6.11.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 374/35

—

stwierdzenie nieważności po pierwsze decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji wydanej na jej sesji wykonawczej w dniu 7 czerwca 2017 r. dotyczącej przyjęcia programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu Banco Popular Español, S.A. i po drugie decyzji Komisji (EU) 2017/1246 (1) a ponadto stwierdzenie bezprawności art. 18 i 22 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 (2);

—

obciążenie pozwanych kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący bezprawności art. 18 rozporządzenia SRM albowiem przewidziane w tym przepisie postępowanie nie zapewnia zainteresowanym możliwości bycia wysłuchanymi i nie pozwala na kontrolę sadową z naruszeniem a) art. 41, 47 i 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”) i b) zasady proporcjonalności.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że niezależnie od kwestii czy art. 18 rozporządzenia SRM jest bezprawny, zaskarżona decyzja SRB i zaskarżona decyzja Komisji naruszyły art. 41, 47 i 48 karty.

3.

Zarzut trzeci dotyczący tego, iż SRB i Komisja naruszyły w nieuzasadniony i nieproporcjonalny sposób prawo własności skarżącej.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia przez SRB i Komisję art. 20 rozporządzenia SRM poprzez nieprzeprowadzenie odpowiedniej i niezależnej wyceny przed wydaniem zaskarżonej decyzji SRM i zaskarżonej decyzji Komisji.

5.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia przez SRB i Komisję art. 18 ust. 1 rozporządzenia SRM poprzez stwierdzenie, że spełnione były warunki określone w art. 18 ust. 1 lit. a) i b).

6.

Zarzut szósty dotyczący naruszenia przez SRB i Komisję art. 21 ust. 1 rozporządzenia SRM poprzez stwierdzenie, że spełnione były warunki wykonania uprawnienia do umorzenia lub konwersji odpowiednich instrumentów kapitałowych.

7.

Zarzut siódmy dotyczący naruszenia przez SRB i Komisję istotnego wymogu proceduralnego poprzez nieprzedstawienie odpowiedniego uzasadnienia zaskarżonej decyzji SRB i zaskarżonej decyzji Komisji.

8.

Zarzut ósmy dotyczący tego, iż wybierając instrument zbycia działalności SRB i Komisja uchybiły a) zasadzie proporcjonalności i b) zasadzie ochrony uzasadnionych oczekiwań skarżących poprzez odejście bez uzasadnienia od programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

9.

Zarzut dziewiąty dotyczący naruszenia przez art. 18 i 22 rozporządzenia SRM zasad dotyczących przekazywania uprawnień.