18.2.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 49/28

—

stwierdzenie na podstawie art. 264 TFUE nieważności decyzji Komisji z dnia 26 stycznia 2011 r. dotyczącą niemieckiej pomocy państwa C 7/2010 (ex CP 250/2009 oraz NN 5/2010) „KStG, Sanierungsklausel” [sygn. akt K(2011) 275];

—

obciążenie pozwanej kosztami postępowania na podstawie § 87 ust. 2 regulaminu postępowania przed Sądem.

1)

Zarzut pierwszy dotyczący przestrzegania zasady prywatnego wierzyciela

W ramach pierwszego zarzutu skarżąca podnosi, że w przypadku § 8c ust. 1 a niemieckiej Körperschaftsteuergesetz (ustawa o podatku od osób prawnych, zwana dalej „KStG”) nie chodzi o pomoc w rozumieniu art. 107 f TFUE, ponieważ przedsiębiorstwa, które odniosły korzyść spełniły świadczenie wzajemne takiej samej wartości, które wytrzymuje porównanie z zachowaniem działającego w warunkach gospodarki wolnorynkowej prywatnego wierzyciela.

2)

Zarzut drugi dotyczący braku selektywnego charakteru

Skarżąca w tym miejscu podnosi, że w przypadku § 8c ust. 1 a KStG nie chodzi o pomoc w rozumieniu art. 107 f TFUE, ponieważ przepisowi temu nie można przypisać jakiegokolwiek selektywnie przysparzającego korzyści skutku.

3)

Zarzut trzeci dotyczący ochrony zaufania

Skarżąca w ramach trzeciego zarzutu podnosi, że przedsiębiorstwa, które przed powzięciem wiedzy o postępowaniu Komisji na podstawie art. 108 ust. 2 TFUE dokonały dyspozycji majątkowych, korzystają z ochrony zaufania w odniesieniu do zaskarżonej decyzji.