—

Skarżący podnosi, że jego przeniesienie na niższy stopień ze stanowiska dyrektora wydziału na stanowisko administratora pozbawionego perspektyw rozwoju kariery nie stanowi uzasadnionego przeniesienia z urzędu, a dyscyplinarne przeniesienie na niższy stopień, które w braku innej podstawy prawnej wymaga przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego. Pozwany naruszył także przepisy art. 86 regulaminu pracy i załącznika IX do wspomnianego regulaminu.

—

Skarżący podnosi, że warunki zwykłego przeniesienia z urzędu nie zostały spełnione. W istocie jego przeniesienia z urzędu/przeniesienia na niższy stopień nie dokonano w interesie służby, poszczególne (zmieniające się) względy podawane na uzasadnienie tej decyzji wskazują na nadużycie władzy, a wymagana przy zwykłym przeniesieniu z urzędu zasada równoważności także nie została dochowana.

—

Skarżący uważa, że jego przeniesienie z urzędu/przeniesienie na niższy stopień w celu zwiększenia udziału kobiet w wyższych kadrach kierowniczych stanowi bezpośrednią dyskryminację ze względu na płeć.

—

Skarżący podnosi, że jego przeniesienie dyscyplinarne stanowi dysproporcjonalny środek w ramach wewnętrznej reorganizacji EUIPO.

—

W ramach zarzutu piątego skarżący podnosi, że jego „brutalne” przeniesienie na niższy stopień stanowi naruszenie jego integralności fizycznej i psychicznej i nie jest zgodne z minimalnymi standardami, jakich wymaga dobra administracja.