12.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 156/5

1.

uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (druga izba) z dnia 28 stycznia 2004 r. w sprawach połączonych T-146/02 do T-153/02 (1);

2.

obciążenie pozwanego oraz pozwanego w postępowaniu odwoławczym kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji.

—

Sąd Pierwszej Instancji błędnie ocenił sektor produktów a w konsekwencji formy opakowań, które powinny służyć jako porównanie przy ocenie charakteru odróżniającego zgłoszonego znaku, zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 40/94. Sąd Pierwszej Instancji nie opiera swojej oceny na formach opakowań istniejących na rynku dla konkretnie zgłoszonych produktów, tj. „napoje owocowe, soki owocowe”, lecz ogólnie na formach istniejących dla „płynnych produktów spożywczych”. Nie została uwzględniona kwestia, w jakim zakresie zgłoszone znaki odróżniają się w stosunku do przeciętnych opakowań przeznaczonych do napojów. Sąd Pierwszej Instancji przeprowadził swoją analizę wyłącznie pod kątem fikcyjnych podstawowych form zgłoszonych znaków jak również możliwego wykorzystania w przyszłości kartonów dla „napojów owocowych, soków owocowych”.

—

Opierając się na tej podstawie oceny, Sąd Pierwszej Instancji stawia wymagania zbyt wygórowane jeśli chodzi o formę zgłoszonego znaku, mając na względzie mały stopień wymaganego charakteru odróżniającego.

—

Sąd Pierwszej Instancji przy badaniu interesu ogólnego w ramach art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 40/94 opiera się wyłącznie na interesie ogólnym potencjalnych konkurentów, nie uwzględniając sytuacji faktycznej, tj. że wnosząca odwołanie stosuje stojące opakowania kartonowe od dziesiątek lat bez przypadku imitacji. Interes ogólny konsumentów został całkowicie pominięty.