1996L0057 — PL — 21.03.2008 — 002.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B	DYREKTYWA 96/57/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 3 września 1996 r. w sprawie wymagań efektywności energetycznej chłodziarek, chłodziarek-zamrażarek i zamrażarek typu domowego (Dz.U. L 236, 18.9.1996, p.36)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		No	page	date
►M1	DYREKTYWA 2005/32/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 6 lipca 2005 r.	L 191	29	22.7.2005
►M2	DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2008/28/WE z dnia 11 marca 2008 r.	L 81	48	20.3.2008

---

▼B

DYREKTYWA 96/57/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 3 września 1996 r.

w sprawie wymagań efektywności energetycznej chłodziarek, chłodziarek-zamrażarek i zamrażarek typu domowego

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa stosuje się do nowych chłodziarek, urządzeń przechowalniczych i zamrażarek do użytku domowego i ich zestawów, zdefiniowanych w załączniku I i dalej zwanych „urządzeniami chłodniczymi”. Urządzenia, które mogą być również zasilane przez inne źródła energii, w szczególności przez akumulatory, a także urządzenia chłodnicze do użytku domowego wykorzystujące zasadę absorpcji i urządzenia produkowane według szczególnych warunków technicznych są wyłączone spod niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1.  Państwa Członkowskie podejmą wszystkie środki konieczne do zapewnienia, że urządzenia chłodnicze objęte niniejszą dyrektywą będą mogły być wprowadzone na rynek wspólnotowy, tylko wtedy kiedy zużycie energii elektrycznej przez takie urządzenie jest niższe lub równe dopuszczonemu dla jego kategorii maksymalnemu zużyciu energii elektrycznej, którego wartość jest wyliczana zgodnie z procedurami określonymi w załączniku I.

2.  Producent urządzenia chłodniczego, którego dotyczy niniejsza dyrektywa, jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarcza na terytorium Wspólnoty lub osoba odpowiedzialna za wprowadzenie na rynek wspólnotowy takiego urządzenia — powinni czuwać, aby każde urządzenie wprowadzone na rynek było zgodne z wymaganiami określonymi w ust. 1.

Artykuł 3

1.  Państwa Członkowskie nie mogą zakazać, ograniczyć lub utrudniać wprowadzanie na rynek na swoim terytorium urządzeń chłodniczych, które posiadają znak „CE” zaświadczający o ich zgodności ze wszystkimi przepisami niniejszej dyrektywy.

2.  Państwa Członkowskie uznają za zgodne ze wszystkimi przepisami niniejszej dyrektywy urządzenia zaopatrzone zgodnie z art. 5 w znak „CE”, chyba że mają przeciwne dowody.

3.  

Artykuł 4

Procedury oceny zgodności i obowiązki dotyczące znaku „CE” na urządzeniach chłodniczych są podane w załączniku II.

Artykuł 5

1.  Jeśli urządzenia zostały wprowadzone na rynek, powinny posiadać znak „CE”. Składa się on z inicjałów „CE”. Sposób znakowania podany jest w załączniku III. Znak „CE” umieszcza się na urządzeniu chłodniczym, a gdzie konieczne — na opakowaniu, w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny.

2.  Zakazuje się umieszczania na urządzeniach chłodniczych jakichkolwiek znaków mogących wprowadzić osoby trzecie w błąd co do znaczenia i formy znaku „CE”. Każde inne oznakowanie może być umieszczane na urządzeniach, na ich opakowaniu, w ich instrukcji użytkowania lub innych dokumentach pod warunkiem nieograniczania widoczności i czytelności znaku „CE”.

Artykuł 6

1.  Każde stwierdzenie przez Państwo Członkowskie nieodpowiedniego umieszczenia znaku „CE” powoduje po stronie producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie powstanie obowiązku doprowadzenia produktu do zgodności i spowodowania ustania naruszenia na warunkach ustalonych przez Państwo Członkowskie. W przypadku gdy ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie prowadzą działalności gospodarczej na terenie Wspólnoty, obowiązek ten spada na osobę odpowiedzialną za wprowadzenie urządzenia chłodniczego na rynek wspólnotowy.

2.  Jeśli produkt dalej jest niezgodny z założeniami, Państwo Członkowskie podejmuje, na podstawie art. 7, wszelkie niezbędne środki dla ograniczenia lub zakazu wprowadzania na rynek danego produktu lub też zapewnienia jego wycofania z rynku.

Artykuł 7

1.  Każda decyzja podjęta na mocy niniejszej dyrektywy, która zawiera ograniczenia we wprowadzaniu na rynek urządzeń chłodniczych, musi dokładnie podać podstawy, na których jest oparta. Zainteresowana strona otrzymuje bezzwłocznie powiadomienie o tej decyzji i równocześnie informowana jest o możliwościach i terminach odwołania do sądu na mocy ustawodawstwa obowiązującego w danym Państwie Członkowskim.

2.  Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję o takim kroku i uzasadnia swą decyzję. Komisja powiadamia o takiej informacji pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 8

Przed upływem czteroletniego okresu od przyjęcia niniejszej dyrektywy Komisja oceni wyniki uzyskane w stosunku do oczekiwanych. W perspektywie przejścia do drugiego etapu poprawy efektywności energetycznej rozpatruje ona następnie, po konsultacji z zainteresowanymi stronami, konieczność wprowadzenia drugiej serii środków właściwych dla osiągnięcia znaczącej poprawy efektywności energetycznej domowych urządzeń chłodniczych. W takim przypadku każdy środek efektywności energetycznej i data jego wejścia w życie zostaną uzasadnione poziomami efektywności energetycznej usprawiedliwionymi z ekonomicznego i technicznego punktu widzenia w świetle bieżących okoliczności. Każda inna wartość uznana za odpowiednią dla poprawy efektywności domowych urządzeń chłodniczych również zostanie wzięta pod uwagę.

Artykuł 9

1.  W terminie jednego roku od przyjęcia niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do jej wykonania. Powiadamiają o tym niezwłocznie Komisję.

Państwa Członkowskie wprowadzają te przepisy w życie po upływie trzech lat od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy.

Przyjmując te przepisy, Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub też takie odniesienie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Państwa Członkowskie określają metody dokonywania takiego odniesienia.

2.  Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.

3.  W ciągu trzyletniego okresu następującego po przyjęciu niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie zezwolą na wprowadzenie na rynek urządzeń chłodniczych, które spełniają warunki obowiązujące na ich terytorium w chwili przyjęcia niniejszej dyrektywy.

▼M1

Artykuł 9a

Niniejsza dyrektywa stanowi środek wykonawczy, w rozumieniu art. 15 dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lipca 2005 r. ustanawiającej ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących eko-projektu dla produktów wykorzystujących energię ( 11 ), odnoszący się do efektywności energetycznej podczas użytkowania, zgodnie z powołaną dyrektywą i może być zmieniona lub uchylona ►M2  zgodnie z art. 19 ust. 3 dyrektywy 2005/32/WE ◄ .

▼B

Artykuł 10

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 11

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

---

ZAŁĄCZNIK I

METODA OBLICZANIA MAKSYMALNEGO DOPUSZCZALNEGO ZUŻYCIA ENERGII ELEKTRYCZNEJ PRZEZ URZĄDZENIE CHŁODNICZE I PROCEDURA WERYFIKACJI ZGODNOŚCI

Zużycie energii elektrycznej przez urządzenie chłodnicze (które może wyrażać się w kWh w ciągu 24 godzin) zależy od kategorii, do jakiej ono należy (na przykład chłodziarka oznaczona jako jednogwiazdkowa*, zamrażarka skrzyniowa), od jego pojemności i od efektywności energetycznej jego konstrukcji (grubość izolacji, efektywność sprężarki itp.) i od różnicy między temperaturą otoczenia i panującą wewnątrz urządzenia. Ustalając normy efektywności energetycznej, powinno więc uwzględniać tolerancję dla zasadniczych czynników endogenicznych, które wpływają na zużycie energii (czyli kategorii i pojemności urządzenia). Dlatego właśnie maksymalne dopuszczalne zużycie energii elektrycznej przez urządzenie chłodnicze jest określone równaniem pierwszego stopnia, które jest funkcją pojemności urządzenia i równania utworzonego odrębnie dla każdej kategorii urządzenia.

Do wyliczenia maksymalnego dopuszczalnego zużycia energii elektrycznej przez dane urządzenie należy więc zacząć od zaliczenia tego urządzenia do jednej z następujących kategorii:

Zważywszy, że urządzenia chłodnicze posiadają różne komory, w których utrzymują się różne temperatury (co wpływa wyraźnie na zużycie energii elektrycznej), maksymalne dopuszczalne zużycie energii elektrycznej jest w rzeczywistości określane w zależności od pojemności wyrównanej (adjusted volume), która jest sumą zrównoważoną pojemności różnych komór.

Tak więc na potrzeby niniejszej dyrektywy pojemność wyrównana (Vadj) urządzenia chłodniczego jest obliczana według wzoru:

Vadj = Σ Vc × Wc × Fc × Cc

Wc = (25 — Tc)/20

gdzie: Tc oznacza temperaturę nominalną w każdej z komór (w oC),

Vc oznacza pojemność użytkową danego typu komory w urządzeniu, a Fc oznacza czynnik o wartości względnej 1,2 dla komory o zimnie wentylowanym, a 1 dla innych komór,

Współczynniki równowagi Xc i Yc dla różnych typów komór są następujące:

Pojemność wyrównana i pojemność użytkowa wyrażają się litrach.

Maksymalne dopuszczalne zużycie energii elektrycznej (Emax, wyrażone w kWh w ciągu 24 godzin i obliczone do drugiego miejsca po przecinku) dla urządzenia o pojemności wyrównanej Vadj jest obliczane według następujących równań dla każdej kategorii urządzeń:

Dla chłodziarek-zamrażarek posiadających więcej niż dwoje drzwi lub innych urządzeń nieopisanych powyżej maksymalne dopuszczalne zużycie energii elektrycznej (Emax) jest uwarunkowane temperaturą i liczbą gwiazdek komory, w której temperatura jest najniższa, w sposób następujący:

Procedury badawcze przeznaczone do weryfikacji zgodności urządzenia z wymaganiami niniejszej dyrektywy dotyczącymi zużycia energii elektrycznej

Jeśli zużycie energii elektrycznej przez urządzenie chłodnicze poddane weryfikacji jest niższe lub równe wartości Emax (maksymalne dopuszczalne zużycie energii elektrycznej dla zdefiniowanych powyżej kategorii) powiększonej o 15 %, urządzenie to uznane zostaje za zgodne z wymogami niniejszej dyrektywy dotyczącymi zużycia energii elektrycznej. Jeśli zużycie jest wyższe od wartości Emax powiększonej o 15 %, należy przeprowadzić pomiary zużycia w dodatkowych trzech urządzeniach. Jeśli średnia arytmetyczna zużycia energii elektrycznej tych trzech urządzeń jest niższa lub równa wartości Emax powiększonej o 10 %, urządzenie zostaje uznane za zgodne z wyżej wymienionymi wymogami. Jeśli średnia arytmetyczna przekracza wartość Emax powiększoną o 10 %, urządzenie zostaje uznane za niezgodne z tymi wymogami.

Definicje

Wyrażenia używane w niniejszym załączniku odpowiadają definicjom normy europejskiej EN 153 wydanej w lipcu 1995 r. przez Europejski Komitet Normalizacyjny.

---

ZAŁĄCZNIK II

PROCEDURY OCENY ZGODNOŚCI (MODUŁ A)

1.

Ten moduł opisuje procedurę, według której producent lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terenie Wspólnoty spełniający wymogi ustanowione w pkt 2 zapewnia i deklaruje, że urządzenie chłodnicze spełnia odpowiednie wymogi niniejszej dyrektywy. Producent umieszcza znak „CE” na każdym egzemplarzu urządzenia chłodniczego, jaki wyprodukuje, i sporządza pisemną deklarację zgodności.

2.

Producent sporządza dokumentację techniczną opisaną w ust. 3; producent lub jego upoważniony przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą na terenie Wspólnoty przechowuje tę dokumentację do dyspozycji właściwych władz krajowych do celów inspekcji, przez okres nie krótszy niż trzy lata od daty produkcji ostatniego urządzenia. W przypadku gdy ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie prowadzą działalności gospodarczej na terenie Wspólnoty, obowiązek przechowywania dokumentacji technicznej będącej do dyspozycji spada na osobę odpowiedzialną za wprowadzenie urządzenia chłodniczego na rynek wspólnotowy.

3.

Dokumentacja techniczna musi pozwolić na ocenę zgodności urządzenia chłodniczego z wymogami niniejszej dyrektywy. Powinna ona obejmować, w stopniu niezbędnym dla tej oceny, projekt, produkcję i działanie urządzenia chłodniczego, i zawierać: i) nazwę i adres producenta; ii) opis ogólny modelu, wystarczający do jego jednoznacznej identyfikacji; iii) informacje, zawierające odpowiednie rysunki, dotyczące głównych cech modelu i w szczególności na temat punktów mających znaczny wpływ na zużycie energii elektrycznej, takich jak wymiary, pojemność lub pojemności, cechy sprężarki, cechy szczególne; iv) ewentualnie sposób użycia; v) wyniki pomiarów zużycia energii elektrycznej wykonane zgodnie z punktem 5; vi) szczegóły dotyczące zgodności tych środków z wymaganiami dotyczącymi zużycia energii, wymienionymi w załączniku I.

4.	Dokumentacja techniczna sporządzona stosownie do innego uregulowania wspólnotowego może być stosowana, o ile spełnia wymagania niniejszego załącznika.

5.	Do producentów urządzeń chłodniczych należy ustalenie zużycia energii elektrycznej każdego urządzenia chłodniczego objętego niniejszą dyrektywą, zgodnie z procedurami ustalonymi przez normę europejską EN 153, oraz ustalenie zgodności urządzenia z wymogami art. 2.

6.	Producent, lub jego upoważniony przedstawiciel zachowuje, wraz z dokumentacją techniczną, kopie deklaracji zgodności.

7.	Producent podejmuje wszelkie środki niezbędne, aby proces produkcji zapewniał zgodność produkowanych urządzeń chłodniczych z dokumentacją techniczną, określoną w punkcie 2 i z odpowiednimi wymogami dyrektywy.

---

ZAŁĄCZNIK III

ZNAK ZGODNOŚCI „CE”

Znak zgodności „CE” składa się z inicjałów „CE” zgodnie z poniższym wzorem:

W przypadku zmniejszenia lub powiększenia znaku „CE” powinny zostać zachowane proporcje, jakie wynikają z zaopatrzonego w podziałkę powyższego obrazu graficznego.

Różne elementy znaku „CE” powinny posiadać wyraźnie tę samą wysokość, która nie może być mniejsza niż 5 milimetrów.

---

( 1 ) Dz.U. C 390 z 31.12.1994, str. 30 i Dz.U. C 49 z 20.2.1996, str. 10.

( 2 ) Dz.U. C 155 z 21.6.1995, str. 18.

( 3 ) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 26 października 1995 r. (Dz.U. C 308 z 20.11.1995, str. 134), wspólne stanowisko Rady z dnia 11 marca 1996 r. (Dz.U. C 120 z 24.4.1996, str. 10) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 1996 r. (Dz.U. C 198 z 8.7.1996).

( 4 ) Dz.U. C 20 z 22.1.1985, str. 1.

( 5 ) Dz.U. L 157 z 9.6.1989, str. 32.

( 6 ) Dz.U. L 307 z 8.11.1991, str. 34.

( 7 ) Dz.U. L 297 z 13.10.1992, str. 16.

( 8 ) Dz.U. L 45 z 17.2.1994, str. 1.

( 9 ) Dz.U. C 136 z 4.6.1985, str. 1.

( 10 ) Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 23.

( 11 ) Dz.U. L 191 z 22.7.2005, str. 29.