1.

W pierwszej kolejności skarżąca zasadniczo uważa, że sprawozdanie z wyceny 3 nie zostało sporządzone przez rzeczywiście niezależnego biegłego, tak jak tego wymaga art. 20 ust. 16-18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014, L 225, s. 1).

2.

W drugiej kolejności skarżąca zasadniczo twierdzi, że sprawozdanie z wyceny 3 jest sprzeczne z prawem, ponieważ metoda oceny dokonanej przez Deloitte jest błędna, co przesądza o tym, że doszła ona do równie błędnych wniosków, które wyrządzają poważnie szkodliwe skutki skarżącej, którą pozbawia się niesłusznie i niesprawiedliwie odszkodowania, do którego ma ona prawo.

3.

W trzeciej kolejności wycena 3 wychodzi z błędnego założenia dotyczącego sytuacji Banco Popular w chwili jego restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.