Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018TN0089

    Sprawa T-89/18: Skarga wniesiona w dniu 19 lutego 2018 r. – Guiral Broto / EUIPO – Gastro & Soul (Café del Sol)

    Dz.U. C 134 z 16.4.2018, p. 29–30 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    16.4.2018   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 134/29


    Skarga wniesiona w dniu 19 lutego 2018 r. – Guiral Broto / EUIPO – Gastro & Soul (Café del Sol)

    (Sprawa T-89/18)

    (2018/C 134/42)

    Język skargi: hiszpański

    Strony

    Strona skarżąca: Ramón Guiral Broto (Marbella, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat J. de Castro Hermida)

    Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

    Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Gastro & Soul GmbH (Hildesheim, Niemcy)

    Dane dotyczące postępowania przed EUIPO

    Właściciel spornego znaku towarowego: Gastro & Soul GmbH

    Sporny znak towarowy: Słowny unijny znak towarowy Café del Sol – unijny znak towarowy nr 6 105 985

    Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie sprzeciwu

    Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 4 grudnia 2017 r. w sprawie R 1095/2017-4

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i stwierdzenie, że sprzeciw oparty na cieszącym się pierwszeństwem hiszpańskim znaku towarowym nr 2348110, należącym do wnoszącego sprzeciw Ramóna Guirala Brota i zarejestrowanym dla klasy 42 klasyfikacji nicejskiej, jest zasadny;

    potwierdzenie decyzji Wydziału Sprzeciwów poprzez odmowę rejestracji zgłoszonego unijnego znaku towarowego nr 6 105 985 CAFÉ DEL SOL, dokonanego przez niemiecką spółkę handlową GASTRO & SOUL GmbH dla „usług zaopatrzenia w żywność i napoje; tymczasowego zakwaterowania”, należących do klasy 43 klasyfikacji nicejskiej z powodu prawdopodobieństwa wprowadzenia konsumentów w błąd wynikającego ze współistnienia spornych znaków towarowych, zważywszy na wyraźne podobieństwo oznaczeń i identyczność wykorzystania tych znaków; albo, gdyby Sąd nie był właściwy do uczynienia tego, przekazanie sprawy do izby odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego z nakazem uznania sprzeciwu za zasadny;

    posiłkowo, stwierdzenie nieważności decyzji zaskarżonej ze względu na niespójność, naruszenie prawa do obrony i naruszenie pewności prawnej strony skarżącej, ponieważ możliwość przedstawienia kompletnego tłumaczenia cieszącego się pierwszeństwem znaku towarowego, na którym oparto sprzeciw, została wyraźnie odrzucona w ramach postępowania odwoławczego R 1095/2017-4, co jest niezgodne z jednym z podstawowych celów przekazania sprawy do ponownego rozpoznania przez izbę odwoławczą EUIPO w następstwie wyroku Sądu z dnia 13 grudnia 2016 r. w sprawie T-548/15 i kolejne przekazanie sprawy izbie odwoławczej EUIPO do ponownego rozpoznania celem usunięcia tego uchybienia, a w rezultacie rozstrzygnięcia sporu.

    Podniesione zarzuty

    Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1001.


    Top