1)

Czy art. 126 i 127 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej [Umowy o wystąpieniu] (1) oraz art. 18 ust. 1 i art. 21 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że mają one zastosowanie do wniosku o ekstradycję złożonego przez państwo trzecie po upływie okresu przejściowego przewidzianego w Umowie o wystąpieniu w odniesieniu do obywatela Zjednoczonego Królestwa, który mieszkał w państwie członkowskim w okresie obowiązywania Umowy o wystąpieniu i po jej zakończeniu, za czyny popełnione przed i w trakcie obowiązywania Umowy o wystąpieniu?

W przypadku odpowiedzi przeczącej:

2)

Czy art. 10, 12, 13, 14, 15, 126 i 127 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej [Umowy o wystąpieniu] oraz art. 21 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że do wniosku o ekstradycję złożonego przez państwo trzecie, a dotyczącego obywatela brytyjskiego, który był obywatelem Unii Europejskiej w chwili czynów stanowiących podstawę wniosku o ekstradycję i który mieszkał w sposób nieprzerwany na terytorium innego państwa członkowskiego przed i w okresie obowiązywania Umowy o wystąpieniu ma zastosowanie orzecznictwo zawarte w wyrokach TSUE w sprawach C-182/15 (Petruhhin) (2) , C-191/16 (Pisciotti) (3) i C-897/19 PPU (I.N.) (4)?

W przypadku odpowiedzi przeczącej:

3)

Czy orzecznictwo zawarte w wyrokach TSUE w sprawach C-182/15 (Petruhhin), C-191/16 (Pisciotti) i C-897/19 PPU (I.N.), w świetle mechanizmu współpracy sądowej w sprawach karnych przewidzianego w art. 62–65 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz tytułu VII części trzeciej Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony, ma zastosowanie w odniesieniu do wniosku o ekstradycję złożonego przez państwo trzecie, a dotyczącego obywatela brytyjskiego, który był obywatelem Unii Europejskiej w chwili czynów stanowiących podstawę MINISTERIO FISCAL7wniosku o ekstradycję i który mieszkał w sposób nieprzerwany na terytorium innego państwa członkowskiego przed i w okresie obowiązywania Umowy o wystąpieniu?