1.

Czy Umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego z dnia 21 czerwca 1999 r. (1), w wersji zmienionej decyzją nr 2/2010 Wspólnego Komitetu ds. Transportu Lotniczego Wspólnota/Szwajcaria z dnia 26 listopada 2010 r. (2), należy interpretować w ten sposób, że rozporządzenie (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (3) stosuje się, odpowiednio do art. 3 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia, również do pasażerów, którzy lądują na lotnisku w Szwajcarii, przybywając z państwa trzeciego w celu odbycia następnie lotu do państwa członkowskiego?

2.

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy ten zakres zastosowania z punktu widzenia sądów państwa członkowskiego obejmuje także orzecznictwo TSUE, zgodnie z którym pasażerowie opóźnionych lotów mogą być w odniesieniu do prawa do odszkodowania traktowani jak pasażerowie odwołanych lotów (wyrok Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r., Sturgeon i in., C-402/07 i C-432/07 (4))?

3.

Czy prawo do odszkodowania przewidziane w art. 7 rozporządzenia może przysługiwać również wówczas, gdy pasażer z powodu stosunkowo małego opóźnienia przylotu nie zdąży na lot łączony, co powoduje opóźnienie w miejscu przeznaczenia wynoszące przynajmniej trzy godziny, oba loty zostały jednak wykonane przez różnych przewoźników lotniczych, a potwierdzenie rezerwacji zostało wystawione przez organizatora wycieczek, który zestawił loty dla swoich klientów?