This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62018CA0658
Case C-658/18: Judgment of the Court (Second Chamber) of 16 July 2020 (request for a preliminary ruling from the Giudice di pace di Bologna — Italy) — UX v Governo della Repubblica italiana (Reference for a preliminary ruling — Admissibility — Article 267 TFEU — Definition of ‘court or tribunal of a Member State’ — Criteria — Social policy — Directive 2003/88/EC — Scope — Article 7 — Paid annual leave — Directive 1999/70/EC — Framework agreement on fixed-term work concluded by ETUC, UNICE and CEEP — Clauses 2 and 3 — Concept of ‘fixed-term worker’ — Magistrates and ordinary judges — Difference in treatment — Clause 4 — Principle of non-discrimination — Concept of ‘objective grounds’)
Sprawa C-658/18: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 lipca 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Giudice di pace di Bologna – Włochy) – UX / Governo della Repubblica italiana [Odesłanie prejudycjalne – Dopuszczalność – art. 267 TFUE – Pojęcie „sądu krajowego” – Kryteria – Polityka społeczna – Dyrektywa 2003/88/WE – Zakres stosowania – Artykuł 7 – Coroczny płatny urlop wypoczynkowy – Dyrektywa 1999/70/WE – Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC – Klauzule 2 i 3 – Pojęcie „pracownika zatrudnionego na czas określony” – Sędziowie pokoju i sędziowie sądu powszechnego – Odmienne traktowanie – Klauzula 4 – Zasada niedyskryminacji – Pojęcie „powodów o charakterze obiektywnym”]
Sprawa C-658/18: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 lipca 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Giudice di pace di Bologna – Włochy) – UX / Governo della Repubblica italiana [Odesłanie prejudycjalne – Dopuszczalność – art. 267 TFUE – Pojęcie „sądu krajowego” – Kryteria – Polityka społeczna – Dyrektywa 2003/88/WE – Zakres stosowania – Artykuł 7 – Coroczny płatny urlop wypoczynkowy – Dyrektywa 1999/70/WE – Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC – Klauzule 2 i 3 – Pojęcie „pracownika zatrudnionego na czas określony” – Sędziowie pokoju i sędziowie sądu powszechnego – Odmienne traktowanie – Klauzula 4 – Zasada niedyskryminacji – Pojęcie „powodów o charakterze obiektywnym”]
Dz.U. C 297 z 7.9.2020, p. 8–8
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
7.9.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 297/8 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 lipca 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Giudice di pace di Bologna – Włochy) – UX / Governo della Repubblica italiana
(Sprawa C-658/18) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Dopuszczalność - art. 267 TFUE - Pojęcie „sądu krajowego” - Kryteria - Polityka społeczna - Dyrektywa 2003/88/WE - Zakres stosowania - Artykuł 7 - Coroczny płatny urlop wypoczynkowy - Dyrektywa 1999/70/WE - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC - Klauzule 2 i 3 - Pojęcie „pracownika zatrudnionego na czas określony” - Sędziowie pokoju i sędziowie sądu powszechnego - Odmienne traktowanie - Klauzula 4 - Zasada niedyskryminacji - Pojęcie „powodów o charakterze obiektywnym”)
(2020/C 297/10)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Giudice di pace di Bologna
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: UX
Strona pozwana: Governo della Repubblica italiana
Sentencja
|
1) |
Artykuł 267 TFUE należy interpretować w ten sposób, że giudice di pace (sędzia pokoju, Włochy) jest objęty zakresem pojęcia „sądu jednego z państw członkowskich” w rozumieniu tego artykułu. |
|
2) |
Artykuł 7 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/88/WE z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy i art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że sędzia pokoju, który w ramach swoich funkcji świadczy rzeczywistą i efektywną pracę, która nie ma charakteru ani wyłącznie marginalnego, ani pomocniczego, i za którą otrzymuje on rekompensatę mającą charakter wynagrodzenia, może być objęty zakresem pojęcia „pracownika” w rozumieniu tych przepisów, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. |
|
3) |
Klauzulę 2 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego w dniu 18 marca 1999 r., załączonego do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), należy interpretować w ten sposób, że pojęcie „pracownika zatrudnionego na czas określony” zawarte w tym przepisie może obejmować sędziego pokoju mianowanego na czas określony, który w ramach swoich funkcji świadczy rzeczywistą i efektywną pracę, która nie ma charakteru ani wyłącznie marginalnego ani pomocniczego, i za którą otrzymuje on rekompensatę mającą charakter wynagrodzenia, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. |
|
4) |
Klauzulę 4 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego w dniu 18 marca 1999 r., załączonego do dyrektywy Rady 1999/70, należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które nie przewiduje prawa sędziego pokoju do korzystania z corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 30 dni, takiego jak przewidziany dla sędziów sądów powszechnych, w przypadku gdy ów sędzia pokoju jest objęty zakresem pojęcia „pracownika zatrudnionego na czas określony” w rozumieniu klauzuli 2 pkt 1 tego porozumienia ramowego oraz znajduje się on w sytuacji porównywalnej do sytuacji sędziego sądu powszechnego, chyba że taka różnica w traktowaniu jest uzasadniona różnicami w wymaganych kwalifikacjach i charakterem zadań, za wykonywanie których sędziowie ci przyjmują odpowiedzialność, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. |