14.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 98/59

—

stwierdzenie, że Komisja Europejska uchybiła swoim zobowiązaniom umownym wynikającym z umów dotacji FP7 i H2020, zawieszając całość płatności należnych skarżącej na podstawie sporządzonego niezgodnie z prawem raportu z dochodzenia prowadzonego przez OLAF;

—

stwierdzenie, że Komisja Europejska uchybiła swoim zobowiązaniom umownym wynikającym z umów dotacji FP7 i H2020, rozwiązując sporne umowy dotacji na podstawie sporządzonego niezgodnie z prawem raportu z dochodzenia prowadzonego przez OLAF;

—

tytułem ewentualnym, nakazanie wyznaczenia biegłego w celu określenia kwot bezsprzecznie należnych skarżącej z tytułu spornej umowy dotacji.

—

zobowiązana do zapłaty niezgodnie z prawem wstrzymanych kwot należnych z tytułu umów dotacji FP7, to znaczy 607 404,49 EUR, powiększonych zgodnie z art. II.5.5 o odsetki za zwłokę, liczone od dnia wymagalności należnych kwot według głównej stopy refinansowej Europejskiego Banku Centralnego (EBC) powiększonej o 3,5 punktu procentowego;

—

zobowiązana do zapłaty niezgodnie z prawem wstrzymanych kwot należnych z tytułu umów dotacji H2020, to znaczy 226 688,68 EUR, powiększonych zgodnie z art. 21.11.1 o odsetki za zwłokę, liczone od dnia wymagalności należnych kwot według głównej stopy refinansowej Europejskiego Banku Centralnego (EBC) powiększonej o 3,5 punktu procentowego;

—

zobowiązana do naprawienia dodatkowej szkody poniesionej przez skarżącą, wycenioną na tym etapie jako 1 500 000 EUR, z zastrzeżeniem podwyższenia lub obniżenia w toku postępowania,

—

obciążona kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczy tego, że Komisja nie może opierać się na raporcie z dochodzenia sporządzonym na podstawie zebranych niezgodnie z prawem dowodów, aby uzasadnić swoją decyzją o zawieszeniu, w całości, płatności należnych stronie skarżącej. W związku z tym strona skarżąca twierdzi, że ponieważ Komisja oparła się na dowodach zebranych niezgodnie z prawem, zarówno zawieszenie płatności jak i rozwiązanie umów są niezgodne z prawem.

2.

Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady proporcjonalności, ponieważ zdaniem strony skarżącej różne raporty z audytów technicznych prowadzą niezmiennie do wniosku, że zasoby były przez nią wykorzystywane zgodnie z zasadami ekonomii, wydajności i należytego zarządzania finansami. Według niej oznacza to, że Komisja nie może utrzymywać, iż skutecznie stwierdziła, że strona skarżąca popełniła nieprawidłowości w związku z innymi dotacjami, które uzasadniałyby rozwiązanie lub zawieszenie ogółu płatności w ramach spornych umów dotacji. Ponadto udział w umowach dotacji stanowi według strony skarżącej jedyne źródło jej finansowania i brak nowych projektów europejskich nieuchronnie spowodowałby jej upadłość.

3.

Zarzut trzeci dotyczy oczywistego i poważnego nieuwzględnienia przez Komisję granic jej swobody uznania, co może powodować odpowiedzialność pozaumowną Unii. Strona skarżąca twierdzi, że poniosła szkodę związaną z jej dobrym imieniem i portfelem zamówień, co znacznie ograniczyło, a nawet unicestwiło możliwość uczestniczenia w przyszłości w nowych projektach europejskich. Ponadto udział w umowach dotacji stanowi według strony skarżącej jedyne źródło jej finansowania i brak nowych projektów europejskich nieuchronnie spowodowałby jej upadłość.