Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018TN0284

    Sprawa T-284/18: Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2018 r. – Arbuzov / Rada

    Dz.U. C 249 z 16.7.2018, p. 36–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    201806290751986712018/C 249/462842018TC24920180716PL01PLINFO_JUDICIAL20180503363721

    Sprawa T-284/18: Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2018 r. – Arbuzov / Rada

    Top

    C2492018PL3610120180503PL0046361372

    Skarga wniesiona w dniu 3 maja 2018 r. – Arbuzov / Rada

    (Sprawa T-284/18)

    2018/C 249/46Język postępowania: czeski

    Strony

    Strona skarżąca: Sergej Arbuzov (Kijów, Ukraina) (przedstawiciel: adwokat M. Mleziva)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2015/364 z dnia 5 marca 2018 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie w zakresie, w jakim dotyczy ona Sergeja Arbuzova;

    obciążenie Rady Unii Europejskiej, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez Sergeja Arbuzova.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi skarżący podnosi dwa zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia prawa do dobrej administracji.

    Skarżący uzasadnia swoją skargę między innymi tym, że Rada Unii Europejskiej nie działała przy przyjmowaniu decyzji (WPZiB) 2018/333 z dnia 5 marca 2018 r. z wymaganą starannością, gdyż przed przyjęciem zaskarżonej decyzji nie wzięła pod uwagę twierdzeń skarżącego ani przedstawionych przez niego dowodów, które świadczą na jego korzyść, a opierała się co do zasady na zwięzłym streszczeniu sporządzonym przez prokuraturę generalną Ukrainy i nie zażądała informacji uzupełniających o przebiegu dochodzenia na Ukrainie. @@

    2.

    Zarzut drugi dotyczy naruszenia przysługującego skarżącemu prawa własności.

    Skarżący twierdzi w tym względzie, że ograniczenia, które zostały na niego nałożone, są nieproporcjonalne i zbędne oraz naruszają gwarancje prawnomiędzynarodowej ochrony przysługującego mu prawa własności.

    Top