This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010CA0218
Case C-218/10: Judgment of the Court (First Chamber) of 26 January 2012 (reference for a preliminary ruling from the Finanzgericht Hamburg — Germany) — ADV Allround Vermittlungs AG, in liquidation v Finanzamt Hamburg-Bergedorf (VAT — Sixth Directive — Articles 9, 17 and 18 — Determination of the place where services are supplied — Concept of ‘supply of staff’ — Self-employed persons — Need to ensure that a provision of services is assessed identically in relation to the provider and in relation to the recipient)
Sprawa C-218/10: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 26 stycznia 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg — Niemcy) — ADV Allround Vermittlungs AG, w stanie likwidacji, przeciwko Finanzamt Hamburg-Bergedorf (Podatek VAT — Szósta dyrektywa — Artykuły 9, 17 i 18 — Określenie miejsca świadczenia usług — Termin „zapewnienie personelu” — Osoby prowadzące działalność na własny rachunek — Konieczność identycznej oceny świadczenia usług w przypadku usługodawcy i usługobiorcy)
Sprawa C-218/10: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 26 stycznia 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg — Niemcy) — ADV Allround Vermittlungs AG, w stanie likwidacji, przeciwko Finanzamt Hamburg-Bergedorf (Podatek VAT — Szósta dyrektywa — Artykuły 9, 17 i 18 — Określenie miejsca świadczenia usług — Termin „zapewnienie personelu” — Osoby prowadzące działalność na własny rachunek — Konieczność identycznej oceny świadczenia usług w przypadku usługodawcy i usługobiorcy)
Dz.U. C 73 z 10.3.2012, p. 2–2
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
10.3.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 73/2 |
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 26 stycznia 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg — Niemcy) — ADV Allround Vermittlungs AG, w stanie likwidacji, przeciwko Finanzamt Hamburg-Bergedorf
(Sprawa C-218/10) (1)
(Podatek VAT - Szósta dyrektywa - Artykuły 9, 17 i 18 - Określenie miejsca świadczenia usług - Termin „zapewnienie personelu” - Osoby prowadzące działalność na własny rachunek - Konieczność identycznej oceny świadczenia usług w przypadku usługodawcy i usługobiorcy)
2012/C 73/02
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Finanzgericht Hamburg
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: ADV Allround Vermittlungs AG, w stanie likwidacji
Strona pozwana: Finanzamt Hamburg-Bergedorf
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Finanzgericht Hamburg — Wykładnia art. 9 ust. 2 lit. e) tiret szóste, art. 17 ust. 1, art. 17 ust. 2 lit. a) i art. 17 ust. 3 lit. a), a także art. 18 ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. L 145, s. 1) — Określenie miejsca opodatkowania usługi polegającej na zapewnieniu usługobiorcy personelu wykonującego działalność na własny rachunek, który nie jest zatrudniony przez usługodawcę — Termin „personel” — Konieczność identycznej oceny w przedmiocie podlegania transakcji opodatkowaniu podatkiem VAT w przypadku, z jednej strony usługodawcy, i, z drugiej, strony usługobiorcy
Sentencja
|
1) |
Artykuł 9 ust. 2 lit. e) tiret szóste szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że termin „zapewnienie personelu”, o którym mowa w tym przepisie, obejmuje również zapewnienie personelu prowadzącego działalność na własny rachunek, który nie jest zatrudniony przez świadczącego usługę przedsiębiorcę. |
|
2) |
Artykuł 17 ust. 1, art. 17 ust. 2 lit. a) i art. 17 ust. 3 lit. a) oraz art. 18 ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy 77/388 należy interpretować w ten sposób, że nie wymagają one od państw członkowskich ukształtowania ich krajowych przepisów proceduralnych w sposób zapewniający, żeby opodatkowanie świadczenia usługi oraz podatek od wartości dodanej podlegający zapłacie od tej usługi były oceniane w spójny sposób w przypadku usługodawcy i w przypadku usługobiorcy, nawet jeżeli podlegają oni właściwości różnych organów podatkowych. Przepisy te jednak zobowiązują państwa członkowskie do przyjęcia środków koniecznych w celu zapewnienia prawidłowego pobierania podatku od wartości dodanej i przestrzegania zasady neutralności podatkowej. |