10.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 269/28

1)

Czy art. 31 Karty praw podstawowych i art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (1) stoją na przeszkodzie uregulowaniu prawa krajowego takiemu jak art. § 13 ust. 2 Bundesurlaubsgesetz (ustawy federalnej w sprawie urlopów, zwanej dalej „BUrlG”), zgodnie z którym w niektórych sektorach minimalny okres corocznego urlopu w wymiarze czterech tygodni może zostać skrócony na mocy postanowień układu zbiorowego?

2)

Czy art. 31 Karty praw podstawowych i art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy stoją na przeszkodzie krajowemu uregulowaniu, takiemu jak postanowienie Bundesrahmentarifvertrag Bau (federalnego ramowego układu zbiorowego w sektorze budowlanym, zwanego dalej „BRTV-Bau”), zgodnie z którym prawo do urlopu nie powstaje w latach, w których ze względu na chorobę nie osiągnięto określonej kwoty wynagrodzenia brutto?

3)

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze i pytanie drugie: Czy w takiej sytuacji przepis taki jak § 13 ust. 2 BUrlG nie znajduje zastosowania?

4)

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze i pytanie trzecie: Czy w odniesieniu do skuteczności § 13 ust. 2 BUrlG oraz uregulowań zawartych w BRTV-Bau stosuje się zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, jeżeli uregulowania te dotyczą okresu poprzedzającego dzień 1 grudnia 2009 r., czyli dzień wejścia w życie traktatu lizbońskiego i Karty praw podstawowych? Czy stronom BRTV-Bau należy wyznaczyć termin, w którym mogą one przyjąć odmienne uregulowanie?