This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62017TN0106
Case T-106/17: Action brought on 17 February 2017 — JPMorgan Chase and Others v Commission
Sprawa T-106/17: Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2017 r. – JPMorgan Chase i in./Komisja
Sprawa T-106/17: Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2017 r. – JPMorgan Chase i in./Komisja
Dz.U. C 112 z 10.4.2017, p. 47–48
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
10.4.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 112/47 |
Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2017 r. – JPMorgan Chase i in./Komisja
(Sprawa T-106/17)
(2017/C 112/66)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: JPMorgan Chase & Co. (Nowy Jork, Nowy Jork, Stany Zjednoczone), JPMorgan Chase Bank, National Association (Columbus, Ohio, Stany Zjednoczone), J.P. Morgan Services LLP (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: D. Rose, QC, J. Boyd, M. Lester, D. Piccinin i D. Heaton, Barristers, oraz B. Tormey, N. French, N. Frey i D. Das, Solicitors)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2016) 8530 final, w sprawie AT.39914 – instrumenty pochodne na stopę procentową euro – (zwanej dalej „decyzją”) z dnia 7 grudnia 2016 r. w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżących; |
— |
tytułem żądania ewentualnego, obniżenie kary nałożonej na skarżących; |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez skarżących. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżący podnoszą sześć zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja nie wykazała, iż skarżący poprzez swoje zachowanie dążyli do manipulacji terminami EURIBOR lub EONIA (referencyjne stopy procentowe); materiał dowodowy wskazuje, że skarżący nie dążyli do celów antykonkurencyjnych w rozumieniu art. 101 ust. 1 TFUE (zwanego dalej „art. 101”) oraz art. 53 ust. 1 porozumienia EOG. |
2. |
Zarzut drugi dotyczący tego, że ponadto bądź alternatywnie, Komisja dopuściła się błędu co do prawa stwierdzając, iż celem zarzucanej manipulacji terminami EURIBOR lub EONIA jest zapobieżenie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji w rozumieniu art. 101. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczący tego, że zaskarżona decyzja nie stwierdza, a Komisja obecnie nie może zarzucić lub stwierdzić, jakiegokolwiek innego antykonkurencyjnego celu wobec skarżących niż manipulacja terminami EURIBOR lub EONIA. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący tego, że, alternatywnie, Komisja nie stwierdziła, iż skarżący uczestniczyli w jednolitym i ciągłym naruszeniu. W szczególności, zachowanie, które Komisja uznała za naruszające art. 101 nie służyło jednemu celowi; alternatywnie, skarżący nie byli świadomi stanowiącego naruszenie zachowania pozostałych stron i racjonalnie nie mogli go przewidzieć; alternatywnie skarżący poprzez swoje zachowanie nie zamierzali przyczyniać się do wspólnego planu o antykonkurencyjnym celu. |
5. |
Zarzut piąty dotyczący tego, że Komisja naruszyła podstawowe zasady prawa Unii, dobrej administracji i domniemania niewinności, oraz prawa skarżących do obrony, przedwcześnie rozstrzygając sprawę na ich niekorzyść poprzez zastosowanie „hybrydowego” procesu rozstrzygania sporów, oraz poprzez przedwczesne osądy wyrażone przez komisarza Almunię. |
6. |
Zarzut szósty dotyczący tego, że ponadto bądź alternatywnie, Komisja dopuściła się w wielu aspektach błędu obliczając grzywnę nałożoną na skarżących, zatem Trybunał powinien ją obniżyć. Komisja (a) powinna była zastosować w większym stopniu okoliczności łagodzące, a w mniejszym obciążające i „opłatę wstępną”, aby odzwierciedlić rolę skarżących – poboczną i odmienną od stwierdzonej przez Komisję; (b) nie zastosowała tej samej metody obliczania wartości sprzedaży dla każdej ze stron z tym skutkiem, że skarżący byli traktowani mniej korzystnie bez obiektywnego uzasadnienia; (c) powinna była bardziej obniżyć grzywnę w stosunku do wysokości wpływów gotówkowych skarżących, aby odzwierciedlić ich względną siłę ekonomiczną; oraz (d) nie powinna była włączyć wartości sprzedaży EONIA do obliczenia wartości sprzedaży. |