1. Bez uszczerbku dla prerogatyw instytucji państw członkowskich sprawujących nadzór nad krajowymi programami kredytów eksportowych, każde państwo członkowskie udostępnia Komisji roczne sprawozdanie z działalności z myślą o poprawie przejrzystości na szczeblu Unii. Zgodnie ze swoim prawodawstwem krajowym państwa członkowskie przekazują informacje na temat aktywów i pasywów, zapłaconych roszczeń i odzyskanych kwot, nowych zobowiązań, zaangażowania i składek. W przypadku gdy działalność w zakresie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych może prowadzić do powstania zobowiązań warunkowych, działalność taką zgłasza się w ramach rocznego sprawozdania z działalności.

2. W rocznym sprawozdaniu z działalności państwa członkowskie opisują, w jaki sposób ryzyka środowiskowe, które mogą powodować inne istotne zagrożenia, są uwzględniane w działalności AKE w zakresie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych.

3. Na podstawie tych informacji Komisja opracowuje roczny przegląd dla Parlamentu Europejskiego, zawierający ocenę zgodności AKE z celami i zobowiązaniami Unii.

4. W ramach swoich kompetencji Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu roczne sprawozdanie z podjętych negocjacji w sprawie ustanowienia światowych norm w dziedzinie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych, w których Komisja dysponuje mandatem negocjacyjnym na różnych płaszczyznach współpracy międzynarodowej.

a) Głównym celem Porozumienia w sprawie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych, zwanego dalej Porozumieniem, jest stworzenie ram dla prawidłowego korzystania z oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych.

b) Porozumienie ma na celu zapewnienie równych zasad w zakresie oficjalnego wsparcia, określonego w art. 5 lit. a), co ma promować konkurencję między eksporterami opartą na jakości i cenie wywożonych towarów i usług, a nie na najkorzystniejszych oficjalnie wspieranych warunkach finansowych.

a) Uczestnicy zobowiązują się przekazywać krajom niebędącym uczestnikami informacje o powiadomieniach dotyczących oficjalnego wsparcia, określonego w art. 5 lit. a).

b) Zgodnie z zasadą wzajemności uczestnik będący w sytuacji konkurencyjnej z krajem niebędącym uczestnikiem zobowiązany jest udzielić odpowiedzi na jego wniosek dotyczący oferowanych przez tego uczestnika warunków finansowych oficjalnego wsparcia w taki sposób, w jaki odpowiedziałby na wniosek innego uczestnika.

a) Oficjalne wsparcie może być udzielane w różnych formach:

1) gwarancji kredytu eksportowego lub jego ubezpieczenia (czysta ochrona ubezpieczeniowa);

2) oficjalnego wsparcia finansowego:

— bezpośredniego kredytu/finansowania oraz refinansowania, lub

— subsydiowania stopy procentowej;

3) dowolnej kombinacji powyższych form wsparcia.

b) Porozumienie stosuje się do pomocy wiązanej; procedury określone w rozdziale IV stosują się również do pomocy niewiązanej mającej związek z handlem.

c) Porozumienia nie stosuje się do wywozu sprzętu wojskowego i artykułów rolnych.

d) Oficjalnego wsparcia nie udziela się, jeżeli istnieje wyraźny dowód na to, że zamówienie zostało przygotowane we współpracy z kupującym w kraju niebędącym ostatecznym miejscem przeznaczenia towarów, przede wszystkim w celu uzyskania bardziej korzystnych okresów spłaty.

a) Następujące uzgodnienia sektorowe stanowią część Porozumienia:

— Statki (załącznik I).

— Elektrownie jądrowe (załącznik II).

— Cywilne statki powietrzne (załącznik III).

— Energia odnawialna, łagodzenie zmiany klimatu i przystosowanie się do niej oraz inżynieria wodna (załącznik IV).

— Infrastruktura kolejowa (załącznik V).

— Projekty dotyczące wytwarzania energii elektrycznej z węgla (załącznik VI).

b) Uczestnik, do którego zastosowanie mają załączniki I, II, IV albo V, może stosować odpowiednie postanowienia w odniesieniu do oficjalnego wsparcia dla wywozu towarów lub usług objętych danym uzgodnieniem sektorowym. Jeżeli uzgodnienie sektorowe nie obejmuje postanowienia odpowiadającego postanowieniu Porozumienia, uczestnik tego uzgodnienia sektorowego stosuje postanowienie Porozumienia.

c) W przypadku wywozu towarów lub usług objętych załącznikiem III, uczestnicy, którzy są również uczestnikami tego uzgodnienia sektorowego, stosują postanowienia tego uzgodnienia sektorowego.

d) W przypadku wywozu towarów lub usług objętych załącznikiem VI stosowane są odpowiednie postanowienia tego załącznika zamiast postanowień Porozumienia. Jeżeli załącznik VI nie obejmuje postanowienia odpowiadającego postanowieniu Porozumienia, uczestnik tego uzgodnienia sektorowego stosuje postanowienia Porozumienia.

a) Uczestnicy mogą stosować warunki określone w załączniku VII w stosunku do wywozu towarów lub usług w przypadku transakcji spełniających kryteria określone w dodatku 1 do załącznika VII.

b) Powyższa lit. a) ma zastosowanie do wywozu towarów i usług objętych uzgodnieniem sektorowym w sprawie kredytów eksportowych dotyczących elektrowni jądrowych, uzgodnieniem sektorowym w sprawie kredytów eksportowych dotyczących energii odnawialnej, łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej oraz inżynierii wodnej, uzgodnieniem sektorowym w sprawie kredytów eksportowych dotyczących infrastruktury kolejowej oraz uzgodnieniem sektorowym w sprawie kredytów eksportowych odnoszących się do projektów dotyczących wytwarzania energii elektrycznej z węgla.

c) Powyższa lit. a) nie ma zastosowania do wywozu towarów i usług objętych uzgodnieniem sektorowym w sprawie kredytów eksportowych dotyczących cywilnych statków powietrznych i uzgodnieniem sektorowym w sprawie kredytów eksportowych na statki.

a) Uczestnicy wymagają od kupujących towary i usługi będące przedmiotem oficjalnego wsparcia wpłacania zaliczek w wysokości minimum 15 % wartości umowy eksportowej w dniu lub przed dniem uruchomienia kredytu, zgodnie z załącznikiem XV. Dla oszacowania zaliczki wartość umowy eksportowej może zostać proporcjonalnie obniżona, jeżeli transakcja obejmuje towary i usługi pochodzące z kraju trzeciego, których nie objęto oficjalnym wsparciem. Dopuszczalne jest finansowanie/ubezpieczenie 100 % składki ubezpieczeniowej. Wartość umowy eksportowej może, ale nie musi, obejmować składkę ubezpieczeniową. Płatności zabezpieczające należyte wykonanie umowy, dokonane po dacie uruchomienia kredytu, nie są traktowane w tym kontekście jako zaliczki.

b) Oficjalne wsparcie dla takich zaliczek może mieć jedynie formę ubezpieczenia lub gwarancji związanych ze zwyczajowym ryzykiem produkcji.

c) Z wyjątkiem sytuacji przewidzianych w lit. b) i d) uczestnicy nie mogą udzielać oficjalnego wsparcia przekraczającego 85 % wartości umowy eksportowej, z uwzględnieniem dostawy do kraju trzeciego, lecz z wyłączeniem kosztów lokalnych.

d) Uczestnicy mogą udzielać oficjalnego wsparcia dla kosztów lokalnych, pod warunkiem że:

1) oficjalne wsparcie dla kosztów lokalnych nie przekracza 30 % wartości umowy eksportowej;

2) wsparcie takie nie może być udzielane na warunkach bardziej korzystnych lub mniej restrykcyjnych niż warunki uzgodnione dla wywozu pokrewnego;

3) w przypadku gdy oficjalne wsparcie dla kosztów lokalnych przekracza 15 % wartości umowy eksportowej, wymaga ono powiadomienia z wyprzedzeniem, zgodnie z art. 48, z określeniem charakteru kosztów lokalnych będących przedmiotem wsparcia.

a) Do kategorii I należą kraje OECD o wysokim dochodzie ( 2 ). Wszystkie pozostałe kraje należą do kategorii II.

b) Do klasyfikacji krajów stosuje się następujące kryteria i procedury operacyjne:

1) Klasyfikacja na potrzeby niniejszego Porozumienia jest ustalana w oparciu o wskaźnik DNB na 1 mieszkańca obliczony przez Bank Światowy w ramach klasyfikacji krajów kredytobiorców prowadzonej przez Bank Światowy;

2) W przypadkach, w których Bank Światowy nie posiada wystarczających informacji do opublikowania danych dotyczących DNB na mieszkańca, jest on proszony o oszacowanie, czy dany kraj posiada DNB na mieszkańca wyższy czy niższy od obecnego wskaźnika progowego. Kraj zostanie zaklasyfikowany zgodnie z powyższym oszacowaniem, chyba że uczestnicy zadecydują inaczej;

3) Jeżeli klasyfikacja kraju zostaje zmieniona zgodnie z art. 11 lit. a), wówczas zmiana klasyfikacji zaczyna obowiązywać dwa tygodnie po tym, jak Sekretariat poinformuje wszystkich uczestników o wnioskach wyciągniętych na podstawie wyżej wspomnianych danych Banku Światowego.

4) W przypadkach, w których Bank Światowy dokonuje zmian danych liczbowych, zmiany takie nie są brane pod uwagę w odniesieniu do Porozumienia. Niemniej jednak klasyfikacja kraju może ulec zmianie na mocy uzgodnionych warunków, a uczestnicy przychylnie rozważą dokonanie zmiany ze względu na błędy lub przeoczenia w danych liczbowych dostrzeżone później w tym samym roku kalendarzowym, w którym dane liczbowe zostały po raz pierwszy rozesłane przez Sekretariat.

c) Kraj zostaje zaliczony do innej kategorii tylko jeżeli jego kategoryzacja w Banku Światowym pozostaje bez zmian przez dwa kolejne lata.

a) Dla krajów kategorii I maksymalny okres spłaty wynosi pięć lat, z możliwością uzgodnienia okresu wynoszącego do ośmiu i pół roku, jeżeli przestrzegane są procedury powiadamiania z wyprzedzeniem określone w art. 48.

b) Dla krajów kategorii II maksymalny okres spłaty wynosi dziesięć lat.

c) W przypadku gdy umowa dotyczy więcej niż jednego kraju przeznaczenia, uczestnicy powinni w drodze porozumienia dążyć do ustanowienia uzgodnionych warunków zgodnie z procedurami określonymi w art. 58–63.

a) Dla elektrowni niejądrowych nieobjętych załącznikiem VI maksymalny okres spłaty wynosi 12 lat. Jeżeli uczestnik zamierza udzielić wsparcia dla spłaty w okresie dłuższym niż okres przewidziany w art. 12, to uczestnik taki wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z procedurą określoną w art. 48.

b) Elektrownie niejądrowe to kompletne elektrownie lub ich części, niezasilane paliwem jądrowym; zawierają one wszelkie części składowe, wyposażenie, materiały i usługi (w tym szkolenie personelu) bezpośrednio potrzebne do zbudowania i oddania do eksploatacji takiej elektrowni niejądrowej. Powyższe nie obejmuje pozycji, za które zazwyczaj odpowiedzialny jest nabywca, w szczególności kosztów przygotowania terenu, dróg, pomieszczeń dla pracowników budowlanych, linii energetycznych, stacji przesyłowej i zaopatrzenia w wodę ze źródła znajdującego się poza terenem elektrowni, jak również kosztów powstałych w kraju nabywcy, wynikających z procedur uzyskiwania oficjalnych zezwoleń (np. zezwoleń na lokalizację, zezwoleń budowlanych, zezwoleń na załadunek paliwa), z tym, że:

1) W przypadkach kiedy nabywca stacji przesyłowej jest tożsamy z nabywcą elektrowni, maksymalny okres spłaty w odniesieniu do pierwotnej stacji przesyłowej jest taki sam, jak w odniesieniu do elektrowni niejądrowej (tj. 12 lat); oraz

2) Maksymalny okres spłaty w odniesieniu do podstacji, transformatorów i linii przesyłowych o dolnym progu napięciowym wynoszącym 100 kV jest taki sam, jak w odniesieniu do elektrowni niejądrowej.

a) Kapitał kredytu eksportowego spłacany jest w ratach równych.

b) Spłaty kapitału i odsetek następują nie rzadziej niż co sześć miesięcy, przy czym pierwsza rata kapitału i odsetek podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu.

c) W odniesieniu do kredytów eksportowych udzielonych w celu wsparcia transakcji leasingowych zamiast spłaty kapitału w ratach równych, określonej w lit. a), zastosować można spłatę kapitału wraz z odsetkami w ratach równych.

d) W wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach kredytów eksportowych można udzielać na warunkach innych niż warunki określone w lit. a)–c). Udzielenie takiego wsparcia może być uzasadnione brakiem czasowego zrównoważenia funduszy dostępnych dłużnikowi i profilu obsługi zadłużenia dostępnego w ramach harmonogramu równych, półrocznych spłat, i jest zgodne z następującymi kryteriami:

1) Żadna pojedyncza rata spłaty kapitału ani seria rat spłaty kapitału w okresie sześciu miesięcy nie może przekraczać 25 % kwoty kapitału kredytu.

2) Kapitał spłacany jest nie rzadziej niż co 12 miesięcy. Pierwsza rata kapitału podlega spłacie nie później niż 12 miesięcy od daty uruchomienia kredytu, przy czym przed upływem tego samego terminu spłacone powinno zostać nie mniej niż 2 % kapitału kredytu.

3) Odsetki spłacane są nie rzadziej niż co 12 miesięcy, przy czym pierwsza rata odsetek podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu.

4) Maksymalny średni ważony czas trwania okresu spłaty nie przekracza:

— w odniesieniu do transakcji z nabywcami będącymi państwami (lub z państwową gwarancją spłaty) – czterech i pół roku dla transakcji w krajach kategorii I oraz pięciu i jednej czwartej roku dla krajów kategorii II,

— w odniesieniu do transakcji z nabywcami niebędącymi państwami (i bez państwowej gwarancji spłaty) – pięciu lat dla krajów kategorii I oraz sześciu lat dla krajów kategorii II,

— niezależnie od postanowień dwóch powyższych tiret, dla transakcji związanych ze wsparciem elektrowni niejądrowych zgodnie z art. 13 – sześciu i jednej czwartej roku.

5) Uczestnik wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem, zgodnie z art. 48, wyjaśniające powód nieudzielenia wsparcia zgodnie z lit. a)–c).

e) Odsetki przypadające do spłaty po dacie uruchomienia kredytu nie są kapitalizowane.

a) Odsetki nie obejmują:

1) żadnych płatności w postaci składki lub innych opłat z tytułu ubezpieczenia lub gwarancji kredytów dostawcy lub kredytów finansowych;

2) żadnych płatności w formie opłat bankowych lub prowizji związanych z kredytem eksportowym innych niż roczne lub półroczne opłaty bankowe płatne w okresie spłaty; oraz

3) potrąceń na poczet zobowiązań podatkowych nałożonych przez kraj importujący.

b) W przypadku gdy oficjalne wsparcie oferowane jest w formie bezpośrednich kredytów/finansowania lub refinansowania, składka ubezpieczeniowa może zostać dodana do wartości nominalnej stopy procentowej lub może stanowić odrębną opłatę; oba składniki powinny być wyszczególnione każdemu z uczestników.

a) Uczestnicy udzielający oficjalnego wsparcia finansowego dla pożyczek o stałym oprocentowaniu stosują odnośne stopy CIRR jako minimalne stopy procentowe. Stopy CIRR to stopy procentowe ustalane według następujących zasad:

1) stopy CIRR powinny odpowiadać ostatecznym stopom procentowym kredytów komercyjnych na krajowym rynku danej waluty;

2) stopy CIRR powinny ściśle odpowiadać stopom procentowym dla pierwszorzędnych kredytobiorców krajowych;

3) stopy CIRR powinny opierać się na koszcie finansowania o oprocentowaniu stałym;

4) stopy CIRR nie powinny zakłócać krajowych warunków konkurencji; oraz

5) stopy CIRR powinny ściśle odpowiadać stopom procentowym dostępnym dla pierwszorzędnych kredytobiorców zagranicznych.

b) Udzielenie oficjalnego wsparcia finansowego nie może równoważyć ani kompensować, w części ani w całości, odpowiedniej składki za ryzyko kredytowe naliczanej z tytułu ryzyka braku spłaty zgodnie z postanowieniami art. 23.

a) Każdy uczestnik pragnący ustalić stopę CIRR wybiera najpierw jeden z następujących dwóch systemów stóp bazowych dla swojej waluty krajowej:

1) rentowność trzyletnich obligacji skarbowych dla okresu spłaty do pięciu lat włącznie; rentowność pięcioletnich obligacji skarbowych dla okresu spłaty powyżej pięciu lat i do ośmiu i pół roku włącznie; rentowność siedmioletnich obligacji skarbowych dla okresów spłaty powyżej ośmiu i pół roku; lub

2) rentowność pięcioletnich obligacji skarbowych dla wszystkich okresów spłaty.

b) Stopy CIRR są ustalane ze stałą marżą 100 punktów bazowych powyżej stopy bazowej każdego z uczestników, o ile uczestnicy nie postanowili inaczej.

c) Jeśli pozostali uczestnicy podjęli decyzję o finansowaniu w danej walucie, to stosują oni stopę CIRR ustaloną dla takiej waluty.

d) Uczestnik może zmienić wybrany system stóp bazowych po przekazaniu powiadomienia z sześciomiesięcznym wyprzedzeniem i po zasięgnięciu rady ze strony innych uczestników.

e) Uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem może zażądać ustalenia stopy CIRR dla waluty kraju niebędącego uczestnikiem. Uczestnik lub Sekretariat w porozumieniu z zainteresowanym krajem niebędącym uczestnikiem może w imieniu takiego kraju zgłosić wniosek o ustanowienie stopy CIRR w danej walucie przy wykorzystaniu procedur dotyczących uzgodnionych warunków zgodnie z art. 58–63.

a) W przypadku oficjalnego wsparcia finansowego udzielanego w odniesieniu do pożyczek o zmiennej stopie procentowej, banki i inne instytucje finansowe nie mogą oferować opcji wyboru niższej spośród stóp procentowych: stopy CIRR (w czasie pierwotnej umowy) lub krótkoterminowej rynkowej stopy procentowej przez cały okres pożyczki.

b) W przypadku dobrowolnej przedterminowej spłaty pożyczki lub dowolnej jej części kredytobiorca kompensuje instytucji rządowej udzielającej oficjalnego wsparcia finansowego wszelkie koszty i straty poniesione w rezultacie takiej przedterminowej spłaty, w tym poniesiony przez taką instytucję rządową koszt zastąpienia części wpływów gotówkowych o stałym oprocentowaniu, zaburzonych na skutek takiej przedterminowej spłaty.

a) Odnośna stawka MPR ustalana jest w oparciu o następujące czynniki:

— właściwa klasyfikacja ryzyka kraju,

— czas ryzyka (tzn. horyzont ryzyka lub HOR),

— wybrana kategoria ryzyka nabywcy w odniesieniu do dłużnika,

— procent pokrycia ryzyka politycznego i handlowego oraz jakość produktu oficjalnego kredytu eksportowego,

— wszelkie zastosowane techniki ograniczania ryzyka kraju, oraz

— wszelkie zastosowane wsparcie jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy.

b) Stawki MPR wyrażane są jako procent wartości kapitału kredytu, tak jakby pełną składkę pobierano w dniu pierwszego ciągnienia kredytu. Wyjaśnienie sposobu obliczania stawek MPR, wraz z wzorem matematycznym, przedstawiono w załączniku IX.

c) Bez względu na kraj przeznaczenia, stawki ubezpieczenia naliczane przez uczestników w odniesieniu do transakcji z rynkowym poziomem odniesienia, tj. z udziałem ostatecznych dłużników/gwarantów (tj. podmiotów ryzyka kredytowego) w krajach kategorii 0, krajach OECD o wysokim dochodzie i krajach strefy euro o wysokim dochodzie ( 3 ) są ustalane indywidualnie dla każdego przypadku. W celu zapewnienia, aby stawki ubezpieczenia w odniesieniu do transakcji z udziałem dłużników i – w stosownych przypadkach – gwarantów w takich krajach nie były naliczane według stawek zaniżających ceny rynku prywatnego, uczestnicy stosują następujące procedury, przy wykorzystaniu uzgodnionych konwencji w celu przeliczenia odpowiednich cen odniesienia na stawki:

1. Jeśli uczestnik udziela oficjalnego wsparcia w ramach pakietu kredytu konsorcjalnego, który ma formę transakcji zabezpieczonej aktywami ( 4 ) lub transakcji project finance ( 5 ), wtedy:

— całościowe koszty części obejmującej pożyczkę bezpośrednią nie mogą być mniejsze niż całościowe koszty naliczane przez podmioty z rynku komercyjnego uczestniczące w pakiecie pożyczki konsorcjalnej,

— naliczona stawka za czystą ochronę ubezpieczeniową nie może być niższa od przeliczonej równoważnej stawki naliczanej przez uczestników z rynku komercyjnego.

— co najmniej 25 % ( 6 ) pożyczki konsorcjalnej stanowią gwarancje/pożyczki na rynku komercyjnym, bez jakiegokolwiek dwustronnego lub wielostronnego wsparcia (np. ze strony agencji kredytów eksportowych, bezpośrednich inwestycji zagranicznych, międzynarodowych instytucji finansowych lub wielostronnego banku rozwoju) ( 7 ), w ramach których wszystkie strony uczestniczące w finansowaniu mają równorzędny status w zakresie wszystkich warunków finansowych, włącznie z pakietem zabezpieczeń; oraz

— Warunki finansowe transakcji są w pełni zgodne z Porozumieniem, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych postanowieniami dotyczącymi ustalania cen na podstawie rynkowego poziomu odniesienia w transakcjach dotyczących kredytów konsorcjalnych/gwarancji.

2. W przypadku wszystkich pozostałych transakcji z rynkowym poziomem odniesienia, stosuje się następujące procedury:

— Uwzględniając dostępność informacji rynkowych i specyfikę danej transakcji, uczestnicy ustalają właściwą stawkę ubezpieczenia, dokonując analizy porównawczej z jednym lub większą liczbą progów rynkowych określonych w załączniku X, wybierając próg lub progi najbardziej właściwe dla danej transakcji.

— Niezależnie od postanowień poprzedniego punktu, uczestnicy nie mogą naliczać stawki ubezpieczenia, która byłaby niższa od odpowiedniej stawki określonej zgodnie z modelem TCMB (rynkowy poziom odniesienia uwzględniający cykl – Through the Cycle Market Benchmark) na podstawie klasyfikacji ryzyka i łącznego okresu (średniego ważonego okresu trwania – WAL) transakcji, chyba że rynkowy poziom odniesienia wynika z (i) obligacji konkretnego podmiotu lub podmiotu powiązanego na rynku wtórnym lub (ii) swapu ryzyka kredytowego (Credit Default Swap – CDS) związanego z konkretnym podmiotem lub podmiotem powiązanym. Uczestnik naliczający stawki ubezpieczenia niższe od odpowiednich stawek ustalonych zgodnie z modelem TCMB na podstawie ratingu akredytowanej agencji ratingowej ( 8 ) dotyczącego rynkowego poziomu odniesienia dla konkretnego podmiotu ( 9 ) wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 48. Naliczona stawka nie może jednak być niższa niż odpowiednia minimalna stawka aktuarialna.

— Przy ustalaniu stawki ubezpieczenia uczestnik ustala rating ryzyka w odniesieniu do ostatecznego dłużnika/gwaranta, w tym, czy dłużnik/gwarant podlega ocenie ratingowej akredytowanej agencji ratingowej. Uczestnik może ustalić rating o jeden stopień wyższy (w skali akredytowanej agencji ratingowej) niż ten przewidziany przez akredytowaną agencję ratingową. W przypadku braku ratingu akredytowanej agencji ratingowej klasyfikacja ryzyka nie może przekraczać (być korzystniejsza) o więcej niż dwa stopnie ratingu przyznanego przez agencję ratingową państwu będącemu miejscem siedziby dłużnika/gwaranta. Uczestnicy muszą wystosować powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 48 w następujących sytuacjach:

—

d) Z zasady krajom „największego ryzyka” z kategorii 7 nalicza się składki według stawek wyższych od stawek MPR ustalonych dla danej kategorii; takie stawki ubezpieczenia ustalane są przez uczestnika udzielającego oficjalnego wsparcia.

e) Przy obliczaniu stawki MPR dla danej transakcji właściwą klasyfikacją ryzyka kraju jest klasyfikacja właściwa dla kraju dłużnika, a właściwą klasyfikacją ryzyka nabywcy jest klasyfikacja dłużnika ( 10 ), chyba że:

— strona trzecia posiadająca zdolność kredytową odpowiednią do wielkości zadłużenia objętego gwarancją udzieli zabezpieczenia w postaci nieodwołalnej, bezwarunkowej, płatnej na pierwsze żądanie, prawnie wiążącej i wykonalnej gwarancji zobowiązania spłaty całości kredytu na cały okres kredytu. W przypadku gwarancji udzielonej przez stronę trzecią uczestnik może zdecydować się na zastosowanie klasyfikacji ryzyka kraju, w którym mieści się siedziba gwaranta, oraz kategorii ryzyka nabywcy w odniesieniu do gwaranta ( 11 ), lub

— instytucja wielostronna lub regionalna, określona w art. 28, występuje jako kredytobiorca lub gwarant transakcji – w takim przypadku za właściwą klasyfikację ryzyka kraju i kategorię ryzyka nabywcy uznać można klasyfikację danej instytucji wielostronnej lub regionalnej.

f) Kryteria i warunki dotyczące zastosowania gwarancji udzielonej przez stronę trzecią odpowiednio do sytuacji opisanych w lit. e) tiret pierwsze i drugie określone są w załączniku XI.

g) Konwencjonalny horyzont ryzyka stosowany w obliczaniu stawek MPR jest równy połowie okresu wypłacania kredytu razem z całym okresem spłaty i przyjmuje standardowy schemat spłaty kredytu eksportowego, tzn. spłaty kapitału plus narosłych odsetek w równych półrocznych ratach, zaczynając na sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu. W odniesieniu do kredytów eksportowych o niestandardowych schematach spłaty równoważny okres spłaty (wyrażony w równych półrocznych ratach) oblicza się przy użyciu następującego wzoru: równoważny okres spłaty = (średni ważony czas trwania okresu spłaty – 0,25)/0,5.

h) Uczestnik decydujący się zastosować stawkę MPR związaną z gwarantem będącym stroną trzecią i posiadającym siedzibę w innym kraju niż kraj, w którym ma siedzibę dłużnik, wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 47. Uczestnik decydujący się zastosować stawkę MPR związaną z instytucją wielostronną lub regionalną działającą jako gwarant wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 48.

a) Na ryzyko kredytowe kraju składa się pięć elementów:

— wydanie dekretu o generalnym moratorium płatniczym przez rząd dłużnika/gwaranta lub przez agencję państwową, poprzez którą dokonywana jest spłata,

— wydarzenia polityczne lub trudności gospodarcze powstałe poza krajem powiadamiającego uczestnika lub środki prawne lub administracyjne podjęte poza krajem powiadamiającego uczestnika uniemożliwiające lub opóźniające przekazanie środków płatnych zgodnie z warunkami kredytu;

— przepisy prawne przyjęte w kraju dłużnika/gwaranta uznające płatności dokonane w walucie lokalnej za prawomocną spłatę kredytu, niezależnie od tego, że w wyniku wahań kursów wymiany spłaty takie, po przeliczeniu na walutę kredytu, nie pokrywają kwoty zadłużenia na dzień transferu środków,

— jakiekolwiek inne środki lub decyzje rządu obcego kraju uniemożliwiające dokonywanie płatności zgodnie z warunkami kredytu, oraz

— przypadki siły wyższej mające miejsce poza granicami kraju powiadamiającego uczestnika, np. wojna (w tym wojna domowa), wywłaszczenie, rewolucja, zamieszki, niepokoje społeczne, cyklony, powodzie, trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, fale pływowe oraz wypadki jądrowe.

b) Kraje klasyfikuje się jako należące do jednej z ośmiu kategorii ryzyka kraju (0–7). Stawki MPR ustala się dla kategorii 1–7, ale nie dla kategorii 0, ponieważ poziom ryzyka krajów należących do tej kategorii uważa się za nieistotny. Ryzyko kredytowe związane z transakcjami w krajach kategorii 0 dotyczy głównie ryzyka dłużnika/gwaranta.

c) Klasyfikacja krajów ( 12 ) jest przeprowadzana za pomocą metodologii klasyfikacji ryzyka kraju, obejmującej:

— model oceny ryzyka kraju (model), pozwalający na ilościową ocenę ryzyka kredytowego kraju, dla każdego kraju opartą na trzech grupach wskaźników ryzyka: doświadczeniach płatniczych uczestników, sytuacji finansowej i sytuacji ekonomicznej. Metodologia modelu obejmuje różne kroki, w tym ocenę trzech grup wskaźników ryzyka oraz łączenie i elastyczne ważenie grup wskaźników ryzyka.

— ocenę jakościową wyników zastosowania modelu, dokonywaną osobno dla każdego kraju, w sposób uwzględniający ryzyko polityczne lub inne czynniki ryzyka nieuwzględnione w całości lub w części przy zastosowaniu modelu. W razie potrzeby może to prowadzić do korekty oceny ilościowej modelu, odzwierciedlającej ostateczną ocenę ryzyka kredytowego kraju.

d) Klasyfikacja ryzyka kraju jest stale monitorowana i co najmniej raz w roku poddawana przeglądowi, a zmiany wynikające z zastosowania metodologii klasyfikacji ryzyka kraju są natychmiast ogłaszane przez Sekretariat. Jeżeli klasyfikacja kraju zostaje zmieniona w sposób sytuujący go w niższej lub wyższej kategorii ryzyka kraju, uczestnicy naliczają składki ubezpieczeniowe według stawek równych lub wyższych od stawki MPR powiązanej z nową kategorią ryzyka kraju, zaczynając nie później niż pięć dni roboczych po ogłoszeniu przez Sekretariat takiej zmiany klasyfikacji.

e) Klasyfikacje ryzyka kraju są ogłaszane publicznie przez Sekretariat.

a) W odniesieniu do wszystkich krajów sklasyfikowanych za pomocą metodologii klasyfikacji ryzyka kraju zgodnie z art. 25 lit. d) ocenia się ryzyko państwa w celu wskazania, w drodze wyjątku, tych państw:

— które nie są dłużnikiem o najniższym ryzyku w kraju, oraz

— których ryzyko kredytowe jest znacznie wyższe niż ryzyko kraju.

b) Wskazanie państw spełniających kryteria wymienione w powyższej lit. a) odbywa się zgodnie z metodologią oceny ryzyka państwa opracowaną i uzgodnioną przez uczestników.

c) Wykaz państw wskazanych jako spełniające kryteria wymienione w powyższej lit. a) jest stale monitorowany i co najmniej raz w roku poddawany przeglądowi, a zmiany wynikające z zastosowania metodyki klasyfikacji ryzyka państwa są natychmiast ogłaszane przez Sekretariat.

d) Wykaz państw wskazanych zgodnie z powyższą lit. b) jest ogłaszany publicznie przez Sekretariat.

a) Klasyfikacje ryzyka nabywcy opierają się na ratingu kredytowym uprzywilejowanych niezabezpieczonych instrumentów dłużnika/gwaranta ustalonym przez uczestnika.

b) Niezależnie od postanowień powyższej lit. a) transakcje wspierane zgodnie z warunkami określonymi w załączniku VII oraz transakcje o wartości kredytu wynoszącej maksymalnie 5 mln SDR można klasyfikować oddzielnie, tj. po zastosowaniu jakiegokolwiek wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy; transakcje takie, niezależnie od tego jak są sklasyfikowane, nie kwalifikują się jednak do żadnych rabatów z tytułu zastosowania wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy.

c) Dłużników i gwarantów będących państwami klasyfikuje się do kategorii ryzyka nabywcy SOV/CC0.

d) W drodze wyjątku dłużników i gwarantów niebędących państwami można sklasyfikować do kategorii ryzyka nabywcy „lepszy niż państwo” (SOV+) ( 14 ), jeżeli:

— dłużnik/gwarant posiada rating zobowiązań w walucie obcej przyznany przez akredytowaną agencję ratingową, który jest lepszy niż rating zobowiązań w walucie obcej (przyznany przez tę samą agencję) państwa tego dłużnika/gwaranta, lub

— dłużnik/gwarant posiada siedzibę w kraju, w którym ryzyko państwa zidentyfikowano jako znacznie wyższe niż ryzyko kraju.

e) Uczestnicy wystosowują powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 48 w przypadku transakcji:

— z dłużnikiem/gwarantem niebędącym państwem, w których naliczona stawka jest niższa od stawki ustalonej w ramach kategorii ryzyka nabywcy CC1, tj. CC0 lub SOV+,

— z dłużnikiem/gwarantem niebędącym państwem o wartości kredytu powyżej 5 mln SDR, w przypadku której uczestnik ocenia rating ryzyka nabywcy dla dłużnika/gwaranta niebędącego państwem, który podlega ocenie ratingowej akredytowanej agencji ratingowej, zaś oceniony rating ryzyka nabywcy jest lepszy niż rating akredytowanej agencji ratingowej ( 15 ).

f) W przypadku konkurencji dotyczącej określonej transakcji, w związku z którą dłużnik/gwarant został sklasyfikowany przez konkurujących uczestników do różnych kategorii ryzyka nabywcy, konkurujący uczestnicy starają się wypracować wspólną klasyfikację ryzyka nabywcy. Jeżeli porozumienie w sprawie wspólnej klasyfikacji nie zostanie osiągnięte, uczestnik lub uczestnicy, którzy zaklasyfikowali dłużnika/gwaranta do wyższej kategorii w klasyfikacji ryzyka nabywcy, mogą zastosować niższą kategorię w klasyfikacji ryzyka nabywcy.

a) Jakość produktu kredytu eksportowego jest funkcją tego, czy produkt jest ubezpieczeniem, gwarancją lub bezpośrednim kredytem/finansowaniem, a w przypadku produktów ubezpieczeniowych – tego, czy pokrycie odsetek w okresie karencji dla roszczeń (tzn. w okresie między terminem wymagalności płatności dłużnika a terminem, w którym ubezpieczyciel jest zobowiązany do wypłaty ubezpieczenia na rzecz eksportera/instytucji finansowej) zapewniane jest bez dopłaty.

b) Wszystkie istniejące produkty kredytu eksportowego oferowane przez uczestników są sklasyfikowane jako należące do jednej z trzech następujących kategorii produktów:

— produkt poniżej standardu, tzn. ubezpieczenie bez pokrycia odsetek w okresie powstania szkody oraz ubezpieczenie z pokryciem odsetek w okresie powstania szkody z odpowiednią dopłatą do składki ubezpieczeniowej,

— produkt standardowy, tzn. ubezpieczenie z pokryciem odsetek w okresie powstania szkody bez odpowiedniej dopłaty do składki ubezpieczeniowej i bezpośredni kredyt/bezpośrednie finansowanie, oraz

— produkt powyżej standardu, tj. gwarancje.

a) Uczestnicy mogą stosować następujące techniki ograniczania ryzyka kraju, których szczególne zastosowanie przedstawiono w załączniku XIII:

— Struktura przyszłych przepływów zagranicznych w połączeniu z zagranicznym rachunkiem powierniczym

— Finansowanie walutą lokalną

b) Uczestnik stosujący stawkę MPR odzwierciedlającą stosowanie technik ograniczania ryzyka kraju wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 47.

c) W odniesieniu do transakcji z rynkowym poziomem odniesienia nie stosuje się żadnych technik ograniczania ryzyka kraju.

a) Uczestnicy mogą stosować następujące wsparcie jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy, które pozwala na zastosowanie współczynnika wsparcia jakości kredytowej wyższego niż 0:

— Przeniesienie wpływów lub należności wynikających z umowy

— Zabezpieczenie majątkowe

— Zabezpieczenie na środkach trwałych

— Rachunek powierniczy

b) Definicje wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy i maksymalne wartości współczynnika wsparcia jakości kredytowej dotyczące zarówno dłużników kategorii 1–7, jak i dłużników podlegających rynkowemu poziomowi odniesienia, są określone w załączniku XIII.

c) Wsparcie jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy można stosować samodzielnie lub łącznie, z następującymi zastrzeżeniami:

— maksymalna wartość współczynnika wsparcia jakości kredytowej, którą można osiągnąć poprzez zastosowanie wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy, wynosi 0,35 w odniesieniu do transakcji kategorii 1–7 oraz 0,25 w odniesieniu do transakcji z rynkowym poziomem odniesienia,

— „zabezpieczenie majątkowe” i „zabezpieczenie oparte na środkach trwałych” nie mogą być stosowane w tej samej transakcji,

— w przypadku transakcji kategorii 1–7, gdy mająca zastosowanie klasyfikacja ryzyka kraju została poprawiona dzięki zastosowaniu „struktury przyszłych przepływów zagranicznych w połączeniu z zagranicznym rachunkiem powierniczym”, nie można zastosować żadnego wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy.

d) Uczestnicy wystosowują powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 48 w odniesieniu do transakcji z udziałem dłużnika/gwaranta niebędącego państwem o wartości kredytu przekraczającej 5 mln SDR, w przypadku których wsparcie jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy skutkuje zastosowaniem współczynnika wsparcia jakości kredytowej wyższego niż 0 lub gdy w transakcji z rynkowym poziomem odniesienia stosowane jest wsparcie jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy, które skutkuje ustaleniem ceny poniżej odpowiedniej stawki MPR na podstawie TCMB.

a) W celu oceny adekwatności stawek MPR i, w razie potrzeby, umożliwienia korekt w górę lub w dół, równolegle do regularnego monitorowania i przeglądów stawek MPR wykorzystuje się narzędzia oceny stawek (PFT).

b) Za pomocą narzędzi PFT ocenia się adekwatność stawek MPR pod względem rzeczywistego doświadczenia instytucji udzielających oficjalnych kredytów eksportowych, jak również informacji o wycenie ryzyka kredytowego na rynku prywatnym.

c) Kompleksowy przegląd wszystkich aspektów zasad dotyczących stawek ubezpieczenia przewidzianych w Porozumieniu, ze szczególnym naciskiem na zasady ustalania cen na podstawie rynkowego poziomu odniesienia, odbędzie się najpóźniej do dnia 31 grudnia 2018 r.

a) Uczestnicy uzgodnili, że polityki w zakresie kredytów eksportowych oraz pomocy wiązanej powinny się uzupełniać. Polityka w zakresie kredytów eksportowych powinna opierać się na otwartej konkurencji oraz swobodnej grze sił rynkowych. Polityka w zakresie pomocy wiązanej powinna zapewniać potrzebne zasoby zewnętrzne dla krajów, sektorów lub projektów o niewielkim lub nieistniejącym dostępie do finansowania rynkowego. Polityka w zakresie pomocy wiązanej powinna także gwarantować najlepsze wykorzystanie środków pieniężnych, minimalizowanie zakłóceń w handlu oraz przyczyniać się do efektywnego i prorozwojowego wykorzystania tych zasobów.

b) Postanowienia niniejszego Porozumienia dotyczące pomocy wiązanej nie stosują się do programów pomocy instytucji wielostronnych lub regionalnych.

c) Zasady te nie przesądzają o opinii Komitetu Pomocy Rozwojowej (DAC) w sprawie jakości pomocy wiązanej i niewiązanej.

d) Uczestnik może wystąpić o udzielenie dodatkowych informacji dotyczących statusu wiązania każdej formy pomocy. W razie niepewności co do tego, czy określona praktyka finansowania mieści się w zakresie pomocy wiązanej określonej w załączniku XV, kraj ofiarodawca dostarczy wszelkich dowodów na poparcie stwierdzenia, że pomoc jest w rzeczywistości „niewiązana” zgodnie z definicją w załączniku XV.

a) pożyczek w ramach oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) w rozumieniu „Zasad przewodnich dla finansowania towarzyszącego oraz wiązanej i częściowo niewiązanej oficjalnej pomocy rozwojowej DAC (1987)”;

b) dotacji w ramach pomocy publicznej na rzecz rozwoju (ODA), jak określono w „Zasadach przewodnich dla finansowania towarzyszącego oraz wiązanej i częściowo niewiązanej pomocy publicznej na rzecz rozwoju DAC (1987)”; oraz

c) innych oficjalnych przepływów (OOF), obejmujących dotacje i pożyczki, lecz z wyłączeniem oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych zgodnych z niniejszym Porozumieniem; lub

d) jakichkolwiek powiązań, np. połączenia, według prawa lub w praktyce, pod kontrolą ofiarodawcy, kredytodawcy lub kredytobiorcy, co najmniej dwóch wyżej wymienionych form i/lub następujących składników finansowania:

1) kredytu eksportowego, oficjalnie wspieranego w formie bezpośredniego kredytowania/finansowania, refinansowania, subsydiowania stopy procentowej, gwarancji lub ubezpieczenia, do którego stosuje się niniejsze Porozumienie; oraz

2) innych środków udzielanych na warunkach rynkowych lub bliskich warunkom rynkowym bądź zaliczek wpłacanych przez kupującego.

a) Finansowanie towarzyszące może przybierać różne formy, w tym kredytów mieszanych, finansowania mieszanego, wspólnego finansowania, finansowania równoległego lub pojedynczych transakcji kompleksowych. Głównymi cechami finansowania towarzyszącego są:

— element koncesjonowania powiązany według prawa lub w praktyce z elementem niezawierającym koncesjonowania,

— element lub cały pakiet finansowania, stanowiący w rzeczywistości pomoc wiązaną, oraz

— koncesjonowane środki udostępniane wyłącznie wówczas, gdy odbiorca zaakceptuje powiązany element niezawierający koncesjonowania.

b) O „faktycznym” stowarzyszeniu lub powiązaniu decydują takie czynniki jak:

— istnienie nieformalnych uzgodnień między odbiorcą a władzami ofiarodawcy,

— zamiar ofiarodawcy, by ułatwić przyjęcie pakietu finansowania przez wykorzystanie oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA),

— efektywne powiązanie całego pakietu finansowania z zamówieniami w kraju ofiarodawcy,

— status wiązania ODA i środków z przetargów bądź zawierania każdej transakcji finansowania, lub

— jakakolwiek inna praktyka określona przez DAC lub uczestników, w której istnieje związek faktyczny między co najmniej dwoma składnikami finansowania.

c) Następujące praktyki nie stanowią przeszkody dla stwierdzenia „faktycznego” stowarzyszenia lub powiązania:

— podział zamówienia poprzez odrębne powiadomienie o częściach składowych jednego zamówienia,

— podział zamówień finansowanych w kilku etapach,

— niepowiadamianie o wzajemnie zależnych częściach zamówienia, lub

— niepowiadamianie spowodowane tym, że część pakietu finansowania jest niewiązana.

a) Nie udziela się pomocy wiązanej krajom, których wskaźnik DNB na 1 mieszkańca według danych Banku Światowego przekracza górną granicę krajów o średnim dochodzie. Bank Światowy oblicza wspomniany próg corocznie ( 17 ). Zmiana klasyfikacji danego kraju następuje jedynie wówczas, gdy dany kraj pozostaje w danej kategorii Banku Światowego przez dwa kolejne lata.

b) Do klasyfikacji krajów stosuje się następujące kryteria i procedury operacyjne:

1) Klasyfikacja na potrzeby niniejszego Porozumienia jest ustalana w oparciu o wskaźnik DNB na 1 mieszkańca obliczony przez Bank Światowy w ramach klasyfikacji krajów kredytobiorców prowadzonej przez Bank Światowy; klasyfikacja ta zostaje ogłoszona publicznie przez Sekretariat.

2) W przypadkach, w których Bank Światowy nie posiada wystarczających informacji do opublikowania danych dotyczących DNB na mieszkańca, jest on proszony o oszacowanie, czy dany kraj posiada DNB na mieszkańca wyższy czy niższy od obecnego wskaźnika progowego. Kraj zostanie zaklasyfikowany zgodnie z powyższym oszacowaniem, chyba że uczestnicy zadecydują inaczej.

3) Jeżeli kwalifikacja danego kraju do uzyskania pomocy wiązanej ulegnie zmianie zgodnie z powyższą lit. a), zmiana klasyfikacji wchodzi w życie dwa tygodnie po powiadomieniu wszystkich uczestników przez Sekretariat o wnioskach wyciągniętych ze wspomnianych danych Banku Światowego. Przed datą wejścia w życie przeklasyfikowania żadne finansowanie w ramach pomocy wiązanej w odniesieniu do nowo kwalifikującego się kraju nie może być zgłoszone; po tej dacie żadne finansowanie w ramach pomocy wiązanej odnośnie do nowo awansowanego kraju nie może być zgłoszone, z wyjątkiem indywidualnych transakcji objętych uprzednio zaciągniętą linią kredytową, które mogą podlegać zgłoszeniu aż do wygaśnięcia linii kredytowej (okres ten nie trwa dłużej niż jeden rok od daty wejścia w życie zmiany zakwalifikowania).

4) W przypadkach, w których Bank Światowy dokona przeglądu danych liczbowych, przegląd taki nie jest brany pod uwagę w odniesieniu do Porozumienia. Niemniej jednak klasyfikacja kraju może ulec zmianie na mocy uzgodnionych warunków, zgodnie z odpowiednimi procedurami określonymi w art. 58–63, a uczestnicy przychylnie rozważą dokonanie zmiany ze względu na błędy lub przeoczenia w danych liczbowych dostrzeżone później w tym samym roku kalendarzowym, w którym dane liczbowe zostały po raz pierwszy rozesłane przez Sekretariat.

a) Pomoc wiązana nie jest udzielana na projekty publiczne lub prywatne, które w normalnych okolicznościach powinny być ekonomicznie opłacalne przy finansowaniu na warunkach rynkowych lub na warunkach zgodnych z Porozumieniem.

b) Kluczowe dla zakwalifikowania do tego rodzaju pomocy jest zbadanie:

— czy dany projekt nie jest opłacalny pod względem finansowym, tzn. czy dany projekt nie jest zdolny, przy odpowiednim ustaleniu cen według zasad rynkowych, do tworzenia dochodu wystarczającego do pokrycia kosztów eksploatacyjnych i kosztów obsługi zaangażowanego kapitału, tzn. pierwszego kluczowego kryterium, lub

— czy na podstawie komunikacji z innymi uczestnikami można wyciągnąć uzasadniony wniosek, że jest mało prawdopodobne, aby projekt mógł być finansowany na warunkach rynkowych lub na warunkach określonych w Porozumieniu, tzn. drugiego kluczowego kryterium. W odniesieniu do projektów o wartości większej niż 50 mln SDR, rozważając odpowiedniość takiej pomocy, specjalny nacisk należy położyć na oczekiwaną dostępność finansowania na warunkach rynkowych lub warunkach określonych w Porozumieniu.

c) Kluczowe kryteria zgodnie z lit. b) powyżej mają na celu określenie, w jaki sposób projekt powinien być oceniony, aby ustalić, czy powinien on być finansowany przy użyciu tego rodzaju pomocy, czy też w ramach kredytów eksportowych udzielanych na warunkach rynkowych lub warunkach wynikających z Porozumienia. Oczekuje się, że w drodze procesu konsultacji opisanego w art. 51–53 nagromadzone zostanie doświadczenie, które określi w sposób bardziej precyzyjny, zarówno w odniesieniu do kredytów eksportowych, jak i agencji udzielających pomocy, wytyczną ex ante dotyczącą linii podziału między dwoma kategoriami projektów.

a) pomoc techniczna: pomoc wiązana, której element oficjalnej pomocy rozwojowej składa się wyłącznie ze współpracy technicznej stanowiącej mniej niż 3 % ogólnej wartości transakcji lub jeden milion SDR, w zależności od tego, która z powyższych kwot jest niższa; oraz

b) małe projekty: projekty inwestycyjne o wartości niższej niż 1 mln SDR, całkowicie finansowane z dotacji na pomoc rozwojową.

a) Postanowienia art. 36 i 37 nie stosują się do pomocy wiązanej w przypadku gdy poziom koncesjonowania wynosi 80 % lub więcej, z wyjątkiem pomocy wiązanej stanowiącej część pakietu finansowania towarzyszącego opisanego w art. 35.

b) Postanowienia art. 37 nie mają zastosowania do pomocy wiązanej o wartości niższej niż 2 mln SDR, z wyjątkiem pomocy wiązanej stanowiącej część pakietu finansowania towarzyszącego opisanego w art. 35.

c) Pomoc wiązana dla krajów najmniej rozwiniętych, zdefiniowanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych, nie podlega postanowieniom art. 36 i 37.

d) Uczestnicy pozytywnie rozważają przyspieszenie procedur pomocy wiązanej odpowiednio do szczególnych okoliczności:

— w przypadku wypadku jądrowego lub poważnego wypadku przemysłowego powodującego poważne skażenie transgraniczne, gdy którykolwiek dotknięty nim uczestnik chce udzielić pomocy wiązanej w celu eliminacji lub minimalizacji jego skutków, lub

— w przypadku znacznego ryzyka wystąpienia takiego wypadku, gdy którykolwiek potencjalnie dotknięty uczestnik chce udzielić pomocy wiązanej w celu zapobieżenia jego wystąpieniu.

e) Niezależnie od postanowień art. 36 i 37 uczestnik może w drodze wyjątku udzielić pomocy:

— stosując procedurę uzgodnionych warunków, określoną w załączniku XV i opisaną w art. 58–63, lub

— przedstawiając uzasadnienie oferty na gruncie pomocy poprzez uzyskanie wsparcia ze strony znacznej grupy uczestników, jak opisano w art. 51 oraz 52, lub

— wystosowując pismo do Sekretarza Generalnego OECD, zgodnie z procedurami określonymi w art. 53, co według oczekiwań uczestników nie powinno być działaniem stosowanym zwyczajowo i często.

a) Stopa dyskontowa stosowana do obliczenia poziomu koncesjonowania pożyczki w danej walucie, tzn. zróżnicowana stopa dyskontowa (DDR), podlega zmianie w okresach rocznych w dniu 15 stycznia i jest obliczana w następujący sposób:

— Średnia stopa CIRR + marża

— Marża (M) uzależniona jest od okresu spłaty (R), zgodnie z poniższą tabelą:

—

— Dla wszystkich walut średnia stopa CIRR jest obliczana z uwzględnieniem średniej miesięcznej stopy CIRR w sześciomiesięcznym okresie obowiązywania między dniem 15 sierpnia poprzedniego roku a dniem 14 lutego bieżącego roku. Obliczona stopa, włączając marżę, zostaje zaokrąglona do najbliższych 10 punktów bazowych. Jeżeli istnieje więcej niż jedna stopa CIRR dla danej waluty, do obliczeń stosuje się stopę CIRR dla najdłuższego okresu zapadalności, określoną w art. 20 lit. a).

b) Datą bazową dla obliczenia poziomu koncesjonowania jest data uruchomienia kredytu, określona w załączniku XV.

c) Do celów obliczenia ogólnego poziomu koncesjonowania dla pakietu finansowania towarzyszącego, poziomy koncesjonowania dla następujących kredytów, środków i płatności są równe zeru:

— kredyty eksportowe zgodne z Porozumieniem,

— inne środki udzielane na warunkach rynkowych lub zbliżonych do warunków rynkowych,

— inne oficjalne środki o poziomie koncesjonowania niższym niż minimalny dopuszczony w art. 38, z wyjątkiem przypadków dopasowania, oraz

— wpłata zaliczki przez kupującego.

d) Stopa dyskontowa przy dopasowaniu: przy dostosowaniu pomocy, identyczne dostosowanie oznacza dostosowanie z identycznym poziomem koncesjonowania przeliczonym według stopy dyskontowej obowiązującej w czasie dostosowania.

e) Koszty lokalne i zamówienia z krajów trzecich są uwzględnione w obliczeniu poziomu koncesjonowania jedynie jeżeli są finansowane przez kraj ofiarodawcy.

f) Ogólny poziom koncesjonowania dla pakietu jest określany przez pomnożenie nominalnej wartości każdego składnika pakietu przez odpowiedni poziom koncesjonowania każdego składnika, zsumowanie wyników i podzielenie sumy przez łączną nominalną wartość składników pakietu.

g) Stopa dyskontowa dla danej pożyczki pomocowej jest stopą obowiązującą w momencie powiadomienia. Jednakże w przypadkach powiadomienia natychmiastowego stopą dyskontową jest stopa obowiązująca w czasie ustalania warunków pożyczki pomocowej. Zmiana stopy dyskontowej w okresie ważności pożyczki nie powoduje zmiany poziomu koncesjonowania.

h) Jeżeli zmiana waluty została dokonana przed zawarciem umowy, powiadomienie podlega przeglądowi. Stopa dyskontowa wykorzystana do obliczenia poziomu koncesjonowania jest stopą stosowaną w dniu przeglądu. Przegląd powiadomienia nie jest konieczny, jeżeli alternatywna waluta oraz wszystkie informacje niezbędne dla obliczenia poziomu koncesjonowania zostały wskazane w pierwotnym powiadomieniu.

i) Bez względu na postanowienia powyższej lit. g), stopa dyskontowa stosowana do obliczenia poziomu koncesjonowania dla indywidualnych transakcji wykonanych w ramach pomocowej linii kredytowej jest stopą określoną w pierwotnym powiadomieniu dotyczącym linii kredytowej.

a) Uczestnicy nie ustalają warunków pomocy wiązanej na okres dłuższy niż dwa lata, bez względu na to, czy wspomniana pomoc dotyczy finansowania indywidualnych transakcji czy protokołu pomocowego, pomocowych linii kredytowych lub podobnych umów. W przypadku protokołu pomocowego, pomocowej linii kredytowej lub podobnych umów okres ważności rozpoczyna się z datą ich podpisania i podlega obowiązkowi powiadomienia zgodnie z art. 50; przedłużenie linii kredytowej podlega obowiązkowi powiadomienia tak, jakby była to nowa transakcja wraz z adnotacją wyjaśniającą, że jest to odnowienie i że zostaje ona odnowiona na warunkach przyjętych w momencie powiadomienia o przedłużeniu. W przypadku indywidualnych transakcji, w tym transakcji podlegających zawiadamianiu zgodnie z protokołem pomocowym, pomocową linią kredytową lub podobną umową, okres ważności biegnie odpowiednio od daty notyfikacji o zaciągnięciu zobowiązania zgodnie z art. 49 lub 50.

b) Jeżeli dany kraj po raz pierwszy przestał kwalifikować się do uzyskania 17-letnich pożyczek Banku Światowego, okres ważności dotychczas obowiązujących oraz nowych protokołów pomocy wiązanej oraz linii kredytowych podlegających obowiązkowi powiadomienia zostaje ograniczony do jednego roku po terminie ewentualnej zmiany klasyfikacji zgodnie z procedurami określonymi w art. 36 lit. b).

c) Odnowienie takich protokołów oraz linii kredytowych jest możliwe jedynie na warunkach zgodnych z postanowieniami art. 36 i 37 Porozumienia po:

— zmianie klasyfikacji krajów, oraz

— zmianie postanowień Porozumienia.

a) Natychmiast po podjęciu przez uczestnika zobowiązania dotyczącego oficjalnego wsparcia określonego w powiadomieniu zgodnie z procedurami określonymi w art. 47–50, informuje on odpowiednio wszystkich pozostałych uczestników, umieszczając numer referencyjny powiadomienia na odpowiednim formularzu sprawozdawczym.

b) W ramach wymiany informacji zgodnie z art. 55–57 uczestnik informuje pozostałych uczestników o warunkach kredytowych, których wsparcie przewiduje dla określonej transakcji, oraz może zwracać się do pozostałych uczestników o przekazanie podobnych informacji.

a) Przed dopasowaniem warunków finansowych uważanych za oferowane przez uczestnika lub kraj niebędący uczestnikiem zgodnie z art. 18 i 42 uczestnik dokłada wszelkich starań, w tym w razie potrzeby przeprowadzając konsultacje bezpośrednie opisane w art. 57, w celu potwierdzenia, że warunki objęte są oficjalnym wsparciem, a także:

1) Uczestnik powiadamia wszystkich pozostałych uczestników o warunkach, w odniesieniu do których zamierza udzielić wsparcia, stosując te same procedury powiadamiania, które wymagane są w przypadku dopasowanych warunków. W przypadku dopasowania się do warunków kraju niebędącego uczestnikiem dany uczestnik stosuje te same procedury powiadamiania, które byłyby wymagane, gdyby warunki, do których się dopasowuje, były oferowane przez innego uczestnika;

2) Niezależnie od postanowień powyższego pkt 1, jeżeli procedura powiadamiania wymaga, aby uczestnik dopasowujący wstrzymał swoje zobowiązanie po ostatecznym terminie zamknięcia oferty, taki uczestnik dopasowujący dokonuje w najwcześniejszym możliwym terminie powiadomienia o swoim zamiarze dopasowania.

3) Jeżeli uczestnik inicjujący łagodzi warunki lub wycofuje się z zamiaru udzielenia wsparcia zgodnie z warunkami określonymi w powiadomieniu, niezwłocznie informuje o tym odpowiednio wszystkich pozostałych uczestników.

b) Uczestnik zamierzający zaoferować warunki finansowe identyczne z warunkami określonymi w powiadomieniu wystosowanym zgodnie z art. 47 i 48 może je zaoferować po upływie okresu oczekiwania ustanowionego niniejszym Porozumieniem. Uczestnik wystosowuje powiadomienie o swoim zamiarze w najwcześniejszym możliwym terminie.

a) Uczestnik mający uzasadnione podstawy, by uważać, że warunki finansowe oferowane przez innego uczestnika (uczestnika inicjującego) są bardziej atrakcyjne niż warunki przewidziane w niniejszym Porozumieniu, informuje o tym Sekretariat, a Sekretariat natychmiast udostępnia taką informację.

b) Uczestnik inicjujący wyjaśnia warunki finansowe swojej oferty w terminie dwóch dni roboczych od udostępnienia informacji przez Sekretariat.

c) Po wyjaśnieniu przez uczestnika inicjującego każdy uczestnik może zwrócić się o zorganizowanie przez Sekretariat w terminie pięciu dni roboczych specjalnego spotkania konsultacyjnego w celu omówienia sprawy.

d) Warunki finansowe objęte oficjalnym wsparciem nie wchodzą w życie, zanim nie staną się znane wyniki specjalnego spotkania konsultacyjnego uczestników.

a) Uczestnik powiadamia wszystkich pozostałych uczestników co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, zgodnie z załącznikiem VIII, jeżeli:

— do obliczenia stawki MPR wykorzystano właściwą klasyfikację ryzyka kraju i kategorię ryzyka nabywcy stosowaną przez gwaranta będącego stroną trzecią posiadającego siedzibę poza krajem dłużnika [tj. ustaloną zgodnie z art. 24 lit. e) tiret pierwsze],

— odnośną stawkę MPR zmniejszono poprzez zastosowanie techniki ograniczania ryzyka kraju wymienionej w art. 30, lub

— zamierza udzielić wsparcia zgodnie z art. 10 lit. a) pkt 2 lub lit. d) załącznika IV,

— zamierza udzielić wsparcia zgodnie z art. 5 lit. a) załącznika V.

b) Jeżeli inny uczestnik zwróci się z wnioskiem o przeprowadzanie dyskusji w tym okresie, uczestnik inicjujący odczekuje dodatkowe dziesięć dni kalendarzowych.

c) Aby ułatwić dokonywanie przeglądu nagromadzonego doświadczenia zgodnie z art. 69, po dyskusji uczestnik informuje wszystkich pozostałych uczestników o swojej ostatecznej decyzji. Uczestnicy prowadzą ewidencję swoich doświadczeń w odniesieniu do stawek ubezpieczenia określonych w powiadomieniach zgodnie z lit. a) powyżej.

a) Zgodnie z załącznikiem VIII uczestnik powiadamia wszystkich pozostałych uczestników co najmniej dziesięć dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, jeżeli zamierza:

1) udzielić wsparcia zgodnie z art. 10 lit. d) pkt 3,

2) udzielić krajowi kategorii I wsparcia w odniesieniu do okresu spłaty powyżej pięciu lat,

3) udzielić wsparcia zgodnie z art. 13 lit. a),

4) udzielić wsparcia zgodnie z art. 14 lit. d),

5) stosować stawkę ubezpieczenia zgodnie z postanowieniami art. 24 lit. c) pkt 1, podczas uczestnictwa w pakiecie kredytów konsorcjalnych,

6) stosować stawkę ubezpieczenia niższą niż odpowiednia stawka ustalona na podstawie modelu TCMB, zgodnie z art. 24 lit. c) pkt 2 tiret drugie,

7) udzielić wsparcia w odniesieniu do transakcji z rynkowym poziomem odniesienia, w przypadku gdy uczestnik klasyfikuje dłużnika/gwaranta lepiej niż najlepszy rating akredytowanej agencji ratingowej; lub – jeżeli nie istnieje rating akredytowanej agencji ratingowej – gdy uczestnik klasyfikuje transakcję jako przynajmniej CC2, albo za pomocą kategorii ratingu kredytowego równoważnej ocenie od AAA do A-, albo jako co najmniej równą najlepszemu ratingowi przyznanemu przez akredytowaną agencję ratingową państwu będącemu miejscem siedziby dłużnika/gwaranta,

8) stosować stawkę ubezpieczenia zgodnie z art. 24 lit. e) tiret drugie, jeżeli właściwa klasyfikacja ryzyka kraju i kategoria ryzyka nabywcy wykorzystane do obliczenia stawki MPR zostały określone na podstawie zaangażowania sklasyfikowanej instytucji wielostronnej lub regionalnej w charakterze dłużnika lub gwaranta,

9) stosować stawkę ubezpieczenia zgodnie z art. 27 lit. e), jeżeli wybrana kategoria ryzyka nabywcy stosowana do obliczenia stawki MPR w odniesieniu do transakcji:

— z dłużnikiem/gwarantem niebędącym państwem jest niższa niż CC1 (tj. CC0 lub SOV+),

— z dłużnikiem/gwarantem niebędącym państwem o wartości kredytu powyżej 5 mln SDR jest lepsza niż rating akredytowanej agencji ratingowej,

10) stosować stawkę ubezpieczenia zgodnie z art. 31 lit. a) w odniesieniu do transakcji z dłużnikiem/gwarantem niebędącym państwem o wartości kredytu powyżej 5 mln SDR, jeżeli stosowanie wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy skutkuje zastosowaniem współczynnika wsparcia jakości kredytowej wyższego niż 0 lub zawsze gdy w transakcji z rynkowym poziomem odniesienia stosowane jest wsparcie jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy, które skutkuje ustaleniem ceny poniżej odpowiedniej MPR na podstawie TCMB,

11) udzielić wsparcia zgodnie z art. 8 lit. a) załącznika II,

12) udzielić wsparcia zgodnie z art. 10 lit. a) pkt 1 załącznika IV,

13) udzielić wsparcia zgodnie z art. 5 lit. b) załącznika V,

14) udzielić wsparcia zgodnie z art. 4 lit. a) załącznika VI,

b) Jeżeli uczestnik inicjujący łagodzi warunki lub wycofuje się z zamiaru udzielenia wsparcia dla takich transakcji, niezwłocznie informuje o tym wszystkich pozostałych uczestników.

a) Uczestnik wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem, zgodnie z załącznikiem VIII, jeżeli zamierza udzielić oficjalnego wsparcia dla:

— mającej związek z handlem pomocy niewiązanej o wartości co najmniej 2 mln SDR oraz o poziomie koncesjonowania wynoszącym mniej niż 80 %,

— mającej związek z handlem pomocy niewiązanej o wartości niższej niż 2 mln SDR, zawierającej element dotacji (zgodnie z definicją DAC) niższy niż 50 %,

— mającej związek z handlem pomocy wiązanej o wartości co najmniej 2 mln SDR oraz o poziomie koncesjonowania wynoszącym mniej niż 80 %, lub

— mającej związek z handlem pomocy wiązanej o wartości niższej niż 2 mln SDR oraz o poziomie koncesjonowania mniejszym niż 50 %, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 38 lit. a) i b),

— pomocy wiązanej zgodnie z art. 39 lit. d).

b) Powiadomienie z wyprzedzeniem zostaje wystosowane najpóźniej 30 dni roboczych przed datą zamknięcia oferty lub datą podjęcia zobowiązania, w zależności od tego, który z tych terminów jest wcześniejszy.

c) Jeżeli uczestnik inicjujący łagodzi warunki lub wycofuje się z zamiaru udzielenia wsparcia zgodnie z warunkami określonymi w powiadomieniu, niezwłocznie informuje o tym odpowiednio wszystkich pozostałych uczestników.

d) Postanowienia niniejszego artykułu stosują się do pomocy wiązanej stanowiącej część pakietu finansowania towarzyszącego opisanego w art. 35.

a) Uczestnik niezwłocznie, tj. w ciągu dwóch dni roboczych od podjęcia zobowiązania, powiadamia wszystkich pozostałych uczestników, zgodnie z załącznikiem VIII, o udzieleniu oficjalnego wsparcia dla pomocy wiązanej o wartości:

— co najmniej 2 mln SDR i o poziomie koncesjonowania wynoszącym 80 % bądź więcej; lub

— niższej niż 2 mln SDR oraz o poziomie koncesjonowania wynoszącym 50 % lub więcej, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 38 lit. a) i b).

b) Ponadto uczestnik niezwłocznie powiadamia wszystkich pozostałych uczestników o podpisaniu protokołu pomocowego, linii kredytowej lub podobnej umowy.

c) Powiadomienie z wyprzedzeniem nie musi być wystosowane, jeżeli uczestnik zamierza dopasować warunki finansowe, które były przedmiotem powiadomienia natychmiastowego.

a) Uczestnik ubiegający się o wyjaśnienie dotyczące ewentualnego handlowego uzasadnienia pomocy wiązanej może zażądać dostarczenia pełnej oceny jakości pomocy (szczegóły w załączniku XIV).

b) Ponadto uczestnik może wnieść o konsultacje z udziałem innych uczestników, zgodnie z postanowieniami art. 52. Konsultacje takie obejmują konsultacje bezpośrednie opisane w art. 57 w celu przedyskutowania:

— po pierwsze, czy oferowana pomoc odpowiada wymaganiom określonym w art. 36 i 37, oraz

— w razie potrzeby, czy oferowana pomoc jest uzasadniona nawet jeśli wymagania art. 36 i 37 nie są spełnione.

a) W trakcie konsultacji uczestnik może zwrócić się o udzielenie m.in. następujących informacji:

— oceny szczegółowej analizy wykonalności projektu/wyceny projektu,

— czy istnieje konkurencyjna oferta finansowania niezawierająca elementu koncesjonowania lub pomocy,

— czy należy oczekiwać, że projekt przyczyni się do wypracowania lub zaoszczędzenia środków w walucie obcej,

— czy ma miejsce współpraca z wielostronnymi organizacjami, takimi jak Bank Światowy,

— czy są stosowane zasady międzynarodowego przetargu konkurencyjnego (ICB), w szczególności czy oferta dostawcy z kraju ofiarodawcy jest najkorzystniejsza,

— jaki jest wpływ na środowisko,

— czy uczestniczy sektor prywatny, oraz

— informacji o terminie powiadomień (np. sześć miesięcy przed datą zamknięcia oferty lub podjęcia zobowiązania) dotyczących kredytów z elementem koncesjonowania lub kredytów pomocowych.

b) Konsultacje zostają zakończone, a wyniki ustaleń dotyczące obydwu pytań zawartych w art. 51 przekazane przez Sekretariat wszystkim uczestnikom w drodze powiadomienia co najmniej dziesięć dni roboczych przed datą zamknięcia oferty lub podjęcia zobowiązania, w zależności od tego, która z nich przypada wcześniej. Jeśli brak jest porozumienia między konsultującymi się stronami, Sekretariat zwraca się do pozostałych uczestników o wyrażenie opinii w ciągu pięciu dni roboczych. Następnie Sekretariat przedstawia takie opinie powiadamiającemu uczestnikowi, który powtórnie rozważa kontynuowanie działań, jeżeli okaże się, że nie ma znaczącego wsparcia dla oferty pomocy.

a) Ofiarodawca, który zamierza kontynuować projekt mimo braku znaczącego wsparcia, powiadamia z wyprzedzeniem o swoich zamiarach wszystkich pozostałych uczestników w terminie nie późniejszym niż 60 dni kalendarzowych po zakończeniu konsultacji, tzn. przyjęciu wniosków Przewodniczącego. Ofiarodawca wystosowuje także pismo do Sekretarza Generalnego OECD, w którym przedstawia wyniki konsultacji i wyjaśnia pierwszoplanowe, niezwiązane z handlem narodowe interesy, które zmuszają go do takiego działania. Uczestnicy oczekują, że tego rodzaju sytuacje nie będą częste i nie staną się normalną praktyką.

b) Ofiarodawca niezwłocznie powiadamia uczestników o wystosowaniu pisma do Sekretarza Generalnego OECD, którego kopia zostaje załączona do powiadomienia. Ofiarodawca, ani żaden inny uczestnik, nie podejmują żadnego zobowiązania dotyczącego pomocy wiązanej przed upływem dziesięciu dni roboczych od przekazania takiego powiadomienia uczestnikom. Dla projektów, w których przypadku w procesie konsultacji stwierdzono istnienie konkurencyjnych ofert handlowych, wyżej wspomniany okres dziesięciu dni roboczych zostaje przedłużony do 15 dni.

c) Sekretariat monitoruje postępy i wyniki konsultacji.

a) Uczestnik może skierować do innego uczestnika zapytanie dotyczące jego stanowiska w odniesieniu do danego kraju trzeciego, instytucji w kraju trzecim lub określonego sposobu prowadzenia działalności gospodarczej.

b) Uczestnik, który otrzymał wniosek o udzielenie oficjalnego wsparcia, może skierować zapytanie do innego uczestnika, informując jednocześnie o najbardziej korzystnych warunkach kredytowych, na wsparcie których wyraża gotowość.

c) Zapytanie kierowane do więcej niż jednego uczestnika zawiera listę adresatów.

d) Kopie wszystkich zapytań zostają przesłane do Sekretariatu.

a) Uczestnik, do którego skierowane jest zapytanie, odpowiada na nie w ciągu siedmiu dni kalendarzowych w możliwie najbardziej wyczerpujący sposób. Odpowiedź powinna zawierać możliwie najpełniejsze wskazówki, jakich uczestnik może udzielić na temat decyzji, którą prawdopodobnie podejmie. W razie potrzeby pełna odpowiedź zostaje przesłana w najwcześniejszym możliwym terminie. Kopie zostają przesłane na inne adresy wyszczególnione w zapytaniu i do Sekretariatu.

b) Jeżeli odpowiedź na zapytanie stanie się następnie z jakiegoś powodu nieważna, ponieważ np.:

— wniosek został złożony, zmieniony lub wycofany, lub

— rozważane są inne warunki,

a) Uczestnik wyraża zgodę na wniosek o konsultacje bezpośrednie przed upływem dziesięciu dni roboczych.

b) Możliwość złożenia wniosku o konsultacje bezpośrednie jest udostępniona uczestnikom oraz krajom niebędącym uczestnikami. Konsultacje odbywają się w najwcześniejszym możliwym terminie po upływie dziesięciu dni roboczych.

c) Przewodniczący wraz z Sekretariatem koordynuje wszelkie działania podejmowane w rezultacie przeprowadzonego spotkania, np. uzgodnione warunki. Sekretariat niezwłocznie udostępnia informacje o wynikach konsultacji.

a) Propozycje dotyczące uzgodnionych warunków są kierowane jedynie do Sekretariatu. Propozycja dotycząca uzgodnionych warunków zostaje przesłana przez Sekretariat wszystkim uczestnikom, a w przypadku gdy dotyczy ona pomocy wiązanej, do wszystkich punktów kontaktowych DAC. Tożsamość inicjatora nie zostaje ujawniona w rejestrze uzgodnionych warunków w biuletynie informacyjnym OLIS. Sekretariat może jednak ujawnić ustnie tożsamość inicjatora uczestnikowi lub członkowi DAC na ich wniosek. Sekretariat odnotowuje takie wnioski.

b) Propozycja dotycząca uzgodnionych warunków jest datowana i ma następujący format:

— numer referencyjny, po którym następują słowa „Uzgodnione warunki”,

— nazwa kraju importującego i nabywcy,

— nazwa lub opis projektu, możliwie najdokładniejszy w celu jego wyraźnej identyfikacji,

— warunki przewidziane przez kraj inicjujący,

— propozycja dotycząca uzgodnionych warunków,

— przynależność państwowa i nazwy znanych konkurujących oferentów;

— data zamknięcia komercyjnej i finansowej części oferty oraz numer przetargu, jeżeli jest znany,

— pozostałe istotne informacje, w tym powody zaproponowania uzgodnionych warunków, informacje na temat dostępności analiz dotyczących projektu lub szczególnych okoliczności.

c) Propozycja dotycząca uzgodnionych warunków przedstawiona zgodnie z art. 36 lit. b) pkt 4 zostaje skierowana do Sekretariatu, a jej kopie przekazane innym uczestnikom. Uczestnik składający propozycję dotyczącą uzgodnionych warunków przedstawia wyczerpujące powody, dla których uważa, że klasyfikacja danego kraju powinna różnić się od procedury określonej w art. 36 lit. b).

d) Sekretariat udostępnia publicznie ustalone uzgodnione warunki.

a) Odpowiedzi udziela się w terminie 20 dni kalendarzowych, aczkolwiek zachęca się uczestników, aby odpowiadali na propozycje dotyczące uzgodnionych warunków możliwie najszybciej.

b) Odpowiedź może mieć formę żądania udzielenia dodatkowych informacji, przyjęcia, odrzucenia, propozycji zmiany uzgodnionych warunków lub alternatywnej propozycji dotyczącej uzgodnionych warunków.

c) Przyjmuje się, że uczestnik informujący, iż nie zajmuje stanowiska, ponieważ nie zwrócił się do niego eksporter lub władze kraju odbiorcy w przypadku pomocy dla określonego projektu, akceptuje propozycję dotyczącą uzgodnionych warunków.

a) Po upływie 20 dni kalendarzowych Sekretariat informuje wszystkich uczestników o statusie propozycji dotyczącej uzgodnionych warunków. Jeżeli nie wszyscy uczestnicy przyjęli uzgodnione warunki, ale też żaden uczestnik ich nie odrzucił, propozycja pozostaje otwarta przez kolejne osiem dni kalendarzowych.

b) Po upływie wspomnianego kolejnego okresu uważa się, że uczestnik, który w wyraźny sposób nie odrzucił propozycji dotyczącej uzgodnionych warunków, zaakceptował ją. Jednakże uczestnik, w tym uczestnik inicjujący, może uzależnić przyjęcie uzgodnionych warunków od wyraźnego ich przyjęcia przez jednego lub więcej uczestników.

c) Jeżeli uczestnik nie akceptuje jednego lub większej liczby elementów uzgodnionych warunków, uczestnik ten domyślnie akceptuje wszystkie pozostałe elementy. Przyjmuje się, że takie częściowe przyjęcie może prowadzić do zmiany przez innych uczestników ich stanowiska wobec proponowanych uzgodnionych warunków. Wszyscy uczestnicy mogą oferować lub dopasować warunki nieobjęte uzgodnionymi warunkami.

d) Uzgodnione warunki, które nie zostały przyjęte, mogą zostać ponownie rozpatrzone z wykorzystaniem procedur określonych w art. 58 i 59. W takich okolicznościach uczestnicy nie są związani swoją pierwotną decyzją.

a) Przyjęte uzgodnione warunki obowiązują przez okres dwóch lat od daty ich wejścia w życie, o ile Sekretariat nie zostanie poinformowany, że uzgodnione warunki nie są już przedmiotem zainteresowania uczestników, co zostało przyjęte przez wszystkich uczestników. Uzgodnione warunki obowiązują przez okres kolejnych dwóch lat, jeżeli uczestnik wystąpi o przedłużenie ich ważności w ciągu 14 dni kalendarzowych od daty upływu pierwotnego terminu ważności. Kolejne przedłużenia mogą zostać uzgodnione w drodze takiej samej procedury. Uzgodnione warunki przyjęte zgodnie z postanowieniami art. 36 lit. b) pkt 4) są ważne do czasu udostępnienia danych Banku Światowego dotyczących następnego roku.

b) Sekretariat monitoruje status uzgodnionych warunków i na bieżąco odpowiednio informuje uczestników, poprzez prowadzenie wykazu „Status obowiązujących uzgodnionych warunków” w systemie OLIS. Zgodnie z powyższym Sekretariat podejmuje, między innymi, następujące czynności:

— dodaje nowe uzgodnione warunki po ich przyjęciu przez uczestników,

— uaktualnia datę wygaśnięcia, gdy uczestnik wnosi o przedłużenie,

— usuwa z wykazu uzgodnione warunki, które wygasły,

— publikuje kwartalny wykaz uzgodnionych warunków, które wygasną w następnym kwartale.

a) Stopy CIRR dla walut ustalane zgodnie z postanowieniami art. 20 przesyła się nie rzadziej niż co miesiąc, za pomocą środków natychmiastowej łączności, do Sekretariatu w celu przekazania ich wszystkim uczestnikom.

b) Tego rodzaju powiadomienie powinno dotrzeć do Sekretariatu nie później niż pięć dni po upływie miesiąca, którego dotyczy powyższa informacja. Następnie Sekretariat niezwłocznie informuje wszystkich uczestników o właściwych stopach i udostępnia je publicznie.

a) Uczestnicy regularnie dokonują przeglądu funkcjonowania Porozumienia. W ramach przeglądu uczestnicy badają, między innymi, procedury powiadamiania, wdrażanie i funkcjonowanie systemu DDR, zasady i procedury dotyczące pomocy wiązanej, zagadnienia dopasowania, wcześniejsze zobowiązania i możliwości uczestnictwa w Porozumieniu większej liczby krajów.

b) Przegląd taki opiera się na informacjach wynikających z doświadczenia uczestników i ich sugestiach dotyczących poprawy działania i skuteczności Porozumienia. Uczestnicy biorą również pod uwagę cele Porozumienia oraz istniejącą sytuację gospodarczą i walutową. Informacje i sugestie, jakie uczestnicy chcą przedłożyć do celów takiego przeglądu, powinny dotrzeć do Sekretariatu nie później niż 45 dni kalendarzowych przed datą przeglądu.

a) Uczestnicy dokonują okresowego przeglądu systemu ustalania stóp CIRR, aby upewnić się, że zgłaszane stopy odzwierciedlają aktualne warunki rynkowe i służą osiągnięciu celów będących podstawą ustanowienia tych stóp. Przeglądy takie dotyczą również marży dodawanej przy ich stosowaniu.

b) Uczestnik może przedłożyć Przewodniczącemu uzasadniony wniosek o przeprowadzenie nadzwyczajnego przeglądu, w przypadku gdy jego zdaniem stopa CIRR dla jednej lub większej liczby walut przestaje odzwierciedlać aktualne warunki rynkowe.

a) klasyfikację ryzyka kraju i metodologię oceny ryzyka państwa w celu dokonania przeglądu ich ważności w świetle doświadczeń;

b) poziom stawek MPR w celu zagwarantowania, że pozostają one dokładnym miernikiem ryzyka kredytowego, przy uwzględnieniu zarówno rzeczywistych doświadczeń instytucji udzielających oficjalnych kredytów eksportowych, jak również informacji na temat cen ryzyka kredytowego na rynku prywatnym;

c) zróżnicowanie stawek MPR z uwzględnieniem różnej jakości produktów kredytów eksportowych i procentu udzielonego zabezpieczenia; oraz

d) nagromadzone doświadczenie związane z zastosowaniem ograniczania ryzyka kraju i wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy oraz dalszej ważności i odpowiedniości ich szczególnego wpływu na stawki MPR.

a) nowych statków morskich o tonażu 100 GT lub większym, wykorzystywanych do przewozu towarów lub osób bądź do świadczenia usług specjalistycznych (np. statki rybackie, statki przetwórnie ryb, lodołamacze oraz pogłębiarki, które w sposób trwały, poprzez rodzaj napędu i kierowania (sterowania) wykazują wszystkie cechy charakterystyczne dla samodzielnej pływalności na pełnym morzu), holowników o mocy 365 kW lub większej oraz niewykończonych, posiadających zdolność pływania kadłubów statków. Niniejsze uzgodnienie sektorowe nie obejmuje okrętów wojskowych. Doki pływające i inne ruchome jednostki morskie nie zostały objęte niniejszym uzgodnieniem sektorowym, jednak w razie wystąpienia problemów z kredytami eksportowymi dla takich jednostek, uczestnicy uzgodnienia sektorowego (zwani dalej „uczestnikami”), po rozpatrzeniu uzasadnionych wniosków wniesionych przez któregokolwiek z uczestników, mogą podjąć decyzję o objęciu ich uzgodnieniem;

b) przekształcenia statku. Przekształcenie statku oznacza każde przekształcenie statku morskiego o tonażu powyżej 1 000 GT, pod warunkiem że czynności przekształcenia obejmują gruntowną zmianę systemu ładunku, kadłuba lub systemu napędu;

c)

a) Spłaty kapitału kredytu eksportowego dokonuje się w ratach równych, w regularnych odstępach czasu w trybie normalnym wynoszących 6 miesięcy, a maksymalnie 12 miesięcy.

b) Spłaty odsetek następują nie rzadziej niż co sześć miesięcy, przy czym pierwsza rata odsetek podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu.

c) W odniesieniu do kredytów eksportowych udzielonych w celu wsparcia transakcji leasingowych zamiast spłaty kapitału w ratach równych, określonej w lit. a), zastosować można spłatę kapitału wraz z odsetkami w ratach równych.

d) Odsetki przypadające do spłaty po dacie uruchomienia kredytu nie są kapitalizowane.

e) Uczestnik niniejszego uzgodnienia sektorowego zamierzający udzielić wsparcia w odniesieniu do spłaty odsetek na warunkach innych niż określone w lit. b) wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, zgodnie z załącznikiem VIII do Porozumienia.

a) Niniejsze uzgodnienie sektorowe jest poddawane, corocznie lub na wniosek dowolnego uczestnika, przeglądowi w kontekście Grupy Roboczej OECD ds. Przemysłu Stoczniowego, a uczestnikom Porozumienia przekazywane jest sprawozdanie.

b) W celu ułatwienia zapewnienia spójności i zgodności między Porozumieniem a niniejszym uzgodnieniem sektorowym, a także mając na uwadze charakter przemysłu stoczniowego, uczestnicy niniejszego uzgodnienia sektorowego oraz Porozumienia konsultują się ze sobą i koordynują swoje działania odpowiednio do potrzeb.

c) W przypadku podjęcia przez uczestników Porozumienia decyzji o zmianie Porozumienia, uczestnicy niniejszego uzgodnienia sektorowego („uczestnicy”) dokonują analizy takiej decyzji i oceniają jej znaczenie dla niniejszego uzgodnienia sektorowego. W czasie oczekiwania na takie ustalenie zmiany w Porozumieniu nie mają zastosowania do niniejszego uzgodnienia sektorowego. Jeżeli uczestnicy mogą przyjąć zmiany w Porozumieniu, przedstawiają oni na piśmie swoje stanowisko uczestnikom Porozumienia. Jeżeli uczestnicy nie mogą przyjąć zmian w Porozumieniu w zakresie, w jakim odnoszą się one do przemysłu stoczniowego, informują oni uczestników Porozumienia o swoich zastrzeżeniach i przeprowadzają z nimi konsultacje w celu znalezienia rozwiązania zaistniałych problemów. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia między takimi dwiema stronami rozstrzygające jest stanowisko uczestników dotyczące zastosowania zmian w odniesieniu do przemysłu stoczniowego.

a) opracować ilustrujący wykaz rodzajów statków, które są zasadniczo uznawane za niekomercyjne, z uwzględnieniem ograniczeń pomocy wiązanej ustanowionych w niniejszym Porozumieniu;

b) poddać przeglądowi postanowienia Porozumienia w odniesieniu do minimalnych progów stawek ubezpieczenia w celu włączenia ich do niniejszego uzgodnienia sektorowego;

c) przedyskutować, z zastrzeżeniem wyników odnośnych negocjacji międzynarodowych, włączenie innych ograniczeń dotyczących minimalnych stóp procentowych, w tym specjalnych stóp CIRR oraz stóp zmiennych;

d) poddać przeglądowi zastosowanie do niniejszego uzgodnienia sektorowego postanowień Porozumienia dotyczących transakcji project finance;

e) omówić kwestię tego, czy:

— datę spłaty pierwszej raty kapitału,

— koncepcję średniego ważonego czasu trwania okresu spłaty,

a) W niniejszym uzgodnieniu sektorowym określa się przepisy mające zastosowanie do oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych odnoszących się do umów dotyczących:

1) wywozu kompletnych elektrowni jądrowych lub ich części obejmujących wszystkie części składowe, wyposażenie, materiały i usługi, w tym szkolenie personelu bezpośrednio wymaganego do budowy i oddania do eksploatacji elektrowni jądrowych;

2) modernizacji istniejących elektrowni jądrowych w przypadkach, kiedy ogólna wartość modernizacji wynosi 80 mln SDR lub więcej, a okres gospodarczego wykorzystania elektrowni zostanie prawdopodobnie przedłużony o co najmniej przyznany okres spłaty. Jeżeli którekolwiek z tych kryteriów nie zostanie spełnione, Porozumienie nie ma zastosowania;

3) dostawy paliwa jądrowego i usług wzbogacania;

4) świadczenia usług w zakresie gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym.

b) Niniejsze uzgodnienie sektorowe nie ma zastosowania do:

1) pozycji znajdujących się poza terenem elektrowni jądrowej, za które zazwyczaj odpowiedzialny jest nabywca, w szczególności kosztów przygotowania terenu, dróg, pomieszczeń dla pracowników budowlanych, linii energetycznych, stacji przesyłowej ( 18 ) i zaopatrzenia w wodę, jak również kosztów powstałych w kraju nabywcy, wynikających z procedur uzyskiwania oficjalnych zezwoleń (np. zezwoleń na lokalizację, zezwoleń budowlanych, zezwoleń na załadunek paliwa);

2) podstacji, transformatorów i linii przesyłowych znajdujących się poza terenem elektrowni jądrowej;

3) oficjalnego wsparcia udzielonego w stosunku do likwidacji elektrowni jądrowej.

a) Maksymalny okres spłaty dla towarów i usług wymienionych w postanowieniach art. 1 lit. a) pkt 1 i 2 niniejszego uzgodnienia sektorowego wynosi 18 lat.

b) Maksymalny okres spłaty dla początkowego ładunku paliwa wynosi cztery lata od daty dostawy. Maksymalny okres spłaty dla kolejnych załadunków paliwa jądrowego wynosi dwa lata od daty dostawy.

c) Maksymalny okres spłaty dla trwałego składowania wypalonego paliwa jądrowego wynosi dwa lata.

d) Maksymalny okres spłaty dla wzbogacania i gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym wynosi pięć lat.

a) Uczestnicy stosują schemat spłaty kapitału i odsetek określony w poniższych pkt 1 lub 2:

1) spłaty kapitału dokonuje się w ratach równych;

2) spłaty kapitału wraz z odsetkami dokonuje się w ratach równych.

b) Spłaty kapitału i odsetek następują nie rzadziej niż co sześć miesięcy, przy czym pierwsza rata kapitału i odsetek podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu.

c) W wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach oficjalnego wsparcia dla towarów i usług, o których mowa w art. 1 lit. a) pkt 1 i 2 niniejszego uzgodnienia, można udzielać na warunkach innych niż warunki określone w lit. a) i b). Udzielenie takiego wsparcia może być uzasadnione brakiem czasowego zrównoważenia funduszy dostępnych dłużnikowi i profilu obsługi zadłużenia dostępnego w ramach harmonogramu równych, półrocznych spłat, i jest zgodne z następującymi kryteriami:

1) maksymalny okres spłaty wynosi 15 lat;

2) Żadna pojedyncza rata spłaty kapitału ani seria rat spłaty kapitału w okresie sześciu miesięcy nie może przekraczać 25 % kwoty kapitału kredytu;

3) kapitał spłacany jest nie rzadziej niż co 12 miesięcy. Pierwsza rata kapitału podlega spłacie nie później niż 12 miesięcy od daty uruchomienia kredytu, przy czym przed upływem tego samego terminu spłacone powinno zostać nie mniej niż 2 % kapitału kredytu;

4) odsetki spłacane są nie rzadziej niż co 12 miesięcy, przy czym pierwsza rata odsetek podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu;

5) maksymalny średni ważony czas trwania okresu spłaty nie przekracza dziewięciu lat.

d) Odsetki przypadające do spłaty po dacie uruchomienia kredytu nie są kapitalizowane.

a) Uczestnik wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 48 Porozumienia co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, jeżeli zamierza udzielić wsparcia zgodnie z postanowieniami niniejszego uzgodnienia sektorowego.

b) Jeżeli uczestnik powiadamiający zamierza udzielić wsparcia z okresem spłaty wynoszącym 15 lat lub zgodnie z art. 3 lit. c) niniejszego uzgodnienia sektorowego, odczekuje dodatkowe 10 dni kalendarzowych, jeżeli dowolny inny uczestnik zwróci się z wnioskiem o przeprowadzanie dyskusji w ciągu pierwszych 10 dni kalendarzowych.

c) Aby ułatwić dokonywanie przeglądu nagromadzonego doświadczenia, po dyskusji uczestnik informuje wszystkich pozostałych uczestników o swojej ostatecznej decyzji.

a) system minimalnych zmiennych stóp procentowych;

b) maksymalną kwotę oficjalnego wsparcia dla kosztów lokalnych.

a) Celem niniejszego uzgodnienia sektorowego jest stworzenie ram dla przewidywalnego, spójnego i przejrzystego korzystania z oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych w odniesieniu do transakcji sprzedaży lub leasingu statków powietrznych oraz innych towarów i usług określonych w art. 4 lit. a) poniżej. W ramach niniejszego uzgodnienia sektorowego dąży się do zapewnienia równych zasad w zakresie takich kredytów eksportowych, co ma promować konkurencję między eksporterami opartą na jakości i cenie wywożonych towarów i usług, a nie na najkorzystniejszych oficjalnie wspieranych warunkach finansowych.

b) W niniejszym uzgodnieniu sektorowym określa się najkorzystniejsze warunki, na jakich można udzielać oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych.

c) W tym celu w ramach niniejszego uzgodnienia sektorowego dąży się do ustanowienia równowagi, która na wszystkich rynkach umożliwi:

1) wyrównanie finansowych warunków konkurencji między uczestnikami;

2) zneutralizowanie wśród uczestników działania oficjalnego wsparcia jako czynnika istotnego przy wyborze spośród konkurujących towarów i usług określonych w art. 4 lit. a) poniżej; oraz

3) zapobiegnięcie zakłóceniom konkurencji między uczestnikami niniejszego uzgodnienia sektorowego i wszelkimi innymi źródłami finansowania.

d) Uczestnicy niniejszego uzgodnienia sektorowego (uczestnicy) potwierdzają, że postanowienia zawarte w niniejszym uzgodnieniu sektorowym opracowano wyłącznie do celów niniejszego uzgodnienia sektorowego i nie naruszają one innych części Porozumienia w sprawie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych („Porozumienie”) ani ich zmian.

a) Niniejsze uzgodnienie sektorowe stosuje się do wszelkiego oficjalnego wsparcia udzielanego przez rząd lub w imieniu rządu o okresie spłaty wynoszącym dwa lata lub więcej w odniesieniu do wywozu:

1) nowych cywilnych statków powietrznych oraz silników instalowanych w takich statkach powietrznych, w tym wyposażenia zapewnionego przez nabywcę;

2) używanych, przekształconych i odnowionych cywilnych statków powietrznych oraz silników instalowanych w takich statkach powietrznych, w tym wyposażenia zapewnionego przez nabywcę;

3) silników zapasowych;

4) części zamiennych do cywilnych statków powietrznych i silników;

5) umów dotyczących konserwacji i obsługi cywilnych statków powietrznych i silników;

6) przekształcenia, znacznych modyfikacji i renowacji cywilnego statku powietrznego;

7) zestawów części do silników.

b) Oficjalne wsparcie może być udzielane w różnych formach:

1) gwarancji kredytu eksportowego lub jego ubezpieczenia (czysta ochrona ubezpieczeniowa);

2) oficjalnego wsparcia finansowego:

— bezpośredniego kredytu/finansowania oraz refinansowania, lub

— subsydiowania stopy procentowej;

c) Niniejsze uzgodnienie sektorowe nie ma zastosowania do oficjalnego wsparcia dla:

1) wywozu nowych lub używanych wojskowych statków powietrznych i powiązanych towarów i usług wymienionych w lit. a), w tym do użytku wojskowego;

2) nowych lub używanych symulatorów lotu.

a) Do celów niniejszego uzgodnienia sektorowego terminem nowy statek powietrzny określa się:

1) statek powietrzny, w tym wyposażenie zapewnione przez nabywcę oraz silniki zainstalowane w takim statku powietrznym, stanowiący własność producenta, który nie został dostarczony ani nie był poprzednio używany zgodnie ze swoim przeznaczeniem, jakim jest przewóz pasażerów lub towarów, oraz

2) silniki zapasowe i części zamienne, o ile są uważane za część pierwotnego zamówienia na statek powietrzny zgodnie z postanowieniami art. 20 lit. a).

b) Niezależnie od postanowień lit. a) uczestnik może udzielać wsparcia w odniesieniu do warunków właściwych dla nowych statków powietrznych w transakcjach, w których za uprzednią wiedzą takiego uczestnika wykorzystano tymczasowe porozumienia dotyczące finansowania, ponieważ udzielenie oficjalnego wsparcia uległo opóźnieniu; takie opóźnienie nie może być dłuższe niż 18 miesięcy. W takich przypadkach okres spłaty i data ostatecznej spłaty są takie same jak w przypadku sprzedaży lub leasingu statków powietrznych przy oficjalnym wsparciu udzielonym już od dnia pierwotnej dostawy takich statków powietrznych.

a) W przypadku transakcji z udziałem nabywców/kredytobiorców zaklasyfikowanych do kategorii ryzyka 1 (wg tabeli 1 w dodatku II) uczestnicy:

1) wymagają minimalnej zaliczki w wysokości 20 % ceny netto statku powietrznego w dniu lub przed dniem uruchomienia kredytu;

2) nie mogą udzielać oficjalnego wsparcia przekraczającego 80 % ceny netto statku powietrznego.

b) W przypadku transakcji z udziałem nabywców/kredytobiorców zaklasyfikowanych do kategorii ryzyka 2–8 (wg tabeli 1 w dodatku II) uczestnicy:

1) wymagają minimalnej zaliczki w wysokości 15 % ceny netto statku powietrznego w dniu lub przed dniem uruchomienia kredytu;

2) nie mogą udzielać oficjalnego wsparcia przekraczającego 85 % ceny netto statku powietrznego.

c) Uczestnik stosujący art. 8 lit. b) ogranicza maksymalną kwotę oficjalnego wsparcia o kwotę kapitału rat uznawanych za wymagalne od daty uruchomienia kredytu, tak aby zagwarantować, że w momencie wypłacenia kredytu kwota pozostająca do spłaty jest taka sama, jak w przypadku gdyby oficjalne wsparcie kredytu eksportowego zostało udzielone w momencie dostawy. W takich okolicznościach uczestnik powinien otrzymać wniosek o udzielenie oficjalnego wsparcia przed dostawą.

a) W odniesieniu do kwoty kredytu objętej oficjalnym wsparciem uczestnicy udzielający oficjalnego wsparcia naliczają stawkę nie mniejszą niż minimalna stawka ubezpieczenia określona zgodnie z dodatkiem II.

b) W razie potrzeby uczestnicy korzystają z uzgodnionego modelu konwersji stawki ubezpieczenia, aby dokonać konwersji między rocznymi spreadami obliczonymi na podstawie kwoty oficjalnego wsparcia pozostającej do spłaty i pojedynczymi płatnymi z góry stawkami ubezpieczenia obliczonymi na podstawie pierwotnej kwoty oficjalnego wsparcia.

a) Dla wszystkich nowych statków powietrznych maksymalny okres spłaty wynosi 12 lat.

b) W drodze wyjątku i z zastrzeżeniem powiadomienia z wyprzedzeniem dopuszcza się maksymalny okres spłaty do 15 lat. W takim przypadku zastosowanie ma dopłata w wysokości 35 % do minimalnych stawek ubezpieczenia, obliczona zgodnie z dodatkiem II.

c) Nie jest możliwe wydłużenie okresu spłaty poprzez podział praw w ramach zabezpieczenia na zasadzie pari passu z kredytodawcami komercyjnymi w odniesieniu do oficjalnie wspieranego kredytu eksportowego.

a) Uczestnicy stosują schemat spłaty kapitału i odsetek określony w pkt 1 lub 2.

1) Spłaty kapitału wraz z odsetkami dokonuje się w ratach równych:

— raty spłaca się nie rzadziej niż co trzy miesiące, a pierwsza rata podlega spłacie nie później niż trzy miesiące od daty uruchomienia kredytu,

— ewentualnie, z zastrzeżeniem powiadomienia z wyprzedzeniem, raty spłaca się co sześć miesięcy, a pierwsza rata podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu. W takim przypadku zastosowanie ma dopłata w wysokości 15 % do minimalnych stawek ubezpieczenia, obliczona zgodnie z dodatkiem II.

— W przypadku transakcji o zmiennej stopie procentowej plan spłaty kapitału ustala się na cały okres, nie więcej niż pięć dni roboczych przed datą wypłacenia, na podstawie zmiennej stopy procentowej lub stopy swapowej obowiązującej w tym momencie.

2) Spłaty kapitału dokonuje się w ratach równych wraz z odsetkami płatnymi od zmniejszających się sald:

— raty spłaca się nie rzadziej niż co trzy miesiące, a pierwsza rata podlega spłacie nie później niż trzy miesiące od daty uruchomienia kredytu,

— ewentualnie, z zastrzeżeniem powiadomienia z wyprzedzeniem, raty spłaca się co sześć miesięcy, a pierwsza rata podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu. W takim przypadku zastosowanie ma dopłata w wysokości 15 % do minimalnych stawek ubezpieczenia, obliczona zgodnie z dodatkiem II.

b) Niezależnie od postanowień powyższej lit. a) oraz z zastrzeżeniem powiadomienia z wyprzedzeniem spłata kapitału może obejmować końcową płatność wszystkich kwot pozostających do spłaty w określonym dniu. W takim przypadku spłata kapitału przed dokonaniem końcowej płatności będzie przebiegać w sposób określony w lit. a) powyżej w oparciu o okres amortyzacji nie dłuższy niż maksymalny okres spłaty dozwolony w odniesieniu do wspieranych towarów i usług.

c) Niezależnie od postanowień powyższej lit. a) struktura spłaty kapitału może się opierać na warunkach mniej korzystnych dla dłużnika.

d) Odsetki przypadające do spłaty po dacie uruchomienia kredytu nie są kapitalizowane.

a) Zgodnie z postanowieniami zawartymi w dodatku III uczestnicy udzielający oficjalnego wsparcia finansowego stosują albo minimalną zmienną stopę procentową, albo minimalną stałą stopę procentową.

b) W przypadku samolotów odrzutowych o cenie netto wynoszącej co najmniej 35 mln USD oficjalnego wsparcia finansowego na podstawie stopy CIRR udziela się tylko w wyjątkowych przypadkach. Uczestnik zamierzający udzielić takiego wsparcia powiadamia wszystkich pozostałych uczestników co najmniej 20 dni kalendarzowych przed podjęciem ostatecznego zobowiązania, wskazując kredytobiorcę.

c) Odsetki nie obejmują żadnych płatności w formie składki, o której mowa w art. 11 powyżej, oraz opłat, o których mowa w art. 16 poniżej.

a) Z zastrzeżeniem ograniczeń związanych z okresem utrzymywania składki uczestnicy udzielający oficjalnego wsparcia w formie czystej ochrony ubezpieczeniowej naliczają opłatę za utrzymywanie składki od niewykorzystanej części oficjalnego wsparcia w okresie utrzymywania składki w następujący sposób:

1) za pierwsze sześć miesięcy okresu utrzymywania: zero punktów bazowych w skali roku;

2) za drugie sześć miesięcy okresu utrzymywania: 12,5 punktów bazowych w skali roku;

3) za trzecie i ostatnie sześć miesięcy okresu utrzymywania: 25 punktów bazowych w skali roku.

b) Uczestnicy udzielający oficjalnego wsparcia w formie bezpośrednich kredytów/finansowania naliczają następujące opłaty:

1) opłata z tytułu Porozumienia/opłata strukturalna: 25 punktów bazowych od wypłaconej kwoty przypadającej do spłaty w momencie każdego wypłacenia;

2) opłata za zaangażowanie środków i opłata za utrzymywanie składki: 20 punktów bazowych w skali roku za niewykorzystaną część oficjalnego wspieranego kredytu eksportowego w okresu utrzymywania składki, płatne z dołu;

3) opłata administracyjna: pięć punktów bazowych w skali roku od pozostającej do spłaty kwoty objętej oficjalnym wsparciem, płatne z dołu. Ewentualnie uczestnicy mogą zdecydować się na uiszczenie tej opłaty z góry od wypłaconej kwoty w momencie każdej wypłaty zgodnie z postanowieniami art. 11 lit. b).

a) Z zastrzeżeniem lit. b), maksymalny okres spłaty w odniesieniu do używanych statków powietrznych ustala się zgodnie z wiekiem statku powietrznego, według poniższej tabeli:

b) Pod warunkiem że transakcja spełnia wszystkie wymogi określone w art. 19 dodatku II oraz pod warunkiem że oficjalne wsparcie dotyczące przekształcenia, o ile zostało udzielone, nie było przewidziane zgodnie z art. 21 lit. a), maksymalne okresy spłaty w odniesieniu do statków powietrznych, które zostały przekształcone, ustala się zgodnie z okresem, jaki upłynął od daty przekształcenia, oraz zgodnie z wiekiem statku powietrznego, według poniższej tabeli:

a) Oficjalnego wsparcia w odniesieniu do silników zapasowych zakupionych lub zamówionych w związku z silnikami, które mają zostać zainstalowane w nowym statku powietrznym, można udzielić na takich samych warunkach jak w odniesieniu do statku powietrznego.

b) Oficjalnego wsparcia w odniesieniu do części zamiennych zakupionych razem z nowym statkiem powietrznym można udzielić na takich samych warunkach jak w odniesieniu do statku powietrznego, do maksymalnej wysokości 5 % ceny netto nowego statku powietrznego i zainstalowanych silników; lit. d) ma zastosowanie do oficjalnego wsparcia w odniesieniu do części zamiennych w wysokości powyżej progu 5 %.

c) W przypadku gdy silniki zapasowe nie są kupowane razem z nowym statkiem powietrznym, maksymalny okres spłaty wynosi osiem lat. W odniesieniu do silników zapasowych o wartości jednostkowej wynoszącej 10 mln USD lub więcej, okres spłaty może zostać przedłużony do 10 lat, pod warunkiem że transakcja spełnia wszystkie wymogi określone w art. 19 dodatku II.

d) W przypadku gdy inne części zamienne nie są kupowane razem z nowym statkiem powietrznym, maksymalny okres spłaty wynosi:

1) pięciu lat w przypadku umowy o wartości 5 mln USD lub więcej;

2) dwóch lat w przypadku umowy o wartości mniejszej niż 5 mln USD.

a) Jeżeli transakcja dotycząca przekształcenia:

1) jest wyceniona na przynajmniej 5 mln USD oraz

— spełnia wszystkie wymogi określone w art. 19 dodatku II, uczestnik może udzielić oficjalnego wsparcia z okresem spłaty do ośmiu lat,

— nie spełnia wszystkich wymogów określonych w art. 19 dodatku II, uczestnik może udzielić oficjalnego wsparcia z okresem spłaty do pięciu lat;

2) jest wyceniona na mniej niż 5 mln USD, uczestnik może udzielić oficjalnego wsparcia z okresem spłaty do dwóch lat.

b) Jeżeli transakcja dotyczy znacznych modyfikacji lub renowacji, uczestnik może udzielić oficjalnego wsparcia z okresem spłaty do:

1) pięciu lat w przypadku umowy o wartości przynajmniej 5 mln USD;

2) dwóch lat w przypadku umowy o wartości mniejszej niż 5 mln USD.

a) W ciągu miesiąca od daty podjęcia ostatecznego zobowiązania uczestnik przedstawia informacje wymagane w dodatku IV wszystkim pozostałym uczestnikom wraz z kopią dla Sekretariatu.

b) W celu ustanowienia marży referencyjnej zgodnie z art. 8 lit. b) dodatku III informacje na temat marży w ramach czystej ochrony ubezpieczeniowej, jak wskazano w art. 8 lit. c) i d) dodatku III, przedstawia się Sekretariatowi nie później niż pięć dni po zakończeniu każdego miesiąca.

a) Uczestnik może zwrócić się do innego uczestnika o informacje na temat korzystania z jego oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych w odniesieniu do transakcji sprzedaży lub leasingu statków powietrznych objętych niniejszym uzgodnieniem sektorowym.

b) Uczestnik, który otrzymał wniosek o udzielenie oficjalnego wsparcia, może skierować zapytanie do innego uczestnika, informując jednocześnie o najbardziej korzystnych warunkach kredytowych, na wsparcie których wyraża gotowość.

c) Uczestnik do którego skierowane jest zapytanie, odpowiada na nie w ciągu siedmiu dni kalendarzowych w możliwie najbardziej wyczerpujący sposób. Odpowiedź powinna zawierać możliwie najpełniejsze wskazówki, jakich uczestnik może udzielić na temat decyzji, którą prawdopodobnie podejmie. W razie potrzeby pełna odpowiedź zostaje przesłana w najwcześniejszym możliwym terminie.

d) Kopie wszystkich zapytań i odpowiedzi przesyła się do Sekretariatu.

a) W sytuacji konkurencyjnej uczestnik może złożyć wniosek o konsultacje bezpośrednie z jednym lub kilkoma uczestnikami.

b) Uczestnik wyraża zgodę na taki wniosek w ciągu dziesięciu dni roboczych.

c) Konsultacje odbywają się w najwcześniejszym możliwym terminie po upływie 10 dni roboczych.

d) Przewodniczący wraz z Sekretariatem koordynuje wszelkie działania podejmowane w rezultacie przeprowadzonego spotkania. Sekretariat natychmiast udostępnia wszystkim uczestnikom informacje o wynikach konsultacji.

a) Uczestnik (uczestnik inicjujący) mający uzasadnione podstawy, by uważać, że warunki finansowe oferowane przez innego uczestnika (uczestnika odpowiadającego) są bardziej atrakcyjne niż warunki przewidziane w niniejszym uzgodnieniu sektorowym, informuje o tym Sekretariat, a Sekretariat natychmiast udostępnia taką informację uczestnikowi odpowiadającemu.

b) Uczestnik odpowiadający wyjaśnia warunki finansowe rozważanego oficjalnego wsparcia w terminie pięciu dni roboczych od udostępnienia informacji przez Sekretariat.

c) Po wyjaśnieniu przez uczestnika odpowiadającego uczestnik inicjujący może domagać się zorganizowania przez Sekretariat w terminie pięciu dni roboczych specjalnego spotkania konsultacyjnego w celu omówienia sprawy.

d) Uczestnik odpowiadający oczekuje na wyniki konsultacji, które zostaną przedstawione w dniu takich konsultacji przed kontynuacją przedmiotowej transakcji.

a) Propozycje dotyczące uzgodnionych warunków są kierowane jedynie do Sekretariatu. Tożsamość inicjatora nie zostaje ujawniona w rejestrze uzgodnionych warunków w biuletynie informacyjnym OLIS. Sekretariat jednak może ujawnić ustnie tożsamość inicjatora uczestnikowi na jego wniosek. Sekretariat odnotowuje takie wnioski.

b) Propozycja dotycząca uzgodnionych warunków jest datowana i ma następujący format:

1) numer referencyjny, po którym następują słowa „Uzgodnione warunki”;

2) nazwa kraju importującego i nabywcy/kredytobiorcy;

3) nazwa lub opis transakcji, możliwie najdokładniejszy w celu jej wyraźnej identyfikacji;

4) propozycja dotycząca uzgodnionych warunków w odniesieniu do najkorzystniejszych warunków podlegających wsparciu;

5) przynależność państwowa i nazwy znanych konkurujących oferentów;

6) data zamknięcia oferty oraz numer przetargu, jeżeli jest znany;

7) pozostałe istotne informacje, w tym powody zaproponowania uzgodnionych warunków i w razie potrzeby szczególne okoliczności.

a) Odpowiedzi udziela się w terminie 20 dni kalendarzowych, aczkolwiek zachęca się uczestników, aby odpowiadali na propozycje dotyczące uzgodnionych warunków możliwie najszybciej.

b) Odpowiedź może mieć formę przyjęcia, odrzucenia, prośby o udzielenie dodatkowych informacji, propozycji zmiany uzgodnionych warunków lub alternatywnej propozycji dotyczącej uzgodnionych warunków.

c) Jeśli dany uczestnik nie udziela odpowiedzi lub informuje, iż nie zajmuje stanowiska, uznaje się, że akceptuje on propozycję dotyczącą uzgodnionych warunków.

a) Po upływie 20 dni kalendarzowych Sekretariat informuje wszystkich uczestników o statusie propozycji dotyczącej uzgodnionych warunków. Jeżeli nie wszyscy uczestnicy przyjęli uzgodnione warunki, ale też żaden uczestnik ich nie odrzucił, propozycja pozostaje otwarta przez kolejne osiem dni kalendarzowych.

b) Po upływie wspomnianego kolejnego okresu uważa się, że uczestnik, który w wyraźny sposób nie odrzucił propozycji dotyczącej uzgodnionych warunków, zaakceptował ją. Jednakże uczestnik, w tym uczestnik inicjujący, może uzależnić przyjęcie uzgodnionych warunków od wyraźnego ich przyjęcia przez jednego lub więcej uczestników.

c) Jeżeli uczestnik nie akceptuje jednego lub większej liczby elementów uzgodnionych warunków, uczestnik ten domyślnie akceptuje wszystkie pozostałe elementy.

a) Jeżeli uczestnik inicjujący oraz uczestnik, który zaproponował zmianę lub alternatywę, nie są w stanie osiągnąć porozumienia w sprawie uzgodnionych warunków w terminie dodatkowych ośmiu dni kalendarzowych, o których mowa w art. 30 powyżej, powyższy okres może zostać przedłużony za obopólną zgodą. Sekretariat informuje wszystkich uczestników o każdym takim przedłużeniu.

b) Uzgodnione warunki, które nie zostały przyjęte, mogą zostać ponownie rozpatrzone z wykorzystaniem procedur określonych w art. 28–30. W takich okolicznościach uczestnicy nie są związani swoją pierwotną decyzją.

a) O ile nie uzgodniono inaczej przyjęte uzgodnione warunki obowiązują przez okres dwóch lat od daty ich wejścia w życie, o ile Sekretariat nie zostanie poinformowany, że uzgodnione warunki nie są już przedmiotem zainteresowania uczestników, co zostało przyjęte przez wszystkich uczestników.

b) Jeżeli uczestnik wystąpi o przedłużenie ich ważności w ciągu 14 dni kalendarzowych od daty upływu pierwotnego terminu ważności i w przypadku braku sprzeciwu uzgodnione warunki obowiązują przez dalszy okres dwóch lat; kolejne przedłużenia mogą zostać uzgodnione w drodze takiej samej procedury.

c) Sekretariat monitoruje status uzgodnionych warunków i na bieżąco odpowiednio informuje uczestników, poprzez prowadzenie wykazu „Status obowiązujących uzgodnionych warunków” w systemie OLIS. Zgodnie z powyższym Sekretariat między innymi publikuje kwartalny wykaz uzgodnionych warunków, które wygasną w następnym kwartale.

d) Na wniosek kraju niebędącego uczestnikiem, które produkuje konkurencyjne statki powietrzne, Sekretariat udostępnia temu krajowi obowiązujące uzgodnione warunki.

a) Uwzględniając międzynarodowe zobowiązania uczestnika, uczestnik może dopasować warunki finansowe oficjalnego wsparcia oferowane przez kraj niebędący uczestnikiem.

b) W przypadku dopasowania niezgodnych warunków oferowanych przez kraj niebędący uczestnikiem:

1) uczestnik dopasowujący dokłada wszelkich starań, aby zweryfikować takie warunki;

2) uczestnik dopasowujący informuje Sekretariat i wszystkich pozostałych uczestników o charakterze i wynikach swoich działań, jak również o warunkach, które zamierza objąć wsparciem, co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania;

3) jeżeli uczestnik konkurujący zwróci się z wnioskiem o przeprowadzenie dyskusji w takim okresie 10 dni kalendarzowych, uczestnik dopasowujący odczekuje dodatkowe 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania w odniesieniu do takich warunków.

c) Jeżeli uczestnik dopasowujący zmienia warunki lub wycofuje się z zamiaru udzielenia wsparcia zgodnie z warunkami określonymi w powiadomieniu, niezwłocznie informuje o tym odpowiednio wszystkich pozostałych uczestników.

a) Sekretariat monitoruje wprowadzanie w życie postanowień niniejszego uzgodnienia sektorowego i co roku przedkłada sprawozdanie uczestnikom.

b) Zgodnie z postanowieniami art. 24 lit. a) i dodatku IV zgłoszeniu podlega każda transakcja uznana za kwalifikowalną zgodnie z art. 39 lit. a).

c) Zgodnie z postanowieniami art. 24 lit. a) i dodatku IV zgłoszeniu podlega każda transakcja uznana za kwalifikowalną zgodnie z art. 39 lit. b), a ponadto:

1) uczestnik zgłaszający wskazuje powiązanie między taką transakcją a wykazem przejściowym;

2) wykazy przejściowe podlegają monitorowaniu co pół roku; w związku z tym Sekretariat spotyka się z każdym uczestnikiem w celu:

— monitorowania liczby wiążących zamówień zarejestrowanych w wykazach przejściowych, które zostały zrealizowane,

— zaktualizowania na kolejny rok harmonogramu dostaw w odniesieniu do transakcji zarejestrowanych w wykazach przejściowych,

— zidentyfikowania zamówień zarejestrowanych w wykazach przejściowych, których przedmiot z jakiegokolwiek powodu nie został lub nie może zostać dostarczany nabywcy figurującemu w takich wykazach przejściowych. Każde takie zamówienie zostaje usunięte z wykazu przejściowego i nie może zostać przeniesione w żaden sposób na innego nabywcę.

a) Uczestnicy dokonują przeglądu niniejszego uzgodnienia sektorowego w następujący sposób:

1) w roku kalendarzowym 2019 i następnie co cztery lata, w każdym przypadku z zachowaniem powiadomienia z trzymiesięcznym wyprzedzeniem przez Sekretariat;

2) na wniosek uczestnika po odbyciu stosownych konsultacji, pod warunkiem że Sekretariat udzielił powiadomienia z trzymiesięcznym wyprzedzeniem, a uczestnik wnioskujący przedstawił pisemne wyjaśnienie przyczyny i celów przeglądu, jak również podsumowanie konsultacji poprzedzających jego wniosek;

3) warunki aktualizacji minimalnych stawek ubezpieczenia i minimalnych stóp procentowych są określone odpowiednio w dodatku II i III;

4) opłaty określone w art. 16 stanowią część przeglądu.

b) Przegląd określony w lit. a) pkt 1 powyżej obejmuje:

1) zakres, w jakim cele niniejszego uzgodnienia sektorowego, określone w art. 1 powyżej, zostały osiągnięte, oraz wszelkie inne kwestie, które uczestnik chciałby omówić;

2) w świetle elementów wymienionych w lit. b) pkt 1) powyżej, ustalenie, czy zmiany dotyczącego dowolnego aspektu niniejszego uzgodnienia sektorowego są uzasadnione.

c) Uznając znaczenie procesu przeglądu dla zapewnienia dalszej zgodności warunków niniejszego uzgodnienia sektorowego z potrzebami uczestników, każdy uczestnik zastrzega sobie prawo do wycofania się z niniejszego uzgodnienia sektorowego zgodnie z art. 40 poniżej.

a) analiza praktyk uczestników w zakresie udzielania oficjalnego wsparcia przed datą uruchomienia kredytu;

b) przepisy mające zastosowanie do pożyczek pośrednich;

c) przedłużenie maksymalnych okresów spłaty zgodnie z art. 19 w odniesieniu do używanych statków powietrznych, które przeszły znaczną renowację przed sprzedażą;

d) przedłużenie maksymalnych okresów spłaty zgodnie z art. 21 w przypadku umów o większej wartości;

e) przepisy mające zastosowanie do „renowacji” (art. 21) i „usług” (art. 22);

f) procedura kwalifikowania się na mocy konwencji kapsztadzkiej;

g) definicja „zainteresowanego uczestnika”.

a) Uczestnicy mogą udzielać oficjalnego wsparcia na warunkach określonych w uzgodnieniu sektorowym dotyczącym statków powietrznych, które weszło w życie w dniu 1 lipca 2007 r. („uzgodnienie sektorowe z 2007 r.”), jeżeli spełnione są następujące warunki:

1) towary i usługi są przedmiotem wiążącej umowy zawartej nie później niż w dniu 31 grudnia 2010 r.;

2) towary i usługi zostają fizycznie dostarczone nie później niż do dnia 31 grudnia 2012 r. w przypadku statków powietrznych należących do kategorii 1 zgodnie z uzgodnieniem sektorowym z 2007 r. oraz do dnia 31 grudnia 2013 r. w przypadku statków powietrznych należących do kategorii 2 i 3 zgodnie z uzgodnieniem sektorowym z 2007 r.;

3) w odniesieniu do każdego zgłoszonego zobowiązania ostatecznego naliczana jest opłata za zaangażowanie środków w wysokości 20 punktów bazowych rocznie, począwszy od daty zobowiązania ostatecznego lub dnia 31 stycznia 2011 r. (statki powietrzne należące do kategorii 1 zgodnie z uzgodnieniem sektorowym z 2007 r.)/30 czerwca 2011 r. (statki powietrzne należące do kategorii 2 i 3 zgodnie z uzgodnieniem sektorowym z 2007 r.) – w zależności od tego, która data przypada wcześniej – do momentu dostarczenia statków powietrznych. Wspomnianą opłatę za zaangażowanie środków pobiera się zamiast opłat określonych w art. 17 lit. a) i art. 17 lit. b) pkt 2 uzgodnienia sektorowego z 2007 r. Opłata ta jest pobierana dodatkowo poza naliczoną składką minimalną.

b) Uczestnicy mogą udzielać oficjalnego wsparcia na warunkach mających zastosowanie przed wejściem w życie niniejszego uzgodnienia sektorowego, jeżeli spełnione są następujące warunki:

1) towary i usługi są przedmiotem wiążącej umowy zawartej nie później niż w dniu 31 grudnia 2010 r.;

2) takie oficjalne wsparcie ogranicza się do dostaw 69 statków powietrznych należących do kategorii 1 zgodnie z uzgodnieniem sektorowym z 2007 r. na uczestnika i 92 statków powietrznych należących do kategorii 2 zgodnie z uzgodnieniem sektorowym z 2007 r. na uczestnika;

3) z warunków określonych w niniejszym punkcie można skorzystać, jeżeli statki powietrzne, o których mowa w lit. b) pkt 2 powyżej, są zarejestrowane w wykazach (zwanych dalej „wykazami przejściowymi”), które podlegają zgłoszeniu przez uczestników do Sekretariatu przed wejściem w życie niniejszego uzgodnienia sektorowego. Takie wykazy przejściowe zawierają:

— modele i numery statków powietrznych,

— wstępne terminy dostaw,

— tożsamość nabywców,

— system mający zastosowanie (uzgodnienie sektorowe dotyczące statków powietrznych obowiązujące przed uzgodnieniem sektorowym z 2007 r. lub uzgodnienie sektorowe z 2007 r.).

4) Informacje zawarte w tiret pierwszym, drugim i czwartym powyżej udostępnia się wszystkim uczestnikom; informacjami zawartymi w tiret trzecim zarządzają wyłącznie Sekretariat i Przewodniczący.

5) W odniesieniu do każdego statku powietrznego figurującego w wykazach przejściowych:

— jeżeli oficjalnego wsparcia udziela się na mocy uzgodnienia sektorowego dotyczącego statków powietrznych obowiązującego przed uzgodnieniem sektorowym z 2007 r., naliczana jest opłata za zaangażowanie środków w wysokości 35 punktów bazowych rocznie, począwszy od daty zobowiązania ostatecznego lub dnia 31 marca 2011 r. – w zależności od tego, która data przypada wcześniej – do momentu dostarczenia statków powietrznych. Ponadto naliczona składka minimalna wynosi nie mniej niż 3 % i jest płatna z góry,

— jeżeli oficjalnego wsparcia udziela się na mocy uzgodnienia sektorowego z 2007 r., naliczana jest opłata za zaangażowanie środków w wysokości 20 punktów bazowych rocznie, począwszy od daty zobowiązania ostatecznego lub dnia 30 czerwca 2011 r. – w zależności od tego, która data przypada wcześniej – do momentu dostarczenia statku powietrznego,

— opłata za zaangażowanie środków określona w obu powyższych tiret pobierana jest zamiast opłat określonych w art. 17 lit. a) i art. 17 lit. b) pkt 2 uzgodnienia sektorowego z 2007 r. Opłata ta jest pobierana dodatkowo poza naliczoną składką minimalną.

6) Uczestnicy mogą udzielać oficjalnego wsparcia kredytów eksportowych na warunkach określonych w uzgodnieniu sektorowym dotyczącym statków powietrznych obowiązującym przed uzgodnieniem sektorowym z 2007 r. jedynie w odniesieniu do dostaw statków powietrznych zaplanowanych do realizacji najpóźniej do dnia 31 grudnia 2010 r. włącznie zgodnie z wiążącymi umowami zawartymi nie później niż w dniu 30 kwietnia 2007 r. i zgłoszonymi do Sekretariatu nie później niż w dniu 30 czerwca 2007 r.

c) Wdrażanie niniejszego artykułu monitoruje się zgodnie z postanowieniami art. 35 lit. b) i lit. c).

1. Uczestnicy zachęcają kraje niebędące uczestnikami, które rozwijają zdolność produkcyjną w zakresie cywilnych statków powietrznych, do stosowania warunków niniejszego uzgodnienia sektorowego. W tym kontekście uczestnicy zapraszają kraje niebędące uczestnikami do wspólnego dialogu na temat warunków przystąpienia do uzgodnienia sektorowego dotyczącego statków powietrznych.

2. Sekretariat powinien zapewnić udzielenie pełnych informacji na temat warunków uczestnictwa w niniejszym uzgodnieniu sektorowym krajowi niebędącemu uczestnikiem, zainteresowanemu uczestnictwem w niniejszym uzgodnieniu sektorowym.

3. Następnie uczestnicy zaproszą kraj niebędący uczestnikiem do udziału w działaniach związanych z realizacją niniejszego uzgodnienia sektorowego oraz do udziału w istotnych posiedzeniach w charakterze obserwatora. Takie zaproszenie jest ważne przez maksymalnie dwa lata i można je jednorazowo odnowić na kolejne dwa lata. W tym okresie zachęca się kraj niebędący uczestnikiem do przedstawienia przeglądu jego systemu kredytów eksportowych, w szczególności w odniesieniu do wywozu cywilnych statków powietrznych.

4. Pod koniec tego okresu kraj niebędący uczestnikiem deklaruje, czy pragnie zostać uczestnikiem niniejszego uzgodnienia sektorowego i przestrzegać jego warunków; w przypadku takiego potwierdzenia kraj niebędący uczestnikiem co roku wnosi wkład w koszty związane z wdrażaniem niniejszego uzgodnienia sektorowego.

5. Zainteresowany kraj niebędący uczestnikiem zostaje uznany za uczestnika 30 dni roboczych po udzieleniu potwierdzenia, o którym mowa w art. 4 niniejszego dodatku.

1. Uczestnicy uzgodnili wykaz klasyfikacji ryzyka („wykaz”) dla nabywców/kredytobiorców; taka klasyfikacja ryzyka odzwierciedla rating kredytowy uprzywilejowanych niezabezpieczonych instrumentów nabywców/kredytobiorców bazujący na wspólnej skali ratingowej, takiej jak np. skala wykorzystywana przez jedną z agencji ratingowych.

2. Klasyfikację ryzyka opracują wyznaczeni przez uczestników eksperci w odniesieniu do kategorii ryzyka określonych w tabeli 1 niniejszego dodatku.

3. Wykaz jest wiążący na każdym etapie transakcji (np. na etapie kampanii i dostawy), z zastrzeżeniem postanowień art. 15 niniejszego dodatku.

4. Wykaz opracowują i uzgadniają uczestnicy przed wejściem w życie niniejszego uzgodnienia sektorowego; wykaz prowadzi Sekretariat i udostępnia wszystkim uczestnikom na zasadzie poufności.

5. Na wniosek kraju niebędącego uczestnikiem zajmującego się produkcją statków powietrznych Sekretariat może, na zasadzie poufności, udzielić informacji na temat klasyfikacji ryzyka nabywcy/kredytobiorcy; w takim przypadku Sekretariat informuje wszystkich uczestników o takim wniosku. Kraj niebędący uczestnikiem może w dowolnym momencie zaproponować Sekretariatowi rozszerzenie wykazu. Kraj niebędący uczestnikiem, proponujący rozszerzenie wykazu, może uczestniczyć w procedurze klasyfikacji ryzyka na takich zasadach jak zainteresowany uczestnik.

6. Z zastrzeżeniem postanowień art. 15 niniejszego dodatku wykaz można aktualizować doraźnie, w przypadku gdy uczestnik zasygnalizuje w dowolny sposób zamiar zastosowania klasyfikacji ryzyka innej niż klasyfikacja zawarta w wykazie albo gdy uczestnik potrzebuje klasyfikacji ryzyka dla nabywcy/kredytobiorcy, który nie znajduje się jeszcze w wykazie ( 19 ) ( 20 ).

7. Każdy uczestnik, zanim zastosuje alternatywną lub nową klasyfikację ryzyka, wysyła wniosek do Sekretariatu o aktualizację wykazu na podstawie alternatywnej lub nowej klasyfikacji ryzyka. Sekretariat przekaże ten wniosek wszystkim uczestnikom w terminie dwóch dni roboczych, nie ujawniając tożsamości uczestnika, który przedstawił wniosek.

8. Zainteresowani uczestnicy mają dziesięć ( 21 ) dni roboczych na zaakceptowanie lub zakwestionowanie propozycji zmiany w wykazie; nieudzielenie odpowiedzi w tym terminie uznaje się za akceptację wniosku. Jeżeli do zakończenia tego 10-dniowego okresu wniosek nie został zakwestionowany, proponowaną zmianę w wykazie uznaje się za zaakceptowaną. Sekretariat odpowiednio zmieni wykaz i wyśle wiadomość w systemie OLIS w ciągu pięciu dni roboczych; zmieniony wykaz obowiązuje od daty przesłania takiej wiadomości.

9. W przypadku zakwestionowania proponowanej klasyfikacji ryzyka zainteresowani uczestnicy dokładają wszelkich starań, na poziomie ekspertów, aby dojść do porozumienia w sprawie klasyfikacji ryzyka w ciągu kolejnych 10 dni roboczych od powiadomienia o braku porozumienia. Należy rozważyć wszystkie środki niezbędne do rozwiązania sporu, w razie potrzeby z pomocą Sekretariatu (np. połączenia konferencyjne lub konsultacje bezpośrednie). Jeżeli zainteresowani uczestnicy uzgodnią klasyfikację ryzyka w ciągu tych 10 dni roboczych, informują Sekretariat o wyniku, na podstawie którego Sekretariat odpowiednio zaktualizuje wykaz i wyśle wiadomość w systemie OLIS w ciągu kolejnych pięciu dni roboczych. Skorygowany wykaz obowiązuje od daty przesłania takiej wiadomości.

10. W przypadku nierozwiązania sporu na poziomie ekspertów w ciągu 10 dni roboczych decyzję w sprawie właściwej klasyfikacji ryzyka podejmą uczestnicy w terminie nieprzekraczającym pięciu dni roboczych.

11. W przypadku braku ostatecznego porozumienia uczestnik może zwrócić się do agencji ratingowej o sporządzenie klasyfikacji ryzyka dla nabywcy/kredytobiorcy. W takich przypadkach przewodniczący uczestników wystosowuje komunikat w imieniu uczestników do nabywcy/kredytobiorcy w terminie 10 dni roboczych. Komunikat zawiera zakres zadań w odniesieniu do konsultacji w zakresie oceny ryzyka stosownie do uzgodnień między uczestnikami. Otrzymana w ten sposób klasyfikacja ryzyka zostanie zarejestrowana w wykazie i zacznie obowiązywać niezwłocznie po przesłaniu przez Sekretariat wiadomości w systemie OLIS w celu zakończenia procedury aktualizacji w ciągu pięciu dni roboczych.

12. O ile nie uzgodniono inaczej, koszt takiego odwołania się do agencji ratingowej ponosi zainteresowany nabywca/kredytobiorca.

13. W trakcie stosowania procedur określonych w art. 9–11 niniejszego dodatku w dalszym ciągu obowiązuje istniejąca klasyfikacja ryzyka (jeżeli jest dostępna w wykazie).

14. Obowiązującymi klasyfikacjami ryzyka są istniejące klasyfikacje ryzyka figurujące w wykazie prowadzonym przez Sekretariat; wskazań i zobowiązań w zakresie stawek ubezpieczenia dokonuje się wyłącznie zgodnie z tymi klasyfikacjami ryzyka.

15. Klasyfikacje ryzyka mają maksymalnie 12-miesięczny okres ważności od daty zarejestrowania w wykazie przez Sekretariat, aby umożliwić uczestnikom przedstawianie wskazań i ostatecznych zobowiązań w zakresie stawek ubezpieczenia; okres ważności dla konkretnej transakcji można wydłużyć o dodatkowe 18 miesięcy po podjęciu zobowiązania lub ostatecznego zobowiązania; nalicza się wówczas opłaty za utrzymywanie składki. Klasyfikacje ryzyka można zmienić w ciągu 12-miesięcznego okresu ważności w przypadku istotnych zmian w profilu ryzyka nabywcy/kredytobiorcy, takich jak zmiana ratingu przedstawionego przez agencję ratingową.

16. O ile żaden z uczestników nie przedstawi wniosku o aktualizację co najmniej 20 dni roboczych przed końcem okresu ważności odpowiedniej klasyfikacji ryzyka, Sekretariat usuwa taką klasyfikację ryzyka z kolejnego zaktualizowanego wykazu. Sekretariat przekaże ten wniosek o aktualizację wszystkim uczestnikom w terminie dwóch dni roboczych, nie ujawniając tożsamości uczestnika, który przedstawił ten wniosek, oraz zastosuje procedury określone w art. 9–11 niniejszego dodatku.

17. Jeżeli na etapie kampanii nabywca/kredytobiorca składa wniosek o wskazanie jego klasyfikacji ryzyka i jeżeli klasyfikacja ta nie znajduje się jeszcze w wykazie, nabywca/kredytobiorca może zwrócić się do agencji ratingowej o wydanie orientacyjnej klasyfikacji ryzyka na swój koszt. Takiej klasyfikacja ryzyka nie włącza się do wykazu; uczestnicy mogą ją wykorzystać jako podstawę do własnej oceny ryzyka.

18. W art. 19–61 niniejszego dodatku określa się minimalne stawki ubezpieczenia odpowiadające klasyfikacji ryzyka nabywcy/kredytobiorcy (lub w przypadku innego podmiotu główne źródło spłaty transakcji).

19. Uczestnicy mogą udzielić oficjalnego wsparcia w wysokości równej minimalnej stawce ubezpieczenia lub wyższej, pod warunkiem że wszystkie poniższe warunki są spełnione:

a) transakcja jest zabezpieczona aktywami i spełnia wszystkie poniższe kryteria:

1) zabezpieczenie z pierwszeństwem zaspokojenia na statkach powietrznych i silnikach lub w związku z nimi;

2) w przypadku struktury leasingowej przeniesienie lub zabezpieczenie z pierwszeństwem zaspokojenia w związku z opłatami leasingowymi;

3) obustronne stwierdzenie niewykonania zobowiązania i wzajemne zabezpieczenie wszystkich statków powietrznych i silników, które są własnością prawną tych samych stron i z których czerpią korzyści te same strony w ramach proponowanego finansowania, o ile jest to możliwe zgodnie z właściwym systemem prawnym;

b) struktura transakcji obejmuje co najmniej czynniki ograniczające ryzyko, określone w tabeli 1 poniżej:

20. Do celów art. 19 niniejszego dodatku:

a) uczestnicy mogą wybierać między następującymi czynnikami ograniczającymi ryzyko:

Czynniki ograniczające ryzyko „A”:

Czynniki ograniczające ryzyko „B”:

b) z zastrzeżeniem powiadomienia z wyprzedzeniem, maksymalnie jeden z czynników ograniczających ryzyko „A” można zastąpić dopłatą w wysokości 15 % do właściwej minimalnej stawki ubezpieczenia.

21. Minimalne stawki ubezpieczenia stosowane wobec transakcji mogą zostać ustalone przed dostawą, albo w momencie powstania zobowiązania, zobowiązania ostatecznego lub na początku okresu utrzymywania składki z określonym czasem trwania. Ostateczna stawka ubezpieczenia płatna z góry, z rocznym spreadem, lub kombinacja takich stawek stosowanych wobec transakcji będzie zgodna z ustaloną minimalną stawką ubezpieczenia oraz z obowiązkowymi czynnikami ograniczającymi ryzyko określonymi w art. 19 lit. b) niniejszego dodatku, począwszy od dnia, w którym ustalone zostały minimalne stawki ubezpieczenia. Takie zasady stosuje się w odniesieniu do całej długości okresu utrzymywania składki i mogą one zostać zmienione dopiero po upływie tego okresu, w którym to czasie minimalne stawki ubezpieczenia oraz obowiązkowe czynniki ograniczające ryzyko określone w obowiązującym wówczas uzgodnieniu sektorowym dotyczącym statków powietrznych będą mieć zastosowanie oraz mogą być ustalone dla kolejnego okresu utrzymywania składki.

22. Zgodnie z art. 11 niniejszego uzgodnienia sektorowego właściwe minimalne stawki ubezpieczenia składają się z minimalnych stawek opartych na analizie ryzyka (risk-based rates, RBR), do których dolicza się dopłatę odzwierciedlającą sytuację na rynku (market reflective surcharge, MRS) zgodnie z art. 23–36 poniżej.

23. Z dniem wejścia w życie niniejszego uzgodnienia sektorowego stawki RBR wynoszą:

24. Stawki RBR ustala się co roku na nowo na podstawie czteroletniej średniej kroczącej z rocznej straty w przypadku niewykonania zobowiązania (Loss Given Default, LGD) opracowanej przez Moody's. Odpowiednia strata w przypadku niewykonania zobowiązania dla takiego ustalenia opiera się na uprzywilejowanych zabezpieczonych kredytach bankowych z prawem zastawu w pierwszej kolejności i obliczana jest w następujący sposób:

25. Współczynnik korygujący RBR oblicza się w następujący sposób:

26. W celu ustalenia nowych stawek opartych na analizie ryzyka współczynnik korygujący RBR mnoży się przez stawki RBR określone w tabeli 2 powyżej.

27. Pierwsza procedura ustalania nowych stawek odbędzie się w pierwszym kwartale 2012 r., a uzyskane stawki RBR zaczną obowiązywać od dnia 15 kwietnia 2012 r.

28. Stawki RBR uzyskane w wyniku kolejnych procedur ustalania będą obowiązywały od dnia 15 kwietnia każdego kolejnego roku. Po corocznym ustaleniu nowych stawek RBR Sekretariat niezwłocznie informuje wszystkich uczestników o właściwych stawkach i udostępnia je publicznie.

29. W odniesieniu do każdej kategorii ryzyka oblicza się dopłatę odzwierciedlającą sytuację na rynku (MRS) w następujący sposób:

— B jest to połączony współczynnik o wartości odpowiednio od 0,7 do 0,35 dla każdej kategorii ryzyka, jak przedstawiono w tabeli 4 poniżej,

— MCS jest to 90-dniowa średnia krocząca mediany spreadów kredytowych (Median Credit Spreads, MCS) opracowanej przez Moody's o średnim okresie siedmiu lat.

30. Jeżeli kategorie ryzyka obejmują więcej niż jeden rating ryzyka, spready są uśredniane. W kategorii ryzyka 1 stosuje się spready BBB-.

31. Spready MCS obniża się o 50 %, aby uwzględnić zabezpieczenie oparte na aktywach. Obniżone spready MCS koryguje się następnie o połączony współczynnik o wartości od 70 % do 35 %, jak określono w tabeli 4 poniżej, zastosowany w odniesieniu do różnicy między obniżonymi spreadami MCS a stawką RBR. Nie odlicza się żadnych ujemnych spreadów wynikających z połączenia.

32. Dopłatę odzwierciedlającą sytuację na rynku aktualizuje się kwartalnie w następujący sposób:

— Pierwsza procedura aktualizacji odbywa się w pierwszym kwartale 2011 r., a otrzymana MCS zaczyna obowiązywać od dnia 15 kwietnia 2011 r.; niemniej do dnia 15 kwietnia 2012 r. wyniki aktualizacji MRS mających zastosowanie do kategorii ryzyka 1 zaczynają obowiązywać wyłącznie wówczas, gdy skutkują wzrostem takich MRS.

— Kolejne procedury aktualizacji odbywają się w drugim, trzecim i czwartym kwartale 2011 r. (i w kolejnych latach), a otrzymana MCS zaczyna obowiązywać odpowiednio od dnia 15 lipca 2011 r., 15 października 2011 r. i 15 stycznia 2012 r. i w kolejnych latach.

— Po każdej aktualizacji Sekretariat niezwłocznie informuje wszystkich uczestników o właściwej MRS oraz uzyskanych minimalnych stawkach oraz udostępnia je publicznie przed datą wejścia tych stawek w życie.

33. Dopłatę odzwierciedlającą sytuację na rynku stosuje się tylko wówczas, gdy jest dodatnia i przekracza 25 punktów bazowych.

34. Wzrost minimalnych stawek ubezpieczenia w wyniku aktualizacji MRS nie może przekraczać 10 % wartości minimalnych stawek ubezpieczenia za poprzedni kwartał. Minimalne stawki ubezpieczenia (będące sumą stawek opartych na analizie ryzyka i dopłaty odzwierciedlającej sytuację na rynku) nie mogą przekraczać stawek opartych na analizie ryzyka o więcej niż 100 %.

35. Minimalne stawki ubezpieczenia

— oblicza się za pomocą następującego wzoru:

— MPR netto = MPR * (1 + RTAS) * (1 + RFAS) * (1 + RMRS) * (1 – CTCD) * (1 + NABS) – CICD

— gdzie:

—

— Składkę można opłacić z góry albo w okresie spłaty kredytu w postaci spreadów wyrażonych w punktach bazowych w ujęciu rocznym lub w postaci jakiegokolwiek połączenia stawek płatnych z góry i spreadów. Stawki płatne z góry i spready oblicza się za pomocą modelu konwersji stawek ubezpieczenia, tak aby składka płatna w odniesieniu do danej transakcji była taka sama jak w wartościach bieżących netto, niezależnie od tego, czy opłatę uiszcza się w postaci stawek płatnych z góry czy spreadów, czy też połączenia tych form. W przypadku transakcji, w których przed rozpoczęciem obowiązywania ubezpieczenia ustala się lub określa warunki prowadzące do skrócenia średniego ważonego czasu trwania okresu spłaty, może zostać pobrana stawka płatna z góry (obliczona za pomocą modelu konwersji stawek ubezpieczenia), która pod względem otrzymanej należnej składki odpowiada stawkom należnym w wartościach bieżących netto w ramach spreadów.

36. Właściwe minimalne stawki ubezpieczenia obowiązujące od dnia pierwszego wejścia w życie niniejszego uzgodnienia sektorowego (1 lutego 2011 r.) są określone w poniższej tabeli 5.

37. Z zastrzeżeniem postanowień art. 38 niniejszego dodatku obniżenie minimalnej stawki ubezpieczenia ustanowionej zgodnie z podsekcją I powyżej jest dozwolone, jeżeli:

a) transakcja zabezpieczona aktywami dotyczy przedmiotu lotniczego w rozumieniu Protokołu do konwencji kapsztadzkiej dotyczącego zagadnień właściwych dla sprzętu lotniczego;

b) użytkownik przedmiotu lotniczego (oraz, jeżeli nie jest to ta sama osoba, kredytobiorca/nabywca lub leasingodawca, jeżeli jest to uzasadnione strukturą transakcji z punktu widzenia uczestnika udzielającego oficjalnego wsparcia) posiada siedzibę w państwie, które w momencie wypłacenia kredytu w odniesieniu do przedmiotu lotniczego figuruje na liście państw kwalifikujących się do obniżenia minimalnej stawki ubezpieczenia („lista kapsztadzka”) lub, w stosowanych przypadkach, w jednostce terytorialnej tego państwa, które kwalifikuje się zgodnie z art. 40 niniejszego dodatku; oraz

c) transakcja dotyczy przedmiotu lotniczego zarejestrowanego w rejestrze międzynarodowym ustanowionym na mocy konwencji kapsztadzkiej i jej protokołu lotniczego (konwencja kapsztadzka).

38. Obniżenie minimalnych stawek ubezpieczenia ustanowione zgodnie z podsekcją I powyżej nie może przekraczać 10 % właściwej minimalnej stawki ubezpieczenia.

39. Aby znaleźć się na liście kapsztadzkiej, państwo musi:

a) być umawiającą się stroną konwencji kapsztadzkiej;

b) złożyć oświadczenia kwalifikujące, określone w załączniku 1 do niniejszego dodatku; oraz

c) wdrożyć konwencję kapsztadzką, w tym oświadczenia kwalifikujące, do swoich przepisów ustawowych i wykonawczych zgodnie z wymogami, tak aby zobowiązania konwencji kapsztadzkiej zostały odpowiednio przeniesione do prawa krajowego.

40. Aby kwalifikować się na mocy art. 37 niniejszego dodatku, jednostka terytorialna musi:

a) być jednostką terytorialną objętą konwencją kapsztadzką;

b) być jednostką terytorialną, w odniesieniu do której mają zastosowanie oświadczenia kwalifikujące określone w załączniku 1 do niniejszego dodatku; oraz

c) wdrożyć konwencję kapsztadzką, w tym oświadczenia kwalifikujące, do swoich przepisów ustawowych i wykonawczych zgodnie z wymogami, tak aby zobowiązania konwencji kapsztadzkiej zostały odpowiednio przeniesione do prawa krajowego.

41. Uczestnicy przekazują Sekretariatowi wstępnie zatwierdzoną listę kapsztadzką przed wejściem w życie niniejszego uzgodnienia sektorowego. Aktualizacji listy kapsztadzkiej dokonuje się zgodnie z postanowieniami art. 42–54 niniejszego dodatku.

42. Każdy uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem udzielający oficjalnego wsparcia w odniesieniu do statków powietrznych może złożyć wniosek do Sekretariatu o dodanie państwa do listy kapsztadzkiej. W odniesieniu do takiego państwa taki wniosek zawiera:

a) wszystkie istotne informacje w odniesieniu do daty złożenia instrumentów ratyfikacyjnych lub akcesyjnych dotyczących konwencji kapsztadzkiej depozytariuszowi;

b) kopię oświadczeń sporządzonych przez państwo, którego dotyczy wniosek o dodanie do listy kapsztadzkiej;

c) wszystkie istotne informacje na temat daty wejścia w życie konwencji kapsztadzkiej i oświadczeń kwalifikujących;

d) analizę kroków podjętych przez państwo, którego dotyczy wniosek o dodanie do listy kapsztadzkiej, w celu wdrożenia konwencji kapsztadzkiej, w tym oświadczeń kwalifikujących, do swoich przepisów ustawowych i wykonawczych zgodnie z wymogami dotyczącymi odpowiedniego przeniesienia zobowiązań konwencji kapsztadzkiej do prawa krajowego; oraz

e) należycie wypełniony kwestionariusz, którego wzór znajduje się w załączniku 2 do niniejszego dodatku („kwestionariusz dotyczący konwencji kapsztadzkiej”), wypełniony przez co najmniej jedną firmę prawniczą uprawnioną do świadczenia usług doradztwa prawnego w odniesieniu do właściwej jurysdykcji państwa, którego dotyczy wniosek o dodanie do listy kapsztadzkiej. Wypełniony kwestionariusz dotyczący konwencji kapsztadzkiej określa:

(i) nazwę i adres siedziby odpowiadającej firmy prawniczej lub odpowiadających firm prawniczych;

(ii) odpowiednie doświadczenie firmy prawniczej, które może obejmować doświadczenie w zakresie procesów legislacyjnych i konstytucyjnych, ponieważ odnoszą się one do wdrażania traktatów międzynarodowych w państwie, oraz szczególne doświadczenie w kwestiach związanych z konwencją kapsztadzką, w tym ewentualne doświadczenie w świadczeniu usług doradczych w zakresie wdrażania i egzekwowania konwencji kapsztadzkiej rządowi albo sektorowi prywatnemu, bądź też doświadczenie w egzekwowaniu praw wierzyciela w państwie, którego dotyczy wniosek o dodanie do listy kapsztadzkiej;

(iii) czy firma prawnicza jest lub zamierza być stroną jakichkolwiek transakcji, w ramach których można skorzystać z obniżenia minimalnych stawek ubezpieczenia, jeżeli państwo, którego dotyczy wniosek, zostanie dodane do listy kapsztadzkiej ( 22 ); oraz

(iv) datę wypełnienia kwestionariusza dotyczącego konwencji kapsztadzkiej.

43. Sekretariat wysyła do wszystkich uczestników wiadomość zawierającą wniosek w systemie OLIS w ciągu pięciu dni roboczych.

44. Każdy uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem udzielający oficjalnego wsparcia w odniesieniu do statków powietrznych może zaproponować usunięcie danego państwa z listy kapsztadzkiej, jeżeli uzna, że takie państwo prowadzi działania niezgodne ze swoimi zobowiązaniami przyjętymi w konwencji kapsztadzkiej lub nie podjęło działań wymaganych na mocy tych zobowiązań. W tym celu uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem dołącza do wniosku o usunięcie z listy kapsztadzkiej dokładny opis okoliczności, które doprowadziły do złożenia wniosku o usunięcie, takich jak działania państwa niezgodne z zobowiązaniami przyjętymi w konwencji kapsztadzkiej lub niezachowanie bądź nieegzekwowanie prawodawstwa wymaganego na mocy zobowiązań przyjętych przez to państwo w związku z konwencją kapsztadzką. Uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem składający wniosek o usunięcie z listy kapsztadzkiej przedstawia wszelką dostępną dokumentację uzupełniającą, natomiast Sekretariat wysyła do wszystkich uczestników wiadomość zawierającą wniosek w systemie OLIS w ciągu pięciu dni roboczych.

45. Każdy uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem, udzielający oficjalnego wsparcia w odniesieniu do statków powietrznych, może złożyć wniosek o przywrócenie państwa, które uprzednio usunięto z listy kapsztadzkiej, jeżeli takie przywrócenie jest uzasadnione późniejszymi działaniami naprawczymi lub zdarzeniami. Do takiego wniosku należy dołączyć opis okoliczności, które doprowadziły do usunięcia danego państwa, jak również sprawozdanie z późniejszych działań naprawczych podjętych w celu przywrócenia. Sekretariat wysyła do wszystkich uczestników wiadomość zawierającą wniosek w systemie OLIS w ciągu pięciu dni roboczych.

46. Uczestnicy mogą zatwierdzić albo zakwestionować wniosek przedłożony na podstawie art. 42–45 niniejszego dodatku w terminie 20 dni roboczych od daty złożenia wniosku („okres 1”).

47. Jeżeli na końcu okresu 1 wniosek nie został zakwestionowany, a w przypadku art. 44 niniejszego dodatku, jeżeli wniosek nie został wycofany przez składającego wniosek uczestnika lub kraj niebędący uczestnikiem, którzy przedłożyli dowody działań lub zdarzeń naprawczych, wniosek dotyczący aktualizacji listy kapsztadzkiej uważa się za przyjęty przez wszystkich uczestników. Sekretariat zmieni odpowiednio listę kapsztadzką i wyśle do wszystkich uczestników wiadomość w systemie OLIS w ciągu pięciu dni roboczych. Zaktualizowana lista kapsztadzka wchodzi w życie od daty przesłania takiej wiadomości.

48. W przypadku zakwestionowania wniosku o zaktualizowanie listy kapsztadzkiej uczestnik lub uczestnicy kwestionujący przedstawiają w okresie 1 pisemne wyjaśnienie podstaw swojego sprzeciwu. Po przesłaniu przez Sekretariat OECD zakwestionowania na piśmie do wszystkich uczestników uczestnicy dokładają wszelkich starań, aby dojść do porozumienia w ciągu kolejnych 10 dni roboczych („okres 2”).

49. Uczestnicy informują Sekretariat o wynikach swoich dyskusji. Jeżeli porozumienie zostanie osiągnięte w okresie 2, Sekretariat – w razie potrzeby – odpowiednio zaktualizuje listę kapsztadzką i wyśle wiadomość w systemie OLIS w ciągu pięciu dni roboczych. Zaktualizowana lista kapsztadzka wchodzi w życie od daty przesłania takiej wiadomości.

50. Jeżeli porozumienie nie zostanie osiągnięte w okresie 2, przewodniczący uczestników niniejszego uzgodnienia sektorowego (zwany dalej „przewodniczącym”) dołoży wszelkich starań, aby ułatwić uczestnikom osiągnięcie porozumienia w ciągu 20 dni roboczych („okres 3”) bezpośrednio po zakończeniu okresu 2. Jeżeli do zakończenia okresu 3 nie zostanie osiągnięte porozumienie, ostateczne rozwiązanie osiąga się za pomocą następujących procedur:

a) przewodniczący sporządza pisemne zalecenie w odniesieniu do aktualizacji listy kapsztadzkiej, której to aktualizacji dotyczy wniosek. Zalecenie przewodniczącego odzwierciedla pogląd większości wynikający z jasno wyrażonych opinii co najmniej tych uczestników, którzy udzielają oficjalnego wsparcia w odniesieniu do wywozu statków powietrznych. W przypadku braku stanowiska większości przewodniczący sporządza zalecenie oparte wyłącznie na opiniach wyrażanych przez uczestników i określa na piśmie podstawę zalecenia, zawierającą – w przypadku niekwalifikowania się wniosku – kryteria kwalifikacji, które nie zostały spełnione;

b) w zaleceniu przewodniczący nie ujawnia żadnych informacji dotyczących opinii lub stanowisk uczestników wyrażonych w kontekście procedury określonej w art. 42–51 niniejszego dodatku; oraz

c) uczestnicy przyjmują zalecenie przewodniczącego.

51. Jeżeli w następstwie wniosku złożonego na podstawie art. 42 niniejszego dodatku uczestnicy lub przewodniczący stwierdzili, że dane państwo nie kwalifikuje się do dodania do listy kapsztadzkiej, uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem może złożyć kolejny wniosek o ponowne rozważenie kwalifikowalności danego państwa przez uczestników. Uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem składający wniosek odnosi się do przyczyn pierwotnego stwierdzenia niekwalifikowalności. Uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem składający wniosek uzyskuje również i dostarcza zaktualizowany kwestionariusz dotyczący konwencji kapsztadzkiej. Taki nowy wniosek podlega procedurze określonej w art. 46–52 niniejszego dodatku.

52. W przypadku jakiejkolwiek zmiany na liście państw kwalifikujących się zgodnie z procedurami określonymi w art. 50 niniejszego dodatku Sekretariat przesyła wiadomość w systemie OLIS zawierającą zaktualizowaną listę kapsztadzką w ciągu pięciu dni roboczych od daty wprowadzenia takiej zmiany. Zaktualizowana lista kapsztadzka wchodzi w życie od daty przesłania takiej wiadomości.

53. Dodanie państwa do listy kapsztadzkiej, usunięcie państwa z tej listy lub przywrócenie państwa na tę listę po wypłaceniu kredytu w odniesieniu do statku powietrznego nie wpływa na stawki MPR ustanowione w odniesieniu do takich statków powietrznych.

54. W kontekście procedury określonej w art. 42–52 niniejszego dodatku uczestnicy nie ujawniają żadnych informacji dotyczących wyrażanych opinii lub stanowisk.

55. Uczestnicy monitorują wykonanie postanowień art. 42–54 niniejszego dodatku i dokonują jego przeglądu w pierwszej połowie 2012 r., a następnie co roku lub na wniosek któregokolwiek z uczestników.

56. W odniesieniu do nowych i używanych statków powietrznych można zastosować następujące korekty do obowiązujących minimalnych stawek ubezpieczenia:

a) obniżkę właściwych minimalnych stawek ubezpieczenia o pięć punktów bazowych (spready roczne) lub 0,29 % (płatne z góry) można zastosować w odniesieniu do transakcji objętych oficjalnym wsparciem w postaci ubezpieczenia warunkowego;

b) minimalne stawki ubezpieczenia mają zastosowanie do zabezpieczonej kwoty kapitału.

57. Niezależnie od postanowień art. 19 lit. a) niniejszego dodatku uczestnicy mogą udzielać oficjalnego wsparcia kredytów eksportowych w odniesieniu do transakcji niezabezpieczonych aktywami, pod warunkiem że spełnione są poniższe warunki:

a) w przypadku transakcji bez udziału państwa:

1) maksymalna wartość umowy eksportowej objętej oficjalnym wsparciem wynosi 15 mln USD;

2) maksymalny okres spłaty wynosi 10 lat;

3) żadna strona trzecia nie posiada zabezpieczenia w aktywach objętych finansowaniem; oraz

4) minimalna dopłata w wysokości 30 % ma zastosowanie do minimalnych stawek ubezpieczenia ustanowionych zgodnie z podsekcją I.

b) w przypadku transakcji z udziałem państwa lub zabezpieczonych nieodwołalną i bezwarunkową gwarancją państwową minimalna dopłata, zgodnie z tabelą 6 poniżej, ma zastosowanie do minimalnych stawek ubezpieczenia ustanowionych zgodnie z podsekcją I.

58. Postanowienia art. 37–53 niniejszego dodatku nie mają zastosowania do oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych udzielanych zgodnie z art. 57 niniejszego dodatku.

59. Przy udzielaniu oficjalnego wsparcia w odniesieniu do towarów i usług innych niż używane statki powietrzne objęte częścią 3 niniejszego uzgodnienia sektorowego minimalne stawki ubezpieczenia są następujące:

a) w przypadku transakcji zabezpieczonych aktywami minimalne stawki ubezpieczenia są równe obowiązującym spreadom minimalnym ustanowionym zgodnie z podsekcją I powyżej oraz, w przypadku czystej ochrony ubezpieczeniowej, przekształcone na opłaty płatne z góry z zastosowaniem modelu konwersji i odpowiedniego okresu zapadalności;

b) w przypadku transakcji zabezpieczonych aktywami minimalne stawki ubezpieczenia są równe obowiązującym spreadom minimalnym ustanowionym zgodnie z podsekcją I powyżej, do których dolicza się dopłatę w wysokości 30 %, oraz, w przypadku czystej ochrony ubezpieczeniowej, przekształcone na opłaty płatne z góry z zastosowaniem modelu konwersji i odpowiedniego okresu zapadalności.

60. Postanowienia art. 37–53 niniejszego dodatku mają zastosowanie do oficjalnego wsparcia dla transakcji zabezpieczonych aktywami dotyczących silników zapasowych objętych art. 20 lit. a) i c) niniejszego uzgodnienia sektorowego i wsparcia na mocy art. 21 lit. a) pkt 1 tiret pierwsze niniejszego uzgodnienia sektorowego.

61. Postanowienia art. 56 niniejszego dodatku mają również zastosowanie do oficjalnego wsparcia w odniesieniu do wszystkich towarów i usług innych niż używane statki powietrzne objęte częścią 3 niniejszego uzgodnienia sektorowego.

1. Do celów sekcji 2 dodatku II pojęcie „oświadczenia kwalifikujące” i wszystkie inne odniesienia do tego pojęcia w niniejszym uzgodnieniu sektorowym oznaczają, że Umawiająca się Strona konwencji kapsztadzkiej („Umawiająca się Strona”):

a) złożyła oświadczenia, o których mowa w art. 2 niniejszego załącznika; oraz

b) nie złożyła oświadczeń, o których mowa w art. 3 niniejszego załącznika.

2. Oświadczenia złożone do celów art. 1 lit. a) niniejszego załącznika dotyczą:

a) niewypłacalności: Państwo-Strona oświadcza, że zgodnie z art. XI protokołu lotniczego będzie stosować w całości wariant A do wszystkich rodzajów postępowania upadłościowego oraz że okres oczekiwania do celów art. XI ust. 3 tego wariantu nie jest dłuższy niż 60 dni kalendarzowych;

b) wyrejestrowania: Państwo-Strona oświadcza, że będzie stosować art. XIII protokołu lotniczego;

c) wyboru prawa: Państwo-Strona oświadcza, że będzie stosować art. VIII protokołu lotniczego;

d) metody wykonania środków zaradczych: Państwo-Strona oświadcza na mocy art. 54 ust. 2 konwencji, że wszelkie środki zaradcze przysługujące wierzycielowi na podstawie postanowienia konwencji, które nie zostały określone w jej przepisach jako wymagające wystąpienia z wnioskiem do sądu, mogą być wykonywane bez zezwolenia sądu (zaleca się dodanie sformułowania „bez postępowania sądowego oraz” przed sformułowaniem „zezwolenia sądu”, choć nie jest to wymagane);

e) tymczasowych środków zaradczych: Państwo-Strona oświadcza, że będzie stosować w całości art. X protokołu lotniczego (ust. 5 nie jest wymagany, chociaż zachęca się do jego stosowania) oraz że liczba dni roboczych wykorzystanych na potrzeby terminu określonego w art. X ust. 2 protokołu lotniczego w odniesieniu do:

1) środków zaradczych określonych w art. 13 ust. 1 lit. a), b) i c) konwencji (nakaz zachowania przedmiotów lotniczych i ich wartości; przejęcie posiadania przedmiotów lotniczych lub kontroli lub pieczy nad przedmiotami lotniczymi; oraz unieruchomienie przedmiotów lotniczych) – nie przekracza 10 dni kalendarzowych oraz

2) środków zaradczych określonych w art. 13 ust. 1 lit. d) i e) konwencji (wynajęcie lub przekazanie zarządzania przedmiotami lotniczymi i dochodów z tego tytułu oraz sprzedaż sprzętu lotniczego i przekazanie dochodów z tej sprzedaży) – nie przekracza 30 dni kalendarzowych.

3. Oświadczenia, o których mowa w art. 1 lit. b) niniejszego załącznika, są następujące:

a) środki zabezpieczające orzekane przed ostatecznym rozstrzygnięciem: Państwo-Strona nie złożyło oświadczenia na mocy art. 55 konwencji, oznaczającego odstąpienie od stosowania art. 13 lub art. 43 konwencji; jeżeli jednak Państwo-Strona złożyło oświadczenia określone w art. 2 lit. d) niniejszego załącznika, to złożenie oświadczenia na mocy art. 55 konwencji nie uniemożliwia zastosowania rabatu na mocy konwencji kapsztadzkiej;

b) konwencja rzymska: Państwo-Strona nie złożyło oświadczenia na mocy art. XXXII protokołu lotniczego, oznaczającego odstąpienie od stosowania art. XXIV protokołu lotniczego; oraz

c) środek zaradczy dotyczący wynajęcia: Państwo-Strona nie złożyło oświadczenia na mocy art. 54 ust. 1 konwencji, uniemożliwiającego zastosowanie wynajęcia w charakterze środka zaradczego.

4. W odniesieniu do art. XI protokołu lotniczego w przypadku państw członkowskich Unii Europejskiej oświadczenie kwalifikujące określone w art. 2 lit. a) niniejszego załącznika uznaje się za złożone przez państwo członkowskie do celów niniejszego uzgodnienia sektorowego, jeżeli prawo krajowe takiego państwa członkowskiego zostało zmienione, aby odzwierciedlić warunki dotyczące wariantu A, o którym mowa w art. XI protokołu lotniczego (z okresem oczekiwania wynoszącym maksymalnie 60 dni kalendarzowych). Jeżeli chodzi o oświadczenia kwalifikujące określone w art. 2 lit. c) i e) niniejszego załącznika, uznaje się je za prawidłowe do celów niniejszego uzgodnienia sektorowego, jeżeli przepisy Unii Europejskiej lub odpowiednich państw członkowskich są zasadniczo podobne do określonych w tych artykułach niniejszego załącznika. W przypadku art. 2 lit. c) niniejszego załącznika uznaje się, że przepisy Unii Europejskiej (rozporządzenie (WE) nr 593/2008 w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych) są zasadniczo podobne do art. VIII protokołu lotniczego.

1. nazwę oraz dokładny adres firmy prawniczej wypełniającej kwestionariusz;

2. odpowiednie doświadczenie firmy prawniczej, które może obejmować doświadczenie w zakresie procesów legislacyjnych i konstytucyjnych, ponieważ odnoszą się one do wdrażania traktatów międzynarodowych w państwie, oraz szczególne doświadczenie w kwestiach związanych z konwencją kapsztadzką, w tym ewentualne doświadczenie w świadczeniu usług doradczych w zakresie wdrażania i egzekwowania konwencji kapsztadzkiej rządowi albo sektorowi prywatnemu, bądź też doświadczenie w egzekwowaniu praw wierzyciela w państwie, którego dotyczy wniosek o dodanie do listy kapsztadzkiej;

3. czy firma prawnicza jest lub zamierza być stroną jakichkolwiek transakcji, w ramach których można skorzystać z obniżenia minimalnych stawek ubezpieczenia, jeżeli państwo, którego dotyczy wniosek, zostanie dodane do listy kapsztadzkiej ( 23 );

4. datę wypełnienia niniejszego kwestionariusza.

1.1. Czy państwo ( 24 ) złożyło wszystkie poszczególne oświadczenia kwalifikujące zgodnie z wymogami określonymi w załączniku 1 do dodatku II do niniejszego uzgodnienia sektorowego w sprawie kredytów eksportowych dotyczących cywilnych statków powietrznych („uzgodnienie sektorowe dotyczące statków powietrznych”) (poszczególne „oświadczenia kwalifikujące”)? W szczególności w odniesieniu do oświadczeń dotyczących „metody wykonania środków zaradczych” [art. 2 lit. d)] i „tymczasowych środków zaradczych” [art. 2 lit. e)] należy wskazać, czy złożono jedno z nich czy obydwa.

1.2. Proszę opisać ewentualne rozbieżności między oświadczeniami a wymogami, o których mowa w pytaniu 1.1.

1.3. Proszę potwierdzić, że państwo nie złożyło żadnego z oświadczeń wymienionych w art. 3 załącznika 1 do dodatku II do uzgodnienia sektorowego dotyczącego statków powietrznych.

2.1. Czy państwo ratyfikowało, przyjęło lub zatwierdziło konwencję kapsztadzką i protokół lotniczy („konwencja”) bądź przystąpiło do nich? Proszę podać datę oraz pokrótce opisać proces przystąpienia państwa do Konwencji lub ratyfikacji Konwencji przez państwo.

2.2. Czy konwencja i sporządzone oświadczenia kwalifikujące mają moc prawną na całym terytorium państwa bez żadnych dalszych aktów prawnych, przepisów implementacyjnych oraz bez przyjmowania jakichkolwiek dalszych przepisów ustawowych lub wykonawczych?

2.3. Jeżeli tak, proszę pokrótce opisać procedurę nadającą konwencji i oświadczeniom kwalifikującym moc prawną.

3.1. Proszę opisać i wymienić, jeżeli mają one zastosowanie, przepisy i rozporządzenia wykonawcze w odniesieniu do konwencji i wszelkich poszczególnych oświadczeń kwalifikujących złożonych przez państwo.

3.2. Czy konwencja i złożone oświadczenia kwalifikujące przeniesione do prawa krajowego ( 25 ) („konwencja i oświadczenia kwalifikujące”) uchylają wszelkie sprzeczne krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze, postanowienia, orzecznictwo lub praktykę regulacyjną lub mają przed nimi pierwszeństwo? Jeżeli tak, proszę opisać przebieg takiej procedury ( 26 ), a jeżeli nie, proszę podać szczegóły.

3.3. Czy istnieją jakiekolwiek luki we wdrażaniu konwencji i oświadczeń kwalifikujących? Jeżeli tak, proszę je opisać ( 27 ).

4.1. Proszę opisać wszelkie kwestie, w tym praktykę sądową, regulacyjną lub administracyjną, które mogą spowodować, że sądy, władze lub organy administracyjne nie będą w stanie nadać pełnej skuteczności i mocy prawnej konwencji i oświadczeniom kwalifikującym ( 28 ) ( 29 ).

4.2 Czy, zgodnie z Państwa wiedzą, wierzyciel podjął jakiekolwiek działania sądowe lub administracyjne w zakresie egzekwowania na mocy Konwencji? Jeżeli tak, proszę opisać podjęte działanie oraz wskazać, czy zakończyło się ono pomyślnie.

4.3 Czy od czasu ratyfikacji/wdrożenia, zgodnie z Państwa wiedzą, sądy w danym państwie odmówiły w jakimkolwiek przypadku wyegzekwowania zobowiązań kredytowych dłużnika lub gwaranta w tym państwie wbrew postanowieniom Konwencji i oświadczeniom kwalifikującym?

4.4 Czy, zgodnie z Państwa wiedzą, istnieją jakiekolwiek inne kwestie, które mogą mieć wpływ na to, czy od sądów i organów administracyjnych można oczekiwać działania w sposób zgodny z postanowieniami Konwencji i oświadczeniami kwalifikującymi? Jeżeli tak, proszę je opisać.

a) Minimalną zmienną stopę procentową stanowią – w stosownych przypadkach – EURIBOR, stopa swapowa BBSY (Bank Bill Swap Rate) lub londyńska międzybankowa stopa procentowa (LIBOR) ustalana przez Brytyjskie Stowarzyszenie Bankowców (BBA) w walucie i z terminem zapadalności odpowiadającym częstotliwości spłaty odsetek oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych lub stopa CDOR (Canadian Dealer Offered Rate), do których dodaje się marżę referencyjną obliczoną zgodnie z art. 8 niniejszego dodatku.

b) Mechanizm ustanawiania zmiennej stopy procentowej różni się w zależności od wybranego schematu spłaty i może przebiegać następująco:

1) w przypadku łącznej spłaty kapitału i odsetek w ratach równych do obliczenia harmonogramu spłaty całości wykorzystuje się odpowiednią stopę EURIBOR/BBSY/LIBOR/CDOR mającą zastosowanie dwa dni robocze przed datą wykorzystania środków z kredytu zgodnie z odpowiednią walutą i częstotliwością spłaty, tak jakby to była stopa stała. Następnie ustala się harmonogram spłaty kapitału oraz pierwszą ratę odsetek. Drugą ratę odsetek oraz kolejne oblicza się na podstawie odpowiedniej stopy EURIBOR/BBSY/LIBOR/CDOR mającej zastosowanie dwa dni robocze przed datą poprzedniej spłaty w odniesieniu do początkowo ustanowionego salda kapitału pozostającego do spłaty;

2) w przypadku gdy spłata kapitału odbywa się w ratach równych, do obliczenia kolejnych rat odsetek w odniesieniu do salda kapitału pozostającego do spłaty wykorzystuje się odpowiednią stopę EURIBOR/BBSY/LIBOR/CDOR zgodnie z odpowiednią walutą i częstotliwością spłaty, mającą zastosowanie dwa dni robocze przed datą wykorzystania środków z kredytu oraz przed każdą datą spłaty.

c) W przypadku oficjalnego wsparcia finansowego udzielanego dla kredytów o zmiennej stopie procentowej nabywcy/kredytobiorcy mogą zdecydować się na przejście ze zmiennej stopy procentowej na stałą stopę procentową, pod warunkiem spełnienia poniższych warunków:

1) możliwość ta jest ograniczona wyłącznie do przejścia na stopę swapową;

2) możliwość przejścia jest dostępna wyłącznie raz na stosowny wniosek oraz należy ją odpowiednio zgłosić w odniesieniu do formularza sprawozdawczego wysłanego pierwotnie do Sekretariatu zgodnie z art. 24 niniejszego uzgodnienia.

a) stopa swapowa dotycząca odpowiedniej waluty oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych z terminem zapadalności równym interpolacji stopy dla dwóch najbliższych dostępnych okresów rocznych w stosunku do średniego ważonego czasu trwania okresu spłaty kredytu. Stopę procentową ustala się na dwa dni robocze przed każdą datą wykorzystania środków z kredytu;

b) stopa referencyjna oprocentowania rynkowego (stopa CIRR) ustanowiona zgodnie z postanowieniami określonymi w art. 3–7 niniejszego dodatku;

a) Stopę CIRR ustala się dla dowolnej z kwalifikowalnych walut określonych w art. 9 niniejszego uzgodnienia sektorowego i oblicza poprzez dodanie stałej marży 120 punktów bazowych do jednej z trzech następujących stóp rentowności obligacji skarbowych (stopy bazowe):

1) rentowność pięcioletnich obligacji skarbowych dla okresu spłaty do dziewięciu lat włącznie;

2) rentowność siedmioletnich obligacji skarbowych dla okresu spłaty powyżej dziewięciu lat i do 12 lat włącznie; lub

3) rentowność dziewięcioletnich obligacji skarbowych dla okresu spłaty powyżej 12 lat i do 15 lat włącznie.

b) Stopę CIRR oblicza się co miesiąc z wykorzystaniem danych za poprzedni miesiąc i przekazuje do Sekretariatu nie później niż pięć dni po upływie miesiąca. Następnie Sekretariat niezwłocznie informuje wszystkich uczestników o właściwych stopach i udostępnia je publicznie. Stopa CIRR wchodzi w życie piętnastego dnia każdego miesiąca.

c) Uczestnik lub kraj niebędący uczestnikiem może zażądać ustalenia stopy CIRR dla waluty kraju niebędącego uczestnikiem. Uczestnik lub Sekretariat w porozumieniu z krajem niebędącym uczestnikiem może w imieniu takiego kraju zgłosić wniosek o ustanowienie stopy CIRR w danej walucie przy wykorzystaniu procedur dotyczących uzgodnionych warunków zgodnie z art. 28–33 niniejszego uzgodnienia sektorowego.

a) Utrzymywanie stopy CIRR: stopy CIRR mającej zastosowanie do transakcji nie utrzymuje się przez okres dłuższy niż sześć miesięcy od jej wybrania (data umowy eksportowej lub jakakolwiek późniejsza data rozpoczęcia stosowania) do daty zawarcia umowy kredytowej. Jeżeli umowa kredytowa nie zostanie podpisana w tym okresie, a stopa CIRR zostanie ustalona ponownie na kolejne sześć miesięcy, nową stopę CIRR określa się według stopy obowiązującej w momencie ponownego ustalenia.

b) Po dacie zawarcia umowy kredytowej stopa CIRR ma zastosowanie w odniesieniu do okresów wykorzystania środków, które nie przekraczają sześciu miesięcy. Po pierwszym sześciomiesięcznym okresie wykorzystania środków stopę CIRR ustala się ponownie na kolejne sześć miesięcy; nowa stopa CIRR jest stopą obowiązującą w pierwszym dniu nowego sześciomiesięcznego okresu i nie może być niższa niż pierwotnie wybrana stopa CIRR (procedurę tę należy powtarzać w odniesieniu do każdego kolejnego sześciomiesięcznego okresu wykorzystania środków).

a) Trzymiesięczna marża referencyjna LIBOR obliczana jest co miesiąc zgodnie z lit. b), przy użyciu danych zgłoszonych do Sekretariatu zgodnie z lit. c), i wchodzi w życie 15 dnia każdego miesiąca. Po obliczeniu marży referencyjnej Sekretariat powiadamia o niej uczestników i udostępnia ją publicznie.

b) Trzymiesięczna marża referencyjna LIBOR to stopa odpowiadająca średniej z najniższych 50 % marż w odniesieniu do: (i) trzymiesięcznej stopy LIBOR naliczanej w przypadku transakcji o zmiennej stopie procentowej oraz (ii) trzymiesięcznej stopy LIBOR stanowiącej wynik interpolacji poprzez swap emisji o stałej stopie procentowej na równoważną zmienną stopę procentową naliczaną w przypadku transakcji lub emisji na rynku kapitałowym o stałej stopie procentowej. W każdym przypadku marże zawarte w miesięcznych raportach o marżach referencyjnych przedkładanych odpowiednim uczestnikom odpowiadają marżom z trzech pełnych miesięcy kalendarzowych poprzedzających datę wejścia w życie ustaloną w lit. a). Transakcje/emisje, które zostały wykorzystane przy obliczaniu marży referencyjnej spełniają następujące wymogi:

1) transakcje objęte w 100 % gwarancją bezwarunkową, denominowane w dolarach amerykańskich; oraz

2) oficjalne wsparcie udzielane w odniesieniu do statków powietrznych o wartości równej 35 mln USD lub wyższej (lub w równoważnej kwocie w dowolnej innej kwalifikowalnej walucie);

c) Uczestnicy zgłaszają marżę w dniu, w którym jest ona znana; taka marża będzie znajdować się w raporcie o marżach referencyjnych uczestnika przez trzy pełne miesiące kalendarzowe. W przypadku poszczególnych transakcji z wieloma zmianami marży, nie należy próbować dopasowywać kolejnych zmian marży do powiadomień ex post.

d) Uczestnicy powiadamiają o transakcjach od dnia, w którym długoterminowa marża jest zrealizowana. W przypadku transakcji objętych umową bankową (w tym PEFCO) data realizacji marży jest wcześniejszą z następujących dat: (i) data podjęcia ostatecznego zobowiązania przez uczestnika, (iii) data ustalenia marży po podjęciu zobowiązaniu, (iii) data wykorzystania środków z kredytu oraz (iv) data ustalenia długoterminowej marży po wykorzystaniu środków z kredytu. W przypadku wielu statków powietrznych wspieranych w ramach tej samej umowy bankowej o takiej samej marży, powiadomienie dokonywane jest tylko w odniesieniu do pierwszego statku powietrznego. W przypadku pożyczek finansowanych poprzez emisję na rynku kapitałowym, data realizacji marży jest dniem, w którym ustala się długoterminową stopę, tj. zazwyczaj dniem emisji obligacji. W przypadku wielu statków powietrznych wspieranych w ramach tej samej obligacji oraz tej samej marży, powiadomienie dokonywane jest tylko w odniesieniu do pierwszego statku powietrznego.

e) Trzymiesięczna marża referencyjna LIBOR ma zastosowanie do transakcji o zmiennej stopie procentowej i powinna być ustalana przy podejmowaniu ostatecznego zobowiązania.

f) W przypadku transakcji o stałej stopie procentowej, marża referencyjna stosowana w odniesieniu do takiej transakcji jest określana poprzez swap trzymiesięcznej marży referencyjnej LIBOR na równoważny spread powyżej odpowiedniej stopy stałej, jak wskazano w art. 2 niniejszego dodatku, obowiązującej w dniu podjęcia ostatecznego zobowiązania i jest ustalana od tej daty.

g) Uczestnicy monitorują marżę referencyjną oraz poddają przeglądowi mechanizm ustalania marży referencyjnej na wniosek któregokolwiek z uczestników.

1. Kraj powiadamiający.

2. Data powiadomienia.

3. Nazwa powiadamiającego urzędu/agencji.

4. Numer identyfikacyjny.

5. Nazwa i kraj nabywcy.

6. Nazwa i kraj kredytobiorcy.

7. Nazwa i kraj gwaranta.

8. Status nabywcy/kredytobiorcy/gwaranta np. państwo, bank prywatny, inna instytucja prywatna.

9. Klasyfikacja ryzyka nabywcy/kredytobiorcy/gwaranta.

10. W jakiej formie udziela się oficjalnego wsparcia, np. czysta ochrona ubezpieczeniowa, oficjalne wsparcie finansowe.

11. W przypadku udzielania oficjalnego wsparcia finansowego, czy ma ono formę kredytu bezpośredniego/refinansowania/subsydiowania stopy procentowej.

12. Opis transakcji objętej wsparciem, w tym nazwa producenta, model statku powietrznego i liczba statków powietrznych, wskazanie, czy dana transakcja podlega ustaleniom przejściowym określonym w art. 39 lit. a) lub b) niniejszego uzgodnienia.

13. Data ostatecznego zobowiązania.

14. Waluta kredytu.

15. Kwota kredytu zgodnie z poniższą skalą przedstawioną w mln USD:

16. Procent oficjalnego wsparcia.

17. Okres spłaty.

18. Schemat i częstotliwość spłaty – w tym, w stosownych przypadkach, średni ważony czas trwania okresu spłaty.

19. Odstęp czasowy między datą uruchomienia kredytu a pierwszą ratą spłaty kapitału.

20. Stopy procentowe:

— zastosowana minimalna stopa procentowa,

— zastosowana marża referencyjna.

21. Łączna składka pobierana w formie:

— opłat płatnych z góry (procentowa wartość kredytu), lub

— spreadów (punkty bazowe naliczane corocznie powyżej zastosowanej stopy procentowej),

— w stosownych przypadkach należy wskazać oddzielnie dopłatę w wysokości 15 % stosowaną zgodnie z art. 20 lit. b) dodatku II.

22. W przypadku kredytu bezpośredniego/finansowania opłaty nalicza się w formie:

— opłaty z tytułu Porozumienia/opłaty strukturalnej,

— opłaty za zaangażowanie środków/opłaty za utrzymywanie składki,

— opłaty administracyjnej.

23. Okres utrzymywania składki.

24. W przypadku czystej ochrony ubezpieczeniowej opłaty za utrzymywanie składki.

25. Terminy związane ze strukturą transakcji: zastosowane czynniki ograniczające ryzyko/dopłata do składki.

26. W stosownych przypadkach określenie wpływu konwencji kapsztadzkiej na zastosowaną stawkę ubezpieczenia.

a) W niniejszym uzgodnieniu sektorowym określa się warunki finansowe mające zastosowanie do oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych odnoszących się do umów zawieranych w kwalifikujących się sektorach wymienionych w dodatku I do niniejszego uzgodnienia sektorowego dotyczących:

1) wywozu elektrowni wykorzystujących odnawialne źródła energii w całości lub ich części, obejmujących wszystkie elementy, sprzęt, materiały i usługi (w tym szkolenie personelu) bezpośrednio wymagane do budowy i oddania do eksploatacji takich elektrowni;

2) modernizacji istniejących elektrowni wykorzystujących odnawialne źródła energii, jeżeli istnieje możliwość wydłużenia ekonomicznego okresu użytkowania elektrowni o co najmniej przyznany okres spłaty. W przypadku niespełnienia tego kryterium stosuje się warunki Porozumienia.

b) Niniejsze uzgodnienie sektorowe nie ma zastosowania do pozycji znajdujących się poza terenem elektrowni, za które zazwyczaj odpowiedzialny jest nabywca, w szczególności zaopatrzenia w wodę niepowiązanego bezpośrednio z elektrownią, kosztów przygotowania terenu, dróg, pomieszczeń dla pracowników budowlanych, linii energetycznych i stacji przesyłowych, jak również kosztów powstałych w kraju nabywcy, wynikających z procedur uzyskiwania oficjalnych zezwoleń (np. zezwoleń na lokalizację, zezwoleń budowlanych, zezwoleń na załadunek paliwa), z tym, że

1) w przypadkach, gdy nabywca stacji przesyłowej jest jednocześnie nabywcą elektrowni, a umowa zawarta jest w odniesieniu do pierwotnej stacji przesyłowej dla danej elektrowni, warunki dla pierwotnej stacji przesyłowej nie powinny być korzystniejsze niż warunki dla elektrowni wykorzystujących odnawialne źródła energii; oraz

2) warunki dotyczące podstacji, transformatorów i linii przesyłowych o dolnym progu napięciowym wynoszącym 60 kV zlokalizowanych poza terenem elektrowni wykorzystującej odnawialne źródła energii nie powinny być bardziej atrakcyjne niż warunki dla danej elektrowni wykorzystujących odnawialne źródła energii;

a) W niniejszym uzgodnieniu sektorowym określa się warunki finansowe mające zastosowanie do oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych odnoszących się do umów zawieranych w sektorze wymienionym w dodatku II do niniejszego uzgodnienia sektorowego. Odnośny wykaz sektorów i – w stosownych przypadkach – powiązane kryteria efektywności neutralne pod względem technologicznym stosowane w celu określenia kwalifikowalności projektu można z czasem modyfikować zgodnie z postanowieniami w sprawie przeglądu zawartymi w art. 12 niniejszego uzgodnienia sektorowego.

b) Umowy takie odnoszą się do wywozu projektów w całości lub ich części, obejmujących wszystkie elementy, sprzęt, materiały i usługi (w tym szkolenie personelu) bezpośrednio wymagane do budowy i oddania do eksploatacji konkretnego projektu, pod warunkiem że:

1) projekt powinien prowadzić do niskiej lub zerowej emisji CO2 lub jego ekwiwalentu lub wysokiej efektywności energetycznej;

2) projekt powinien zostać opracowany tak, aby spełniać co najmniej normy określone w dodatku II; oraz

3) zakres przewidzianych warunków można rozszerzyć wyłącznie w celu uwzględnienia określonych utrudnień finansowych, które wystąpiły podczas projektu, i opiera się on na indywidualnych potrzebach finansowych i konkretnych warunkach rynkowych każdego projektu.

a) W niniejszym uzgodnieniu sektorowym określa się warunki finansowe mające zastosowanie do oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych odnoszących się do umów dotyczących projektów, które spełniają kryteria wymienione w dodatku III do niniejszego uzgodnienia sektorowego.

b) Umowy takie odnoszą się do wywozu projektów w całości lub ich części, obejmujących wszystkie elementy, sprzęt, materiały i usługi (w tym szkolenie personelu) bezpośrednio wymagane do wykonania i oddania do eksploatacji konkretnego projektu, pod warunkiem że:

1) warunki określone w dodatku III są spełnione;

2) zakres przewidzianych warunków można rozszerzyć wyłącznie w celu uwzględnienia określonych utrudnień finansowych, które wystąpiły podczas projektu, i opiera się on na indywidualnych potrzebach finansowych i konkretnych warunkach rynkowych każdego projektu.

c) Niniejsze uzgodnienie sektorowe ma zastosowanie do modernizacji istniejących projektów w celu uwzględniania kwestii związanych z przystosowaniem się do zmiany klimatu, w przypadku gdy istnieje możliwość wydłużenia ekonomicznego okresu użytkowania projektu o co najmniej okres spłaty, który ma być przyznany. W przypadku niespełnienia tego kryterium stosuje się warunki Porozumienia.

a) infrastruktura do dostarczania wody pitnej do gmin, w tym do gospodarstw domowych i małych przedsiębiorstw, tzn. oczyszczanie wody w celu uzyskania wody pitnej oraz sieć dystrybucyjna (w tym kontrola wycieków);

b) instalacje odprowadzania i oczyszczania ścieków, tzn. odprowadzania i oczyszczania wody odpływowej i ścieków z gospodarstw domowych i przemysłu, w tym procesy powtórnego wykorzystania lub ponownego przetwarzania wody oraz oczyszczania osadów ściekowych;

c) modernizacja takich zakładów w przypadkach, gdy możliwe jest wydłużenie ekonomicznego okresu użytkowania elektrowni o co najmniej przyznany okres spłaty. W przypadku niespełnienia tego kryterium zastosowanie mają postanowienia Porozumienia.

a) Dla oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych związanych z umowami zawieranymi w sektorach wymienionych w dodatku I oraz w odniesieniu do projektów inżynierii wodnej określonych w art. 4 niniejszego uzgodnienia sektorowego maksymalny okres spłaty wynosi 18 lat.

b) Dla oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych związanych z umowami o wartości co najmniej 10 mln SDR w klasach projektów wymienionych w dodatku II maksymalny okres spłaty ustala się w następujący sposób:

1) w przypadku umów w klasie projektów A: 18 lat;

2) w przypadku umów w klasach projektów B i C: 15 lat.

c) Dla oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych związanych z umowami o wartości mniejszej niż 10 mln SDR w klasach projektów wymienionych w dodatku II maksymalny okres spłaty ustala się w następujący sposób:

1) Dla krajów kategorii I zdefiniowanych w art. 11 Porozumienia maksymalny okres spłaty wynosi pięć lat, z możliwością uzgodnienia okresu wynoszącego do ośmiu i pół roku, jeżeli przestrzegane są procedury powiadamiania z wyprzedzeniem określone w art. 10 niniejszego uzgodnienia sektorowego.

2) Dla krajów kategorii II maksymalny okres spłaty wynosi dziesięć lat.

3) Niezależnie od postanowień pkt 1 i 2 powyżej dla elektrowni niejądrowych opisanych w art. 13 Porozumienia maksymalny okres spłaty wynosi 12 lat.

d) Dla oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych związanych z umowami o wartości co najmniej 10 mln SDR dotyczącymi projektów wspieranych zgodnie z dodatkiem III maksymalny okres spłaty wynosi 15 lat.

a) Uczestnicy stosują schemat spłaty kapitału i odsetek określony w pkt 1 lub 2:

1) spłaty kapitału dokonuje się w ratach równych;

2) spłaty kapitału wraz z odsetkami dokonuje się w ratach równych.

b) Spłaty kapitału i odsetek następują nie rzadziej niż co sześć miesięcy, przy czym pierwsza rata kapitału i odsetek podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu.

c) W wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach oficjalnego wsparcia można udzielać na warunkach innych niż warunki określone w lit. a) i b). Udzielenie takiego wsparcia może być uzasadnione brakiem czasowego zrównoważenia funduszy dostępnych dłużnikowi i profilu obsługi zadłużenia dostępnego w ramach harmonogramu równych, półrocznych spłat, i jest zgodne z następującymi kryteriami:

1) żadna pojedyncza rata spłaty kapitału ani seria rat spłaty kapitału w okresie sześciu miesięcy nie może przekraczać 25 % kwoty kapitału kredytu,

2) kapitał spłacany jest nie rzadziej niż co 12 miesięcy. Pierwsza rata kapitału podlega spłacie nie później niż 18 miesiące od daty uruchomienia kredytu, przy czym przed upływem tego samego terminu spłacone powinno zostać nie mniej niż 2 % kapitału kredytu,

3) odsetki spłacane są nie rzadziej niż co 12 miesięcy, przy czym pierwsza rata odsetek podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu,

4) maksymalny średni ważony czas trwania okresu spłaty nie przekracza 60 % maksymalnego dostępnego okresu zapadalności;

d) Odsetki przypadające do spłaty po dacie uruchomienia kredytu nie są kapitalizowane.

a) W przypadku oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych związanych z umowami o wartości co najmniej 10 mln SDR oficjalne wsparcie udzielone w odniesieniu do kosztów lokalnych nie przekracza 30 % wartości umowy eksportowej.

b) W przypadku oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych związanych z umowami o wartości mniejszej niż 10 mln SDR:

1) w przypadku sektorów wymienionych w dodatku I do niniejszego uzgodnienia sektorowego, oficjalne wsparcie udzielone w odniesieniu do kosztów lokalnych nie przekracza 45 % wartości umowy eksportowej;

2) w przypadku sektorów wymienionych w dodatku II oraz inżynierii wodnej określonej w art. 4 niniejszego uzgodnienia sektorowego oficjalne wsparcie udzielone w odniesieniu do kosztów lokalnych nie przekracza 30 % wartości umowy eksportowej.

c) W przypadku gdy oficjalne wsparcie w odniesieniu do kosztów lokalnych przekracza 15 % wartości umowy eksportowej, takie oficjalne wsparcie podlega powiadomieniu z wyprzedzeniem zgodnie z art. 10 niniejszego uzgodnienia sektorowego, w którym określa się charakter kosztów lokalnych objętych wsparciem.

a) Uczestnik zamierzający udzielić wsparcia zgodnie z postanowieniami niniejszego uzgodnienia sektorowego wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, zgodnie z:

1) art. 48 Porozumienia, jeżeli wsparcie jest rozszerzone na mocy art. 1, 2 lub 4 niniejszego uzgodnienia sektorowego;

2) art. 47 Porozumienia, jeżeli wsparcie jest rozszerzone na mocy art. 3 niniejszego uzgodnienia sektorowego.

b) W przypadku projektów należących do klas projektów wymienionych w dodatku II do niniejszego uzgodnienia sektorowego takie powiadomienia zawierają poszerzony opis projektu w celu wykazania zgodności projektu z kryteriami wsparcia, jak określono w art. 2 lit. b) niniejszego uzgodnienia sektorowego.

c) W przypadku projektów wspieranych zgodnie z dodatkiem III do niniejszego uzgodnienia sektorowego takie powiadomienie obejmuje:

1) poszerzony opis projektu w celu wykazania zgodności projektu z kryteriami wsparcia, jak określono w art. 3 lit. b) niniejszego uzgodnienia sektorowego oraz

2) dostęp do wyników oceny przeprowadzonej przez niezależne osoby trzecie, zgodnie z wymogami wskazanymi w dodatku III.

d) Niezależnie od postanowień pkt 1 lit. a), jeżeli uczestnik powiadamiający zamierza udzielić wsparcia z okresem spłaty wynoszącym powyżej 15 lat lub zgodnie z art. 6 lit. c) niniejszego uzgodnienia sektorowego, wystosowuje on powiadomienie z wyprzedzeniem co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, zgodnie z art. 47 Porozumienia.

e) Aby ułatwić dokonywanie przeglądu nagromadzonego doświadczenia, po dyskusji uczestnik informuje wszystkich pozostałych uczestników o swojej ostatecznej decyzji.

a) składki za ryzyko dostosowane do okresu;

b) warunki dla elektrowni opalanych paliwem kopalnym o niskiej emisji/wysokiej sprawności energetycznej, w tym definicja gotowości do wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS);

c) budynki o zerowym zużyciu energii netto;

d) projekty dotyczące ogniwa paliwowego.

a) Sekretariat corocznie przedstawia sprawozdania z wdrażania niniejszego uzgodnienia sektorowego.

b) Uczestnicy regularnie, i najpóźniej do końca 2017 r., dokonują przeglądu zakresu i innych postanowień niniejszego uzgodnienia sektorowego.

c) Regularnie, w tym na wniosek jednego z uczestników, dokonuje się przeglądu dodatku II do niniejszego uzgodnienia sektorowego, aby ocenić, czy należy do niego dodać lub usunąć z niego jakąkolwiek klasę projektów lub jakikolwiek rodzaj projektu lub czy należy zmienić jakikolwiek próg określony w tym dodatku. Do wniosków w sprawie nowych klas lub rodzajów projektów dołącza się informacje na temat tego, w jaki sposób projekty w ramach takiej klasy lub takiego rodzaju powinny spełniać kryteria określone w art. 2 lit. b) i być zgodne z metodyką przedstawioną w dodatku IV do niniejszego uzgodnienia sektorowego.

d) Uczestnicy przeprowadzają przegląd dodatku III do niniejszego uzgodnienia sektorowego nie później niż do dnia 30 czerwca 2018 r., aby ocenić międzynarodowe inicjatywy dotyczące przystosowania się do zmiany klimatu i warunków rynkowych oraz doświadczenia nabyte w ramach procesu powiadamiania w celu określenia czy należy utrzymać, czy też zmienić definicje, kryteria projektu oraz warunki.

e) O ile uczestnicy nie postanowią inaczej, warunki odnoszące się do dodatku III przestają obowiązywać po dniu 31 grudnia 2018 r.

a) energia wiatrowa ( 31 ),

b) energia geotermalna,

c) energia pływów i prądów pływowych,

d) energia fal,

e) energia osmotyczna,

f) energia słoneczna fotowoltaiczna,

g) energia słoneczna termalna,

h) energia termalna oceanu,

i) bioenergia: wszelki odnawialny gaz wysypiskowy, gaz z oczyszczalni ścieków, energia biogazu lub paliwo uzyskiwane z instalacji energetycznych biomasy. „Biomasa” oznacza ulegającą biodegradacji część produktów, odpadów i pozostałości z rolnictwa (w tym substancje roślinne i zwierzęce), leśnictwa i branż pokrewnych, a także ulegającą biodegradacji część odpadów przemysłowych i miejskich,

j) energia wodna,

k) efektywność energetyczna projektów dotyczących energii odnawialnej.

a) przystosowanie się do zmiany klimatu jest głównym celem projektu i jest wyraźnie wskazane oraz wyjaśnione w planie projektu, a także w dokumentach uzupełniających, jako podstawowy element projektu;

b) wniosek dotyczący projektu obejmuje analizę oraz określenie konkretnych i istotnych zagrożeń związanych ze zmianą klimatu oraz stopnia narażenia na nią, a także sposobu w jaki proponowane środki i technologie będą mogły bezpośrednio zaradzić takim zagrożeniom;

c) niezależne osoby trzecie przeprowadziły ocenę projektu, stanowiącą odrębną lub integralną część planu projektu, który jest publicznie dostępny, przykładowo na stronie internetowej władz krajowych. Ocena zawiera analizę konkretnych i istotnych zagrożeń związanych ze zmianą klimatu oraz stopnia narażenia na nią, a także analizę sposobu w jaki proponowane środki objęte projektem będą mogły bezpośrednio zaradzić takim zagrożeniom;

d) okres użytkowania projektu przekracza 15 lat.

a) ocenę bezpośredniego wkładu danej klasy projektów lub danego rodzaju projektu w łagodzenie zmiany klimatu, w tym porównanie efektywności sektora, na podstawie wymiernych danych dotyczących emisji dwutlenku węgla lub równoważnika dwutlenku lub wysokiej efektywności energetycznej, z konwencjonalnymi oraz stosowanymi nowszymi podejściami technologicznymi; takie porównanie we wszystkich przypadkach opiera się na wskaźnikach ilościowych, takich jak zmniejszenie emisji na wyprodukowaną jednostkę;

b) opis norm technicznych i norm wydajności sektora, którego dotyczy proponowana klasa projektów lub proponowany rodzaj projektu, w tym informacje na temat wszelkich odpowiednich, istniejących najlepszych dostępnych technik (BAT); w stosownych przypadkach w opisie wyjaśnia się, w jakim sposób dana technologia stanowi udoskonalenie w stosunku do istniejących BAT;

c) opis barier finansowych związanych z proponowaną klasą projektów lub proponowanym rodzajem projektu, z uwzględnieniem wszelkich potrzeb finansowych i warunków rynkowych, a także wskazanie postanowień niniejszego uzgodnienia sektorowego, które mają umożliwić realizację takich projektów.

a) „techniki” obejmują zarówno stosowane technologie, jak i sposób, w jaki dana instalacja jest projektowana, wykonywana, konserwowana, eksploatowana i wycofywana z eksploatacji;

b) „dostępne” techniki to techniki o takim stopniu rozwoju, który pozwala na wdrożenie w danym sektorze przemysłu, zgodnie z istniejącymi warunkami ekonomicznymi i technicznymi, z uwzględnieniem kosztów i korzyści, nawet jeżeli techniki te nie są wykorzystywane lub opracowane w danym państwie członkowskim, o ile są one dostępne dla prowadzącego daną działalność;

c) „najlepsze” oznacza najbardziej efektywna technikę w osiąganiu wysokiego ogólnego poziomu ochrony środowiska naturalnego jako całości.

a) Dla oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych związanych z umowami objętymi zakresem stosowania niniejszego uzgodnienia sektorowego maksymalny okres spłaty ustala się w następujący sposób:

1) dla umów w krajach kategorii I (zdefiniowanych w art. 11 Porozumienia): 12 lat.

2) dla umów w krajach kategorii II (zdefiniowanych w art. 11 Porozumienia): 14 lat.

b) Aby zakwalifikować się do okresów spłaty wskazanych w powyższej lit. a), następujące warunki mają zastosowanie:

1) transakcja obejmuje łączną wartość umowy przekraczającą 10 mln SDR; oraz

2) okresy spłaty nie przekraczają okresu użytkowania finansowanych aktywów infrastruktury kolejowej; oraz

3) dla transakcji w krajach kategorii I, transakcja cechuje się:

— udziałem w konsorcjum kredytowym prywatnych instytucji finansowych niekorzystających z oficjalnego wsparcia kredytów eksportowych, przy czym:

—

— stawkami ubezpieczenia dla dowolnego wsparcia oficjalnego niezaniżającymi stawek rynku prywatnego i współmiernymi do odnośnych stawek naliczanych przez inne prywatne instytucje finansowe uczestniczące w konsorcjum.

c) Uczestnik może złożyć wniosek o odstąpienie od warunku określonego w powyższym pkt 3 lit. b), poprzez zastosowanie uzgodnionych warunków, zgodnie z art. 58-63 Porozumienia. W takich przypadkach uczestnik proponujący uzgodnione warunki przedkłada w proponowanych uzgodnionych warunkach lub w każdej poszczególnej transakcji, która jest przedmiotem powiadomienia, wyczerpujące wyjaśnienie dotyczące wsparcia, w tym szczegółowe dane dotyczące ustalania ceny oraz uzasadnienie konieczności odstąpienia od postanowień powyższej lit. b) pkt 3.

a) dla transakcji w krajach kategorii I – sześć i jedna czwarta roku; oraz

b) dla transakcji w krajach kategorii II – siedem i jedna czwarta roku.

a) w przypadku okresu spłaty do 12 lat włącznie – odnośne stopy referencyjne oprocentowania rynkowego (CIRR), określone zgodnie z art. 20 Porozumienia;

b) w przypadku okresu spłaty powyżej 12 lat – odnośne stopy referencyjne oprocentowania rynkowego (CIRR), określone zgodnie z art. 20 Porozumienia, do których dodaje się dodatkową opłatę w wysokości 20 punktów bazowych dla wszystkich walut.

a) Uczestnik wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 47 Porozumienia co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, jeżeli zamierza udzielić wsparcia dla transakcji w kraju kategorii I. Takie powiadomienia zawierają wyczerpujące wyjaśnienie dotyczące oficjalnego wsparcia, w tym szczegółowe dane dotyczące ustalania ceny.

b) Uczestnik wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 48 Porozumienia co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, jeżeli zamierza udzielić wsparcia dla:

1) transakcji w kraju kategorii II; lub

2) transakcji wspieranej na mocy uzgodnionych warunków określonych zgodnie z art. 2 lit. c) niniejszego uzgodnienia sektorowego. Takie powiadomienie z wyprzedzeniem może zostać przedłożone równolegle z wnioskiem dotyczącym uzgodnionych warunków oraz z zastrzeżeniem zatwierdzenia tych warunków.

a) Sekretariat corocznie przedstawia sprawozdania z wdrażania niniejszego uzgodnienia sektorowego.

b) Po dniu 31 grudnia 2017 r. i z zastrzeżeniem poniższej lit. c), warunek dotyczący mniej niż 50 % kredytu konsorcjalnego, wskazany w art. 2 lit. b) pkt 3 tiret pierwsze ppkt (ii) niniejszego uzgodnienia sektorowego, zostaje zastąpiony warunkiem dotyczącym maksymalnie 35 % kredytu konsorcjalnego, chyba że uczestnicy postanowią inaczej.

c) Uczestnicy przeprowadzają przegląd niniejszego uzgodnienia sektorowego nie później niż do dnia 30 czerwca 2017 r., aby ocenić warunki rynkowe oraz inne czynniki w celu określenia czy należy utrzymać, czy też zmienić warunki.

d) Po dniu 31 grudnia 2017 r. warunki odnoszące się do niniejszego uzgodnienia sektorowego przestają obowiązywać, chyba że uczestnicy postanowią inaczej.

a) W niniejszym uzgodnieniu sektorowym określa się warunki finansowe mające zastosowanie do oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych odnoszących się do umów w zakresie projektów dotyczących wytwarzania energii elektrycznej z węgla związanych z:

1) wywozem nowych zakładów wytwarzania energii elektrycznej z węgla, w całości lub części, do zastosowań sieciowych i przemysłowych, zlokalizowanych w elektrowniach bez systemów operacyjnego wychwytywania i składowania dwutlenku węgla lub technologii wychwytywania i wykorzystania dwutlenku węgla, obejmujących wszystkie części składowe, wyposażenie, materiały i usługi (w tym szkolenie personelu) bezpośrednio wymagane do budowy i oddania do eksploatacji takich elektrowni. Dodanie nowej jednostki wytwarzania energii elektrycznej z węgla do istniejącej elektrowni uważa się za nowy zakład wytwarzania energii elektrycznej z węgla;

2) modernizacją istniejących zakładów wytwarzania energii elektrycznej z węgla, dostarczeniem do nich wyposażenia, do zastosowań sieciowych i przemysłowych.

b) Niniejsze uzgodnienie sektorowe nie ma zastosowania do pozycji znajdujących się poza terenem projektu dotyczącego wytwarzania energii elektrycznej z węgla, za które zazwyczaj odpowiedzialny jest nabywca, w szczególności zaopatrzenia w wodę niepowiązanego bezpośrednio z elektrownią, kosztów przygotowania terenu, dróg, pomieszczeń dla pracowników budowlanych, linii energetycznych i stacji przesyłowych, jak również kosztów powstałych w kraju nabywcy, wynikających z procedur uzyskiwania oficjalnych zezwoleń (np. zezwoleń na lokalizację, zezwoleń budowlanych, zezwoleń na załadunek paliwa), z tym że:

1) w przypadkach, gdy nabywca stacji przesyłowej jest jednocześnie nabywcą elektrowni, a umowa zawarta jest w odniesieniu do pierwotnej stacji przesyłowej dla danej elektrowni, warunki dla pierwotnej stacji przesyłowej nie powinny być korzystniejsze niż warunki dla danego projektu dotyczącego wytwarzania energii elektrycznej z węgla; oraz

2) warunki dotyczące podstacji, transformatorów i linii przesyłowych o dolnym progu napięciowym wynoszącym 100 kV zlokalizowanych poza terenem projektu dotyczącego wytwarzania energii elektrycznej z węgla nie powinny być bardziej atrakcyjne niż warunki dla danego projektu dotyczącego wytwarzania energii elektrycznej z węgla.

c) Jeżeli projekt dotyczący wytwarzania energii elektrycznej z węgla wchodzi w zakres i spełnia warunki dodatku II do uzgodnienia sektorowego w sprawie kredytów eksportowych w zakresie energii odnawialnej, łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej oraz inżynierii wodnej, warunki finansowe mające zastosowanie do takiego projektu są określone we wskazanym uzgodnieniu sektorowym.

a) Dla oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych dotyczących towarów i usług objętych postanowieniami art. 1 lit. a) pkt 1 niniejszego uzgodnienia sektorowego maksymalny okres spłaty ustala się zgodnie z poniższą tabelą 1:

b) W celu wdrożenia powyższej tabeli 1:

1) W odniesieniu do kwalifikujących się jednostek o parametrach podkrytycznych oficjalne wsparcie jest ograniczone do dwóch jednostek zlokalizowanych w danej elektrowni, których łączna moc zainstalowana brutto nie przekracza 500 MW, z wyjątkiem sytuacji, gdy w analizie rozwiązań alternatywnych, o której mowa w art. 4 lit. b) pkt 1 niniejszego uzgodnienia sektorowego, zbadano możliwości jednej większej jednostki w kategorii wyższej efektywności i wykazano, że podejście to nie jest opłacalne; w takim przypadku oficjalne wsparcie ogranicza się do dwóch jednostek, których łączna moc zainstalowana brutto nie przekracza 600 MW.

2) W odniesieniu do kwalifikujących się jednostek o parametrach nadkrytycznych oficjalne wsparcie jest ograniczone do maksymalnie dwóch jednostek zlokalizowanych w danej elektrowni, z wyjątkiem sytuacji, gdy w analizie rozwiązań alternatywnych, o której mowa w art. 4 lit. b) pkt 1 niniejszego uzgodnienia sektorowego, zbadano możliwości osiągnięcia takiej samej mocy za pomocą jednej większej jednostki lub dwóch takich jednostek i wykazano, że podejście to nie jest opłacalne.

3) Państwa kwalifikujące się do pomocy z Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju definiuje się jako kraje kwalifikujące się do pomocy z zasobów Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (IDA) (w tym państwa kwalifikujące się wyłącznie do pomocy z IDA oraz państwa kwalifikujące się do pomocy z IDA oraz IBRD) w momencie otrzymania wypełnionego wniosku o kredyt eksportowy.

c) Dla oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych dotyczących towarów i usług objętych postanowieniami art. 1 lit. a) pkt 2 niniejszego uzgodnienia sektorowego maksymalny okres spłaty ustala się zgodnie z art. 12 Porozumienia.

d) Transakcje project finance to transakcje dotyczące towarów i usług objętych niniejszym uzgodnieniem sektorowym, które spełniają również kryteria wymienione w dodatku I do załącznika VII. W odniesieniu do takich transakcji uczestnik stosujący odpowiedni okres spłaty określony w tabeli 1 niniejszego uzgodnienia sektorowego stosuje również inne warunki określone w załączniku VII, z zastrzeżeniem postanowień art. 3 niniejszego uzgodnienia sektorowego.

a) Z zastrzeżeniem postanowień poniższej lit. b), spłata kapitału i odsetek jest dokonywana zgodnie z:

1) art. 14 Porozumienia; lub

2) w odniesieniu do transakcji dotyczących towarów i usług objętych niniejszym uzgodnieniem sektorowym, które spełniają również kryteria wymienione w dodatku I do załącznika VII – art. 3 tego załącznika.

b) Średni ważony czas trwania okresu spłaty, którego dotyczy wsparcie, nie przekracza połowy okresu spłaty powiększonej o jeden kwartał danego roku.

a) Uczestnik wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem zgodnie z art. 48 Porozumienia co najmniej 10 dni kalendarzowych przed podjęciem jakiegokolwiek zobowiązania, jeżeli zamierza udzielić wsparcia zgodnie z postanowieniami niniejszego uzgodnienia sektorowego.

b) Takie powiadomienie:

1) Wskazuje, że ocena mniej emisyjnych alternatywnych źródeł energii została przeprowadzona oraz wykazano, że takie alternatywne rozwiązania nie są opłacalne; oraz

2) Zawiera informacje potwierdzające zgodność projektu z przepisami państwa przyjmującego w zakresie krajowej polityki energetycznej oraz polityki i strategii łagodzenia skutków zmiany klimatu, a zgodność ta jest poparta ukierunkowaną polityką zmierzającą do zwiększenia udziału energii ze źródeł odnawialnych lub do poprawy efektywności energetycznej.

3) W przypadku projektów kwalifikujących się na mocy przypisu 2, zawiera wyjaśnienie, w jaki sposób wspierany projekt pomoże rozwiązać problem ubóstwa energetycznego.

c) W uzupełnieniu do wymogów dotyczących sprawozdawczości określonych powyżej, uczestnik powiadamiający o transakcji project finance zgodnie z art. 2 lit. d) niniejszego uzgodnienia sektorowego przekazuje informacje wymagane zgodnie z załącznikiem VII.

a) Niniejsze uzgodnienie sektorowe jest poddawane przeglądowi nie później niż w dniu 30 czerwca 2019 r. w celu dalszego wzmocnienia jego warunków na drugim etapie, rozpoczynającym się nie później niż w dniu 1 stycznia 2021 r., aby przyczynić się do osiągnięcia wspólnego celu, jakim jest przeciwdziałanie zmianie klimatu i do kontynuowania stopniowego wyeliminowania oficjalnego wsparcia dla elektrowni węglowych, w tym również w celu zmniejszenia stosowania mniej wydajnych elektrowni węglowych.

b) Przegląd obejmuje:

1) Ostatnie sprawozdania dotyczące wiedzy na temat klimatu i wpływu na decyzje inwestycyjne w zakresie globalnej infrastruktury wywieranego przez dążenie do ograniczenia globalnego ocieplenia do poziomu nieprzekraczającego 2 °C powyżej poziomów sprzed okresu uprzemysłowienia.

2) Postępy technologiczne dotyczące elektrowni węglowych, w tym technologii bloków gazowo-parowych ze zintegrowanym zgazowaniem paliwa (IGCC).

3) Dostępność technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.

4) Zmiany ram regulacyjnych w krajach eksportujących i kupujących w odniesieniu do elektrowni węglowych;

5) Zmiany warunków rynkowych w różnych krajach, z uwzględnieniem komercyjnej wykonalności oraz doświadczeń operacyjnych w zakresie różnych technologii dotyczących elektrowni węglowych.

6) Rozwój polityki i praktyk krajów nienależących do OECD, w szczególności głównych krajów wywozu elektrowni węglowych, w zakresie finansowania kredytów eksportowych, z uwzględnieniem znaczącej roli, jaką uczestnicy mogą odegrać w zachęcaniu uczestników z krajów nienależących do OECD do działania w tym obszarze; oraz

7) Zakres, w jakim niniejsze uzgodnienie sektorowe wpłynęło na ubóstwo energetyczne i krajowy wskaźnik elektryfikacji.

a) W niniejszym załączniku określa się warunki, zgodnie z którymi uczestnicy mogą udzielać wsparcia dla transakcji project finance spełniających kryteria kwalifikacji określone w dodatku 1.

b) W przypadkach, gdy brak odpowiedniego postanowienia w niniejszym załączniku, zastosowanie mają warunki Porozumienia.

a) żadna pojedyncza rata spłaty kapitału ani seria rat spłaty kapitału w okresie sześciu miesięcy nie może przekraczać 25 % kwoty kapitału kredytu;

b) pierwsza rata kapitału podlega spłacie nie później niż 24 miesiące od daty uruchomienia kredytu, przy czym przed upływem tego samego terminu spłacone powinno zostać nie mniej niż 2 % kapitału kredytu;

c) odsetki spłacane są nie rzadziej niż co 12 miesięcy, przy czym pierwsza rata odsetek podlega spłacie nie później niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu;

d) maksymalny średni ważony czas trwania okresu spłaty nie przekracza siedmiu i jednej czwartej roku;

e) uczestnik wystosowuje powiadomienie z wyprzedzeniem, zgodnie z art. 5 niniejszego załącznika.

a) w przypadku okresu spłaty do 12 lat włącznie uczestnicy stosują odnośne stopy referencyjne oprocentowania rynkowego (CIRR), określone zgodnie z art. 20 Porozumienia;

b) w przypadku okresu spłaty przekraczającego 12 lat, dla wszystkich walut zastosowanie ma dopłata w wysokości 20 punktów bazowych powyżej stopy CIRR.

a) finansowaniem określonej jednostki gospodarczej, przy czym kredytodawca postanawia uznać przepływy pieniężne i zyski takiej jednostki gospodarczej za źródło funduszy, z których spłacona zostanie pożyczka, a majątek takiej jednostki gospodarczej za zabezpieczenie pożyczki;

b) finansowaniem transakcji eksportowych przez niezależną (prawnie i ekonomicznie) spółkę celową, np. spółkę specjalnego przeznaczenia, w odniesieniu do projektów inwestycyjnych generujących własne dochody;

c) właściwym podziałem ryzyka między partnerów zaangażowanych w projekt, np. prywatnych lub posiadających zdolność kredytową publicznych udziałowców, eksporterów, wierzycieli, odbiorców, włącznie z odpowiednim kapitałem;

d) tworzonymi przez projekt przepływami pieniężnymi wystarczającymi do pokrycia kosztów operacyjnych i obsługi zadłużenia dla funduszy zewnętrznych w całym okresie spłaty;

e) priorytetowym trybem odpisania kosztów operacyjnych od dochodów projektu oraz obsługi zadłużenia;

f) nabywcą/kredytobiorcą niebędącym państwem i bez państwowej gwarancji spłaty (z wyłączeniem zabezpieczeń wykonania, np. porozumień dotyczących odbioru);

g) majątkowymi zabezpieczeniami wpływów/majątku projektu, np. przewłaszczeniami, zastawami, rachunkami wpływów;

h) brakiem wykorzystania lub ograniczonym wykorzystaniem sponsorów spośród udziałowców sektora prywatnego/sponsorów projektu po realizacji projektu.

a) udziałem w konsorcjum kredytowym prywatnych instytucji finansowych niekorzystających z oficjalnego wsparcia kredytów eksportowych, przy czym:

1) uczestnik jest partnerem mniejszościowym o statusie równorzędnym przez cały okres obowiązywania umowy pożyczki;

2) oficjalne wsparcie kredytu eksportowego udzielone przez uczestników obejmuje mniej niż 50 % kredytu konsorcjalnego;

b) stawkami ubezpieczenia dla dowolnego wsparcia oficjalnego niezaniżającymi stawek rynku prywatnego i współmiernymi do odnośnych stawek naliczanych przez inne prywatne instytucje finansowe uczestniczące w konsorcjum.

1. Kraj powiadamiający

2. Data powiadomienia

3. Nazwa powiadamiającego urzędu/agencji

4. Numer referencyjny

5. Powiadomienie pierwotne lub zmiana poprzedniego powiadomienia (w razie potrzeby numer zmiany)

6. Numer transzy (w razie potrzeby)

7. Numer referencyjny linii kredytowej (w razie potrzeby)

8. Artykuł lub artykuły Porozumienia, na podstawie których wystosowuje się powiadomienie

9. Numer referencyjny dopasowanego powiadomienia (w razie potrzeby)

10. Opis dopasowanego wsparcia (w razie potrzeby)

11. Kraj przeznaczenia

1. Kraj nabywcy

2. Nazwa nabywcy

3. Lokalizacja nabywcy

4. Status nabywcy

5. Kraj kredytobiorcy (jeśli jest inny niż kraj nabywcy)

6. Nazwa kredytobiorcy (jeśli jest inna niż nazwa nabywcy)

7. Lokalizacja kredytobiorcy (jeśli jest inna niż lokalizacja nabywcy)

8. Status kredytobiorcy (jeśli jest inny niż status nabywcy)

9. Kraj gwaranta (w razie potrzeby)

10. Nazwa gwaranta (w razie potrzeby)

11. Lokalizacja gwaranta (w razie potrzeby)

12. Status gwaranta (w razie potrzeby)

1. Opis wywożonych towarów i/lub usług

2. Opis projektu (w razie potrzeby)

3. Lokalizacja projektu (w razie potrzeby)

4. Data zamknięcia przetargu (w razie potrzeby)

5. Data wygaśnięcia linii kredytowej (w razie potrzeby)

6. Wartość umowy objętej wsparciem – wartość rzeczywista (dla wszystkich linii kredytowych oraz transakcji project finance lub dla poszczególnych transakcji, na zasadzie dobrowolności) lub według następującej skali w milionach SDR:

7. Waluta umowy(-ów)

1. Wartość kredytu; wartość rzeczywista dla wszystkich powiadomień dotyczących linii kredytowych oraz transakcji project finance lub dla poszczególnych transakcji na zasadzie dobrowolności, bądź według skali w SDR

2. Waluta kredytu

3. Zaliczka (procent całkowitej wartości umowy objętej wsparciem)

4. Koszty lokalne (procent całkowitej wartości umowy objętej wsparciem)

5. Data uruchomienia kredytu i odniesienie do właściwego ustępu art. 10

6. Długość okresu spłaty

7. Baza stopy procentowej

8. Stopa procentowa lub marża

1. Schemat spłaty

2. Częstotliwość spłaty

3. Odstęp czasowy między datą uruchomienia kredytu a pierwszą ratą spłaty kapitału

4. Kwota odsetek skapitalizowanych przed datą uruchomienia kredytu

5. Średni ważony czas trwania okresu spłaty

6. Wyjaśnienie powodów, dla których nie udzielono wsparcia zgodnie z art. 14 lit. a)–c)

1. Klasyfikacja ryzyka kraju dłużnika

2. Wybrana kategoria ryzyka nabywcy w odniesieniu do dłużnika

3. Długość okresu wypłacania kredytu

4. Procent pokrycia ryzyka politycznego (kraju)

5. Procent pokrycia ryzyka handlowego (nabywcy)

6. Jakość pokrycia (tj. poniżej standardowego, standardowe, powyżej standardowego)

7. Stawka MPR oparta o klasyfikację ryzyka kraju dłużnika przy braku jakiejkolwiek gwarancji strony trzeciej, zaangażowania instytucji wielostronnej/regionalnej, ograniczania ryzyka lub wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy

8. Właściwa stawka MPR

9. Rzeczywista naliczona stawka ubezpieczenia (wyrażona w formacie stawki MPR jako procent kapitału)

1. Rating lub ratingi zobowiązań dłużnika/gwaranta w walucie obcej przygotowane przez akredytowaną agencję ratingową

2. Rating lub ratingi zobowiązań państwa w walucie obcej przygotowane przez akredytowaną agencję ratingową

3. Odpowiednia stawka MPR na podstawie TCMB w oparciu o najlepszy dostępny rating zobowiązań dłużnika/gwaranta w walucie obcej przygotowany przez akredytowaną agencję ratingową

4. Odpowiednia stawka MPR na podstawie TCMB w oparciu o najlepszy dostępny rating zobowiązań państwa w walucie obcej przygotowany przez akredytowaną agencję ratingową, w przypadku gdy klasyfikacja ryzyka zaproponowana dla dłużnika/gwaranta jest równa najlepszemu dostępnemu ratingowi zobowiązań państwa przygotowanemu przez akredytowaną agencję ratingową lub taki rating przewyższa

5. W przypadku zaklasyfikowania dłużnika/gwaranta do ratingu na poziomie wyższym niż najlepszy dostępny rating przygotowany przez akredytowaną agencję ratingową lub równym najlepszemu dostępnemu ratingowi zobowiązań państwa przygotowanemu przez akredytowaną agencję ratingową lub od takiego ratingu wyższym, powiadomienie zawiera uzasadnienie tej klasyfikacji

6. W przypadku ustalania cen dla kredytów konsorcjalnych/gwarancji – szczegółowy opis metody zastosowanej do ustalenia stawki na podstawie łącznej wyceny

7. W przypadku poziomu odniesienia dla pożyczek – szczegółowy opis metody zastosowanej do ustalenia stawki na podstawie łącznej wyceny

8. W przypadku wyceny obligacji konkretnego podmiotu lub swapu ryzyka kredytowego związanego z konkretnym podmiotem – szczegółowy opis metody zastosowanej do ustalenia cen, szczegółowe informacje uzasadniające, dlaczego wycena jest odpowiednia, włącznie z tym, czy wycena dotyczy rzeczywistego dłużnika czy też podmiotu powiązanego, a jeżeli tego ostatniego – wskazanie, w jaki sposób kryteria dotyczące podmiotu powiązanego zostały spełnione

1. Wybrana kategoria ryzyka nabywcy w odniesieniu do dłużnika

2. Rating lub ratingi zobowiązań w walucie obcej przygotowane przez akredytowaną agencję ratingową

3. Uzasadnienie kategorii ryzyka nabywcy lepszej niż rating akredytowanej agencji ratingowej

1. Zastosowane techniki ograniczania ryzyka kraju

2. Potwierdzenie spełnienia kryteriów wymienionych w załączniku XIII

3. W odniesieniu do techniki 1 właściwa klasyfikacja ryzyka kraju wynikająca z zastosowania tej techniki

4. W odniesieniu do techniki 2:

— stosowana waluta lokalna

— wartość zastosowanego czynnika waluty lokalnej

1. Zastosowane wsparcie jakości kredytowej w odniesieniu do ryzyka nabywcy

2. Zastosowany współczynnik wsparcia jakości kredytowej w odniesieniu do wszystkich rodzajów wsparcia jakości kredytowej

3. Całkowity zastosowany współczynnik wsparcia jakości kredytowej

1. Forma pomocy wiązanej (tzn. pomoc rozwojowa, kredyt mieszany lub finansowanie towarzyszące)

2. Ogólny poziom koncesjonowania finansowania pomocy wiązanej i częściowo niewiązanej obliczony zgodnie z art. 40

3. Stopa DDR zastosowana do obliczenia poziomu koncesjonowania

4. Sposób traktowania płatności gotówkowych przy obliczaniu poziomu koncesjonowania

5. Ograniczenia dotyczące wykorzystania linii kredytowych

1. Określenie:

— daty pierwszej płatności odsetek, jeżeli późniejsza niż sześć miesięcy od daty uruchomienia kredytu

— częstotliwości spłaty odsetek, jeżeli rzadziej niż co sześć miesięcy

1. Poszerzony opis umowy eksportowej, tzn. nowa elektrownia jądrowa, modernizacja istniejącej elektrowni jądrowej, dostawa paliwa jądrowego i wzbogacanie lub świadczenie usług w zakresie gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym

2. Spłata kapitału i odsetek zgodnie z: art. 3 lit. a) pkt 1, art. 3 lit. a) pkt 2 lub art. 3 lit. c) załącznika II

3. W przypadku gdy oficjalne wsparcie udzielane jest zgodnie z art. 3 lit. c) załącznika II, należy przedstawić:

— Schemat spłaty

— Częstotliwość spłaty

— Odstęp czasowy między datą uruchomienia kredytu a pierwszą ratą spłaty kapitału

— Kwota odsetek skapitalizowanych przed datą uruchomienia kredytu

— Średni ważony czas trwania okresu spłaty

— Uzasadnienie nieudzielenia wsparcia zgodnie z art. 3 lit. a) i b) załącznika II.

4. Minimalna stopa procentowa stosowana zgodnie z art. 4 załącznika II

1. Poszerzony opis projektu:

— nowa elektrownia wykorzystująca energię odnawialną i wodną lub modernizacja istniejącej elektrowni wykorzystującej energię odnawialną i wodną, z uwzględnieniem właściwego sektora wymienionego w dodatku I do załącznika IV, lub

— w przypadku projektu w zakresie energii wodnej, wskazanie, czy jest to nowy duży projekt w zakresie energii wodnej (jak określono w dodatku IV do załącznika IV), lub

— w przypadku projektów należących do klas projektów wymienionych w dodatku II do załącznika IV, wykazanie zgodności projektu z kryteriami wsparcia, jak określono w art. 2 lit. b) załącznika IV, lub

— w przypadku projektów wspieranych zgodnie z dodatkiem III do załącznika IV:

—

2. Schemat spłaty kapitału i spłata odsetek zgodnie z: art. 6 lit. a) pkt 1, art. 6 lit. a) pkt 2 lub art. 6 lit. c) załącznika IV

3. W przypadku gdy oficjalne wsparcie udzielane jest zgodnie z art. 6 lit. c) załącznika IV, należy przedstawić:

— Schemat spłaty

— Częstotliwość spłaty

— Odstęp czasowy między datą uruchomienia kredytu a pierwszą ratą spłaty kapitału

— Kwota odsetek skapitalizowanych przed datą uruchomienia kredytu

— Średni ważony czas trwania okresu spłaty

— Uzasadnienie nieudzielenia wsparcia zgodnie z art. 6 lit. a) i b) załącznika IV.

4. Minimalna stopa procentowa stosowana zgodnie z art. 7 załącznika IV

1. Wyczerpujące wyjaśnienie warunków udzielonego oficjalnego wsparcia, w tym:

— uzasadnienie przedłożenia warunków dotyczących infrastruktury kolejowej,

— dowód, że przedstawione okresy spłaty nie przekraczają okresu użytkowania finansowanej infrastruktury kolejowej.

2. Dla transakcji w krajach kategorii I:

— Całkowite zadłużenie projektu wobec konsorcjum, w tym wobec kredytodawców oficjalnych i prywatnych

— Całkowite zadłużenie projektu wobec konsorcjum kredytodawców prywatnych

— Procent zadłużenia wobec konsorcjum, utworzonego przez uczestników

— Potwierdzenie, że uczestnik jest zaangażowany w konsorcjum kredytowe z prywatnymi instytucjami finansowymi niekorzystającymi z oficjalnego wsparcia kredytów eksportowych, przy czym (i) uczestnik jest partnerem mniejszościowym o statusie równorzędnym przez cały okres pożyczki oraz (ii) oficjalne wsparcie kredytu eksportowego udzielone przez uczestników obejmuje mniej niż 50 % kredytu konsorcjalnego

— Szczegółowe dane dotyczące ustalania cen, aby wykazać, że stawki ubezpieczenia dla wsparcia oficjalnego nie zaniżają stawek rynku prywatnego i są współmierne do odnośnych stawek naliczanych przez inne prywatne instytucje finansowe uczestniczące w konsorcjum

1. Wskazuje, że ocena mniej emisyjnych alternatywnych źródeł energii została przeprowadzona oraz wykazano, że takie alternatywne rozwiązania nie są opłacalne, oraz

2. Zawiera informacje potwierdzające zgodność projektu z przepisami państwa przyjmującego w zakresie krajowej polityki energetycznej oraz polityki i strategii łagodzenia skutków zmiany klimatu, a zgodność ta jest poparta ukierunkowaną polityką zmierzającą do zwiększenia udziału energii ze źródeł odnawialnych lub do poprawy efektywności energetycznej.

3. W przypadku projektów kwalifikujących się na mocy przypisu 2 w załączniku VI, zawiera wyjaśnienie, w jaki sposób wspierany projekt pomoże rozwiązać problem ubóstwa energetycznego.

1. Wyjaśnienie powodów, dla których stosowane są warunki dotyczące project finance

2. Wartość umowy w odniesieniu do umowy „pod klucz”, części umów podwykonawczych itd.

3. Poszerzony opis projektu

4. Typ pokrycia udzielonego przed datą uruchomienia kredytu

5. Procent pokrycia ryzyka politycznego przed datą uruchomienia kredytu

6. Procent pokrycia ryzyka handlowego przed datą uruchomienia kredytu

7. Typ pokrycia zapewnionego po dniu uruchomienia kredytu

8. Procent pokrycia ryzyka politycznego po dacie uruchomienia kredytu

9. Procent pokrycia ryzyka handlowego po dacie uruchomienia kredytu

10. Długość okresu budowy (w razie potrzeby)

11. Długość okresu wypłacania kredytu

12. Średni ważony czas trwania okresu spłaty

13. Schemat spłaty

14. Częstotliwość spłaty

15. Odstęp czasowy między datą uruchomienia kredytu a pierwszą ratą spłaty kapitału

16. Procent kapitału spłaconego do połowy okresu obowiązywania umowy kredytowej

17. Kwota odsetek skapitalizowanych przed datą uruchomienia kredytu

18. Pozostałe opłaty pozyskane przez agencję kredytów eksportowych, np. opłaty za zaangażowanie środków (opcjonalne, z wyjątkiem transakcji, w których nabywcami są kraje OECD o wysokim dochodzie)

19. Stawka ubezpieczenia (opcjonalna, z wyjątkiem projektów w krajach OECD o wysokim dochodzie)

20. Potwierdzenie (i, w razie potrzeby, wyjaśnienie), że transakcja wiąże się z/charakteryzuje się:

— finansowaniem określonej jednostki gospodarczej, przy czym kredytodawca postanawia uznać przepływy pieniężne i zyski takiej jednostki gospodarczej za źródło funduszy, z których spłacona zostanie pożyczka, a majątek takiej jednostki gospodarczej za zabezpieczenie pożyczki,

— finansowaniem transakcji eksportowych przez niezależną (prawnie i ekonomicznie) spółkę celową, np. spółkę specjalnego przeznaczenia, w odniesieniu do projektów inwestycyjnych generujących własne dochody,

— właściwym podziałem ryzyka między partnerów zaangażowanych w projekt, np. prywatnych lub posiadających zdolność kredytową publicznych udziałowców, eksporterów, wierzycieli, odbiorców, włącznie z odpowiednim kapitałem,

— tworzonymi przez projekt przepływami pieniężnymi wystarczającymi do pokrycia kosztów operacyjnych i obsługi zadłużenia dla funduszy zewnętrznych w całym okresie spłaty,

— priorytetowym trybem odpisania kosztów operacyjnych od dochodów projektu oraz obsługi zadłużenia,

— nabywcą/kredytobiorcą niebędącym państwem i bez państwowej gwarancji spłaty,

— majątkowymi zabezpieczeniami wpływów/majątku projektu, np. przewłaszczeniami, zastawami, rachunkami wpływów,

— brakiem wykorzystania lub ograniczonym wykorzystaniem sponsorów spośród udziałowców sektora prywatnego/sponsorów projektu po realizacji projektu.

1. Całkowite zadłużenie projektu wobec konsorcjum, w tym wobec kredytodawców oficjalnych i prywatnych

2. Całkowite zadłużenie projektu wobec konsorcjum kredytodawców prywatnych

3. Procent zadłużenia wobec konsorcjum, utworzonego przez uczestników

4. Potwierdzenie, że:

— w przypadku udziału w konsorcjum kredytowym z prywatnymi instytucjami finansowymi niekorzystającymi z oficjalnego wsparcia kredytów eksportowych, uczestnik jest partnerem mniejszościowym o statusie równorzędnym przez cały okres pożyczki,

— stawka ubezpieczenia zgłoszona zgodnie z pozycją m) 19 powyżej nie zaniża dostępnych stawek rynku prywatnego i jest współmierna do odnośnych stawek naliczanych przez inne prywatne instytucje finansowe uczestniczące w konsorcjum.

Przy standardowym schemacie spłaty (tzn. spłaty kapitału w równych ratach półrocznych):

HOR = (długość okresu wypłacania kredytu * 0,5) + długość okresu spłaty

Przy niestandardowym schemacie spłaty:

HOR = (długość okresu wypłacania kredytu * 0,5) + (średni ważony czas trwania okresu spłaty – 0,25)/0,5

dla (maks(PCC, PCP) ≤ 0,95, PCF = 1)

dla (maks(PCC, PCP) > 0,95, PCF = 1 + ((maks(PCC, PCP) - 0,95)/0,05) * (współczynnik procentu pokrycia)

— gwarancja obejmuje całość okresu kredytu,

— gwarancja jest nieodwołalna, bezwarunkowa i płatna na pierwsze żądanie,

— gwarancja jest prawnie wiążąca i wykonalna w jurysdykcji kraju gwaranta,

— gwarant posiada zdolność kredytową odpowiednią do rozmiaru gwarantowanego zadłużenia,

— gwarant podlega przepisom o kontroli monetarnej i przepływach pieniężnych obowiązującym w kraju, w którym mieści się jego siedziba.

— gwarancja obejmuje całość okresu kredytu,

— gwarancja jest nieodwołalna, bezwarunkowa i płatna na pierwsze żądanie,

— gwarant jest prawnie zobowiązany w odniesieniu do całej kwoty kredytu,

— spłaty dokonywane są bezpośrednio na rzecz wierzyciela.

— instytucja jest ustawowo i finansowo niezależna,

— całość majątku instytucji jest bezpieczna od nacjonalizacji lub konfiskaty,

— instytucja dysponuje pełną swobodą dokonywania przelewów i przeliczania środków pieniężnych,

— instytucja nie podlega interwencji państwa w kraju, w którym znajduje się jej siedziba,

— instytucja posiada immunitet podatkowy, oraz

— wszystkie kraje członkowskie takiej instytucji zobowiązane są do przekazania dodatkowego kapitału w celu zaspokojenia zobowiązań instytucji.

— solidny profil kredytowy,

— znaczne zyski z wymiany walutowej w stosunku do jego poziomu zadłużenia w walucie obcej,

— zdolność produkcyjna i zdolność generowania środków pieniężnych dzięki jednostkom zależnym lub operacjom zagranicznym, szczególnie tym z siedzibą w państwach o wysokim rankingu, tj. przedsiębiorstwom wielonarodowym,

— zagraniczny właściciel lub partner strategiczny, który mógłby stanowić źródło wsparcia finansowego w przypadku braku formalnej gwarancji,

— preferencyjne traktowanie podmiotu przez państwo w przeszłości, w tym zwolnienie z ograniczeń w zakresie transferu i wymienialności oraz z wymogów sprzedaży części zysków z wywozu w walucie obcej, a także korzystne opodatkowanie,

— linie kredytowe otwarte przez banki międzynarodowe o wysokim ratingu, szczególnie linie kredytowe nieobjęte klauzulą istotnej niekorzystnej zmiany, która umożliwia bankom wycofanie udzielonych instrumentów w przypadku kryzysu zadłużeniowego państwa lub innych zdarzeń obarczonych ryzykiem, oraz

— majątek posiadany za granicą, szczególnie aktywa płynne, często w wyniku przepisów umożliwiających eksporterom zamrażanie i utrzymywanie salda środków pieniężnych za granicą, które są dostępne do celów obsługi zadłużenia.

— podmiotów publicznych i służb użyteczności publicznej, jednostek państwowych niższego szczebla, takich jak poszczególne resorty, instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym itp.,

— instytucji finansowych z siedzibą w granicach jurysdykcji państwa, oraz

— jednostek, które przeważnie dokonują sprzedaży na rynek krajowy w walucie lokalnej.

— dłużnik/gwarant jest uprawniony do zaciągnięcia zobowiązania do spłaty zadłużenia w imieniu państwa, a zatem zapewnia pełne zaufanie i uznanie państwa; oraz

— w przypadku zmiany harmonogramu spłaty długu, którego dotyczy ryzyko państwa, dług ten zostałby włączony do zobowiązań w zakresie zmiany harmonogramu spłaty oraz zobowiązań płatniczych nabytych przez państwo w związku ze zmianą harmonogramu spłaty.

— podmioty publiczne, w przypadku których badanie due diligence pokazuje, że nabywca ma wyraźne, pełne zaufanie i uznanie/wsparcie ze strony państwa lub że prawdopodobieństwo uzyskania ze strony państwa pomocy na utrzymanie płynności finansowej i wypłacalności jest bardzo duże, zarówno w odniesieniu do możliwości odzyskania należności, jak i ryzyka niewykonania zobowiązania. Podmioty publiczne niebędące państwem równoważne państwu obejmowałyby również przedsiębiorstwa będące własnością państwa, posiadające monopol lub quasi-monopol na działalność w danym sektorze (np. energii, ropy naftowej, gazu),

— osoby prawne o wyjątkowo solidnym profilu kredytowym, wykazujące cechy zarówno pod względem możliwości niewykonania zobowiązania, jak i odzyskania należności, na podstawie których ryzyko można uznać za równoważne ryzyku państwa. Takimi jednostkami mogą być silne bezpieczne przedsiębiorstwa lub bardzo ważne banki, w przypadku których prawdopodobieństwo uzyskania ze strony państwa pomocy na utrzymanie płynności finansowej i wypłacalności jest duże.

— wyjątkowo dobre lub bardzo dobre generowanie środków pieniężnych i dochodów,

— wyjątkowo dobre lub bardzo dobre poziomy płynności,

— wyjątkowo mały lub bardzo mały efekt dźwigni,

— doskonały lub bardzo dobry profil działalności oraz potwierdzone i bardzo wysokie zdolności w zakresie zarządzania.

— bardzo dobre lub dobre generowanie środków pieniężnych i dochodów,

— bardzo dobre lub dobre poziomy płynności,

— bardzo mały lub mały efekt dźwigni,

— bardzo dobry profil działalności z potwierdzoną zdolnością zarządzania.

— dobre lub umiarkowanie dobre generowanie środków pieniężnych i dochodów,

— dobre lub umiarkowanie dobre poziomy płynności,

— mały lub umiarkowanie mały efekt dźwigni,

— umiarkowanie dobry profil działalności z potwierdzoną zdolnością zarządzania.

— umiarkowanie dobre lub umiarkowane generowanie środków pieniężnych i dochodów,

— umiarkowanie dobre lub umiarkowane poziomy płynności,

— umiarkowanie mały lub umiarkowany efekt dźwigni,

— umiarkowany profil działalności z potwierdzoną zdolnością zarządzania.

— umiarkowane lub umiarkowanie niskie generowanie środków pieniężnych i dochodów,

— umiarkowane lub umiarkowanie niskie poziomy płynności,

— umiarkowany lub umiarkowanie duży efekt dźwigni,

— umiarkowanie słaby profil działalności z ograniczoną potwierdzoną zdolnością zarządzania.

— umiarkowanie niskie, niskie lub bardzo niskie generowanie środków pieniężnych i dochodów,

— umiarkowanie niskie lub niskie poziomy płynności,

— umiarkowanie duży lub duży efekt dźwigni,

— słaby profil działalności z ograniczoną zdolnością lub brakiem potwierdzonej zdolności zarządzania.