1)

Artykuł 80 ust. 1 RODO (1) ustanawia wobec upoważnionej organizacji określone w tym przepisie wymogi. Czy prawo Unii zezwala na to, by w Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie (ustawie o likwidacji szkód zbiorowych w drodze pozwów przedstawicielskich, zwanej dalej „WAMCA”) Niderlandy ustanowiły bardziej szczegółowe wymogi dotyczące dopuszczalności wobec upoważnionych organizacji, które w imieniu osób fizycznych, których dane dotyczą, wytaczają powództwa, o których mowa w art. 77, 78, 79 i 82 RODO?

2)

Czy w świetle art. 80 ust. 1 RODO zgodne z prawem są wymogi w zakresie dopuszczalności, jakie WAMCA przewiduje wobec przedstawicieli dążących do wytoczenia przeciwko administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu powództwa zbiorowego o odszkodowanie z tytułu naruszenia RODO w imieniu osób, których dane dotyczą, w szczególności jeżeli chodzi o wymogi dotyczące podobieństwa i reprezentatywności?

3)

Czy określony w art. 80 ust. 1 RODO wymóg, zgodnie z którym upoważniona organizacja musi działać w dziedzinie ochrony praw i wolności osób, których dane dotyczą, w związku z ochroną ich danych osobowych, przewiduje coś więcej lub coś innego niż wymóg krajowy, zgodnie z którym organizacja taka musi posiadać wystarczające doświadczenie i wiedzę fachową w zakresie przeprowadzenia powództwa [art. 3:305a ust. 2 lit. e) Burgerlijk Wetboek (kodeksu cywilnego, zwanego dalej „BW”)], w połączeniu z wymogami dotyczącymi jej zadań statutowych (art. 3:305a ust. 1 BW)?

Czy z wymogu dotyczącego działalności, o którym mowa w art. 80 ust. 1 RODO wynika, że upoważniona organizacja musi mieć udokumentowaną historię działalności?

4)

Czy pojęcie umocowania w art. 80 ust. 1 RODO lub przepisy art. 80 ust. 2 RODO stoją na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na podstawie którego upoważniona organizacja, która spełnia wymogi przewidziane w art. 80 ust. 1 RODO, może wytoczyć przeciwko administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu powództwo zbiorowe o odszkodowanie z tytułu naruszenia RODO w imieniu osób, których dane dotyczą, chociaż nie została przez osoby te umocowana?

5)

W jakim stopniu w kontekście pytania 4 istotne dla wykładni pojęcia umocowania w art. 80 RODO jest to, że na podstawie uregulowania krajowego (WAMCA) osoba, której dane dotyczą, nie musi z góry informować, że chce być związana powództwem zbiorowym o odszkodowanie? Obowiązujące w tym względzie przepisy stanowią, że osoba taka (w stosownych przypadkach) może w dwóch momentach pisemnie poinformować o braku woli bycia reprezentowaną przez przedstawiciela, a co za tym idzie – o braku woli bycia związaną powództwem, a mianowicie: i) w określonym przez sąd terminie biegnącym od chwili wyznaczenia przez sąd wyłącznego przedstawiciela [art. 1018f ust. 1 wetboek van rechtsvordering (kodeksu postępowania cywilnego, zwanego dalej „Rv”)] oraz ii) w określonym przez sąd terminie w przypadku zawarcia przez strony umowy ugody (art. 1018h ust. 5 Rv).