This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011TJ0541
Judgment of the General Court (Sixth Chamber), 26 June 2014.#(publication by extracts) Fundação Calouste Gulbenkian v Office for Harmonisation in the Internal Market (Trade Marks and Designs) (OHIM).#Community trade mark — Opposition proceedings — Application for the Community word mark GULBENKIAN — Earlier well-known national mark, company name and national logos Fundação Calouste Gulbenkian — Relative grounds for refusal — Evidence of the existence of the earlier rights — Article 8(1)(b), (4) and (5) of Regulation (EC) No 207/2009 — Article 90(a) of the Rules of Procedure.#Case T‑541/11.
Wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 26 czerwca 2014 r. (publikacja fragmentów).
Fundação Calouste Gulbenkian przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).
Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego GULBENKIAN – Wcześniejsze powszechnie znany krajowy znak towarowy, nazwa handlowa i logo krajowe Fundação Calouste Gulbenkian – Względne podstawy odmowy rejestracji – Dowód istnienia praw wcześniejszych – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Artykuł 90 lit. a) regulaminu postępowania.
Sprawa T-541/11.
Wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 26 czerwca 2014 r. (publikacja fragmentów).
Fundação Calouste Gulbenkian przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).
Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego GULBENKIAN – Wcześniejsze powszechnie znany krajowy znak towarowy, nazwa handlowa i logo krajowe Fundação Calouste Gulbenkian – Względne podstawy odmowy rejestracji – Dowód istnienia praw wcześniejszych – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Artykuł 90 lit. a) regulaminu postępowania.
Sprawa T-541/11.
Court reports – general
ECLI identifier: ECLI:EU:T:2014:584
z dnia 26 czerwca 2014 r. ( *1 )
„Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego GULBENKIAN — Wcześniejsze powszechnie znany krajowy znak towarowy, nazwa handlowa i logo krajowe Fundação Calouste Gulbenkian — Względne podstawy odmowy rejestracji — Dowód istnienia praw wcześniejszych — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Artykuł 90 lit. a) regulaminu postępowania”
W sprawie T‑541/11
Fundação Calouste Gulbenkian, z siedzibą w Lizbonie (Portugalia), reprezentowana przez adwokatów G. Marína Raigala, P. Lópeza Rondę oraz G. Maciasa Bonillę,
strona skarżąca,
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), reprezentowanemu przez V. Melgar, działającą w charakterze pełnomocnika,
strona pozwana,
w której drugą stroną w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą OHIM, występującą przed Sądem w charakterze interwenienta, jest
Micael Gulbenkian, zamieszkały w Oeiras (Portugalia), reprezentowany przez adwokatów J. Pimentę oraz A. Sebastião,
mającej za przedmiot skargę na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 15 lipca 2011 r. (sprawa R 1436/2010‑2), dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Fundação Calouste Gulbenkian a Micaelem Gulbenkianem,
SĄD (szósta izba),
w składzie: S. Frimodt Nielsen (sprawozdawca), prezes, F. Dehousse i A.M. Collins, sędziowie,
sekretarz: J. Plingers, administrator,
po zapoznaniu się ze skargą złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 10 października 2011 r.,
po zapoznaniu się z odpowiedzią na skargę złożoną przez OHIM w sekretariacie Sądu w dniu 23 lutego 2012 r.,
po zapoznaniu się z odpowiedzią na skargę złożoną przez interwenienta w sekretariacie Sądu w dniu 16 lutego 2012 r.,
po zapoznaniu się z repliką złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 26 czerwca 2012 r.,
uwzględniając postanowienie z dnia 20 sierpnia 2012 r. zezwalające interwenientowi na przedstawienie w toku rozprawy swojego stanowiska w języku portugalskim,
po zapoznaniu się z uwagami na piśmie złożonymi przez skarżącą w sekretariacie Sądu w dniach 25 kwietnia, 27 czerwca i 26 sierpnia 2013 r.,
po zapoznaniu się z uwagami na piśmie złożonymi przez OHIM w sekretariacie Sądu w dniach 27 maja i 2 października 2013 r.,
uwzględniając pytania skierowane do skarżącej na piśmie przez Sąd,
po zapoznaniu się z uwagami złożonymi przez skarżącą w sekretariacie Sądu w dniu 10 stycznia 2014 r.,
po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 13 lutego 2014 r., na którą interwenient, należycie wezwany, nie stawił się,
wydaje następujący
Wyrok ( 1 )
[...]
Żądania stron
20 |
Uwzględniając odpowiedzi na pytania na piśmie postawione skarżącej przez Sąd i wyjaśnienia, których udzieliła na rozprawie, a które Sąd odnotował, skarżąca wnosi do Sądu o:
|
21 |
OHIM i interwenient wnoszą do Sądu o:
[...] |
W przedmiocie kosztów
48 |
Zgodnie z art. 87 § 2 regulaminu postępowania przed Sądem kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Ponieważ skarżąca przegrała sprawę, należy – zgodnie z żądaniem OHIM i interwenienta – obciążyć ją kosztami postępowania. |
49 |
Zgodnie z art. 90 lit. a) regulaminu postępowania, jeżeli Sąd poniósł koszty, których można było uniknąć, może zarządzić zwrot tych kosztów od strony, która je spowodowała. |
50 |
Na podstawie tego przepisu należy obciążyć interwenienta zwrotem kosztów tłumaczenia ustnego spowodowanych złożonym przez niego wnioskiem o zezwolenie mu na przedstawienie stanowiska w języku portugalskim w toku rozprawy, na którą się nie stawił. Koszty te, faktycznie poniesione przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, obejmują wynagrodzenie, diety dzienne oraz koszty przejazdu i zakwaterowania tłumacza zewnętrznego, z którego usług skorzystał Sąd, wynoszące łącznie 1807,48 EUR. |
Z powyższych względów SĄD (szósta izba) orzeka, co następuje: |
|
|
|
Frimodt Nielsen Dehousse Collins Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 26 czerwca 2014 r. Podpisy |
( *1 ) Język postępowania: angielski.
( 1 ) Przedstawiono jedynie te punkty niniejszego wyroku, których publikację Sąd uważa za zasadną.