Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawie T-199/08 Ziegler przeciwko Komisji, wniesione w dniu 25 sierpnia 2011 r. przez Ziegler S.A.

(Sprawa C-439/11 P)

2011/C 347/13

Język postępowania: francuski

Strony

Wnosząca odwołanie: Ziegler S.A. (przedstawiciele: adwokaci J.F. Bellis, M. Favart, A. Bailleux)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu wnosząca odwołanie podnosi cztery zarzuty.

W ramach zarzutu pierwszego wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd wielokrotnie naruszył prawo w zakresie w jakim orzekł w zaskarżonym wyroku, że Komisja mogła uznać zgodnie z prawem, stosując wytyczne dotyczące pojęcia wpływu na handel pomiędzy państwami członkowskimi, że naruszenie zarzucane skarżącej mogło wpływać w sposób odczuwalny na handel pomiędzy państwami członkowskimi w rozumieniu art. 101 § 1 TFUE.

W ramach zarzutu drugiego wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył przepisy prawa Unii, a w szczególności postanowienia art. 296 TFUE, podstawowe prawo do rzetelnego procesu sądowego oraz ogólne zasady prawa — równości i niedyskryminacji, w zakresie w jakim orzekł, że Komisja nie uchybiła ciążącemu na niej obowiązkowi uzasadnienia decyzji, opierając się wyłącznie na „bardzo poważnym” charakterze naruszenia dla ustalenia odsetka sprzedaży pozostającego w związku z naruszeniem, w celu obliczenia podstawowej kwoty grzywny nałożonej na skarżącą na podstawie wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 1/2003 (1).

W ramach zarzutu trzeciego, spółka Ziegler podnosi, że zaskarżony wyrok jest obarczony brakiem uzasadnienia, ponieważ nie ustosunkowuje się do zarzutu dotyczącego braku obiektywności i bezstronności po stornie Komisji oraz narusza podstawowe prawo do rzetelnego procesu sądowego i dobrej administracji, oddalając ten zarzut.

W ramach zarzutu czwartego, wnosząca odwołanie twierdzi wreszcie, że zaskarżony wyrok jest naruszeniem przepisów prawa Unii, a w szczególności ogólnej zasady równości i niedyskryminacji, ponieważ Sąd uznając, iż Komisja nie dokonała prawidłowej analizy sytuacji finansowej wnoszącej odwołanie, nie podał w wątpliwość okoliczności, że Komisja nie rozważyła nawet możliwości umożliwienia wnoszącej odwołanie skorzystania z obniżenia grzywny na podstawie pkt 37 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien, podczas gdy jednocześnie przyznała innemu przedsiębiorstwu ukaranemu za popełnienie tego samego naruszenia, obniżenie grzywny na podstawie wyżej wymienionej klauzuli.

(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. 2003 L 1, s. 1).