This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 01962R0031-20210101
Regulation No 31 (EEC), 11 (EAEC), laying down the Staff Regulations of Officials and the Conditions of Employment of Other Servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community
Consolidated text: Regulation No 31 (EEC), 11 (EAEC), laying down the Staff Regulations of Officials and the Conditions of Employment of Other Servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community
Regulation No 31 (EEC), 11 (EAEC), laying down the Staff Regulations of Officials and the Conditions of Employment of Other Servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community
01962R0031 — PL — 01.01.2021 — 020.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
REGULATION No 31 (EEC), 11 (EAEC), (Dz.U. P 045 z 14.6.1962, s. 1385) |
zmienione przez:
sprostowane przez:
|
(*) |
Akt ten nie został nigdy opublikowany w języku polskim. |
REGULATION No 31 (EEC), 11 (EAEC),
laying down the Staff Regulations of Officials and the Conditions of Employment of Other Servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community
Sole Article
The Staff Regulations of officials and the Conditions of Employment of other servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community are laid down in the Annex, which forms an integral part of this Regulation.
This Regulation shall enter into force on 1 January 1962.
This Regulation shall be binding in its entirety and directly applicable in all Member States.
REGULAMIN PRACOWNICZY URZĘDNIKÓW UNII EUROPEJSKIEJ
|
SPIS TREŚCI |
|
|
TYTUŁ I: |
Przepisy ogólne 1 – 10c |
|
TYTUŁ II: |
Prawa i obowiązki urzędników 11 – 26a |
|
TYTUŁ III: |
Kariera zawodowa urzędnika |
|
Rozdział 1: |
Zatrudnienie 27 – 34 |
|
Rozdział 2: |
Status służbowy 35 |
|
Sekcja 1: |
Aktywne zatrudnienie 36 |
|
Sekcja 2: |
Oddelegowanie 37 – 39 |
|
Sekcja 3: |
Urlop z przyczyn osobistych 40 |
|
Sekcja 4: |
Tymczasowy stan spoczynku 41 |
|
Sekcja 5: |
Urlop na czas odbywania służby wojskowej 42 |
|
Sekcja 6: |
Urlop wychowawczy lub ze względów rodzinnych 42a – 42b |
|
Sekcja 7: |
Urlop w interesie służby 42c |
|
Rozdział 3: |
Oceny przeniesienie na wyższy stopień oraz awans 43 – 46 |
|
Rozdział 4: |
Zakończenie służby 47 |
|
Sekcja 1: |
Rezygnacja 48 |
|
Sekcja 2: |
Zwolnienie z urzędu 49 |
|
Sekcja 3: |
Odwołanie ze stanowiska w interesie służby 50 |
|
Sekcja 4: |
Procedura w przypadku nienależytego wykonywania obowiązków 51 |
|
Sekcja 5: |
Przeniesienie w stan spoczynku 52 – 53 |
|
Sekcja 6: |
Stanowisko honorowe 54 |
|
TYTUŁ IV: |
Warunki pracy urzędników |
|
Rozdział 1: |
Czas pracy 55 – 56c |
|
Rozdział 2: |
Urlop 57 – 60 |
|
Rozdział 3: |
Dni świąteczne 61 |
|
TYTUŁ V: |
Wynagrodzenie oraz świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego urzędników |
|
Rozdział 1: |
Wynagrodzenie i zwrot kosztów |
|
Sekcja 1: |
Wynagrodzenie 62 – 70 |
|
Sekcja 2: |
Zwrot kosztów 71 |
|
Rozdział 2: |
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego 72 – 76a |
|
Rozdział 3: |
Emerytury i renty inwalidzkie 77 – 84 |
|
Rozdział 4: |
Zwrot nadpłaconych kwot 85 |
|
Rozdział 5: |
Wstąpienie przez Unię w prawa wierzyciela 85a |
|
TYTUŁ VI: |
Środki dyscyplinarne 86 |
|
TYTUŁ VII: |
Środki prawne 90 – 91a |
|
TYTUŁ VIIIA: |
Przepisy szczególne dotyczące ESDZ 95 – 99 |
|
TYTUŁ VIIIB: |
Przepisy szczególne dotyczące urzędników pełniących służbę w państwach trzecich 101a |
|
TYTUŁ IX: |
Przepisy przejściowe i końcowe |
|
Rozdział 1: |
Przepisy przejściowe 107a |
|
Rozdział 2: |
Przepisy końcowe 110 – 113 |
|
ZAŁĄCZNIK I: |
A. Kategorie stanowisk w każdej grupie funkcyjnej przewidzianej w art. 5 ust. 4 |
|
B. Mnożniki odniesienia równorzędności średniego okresu służby |
|
|
ZAŁĄCZNIK II: |
Skład oraz procedura działania organów przewidzianych w art. 9 regulaminu pracowniczego |
|
ZAŁĄCZNIK III |
Konkursy |
|
ZAŁĄCZNIK IV |
Świadczenia przewidziane w art. 41 i 50 regulaminu pracowniczego |
|
ZAŁĄCZNIK IVa |
Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy |
|
ZAŁĄCZNIK V |
Urlop |
|
ZAŁĄCZNIK VI |
Rekompensata oraz wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych |
|
ZAŁĄCZNIK VII |
Wynagrodzenie oraz zwrot kosztów |
|
ZAŁĄCZNIK VIII |
System emerytalno-rentowy |
|
ZAŁĄCZNIK IX |
Postępowanie dyscyplinarne |
|
ZAŁĄCZNIK X |
Przepisy szczególne mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim |
|
ZAŁĄCZNIK XI |
Zasady stosowania art. 64 i 65 regulaminu pracowniczego |
|
ZAŁĄCZNIK XII |
Zasady wykonywania art. 83a regulaminu pracowniczego |
|
ZAŁĄCZNIK XIII |
Środki przejściowe mające zastosowanie do urzędników unijnych (art. 107a Regulaminu pracowniczego) |
|
ZAŁĄCZNIK XIII.1 |
Rodzaje stanowisk w okresie przejściowym |
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Niniejszy regulamin pracowniczy stosuje się do urzędników ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ .
Artykuł 1a
Artykuł 1b
Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego Regulaminu pracowniczego, dla potrzeb niniejszego Regulaminu pracowniczego
Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (zwaną dalej ESDZ),
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny,
Komitet Regionów,
Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, oraz
Europejskiego Pełnomocnika ds. Ochrony Danych
traktuje się jak instytucje ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ .
Artykuł 1c
Wszelkie odniesienia dokonane w niniejszym Regulaminie pracowniczym do osoby płci męskiej uważa się jednocześnie za stanowiące odniesienie do osoby płci żeńskiej i odwrotnie, o ile z kontekstu w sposób niebudzący wątpliwości nie wynika inaczej.
Artykuł ►M112 1d ◄
Dla potrzeb niniejszego Regulaminu pracowniczego osoby pozostające w konkubinacie uznaje się za pozostające w związku małżeńskim, pod warunkiem że spełnione są warunki wymienione w art. 1 ust. 2 lit. c) załącznika VII.
Osoba niepełnosprawna spełnia warunki określone w art. 28 lit. e), jeżeli może wykonywać istotne zadania związane z danym stanowiskiem po dokonaniu rozsądnych przystosowań.
„Rozsądne przystosowanie”, w odniesieniu do istotnych zadań związanych z danym stanowiskiem, oznacza zastosowanie w razie potrzeby odpowiednich środków, mających na celu umożliwienie osobie niepełnosprawnej dostępu do zatrudnienia, wykonywania zawodu, awansu lub udziału w szkoleniach, o ile środki takie nie stanowią nieproporcjonalnego obciążenia dla pracodawcy.
Zasada równego traktowania nie stanowi dla organów powołujących instytucji przeszkody w utrzymywaniu lub przyjmowaniu środków określających szczególne korzyści w celu ułatwienia osobom niepełnosprawnym wykonywania działalności zawodowej lub w celu zapobiegania niekorzystnym sytuacjom w ich karierze zawodowej bądź ich kompensowania.
Artykuł 1e
Artykuł 2
▼M112 —————
Artykuł 3
Akt powołania urzędnika wskazuje datę, z którą powołanie staje się skuteczne; data ta nie może przypadać wcześniej niż data rozpoczęcia wykonywania obowiązków przez urzędnika.
Artykuł 4
Powołanie lub awans dokonywane są jedynie w celu obsadzenia wolnego stanowiska zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu pracowniczego.
Pracownicy instytucji są powiadamiani o każdym wolnym stanowisku w tej instytucji, jeśli organ powołujący podejmuje decyzję, iż stanowisko to należy obsadzić.
Jeżeli wakującego stanowiska nie udaje się obsadzić w wyniku przeniesienia, nadania wyższego stopnia zgodnie z art. 45a lub awansu, należy o tym powiadomić pracowników innych instytucji i/lub zorganizować wewnętrzny konkurs.
Artykuł 5
Powołanie wymaga przynajmniej:
dla grupy funkcyjnej AST ►M131 i grupy funkcyjnej AST/SC: ◄
wykształcenia pomaturalnego potwierdzonego dyplomem; lub
wykształcenia średniego potwierdzonego świadectwem dającym dostęp do studiów wyższych oraz odpowiedniego co najmniej trzyletniego doświadczenia zawodowego; lub
jeżeli jest to uzasadnione interesem służby, wyszkolenia lub doświadczenia zawodowego równorzędnego szczebla.
dla grupy funkcyjnej AD w grupach zaszeregowania 5 i 6:
poziomu wykształcenia odpowiadającego ukończonym studiom uniwersyteckim trwającym co najmniej trzy lata, potwierdzonym dyplomem; lub
jeżeli jest to uzasadnione w interesie służby, wyszkolenia zawodowego równorzędnego szczebla.
dla grupy funkcyjnej AD w grupach zaszeregowania 7–16:
poziomu wykształcenia odpowiadającego ukończonym, trwającym normalnie cztery lata lub dłużej, studiom uniwersyteckim, potwierdzonym dyplomem; lub
wykształcenia, które odpowiada ukończeniu studiów wyższych potwierdzonych dyplomem oraz przynajmniej rocznego, właściwego doświadczenia zawodowego w przypadku gdy normalny okres trwania studiów wyższych wynosi przynajmniej trzy lata; lub
jeżeli jest to uzasadnione w interesie służby, wyszkolenia zawodowego równorzędnego szczebla.
Artykuł 6
Artykuł 7
Urzędnik może złożyć wniosek o dokonanie przeniesienia w ramach instytucji.
Okres czasowego powierzenia innego stanowiska nie przekracza jednego roku, z wyjątkiem przypadków, w których dokonano takiego powierzenia, bezpośrednio lub pośrednio, w celu zastąpienia urzędnika, którego oddelegowano, w interesie służby, na inne stanowisko, powołano do służby wojskowej lub który jest nieobecny z powodu przedłużającego się zwolnienia chorobowego.
Artykuł 8
Urzędnik oddelegowany do innej instytucji ►M128 ►C3 Unii Europejskiej ◄ ◄ może, po okresie sześciu miesięcy, wnioskować o przeniesienie do pracy w tej instytucji.
Jeśli instytucja macierzysta urzędnika oraz instytucja, do której został on oddelegowany, wyrażają zgodę na przeniesienie, przyjmuje się, iż urzędnik pełnił całą swoją służbę ►M128 ►C3 w Unii ◄ ◄ w tej ostatniej instytucji. W przypadku takiego przeniesienia nie mają zastosowania przepisy niniejszego regulaminu dotyczące świadczeń finansowych przysługujących w razie zakończenia służby w jednej z instytucji ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ .
Jeśli decyzja uwzględniająca taki wniosek obejmuje zatrudnienie urzędnika w wyższej grupie zaszeregowania niż ta, do której był przydzielony w instytucji macierzystej, decyzję tę uznaje się za awans i może ona zostać podjęta jedynie zgodnie z warunkami określonymi w art. 45.
Artykuł 9
Bez uszczerbku dla ust. 1a w każdej instytucji powołuje się:
które wykonują funkcje powierzone im w niniejszym regulaminie pracowniczym.
Agencje mogą odstąpić od stosowania przepisów art. 1 załącznika II dotyczącego członkostwa w Komitetach Pracowniczych w celu odzwierciedlenia składu ich personelu. Agencje mogą zadecydować o niewyznaczaniu zastępców we Wspólnym Komitecie lub we Wspólnych Komitetach przewidzianych w art. 2 załącznika II.
Pracowników instytucji powiadamia się o wykazie członków tych organów.
Zwraca on uwagę właściwych organów danej instytucji na wszelkie problemy mające ogólne znaczenie dla wykładni oraz stosowania niniejszego regulaminu pracowniczego. Można zwracać się do niego we wszelkich tego rodzaju sprawach.
Komitet Pracowniczy przedkłada właściwym organom instytucji propozycje dotyczące organizacji oraz działania służby oraz propozycje dotyczące poprawy warunków pracy oraz ogólnych warunków bytowych pracowników.
Komitet Pracowniczy uczestniczy w zarządzaniu oraz nadzorowaniu placówek o charakterze socjalnym utworzonych przez instytucję w interesie pracowników. Może on, za zgodą instytucji, powoływać takie placówki socjalne.
Należy zasięgnąć opinii komitetu sprawozdawczego:
w sprawie działań po zakończeniu okresu próbnego; oraz
w sprawie doboru pracowników, których dotyczy redukcja zatrudnienia.
Organ powołujący może wydać wytyczne w celu zapewnienia, że sprawozdania okresowe w sprawie urzędników są sporządzane w instytucji w jednolity sposób.
Artykuł 10
Komitet ds. Regulaminu Pracowniczego składa się z przedstawicieli instytucji ►M128 ►C3 unijnych ◄ ◄ i równej liczby przedstawicieli komitetów pracowniczych tych instytucji. Decyzję w sprawie procedury odnoszącej się do powołania członków Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego podejmuje się na mocy wspólnego porozumienia ►M131 organów powołujących każdej instytucji. ◄ Agencje są wspólnie reprezentowane zgodnie z regułami ustalonymi na mocy porozumienia między nimi i Komisją.
Komisja zasięga opinii Komitetu w sprawie wniosku o dokonanie przeglądu Regulaminu pracowniczego, który wydaje swoją opinię w terminie ustalonym przez Komisję. Oprócz funkcji powierzonych Komitetowi na mocy niniejszego Regulaminu pracowniczego, może on przedkładać wnioski dotyczące przeglądu Regulaminu pracowniczego. Komitet zbiera się na wniosek swojego przewodniczącego, jednej z instytucji, lub komitetu pracowniczego jednej z instytucji.
Porządek obrad komitetu przekazuje się właściwym organom.
Artykuł 10a
Instytucja określa terminy, w których Komitet Pracowniczy, Wspólny Komitet lub Komitet ds. Regulaminu Pracowniczego powinny wyrazić wymagane opinie; terminy te nie mogą być krótsze niż 15 dni roboczych. Jeśli w wyznaczonym terminie nie zostanie wydana opinia, instytucja podejmuje swoją decyzję.
Artykuł 10b
Związki zawodowe i stowarzyszenia pracownicze określone w art. 24b stanowią w interesie ogólnym pracowników, bez uszczerbku dla uprawnień statutowych komitetów pracowniczych.
Wnioski Komisji określone w art. 10 mogą być przedmiotem konsultacji prowadzonych przez przedstawicieli związków zawodowych i stowarzyszeń pracowniczych.
Artykuł 10c
Każda instytucja może zawierać umowy dotyczące jej pracowników z przedstawicielami związków zawodowych i stowarzyszeń pracowniczych. Umowy te nie mogą pociągać za sobą zmiany Regulaminu pracowniczego lub wszelkiego rodzaju zobowiązań budżetowych, nie mogą również wpływać na funkcjonowanie danej instytucji. Przedstawiciele związków zawodowych i zrzeszeń pracowniczych będący sygnatariuszami działają w każdej z instytucji w poszanowaniu uprawnień statutowych komitetu pracowniczego.
TYTUŁ II
PRAWA I OBOWIĄZKI URZĘDNIKÓW
Artykuł 11
Urzędnik przy wykonywaniu swoich obowiązków i w swoim postępowaniu musi kierować się wyłącznie interesem Unii. Nie może on zwracać się o instrukcje ani przyjmować instrukcji od jakiegokolwiek rządu, organu, organizacji lub osoby spoza instytucji, w której pracuje. Urzędnik musi pełnić swoje obowiązki w sposób obiektywny, bezstronny oraz w poszanowaniu obowiązku zachowania lojalności wobec Unii.
Urzędnik bez pozwolenia organu powołującego nie może przyjmować od jakiegokolwiek rządu lub z jakiegokolwiek źródła spoza instytucji, do której należy, jakichkolwiek tytułów, odznaczeń, przywilejów, prezentów lub jakiegokolwiek rodzaju wynagrodzeń, z wyjątkiem przysługujących mu za prace wykonywane przed jego powołaniem albo w trakcie urlopu okolicznościowego w celu odbycia służby wojskowej lub innego rodzaju służby państwowej, o ile pozostają one w związku z tymi pracami.
Przed rekrutacją urzędnika organ powołujący sprawdza, czy kandydat posiada jakiekolwiek interesy osobiste, które mogłyby wpłynąć na jego niezależność, lub czy znajduje się w jakiejkolwiek innej sytuacji powodującej konflikt interesów. W tym celu kandydat informuje, na specjalnym formularzu, organ powołujący o wszelkich istniejących lub potencjalnych konfliktach interesów. W takich przypadkach organ powołujący bierze te informacje pod uwagę w swojej należycie uzasadnionej opinii. W razie konieczności organ powołujący podejmuje środki, o których mowa w art. 11a ust. 2.
Niniejszy artykuł stosuje się na zasadzie analogii do urzędników powracających z urlopu udzielonego z przyczyn osobistych.
Artykuł 11a
Artykuł 12
Urzędnik powstrzymuje się od jakichkolwiek działań lub zachowań, które mogłyby szkodzić powadze jego stanowiska.
Artykuł 12a
Artykuł 12b
Artykuł 13
Jeśli małżonek urzędnika prowadzi zawodowo działalność zarobkową, urzędnik powiadamia o tym organ powołujący. W przypadku gdy taka działalność okaże się być nie do pogodzenia z funkcją urzędnika oraz jeśli urzędnik nie jest w stanie zobowiązać się, że działalność ta zostanie zakończona w określonym czasie, organ powołujący, po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu, decyduje, czy urzędnik ten powinien ►M112 nadal zajmować swoje stanowisko lub zostać przeniesiony na inne stanowisko ◄ .
▼M112 —————
Artykuł 15
Urzędnik, który zamierza ubiegać się o urząd publiczny, powiadamia organ powołujący. Organ powołujący podejmuje decyzję, w interesie służby, czy dany urzędnik:
powinien złożyć wniosek o urlop z przyczyn osobistych; lub
powinien uzyskać urlop coroczny; lub
może uzyskać zezwolenie na pracę w niepełnym wymiarze godzin; lub
may continue to discharge his duties as before.
Artykuł 16
Po zakończeniu służby urzędnik jest nadal zobowiązany do uczciwego i rozważnego zachowania w odniesieniu do przyjmowania niektórych stanowisk lub korzyści.
Urzędnicy zamierzający podjąć działalność zawodową, zarobkową lub niezarobkową, w okresie dwóch lat od zakończenia służby informują o tym instytucję na specjalnym formularzu. Jeżeli taka działalność jest związana z pracą, którą urzędnik wykonywał w ciągu ostatnich trzech lat służby, i mogłaby prowadzić do konfliktu z uzasadnionymi interesami instytucji, organ powołujący, uwzględniając interes służby, może zabronić urzędnikowi podjęcia tej działalności albo wydać pozwolenie na warunkach, jakie uzna za odpowiednie. Organ powołujący, po konsultacji ze Wspólnym Komitetem, powiadamia o swojej decyzji w ciągu 30 dni roboczych po otrzymaniu stosownej informacji. Jeżeli w powyższym terminie nie powiadomiono o decyzji, uznaje się to za udzielenie pozwolenia.
W przypadku byłych urzędników wyższego szczebla, o których mowa w przepisach wykonawczych, organ powołujący co do zasady zakazuje im działalności lobbingowej lub reprezentacyjnej wobec pracowników swoich byłych instytucji dla swojej działalności gospodarczej, klientów lub pracodawców w odniesieniu do kwestii, za które byli odpowiedzialni w ostatnich trzech latach służby; zakaz taki obowiązuje przez 12 miesięcy od zakończenia służby.
Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 7 ) każda instytucja publikuje corocznie informacje na temat wykonywania akapitu trzeciego, zawierające wykaz ocenionych przypadków.
Artykuł 17
Artykuł 17a
Jeżeli organ powołujący jest w stanie wykazać, że może to w istotny sposób zaszkodzić interesom ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ , organ powołujący powiadamia urzędnika o swojej decyzji pisemnie w terminie 30 dni roboczych od dnia otrzymania informacji. Jeżeli decyzja taka nie zostanie przekazana w ustalonym terminie, uważa się, że organ powołujący nie wyraża sprzeciwu.
Artykuł 18
Artykuł 19
Urzędnik nie może bez pozwolenia organu powołującego ujawnić na jakiejkolwiek podstawie w ramach jakiegokolwiek postępowania sądowego informacji uzyskanych przy wykonywaniu swoich obowiązków. Pozwolenia odmawia się jedynie w przypadku, gdy wymagają tego interesy Unii, a odmowa nie pociąga za sobą odpowiedzialności karnej urzędnika. Obowiązek ten istnieje także po zakończeniu służby przez urzędnika.
Przepisy akapitu pierwszego nie mają zastosowania wobec urzędnika lub byłego urzędnika składającego zeznania przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Komisją Dyscyplinarną instytucji w sprawie dotyczącej pracownika lub byłego pracownika Unii Europejskiej.
Artykuł 20
Urzędnik ma miejsce zamieszkania w miejscowości, w której jest zatrudniony, lub w takiej odległości od niej, by nie utrudniało to wykonywania jego obowiązków. ►M112 Urzędnik powiadamia organ powołujący o swoim adresie oraz niezwłocznie powiadamia o jego wszelkich zmianach. ◄
Artykuł 21
Urzędnik, niezależnie od swojej rangi służbowej, wspiera i służy radą swoim przełożonym; odpowiada za wykonywanie powierzonych mu obowiązków.
Urzędnik kierujący określonym działem służby jest odpowiedzialny wobec swoich przełożonych za wykonywanie powierzonych mu uprawnień oraz wydanych przez niego poleceń. Odpowiedzialność jego podwładnych nie zwalnia go z jego własnej odpowiedzialności.
▼M112 —————
Artykuł 21a
Artykuł 22
Urzędnik może zostać zobowiązany do wyrównania, w całości bądź w części, szkody poniesionej przez ►M128 ►C3 Unię ◄ ◄ w wyniku jego poważnego uchybienia przy wykonywaniu lub w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych.
Organ powołujący wydaje decyzję zawierającą uzasadnienie zgodnie z procedurą obowiązującą w sprawach dyscyplinarnych.
►M128 ►C3 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ◄ ◄ przy rozstrzyganiu sporów powstałych w związku z tym przepisem jest uprawniony do nieograniczonej kontroli prawidłowości decyzji oraz ma możliwość uchylenia lub zmiany zaskarżonej decyzji.
Artykuł 22a
Wszystkie informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, składa się na piśmie.
Niniejszy ustęp ma zastosowanie również w przypadku poważnego zaniedbania wypełniania podobnego zobowiązania ze strony Członka instytucji lub innej osoby pełniącej służbę lub wykonującej pracę na rzecz instytucji.
Artykuł 22b
Urzędnik, który ujawnia informacje określone w art. 22a Przewodniczącemu Komisji lub Trybunałowi Obrachunkowemu albo Przewodniczącemu Rady lub Przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego albo Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, nie ponosi konsekwencji ze strony instytucji, do której przynależy, pod warunkiem że spełnione są dwa poniższe warunki:
urzędnik żywi szczere i uzasadnione przekonanie, że ujawniona informacja oraz zarzuty w niej zawarte są zasadniczo prawdziwe; oraz
urzędnik wcześniej udostępnił te informacje OLAF-owi lub własnej instytucji oraz umożliwił OLAF-owi lub tej instytucji w czasie wyznaczonym przez Urząd lub instytucję, z uwzględnieniem stopnia złożoności sprawy, podjęcie odpowiednich działań. Urzędnika w należyty sposób powiadamia się o tym okresie w terminie 60 dni.
Artykuł 22c
Zgodnie z art. 24 i 90 każda instytucja ustanawia procedurę rozpatrywania skarg urzędników dotyczących sposobu, w jaki są traktowani po wypełnieniu lub w następstwie wypełnienia przez nich obowiązków wynikających z art. 22a lub art. 22b. Dana instytucja zapewnia, aby takie skargi były rozpatrywane w sposób poufny oraz, w przypadku gdy uzasadniają to okoliczności, przed upływem terminów określonych w art. 90.
Organ powołujący każdej instytucji określa przepisy wewnętrzne dotyczące między innymi:
Artykuł 23
Przywileje i immunitety przysługujące urzędnikom, przyznawane są wyłącznie w interesie ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ . O ile ►M15 Protokół w ◄ sprawie przywilejów i immunitetów nie stanowi inaczej, urzędnicy nie są zwolnieni z wypełniania swoich osobistych zobowiązań ani z obowiązku przestrzegania obowiązujących przepisów ustawowych i porządkowych.
W przypadku naruszenia przywilejów i immunitetów, zainteresowany urzędnik niezwłocznie powiadamia o tym organ powołujący.
Laissez-passer, przewidziane w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów, wydawane są kierownikom wydziałów, urzędnikom grup zaszeregowania AD 12 do AD 16, urzędnikom pełniącym służbę poza terytorium Unii Europejskiej oraz innym urzędnikom w przypadkach, gdy wymaga tego interes służby.
Artykuł 24
►M15 ►M128 ►C3 Unia ◄ ◄ wspomaga każdego urzędnika ◄ , w szczególności w postępowaniach przeciwko osobom dopuszczającym się gróźb, zniewag, zniesławień lub ataków na osobę lub mienie, na jakie on lub członkowie jego rodziny są narażeni ze względu na zajmowane przez niego stanowisko lub pełnione obowiązki.
►M15 ►M128 ►C3 Unia ◄ ◄ solidarnie rekompensuje ◄ urzędnikowi szkody poniesione przez niego w takich przypadkach, o ile urzędnik nie spowodował szkody umyślnie lub przez rażące niedbalstwo i nie był w stanie uzyskać odszkodowania od osoby, która szkodę wyrządziła.
Artykuł ►M112 24a ◄
►M128 ►C3 Unia ◄ ◄ ułatwia dalsze kształcenie zawodowe, w zakresie, w jakim jest to zgodne ze niezakłóconym funkcjonowaniem służby oraz z ich własnymi interesami.
Dalsze kształcenie zawodowe jest brane pod uwagę przy awansowaniu w ramach kariery zawodowej.
Artykuł ►M112 24b ◄
Urzędnikom przysługuje prawo do zrzeszania się; mogą oni w szczególności należeć do związków zawodowych lub stowarzyszeń pracowniczych urzędników europejskich.
Artykuł 25
Urzędnicy mogą składać wnioski dotyczące zagadnień objętych niniejszym Regulaminem pracowniczym do organu powołującego ich instytucji.
Każda decyzja indywidualna, która jest podejmowana na podstawie przepisów niniejszego regulaminu pracowniczego, jest niezwłocznie przekazywana na piśmie zainteresowanemu urzędnikowi. Jakakolwiek decyzja powodująca negatywne skutki dla urzędnika powinna zawierać uzasadnienie.
Decyzje szczególne dotyczące powołania, zatrudniania, awansowania, przenoszenia, ustalania statusu kadrowego oraz zaprzestania służby urzędnika publikuje instytucja, do której urzędnik należy. Publikacje udostępnia się wszystkim pracownikom w odpowiednim czasie.
Artykuł 26
Akta osobowe urzędnika zawierają:
wszelkie dokumenty dotyczące jego stosunku pracy oraz wszelkie oceny jego kwalifikacji, wydajności i zachowania;
wszelkie uwagi urzędnika dotyczące powyższych dokumentów.
Dokumenty są rejestrowane, numerowane oraz włączane do akt według numerów porządkowych; dokumenty określone w lit. a) mogą być wykorzystane lub użyte przez instytucję przeciwko urzędnikowi tylko w przypadku, gdy zostały mu one przedstawione przed ich włączeniem do akt.
Przedstawienie każdego dokumentu jest dokumentowane podpisem urzędnika lub, jeśli nie jest to możliwe, poprzez wysłanie listu poleconego ►M112 na ostatni adres wskazany przez urzędnika ◄ .
Akta osobowe urzędnika nie zawierają odniesienia do jego działalności i poglądów politycznych, związkowych, filozoficznych lub religijnych ani do jego pochodzenia rasowego lub etnicznego czy orientacji seksualnej.
Jednakże poprzedni akapit nie zabrania dodawania do akt aktów administracyjnych oraz dokumentów znanych urzędnikowi, które są konieczne dla potrzeb zastosowania niniejszego Regulaminu pracowniczego.
Dla każdego urzędnika prowadzi się tylko jedne akta osobowe.
Urzędnik jest uprawniony, nawet po zakończeniu służby, do zapoznania się ze wszystkim dokumentami, które znajdują się w jego aktach osobowych, ►M112 oraz umieszczenia ich kopii ◄ .
Akta osobowe mają charakter poufny i mogą być przeglądane tylko w pomieszczeniach biurowych administracji ►M112 lub na zabezpieczonym nośniku elektronicznym ◄ . W przypadku wszczęcia postępowania sądowego dotyczącego urzędnika przed ►M112 ————— ◄ ►M128 ►C3 Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej ◄ ◄ akta mogą być przekazane Trybunałowi.
Artykuł 26a
Urzędnicy mają prawo do zapoznania się ze swoją dokumentacją medyczną na zasadach określonych przez ►M131 każdy organ powołujący instytucji. ◄
TYTUŁ III
KARIERA ZAWODOWA URZĘDNIKA
ROZDZIAŁ I
Zatrudnienie
Artykuł 27
Przy naborze dąży się do pozyskania do służby urzędników spełniających najwyższe wymogi w zakresie kwalifikacji, wydajności i uczciwości, rekrutowanych spośród obywateli państw członkowskich Unii z uwzględnieniem jak najszerszego zasięgu geograficznego. Żadne stanowiska nie mogą być rezerwowane dla obywateli jakiegokolwiek konkretnego państwa członkowskiego.
Zasada równości obywateli Unii umożliwia każdej instytucji przyjmowanie odpowiednich środków w przypadku stwierdzenia znaczącej nierównowagi pod względem obywatelstwa urzędników, której nie uzasadniają obiektywne kryteria. Takie odpowiednie środki muszą być uzasadnione i nie mogą w żadnym przypadku prowadzić do przyjęcia innych kryteriów rekrutacji niż kryteria oparte na kompetencjach. Przed przyjęciem takich odpowiednich środków organ powołujący danej instytucji przyjmuje przepisy ogólne dotyczące wykonania niniejszego akapitu zgodnie z art. 110.
Po upływie trzyletniego okresu rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia 2014 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania przepisów akapitu drugiego.
W celu ułatwienia naboru pracowników reprezentujących jak najszerszy zasięg geograficzny, instytucje dążą do wsparcia wielojęzycznego i wielokulturowego kształcenia dzieci swoich pracowników.
Artykuł 28
Na urzędnika może zostać powołany jedynie ten, kto:
wypełnił wszelkie swoje zobowiązania wynikające z przepisów dotyczących pełnienia służby wojskowej;
posiada odpowiednie cechy charakteru dla wykonywania swoich obowiązków;
z zastrzeżeniem przepisów art. 29 ust. 2, spełnił wymogi konkursu przeprowadzanego w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji albo testy, lub zarówno świadectwa kwalifikacji jak i testy, zgodnie z przepisami załącznika III;
jest odpowiednio sprawny fizycznie, aby wykonywać swoje obowiązki; oraz
Artykuł 29
Przed obsadzeniem wolnego stanowiska w instytucji organ powołujący rozważa w pierwszej kolejności, czy:
stanowisko może zostać obsadzone w wyniku:
przeniesienia lub
powołania zgodne z art. 45a, lub
awansu
w ramach instytucji;
otrzymano wnioski o przeniesienie od urzędników z tej samej grupy zaszeregowania w innych instytucjach, lub
w przypadku gdy obsadzenie wolnego stanowiska nie jest możliwe w wyniku rozwiązań wymienionych w lit. b) i c), rozważy, czy można uwzględnić listy odpowiednich kandydatów w rozumieniu art. 30, biorąc w stosownych przypadkach pod uwagę odnośne przepisy dotyczące odpowiednich kandydatów zawarte w załączniku III, lub
czy przeprowadzić w instytucji wewnętrzny konkurs otwarty wyłącznie dla urzędników i personelu tymczasowego zgodnie z art. 2 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej;
lub czy przeprowadzić procedurę konkursową w oparciu o kwalifikacje albo o testy, albo zarówno w oparciu o kwalifikacje, jak i testy. Załącznik III określa procedurę konkursową.
Procedura może być przeprowadzona także w celu stworzenia rezerwy dla przyszłego naboru.
Zachowując zasadę, że nabór zdecydowanej większości urzędników należy przeprowadzać w oparciu o konkursy otwarte, organ powołujący może podjąć decyzję, w drodze odstępstwa od lit. d) i wyłącznie w wyjątkowych przypadkach, o przeprowadzeniu konkursu wewnętrznego dla danej instytucji, który będzie otwarty również dla personelu kontraktowego określonego w art. 3a i 3b warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej. Ta kategoria personelu kontraktowego podlega ograniczeniom w zakresie tej możliwości zgodnie z art. 82 ust. 7 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej oraz w zakresie szczególnych zadań, jakie może pełnić ta kategoria w charakterze personelu kontraktowego.
Konkursy te otwiera się wyłącznie dla pracowników tymczasowych instytucji, zatrudnionych zgodnie z art. 2 lit. c) Warunków zatrudnienia innych pracowników ►M128 ►C3 Unii Europejskiej ◄ ◄ . Od uczestników tych konkursów instytucje wymagają jako kwalifikacji minimalnych przynajmniej dziesięcioletniego okresu świadczenia pracy przez pracownika tymczasowego oraz zatrudnienia pracownika tymczasowego w oparciu o procedurę naboru zapewniającą stosowanie tych samych norm, które dotyczą naboru urzędników zgodnie z art. 12 ust. 4 Warunków zatrudnienia innych pracowników. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a) tego artykułu, organ powołujący instytucji, która zatrudniła pracownika tymczasowego, przed obsadzeniem wakującego stanowiska w tej instytucji, rozważa przeniesienie urzędników w instytucji równolegle do rozpatrywania kandydatur wyłonionych w drodze wewnętrznych konkursów.
Artykuł 30
W odniesieniu do każdego konkursu organ powołujący powołuje komisję konkursową. Komisja ta sporządza listę odpowiednich kandydatów.
Organ powołujący decyduje, których z tych kandydatów powołać na wolne stanowiska.
Kandydaci ci mają dostęp do odpowiednich informacji dotyczących odnośnych wolnych stanowisk ogłaszanych przez instytucje i agencje.
Artykuł 31
►M131 Bez uszczerbku dla art. 29 ust. 2, nabór urzędników prowadzi się wyłącznie dla grup zaszeregowania: SC 1–SC 2, AST 1–AST 4 lub AD 5–AD 8. ◄ Grupę zaszeregowania dla konkursu ustala instytucja według poniższych kryteriów:
cel naboru urzędników posiadających możliwie najwyższe kwalifikacje określone w art. 27;
jakość wymaganego doświadczenia zawodowego.
Dla potrzeb ustalenia szczególnych potrzeb instytucji podczas naboru urzędników można również uwzględnić warunki rynku pracy przeważające ►M128 ►C3 w Unii ◄ ◄ .
Artykuł 32
Zatrudnianemu urzędnikowi przyznaje pierwszy stopień w jego grupie zaszeregowania.
Organ powołujący może uwzględniając doświadczenie zawodowe przyznać wyższy stopień odpowiadający nie więcej niż 24 miesiącom. Każda instytucja przyjmuje ogólne przepisy wykonawcze w celu wprowadzenia w życie przepisów niniejszego artykułu.
Pracownik zatrudniony na czas określony, zaszeregowany zgodnie z przyjętymi przez ►M131 organ powołujący każdej instytucji ◄ kryteriami zaszeregowania, w przypadku powołania go na urzędnika w tej samej grupie zaszeregowania bezpośrednio po ustaniu jego dotychczasowego stosunku pracy, zachowuje stopień uzyskany w ramach zatrudnienia na czas określony.
Artykuł 33
Przed powołaniem, wybrany kandydat poddawany jest badaniom lekarskim przeprowadzanym przez jednego z lekarzy instytucji, w celu stwierdzenia, czy spełnia on wymóg określony w art. 28 lit. e).
W przypadku gdy w wyniku badania lekarskiego, o którym mowa w akapicie pierwszym, wydana zostanie negatywna opinia lekarska, kandydat może, w ciągu 20 dni od powiadomienia go przez instytucję o tej opinii, zażądać rozpatrzenia jego przypadku przez komisję lekarską składającą się z trzech lekarzy wybranych przez organ powołujący spośród personelu lekarskiego ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ . Komisja ta wysłuchuje lekarza, który wydał pierwotną, negatywną opinię. Kandydat może przedstawić komisji lekarskiej opinię wybranego przez siebie lekarza. W przypadku gdy opinia komisji lekarskiej potwierdzi wnioski badania lekarskiego, o którym mowa w akapicie pierwszym, kandydat pokrywa połowę związanych z jej sporządzeniem opłat i kosztów dodatkowych.
Artykuł 34
W przypadku gdy w okresie próbnym urzędnik nieprzerwanie przez okres przynajmniej jednego miesiąca nie może wykonywać obowiązków z powodu choroby, urlopu macierzyńskiego zgodnie z art. 58 lub z powodu wypadku, organ powołujący może odpowiednio przedłużyć jego okres próbny. Całkowity czas trwania okresu próbnego nie może w żadnym przypadku przekroczyć 15 miesięcy.
Sprawozdanie to jest przekazywane osobie zainteresowanej, która ma prawo przedłożyć swoje uwagi na piśmie w terminie ośmiu dni roboczych. Bezpośredni przełożony urzędnika odbywającego okres próbny niezwłocznie przekazuje sprawozdanie wraz z uwagami organowi powołującemu, który w okresie trzech tygodni uzyskuje opinię Wspólnego Komitetu ds. Ocen co do działań, jakie należy podjąć. Organ powołujący może podjąć decyzję o zwolnieniu urzędnika odbywającego okres próbny przed zakończeniem tego okresu, z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, lub o przeniesieniu go do innego wydziału na pozostały czas okresu próbnego.
W przypadku gdy sprawozdanie zaleca zwolnienie lub, w wyjątkowej sytuacji, przedłużenie okresu próbnego zgodnie z ust. 1, bezpośredni przełożony urzędnika odbywającego okres próbny niezwłocznie przekazuje je wraz z uwagami organowi powołującemu, który w terminie trzech tygodni zasięga opinii Wspólnego Komitetu ds. Ocen co do działań, jakie należy podjąć.
Urzędnik odbywający okres próbny, którego praca lub postawa nie spełniały wymagań potrzebnych do jego powołania na dane stanowisko, zostaje zwolniony.
ROZDZIAŁ 2
Status służbowy
Artykuł 35
Urzędnik może mieć jeden z następujących statusów służbowych:
aktywne zatrudnienie;
oddelegowanie;
urlop z przyczyn osobistych;
tymczasowy stan spoczynku;
urlop na czas odbywania służby wojskowej ;
urlop rodzicielski lub ze względów rodzinnych ;
urlop w interesie służby.
Sekcja 1
AKTYWNE ZATRUDNIENIE
Artykuł 36
Aktywnie zatrudniony urzędnik wykonuje obowiązki związane ze stanowiskiem, na które został powołany lub które tymczasowo mu przydzielono zgodnie z przepisami tytułu IV.
Sekcja 2
ODDELEGOWANIE
Artykuł 37
Oddelegowanym urzędnikiem jest urzędnik ►M56 powołany na czas nieokreślony ◄ , który decyzją organu powołującego:
został skierowany w interesie służby:
na swój wniosek:
Oddelegowanemu urzędnikowi nadal przysługują wszystkie uprawnienia zgodnie z przepisami art. 38 oraz 39 oraz ciążą na nim wszystkie obowiązki, wynikające z jego przynależności do instytucji macierzystej. ►M23 Jednakże z zastrzeżeniem przepisów art. 77 akapit trzeci dotyczących emerytury, do urzędnika oddelegowanego, o którym mowa w akapicie pierwszym tiret drugie lit. a), mają zastosowanie przepisy obowiązujące w stosunku do urzędników grupy zaszeregowania, do której został on zakwalifikowany na stanowisku, na które został oddelegowany. ◄
Każdy urzędnik czynnie zatrudniony lub przebywający na urlopie z przyczyn osobistych może zwrócić się z wnioskiem lub otrzymać wniosek zastąpienia w interesie służby. W momencie zastąpienia urzędnika dobiega końca urlop z przyczyn osobistych.
Artykuł 38
Do oddelegowania w interesie służby mają zastosowanie następujące przepisy:
decyzję w sprawie oddelegowania podejmuje organ powołujący po wysłuchaniu zainteresowanego urzędnika;
czas trwania oddelegowania jest określany przez organ powołujący;
po upływie każdego sześciomiesięcznego okresu zainteresowany urzędnik może wnioskować o zakończenie oddelegowania;
urzędnik oddelegowany na podstawie art. 37 lit. a) tiret pierwsze jest uprawniony do dodatku wyrównawczego, w przypadku gdy łączne wynagrodzenie otrzymywane na stanowisku, na które został oddelegowany, jest niższe niż przewidziane dla jego grupy zaszeregowania oraz stopnia w instytucji macierzystej; uprawniony jest również do uzyskania zwrotu wszystkich dodatkowych wydatków spowodowanych oddelegowaniem;
urzędnik oddelegowany na podstawie art. 37 lit. a) tiret pierwsze nadal opłaca składkę emerytalną obliczaną na podstawie wynagrodzenia odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi w instytucji macierzystej;
oddelegowany urzędnik zachowuje swoje stanowisko, prawo do przeniesienia na wyższy stopień oraz prawo do awansu;
po zakończeniu oddelegowania, urzędnik jest niezwłocznie przywracany na poprzednio zajmowane stanowisko.
Artykuł 39
Do oddelegowania urzędnika na jego wniosek mają zastosowanie następujące przepisy:
decyzję w sprawie oddelegowania podejmuje organ powołujący, który określa czas trwania oddelegowania;
w ciągu sześciu miesięcy od objęcia nowych obowiązków urzędnik może wnioskować o zakończenie oddelegowania; w takim przypadku jest natychmiast przywracany na poprzednio zajmowane stanowisko;
po upływie tego sześciomiesięcznego okresu na jego stanowisko może zostać powołana inna osoba;
w trakcie okresu oddelegowania, składki na system emerytalno-rentowy oraz uprawnienia emerytalne obliczane są na podstawie wynagrodzenia odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi w instytucji macierzystej. ►M56 Urzędnik oddelegowany może nabywać uprawnienia emerytalne w instytucji, do której został oddelegowany na podstawie art. 37 ust. 1 lit. b) tiret drugie. Przestaje on jednak podlegać w okresie oddelegowania systemowi emerytalno-rentowemu instytucji, w której pierwotnie był zatrudniony.
Przepisy niniejszego regulaminu pracowniczego dotyczące renty ►M112 zasiłek z tytułu inwalidztwa lub renta rodzinna ◄ mają zastosowanie wobec urzędników, którzy w okresie oddelegowania na podstawie art. 37 ust. 1 lit. b) tiret drugie stali się niezdolni do pełnienia służby oraz wobec osób uprawnionych po śmierci urzędnika zmarłego w okresie oddelegowania; świadczenia te są pomniejszane o kwoty wypłacone z tych samych powodów i za ten sam okres przez jednostkę, do której urzędnik został oddelegowany.
Przepis ten nie może skutkować uzyskaniem przez urzędnika lub przez osoby uprawnione po śmierci urzędnika renty w wysokości przewyższającej maksymalną wysokość renty, jaka przysługiwałaby na podstawie niniejszego regulaminu pracowniczego; ◄
w terminie zastępstwa urzędnik zachowuje prawo do przeniesienia na wyższy stopień;
po zakończeniu oddelegowania urzędnikowi jest przydzielane pierwsze wolne stanowisko w ramach jego ►M112 grupy funkcyjnej ◄ odpowiadające jego grupie zaszeregowania z zastrzeżeniem, że spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska. W przypadku nieprzyjęcia zaproponowanego stanowiska, utrzymuje on prawo do przeniesienia na kolejne wolne stanowisko w jego ►M112 grupy funkcyjnej ◄ odpowiadające jego grupie zaszeregowania, gdy spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska; jeśli urzędnik nie przyjmie stanowiska po raz kolejny, po konsultacji ze Wspólnym Komitetem, może zostać zwolniony z urzędu. Do momentu objęcia nowego stanowiska pozostaje on urzędnikiem oddelegowanym bez prawa do wynagrodzenia.
Sekcja 3
URLOP Z PRZYCZYN OSOBISTYCH
Artykuł 40
Przedłużenia nie mogą przekraczać jednego roku. Całkowita długość urlopu z przyczyn osobistych nie może przekraczać ►M131 12 lat ◄ w toku całego zatrudnienia.
Jednakże jeżeli urzędnik ubiega się o taki urlop w celu umożliwienia mu:
wychowywania dziecka pozostającego na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2 załącznika VII oraz które cierpi z powodu poważnego upośledzenia umysłowego lub fizycznego potwierdzonego przez lekarza urzędowego instytucji, oraz które wymaga stałej opieki lub nadzoru; lub
dołączenia do małżonka, który również jest urzędnikiem lub innego rodzaju pracownikiem Unii, od którego w toku pełnienia obowiązków wymagano ustanowienia miejsca stałego zamieszkania w takiej odległości od miejsca zatrudnienia urzędnika składającego wniosek, że ustanowienie w tym miejscu ich wspólnego gospodarstwa domowego wiązałoby się z niedogodnościami w wypełnianiu obowiązków przez urzędnika składającego wniosek; lub
pomocy małżonkowi, wstępnemu, zstępnemu, bratu lub siostrze w przypadku poświadczonej przez lekarza poważnej choroby lub niepełnosprawności,
urlop może zostać przedłużony bez ograniczeń, pod warunkiem że z chwilą przedłużenia nadal spełnione są warunki, które uzasadniały udzielenie urlopu.
►M112 Jednakże urzędnik, który nie prowadzi działalności zarobkowej, najpóźniej w terminie jednego miesiąca od miesiąca, w którym rozpoczyna się urlop z przyczyn osobistych, może ubiegać się o dalsze objęcie go przepisami tych artykułów, pod warunkiem że ponosi połowę kosztów składek wymaganych na pokrycie ryzyka określonego w art. 72 ust. 1 i ust. 73 ust. 1 przez pierwszy rok urlopu z przyczyn osobistych oraz ich pełny koszt w dalszym okresie pozostawania na takim urlopie. Ochrona zgodna z art. 73 jest dostępna wyłącznie wtedy, gdy została uzyskana zgodnie z art. 72. Składki wylicza się przez odniesienie do ostatniego wynagrodzenia podstawowego urzędnika. ◄ Ponadto urzędnik, który wykaże, iż nie może uzyskać uprawnień emerytalnych z innego systemu emerytalno-rentowego, może na wniosek kontynuować uzyskiwanie uprawnień emerytalnych przez okres nie dłuższy niż rok, pod warunkiem że ponosi on składki równe trzykrotności stawki określonej ►M56 w art. 83 ust. 2; składki obliczane są na podstawie wynagrodzenia podstawowego urzędnika odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi ◄ .
Do urlopu z przyczyn osobistych mają zastosowanie następujące przepisy:
jest on udzielany przez organ powołujący na wniosek zainteresowanego urzędnika;
wniosek o przedłużenie urlopu składany jest na dwa miesiące przed końcem urlopu;
na stanowisko zajmowane przez urzędnika może zostać powołana inna osoba;
po zakończeniu urlopu z przyczyn osobistych urzędnikowi jest przydzielane pierwsze wolne stanowisko ►M112 w grupie funkcyjnej ◄ pod warunkiem że spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska. W przypadku nieprzyjęcia zaproponowanego stanowiska, utrzymuje on prawo do przeniesienia na kolejne wolne stanowisko ►M112 w grupie funkcyjnej ◄ , gdy spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska; jeśli urzędnik nie przyjmie stanowiska po raz kolejny, po konsultacji ze Wspólnym Komitetem, może zostać zwolniony z urzędu. Do momentu objęcia nowego stanowiska ►M112 ub podlega zastąpieniu ◄ pozostaje on urzędnikiem urlopowanym z przyczyn osobistych bez prawa do wynagrodzenia.
Sekcja 4
TYMCZASOWY STAN SPOCZYNKU
Artykuł 41
Organ powołujący, po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu, podejmuje decyzję, jakich rodzajów stanowisk dotyczyć ma redukcja.
Organ powołujący po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu opracowuje listę urzędników objętych redukcją liczby stanowisk, biorąc pod uwagę ich kwalifikacje, wydajność, zachowanie w ramach służby, sytuację rodzinną oraz długość służby. Każdy urzędnik, zajmujący jedno ze stanowisk, o których mowa w akapicie drugim, który wyraża chęć przejścia w tymczasowy stan spoczynku, jest z urzędu wpisywany na listę.
Urzędnicy wymienieni na liście są przenoszeni decyzją organu powołującego w tymczasowy stan spoczynku.
Przez okres dwóch lat od przeniesienia w tymczasowy stan spoczynku urzędnikowi przysługuje pierwszeństwo przywrócenia do pracy na zwolnionym lub nowoutworzonym stanowisku ►M112 w grupie funkcyjnej ◄ , pod warunkiem iż posiada niezbędne kwalifikacje do jego objęcia.
Urzędnik, który został przeniesiony w tymczasowy stan spoczynku, otrzymuje świadczenie z tego tytułu obliczane zgodnie z przepisami załącznika IV.
Kwota dochodów uzyskiwanych przez urzędnika z tytułu nowego zatrudnienia w trakcie tego okresu jest odejmowana od świadczenia przewidzianego w akapicie trzecim, jeśli dochody te oraz to świadczenie łącznie przekraczają ostatnią kwotę całkowitego wynagrodzenia otrzymywanego przez urzędnika, obliczoną na podstawie tabeli płac obowiązującej pierwszego dnia miesiąca, za który wypłacane jest świadczenie.
Urzędnik dostarcza na piśmie wymagane dowody oraz powiadamia instytucję o wszelkich okolicznościach mogących mieć wpływ na wysokość tego świadczenia.
Do świadczenia nie stosuje się współczynnika korygującego.
Jednakże jak określono w czwartym akapicie tego artykułu, świadczenie oraz ogólne, ostatnio otrzymane wynagrodzenie ►C1 podlega wyważeniu wskazanemu w pierwszym akapicie art. 3 ust. 5 lit. a) załącznika XI ◄ według stawki ustalonej w odniesieniu do Państwa Członkowskiego, jeżeli osoba otrzymująca udowodni, że posiada miejsce stałego zamieszkania, pod warunkiem że Państwo Członkowskie było dla osoby otrzymującej ostatnim miejscem zatrudnienia. W takich przypadkach, jeżeli walutą Państwa Członkowskiego nie jest euro, świadczenie wylicza się na podstawie kursu wymiany przewidzianego w art. 63 niniejszego Regulaminu pracowniczego.
Sekcja 5
URLOP NA CZAS ODBYWANIA SŁUŻBY WOJSKOWEJ
Artykuł 42
Urzędnik powołany do odbycia przewidzianej ustawowo służby wojskowej lub na szkolenia dla rezerwistów lub powołany do innego rodzaju służby w siłach zbrojnych otrzymuje specjalny status „urlopowanego na czas odbywania służby wojskowej”.
Urzędnikowi powołanemu do odbycia służby wojskowej przestaje przysługiwać wynagrodzenie, ale zachowuje on uprawnienia do przeniesienia na wyższy stopień oraz do awansu zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu pracowniczego. Zachowuje on także uprawnienia emerytalne, jeśli, po zakończeniu służby wojskowej, opłaci swoje składki na system emerytalno-rentowy z mocą wsteczną.
Urzędnik wezwany na szkolenie dla rezerwistów, lub powołany do innego rodzaju służby w siłach zbrojnych, otrzymuje w tym okresie wynagrodzenie po potrąceniu kwoty stanowiącej równowartość otrzymywanego żołdu.
Sekcja 6
URLOP WYCHOWAWCZY LUB ZE WZGLĘDÓW RODZINNYCH
Artykuł 42a
Na każde dziecko urzędnikowi przysługuje do sześciu miesięcy urlopu wychowawczego bez prawa do wynagrodzenia podstawowego, który może być wykorzystany podczas pierwszych dwunastu lat po urodzeniu się lub przysposobieniu dziecka. Wymiar urlopu może być podwojony w przypadku rodziców samotnie wychowujących dziecko, zgodnie z ogólnymi przepisami wykonawczymi przyjętymi przez organ powołujący każdej instytucji, oraz w przypadku rodziców, których pozostające na utrzymaniu dzieci cierpią na poświadczoną przez lekarza instytucji niepełnosprawność lub poważną chorobę. Minimalny wykorzystywany każdorazowo okres urlopu nie może być krótszy niż miesiąc.
Podczas urlopu wychowawczego urzędnik nadal pozostaje objęty systemem zabezpieczenia społecznego; utrzymane jest nabywanie praw emerytalnych, dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu oraz dodatek edukacyjny. Urzędnik zachowuje swoje stanowisko i prawo do przeniesienia na wyższy stopień lub do wyższej grupy zaszeregowania. Urlop ten może być wykorzystany w pełnym wymiarze czasu pracy lub w połowie pełnego wymiaru czasu pracy. W przypadku gdy urlop wychowawczy jest wykorzystywany w połowie pełnego wymiaru czasu pracy, maksymalny okres określony w akapicie pierwszym podwaja się. Podczas urlopu wychowawczego urzędnikom przysługuje dodatek w wysokości ►M148 1 030,72 EUR ◄ miesięcznie lub 50 % takiej kwoty w przypadku urlopu w połowie pełnego wymiaru czasu pracy, jednakże urzędnik nie może podejmować żadnej innej pracy zarobkowej. Pełna składka na system zabezpieczenia społecznego przewidziana w art. 72 i 73 jest opłacana przez instytucję i obliczana na podstawie wynagrodzenia podstawowego urzędnika. Jednakże w przypadku urlopu w połowie pełnego wymiaru czasu pracy przepis ten ma zastosowanie jedynie do różnicy między pełnym a proporcjonalnie pomniejszonym wynagrodzeniem podstawowym. Składka urzędnika pobierana od faktycznie otrzymywanej części wynagrodzenia podstawowego jest obliczana według takiej samej wartości procentowej jak w przypadku zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy.
W przypadku rodziców samotnie wychowujących dzieci oraz rodziców, których dzieci pozostające na utrzymaniu cierpią na poświadczoną przez lekarza niepełnosprawność lub poważną chorobę, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz podczas pierwszych trzech miesięcy urlopu wychowawczego, gdy z takiego urlopu korzysta ojciec podczas urlopu macierzyńskiego lub którekolwiek z rodziców bezpośrednio po urlopie macierzyńskim lub w trakcie urlopu z tytułu przysposobienia lub bezpośrednio po nim, dodatek wynosi ►M148 1 374,30 EUR ◄ miesięcznie lub 50 % tej kwoty, jeżeli urzędnik korzysta z urlopu w połowie pełnego wymiaru czasu pracy.
Urlop wychowawczy może zostać przedłużony o kolejne sześć miesięcy z prawem do dodatku ograniczonego do 50 % kwoty, o której mowa w akapicie drugim. W przypadku rodziców samotnie wychowujących dzieci, o których mowa w akapicie pierwszym, urlop wychowawczy może zostać przedłużony o kolejne dwanaście miesięcy z prawem do dodatku ograniczonego do 50 % kwoty, o której mowa w akapicie trzecim.
Kwoty, o których mowa w niniejszym artykule, są odpowiednio uaktualniane wraz z wynagrodzeniem.
Artykuł 42b
W przypadku poświadczonej przez lekarza poważnej choroby lub niepełnosprawności małżonka, wstępnego, zstępnego, brata lub siostry urzędnika, przysługuje mu urlop rodzinny bez prawa do wynagrodzenia podstawowego. Całkowity okres trwania takiego urlopu nie przekracza dziewięciu miesięcy w ciągu całego okresu zatrudnienia urzędnika.
Stosuje się art. 42a akapit drugi.
Sekcja 7
URLOP W INTERESIE SŁUŻBY
Artykuł 42c
Najwcześniej pięć lat przed osiągnięciem przez urzędnika wieku emerytalnego, organ powołujący może podjąć decyzję o odesłaniu urzędnika o co najmniej 10-letnim stażu pracy na urlop w interesie służby w celach organizacyjnych związanych z nabyciem nowych umiejętności w instytucjach.
Ogólna liczba urzędników odesłanych w każdym roku na urlop w interesie służby nie może przekraczać 5 % urzędników we wszystkich instytucjach, którzy przeszli na emeryturę w roku poprzednim. Obliczoną w ten sposób łączną liczbę należy przydzielić każdej instytucji w zależności od liczby jej urzędników na dzień 31 grudnia poprzedniego roku. Wynik takiego przydziału jest zaokrąglany w górę do najbliższej liczby całkowitej w każdej instytucji.
Taki urlop nie stanowi środka dyscyplinarnego.
Czas trwania urlopu odpowiada co do zasady okresowi pozostającemu urzędnikowi do osiągnięcia wieku emerytalnego. W wyjątkowych przypadkach organ powołujący może jednak podjąć decyzję o zakończeniu urlopu i przywróceniu urzędnika do pracy.
Z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego urzędnik pozostający na urlopie w interesie służby przechodzi automatycznie na emeryturę.
Urlop w interesie służby podlega następującym zasadom:
na stanowisko zajmowane przez urzędnika można powołać innego urzędnika;
urzędnikowi przebywającemu na urlopie w interesie służby nie przysługuje prawo do przeniesienia na wyższy stopień ani do awansu do wyższej grupy zaszeregowania.
Urzędnik, który został odesłany na urlop w tym trybie, otrzymuje dodatek obliczany zgodnie z załącznikiem IV.
Na wniosek urzędnika od dodatku potrąca się składki na fundusz emerytalny obliczane na podstawie wysokości tego dodatku. W takim przypadku okres służby urzędnika pozostającego na urlopie w interesie służby jest uwzględniany do celów obliczenia lat służby objętej systemem emerytalno-rentowym w rozumieniu art. 2 załącznika VIII.
Dodatek nie podlega współczynnikowi korygującemu.
ROZDZIAŁ 3
Oceny przeniesienie na wyższy stopień oraz awans
Artykuł 43
Kwalifikacje, wydajność oraz postawa każdego urzędnika w ramach służby są przedmiotem sprawozdania rocznego przewidzianego przez organ powołujący każdej instytucji zgodnie z art. 110. W sprawozdaniu tym uwzględnia się, czy wyniki pracy danego urzędnika są zadowalające. Organ powołujący każdej instytucji przyjmuje przepisy uprawniające do złożenia odwołania w ramach procedury oceny, które należy wykonać przed wniesieniem skargi, o której mowa w art. 90 ust. 2.
Począwszy od grupy zaszeregowania AST 5, sprawozdanie może również zawierać opinię stwierdzającą, w oparciu o wyniki pracy urzędnika, czy jest on zdolny do pełnienia funkcji administratora.
Sprawozdanie przekazuje się urzędnikowi. Urzędnik jest uprawniony do zgłoszenia w odniesieniu do sprawozdania wszelkich uwag, jakie uzna za stosowne.
Artykuł 44
Urzędnik pozostający dwa lata na tym samym stopniu swojej grupy zaszeregowania jest automatycznie przenoszony na następny stopień tej grupy, chyba że w sprawozdaniu rocznym, o którym mowa w art. 43, wyniki jego pracy oceniono jako niezadowalające. Urzędnik jest przenoszony na kolejny stopień grupy zaszeregowania nie później niż po czterech latach, chyba że zastosowanie ma procedura określona w art. 51 ust. 1.
Jeżeli urzędnik zostaje powołany na stanowisko kierownika wydziału, dyrektora lub dyrektora generalnego w tej samej grupie zaszeregowania oraz pod warunkiem że w okresie pierwszych dziewięciu miesięcy od powołania wyniki jego pracy były zadowalające w rozumieniu art. 43, przysługuje mu prawo do przeniesienia na wyższy stopień tej grupy zaszeregowania z mocą wsteczną od dnia powołania. To przeniesienie na wyższy stopień prowadzi do zwiększenia miesięcznego wynagrodzenia podstawowego w wysokości odpowiadającej wartości procentowej różnicy między pierwszym a drugim stopniem każdej grupy zaszeregowania. Jeżeli podwyżka jest mniejsza lub jeżeli w tym czasie urzędnik osiągnął ostatni stopień w danej grupie zaszeregowania, otrzymuje podwyżkę wynagrodzenia podstawowego zapewniającą wzrost tego wynagrodzenia o różnicę między pierwszym a drugim stopniem do czasu uzyskania następnego awansu.
Artykuł 45
Artykuł 45a
W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 3 lit. b) i c), urzędnik grupy funkcyjnej AST w grupie zaszeregowania 5 może zostać powołany na stanowisko w grupie funkcyjnej AD, pod warunkiem że:
zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 2 tego artykułu został wytypowany do wzięcia udziału w obowiązkowym programie szkolenia określonym w lit. b) tego ustępu;
ukończył program szkolenia określony przez organ powołujący obejmujący zestaw obowiązkowych modułów szkoleniowych; oraz
figuruje na sporządzonej przez organ powołujący liście kandydatów, którzy pomyślnie zdali egzamin ustny i pisemny, wykazując, iż pomyślnie odbyli program szkolenia, o którym mowa w lit. b) niniejszego ustępu. Zakres egzaminu ustala się zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. c) załącznika III.
Komitet może przesłuchać urzędników, którzy ubiegają się o wzięcie udziału w programie szkolenia, o którym mowa powyżej, oraz przedstawicieli organu powołującego. Komitet większością głosów wydaje uzasadnioną opinię w sprawie wstępnej listy wnioskowanej przez organ powołujący. Organ powołujący przyjmuje listę urzędników uprawnionych do wzięcia udziału w programie szkolenia, o którym mowa powyżej.
Artykuł 46
Urzędnikowi powołanemu do wyższej grupy zaszeregowania zgodnie z art. 45 nadaje się początkowy stopień tej grupy zaszeregowania. Jednakże urzędnikom w grupie zaszeregowania AD 9–AD 13 pełniącym obowiązki szefa zespołu, których powołuje się do wyższej grupy zaszeregowania zgodnie z art. 45, nadaje się drugi stopień nowej grupy zaszeregowania. To samo uzgodnienie ma zastosowanie do każdego urzędnika:
którego z chwilą awansu powołuje się na stanowisko dyrektora lub dyrektora generalnego; lub
który jest dyrektorem lub dyrektorem generalnym oraz do którego zastosowanie ma art. 44 akapit drugi zdanie ostatnie.
ROZDZIAŁ 4
Zakończenie służby
Artykuł 47
Zakończenie służby następuje na skutek:
rezygnacji;
zwolnienia z urzędu;
odwołania ze stanowiska w interesie służby;
zwolnienia z powodu nienależytego wykonywania obowiązków;
wydalenia ze służby;
przeniesienia w stan spoczynku; lub
śmierci.
Sekcja 1
REZYGNACJA
Artykuł 48
Złożenie rezygnacji przez urzędnika wymaga jednoznacznego oznajmienia przez niego na piśmie o woli ostatecznego zakończenia służby w danej instytucji.
Organ powołujący wydaje decyzję potwierdzającą rezygnację w terminie miesiąca od dnia otrzymania rezygnacji. ►M23 Organ powołujący może odmówić przyjęcia rezygnacji, jeśli w dniu otrzymania rezygnacji toczy się postępowanie dyscyplinarne przeciwko urzędnikowi lub jeśli takie postępowanie zostało wszczęte w okresie 30 dni od otrzymania rezygnacji. ◄
Rezygnacja staje się skuteczna w dniu określonym przez organ powołujący; data ta nie powinna przekraczać terminu trzech miesięcy od złożenia rezygnacji przez urzędnika w przypadku urzędników grupy funkcyjnej AD oraz jednego miesiąca w przypadku urzędników ►M131 grup funkcyjnych AST i AST/SC. ◄
Sekcja 2
ZWOLNIENIE Z URZĘDU
Artykuł 49
Urzędnik może zostać zwolniony z urzędu jedynie w przypadku, gdy przestaje spełniać warunki określone w art. 28 lit. a) lub ►M23 w przypadkach przewidzianych w art. ►M112 ————— ◄ 39, 40 i w art. 41 ust. 4 i 5 oraz w art. 14 akapit drugi załącznika VIII. ◄
Decyzja zawierająca uzasadnienie jest wydawana przez organ powołujący po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu oraz po wysłuchaniu zainteresowanego urzędnika.
Sekcja 3
ODWOŁANIE ZE STANOWISKA W INTERESIE SŁUŻBY
Artykuł 50
►M112 Urzędnik wyższy określony w art. 29 ust. 2 ◄ może zostać odwołany ze stanowiska w interesie służby na mocy decyzji organu powołującego.
Takie odwołanie ze stanowiska nie stanowi środka dyscyplinarnego.
Urzędnik odwołany w ten sposób ze stanowiska, któremu nie wyznaczono innego stanowiska ►M112 ————— ◄ , otrzymuje świadczenie, którego wysokość obliczana jest zgodnie z załącznikiem IV.
Kwota dochodów uzyskiwanych przez urzędnika z tytułu nowego zatrudnienia w trakcie tego okresu jest odejmowana od świadczenia przewidzianego w akapicie trzecim, jeśli dochody te oraz to świadczenie łącznie przekraczają ostatnią kwotę całkowitego wynagrodzenia otrzymywanego przez urzędnika obliczoną na podstawie tabeli płac obowiązującej pierwszego dnia miesiąca, za który wypłacane jest świadczenie.
Osoby, którym należą się świadczenia w ramach tego systemu emerytalnego, przedstawiają zaświadczenia, które mogą być wymagane i informują instytucję o wszystkich faktach, które mogą mieć wpływ na ich uprawnienia.
Do świadczenia nie stosuje się współczynnika korygującego.
Artykuł 45 akapity trzeci, czwarty i piąty załącznika VIII stosuje się odpowiednio.
Po upływie okresu, w którym urzędnik jest uprawniony do świadczenia z tytułu odwołania ze stanowiska w interesie służby, pod warunkiem że osiągnął on wiek ►M131 58 ◄ lat, jest on uprawniony do uzyskania emerytury, bez dokonywania obniżek przewidzianych w art. 9 załącznika VIII.
Sekcja 4
PROCEDURA W PRZYPADKU NIENALEŻYTEGO WYKONYWANIA OBOWIĄZKÓW
Artykuł 51
Przyjmując przepisy wewnętrzne, organ powołujący każdej instytucji musi przestrzegać następujących wymogów:
grupę zaszeregowania urzędnika, który w oparciu o trzy kolejne niezadowalające sprawozdania roczne, o których mowa w art. 43, nadal wykazuje brak postępów w zakresie kompetencji zawodowych, obniża się o jedną grupę. Jeżeli dwa kolejne sprawozdania roczne wciąż wykazują niezadowalające wyniki, urzędnika należy zwolnić;
każdy wniosek o degradację lub zwolnienie urzędnika określa przyczyny leżące u jego podstaw oraz jest przekazywany zainteresowanemu urzędnikowi. Wniosek organu powołującego przekazuje się Wspólnemu Komitetowi Doradczemu przewidzianemu w art. 9 ust. 6.
Odprawy nie wypłaca się, jeżeli urzędnik składa rezygnację po rozpoczęciu procedury, o której mowa w ust. 1 i 2, lub jeżeli jest on uprawniony do natychmiastowego uzyskania pełnej emerytury. Jeżeli na podstawie krajowego systemu zwalczania bezrobocia urzędnik jest uprawniony do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych, kwotę tego świadczenia należy odliczyć od powyższej odprawy.
Okres, w którym dokonuje się wypłat, o których mowa w ust. 5, wynosi:
trzy miesiące, w przypadku gdy urzędnik przepracował w służbie mniej niż pięć lat w chwili podjęcia decyzji o zwolnieniu;
sześć miesięcy, w przypadku gdy urzędnik przepracował w służbie co najmniej pięć lat, lecz mniej niż 10 lat;
dziewięć miesięcy, w przypadku gdy urzędnik przepracował w służbie co najmniej 10 lat, lecz mniej niż 20 lat;
dwanaście miesięcy, w przypadku gdy urzędnik przepracował w służbie przynajmniej 20 lat.
Sekcja 5
PRZENIESIENIE W STAN SPOCZYNKU
Artykuł 52
Bez uszczerbku dla przepisów art. 50, urzędnik jest przenoszony w stan spoczynku:
automatycznie w ostatnim dniu miesiąca, w którym ukończył 66 lat; lub
na własną prośbę, w ostatnim dniu miesiąca, którego dotyczył wniosek, jeśli pracownik osiągnął wiek emerytalny lub w przypadku gdy jest między 58 rokiem życia a wiekiem emerytalnym i spełnia wymogi dotyczące natychmiastowego uzyskania emerytury zgodnie z art. 9 załącznika VIII. Art. 48 akapit drugi zdanie drugie stosuje się na zasadzie analogii.
Jednakże urzędnik może na własną prośbę oraz w przypadku gdy organ powołujący uzna to za uzasadnione w interesie służby, wykonywać pracę do ukończenia 67 lub, w drodze wyjątku, 70 lat, w którym to przypadku urzędnik automatycznie przechodzi w stan spoczynku ostatniego dnia miesiąca, w którym osiąga ten wiek.
Jeżeli organ powołujący podejmuje decyzję w sprawie zezwolenia urzędnikowi na pozostanie w służbie po ukończeniu 66 roku życia, zezwolenie to jest wydawane maksymalnie na okres jednego roku. Może ono zostać odnowione na wniosek urzędnika.
Artykuł 53
Urzędnik, wobec którego zgodnie z orzeczeniem Komitetu ds. Inwalidztwa stosuje się przepisy art. 78, ►M62 jest z urzędu przenoszony w stan spoczynku ostatniego dnia miesiąca, w którym organ powołujący uznał jego trwałą i pełną niezdolność do pełnienia służby. ◄
Sekcja 6
STANOWISKO HONOROWE
Artykuł 54
Po zakończeniu służby, na mocy decyzji organu powołującego, urzędnik może zostać powołany na stanowisko honorowe w zajmowanej ►M112 grupie zaszeregowania lub następnej, wyższej grupie zaszeregowania ◄ .
Nie wiążą się z tym żadne korzyści finansowe.
TYTUŁ IV
WARUNKI PRACY URZĘDNIKÓW
ROZDZIAŁ 1
Czas pracy
Artykuł 55
W sytuacjach spowodowanych nagłą potrzebą służby lub z powodów wynikających z przepisów bezpieczeństwa urzędnik ►M31 ————— ◄ może być zobowiązany do pozostawania w gotowości w miejscu pracy lub w miejscu zamieszkania poza normalnymi godzinami pracy. ►M131 Organ powołujący każdej instytucji określa szczegółowe zasady stosowania niniejszego ustępu po konsultacji z komitetem Pracowniczym. ◄
◄
Artykuł 55a
Organ powołujący może udzielić takiego zezwolenia, jeśli jest to zgodne z interesem służby.
Zezwolenie takie przysługuje urzędnikowi w następujących przypadkach:
w celu opieki nad dzieckiem poniżej 9 roku życia pozostającym na utrzymaniu;
w celu opieki nad dzieckiem w wieku od 9 do 12 lat pozostającym na utrzymaniu, jeżeli skrócenie czasu pracy nie przekracza 20 % podstawowego wymiaru czasu pracy;
w celu opieki nad dzieckiem pozostającym na utrzymaniu do ukończenia przez nie 14 roku życia, jeżeli urzędnik jest rodzicem samotnie wychowującym dziecko;
w przypadkach poważnych trudności, w celu opieki nad dzieckiem pozostającym na utrzymaniu do ukończenia przez nie 14 roku życia, jeżeli skrócenie czasu pracy nie przekracza 5 % podstawowego wymiaru czasu pracy. W tym przypadku nie mają zastosowania pierwsze dwa ustępy art. 3 załącznika IVa. W przypadku gdy oboje rodzice są zatrudnieni w służbach Unii, tylko jedno z nich jest uprawnione do pracy w takim niepełnym wymiarze godzin;
w celu opieki nad ciężko chorym lub niepełnosprawnym małżonkiem, wstępnym lub zstępnym, bratem lub siostrą;
w celu udziału w dalszym kształceniu zawodowym; lub
po ukończeniu 58 lat, przez ostatnie trzy lata przed osiągnięciem wieku emerytalnego.
W przypadku gdy wniosek o zezwolenie na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy składa się w celu udziału w dalszym kształceniu zawodowym lub w ciągu ostatnich trzech lat przed osiągnięciem wieku emerytalnego, jednak nie wcześniej niż przed ukończeniem 58 lat, organ powołujący może odmówić zezwolenia lub udzielić go w późniejszym terminie jedynie w okolicznościach wyjątkowych i z powodów nadrzędnych związanych ze służbą.
W przypadku gdy z takiego prawa do pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy korzysta się w celu opieki nad ciężko chorym lub niepełnosprawnym małżonkiem, wstępnym, zstępnym, bratem lub siostrą lub w celu udziału w dalszym kształceniu zawodowym, całkowita długość okresu zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy nie może przekroczyć pięciu lat w ciągu całego okresu zatrudnienia urzędnika.
Artykuł 55b
Urzędnik może złożyć wniosek o zezwolenie na pracę na pół etatu w formie dzielenia etatu na stanowisku uznanym przez organ powołujący za właściwe do tego celu. Zezwolenie na pracę na pół etatu poprzez dzielenie etatu nie jest ograniczone czasowo. Może ono jednak być cofnięte w interesie służby przez organ powołujący z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wyprzedzenia. Podobnie na wniosek danego urzędnika organ powołujący, z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia, może wycofać zezwolenie. W takim przypadku urzędnik może zostać przeniesiony na inne stanowisko.
Stosuje się art. 59a oraz art. 3 załącznika IVa, z pominięciem ust. 2 zdanie trzecie.
Organ powołujący może określić szczegółowe zasady stosowania tego artykułu.
Artykuł 56
Urzędnik może być zobowiązany do pracy w godzinach nadliczbowych jedynie w przypadkach nagłych lub w razie wyjątkowego zwiększenia ilości pracy. Praca w nocy oraz praca w niedziele i w dni świąteczne może być dopuszczona jedynie zgodnie z procedurą określoną przez organ powołujący. ►M23 Całkowity czas pracy w godzinach nadliczbowych, do której może zostać zobowiązany urzędnik, nie może w okresie sześciu miesięcy przekraczać 150 godzin. ◄
Urzędnikom należącym do ►M112 grupy funkcyjnej AD oraz grupy funkcyjnej AST grupa zaszeregowania 5–11 ◄ nie przysługuje za pracę w godzinach nadliczbowych prawo do rekompensaty w postaci czasu wolnego od pracy ani wynagrodzenie.
Urzędnikom należącym do grupy zaszeregowania od SC 1 do SC 6 i grupy zaszeregowania od AST 1 do AST 4 przysługuje, zgodnie z załącznikiem VI, za pracę w godzinach nadliczbowych urlop wyrównawczy albo wynagrodzenie w przypadku gdy wymagania służby nie zezwalają na urlop wyrównawczy w ciągu dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym godziny nadliczbowe zostały przepracowane.
Artykuł 56a
Urzędnikowi, ►M30 ————— ◄ od którego regularnie wymaga się pracy w nocy, w soboty, niedziele lub w dni świąteczne może zostać przyznany dodatek za pracę w systemie zmianowym wymaganą przez instytucję w związku z potrzebami służby lub z powodów wynikających z przepisów bezpieczeństwa i traktowaną przez nią jako normalny i stały element pracy tego urzędnika.
Po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego Komisja określa, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 111 i 112, kategorie urzędników uprawnionych do takich dodatków, warunki ich przyznawania oraz stawki.
Normalny czas pracy urzędnika wykonującego pracę w systemie zmianowym nie może przekraczać normalnego całkowitego rocznego czasu pracy.
Artykuł 56b
Urzędnikowi ►M31 ————— ◄ zobowiązanemu na podstawie decyzji organu powołującego do regularnego pozostawania w gotowości w miejscu pracy lub w miejscu zamieszkania poza jego normalnymi godzinami pracy ze względu na potrzeby służby lub przepisy bezpieczeństwa, mogą zostać przyznane dodatki.
Po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego Komisja określa, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 111 i 112, kategorie urzędników uprawnionych do takich dodatków, warunki ich przyznawania oraz stawki.
Artykuł 56c
Dodatki specjalne można przyznać niektórym urzędnikom w celu rekompensaty za szczególnie uciążliwe warunki pracy.
Po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego Komisja określa, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 111 i 112 kategorie urzędników uprawnionych do takich specjalnych dodatków, warunki ich przyznawania oraz stawki.
ROZDZIAŁ 2
Urlop
Artykuł 57
Urzędnicy uprawnieni są do urlopu corocznego w wymiarze nie mniejszym niż 24 dni robocze oraz nie większym niż 30 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym, zgodnie z przepisami przyjętymi w drodze wspólnego porozumienia ►M131 organów powołujących instytucji ◄ ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ , po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego.
Poza corocznym urlopem urzędnikowi można, w sytuacjach wyjątkowych i na jego wniosek, udzielić urlopu okolicznościowego. Warunki udzielenia takiego urlopu określone są w załączniku III.
Artykuł 58
Oprócz urlopu przewidzianego w art. 57, kobietom ciężarnym przysługuje, po przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego, 20 tygodni urlopu. Urlop ten rozpoczyna się nie wcześniej niż sześć tygodni przed przewidywaną datą porodu wskazaną w zaświadczeniu, a kończy się nie wcześniej niż 14 tygodni po dacie porodu. W przypadku ciąży mnogiej, porodu przedwczesnego lub narodzin dziecka niepełnosprawnego lub cierpiącego na ciężką chorobę urlop zostaje wydłużony do 24 tygodni. Na potrzeby niniejszego przepisu za poród przedwczesny uważa się poród mający miejsce przed końcem trzydziestego czwartego tygodnia ciąży.
Artykuł 59
Powinien on niezwłocznie powiadomić instytucję, w której jest zatrudniony, o swojej niezdolności do wykonywania obowiązków oraz wskazać swoje miejsce pobytu. Jeśli jest nieobecny przez okres dłuższy niż trzy dni, zobowiązany jest przedstawić zaświadczenie lekarskie. Zwolnienie to należy przesłać najpóźniej piątego dnia nieobecności, decyduje data stempla pocztowego. Jeżeli niewysłanie zaświadczenia nie jest spowodowane przyczynami od niego niezależnymi, nieobecność urzędnika uważana jest za nieusprawiedliwioną.
Urzędnik może każdorazowo zostać zobowiązany do poddania się badaniom lekarskim. Jeżeli badania lekarskiego nie można przeprowadzić z przyczyn zależnych od urzędnika, jego nieobecność uznaje się za nieusprawiedliwioną od dnia, w którym badanie to ma mieć miejsce.
Jeżeli w wyniku badania stwierdza się, że urzędnik jest zdolny do wykonywania swoich obowiązków, jego nieobecność, z zastrzeżeniem następnego akapitu, uważana jest za nieusprawiedliwioną od dnia badania.
Jeśli urzędnik uważa wynik badania lekarskiego zorganizowanego przez organ powołujący za nieuzasadniony z punktu widzenia sztuki lekarskiej, w ciągu dwóch dni może on lub lekarz działający w jego imieniu przedłożyć instytucji wniosek o skierowanie sprawy do niezależnego lekarza w celu uzyskania jego opinii.
Instytucja niezwłocznie przekazuje wniosek innemu lekarzowi wyznaczonemu w drodze porozumienia z lekarzem urzędnika oraz lekarzem urzędowym instytucji. Niedopełnienie tego uzgodnienia w terminie pięciu dni od daty złożenia wniosku powoduje, że instytucja wybiera daną osobę z listy niezależnych lekarzy, sporządzaną do tego celu każdego roku w oparciu o obopólną zgodę organu powołującego oraz Komitetu Pracowniczego. W terminie dwóch dni roboczych urzędnik może zgłosić sprzeciw wobec wyboru dokonanego przez instytucję, a w takim przypadku instytucja wybiera z listy inną osobę, której wybór ma charakter ostateczny.
Opinia lekarza niezależnego, wydana po konsultacji z lekarzem urzędnika oraz lekarzem urzędowym instytucji, ma charakter wiążący. Jeżeli opinia lekarza niezależnego potwierdza ustalenia badania zorganizowanego przez instytucję, nieobecność uznaje się za nieusprawiedliwioną od daty takiego badania. Jeżeli opinia lekarza niezależnego nie potwierdza ustaleń z takiego badania, dla wszystkich celów nieobecność uznaje się za usprawiedliwioną.
W przypadku sporów zastosowanie ma procedura przewidziana w akapitach pięć do siedem ust. 1.
W drugim przypadku honorarium lekarza jest pokrywane przez instytucję do wysokości maksymalnej kwoty ustalonej na okres nieprzekraczający trzech lat przez organ powołujący po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego.
Artykuł 59a
Coroczny urlop urzędnika, który jest uprawniony do wykonywania swojej pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy, jest proporcjonalnie zmniejszany w okresie świadczenia pracy w takim wymiarze.
Artykuł 60
Z wyjątkiem przypadków choroby lub wypadku, urzędnik nie może być nieobecny w pracy bez uprzedniego zezwolenia przełożonego. Bez uszczerbku dla środków dyscyplinarnych, które mogą mieć zastosowanie w tym przypadku, jakakolwiek nieusprawiedliwiona nieobecność, która zostanie należycie stwierdzona, jest odliczana od corocznego urlopu tego urzędnika. Jeśli wykorzystał on już swój coroczny urlop, traci on prawo do wynagrodzenia za okres nieobecności.
Jeśli urzędnik zamierza przebywać na zwolnieniu chorobowym w miejscu innym niż miejsce zatrudnienia, musi uzyskać uprzednie zezwolenie organu powołującego.
ROZDZIAŁ 3
Dni świąteczne
Artykuł 61
Wykazy dni świątecznych sporządza się w drodze porozumienia organów powołujących instytucji Unii po konsultacji z komitetem ds. regulaminu pracowniczego.
TYTUŁ V
WYNAGRODZENIE ORAZ ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO URZĘDNIKÓW
ROZDZIAŁ 1
Wynagrodzenie i zwrot kosztów
Sekcja 1
WYNAGRODZENIE
Artykuł 62
Urzędnik jest uprawniony na podstawie powołania do wynagrodzenia odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi, zgodnie z przepisami załącznika VII i o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
Urzędnik nie może zrzec się prawa do wynagrodzenia.
Wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie podstawowe, dodatki rodzinne oraz inne dodatki.
Artykuł 63
Wysokość wynagrodzenia jest wyrażona w euro. Wynagrodzenie jest wypłacane w walucie kraju, w którym urzędnik wykonuje swoje obowiązki, lub w euro.
Wynagrodzenie wypłacane w walucie innej niż euro obliczane jest na podstawie kursów wymiany stosowanych przy wykonywaniu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na dzień 1 lipca danego roku.
Co roku kursy wymiany są uaktualniane z mocą wsteczną przy corocznej aktualizacji wysokości wynagrodzeń, o której mowa w art. 65.
Artykuł 64
Wysokość wynagrodzenia urzędnika wyrażona w euro, po dokonaniu obowiązkowych potrąceń określonych w niniejszym regulaminie pracowniczym lub w jakichkolwiek przepisach wykonawczych do niego, jest korygowana według współczynnika, który, w zależności od warunków życia w różnych miejscach zatrudnienia, jest wyższy niż 100 %, niższy niż 100 % lub równy 100 %.
Współczynniki korygujące są określane lub wycofywane, a także aktualizowane co roku zgodnie z załącznikiem XI. W odniesieniu do aktualizacji wszystkie wartości są rozumiane jako wartości referencyjne. Komisja publikuje zaktualizowane wartości w celach informacyjnych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C w terminie dwóch tygodni po aktualizacji.
Żaden współczynnik korygujący nie ma zastosowania w Belgii ani Luksemburgu w związku ze szczególną rolą referencyjną, jaką odgrywają te miejsca zatrudnienia jako główne i pierwotne siedziby większości instytucji.
Artykuł 65
Kwoty, o których mowa w art. 42a akapit drugi i trzeci, art. 66 i 69, art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1 i 2, art. 4 ust. 1, art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2, art. 10 ust. 1 załącznika VII oraz art. 8 ust. 2 załącznika XIII oraz w dawnym art. 4a załącznika VII, które podlegają aktualizacji zgodnie z art. 18 ust. 1 załącznika XIII, kwoty, o których mowa w art. 24 ust. 3, art. 28a ust. 3 akapit drugi, art. 28a ust. 7, art. 93, 94, art. 96 ust. 3 akapit drugi oraz art. 96 ust. 7, art. 133, 134 i 136 warunków zatrudnienia innych pracowników, kwoty, o których mowa w art. 1 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia Rady (EWWiS, EWG, Euratom) nr 300/76 ( 8 ) oraz współczynnik dla kwot, o których mowa w art. 4 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWS) nr 260/68 ( 9 ), są aktualizowane co roku zgodnie z załącznikiem XI. Komisja publikuje w celach informacyjnych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii C zaktualizowanych kwot w terminie dwóch tygodni po aktualizacji.
Artykuł 65a
Zasady stosowania art. 64 oraz 65 są określone w załączniku XI.
Artykuł 66
Wysokość miesięcznych wynagrodzeń podstawowych określana jest dla każdej grupy zaszeregowania oraz stopnia w grupach funkcyjnych AD i AST zgodnie z następującą tabelą:
|
1.7.2020 |
STOPIEŃ |
||||
|
GRUPA ZASZEREGOWANIA |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
|
16 |
19 127,29 |
19 931,05 |
20 768,57 |
20 768,57 |
20 768,57 |
|
15 |
16 905,33 |
17 615,72 |
18 355,95 |
18 866,64 |
19 127,29 |
|
14 |
14 941,46 |
15 569,34 |
16 223,58 |
16 674,95 |
16 905,33 |
|
13 |
13 205,78 |
13 760,70 |
14 338,93 |
14 737,88 |
14 941,46 |
|
12 |
11 671,70 |
12 162,15 |
12 673,23 |
13 025,81 |
13 205,78 |
|
11 |
10 315,83 |
10 749,30 |
11 201,00 |
11 512,64 |
11 671,70 |
|
10 |
9 117,48 |
9 500,59 |
9 899,84 |
10 175,25 |
10 315,83 |
|
9 |
8 058,32 |
8 396,94 |
8 749,80 |
8 993,22 |
9 117,48 |
|
8 |
7 122,21 |
7 421,49 |
7 733,35 |
7 948,51 |
8 058,32 |
|
7 |
6 294,84 |
6 559,36 |
6 834,99 |
7 025,15 |
7 122,21 |
|
6 |
5 563,58 |
5 797,38 |
6 040,98 |
6 209,06 |
6 294,84 |
|
5 |
4 917,29 |
5 123,92 |
5 339,22 |
5 487,78 |
5 563,58 |
|
4 |
4 346,06 |
4 528,68 |
4 718,98 |
4 850,27 |
4 917,29 |
|
3 |
3 841,17 |
4 002,60 |
4 170,80 |
4 286,82 |
4 346,06 |
|
2 |
3 394,97 |
3 537,62 |
3 686,28 |
3 788,84 |
3 841,17 |
|
1 |
3 000,59 |
3 126,66 |
3 258,05 |
3 348,71 |
3 394,97 |
Wysokość miesięcznych wynagrodzeń podstawowych określana jest dla każdej grupy zaszeregowania oraz stopnia w grupie funkcyjnej AST/SC zgodnie z następującą tabelą:
|
1.7.2020 |
STOPIEŃ |
||||
|
GRUPA ZASZEREGOWANIA |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
|
6 |
4 878,26 |
5 083,26 |
5 296,86 |
5 444,21 |
5 519,44 |
|
5 |
4 311,57 |
4 492,75 |
4 682,20 |
4 811,78 |
4 878,26 |
|
4 |
3 810,72 |
3 970,83 |
4 137,70 |
4 252,82 |
4 311,57 |
|
3 |
3 368,02 |
3 509,55 |
3 657,05 |
3 758,77 |
3 810,72 |
|
2 |
2 976,76 |
3 101,86 |
3 232,22 |
3 322,13 |
3 368,02 |
|
1 |
2 630,97 |
2 741,53 |
2 856,74 |
2 936,19 |
2 976,76 |
Artykuł 66a
Podstawą obliczenia składki solidarnościowej jest wynagrodzenie podstawowe przyjmowane do wyliczania wynagrodzenia, pomniejszone o:
składki na zabezpieczenie społeczne i system emerytalno-rentowy oraz podatek należny, przed potrąceniem składki solidarnościowej, i płacony przez urzędnika o tym samym stopniu i grupie zaszeregowania, nieposiadającego osób na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII oraz
kwotę równą wynagrodzeniu podstawowemu urzędnika z grupy zaszeregowania AST 1 stopień 1.
Składniki, na podstawie których oblicza się wysokość składki solidarnościowej, są wyrażone w euro; stosowany jest do nich współczynnik korygujący 100.
Artykuł 67
W przypadku gdy dodatki rodzinne wypłacane są osobie, o której mowa powyżej, stosuje się do niej przepisy ust. 2 i 3.
Artykuł 68
Dodatki rodzinne określone w art. 67 ust. 1 są wypłacane także w przypadku, gdy urzędnik jest uprawniony do otrzymywania świadczenia przewidzianego w art. 41 i 50 niniejszego regulaminu pracowniczego lub w art. 34 i 42 dawnego regulaminu pracowniczego Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.
Zainteresowana osoba składa oświadczenie o dodatkach podobnego rodzaju pochodzących z innych źródeł pobieranych na to samo dziecko; kwota takich dodatki jest potrącana z kwoty dodatków wypłacanych na podstawie art. 1, 2 i 3 załącznika VII.
Artykuł 68a
Urzędnik uprawniony do pracy na pół etatu uprawniony jest do wynagrodzenia obliczanego w sposób określony w załączniku IVa.
Artykuł 69
Dodatek zagraniczny równy jest 16 % sumy wynagrodzenia podstawowego, ►M25 dodatku na gospodarstwo domowe ◄ oraz dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu, do których uprawniony jest urzędnik. Dodatek zagraniczny wynosi nie mniej niż ►M148 571,35 EUR ◄ miesięcznie.
Artykuł 70
W przypadku śmierci urzędnika jego żyjący małżonek oraz pozostające na jego utrzymaniu dzieci otrzymują pełne wynagrodzenie zmarłego urzędnika do końca trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć.
W przypadku śmierci osoby, która nabyła prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej, powyższe przepisy stosują się w odniesieniu do dodatku, który pobierał zmarły.
▼M112 —————
Sekcja 2
ZWROT KOSZTÓW
Artykuł 71
Urzędnik jest uprawniony, zgodnie z przepisami załącznika VII, do zwrotu poniesionych przez niego kosztów w związku z podjęciem służby, przeniesieniem lub zakończeniem służby, a także do zwrotu kosztów poniesionych przez niego w trakcie wykonywania obowiązków lub w związku z ich wykonywaniem.
ROZDZIAŁ 2
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego
Artykuł 72
Osobę pozostającą w konkubinacie z urzędnikiem traktuje się jak małżonka według systemu ubezpieczenia chorobowego, jeśli wypełnione są pierwsze trzy warunki art. 1 ust. 2 lit. c) załącznika VII.
Na podstawie zasad wskazanych w akapicie pierwszym ►M131 organy powołujące instytucji ◄ mogą przyznać jednemu z nich wykonywanie uprawnień dotyczących ustanawiania zasad rządzących zwrotem kosztów, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 110.
Jedna trzecia składki wymaganej w celu pokrycia kosztów tego ubezpieczenia ponoszona jest przez urzędnika, przy czym kwota obciążenia nie może przekraczać 2 % jego wynagrodzenia podstawowego.
Na mocy decyzji organu powołującego, podjętej po konsultacji z lekarzem instytucji, nie stosuje się zarówno terminu jednego miesiąca na złożenie wniosku, jak i przewidzianego w akapicie pierwszym okresu sześciu miesięcy, w przypadku gdy dana osoba cierpi na poważną lub przewlekłą chorobę, na którą zapadła przed zakończeniem służby i o której poinformowała instytucję przed upływem sześciomiesięcznego okresu określonego w akapicie pierwszym, pod warunkiem że osoba ta podda się badaniu lekarskiemu zorganizowanemu przez instytucję.
Takie same zasady mają zastosowanie wobec osób, które są uprawnione do otrzymywania renty rodzinnej z tytułu śmierci urzędnika, który był aktywnie zatrudniony lub pozostawał w służbie ►M131 do osiągnięcia wieku emerytalnego ◄ lub z tytułu śmierci osoby uprawnionej do renty inwalidzkiej. Wysokość składki obliczana jest na podstawie kwoty renty rodzinnej.
Przepisy ust. 1 mają także zastosowanie wobec następujących osób, o ile nie wykonują pracy zarobkowej:
osób uprawnionych do otrzymywania renty rodzinnej z tytułu śmierci urzędnika, który zakończył służbę ►M131 przed osiągnięciem wieku emerytalnego. ◄
Wysokość składki określonej w ust. 1 obliczana jest na podstawie emerytury urzędnika przed zastosowaniem, w miarę potrzeb, współczynnika redukcji przewidzianego w art. 9 załącznika VIII Regulaminu pracowniczego.
Osoby uprawnione do otrzymywania renty sierocej otrzymują świadczenia przewidziane w ust. 1 na wniosek. Składkę oblicza się, biorąc za podstawę rentę sierocą.
Jeżeli łączna kwota możliwego do uzyskania zwrotu kosztów jest większa niż suma zwrotów przewidzianych w ust. 1, nadwyżkę tę odlicza się od kwoty podlegającej zwrotowi zgodnie z ust. 1, z wyjątkiem zwrotów otrzymanych w ramach prywatnego, dodatkowego systemu ubezpieczenia chorobowego, który obejmuje część wydatków, która nie podlega zwrotowi w ramach systemu ubezpieczenia chorobowego ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ .
Artykuł 73
Ryzyka nie objęte powyższym ubezpieczeniem są określane we wspomnianych przepisach.
Zapewniane są następujące świadczenia:
w przypadku śmierci:
wypłata na rzecz osób wymienionych poniżej kwoty równej pięciokrotnej wysokości rocznego wynagrodzenia podstawowego zmarłego, obliczonej na podstawie miesięcznych kwot wynagrodzenia otrzymywanego w okresie 12 miesięcy przed wypadkiem:
w przypadku całkowitej, trwałej niezdolności do pracy:
wypłata urzędnikowi kwoty równej ośmiokrotnej wysokości rocznego wynagrodzenia podstawowego, obliczonej na podstawie miesięcznych kwot wynagrodzenia otrzymywanego w okresie 12 miesięcy przed wypadkiem;
w przypadku częściowej, trwałej niezdolności do pracy:
wypłata urzędnikowi części kwoty określonej w lit. b), obliczonej zgodnie z tabelą zawartą w przepisach, o których mowa w ust. 1.
Zgodnie z tymi przepisami, wypłaty określone powyżej mogą zostać zastąpione rentą.
Świadczenia określone w niniejszym ustępie mogą być wypłacane równolegle ze świadczeniami przewidzianymi w rozdziale 3.
Zwrotu tego dokonuje się dopiero po skorzystaniu z prawa do zwrotu przewidzianego w art. 72 i tylko w zakresie, w jakim kwota wypłacona urzędnikowi na tej podstawie nie pokrywa poniesionych kosztów.
▼M62 —————
Artykuł 74
Takie samo świadczenie wypłaca się urzędnikowi, który przysposabia dziecko w wieku do lat pięciu, pozostające na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2 załącznika VII.
Artykuł 75
W przypadku śmierci urzędnika, jego małżonka, dziecka pozostającego na jego utrzymaniu lub innej osoby będącej członkiem gospodarstwa domowego urzędnika i pozostającej na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII, instytucja zwraca koszty transportu zwłok z miejsca zatrudnienia urzędnika do jego miejsca pochodzenia.
Jednakże w przypadku śmierci urzędnika w trakcie podróży służbowej, instytucja pokrywa koszty transportu zwłok z miejsca, w którym nastąpił zgon pracownika do jego miejsca pochodzenia.
Artykuł 76
Urzędnikom, byłym urzędnikom lub spadkobiercom zmarłego urzędnika, którzy na skutek poważnej lub przewlekłej choroby ►M112 , niepełnosprawności ◄ lub ze względu na sytuację rodzinną znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji, mogą zostać przyznane zapomogi, pożyczki lub zaliczki.
Artykuł 76a
Żyjący małżonek, który cierpi z powodu poważnej lub przewlekłej choroby lub który jest niepełnosprawny, może otrzymać dodatkową pomoc finansową przyznaną przez instytucję w trakcie trwania choroby w oparciu o przeanalizowanie sytuacji socjalnej i medycznej danej osoby. Zasady wykonywania niniejszego artykułu ustala się na mocy wspólnego porozumienia między ►M131 organami powołującymi instytucji, ◄ po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego.
ROZDZIAŁ 3
Emerytury i renty inwalidzkie
Artykuł 77
Urzędnik, który przepracował w służbie co najmniej dziesięć lat, nabywa uprawnienia emerytalne. Jednakże urzędnik nabywa uprawnienia emerytalne bez względu na staż pracy, jeżeli osiągnął wiek emerytalny lub jeżeli nie jest możliwe przywrócenie go na stanowisko po okresie tymczasowego stanu spoczynku, lub w przypadku odwołania go ze stanowiska w interesie służby.
Maksymalna wysokość emerytury wynosi 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego w ostatniej grupie zaszeregowania, do której urzędnik należał przez co najmniej rok. Za każdy rok służby uznany zgodnie z art. 3 załącznika VIII należy się urzędnikowi 1,80 % tego ostatniego wynagrodzenia podstawowego.
Jednakże w przypadku urzędników asystujących w pracy osobom zajmującym stanowisko przewidziane w Traktacie o Unii Europejskiej lub Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, wybranemu przewodniczącemu jednej z instytucji lub jednego z organów Unii lub wybranemu przewodniczącemu jednej z frakcji politycznych w Parlamencie Europejskim uprawnienie do emerytury odpowiadające liczbie przepracowanych w tym charakterze lat uprawniających do emerytury obliczane jest na podstawie ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymanego w tym czasie, jeśli jest ono wyższe od wynagrodzenia przyjętego za odniesienie do celów akapitu drugiego niniejszego artykułu.
Kwota emerytury nie może być mniejsza niż 4 % liczby określającej minimum utrzymania za każdy rok służby.
Prawo do emerytury nabywa się z ukończeniem 66 roku życia.
Wiek emerytalny jest weryfikowany co pięć lat, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r., na podstawie sprawozdania Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady. W sprawozdaniu analizowane są w szczególności zmiany wieku emerytalnego pracowników służby publicznej w państwach członkowskich oraz zmiany średniej długości życia urzędników instytucji.
W stosownych przypadkach Komisja sporządza wniosek w sprawie zmiany wieku emerytalnego zgodnie z ustaleniami zawartymi w sprawozdaniu, zwracając szczególną uwagę na rozwój sytuacji w państwach członkowskich.
Artykuł 78
Urzędnik jest uprawniony, na warunkach przewidzianych w art. 13–16 załącznika VIII, do otrzymania renty inwalidzkiej w przypadku całkowitej i trwałej niezdolności do pełnienia służby, uniemożliwiającej mu wykonywanie obowiązków związanych ze stanowiskiem w jego grupie funkcyjnej.
Art. 52 stosuje się na zasadzie analogii do osób otrzymujących rentę inwalidzką. Jeżeli osoba otrzymująca rentę inwalidzką przechodzi na emeryturę przed ukończeniem 66 roku życia, nie osiągając tym samym prawa do pełnej emerytury, stosuje się przepisy ogólne w sprawie emerytur. Kwota emerytury jest obliczana na podstawie wynagrodzenia dla grupy i stopnia zaszeregowania urzędnika w momencie, kiedy został inwalidą.
Renta inwalidzka jest równa 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego urzędnika. Nie może być jednak niższa niż wysokość minimum socjalnego.
Z renty inwalidzkiej potrąca się składki na fundusz emerytalny, obliczane na podstawie wysokości tej renty.
W przypadku gdy inwalidztwo zostało spowodowane wypadkiem w trakcie wykonywania obowiązków służbowych lub w związku z ich wykonywaniem, na skutek choroby zawodowej lub w wyniku aktu poświęcenia dokonanego w interesie publicznym lub w wyniku narażenia swojego życia dla ratowania innej osoby, renta inwalidzka wynosi nie mniej niż 120 % minimum socjalnego. Ponadto w takich przypadkach składki na fundusz emerytalny są w całości wypłacane z budżetu instytucji lub organu, o którym mowa w art. 1b.
Artykuł 79
►M112 Żyjący małżonek ◄ po urzędniku lub byłym urzędniku jest uprawniony do renty wdowiej zgodnie z przepisami rozdziału 4 załącznika VIII, równej ►M5 60 % ◄ ►M112 emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej ◄ , która wypłacana była ►M112 małżonkowi zmarłego ◄ lub która byłaby mu wypłacana, gdyby niezależnie od czasu pełnienia służby ►M62 lub wieku ◄ uzyskał uprawnienie do niej w chwili śmierci.
Wysokość renty wdowiej przysługującej ►M112 żyjącemu małżonkowi ◄ po urzędniku, który zmarł posiadając jeden ze statusów służbowych określonych w art. 35, ►M62 ————— ◄ nie jest niższa od kwoty minimum socjalnego ani od ►M23 35 % ◄ ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez urzędnika.
Kwota ta, w przypadku gdy śmierć spowodowana została okolicznościami określonymi w ►M112 art. 78 akapit piąty ◄ , wynosi co najmniej 42 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez urzędnika.
▼M112 —————
Artykuł 80
Jeżeli urzędnik lub osoba uprawniona do otrzymywania emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej umiera, nie pozostawiając małżonka uprawnionego do otrzymywania renty rodzinnej w momencie śmierci tej osoby, dzieciom będącym na utrzymaniu zmarłego w chwili śmierci w rozumieniu art. 2 załącznika VII przysługuje renta sieroca zgodnie z art. 21 załącznika VIII.
Uprawnienie to przysługuje także dzieciom spełniającym powyższe warunki w przypadku śmierci lub ponownego zawarcia małżeństwa przez owdowiałego ►M62 małżonka ◄ otrzymującego rentę rodzinną.
W przypadku gdy urzędnik lub osoba uprawniona do ►M112 emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej ◄ umiera, lecz nie są spełnione warunki określone w akapicie pierwszym, dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII są uprawnione do renty sierocej zgodnie z przepisami art. 21 załącznika VIII; jednakże wysokość renty sierocej wynosi połowę kwoty wynikającej z przepisów tego artykułu.
W stosunku do osób traktowanych jako dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 4 załącznika VII, renta sieroca nie może przekraczać kwoty równej dwukrotnej wysokości dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu.
Jeśli dziecko zostało przysposobione, śmierć rodzica biologicznego zastępowanego przez rodzica adopcyjnego nie skutkuje wypłaceniem renty sierocej.
Uprawnienia przewidziane w akapicie pierwszym, drugim i trzecim przysługują w przypadku śmierci byłego urzędnika uprawnionego do otrzymywania świadczenia, o którym mowa w art. 50 regulaminu pracowniczego, art. 5 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 ( 10 ) art. 3 rozporządzenia Rady (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2530/72 ( 11 ) lub art. 3 rozporządzenia Rady (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1543/73 ( 12 ) jak również w przypadku śmierci byłego urzędnika, który opuścił służbę przed osiągnięciem wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o odroczenie wypłaty emerytury do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym osiągnął wiek emerytalny.
Osoby otrzymujące rentę sierocą nie mogą otrzymać od ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ więcej niż jednej takiej renty. Jeżeli żyjące dziecko jest uprawnione do więcej niż jednej renty ►M128 ►C3 unijnej ◄ ◄ , otrzymuje najwyższą z przysługujących rent.
Artykuł 81
Na warunkach określonych w załączniku VII osoba uprawniona do otrzymywania emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej, lub renty rodzinnej jest uprawniona do otrzymywania dodatków rodzinnych określonych w art. 67; dodatek na gospodarstwo domowe wylicza się na podstawie emerytury lub renty osoby otrzymującej. Dodatki te wypłaca się na rzecz osób otrzymujących rentę rodzinną wyłącznie w odniesieniu do dzieci pozostających na utrzymaniu zmarłego lub byłego urzędnika w momencie jego śmierci.
Jednakże kwota dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu, przysługującego osobie uprawnionej do renty rodzinnej, wynosi dwukrotność kwoty dodatku przewidzianego w art. 67 ust. 1 lit. b).
Artykuł 81a
Niezależnie od wszystkich innych przepisów, w szczególności dotyczących minimalnych kwot należnych osobom uprawnionym do renty rodzinnej, całkowita kwota wypłacana wdowie lub innej uprawnionej osobie z tytułu renty rodzinnej, powiększona o dodatki rodzinne i pomniejszona o należny podatek oraz inne obowiązkowe obciążenia, nie może przekroczyć następujących kwot:
w przypadku śmierci urzędnika posiadającego jeden ze statusów służbowych określonych w art. 35 – kwoty wynagrodzenia, którą urzędnik otrzymywałby w tej samej grupie zaszeregowania oraz na tym samym stopniu, gdyby nadal był zatrudniony, powiększonej o wszelkie otrzymywane przez niego dodatki rodzinne i pomniejszonej o należny podatek oraz inne obowiązkowe obciążenia;
w okresie od dnia, w którym urzędnik, o którym mowa w lit. a), ukończyłby ►M131 66 rok życia ◄ – kwoty emerytury, odpowiadającej jego grupie zaszeregowania i stopniowi osiągniętym przed śmiercią, do której byłby uprawniony po tym dniu, gdyby żył, powiększonej o dodatki rodzinne, jakie otrzymywałby i pomniejszonej o należny podatek oraz inne obowiązkowe obciążenia;
w przypadku śmierci byłego urzędnika uprawnionego do emerytury lub ►M112 renty inwalidzkiej ◄ – kwoty emerytury lub renty, do której byłby on uprawniony, gdyby żył, z uwzględnieniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b);
w przypadku śmierci byłego urzędnika, który zakończył służbę przed osiągnięciem wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o odroczenie wypłaty emerytury do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym osiągnął wiek emerytalny – kwoty emerytury, do której byłby uprawniony po osiągnięciu wieku emerytalnego, gdyby żył, z uwzględnieniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b);
w przypadku śmierci urzędnika lub byłego urzędnika uprawnionego przed śmiercią do ►M131 świadczenia zgodnie z art. 41, 42c lub 50 ◄ niniejszego regulaminu pracowniczego lub art. 5 rozporządzenia (EEC, Euratom, ECSC) nr 259/68, lub art. 3 rozporządzenia (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2530/72, lub art. 3 rozporządzenia (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1543/73, lub art. 2 rozporządzenia (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2150/82, lub art. 3 rozporządzenia (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1679/85 – kwoty świadczenia do którego byłby uprawniony gdyby żył, z uwzględnieniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b);
w odniesieniu do okresu następującego po dniu, w którym były urzędnik określony w lit. e) przestałby być uprawniony do świadczenia – kwoty emerytury, do której byłby uprawniony, gdyby żył oraz spełniał wymóg dotyczący minimalnego wieku wymaganego do uzyskania emerytury, z uwzględnieniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b).
Do kwot podzielonych w ten sposób stosuje się przepisy art. 82 ust. 1 akapit drugi, ►M112 oraz trzeci ◄ .
Artykuł 82
Do emerytur nie stosuje się współczynnika korygującego.
Emerytury wyrażone w euro wypłaca się w jednej z walut określonych w art. 45 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 83
▼M131 —————
▼M112 —————
Artykuł 83a
Artykuł 84
Szczegółowe przepisy dotyczące systemu emerytalno-rentowego zawarte są w załączniku VIII.
ROZDZIAŁ 4
Zwrot nadpłaconych kwot
Artykuł 85
Każda kwota wypłacona bez podstawy prawnej podlega zwrotowi, jeśli osoba, która ją otrzymała, była świadoma braku podstawy prawnej wypłaty lub jeżeli jej brak był na tyle oczywisty, że osoba ta musiała być go świadoma.
Żądanie zwrotu musi być przedłożone nie później niż pięć lat od dnia, w którym kwota została wypłacona. W przypadkach, w których organ powołujący jest w stanie ustalić, że odbiorca umyślnie wprowadził w błąd administrację w celu uzyskania danej kwoty, żądanie zwrotu jest możliwe także po upływie tego okresu.
ROZDZIAŁ 5
Wstąpienie przez ►M128 ►C3 Unię ◄ ◄ w prawa wierzyciela
Artykuł 85a
Wstąpienie w prawa wierzyciela zgodnie z ust. 1 dotyczy w szczególności:
TYTUŁ VI
ŚRODKI DYSCYPLINARNE
Artykuł 86
▼M112 —————
TYTUŁ VII
ŚRODKI PRAWNE
Artykuł 90
Każda osoba, wobec której zastosowanie znajduje niniejszy regulamin pracowniczy, może złożyć organowi powołującemu zażalenie przeciwko aktowi, z którym wiążą się niekorzystne dla niej skutki; dotyczy to zarówno przypadku wydania decyzji przez organ powołujący, jak i niezastosowania środka przewidzianego przez niniejszy regulamin pracowniczy. Zażalenie powinno zostać złożone w terminie trzech miesięcy. Bieg terminu rozpoczyna się:
Organ powiadamia zainteresowaną osobę o swojej decyzji wraz z uzasadnieniem w terminie czterech miesięcy od dnia złożenia zażalenia. Jeżeli w tym terminie nie zostanie w odpowiedzi na zażalenie wydana decyzja, uznaje się to za dorozumianą decyzję odmowną, przeciwko której można złożyć skargę zgodnie z art. 91.
▼M112 —————
Artykuł 90a
Każda osoba, do której ma zastosowanie niniejszy Regulamin pracowniczy, może przedłożyć dyrektorowi OLAF-u wniosek w rozumieniu art. 90 ust. 1, z prośbą skierowaną do dyrektora o podjęcie decyzji dotyczącej tej osoby w związku z postępowaniem prowadzonym przez OLAF. Osoba ta może również złożyć do dyrektora OLAF-u zażalenie, w rozumieniu art. 90 ust. 2, na działanie mające dla niej skutki negatywne w związku z postępowaniem prowadzonym przez OLAF.
Artykuł 90b
Każda osoba, do której stosuje się niniejszy Regulamin pracowniczy, może złożyć do Europejskiego Pełnomocnika ds. Ochrony Danych wniosek lub zażalenie, w rozumieniu art. 90 ust. 1 i 2, w ramach jego kompetencji.
Artykuł 90c
Wnioski i zażalenia dotyczące dziedzin, które reguluje art. 2 ust. 2, składa się do organu powołującego, któremu powierzono wykonywanie tych uprawnień.
Artykuł 91
Skarga do ►M128 ►C3 Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ◄ ◄ jest dopuszczalna jedynie w przypadkach gdy:
Skargę na podstawie ust. 2 wnosi się w terminie trzech miesięcy. Bieg terminu rozpoczyna się:
Artykuł 91a
Wnioski i zażalenia dotyczące dziedzin, do których zastosowanie ma art. 2 ust. 2, składane są przeciwko tej instytucji, której podlega ten organ powołujący.
▼M131 —————
TYTUŁ VIIIa
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE ESDZ
Artykuł 95
Do celów stosowania art. 43 konsultowana jest Komisja.
Artykuł 96
Niezależnie od przepisów art. 11 urzędnik Komisji pracujący w delegaturze Unii przyjmuje instrukcje od szefa delegatury zgodnie z funkcją tego ostatniego przewidzianą w art. 5 decyzji Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określającej organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych ( 13 ).
Urzędnik ESDZ, który w ramach swoich obowiązków musi wykonywać zadania dla Komisji, przyjmuje instrukcje w odniesieniu do tych zadań od Komisji, zgodnie z art. 221 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Szczegółowe ustalenia dotyczące wdrażania niniejszego artykułu są uzgadniane przez Komisję i ESDZ.
Artykuł 97
Do dnia 30 czerwca 2014 r. w odniesieniu do tych urzędników, którzy zostali przeniesieni do ESDZ zgodnie z decyzją 2010/427/UE, w drodze odstępstwa od art. 4 i 29 niniejszego regulaminu pracowniczego i zgodnie z warunkami określonymi w jego art. 7 ust. 1, organy powołujące instytucji, których to dotyczy, w wyjątkowych okolicznościach mogą, stanowiąc w drodze wspólnego porozumienia i wyłącznie w interesie służby, po wysłuchaniu zainteresowanego urzędnika, przenieść takiego urzędnika ESDZ z ESDZ na wolne stanowisko o takim samym zaszeregowaniu w Sekretariacie Generalnym Rady lub w Komisji bez powiadamiania pracowników o wolnym stanowisku.
Artykuł 98
Jednakże w wyjątkowych przypadkach i po wyczerpaniu możliwości naboru zgodnie z tymi przepisami organ powołujący może podjąć decyzję o naborze spoza źródeł wymienionych w ustępie pierwszym zdanie pierwsze personelu wsparcia technicznego na szczeblu AD niezbędnego do właściwego funkcjonowania ESDZ, takiego jak specjalistów w dziedzinach zarządzania kryzysowego, bezpieczeństwa i IT.
Od dnia 1 lipca 2013 r. organ powołujący rozpatruje również podania urzędników z instytucji innych niż te, o których mowa w akapicie pierwszym, bez przyznawania pierwszeństwa żadnej z tych kategorii.
Artykuł 99
Do czasu ustanowienia komisji dyscyplinarnej dla ESDZ, dwóch dodatkowych członków, o których mowa w art. 5 ust. 2 załącznika IX powołuje się spośród urzędników ESDZ. Organ powołujący i Komitet Pracowniczy, o których mowa w art. 5 ust. 5 i art. 6 ust. 4 załącznika IX są organem powołującym i komitetem pracowniczym ESDZ.
TYTUŁ VIII B
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE URZĘDNIKÓW PEŁNIĄCYCH SŁUŻBĘ W PAŃSTWACH TRZECICH
Artykuł 101a
Z zastrzeżeniem innych przepisów regulaminu pracowniczego, załącznik X określa przepisy szczególne mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim.
TYTUŁ IX
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
ROZDZIAŁ 1
Przepisy przejściowe
▼M112 —————
▼M23 —————
▼M62 —————
▼M112 —————
Artykuł 107a
Przepisy przejściowe ustala załącznik XIII.
▼M23 —————
ROZDZIAŁ 2
Przepisy końcowe
Artykuł 110
W agencjach takie przepisy wykonawcze wchodzą w życie dziewięć miesięcy po ich wejściu w życie w Komisji lub dziewięć miesięcy po dacie poinformowania agencji przez Komisję o przyjęciu odpowiednich przepisów wykonawczych w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. Niezależnie od powyższych przepisów, agencja może także podjąć decyzję o wcześniejszym wejściu w życie takich przepisów wykonawczych.
Na zasadzie odstępstwa agencja może przed upływem okresu dziewięciu miesięcy, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, i po zasięgnięciu opinii Komitetu Pracowniczego, przedstawić Komisji do zatwierdzenia przepisy wykonawcze różniące się od przepisów wykonawczych przyjętych przez Komisję. Na tych samych warunkach agencja może złożyć do Komisji wniosek o wyrażenie zgody na niestosowanie niektórych z tych przepisów wykonawczych. W ostatnim przypadku Komisja może, zamiast zatwierdzić lub odrzucić wniosek, zażądać od agencji przedstawienia do zatwierdzenia przepisów wykonawczych różniących się od przepisów wykonawczych przyjętych przez Komisję.
Okres dziewięciu miesięcy, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, ulega zawieszeniu z dniem, w którym agencja przedłoży Komisji wniosek, do dnia, w którym Komisja przedstawi swoje stanowisko.
Agencja może również, po zasięgnięciu opinii Komitetu Pracowniczego, przedstawić Komisji do zatwierdzenia przepisy wykonawcze dotyczące kwestii innych niż kwestie dotyczące przepisów wykonawczych przyjętych przez Komisję.
Do celów przyjęcia przepisów wykonawczych agencje są reprezentowane przez zarząd lub równorzędny organ, o którym mowa w ustanawiającym je akcie Unii.
Artykuł 111
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących niektórych aspektów warunków pracy, niektórych aspektów wykonywania przepisów o wynagrodzeniach oraz systemu zabezpieczenia społecznego zgodnie z art. 112.
Artykuł 112
Artykuł 113
Do dnia 31 grudnia 2020 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, w którym oceni funkcjonowanie niniejszego regulaminu pracowniczego.
ZAŁĄCZNIK I
A. Kategorie stanowisk w każdej grupie funkcyjnej przewidzianej w art. 5 ust. 4
1. Grupa funkcyjna AD
|
Dyrektor Generalny |
AD 15 - AD 16 |
|
Dyrektor |
AD 14 - AD 15 |
|
Radca lub stanowisko równoważne |
AD 13- AD 14 |
|
Kierownik wydziału lub stanowisko równoważne |
AD 9 - AD 14 |
|
Administrator |
AD 5 - AD 12 |
2. Grupa funkcyjna AST
|
Starszy asystent Wykonywanie prac administracyjnych, technicznych lub szkoleniowych wymagających dużej samodzielności i ponoszenie znaczącej odpowiedzialności za zarządzanie personelem, realizację budżetu lub koordynację polityczną |
AST 10 – AST 11 |
|
Asystent Wykonywanie prac administracyjnych, technicznych lub szkoleniowych wymagających pewnej samodzielności, w szczególności w odniesieniu do stosowania zasad i przepisów lub ogólnych instrukcji lub jako osobisty asystent członka instytucji, szefa gabinetu członka instytucji lub (zastępcy) dyrektora generalnego lub równorzędnego członka kadry kierowniczej wyższego szczebla |
AST 1 – AST 9 |
3. Grupa funkcyjna AST/SC
|
Sekretarz/pracownik biurowy Wykonywanie prac biurowych i sekretarskich, zarządzanie biurem oraz inne równoważne zadania wymagające pewnej samodzielności (1) |
SC 1 – SC 6 |
|
(1)
Liczba stanowisk woźnych w Parlamencie Europejskim nie może przekraczać 85. |
|
B. Mnożniki odniesienia równorzędności średniego okresu służby
1. Mnożniki odniesienia równorzędności średniego okresu służby w grupach funkcyjnych AST i AD:
|
Grupa zaszeregowania |
Asystenci |
Administratorzy |
|
13 |
— |
15 % |
|
12 |
— |
15 % |
|
11 |
— |
25 % |
|
10 |
20 % |
25 % |
|
9 |
8 % |
25 % |
|
8 |
25 % |
33 % |
|
7 |
25 % |
36 % |
|
6 |
25 % |
36 % |
|
5 |
25 % |
36 % |
|
4 |
33 % |
— |
|
3 |
33 % |
— |
|
2 |
33 % |
— |
|
1 |
33 % |
— |
2. Mnożniki odniesienia równorzędności średniego okresu służby w grupie funkcyjnej AST/SC:
|
Grupa zaszeregowania |
Sekretarze/pracownicy biurowi |
|
SC 6 |
— |
|
SC 5 |
12 % |
|
SC 4 |
15 % |
|
SC 3 |
17 % |
|
SC 2 |
20 % |
|
SC 1 |
25 % |
ZAŁĄCZNIK II
Skład oraz procedura działania organów przewidzianych w art. 9 regulaminu pracowniczego
|
SPIS TREŚCI |
|
|
Sekcja 1: |
Komitet pracowniczy Artykuł 1 |
|
Sekcja 2: |
Wspólny komitet 2 – 3a |
|
Sekcja 3: |
Komitet ds. inwalidztwa 7 – 9 |
|
Sekcja 4: |
Komitet ds. ocen 10 – 11 |
|
Sekcja 5: |
Wspólny komitet doradczy ds. nienależytego wykonywania obowiązków 12 |
Sekcja 1
KOMITET PRACOWNICZY
Artykuł 1
Komitet Pracowniczy składa się z członków oraz ewentualnie z ich zastępców, których kadencja wynosi trzy lata. ►M131 Organ powołujący każdej instytucji ◄ może przyjąć krótszą kadencję, która nie może trwać krócej niż jeden rok. Wszystkim urzędnikom danej instytucji przysługuje czynne i bierne prawo wyborcze.
Procedura wyborów do Komitetu Pracowniczego, jeśli nie jest on podzielony na sekcje lokalne, lub do sekcji lokalnych, jeśli Komitet Pracowniczy jest podzielony na sekcje lokalne, jest określana przez zgromadzenie urzędników instytucji, pracujących w danym miejscu zatrudnienia. ►M131 Jednakże organ powołujący każdej instytucji może zadecydować, że warunki wyboru należy ustalić zgodnie z preferencjami pracowników instytucji wyrażonymi w referendum. ◄ Wybory są tajne.
Jeśli Komitet Pracowniczy jest podzielony na sekcje lokalne sposób, w jaki wyznaczani są członkowie centralnego Komitetu Pracowniczego w każdym miejscu zatrudnienia, jest ustalany przez zgromadzenie urzędników pracujących w danym miejscu zatrudnienia. Jedynie członkowie sekcji lokalnej mogą być wyznaczani na członków centralnego Komitetu Pracowniczego.
Skład Komitetu Pracowniczego, który nie jest podzielony na sekcje lokalne, lub skład sekcji lokalnych, jeśli Komitet Pracowniczy jest podzielony na sekcje lokalne, zapewnia reprezentację ►M131 trzech grup funkcyjnych ◄ przewidzianych w art. 5 regulaminu pracowniczego, a także pracowników określonych w art. 7 akapicie pierwszym warunków zatrudnienia innych pracowników ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ . Centralny Komitet Pracowniczy, Komitetu podzielonego na sekcje lokalne uznaje się za powołany w sposób ważny po wyznaczeniu większości jego członków.
Wybory do Komitetu Pracowniczego, który nie jest podzielony na sekcje lokalne, lub wybory do sekcji lokalnych, jeśli Komitet jest podzielony na sekcje lokalne, są ważne, jeśli w głosowaniu brało udział dwie trzecie uprawnionych urzędników. Jeżeli nie uzyskano takiej frekwencji, druga tura głosowania jest ważna w przypadku, gdy bierze w niej udział większość uprawnionych do głosowania.
Obowiązki wykonywane przez członków Komitetu Pracowniczego oraz przez urzędników wyznaczonych przez Komitet do placówek ustanowionych na podstawie regulaminu pracowniczego lub przez instytucje, uważa się za część ich normalnej służby w instytucji. Pełnienie tych obowiązków nie może mieć ujemnych skutków dla osoby zainteresowanej.
Sekcja 2
WSPÓLNY KOMITET
Artykuł 2
Wspólny Komitet lub Komitety instytucji składają się z:
Wspólny Komitet utworzony dla dwóch lub więcej instytucji składa się z:
Sposób powoływania Wspólnego Komitetu jest określany w drodze porozumienia pomiędzy instytucjami reprezentowanymi we Wspólnym Komitecie, po konsultacjach z ich Komitetami Pracowniczymi.
Zastępca członka bierze udział w głosowaniu jedynie w przypadku nieobecności członka.
Artykuł 3
Wspólny Komitet zbiera się w razie zwołania przez organ powołujący lub na wniosek Komitetu Pracowniczego.
Uchwały Komitetu są ważne, jeżeli przy ich podejmowaniu obecni są wszyscy członkowie lub w przypadku ich nieobecności, ich zastępcy.
Przewodniczący Komitetu nie bierze udziału w głosowaniu z wyjątkiem głosowania w kwestiach proceduralnych.
▼M23 —————
►M23 Opinia Komitetu ◄ jest przekazywana na piśmie organowi powołującemu oraz Komitetowi Pracowniczemu w terminie pięciu dni od jej przyjęcia.
Każdy członek Komitetu może zażądać, aby jego stanowisko zostało odnotowane w opinii Komitetu.
Artykuł 3a
Wspólny Komitet powołany dla kilku instytucji odbywa posiedzenia albo na wniosek organu powołującego, określonego w ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego, albo na wniosek organu powołującego lub Komitetu Pracowniczego jednej z instytucji reprezentowanych w tym Wspólnym Komitecie.
Uchwały Wspólnego Komitetu są ważne, jeżeli przy ich podejmowaniu obecni są wszyscy członkowie lub ich zastępcy.
Przewodniczący Komitetu nie bierze udziału w głosowaniu z wyjątkiem głosowania w kwestiach proceduralnych.
Opinia Wspólnego Komitetu przekazywana jest na piśmie organowi powołującemu w rozumieniu ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego oraz pozostałym organom powołującym i Komitetom Pracowniczym.
Każdy członek Wspólnego Komitetu może zażądać, aby jego stanowisko zostało odnotowane w opinii Wspólnego Komitetu.
Sekcja 3
KOMITET DS. INWALIDZTWA
Artykuł 7
Komitet ds. Inwalidztwa składa się z trzech lekarzy:
Jeżeli zainteresowany urzędnik nie wyznaczy lekarza, wyznacza go wówczas Przewodniczący ►M128 ►C3 Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ◄ ◄ .
W przypadku braku możliwości osiągnięcia porozumienia w sprawie wyznaczenia trzeciego lekarza w terminie dwóch miesięcy od wyznaczenia drugiego lekarza, trzeci lekarz zostaje wyznaczony przez Przewodniczącego ►M128 ►C3 Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ◄ ◄ na wniosek jednej z zainteresowanych stron.
Artykuł 8
Koszty powstałe w związku z postępowaniem prowadzonym przez Komitet ds. Inwalidztwa ponosi instytucja, w której zatrudniony jest zainteresowany urzędnik.
W przypadku gdy lekarz wyznaczony przez zainteresowanego urzędnika ma miejsce zamieszkania w innym miejscu niż miejsce zatrudnienia tego urzędnika, urzędnik ten ponosi dodatkowe koszty, jakie pociąga za sobą wyznaczenie tego lekarza, z wyjątkiem wydatków na podróż pierwszą klasą, które są pokrywane przez instytucję.
Artykuł 9
Urzędnik może przedłożyć Komitetowi ds. Inwalidztwa wszelkie opinie i świadectwa otrzymane od lekarza prowadzącego leczenie lub od innych lekarzy, u których zasięgał porady.
Wnioski Komitetu ds. Inwalidztwa przekazywane są organowi powołującemu oraz zainteresowanemu urzędnikowi.
Prace Komitetu są tajne.
Sekcja 4
KOMITET DS. OCEN
Artykuł 10
Członkowie Komitetu ds. Ocen mianowani są każdego roku przez organ powołujący oraz Komitet Pracowniczy, z których każdy mianuje taką samą liczbę urzędników grupy funkcyjnej AD. Komitet wybiera swojego przewodniczącego. Członkowie wspólnej komisji nie są członkami Komitetu ds. Ocen.
Jeżeli komitet zbiera się w celu wydania zalecenia dotyczącego urzędnika, którego bezpośrednim przełożonym jest członek komitetu, członek ten nie uczestniczy w rozpatrywaniu sprawy.
Artykuł 11
Prace Komitetu ds. Ocen są tajne.
Sekcja 5
WSPÓLNY KOMITET DORADCZY DS. NIENALEŻYTEGO WYKONYWANIA OBOWIĄZKÓW
Artykuł 12
Wspólny Komitet Doradczy ds. Nienależytego Wykonywania Obowiązków składa się z przewodniczącego i przynajmniej dwóch członków, którzy są urzędnikami grupy zaszeregowania nie niższej niż AD14. Przewodniczącego i członków mianuje się na okres trzech lat. Połowę członków wyznacza Komitet Pracowniczy, a połowę organ powołujący. Przewodniczącego mianuje organ powołujący z listy kandydatów sporządzonej w porozumieniu z Komitetem Pracowniczym.
Jeśli sprawa dotyczy urzędnika z grupy zaszeregowania AD14 lub niższej, Wspólny Komitet Doradczy składa się z dwóch, dodatkowych członków z tej samej grupy funkcyjnej i grupy zaszeregowania, co dany członek, wyznaczonych w taki sam sposób co członkowie stali.
Jeżeli Wspólny Komitet Doradczy zbiera się w celu zbadania sprawy urzędnika wyższego szczebla, w rozumieniu art. 29 ust. 2 Regulaminu pracowniczego, ustanawia się Specjalny Komitet Doradczy ad hoc, składający się z dwóch członków mianowanych przez Komitet Pracowniczy oraz dwóch członków mianowanych przez organ powołujący, grupy zaszeregowania przynajmniej równorzędnej do grupy zaszeregowania danego urzędnika.
Organ powołujący oraz Komitet Pracowniczy ustalają procedurę ad hoc dotyczącą powoływania dodatkowych członków określonych w akapicie drugim, którzy zasiadają w przypadku rozpatrywania spraw odnoszących się do urzędników piastujących stanowisko w państwie trzecim, lub członka personelu kontraktowego.
ZAŁĄCZNIK III
Konkursy
Artykuł 1
Muszą one określać:
charakter konkursu (konkurs o charakterze wewnętrznym dla jednej instytucji, konkurs o charakterze wewnętrznym dla kilku instytucji, konkurs otwarty, ►M85 w odpowiednich przypadkach, wspólny dla dwóch lub większej liczby instytucji ◄ );
rodzaj konkursu (przeprowadzany albo w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji, albo o testy, albo zarówno w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji, jak i testy);
rodzaj obowiązków oraz zakres zadań związanych ze stanowiskiem, które podlega obsadzeniu ►M112 oraz wnioskowanej grupie funkcyjnej i grupie zaszeregowania ◄ ;
►M112 uwzględniając art. 5 ust. 3 Regulaminu pracowniczego ◄ dyplomy oraz inne dokumenty potwierdzające posiadane kwalifikacje lub doświadczenie wymagane w odniesieniu do stanowiska, które podlega obsadzeniu;
w przypadku gdy konkurs jest przeprowadzony w oparciu o testy, należy określić rodzaj testów i sposób ich oceniania;
w odpowiednich przypadkach, znajomość języków wymagana w związku ze szczególnym charakterem podlegających obsadzeniu stanowisk;
końcowa data zgłaszania kandydatur;
w odpowiednich przypadkach, wyjątki przewidziane na podstawie art. 28 lit. a) regulaminu pracowniczego.
Ogłoszenie o otwartym konkursie wspólnym dla dwóch lub większej liczby instytucji sporządzane jest po konsultacji ze Wspólnym Komitetem przez organ powołujący, określony w ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego.
Artykuł 2
Kandydaci wypełniają formularz opracowany przez organ powołujący.
Mogą być oni zobowiązani do przedstawienia dodatkowych dokumentów lub informacji.
Artykuł 3
Komisja Konkursowa składa się z przewodniczącego wyznaczonego przez organ powołujący oraz członków wyznaczonych przez organ powołujący i Komitet Pracowniczy, z których każdy powołuje taką samą ich liczbę.
W przypadku konkursów otwartych wspólnych dla dwóch lub większej liczby instytucji, Komisja Konkursowa składa się z przewodniczącego wyznaczanego przez organ powołujący, określony w ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego, oraz członków wyznaczonych na wniosek tych instytucji przez organ powołujący, określony w ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego, jak również członków powoływanych w drodze porozumienia między Komitetami Pracowniczymi tych instytucji, w taki sposób, aby zapewnić ich równą reprezentację.
Komisja Konkursowa może być, w odniesieniu do niektórych testów, wspierana przez jednego lub większą liczbę egzaminatorów pełniących funkcje doradcze.
Członkowie Komisji Konkursowej wybierani są spośród urzędników, których ►M112 grupa funkcyjna i ◄ grupa zaszeregowania jest co najmniej równa grupie zaszeregowania przewidzianej dla stanowiska, które podlega obsadzeniu.
Jeżeli Komisja Konkursowa składa się z więcej niż czterech członków, wśród nich znajduje się przynajmniej dwóch członków obu płci.
Artykuł 4
Organ powołujący sporządza listę kandydatów, którzy spełniają warunki określone w art. 28 lit. a), b) i c) regulaminu pracowniczego, oraz przekazuje ją, łącznie z aktami kandydatów, przewodniczącemu Komisji Konkursowej.
Artykuł 5
Po zbadaniu tych akt Komisja Konkursowa sporządza listę kandydatów, którzy spełniają wymogi określone w ogłoszeniu o konkursie.
W przypadku konkursu przeprowadzanego w oparciu o test wszyscy kandydaci wpisani na listę są dopuszczani do testów.
W przypadku konkursu przeprowadzanego w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji, Komisja Konkursowa po określeniu, w jaki sposób mają być oceniane kwalifikacje kandydatów, bierze pod uwagę świadectwa posiadanych kwalifikacji kandydatów wpisanych na listę, o której mowa w akapicie pierwszym.
W przypadku gdy konkurs przeprowadzany jest zarówno w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji i testy, Komisja Konkursowa określa, którzy spośród kandydatów są dopuszczeni do testów.
Komisja Konkursowa po zakończeniu prac sporządza listę odpowiednich kandydatów, przewidzianą w art. 30 regulaminu pracowniczego; lista, w każdym przypadku, gdy jest to możliwe, obejmuje przynajmniej dwa razy większą liczbę osób niż liczba podlegających obsadzeniu stanowisk.
Komisja Konkursowa przesyła listę organowi powołującemu łącznie z uzasadnionym sprawozdaniem Komisji Konkursowej zawierającym ewentualne uwagi jej członków.
Artykuł 6
Prace Komisji Konkursowej są tajne.
Artykuł 7
Zadaniem Urzędu jest:
organizowanie, na wniosek poszczególnych instytucji, otwartych konkursów;
zapewnianie, na wniosek poszczególnych instytucji, wsparcia technicznego dotyczącego wewnętrznych konkursów przez nie organizowanych;
ustalanie treści wszystkich egzaminów organizowanych przez instytucje w celu zapewnienia jednolitego i spójnego stosowania wymogów art. 45a ust. 1 lit. c) Regulaminu pracowniczego;
przyjmowanie ogólnej odpowiedzialności za określanie i ocenianie umiejętności językowych w celu zapewnienia jednolitego i spójnego stosowania wymogów art. 45 ust. 2 Regulaminu pracowniczego.
ZAŁĄCZNIK IV
Świadczenia przewidziane w art. 41 i 50 regulaminu pracowniczego
Artykuł
Urzędnik, wobec którego zastosowano przepisy art. 41 lub 50 regulaminu pracowniczego jest uprawniony:
przez okres trzech miesięcy do comiesięcznego świadczenia równego wysokości jego wynagrodzenia podstawowego;
przez okres zróżnicowany w zależności od wieku oraz długości służby zgodnie z tabelą zawartą w ust. 3, do comiesięcznego świadczenia w wysokości:
Uprawnienie do świadczenia wygasa w dniu, w którym urzędnik kończy ►M131 66 rok życia ◄ .
▼M131 —————
Do celów niniejszego artykułu, wynagrodzenie podstawowe określa się na podstawie tabeli zawartej w art. 66 regulaminu pracowniczego, obowiązującej pierwszego dnia miesiąca, za który wypłacane jest świadczenie.
Okres, w którym urzędnikowi przysługuje świadczenie przewidziane w art. 41 lub 50 regulaminu pracowniczego, stanowi iloczyn długości służby oraz właściwego współczynnika określonego w poniższej tabeli, odpowiadającego jego wiekowi; okres ten, w miarę konieczności, zaokrąglany jest do miesiąca w dół.
|
Wiek |
% |
|
20 |
18 |
|
21 |
19,5 |
|
22 |
21 |
|
23 |
22,5 |
|
24 |
24 |
|
25 |
25,5 |
|
26 |
27 |
|
27 |
28,5 |
|
28 |
30 |
|
29 |
31,5 |
|
30 |
33 |
|
31 |
34,5 |
|
32 |
36 |
|
33 |
37,5 |
|
34 |
39 |
|
35 |
40,5 |
|
36 |
42 |
|
37 |
43,5 |
|
38 |
45 |
|
39 |
46,5 |
|
40 |
48 |
|
41 |
49,5 |
|
42 |
51 |
|
43 |
52,5 |
|
44 |
54 |
|
45 |
55,5 |
|
46 |
57 |
|
47 |
58,5 |
|
48 |
60 |
|
49 |
61,5 |
|
50 |
63 |
|
51 |
64,5 |
|
52 |
66 |
|
53 |
67,5 |
|
54 |
69 |
|
55 |
70,5 |
|
56 |
72 |
|
57 |
73,5 |
|
58 |
75 |
|
►M131 59 do 65 ◄ |
►M23 76,5 ◄ |
Po upływie okresu wskazanego w akapicie pierwszym oraz na warunkach w nim określonych, zainteresowany urzędnik może, na wniosek, nadal otrzymywać świadczenia z tytułu wspomnianego systemu ubezpieczenia chorobowego, pod warunkiem że uiszcza w całości składkę określoną w art. 72 ust. 1 regulaminu pracowniczego.
Jeśli uprawnienie urzędnika do otrzymywania świadczenia wygasa, jego składka obliczana jest na podstawie wysokości ostatniego otrzymanego miesięcznego świadczenia.
W przypadku gdy urzędnik rozpoczął pobieranie emerytury w ramach systemu emerytalnego przewidzianego w regulaminie pracowniczym, jest on traktowany do celów art. 72 regulaminu pracowniczego w taki sam sposób jak urzędnik, który pozostawał w służbie do ukończenia ►M131 66 roku życia ◄ .
ZAŁĄCZNIK IVA
Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy
Artykuł 1
Wniosek o wydanie zezwolenia na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy składa urzędnik za pośrednictwem swojego bezpośredniego przełożonego przynajmniej na dwa miesiące przed datą wniosku, z wyjątkiem właściwie uzasadnionych, pilnych przypadków.
Zezwolenie można przyznać na okres nie krótszy niż jeden miesiąc, nie dłuższy niż trzy lata, bez uszczerbku dla przypadków określonych w art. 15 i ►M131 art. 55a ust. 2 lit. g). ◄
Zezwolenie może zostać przedłużone na tych samych warunkach. Zainteresowany urzędnik składa wniosek o przedłużenie przynajmniej na dwa miesiące przed upływem okresu, na który zostało udzielone zezwolenie. Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy nie może trwać krócej niż połowę normalnego czasu pracy.
Okres pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy rozpoczyna się pierwszego dnia miesiąca, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków.
Artykuł 2
Organ powołujący, na wniosek danego urzędnika, może cofnąć pozwolenie przed upływem okresu, na który je przyznano. Data wycofania nie może przekraczać dwóch miesięcy od daty wnioskowanej przez urzędnika lub czterech miesięcy od tej daty, jeśli zezwolenie na pracę w niepełnym wymiarze czasu zostało wydane na okres powyżej jednego roku.
Organ powołujący, w wyjątkowych przypadkach i w interesie służby, może cofnąć zezwolenie przed upływem okresu, na który je przyznano, powiadamiając urzędnika o dwumiesięcznym okresie wypowiedzenia.
Artykuł 3
Urzędnik jest uprawniony w trakcie okresu objętego zezwoleniem na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy do części swojego wynagrodzenia odpowiadającej wartości procentowej normalnego czasu pracy. Jednakże wartości procentowej nie stosuje się do dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu, podstawowej kwoty dodatku na gospodarstwo domowe lub dodatku edukacyjnego.
Składki na system ubezpieczenia chorobowego obliczane są na podstawie pełnego wynagrodzenia podstawowego urzędnika pracującego w pełnym wymiarze czasu pracy. Składki na system emerytalny obliczane są na podstawie pełnego wynagrodzenia podstawowego urzędnika pracującego w niepełnym wymiarze czasu pracy. Urzędnik może również zgłosić wniosek, aby składki na system emerytalny obliczane były na podstawie pełnego wynagrodzenia podstawowego urzędnika pracującego w pełnym wymiarze czasu pracy, zgodnie z art. 83 Regulaminu pracowniczego. Dla potrzeb art. 2, 3 i 5 załącznika VIII nabyte uprawnienia do świadczeń emerytalnych wylicza się proporcjonalnie do wartości procentowej wpłaconych składek.
W okresie pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy urzędnik nie może pracować w godzinach nadliczbowych ani podejmować działalności zarobkowej innej niż określona w art. 15 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 4
W drodze odstępstwa od art. 3 akapit pierwszy zdanie pierwsze, ►M131 urzędnicy, którzy zgodnie z art. 55a ust. 2 lit. g) regulaminu pracowniczego uzyskali pozwolenie na pracę w wymiarze połowy pełnego czasu pracy, ◄ otrzymują obniżone wynagrodzenie podstawowe równe wyższej z dwóch kwot uzyskanych przez zastosowanie podanej poniżej wartości procentowej wynagrodzenia podstawowego za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy:
60 %;
lub wartość procentowa odpowiadająca latom służby w rozumieniu art. 2, 3, 4, 5, 9 i 9a załącznika VIII na początku okresu pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy, plus 10 %.
Urzędnicy, którzy korzystają z przepisów niniejszego artykułu, z chwilą zaprzestania pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy proszeni są o przejście w stan spoczynku lub spłacenie kwoty przekraczającej 50 % wynagrodzenia podstawowego otrzymanego w okresie pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Artykuł 5
Organ powołujący może ustanawiać szczegółowe zasady stosowania tych przepisów.
ZAŁĄCZNIK V
Urlop
|
SPIS TREŚCI |
|
|
Sekcja 1: |
Urlop coroczny 1 – 5 |
|
Sekcja 2: |
Urlop okolicznościowy 6 |
|
Sekcja 3: |
Czas podróży 7 |
Sekcja 1
URLOP COROCZNY
Artykuł 1
W roku, w którym pracownik rozpoczyna lub kończy służbę, uprawniony jest do dwóch i pół dni roboczych urlopu za każdy pełny miesiąc służby i do dwóch dni roboczych za część miesiąca, w którym przepracował ponad 15 dni, oraz do jednego dnia za część miesiąca, w którym przepracował nie więcej niż 15 dni.
Artykuł 2
Urlop coroczny może zostać wykorzystany jednorazowo lub w częściach, zgodnie z życzeniem urzędnika oraz przy uwzględnieniu wymagań służby. Urlop musi jednak obejmować przynajmniej jeden nieprzerwany okres dwóch kolejnych tygodni. Pracownicy rozpoczynający służbę nabywają prawo do urlopu corocznego po przepracowaniu trzech miesięcy; w wyjątkowych przypadkach, z uzasadnionych powodów, urlop może zostać udzielony wcześniej.
Artykuł 3
W przypadku zachorowania przez urzędnika podczas urlopu corocznego, które uniemożliwiłoby mu wykonywanie obowiązków, gdyby nie przebywał na urlopie, jego urlop coroczny zostaje przedłużony o czas trwania okresu niezdolności do pracy pod warunkiem przedstawienia zaświadczenia lekarskiego.
Artykuł 4
W przypadku gdy urzędnik z przyczyn innych niż wymagania służby nie wykorzystał całego urlopu corocznego przed końcem danego roku kalendarzowego, długość urlopu który może zostać przeniesiony na kolejny rok nie może przekraczać 12 dni.
W przypadku gdy urzędnik w chwili zakończenia służby nie wykorzystał całego urlopu corocznego, ma prawo do ekwiwalentu w wymiarze jednej trzydziestej jego miesięcznego wynagrodzenia w momencie zakończenia służby za każdy dzień urlopu, jaki pozostał mu do wykorzystania.
Kwota obliczona w sposób przewidziany w akapicie drugim potrącana jest z płatności na rzecz urzędnika, który w chwili zakończenia służby przekroczył długość przysługującego mu wtedy urlopu corocznego.
Artykuł 5
W przypadku gdy podczas urlopu corocznego urzędnik zostaje wezwany do pracy lub udzielone mu pozwolenie na urlop zostaje odwołane ze względu na obowiązki służbowe, zwraca się mu wszelkie poniesione i odpowiednio udowodnione koszty oraz przyznaje mu się ponownie czas podróży.
Sekcja 2
URLOP OKOLICZNOŚCIOWY
Artykuł 6
Oprócz urlopu corocznego urzędnikowi przysługuje, na jego wniosek, urlop okolicznościowy. Urlop okolicznościowy jest przyznawany w szczególności w poniższych przypadkach i w następującym wymiarze:
Instytucja może przyznać również urlop okolicznościowy w przypadku dalszego kształcenia zawodowego, w granicach określonych w programie dalszego kształcenia zawodowego określonym przez instytucję zgodnie z art. 24a regulaminu pracowniczego.
Urlop okolicznościowy może zostać ponadto przyznany wyjątkowo w przypadku pracy o wyjątkowym charakterze, wykraczającej poza zwyczajne obowiązki urzędnika. Taki urlop okolicznościowy zostaje przyznany najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od podjęcia przez organ powołujący decyzji o wyjątkowym charakterze pracy urzędnika.
Do celów niniejszego artykułu konkubenta urzędnika traktuje się jak małżonka, w przypadku gdy spełnione są pierwsze trzy warunki zawarte w art. 1 ust. 2 lit. c) załącznika VII.
W przypadku gdy urlop okolicznościowy jest przyznany zgodnie z przepisami niniejszej sekcji, czas podróży do miejsca pochodzenia ustala się na mocy specjalnej decyzji uwzględniającej szczególne potrzeby.
Sekcja 3
CZAS PODRÓŻY
Artykuł 7
Urzędnicy, którym przysługuje dodatek zagraniczny lub dodatek z tytułu zamieszkiwania za granicą, są uprawnieni do skorzystania co roku z dodatkowego urlopu w wymiarze dwóch i pół dnia, aby udać się do swojego państwa pochodzenia.
Akapit pierwszy ma zastosowanie do urzędników, których miejsce zatrudnienia znajduje się na terytorium państw członkowskich. W przypadku gdy miejsce zatrudnienia znajduje się poza tym terytorium, czas trwania urlopu na podróż do miejsca pochodzenia ustala się na mocy specjalnej decyzji, uwzględniającej szczególne potrzeby.
ZAŁĄCZNIK VI
Rekompensata oraz wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych
Artykuł 1
Urzędnikom w grupie zaszeregowania SC 1–SC 6 lub AST 1–AST 4 przysługuje, w granicach określonych w art. 56 regulaminu pracowniczego, za pracę w godzinach nadliczbowych urlop wyrównawczy lub wynagrodzenie w następującym wymiarze:
za każdą godzinę nadliczbową przysługuje urlop wyrównawczy w wymiarze półtorej godziny; jeżeli godziny nadliczbowe zostały przepracowane w godzinach od 22:00 do 7:00 lub w niedzielę bądź w święto, za każdą godzinę nadliczbową przysługuje urlop wyrównawczy w wymiarze dwóch godzin; przyznając urlop wyrównawczy za pracę w godzinach nadliczbowych, uwzględnia się potrzeby związane ze służbą oraz preferencje zainteresowanego urzędnika;
w przypadku gdy potrzeby związane ze służbą nie pozwalają na wykorzystanie urlopu wyrównawczego w ciągu dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym godziny nadliczbowe zostały przepracowane, organ powołujący przyznaje wynagrodzenie za te godziny nadliczbowe, które nie zostały zrekompensowane, w wysokości 0,56 % miesięcznego wynagrodzenia podstawowego za każdą godzinę pracy w godzinach nadliczbowych zgodnie z zasadami określonymi w lit. a);
aby nabyć prawo do urlopu wyrównawczego lub wynagrodzenia za jedną godzinę przepracowaną w godzinach nadliczbowych, należy przepracować ponad 30 minut dłużej niż normalny czas pracy.
Artykuł 2
Do celów niniejszego załącznika czas przejazdu w ramach podróży służbowej nie jest traktowany jako godziny nadliczbowe. W odniesieniu do godzin przepracowanych w miejscu oddelegowania wykraczających poza normalną liczbę godzin pracy, może zostać przyznany czas wolny lub wynagrodzenie na mocy decyzji organu powołującego.
Artykuł 3
Niezależnie od wcześniejszych przepisów niniejszego załącznika, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe przepracowane w szczególnych warunkach przez niektóre grupy urzędników w grupie zaszeregowania SC 1–SC 6 oraz AST 1–AST 4 może zostać wypłacone w formie zryczałtowanego dodatku, którego wysokość oraz warunki uzyskania są ustalane przez organ powołujący po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu.
ZAŁĄCZNIK VII
Wynagrodzenie oraz zwrot kosztów
|
SPIS TREŚCI |
|
|
Sekcja 1: |
Dodatki rodzinne 1 – 3 |
|
Sekcja 2: |
Dodatek zagraniczny 4 |
|
Sekcja 3: |
Zwrot kosztów |
|
A — |
Dodatek na zagospodarowanie 5 |
|
B — |
Dodatek na ponowne zagospodarowanie 6 |
|
C — |
Koszty podróży 7 - 8 |
|
D — |
Koszty przeprowadzki 9 |
|
E — |
Dieta dzienna 10 |
|
F — |
Koszty podróży służbowej 11 – 13a |
|
G — |
Ryczałtowy zwrot kosztów 14 - 15 |
|
Sekcja 4: |
Płatność należności 16 - 17 |
Sekcja 1
DODATKI RODZINNE
Artykuł 1
Dodatek na gospodarstwo domowe przysługuje:
urzędnikowi, który pozostaje w związku małżeńskim;
urzędnikowi, który owdowiał, jest rozwiedziony, pozostaje w separacji lub jest stanu wolnego, który posiada jedno lub więcej dzieci pozostających na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2 i 3;
urzędnikowi, który jest uznany za pozostającego w konkubinacie, pod warunkiem że:
para przedstawia dokument prawny wydany w Państwie Członkowskim lub przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, potwierdzający status konkubinatu;
żadna z osób pozostających w konkubinacie nie pozostaje w związku małżeńskim ani w innym wolnym związku;
między tymi osobami nie zachodzi następujące pokrewieństwo: rodzic, dziecko, dziadek/babcia, wnuczek/wnuczka, brat, siostra, ciotka, wuj, siostrzeniec, siostrzenica, bratanek, bratanica, pasierb, pasierbica;
soby te nie mogą zawrzeć cywilnego związku małżeńskiego w Państwie Członkowskim; dla potrzeb tego punktu uważa się, że osoby takie mają możliwość wejścia w cywilny związek małżeński wyłącznie wtedy, gdy spełniają wszystkie warunki przewidziane w ustawodawstwie Państwa Członkowskiego zezwalające na zawarcie związku małżeńskiego;
Jeżeli dzieci urzędnika pozostają pod opieką kilku osób, dodatek na gospodarstwo domowe dzieli się między te osoby, uwzględniając liczbę dzieci pozostających pod opieką danej osoby.
Jeżeli osoba, której zgodnie z powyższym przepisem wypłaca się dodatek na gospodarstwo domowe przysługujący urzędnikowi, sama posiada jako urzędnik lub inny pracownik ►M128 ►C3 Unii ◄ ◄ prawo do takiego dodatku, osoba ta otrzymuje tylko dodatek w wyższej kwocie.
Artykuł 2
Powyższy przepis ma również zastosowanie wobec dziecka, w odniesieniu do którego został złożony wniosek o przysposobienie oraz została rozpoczęta procedura przysposobienia.
Każde dziecko, względem którego na mocy decyzji organu sądowego, opartej na ustawodawstwie Państwa Członkowskiego w sprawie ochrony nieletnich, urzędnik ma obowiązek alimentacyjny, traktuje się jak dziecko pozostające na utrzymaniu.
Dodatek jest przyznawany:
automatycznie, na dzieci poniżej 18 roku życia;
na uzasadniony wniosek urzędnika, na dzieci w wieku od 18 do 26 lat, które są w trakcie kształcenia lub szkolenia zawodowego.
Artykuł 3
Uprawnienie do tego dodatku uzyskuje się pierwszego dnia miesiąca, w którym dziecko rozpoczyna naukę w szkole podstawowej, a wygasa ono wraz z końcem miesiąca, w którym dziecko kończy naukę, lub wraz z końcem miesiąca, w którym dziecko kończy 26 rok życia, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.
Należny dodatek ulega podwyższeniu do kwoty nie wyższej niż podwójna kwota maksymalna przewidziana w akapicie pierwszym w odniesieniu do
Wymóg uczęszczania do szkoły płatnej nie ma zastosowania do wypłat określonych w akapicie trzecim.
Jeżeli opiekę nad dzieckiem, na które wypłaca się dodatek edukacyjny, powierzono z mocy prawa, na podstawie wyroku sądowego lub decyzji właściwego organu administracyjnego, innej osobie, dodatek edukacyjny wypłacany jest tej osobie w imieniu i na rachunek urzędnika. W takim przypadku odległość co najmniej 50 km, o której mowa w akapicie trzecim, oblicza się od miejsca zamieszkania osoby sprawującej opiekę nad dzieckiem.
Sekcja 2
DODATEK ZAGRANICZNY
Artykuł 4
Dodatek zagraniczny w wysokości równej 16 % całkowitej kwoty wynagrodzenia podstawowego powiększonej o ►M25 dodatek na gospodarstwo domowe ◄ oraz dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu ►M25 wypłacany na rzecz urzędnika ◄ jest przyznawany:
urzędnikom:
urzędnikom, którzy są lub byli obywatelami państwa, na którego terytorium znajduje się ich miejsce zatrudnienia, którzy jednak przez okres 10 lat kończący się w dniu wstąpienia przez nich służby posiadali stałe miejsce zamieszkania poza europejskim terytorium tego państwa z przyczyn innych niż wykonywanie obowiązków w służbie państwowej lub na rzecz organizacji międzynarodowej.
Dodatek zagraniczny jest nie niższy niż ►M148 571,35 EUR ◄ miesięcznie.
▼M25 —————
▼M112 —————
Sekcja 3
ZWROT KOSZTÓW
A.
Dodatek na zagospodarowanie
Artykuł 5
W przypadkach gdy oboje małżonkowie będący urzędnikami ►M112 lub inny personel ◄ ►M128 ►C3 Unii Europejskiej ◄ ◄ są uprawnieni do dodatku na zagospodarowanie się, wypłacany jest on jedynie na rzecz osoby, której wynagrodzenie podstawowe jest wyższe.
Do dodatku na zagospodarowanie stosuje się współczynnik korygujący obowiązujący dla miejsca zatrudnienia urzędnika.
Dodatek na zagospodarowanie wypłacany jest po przedstawieniu dokumentów potwierdzających, że urzędnik, a jeśli jest on ►M25 uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe ◄ także jego rodzina, osiedlił się w miejscu, gdzie został zatrudniony.
B.
Dodatek na ponowne zagospodarowanie
Artykuł 6
Do celów obliczania czasu służby bierze się pod uwagę lata, w których urzędnikowi przysługiwał jeden ze statusów służbowych wymienionych w art. 35 regulaminu pracowniczego, inny niż urlop z przyczyn osobistych.
Wymóg minimalnego czasu służby nie ma zastosowania w przypadku odwołania ze stanowiska w interesie służby.
Do dodatku na ponowne zagospodarowanie stosuje się współczynnik korygujący obowiązujący dla ostatniego miejsca zatrudnienia urzędnika.
Przesiedlenie urzędnika lub rodziny zmarłego urzędnika musi nastąpić w terminie trzech lat od dnia zakończenia służby.
Termin ten nie ma zastosowania do osób uprawnionych, które są w stanie wykazać, że nie były świadome powyższych przepisów.
C.
Koszty podróży
Artykuł 7
Urzędnik uprawniony jest do zryczałtowanego świadczenia odpowiadającego kosztom podróży dla siebie, swojego małżonka oraz osób pozostających na jego utrzymaniu, które faktycznie zamieszkują z nim w jednym gospodarstwie domowym:
przy rozpoczęciu służby: z miejsca naboru do miejsca zatrudnienia;
przy zakończeniu służby zgodnie z art. 47 regulaminu pracowniczego: z miejsca zatrudnienia do miejsca pochodzenia zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu;
w przypadku przeniesienia związanego ze zmianą miejsca zatrudnienia.
W przypadku śmierci urzędnika żyjący małżonek oraz osoby pozostające na jego utrzymaniu uprawnione są do zryczałtowanego świadczenia na tych samych warunkach.
Koszty podróży dzieci, które w danym roku kalendarzowym nie ukończyły dwóch lat, nie podlegają zwrotowi.
Dodatek za przebyte kilometry wynosi:
|
0 EUR/kilometr za odcinek |
od 0 do 200 km |
|
0,2125 EUR/kilometr za odcinek |
od 201 do 1 000 km |
|
0,3543 EUR/kilometr za odcinek |
od 1 001 do 2 000 km |
|
0,2125 EUR/kilometr za odcinek |
od 2 001 do 3 000 km |
|
0,0708 EUR/kilometr za odcinek |
od 3 001 do 4 000 km |
|
0,0342 EUR/kilometr za odcinek |
od 4 001 do 10 000 km |
|
0 EUR/kilometr za odcinek ponad |
10 000 km |
Do dodatku za przebyte kilometry dodaje się poniższą dodatkową zryczałtowaną kwotę:
Wysokość powyższych stawek kilometrowych oraz dodatków ryczałtowych aktualizuje się każdego roku o tę samą wartość procentową co wynagrodzenie.
Zmiana ta nie może prowadzić do uznania za centrum interesów życiowych urzędnika miejsca znajdującego się poza terytorium państw członkowskich Unii, jak również poza granicami państw i terytoriów wymienionych w załączniku II do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz poza terytorium państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu.
Artykuł 8
W przypadku gdy zarówno mąż, jak i żona są urzędnikami Unii Europejskiej, każde z nich ma prawo w odniesieniu do siebie, jak i do osób pozostających na ich utrzymaniu do zryczałtowanego świadczenia na pokrycie kosztów podróży, zgodnie z powyższymi warunkami; każda osoba pozostająca na utrzymaniu ma prawo wyłącznie do jednego świadczenia. Świadczenie przyznawane w odniesieniu do dzieci pozostających na utrzymaniu przyznaje się na wniosek męża lub żony na podstawie miejsca pochodzenia jednego z nich.
W przypadku gdy w danym roku urzędnik zawiera małżeństwo i tym samym nabywa prawa do dodatku na gospodarstwo domowe, koszty podróży należne ze względu na małżonka oblicza się proporcjonalnie w odniesieniu do okresu od daty zawarcia małżeństwa do końca danego roku.
Wszelkie zmiany w zakresie podstawy obliczeń, mogące powstać na skutek zaistniałych zmian w sytuacji rodzinnej urzędnika po dniu wypłaty określonych kwot, nie nakładają na zainteresowanego urzędnika obowiązku zwrotu otrzymanych świadczeń.
Koszty podróży dzieci, które w danym roku kalendarzowym nie ukończyły dwóch lat, nie podlegają zwrotowi.
W przypadku gdy miejsce pochodzenia określone w art. 7 znajduje się poza terytorium państw członkowskich Unii, jak również poza granicami państw i terytoriów wymienionych w załączniku II do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz poza terytorium państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, wysokość zryczałtowanego świadczenia ustala się na podstawie odległości geograficznej pomiędzy miejscem zatrudnienia urzędnika a stolicą państwa członkowskiego, którego obywatelstwo posiada, wyrażonej w kilometrach. Urzędnicy, których miejsce pochodzenia znajduje się poza terytorium państw członkowskich Unii, jak również poza granicami państw i terytoriów wymienionych w załączniku II do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz poza terytorium państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, nieposiadający obywatelstwa żadnego z państw członkowskich nie są uprawnieni do otrzymywania świadczenia zryczałtowanego.
Dodatek za przebyte kilometry wynosi:
|
0 EUR/kilometr za odcinek |
od 0 do 200 km |
|
0,4285 EUR/kilometr za odcinek |
od 201 do 1 000 km |
|
0,7141 EUR/kilometr za odcinek |
od 1 001 do 2 000 km |
|
0,4285 EUR/kilometr za odcinek |
od 2 001 do 3 000 km |
|
0,1427 EUR/kilometr za odcinek |
od 3 001 do 4 000 km |
|
0,0689 EUR/kilometr za odcinek |
od 4 001 do 10 000 km |
|
0 EUR/kilometr za odcinek powyżej |
10 000 km |
Do dodatku za przebyte kilometry dodaje się niżej podaną dodatkową zryczałtowaną kwotę:
Wysokość powyższych stawek kilometrowych oraz dodatków ryczałtowych aktualizuje się każdego roku o tę samą wartość procentową co wynagrodzenie.
Zryczałtowane świadczenie oblicza się na podstawie kosztu biletu lotniczego w klasie ekonomicznej.
D.
Koszty przeprowadzki
Artykuł 9
Pułapy te uwzględniają sytuację rodzinną urzędnika w momencie przeprowadzki oraz średnie koszty przeprowadzki i powiązanych ubezpieczeń.
Organy powołujące każdej z instytucji przyjmują ogólne przepisy wykonawcze w celu wykonania niniejszego ustępu.
E.
Dieta dzienna
Artykuł 10
Jeżeli urzędnik przedstawia dowody, że zmiana miejsca zamieszkania jest wymagana w celu spełnienia wymogów określonych art. 20 Regulaminu pracowniczego, urzędnik jest uprawniony przez okres przewidziany w ust. 2 niniejszego artykułu do dodatku dziennego za każdy dzień kalendarzowy w wysokości:
Powyższe kwoty podlegają przeglądowi za każdym razem przy okazji przeglądu wynagrodzeń zgodnie z art. 65 Regulaminu pracowniczego.
Okres, w którym przyznaje się dietę dzienną, wynosi:
w przypadku urzędnika, ►M25 który nie jest uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe ◄ : 120 dni,
w przypadku urzędnika, ►M25 który jest uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe ◄ : 180 dni lub, jeśli urzędnik jest zatrudniony na okres próbny, przez okres próbny i jeden miesiąc po jego zakończeniu.
W przypadku gdy oboje małżonkowie będący urzędnikami ►M112 lub inni pracownicy ◄ ►M128 ►C3 Unii Europejskiej ◄ ◄ są uprawnieni do diety dziennej, okres jej przysługiwania określony w lit. b) stosuje się do małżonka, którego wynagrodzenie podstawowe jest wyższe. Okres ustanowiony w lit. a) stosuje się do drugiego małżonka.
Dieta dzienna w żadnym przypadku nie przysługuje po dniu, w którym urzędnik przeprowadza się w celu w celu spełnienia wymogu art. 20 regulaminu pracowniczego.
▼M112 —————
F.
Koszty podróży służbowej
Artykuł 11
▼M112 —————
Artykuł 12
1. Podróż koleją
Koszty przejazdu w podróży służbowej, w wypadku gdy odbywa się ona koleją, są zwracane po przedstawieniu stosownych dokumentów na podstawie kosztu przejazdu w pierwszej klasie najkrótszą trasą między miejscem zatrudnienia a miejscem delegacji.
2. Podróż lotnicza
Urzędnicy są uprawnieni do podróży lotniczej, jeżeli odległość drogą kolejową tam i z powrotem wynosiłaby przynajmniej 800 kilometrów.
3. Podróż drogą morską
Organ powołujący w każdym przypadku w oparciu o analizę długości podróży i jej kosztów wydaje stosowne pozwolenie co do wyboru klasy oraz możliwości zwrotu dopłat za kajutę.
4. Podróż samochodem
Koszty podróży zwraca się w formie kwoty ryczałtowej wyliczonej na podstawie kosztu biletu kolejowego, zgodnie z ust. 1; nie wypłaca się żadnych innych dodatków.
Jednakże w przypadku urzędnika wyjeżdżającego w delegację w szczególnych okolicznościach, organ powołujący może podjąć decyzję o przyznaniu temu urzędnikowi dodatku według stawki kilometrowej w miejsce zwrotu kosztów podróży, o którym mowa wyżej, jeżeli korzystanie z transportu publicznego jest w sposób oczywisty niekorzystne.
Artykuł 13
Tabela wysokości diet dziennych przy podróżach służbowych na terenie Państw Członkowskich:
|
Miejsce przeznaczenia |
Górny pułap kosztów zakwaterowania (hotel) |
Dieta dzienna |
|
Belgia |
148 |
102 |
|
Bułgaria |
135 |
57 |
|
Republika Czeska |
124 |
70 |
|
Dania |
173 |
124 |
|
Niemcy |
128 |
97 |
|
Estonia |
105 |
80 |
|
Irlandia |
159 |
108 |
|
Grecja |
112 |
82 |
|
Hiszpania |
128 |
88 |
|
Francja |
180 |
102 |
|
Chorwacja |
110 |
75 |
|
Włochy |
148 |
98 |
|
Cypr |
140 |
88 |
|
Łotwa |
116 |
73 |
|
Litwa |
117 |
69 |
|
Luksemburg |
148 |
98 |
|
Węgry |
120 |
64 |
|
Malta |
138 |
88 |
|
Niderlandy |
166 |
103 |
|
Austria |
132 |
102 |
|
Polska |
116 |
67 |
|
Portugalia |
101 |
83 |
|
Rumunia |
136 |
62 |
|
Słowenia |
117 |
84 |
|
Słowacja |
100 |
74 |
|
Finlandia |
142 |
113 |
|
Szwecja |
187 |
117 |
|
Zjednoczone Królestwo |
209 |
125 |
Jeżeli oddelegowany urzędnik ma zapewniony darmowy posiłek lub zakwaterowanie, lub gdy poniesione w związku z tym koszty zostały mu zwrócone przez jedną z instytucji ►M128 ►C3 unijnych ◄ ◄ , administrację bądź organ zewnętrzny, fakt ten należy zgłosić. Dokonuje się wówczas stosownego odliczenia.
Wysokość diet dziennych w przypadku podróży służbowych poza europejskie terytoria Państw Członkowskich UE jest ustalana i korygowana okresowo przez organ powołujący.