—

stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) z dnia 8 marca 2024 r. przyjętej po przeprowadzeniu dochodzenia w przedmiocie wykorzystania Microsoft 365 przez Komisję Europejską (sprawa 2021-0518) (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”);

—

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności pkt 592.1 zaskarżonej decyzji oraz

—

obciążenie EIOD kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszeń prawa i błędów w ustaleniach faktycznych w odniesieniu do przepisów rozporządzenia 2018/1725 ograniczających cele przetwarzania [art. 4 ust. 1 lit. b), art. 4 ust. 3, art. 6, art. 9, art. 26 ust. 1, art. 26 ust. 3 lit. a) i art. 30 rozporządzenia 2018/1725].

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszeń prawa i błędów w ustaleniach faktycznych poprzez uznanie, że naruszone zostały przepisy rozporządzenia 2018/1725 dotyczące międzynarodowego przekazywania danych [art. 4 ust. 2, art. 29 ust. 3 lit. a), art. 46, art. 47, art. 48 ust. 1 i ust. 3 lit. a)].

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszeń prawa i błędów w ustaleniach faktycznych poprzez uznanie, że naruszone zostały przepisy rozporządzenia 218/1725 dotyczące niedozwolonego ujawniania [art. 4 ust. 1 lit. f), art. 29 ust. 3 lit. a), art. 33 ust. 1 i 2, art. 36 i art. 49].

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia prawa przez EIOD poprzez zarządzenie nieproporcjonalnych środków zaradczych w oparciu o bezzasadne założenia co do popełnienia naruszeń rozporządzenia 2018/1725 i to przed ukończeniem działań wymaganych do zweryfikowania tych założeń oraz przeprowadzenia oceny oddziaływania proponowanych środków zaradczych.