Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013TN0542

    Sprawa T-542/13: Skarga wniesiona w dniu 2 października 2013 r. — Niderlandy przeciwko Komisji

    Dz.U. C 344 z 23.11.2013, p. 67–68 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    23.11.2013   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 344/67


    Skarga wniesiona w dniu 2 października 2013 r. — Niderlandy przeciwko Komisji

    (Sprawa T-542/13)

    2013/C 344/123

    Język postępowania: niderlandzki

    Strony

    Strona skarżąca: Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: J. Langer i M. Bulterman, pełnomocnicy)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2013) 4474 wersja ostateczna z dnia 18 lipca 2013 r. dotyczącej niestosowania niektórych przepisów rozporządzenia Królestwa Niderlandów z dnia 8 czerwca 2012 r. określającego przepisy szczególne dotyczące liberalizacji międzynarodowego kolejowego przewozu osób;

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1)

    Zarzut pierwszy dotyczy okoliczności, że Komisja wydała zaskarżoną decyzję z naruszeniem prawa na podstawie art. 61 dyrektywy 2012/34/UE (1). Strona skarżąca podnosi, że jeżeli Komisja nie zgadza się ze sposobem, w jaki niderlandzki ustawodawca dokonał transpozycji dyrektywy, może ona wszcząć postępowanie na podstawie art. 258 TFUE.

    2)

    Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady prawa do obrony, zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz zasady lojalnej współpracy poprzez uznanie przez Komisję, że niderlandzkie przepisy prawne nie mogą być stosowane na podstawie art 61 dyrektywy 2012/34/UE po zakończeniu projektu „UE Pilot” (2). Strona skarżąca podnosi, że na etapie udzielania odpowiedzi na pytania Komisji w ramach projektu „UE Pilot” mogła ona w uzasadniony sposób wychodzić z założenia, iż udzielone przez nią informacje będą wykorzystywane przez Komisję wyłącznie w ramach (ewentualnego) postępowania w przedmiocie uchybienia.

    3)

    Zarzut trzeci dotyczy braku uzasadnienia i niewłaściwej wykładni dyrektywy 2012/34/UE poprzez przyjęcie przez Komisję, ze kryteria określenia „głównego celu usługi” w rozumieniu art. 10 ust. 3 dyrektywy nie mogą zostać sformułowane z góry oraz przez przyjęcie, że kryteria określenia „równowagi ekonomicznej” w rozumieniu art. 11 ust. 2 określa właściwy organ regulacyjny.


    (1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego (Dz.U. L 343, s. 32)

    (2)  Zob. komunikat Komisji „Skuteczna Europa — stosowanie prawa wspólnotowego” (COM(2007) 502 wersja ostateczna)


    Top