a) „inne kwoty” oznaczają czynności dotyczące środków finansowych przewidzianych w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na mocy rozporządzenia (WE) nr 793/2006, (WE) nr 967/2006 oraz (WE) nr 1914/2006;

b) „produkty” oznaczają produkty zgodnie z definicją określoną w art. 2 ust. 1 lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 800/1999;

c) „urząd celny wywozu” oznacza urząd celny określony w art. 5 ust. 7 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 800/1999;

d) „urząd celny wyprowadzenia” oznacza urząd celny określony w art. 793 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93;

e) „urząd celny otrzymujący egzemplarz kontrolny T5” oznacza urząd przeznaczenia określony w art. 912c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, w tym urząd celny, do którego przesyłany jest dokument równoważny;

f) „kontrola bezpośrednia” oznacza sprawdzenie, czy zgłoszenie wywozowe lub w przypadku innych kwot dokumentacja zgodna z rozporządzeniami (WE) nr 793/2006, (WE) nr 967/2006 oraz (WE) nr 1914/2006, włącznie z dokumentami przedstawionymi na jego poparcie, odpowiada produktom pod względem ilości, rodzaju i cech zgodnie z warunkami określonymi w art. 5;

g) „kontrola podmiany” oznacza kontrolę, która polega na sprawdzeniu wzrokowo, czy produkty odpowiadają dokumentowi, który im towarzyszy od urzędu celnego wywozu do urzędu celnego wyprowadzenia lub urzędu otrzymującego egzemplarz kontrolny T5 zgodnie z warunkami określonymi w art. 8;

h) „szczegółowa kontrola podmiany” oznacza kontrolę, która może polegać zarówno na sprawdzeniu wzrokowo jak i na bezpośredniej kontroli, w przypadku gdy istnieją wątpliwości co do nienaruszalności zamknięć nałożonych na wywożone produkty zgodnie z warunkami określonymi w art. 9;

i) „kontrola wzrokowa” oznacza sprawdzenie przy pomocy zmysłów, w tym również tego typu kontrolę przeprowadzoną przy wykorzystaniu urządzeń technicznych;

j) „dokument” oznacza informacje o istotnym znaczeniu w kontekście niniejszego rozporządzenia zapisane w formie papierowej lub na nośnikach elektronicznych zatwierdzonych na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, rozporządzenia Komisji (WE) nr 885/2006 ( 16 ) lub rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 ( 17 ).

k) „równoważny dokument”, w odniesieniu do egzemplarza kontrolnego T5, oznacza dokument krajowy, o którym mowa w art. 8, 8a i 9 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, stosowany w przypadkach, gdy na mocy art. 912a ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 stosowana jest procedura krajowa;

l) „sektory produktów” oznacza sektory określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 z wyjątkiem zbóż i ryżu wymienionych w części I i II załącznika I do tego rozporządzenia, które są traktowane jako jeden sektor produktów, oraz towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu, które są traktowane jako jeden sektor produktów;

m) „kod kontroli” oznacza informację wyrażoną przy pomocy litery „A”, po której następują cztery cyfry wygenerowane przy pomocy środków elektronicznych, drukowane lub zapisane odręcznie wyraźnie czytelnym pismem.

a) bezpośrednie kontrole produktów zgodnie z art. 4, w momencie zakończenia wywozowych formalności celnych, a przed zwolnieniem do wywozu tych towarów, na podstawie dokumentów przedłożonych jako potwierdzenie informacji zawartych w zgłoszeniu wywozowym;

b) kontrole nienaruszalności zamknięć zgodnie z art. 7;

c) kontrole podmiany zgodnie z art. 8;

d) szczegółowe kontrole podmiany zgodnie z art. 9; oraz

e) kontrolę dokumentów dołączonych do wniosków o wypłatę zgodnie z art. 12.

a) danego urzędu celnego wywozu;

b) danego roku kalendarzowego; oraz

c) danego sektora produktów.

a) zastąpieniu wskaźnika 5 % dla każdego sektora produktów wskaźnikiem 5 % dla wszystkich sektorów przy zastosowaniu obowiązkowego wskaźnika minimum w wysokości 2 % dla każdego sektora produktów;

b) zastąpieniu wskaźnika 5 % dla każdego urzędu celnego wskaźnikiem 5 % dla całego kraju oraz zastąpieniu wskaźnika 5 % dla każdego sektora produktów wskaźnikiem 5 % dla wszystkich sektorów produktów przy zastosowaniu wskaźnika minimum w wysokości 2 % dla każdego sektora produktów.

a) w odniesieniu do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu stosuje się wskaźnik minimum wynoszący 0,5 % dla każdego urzędu celnego lub 0,5 % dla całego kraju. Odsetek kontroli bezpośrednich przeprowadzonych w odniesieniu do tych produktów nie jest uwzględniany przy obliczaniu wskaźnika 5 % dla każdego sektora produktów lub ogólnego wskaźnika 5 % obejmującego wszystkie sektory produktów;

b) w przypadku urzędów celnych wywozu, w których najwyżej pięciu eksporterów przedstawiło do wywozu asortyment produktów z nie więcej niż dwóch sektorów, liczbę kontroli bezpośrednich można zmniejszyć do minimalnego wskaźnika wynoszącego 2 % dla każdego sektora produktów. Sektory produktów, w odniesieniu do których składanych jest mniej niż 20 zgłoszeń wywozowych rocznie na jeden urząd celny, nie są uwzględniane przy określaniu liczby sektorów produktów. Na podstawie danych statystycznych z poprzedniego roku kalendarzowego urzędy celne wywozu mogą stosować te zasady przez cały rok kalendarzowy, nawet w przypadku gdy w ciągu roku wpłyną dodatkowe zgłoszenia wywozowe od innych eksporterów lub w odniesieniu do dodatkowych sektorów produktów.

a) ilości nieprzekraczających:

b) albo kwot refundacji niższych niż 1 000 EUR.

a) bez dozoru celnego usunięto zamknięcia nałożone przy wysyłce;

b) zamknięcia nałożone przy wysyłce zostały naruszone;

c) nie zostało udzielone zwolnienie z obowiązku nałożenia zamknięć na mocy art. 357 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

a) ilości nieprzekraczających:

b) albo kwot refundacji niższych niż 1 000 EUR.

a) zastosowanych środkach, włącznie z instrukcjami dla służb krajowych, w celu stosowania selekcji w oparciu o analizę ryzyka, w świetle kryteriów określonych w załączniku II;

b) wskaźnikach kontroli, które mają być stosowane zgodnie z art. 6;

c) poszczególnych przypadkach mogących zainteresować inne państwa członkowskie.

a) liczbę zgłoszeń wywozowych uwzględnionych przy kontrolach bezpośrednich;

b) liczbę przeprowadzonych kontroli bezpośrednich.

a) miejsca, daty, godziny przybycia, godziny zakończenia kontroli bezpośredniej, środka transportu wykorzystanego do przewozu produktów, informacji, w jakim stopniu środek transportu był wykorzystany na początku czynności kontrolnych (pusty, załadowany częściowo czy całkowicie), liczby próbek pobranych do badań laboratoryjnych oraz imię, nazwisko i podpis właściwego urzędnika; oraz

b) daty i godziny odbioru informacji, o których mowa w art. 5 ust. 7 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 800/1999, wskazania godziny rozpoczęcia oraz zakończenia załadunku produktów na środek transportu.

a) urząd celny wywozu odnotowuje w polu D odpowiedni kod kontroli wymieniony w części 1 załącznika IIa, wskazujący, czy:

b) urząd celny wyprowadzenia lub urząd celny otrzymujący egzemplarz kontrolny T5 po przeprowadzeniu kontroli nienaruszalności zamknięć, o których mowa w art. 7 niniejszego rozporządzenia, odnotowuje w polu J odpowiedni kod kontroli wymieniony w części 2 załącznika IIa, wskazujący, czy:

c) urząd celny wyprowadzenia lub urząd celny otrzymujący egzemplarz kontrolny T5 odnotowuje w polu J odpowiedni kod kontroli wymieniony w części 3 załącznika IIa, wskazujący, czy:

a) do kopii egzemplarza kontrolnego T5, który zostanie odesłany do agencji płatniczej zgodnie z procedurą określoną w art. 912c ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, załącza kopię sprawozdania z kontroli, zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu, wskazując przeprowadzone kontrole i powody, dla których mogła wystąpić niezgodność z odnośnymi przepisami dotyczącymi refundacji wywozowych; oraz

b) zwraca się do agencji płatniczej o powiadomienie go o działaniach podjętych w wyniku ustaleń.

a) egzemplarzy kontrolnych T5 i równoważnych dokumentów uwzględnionych do celów kontroli nienaruszalności zamknięć, o których mowa w art. 7, do celów kontroli podmiany, o których mowa w art. 8, oraz do celów szczegółowych kontroli podmiany, o których mowa w art. 9;

b) przeprowadzonych kontroli nienaruszalności zamknięć, o których mowa w art. 7;

c) przeprowadzonych kontroli podmiany, o których mowa w art. 8;

d) przeprowadzonych szczegółowych kontroli podmiany, o których mowa w art. 9.

a) w odniesieniu do państw członkowskich, które przesłały Komisji powiadomienia na mocy art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3122/94 – od dnia 1 stycznia 2009 r.;

b) w odniesieniu do pozostałych państw członkowskich – od daty, którą każde państwo członkowskie ustali i o której poinformuje Komisję, lub z dniem 1 lipca 2009 r. – zależnie od tego, która data przypada wcześniej.

1.1. W przypadku gdy eksporter stosuje zaplombowane urządzenia do automatycznego ładowania i kalibrowanego automatycznego ważenia produktów luzem, urząd celny wywozu sprawdza zgodność produktów ze zgłoszeniem wywozowym poprzez określenie ilości na podstawie kalibrowanego automatycznego ważenia, a rodzaj i cechy charakterystyczne produktów – poprzez pobranie reprezentatywnych próbek.

Poprzez pobranie próbek urząd celny wywozu sprawdza również, czy:

1.2. W rzadkich przypadkach, gdy ilość produktów luzem nie została zarejestrowana przez kalibrowany system automatycznego ważenia, urząd celny stosuje wszelkie inne środki kontroli, które są wystarczające z handlowego punktu widzenia.

1.3. Jeżeli zgłoszenie celne obejmuje jedynie część ładunku na statku, urząd celny wywozu zapewnia nadzór nad faktycznym wyprowadzeniem całego ładunku. W tym celu, po zakończeniu procesu załadunku, urząd celny porównuje łączną masę załadowanego ładunku z informacjami uzyskanymi na mocy pkt 1.1 lub 1.2 oraz, w stosownych przypadkach, informacjami zawartymi w dokumentacji handlowej.

2.1. W przypadku gdy eksporter zgłosił, że produkty zostały zapakowane z zastosowaniem automatycznych systemów workowania, puszkowania, butelkowania itp., oraz urządzeń do kalibrowanego automatycznego ważenia/mierzenia, lub zapakowane w opakowania lub butelkowane w rozumieniu dyrektyw Rady 75/106/EWG ( 21 ), 75/107/EWG ( 22 ) i 76/211/EWG ( 23 ), obowiązuje zasada przeliczenia całkowitej ilości worków, puszek, butelek itp., a także sprawdzenia rodzaju i cech charakterystycznych produktów na podstawie reprezentatywnego wyboru dokonanego przez urząd celny wywozu. Masę lub objętość ustala się poprzez kalibrowane automatyczne ważenie/mierzenie lub przeliczenie opakowań lub butelek, w rozumieniu powyższych dyrektyw. Urząd celny wywozu może zważyć lub zmierzyć pojedynczy worek, puszkę lub butelkę.

2.2. Jeżeli urządzenie ma kalibrowany automatyczny licznik, odczyty automatycznego licznika można wziąć pod uwagę przy bezpośredniej kontroli ilości. Punkt 1.1 stosuje się mutatis mutandis.

2.3. W przypadku gdy eksporter używa palet, na które załadowane są kartony, puszki itp., urząd celny wywozu wybiera reprezentatywne palety i sprawdza, czy zgłoszona liczba kartonów, puszek itp. faktycznie się na nich znajduje. Urząd wybiera z tych palet liczbę reprezentatywnych kartonów, puszek itp. i sprawdza, czy znajduje się na nich odpowiednia ilość butelek, sztuk itp.

2.4. W przypadku gdy eksporter nie używa urządzeń określonych w pkt 2.1 oraz 2.2, urząd celny wywozu przelicza worki, puszki itp. Rodzaj, cechy charakterystyczne oraz waga/objętość są sprawdzane na podstawie reprezentatywnego wyboru. Punkt 2.3 stosuje się mutatis mutandis.

2.5. Jeśli w przypadku opisanym w punkcie 2.1 oraz 2.2 na bezpośrednim opakowaniu produktów wskazana jest jego zawartość i dokładna masa, produkty zostały umieszczone w pojemnikach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży hurtowej oraz są one regularnie wywożone przez tego samego eksportera i w ciągu ubiegłych sześciu miesięcy nie ujawniono niezgodności mających skutki finansowe większe niż 1 000 EUR, informację tę należy sprawdzić jedynie w stosunku do 50 % kontroli bezpośrednich.

3.1. W przypadku towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu, które zostały zapakowane do sprzedaży detalicznej lub są przedmiotem właściwego oznakowania, zawierającego na bezpośrednim opakowaniu szczegóły dotyczące zawartości i masy, oraz które spełniają wymagania art. 10 akapit trzeci rozporządzenia Komisji (WE) nr 1043/2005 ( 24 ) albo w przypadku których ilości używanego produktu zostały określone w załączniku III do wymienionego rozporządzenia, urząd celny wywozu sprawdza najpierw zgodność masy i zawartości towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu i umieszczonych bezpośrednio w opakowaniach ze szczegółowymi informacjami znajdującymi się na bezpośrednim opakowaniu. Urząd może zważyć sztukę bez opakowania. Obowiązuje zasada, że następnie przelicza on lub waży całkowitą ilość towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu w bezpośrednich opakowaniach.

Punkty 2.1–2.5 stosuje się mutatis mutandis.

3.2. Urząd celny może pobrać próbkę w celu sprawdzenia, czy nie nastąpiła podmiana.

3.3. Urząd celny wywozu może założyć, że ilość produktów wykorzystanych do produkcji towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu jest prawidłowa, jeżeli opis i zawartość wskazana na bezpośrednim opakowaniu są zgodne ze szczegółami podanymi w zgłoszeniu wywozowym lub zarejestrowanej recepturze wytwarzania.

W przypadku gdy receptura wytwarzania nie została dotychczas sprawdzona przez właściwe organy, urząd celny wywozu zleca audytorowi z właściwego organu zweryfikowanie ex post receptury i tożsamości towarów.

Do celów tej metody sprawdzania składu towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu, państwa członkowskie wprowadzają wcześniej procedurę, na mocy której:

3.4. W przypadkach gdy nie stosuje się procedury przewidzianej w pkt 3.1–3.3, urząd celny wywozu pobiera reprezentatywne próbki, nie naruszając przepisów art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005.

1. Kryteria odnoszące się do produktów:

2. Kryteria odnoszące się do handlu:

3. Kryteria odnoszące się do nomenklatury refundacji:

4. Kryteria odnoszące się do eksporterów:

5. Kryteria odnoszące się do wykrytych lub przypuszczalnych nieprawidłowości w niektórych sektorach produktów.

6. Kryteria odnoszące się do stosowanych regulacji celnych:

7. Kryteria odnoszące się do ustaleń dotyczących przyznawania refundacji wywozowych:

8. Kryteria odnoszące się w szczególności do kontroli podmiany:

1.1. Liczba zgłoszeń wywozowych w podziale na sektory przypadająca na urząd celny, niewyłączonych na mocy art. 6 ust. 6 przy obliczaniu minimalnego wskaźnika kontroli. Jeżeli państwo członkowskie stosuje art. 6 ust. 2 lit. b), przy obliczaniu minimalnego wskaźnika kontroli, sprawozdanie podaje łączną liczbę zgłoszeń wywozowych na terytorium tego państwa, niewyłączonych na mocy art. 6 ust. 6, w podziale na sektory.

1.2. Liczba i odsetek przeprowadzonych kontroli bezpośrednich w podziale na sektory produktów i na urzędy celne. Jeżeli państwo członkowskie stosuje art. 6 ust. 2 lit. b), sprawozdanie podaje łączną liczbę i odsetek kontroli bezpośrednich przeprowadzonych na terytorium tego państwa w podziale na sektory produktów.

1.3. W stosownych przypadkach, wykaz urzędów celnych stosujących zmniejszone wskaźniki kontroli na mocy art. 6 ust. 4 lit. b). Jeżeli państwo członkowskie stosuje art. 6 ust. 2 lit. b) oraz jeżeli stosuje art. 6 ust. 4, sprawozdanie podaje liczbę i odsetek przeprowadzonych kontroli bezpośrednich w podziale na sektory produktów i na urzędy celne określone w tym artykule.

1.4. Liczba kontroli, które doprowadziły do wykrycia nieprawidłowości w podziale na sektory produktów, skutki finansowe wykrytych nieprawidłowości przekraczające wartość refundacji 1 000 EUR oraz, w stosownych przypadkach, numer referencyjny stosowany do wymiany informacji, określony w art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1848/2006 ( 25 ).

1.5. W stosownych przypadkach zaktualizowana liczba nieprawidłowości, o których powiadomiono Komisję w poprzednim sprawozdaniu rocznym na mocy art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1848/2006.

1.6. Wnioskowana wysokość refundacji zgłoszeń poddanych kontrolom bezpośrednim w podziale na sektory produktów.

2.1. Liczba egzemplarzy kontrolnych T5 i równoważnych dokumentów przypadających na urząd celny wyprowadzenia lub urząd celny otrzymujący egzemplarz kontrolny T5, w którym produkty, w odniesieniu do których wystąpiono o refundację, opuszczają obszar celny Wspólnoty, wyrażona jako:

2.2. Liczba i odsetek kontroli nienaruszalności zamknięć określonych w art. 7, przeprowadzonych przez dany urząd celny wyprowadzenia lub urząd celny otrzymujący egzemplarz kontrolny T5, w którym produkty, w odniesieniu do których wystąpiono o refundację, opuszczają obszar celny Wspólnoty.

2.3. Liczba i odsetek przeprowadzonych kontroli, w podziale na kontrole podmiany i szczegółowe kontrole podmiany określone w art. 8 i 9, przeprowadzonych przez dany urząd celny wyprowadzenia lub urząd celny otrzymujący egzemplarz kontrolny T5, w którym produkty, w odniesieniu do których wystąpiono o refundację, opuszczają obszar celny Wspólnoty.

2.4. Liczba egzemplarzy kontrolnych T5 i równoważnych dokumentów, w przypadku których zamknięcia nałożone przy wysyłce zostały zdjęte bez dozoru celnego lub zostały naruszone lub dla których nie zostało udzielone zwolnienie z obowiązku nałożenia zamknięć na mocy art. 357 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

2.5. Liczba kontroli podmiany, o których mowa w art. 8 niniejszego rozporządzenia, które doprowadziły do wykrycia nieprawidłowości, skutki finansowe wykrytych nieprawidłowości przekraczające wartość refundacji 1 000 EUR oraz, w stosownych przypadkach, numer referencyjny stosowany dla celów wymiany informacji, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1848/2006.

Liczba szczegółowych kontroli podmiany, o których mowa w art. 9 niniejszego rozporządzenia, które doprowadziły do wykrycia nieprawidłowości, skutki finansowe wykrytych nieprawidłowości przekraczające wartość refundacji 1 000 EUR oraz, w stosownych przypadkach, numer referencyjny stosowany dla celów wymiany informacji, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1848/2006.

2.6. W stosownych przypadkach zaktualizowana liczba nieprawidłowości, o których powiadomiono Komisję w poprzednim sprawozdaniu rocznym na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1848/2006.

2.7. W jakim stopniu urzędy celne wyprowadzenia lub urząd celny otrzymujący egzemplarz kontrolny T5 stosowały art. 15 ust. 5 i jakie informacje otrzymano od zaangażowanych agencji płatniczych.

3.1. Opis procedur stosowanych przy typowaniu przesyłek, które mają zostać poddane kontrolom bezpośrednim, kontrolom podmiany i szczegółowym kontrolom podmiany, oraz skuteczności tych procedur.

4.1. Opis wszelkich zmian dotyczących środków, o których poinformowano Komisję na mocy art. 11 ust. 3.

5.1. Opis jednolitego systemu, o ile takowy istnieje, rejestracji określenia poziomu ryzyka związanego z każdą przesyłką.

5.2. Opis częstotliwości, z jaką dokonuje się oceny okresowej czynników ryzyka oraz jej przeglądu.

5.3. Opis systemu monitorowania i informacji zwrotnej mających zapewnić przeprowadzenie planowanych kontroli lub zapis przekonujących przyczyn odstąpienia od przeprowadzenia kontroli.

5.4. Jeżeli dla najnowszych okresów sprawozdawczych nie przeprowadzono przeglądu oceny ryzyka (zob. pkt 5.2), wyjaśnienie dlaczego istniejąca ocena nadal pozostaje najwłaściwszym środkiem dla zapewnienia skuteczności kontroli bezpośrednich.

5.5. Jeżeli nie stosuje się analizy ryzyka zgodnie z art. 11, wyjaśnienie dlaczego istniejący system kontroli nadal pozostaje najwłaściwszym środkiem dla zapewnienia skuteczności kontroli bezpośrednich.

6.1. Opis działań na mocy art. 13 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, które zostały podjęte w celu poprawy koordynacji z rozporządzeniem (WE) nr 485/2008.

7.1. Opis wszelkich trudności napotkanych w trakcie stosowania niniejszego rozporządzenia, działań podjętych w celu ich przezwyciężenia lub propozycji takich działań.

8.1. Ocena stwierdzająca, czy kontrole zostały przeprowadzone w sposób zadowalający.

8.2. Stwierdzenie, czy jednostka certyfikująca, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 885/2006, przedstawiła w swoim ostatnim sprawozdaniu jakiekolwiek opinie dotyczące przeprowadzenia kontroli bezpośrednich i kontroli podmiany na mocy art. 5 ust. 4 tego rozporządzenia oraz wskazanie odpowiedniego miejsca w sprawozdaniu (rozdział, strona itp.) Jeżeli sprawozdanie zawiera zalecenia dotyczące poprawy systemu kontroli bezpośrednich i podmiany, wskazanie środków wdrożonych w celu usprawnienia systemu.

8.3. Państwa członkowskie, które w momencie opracowywania sprawozdania rocznego nie wdrożyły jeszcze środków w rozumieniu pkt 8.2, przedkładają wymienione informacje w terminie do 31 lipca roku, w którym przedkładane jest sprawozdanie roczne.

9.1. W stosownych przypadkach, propozycje mające na celu udoskonalenie stosowania niniejszego rozporządzenia lub samego rozporządzenia.