—

stwierdzenie nieważności dorozumianej decyzji EFSA z 14 lipca 2025 r. wydanej w sprawie rozpatrywanej przez EFSA pod sygnaturą 00020121 i oddalającej wniosek MOWI Poland S.A. o dostęp do dokumentów publicznych, złożony na podstawie Rozporządzenia 1049/2001 oraz

—

obciążenie EFSA kosztami postępowania

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przez EFSA art. 15 ust. 3 TFUE w związku z art. 1 i 2 Rozporządzenia 1049/2001.

—

Art. 15 ust. 3 w związku z art. 1 i 2 Rozporządzenia 1049/2001 przewidują ogólne prawo każdej osoby prawnej mającej siedzibę statutową w Państwie Członkowskim do dostępu do dokumentów organów Unii, zgodnie z zasadami ogólnymi i ograniczeniami regulującymi korzystanie z tego prawa, określanymi w drodze Rozporządzenia 1049/2001. Wydanie przez EFSA dorozumianej decyzji odmownej w rozumieniu art. 8 ust. 3 Rozporządzenia 1049/2001 w sposób oczywisty narusza to prawo.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez EFSA art. 296 ust. 2 TFUE w związku z art. 41 ust. 2 lit. c) Karty Praw Podstawowych

—

Jak wynika z art. 296 ust. 2 TFUE, przyjmowane przez instytucje UE akty prawne są podlegają obowiązkowi uzasadnienia. Uzasadnienie powinno być dostosowane do charakteru rozpatrywanego aktu i powinno przedstawiać w sposób zrozumiały i jednoznaczny rozumowanie instytucji, która jest autorem danego aktu. Z kolei art. 41 ust. 2 lit. c) Karty Praw Podstawowych statuuje, że prawo do dobrej administracji obejmuje obowiązek administracji uzasadniania swoich decyzji. W przypadku wydania przez EFSA dorozumianej decyzji odmownej w rozumieniu art. 8 ust. 3 Rozporządzenia 1049/2001, decyzji nie towarzyszy jakiekolwiek uzasadnienie, co w sposób oczywisty narusza przewidziany w obu wymienionych przepisach obowiązek uzasadniania.