziałowców/akcjonariuszy lub członków w tym przedsiębiorstwie.
Zakłada się, że wpływ dominujący nie istnieje, jeżeli inwestorzy wymienieni w ust. 2 akapit drugi nie angażują się bezpośrednio lub pośrednio w zarządzanie danym przedsiębiorstwem, bez uszczerbku dla ich praw jako udziałowców/akcjonariuszy.
Przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym ze związków opisanych w akapicie pierwszym za pośrednictwem co najmniej jednego przedsiębiorstwa, lub jednego z inwestorów, o których mowa w ust. 2, również uznaje się za powiązane.
Przedsiębiorstwa pozostające w jednym z takich związków za pośrednictwem osoby fizycznej lub grupy osób fizycznych działających wspólnie również uznaje się za przedsiębiorstwa powiązane, jeżeli prowadzą one swoją działalność lub część działalności na tym samym rynku właściwym lub rynkach pokrewnych.
Za „rynek pokrewny” uważa się rynek dla danego produktu lub usługi znajdujący się bezpośrednio na wyższym lub niższym szczeblu rynku w stosunku do rynku właściwego.
Artykuł 4
Dane wykorzystywane do określania liczby personelu i kwot finansowych oraz okresy referencyjne
Artykuł 5
Liczba personelu
Liczba personelu odpowiada liczbie rocznych jednostek pracy (RJP), to jest liczbie pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w obrębie danego przedsiębiorstwa lub w jego imieniu w ciągu całego uwzględnianego roku referencyjnego. Praca osób, które nie przepracowały pełnego roku, osób, które pracowały w niepełnym wymiarze godzin, bez względu na długość okresu zatrudnienia, lub pracowników sezonowych jest obliczana jako część ułamkowa RJP. W skład personelu wchodzą:
pracownicy;
osoby pracujące dla przedsiębiorstwa, podlegające mu i uważane za pracowników na mocy prawa krajowego,
właściciele-kierownicy;
partnerzy prowadzący regularną działalność w przedsiębiorstwie i czerpiący z niego korzyści finansowe.
Praktykanci lub studenci odbywający szkolenie zawodowe na podstawie umowy o praktyce lub szkoleniu zawodowym nie wchodzą w skład personelu. Nie wlicza się okresu trwania urlopu macierzyńskiego ani wychowawczego.
Artykuł 6
Ustalenie danych przedsiębiorstwa
►C3 Dane, o których mowa w pierwszym akapicie, uzupełnia się danymi dotyczącymi każdego przedsiębiorstwa partnerskiego będącego bezpośrednio przedsiębiorstwem wyższego lub niższego szczebla w stosunku do danego przedsiębiorstwa. ◄ Uzupełnienie danych jest proporcjonalne do procentowego udziału w kapitale lub prawach głosu (zależnie od tego, która z tych wartości jest większa). W przypadku holdingów typu cross-holding stosuje się większy udział procentowy.
Dane, o których mowa w pierwszym i drugim akapicie, uzupełnia się pełnymi danymi każdego przedsiębiorstwa, które jest bezpośrednio lub pośrednio powiązane z danym przedsiębiorstwem, jeśli dane te nie zostały podane wcześniej w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego.
Do celów stosowania tego samego ust. 2 dane przedsiębiorstw, które są powiązane z danym przedsiębiorstwem, pochodzą z ich ksiąg rachunkowych i innych danych, w tym skonsolidowanego sprawozdania finansowego, o ile istnieje. ►C3 Dane te uzupełnia się proporcjonalnie danymi każdego ewentualnego przedsiębiorstwa partnerskiego takiego przedsiębiorstwa powiązanego, będącego bezpośrednio przedsiębiorstwem wyższego lub niższego szczebla w stosunku do takiego przedsiębiorstwa, chyba że zostały one już ujęte w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym w stosunku co najmniej proporcjonalnym do udziału określonego w ust. 2 akapit drugi. ◄
ZAŁĄCZNIK II
INFORMACJE DOTYCZĄCE POMOCY PAŃSTWA WYŁĄCZONEJ NA WARUNKACH NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA
CZĘŚĆ I
Informacje przekazuje się za pomocą odpowiedniego programu komputerowego udostępnionego przez Komisję, jak określono w art. 11