Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009TN0521

    Sprawa T-521/09: Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2009 r. — Areva T&D przeciwko Komisji

    Dz.U. C 51 z 27.2.2010, p. 42–43 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    27.2.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 51/42


    Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2009 r. — Areva T&D przeciwko Komisji

    (Sprawa T-521/09)

    2010/C 51/78

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: Areva T&D SAS (Paryż, Francja) (przedstawiciele: A. Schild i C. Simphal, adwokaci)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w części w jakiej dotyczy ona Areva T&D SA; oraz

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Przedmiotem niniejszej skargi wniesionej przez Areva T&D SAS jest stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2009) 7601 wersja ostateczna z dnia 7 października 2009 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE (obecnie art. 101 TFUE) i art. 53 EOG — Sprawa COMP/39.129 — Transformatory mocy.

    Skarżąca podnosi cztery zarzuty na poparcie swej skargi o stwierdzenie nieważności.

    Pierwszy zarzut dotyczy naruszenia obowiązku uzasadnienia przewidzianego w art. 296 TFUE. Skarżąca twierdzi, że Komisja nie uzasadniła przekazania uprawnień do nakładania kar wynikających z uznania solidarnej odpowiedzialności Areva T&D SA jak również z wprowadzenia dodatkowego warunku do warunków wymienionych w komunikacie z dnia 19 lutego 2002 r. w celu umożliwienia skorzystania ze zwolnienia z grzywien.

    W drugim zarzucie skarżąca zarzuca Komisji naruszenie art. 101 ust. 1 TFUE, a w szczególności zasad prawnych odnoszących się do przypisania odpowiedzialności z tytułu naruszenia prawa konkurencji. Zdaniem skarżącej Komisja nie mogła przypisać Areva T&D SA odpowiedzialności z tytułu praktyk antykonkurencyjnych, które miały miejsce jeszcze zanim Alstom T&D SA został zbyty przez Alstom. W okresie wystąpienia tych okoliczności Alstom T&D SA nie był zatem spółką odrębną, lecz spółką zależną od swej spółki dominującej tj. od Alstom. W konsekwencji Komisja powinna była stwierdzić, stosując zasady odnoszące się do przypisania odpowiedzialności z tytułu naruszenia w przypadku zbycia przedsiębiorstwa, że tylko spółce będącej spółką dominującą w okresie wystąpienia tych okoliczności, w danej sprawie Alstom, można przypisać odpowiedzialność za praktyki antykonkurencyjne, które miały miejsce przed zbyciem. Skarżąca twierdzi ponadto, że przypisując odpowiedzialność Areva T&D SA Komisja naruszyła ogólne zasady pewności prawa oraz indywidualizacji kar.

    W trzecim zarzucie skarżąca uważa, że Komisja naruszyła art. 101 ust. 1 TFUE, a w szczególności zasady prawne mające zastosowanie do odpowiedzialności solidarnej. Skarżąca podnosi, że Komisja nie mogła obciążyć solidarnie Areva T&D SA i Alstom S.A. zapłatą grzywny, ponieważ nie stanowiły one w dniu wydania decyzji jednostki gospodarczej. Wreszcie skarżąca twierdzi, że obciążając solidarnie Alstom i Areva T&D SA decyzja Komisji narusza dwie ogólne zasady prawa unijnego, a mianowicie zasadę równego traktowania i zasadę pewności prawnej.

    W czwartym zarzucie skarżąca zarzuca Komisji naruszenie art. 101 ust. 1 TFUE, a w szczególności zasad ustanowionych w komunikacie Komisji z dnia 19 lutego 2002 r. w sprawie nienakładania grzywien lub obniżenia ich kwoty. Skarżąca podnosi również, że odmawiając przyznania zwolnienia Areva T&D SA, Komisja naruszyła ogólne zasady uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa.


    Top