Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62022TN0464

    Sprawa T-464/22: Skarga wniesiona w dniu 20 lipca 2022 r. – QN/Komisja

    Dz.U. C 368 z 26.9.2022, p. 27–27 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    26.9.2022   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 368/27


    Skarga wniesiona w dniu 20 lipca 2022 r. – QN/Komisja

    (Sprawa T-464/22)

    (2022/C 368/46)

    Język postępowania: portugalski

    Strony

    Strona skarżąca: QN (przedstawiciele: adwokaci S. Gemas Donário i S. Soares)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2020) 8550 final z dnia 4 grudnia 2020 r. w sprawie systemu pomocy SA.21259 (2018/C) (ex 2018/NN) wdrożonego przez Portugalię na rzecz Zona Franca de Madeira (ZFM) [wolnego obszaru celnego Madery] – Schemat III;

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

    Zarzut pierwszy dotyczący błędu w ocenie w zakresie przesłanek, jakie należy spełnić, aby Schemat III wolnego obszaru celnego (zwanego dalej „ZFM”), był zgodny z rynkiem wewnętrznym, w szczególności w odniesieniu do pochodzenia zysków i tworzenia oraz utrzymywania miejsc pracy w regionie.

    Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja w nieuzasadniony sposób zwlekała ze zmianą kolejnych wersji systemu ZFM, jeśli chodzi o rodzaj stosunku pracy, kryterium odnoszące się do obliczenia liczby utworzonych/utrzymanych miejsc pracy i lokalizację miejsc pracy.

    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia z tego względu, że wydana decyzja zawiera niewystarczające uzasadnienie w odniesieniu do tego, co należy rozumieć przez miejsca pracy ZFM i działalność faktycznie i fizyczne prowadzoną na Maderze.

    Zarzut czwarty dotyczący naruszenia prawa do rzetelnego procesu sądowego i naruszenia zasady równości broni ze względu na to, że Komisja zwlekała ze skorygowaniem elementów systemu prawnego ZFM oraz z uwagi na krótki termin wyznaczony stronie skarżącej w celu skorzystania przez nią z prawa do obrony.

    Zarzut piąty dotyczący naruszenia uzasadnionych oczekiwań ze względu na to, że Komisja zwlekała z działaniem i z uwagi na treść zaskarżonej decyzji.

    Zarzut szósty dotyczący naruszenia zasady pewności prawa, ze względu na to, że Komisja zwlekała z działaniem i że zmieniono obowiązujący system pomocy państwa dla danego okresu regulacyjnego.


    Top