Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CN0147

    Sprawa C-147/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Almería (Hiszpania) w dniu 23 lutego 2018 r. – Banco Mare Nostrum S.A. / Ignacio Jesús Berenguel Nieto y Carmen Sonia Salinas López

    Dz.U. C 166 z 14.5.2018, p. 21–22 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    14.5.2018   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 166/21


    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Almería (Hiszpania) w dniu 23 lutego 2018 r. – Banco Mare Nostrum S.A. / Ignacio Jesús Berenguel Nieto y Carmen Sonia Salinas López

    (Sprawa C-147/18)

    (2018/C 166/28)

    Język postępowania: hiszpański

    Sąd odsyłający

    Audiencia Provincial de Almería

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: Banco Mare Nostrum, S.A.

    Strona przeciwna: Ignacio Jesús Berenguel Nieto y Carmen Sonia Salinas López

    Pytania prejudycjalne

    1)

    Czy stwierdzenie braku mocy wiążącej nieuczciwego warunku, w rozumieniu dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (1), uzyskane w wyroku, stoi na przeszkodzie zastosowaniu wszystkich skutków uznanych w wyroku [Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 21 grudnia 2016 r., Gutiérrez Naranjo i in., C-154/15, C-307/15 i C-308/15]?

    2)

    Czy na zastosowanie skutku związanego ze zwrotem pobranych kwot, wynikającego z warunku uznanego za nieuczciwy w rozumieniu dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, ma wpływ zasada dyspozycyjności, zasada, zgodnie z którą ciężar udowodnienia spoczywa na stronach, zasada powagi rzeczy osądzonej i zakaz reformationis in peius, lub czy jest ono ograniczone albo uniemożliwione przez powyższe zasady?

    3)

    Czy uprawnienia sądu drugiej instancji są ograniczone przez fakt, że w wyroku sądu pierwszej instancji uznano ograniczony skutek stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku, jednak apelacja od tego wyroku nie została wniesiona przez konsumenta, lecz przez przedsiębiorcę określającego ogólne warunki umowy w celu zakwestionowania nieuczciwego charakteru warunku lub jakiegokolwiek skutku w przypadku stwierdzenia, że warunek jest nieuczciwy?

    4)

    Czy uprawnienia sądu drugiej instancji obejmują możliwość zastosowania wszystkich skutków przewidzianych w dyrektywie Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. oraz w orzecznictwie, które stanowi jej rozwinięcie, nawet w przypadku, gdy w pierwszym podniesionym żądaniu konsument nie wnosił o stwierdzenie wszystkich skutków wynikających ze stwierdzenia nieuczciwego charakteru spornej klauzuli?


    (1)  Dz.U. L 95 z 21.4.1993.


    Top