14.8.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 221/46

—

uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 7 października 2009 r. w sprawie F-29/08 Y przeciwko Komisji oddalającego skargę wnoszącego odwołanie;

—

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 24 maja 2007 r. o rozwiązaniu stosunku pracy z wnoszącym odwołanie;

—

zasądzenie od Komisji na jego rzecz wynagrodzenia, jakie pobierałby, gdyby nie rozwiązano z nim przedwcześnie umowy o pracę, wraz ze wszystkimi dodatkami, o jakie mógł się ubiegać;

—

zasądzenie od Komisji na jego rzecz zadośćuczynienia w wysokości 500 000 EUR tytułem doznanej krzywdy;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

—

stwierdzając, że Komisja nie miała obowiązku konsultowania się z komitetem ds. ocen, podczas gdy decyzja Komisji z dnia 7 kwietnia 2004 r. uchwalająca ogólne przepisy wykonawcze w zakresie procedur regulujących zatrudnienie i pracę pracowników kontraktowych nakładała taki obowiązek;

—

stwierdzając, że rozwiązanie stosunku pracy z wnoszącym odwołanie było skuteczne, podczas gdy nie mógł on podnieść swoich uwag w przedmiocie opinii komitetu ds. ocen, która nie została mu przekazana;

—

orzekając, że nieprzekazanie wnoszącemu odwołanie opinii komitetu ds. ocen nie naruszało prawa do obrony;

—

stwierdzając, że decyzja o rozwiązaniu stosunku pracy nie opierała się na opinii komitetu ds. ocen, chociaż opinia ta została wyraźnie wymieniona w motywach decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy;

—

uznając, że instytucja oparła się wyłącznie na zarzutach i faktach wymienionych w sprawozdaniu z okresu próbnego wnoszącego odwołanie, podczas gdy z brzmienia tej decyzji wynika, że oparta została na aspektach związanych z twierdzeniami o biernej korupcji;

—

uznając, że decyzja o rozwiązaniu stosunku pracy była prawidłowo uzasadniona, podczas gdy opierała się na zarzutach i faktach mających miejsce przed rozpoczęciem służby przez wnoszącego odwołanie w charakterze pracownika kontraktowego i

—

stwierdzając, że decyzja o rozwiązaniu stosunku pracy nie stanowiła kary dyscyplinarnej, podczas gdy uchybienia zarzucane wnoszącemu odwołanie spowodowały wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, które dotyczy tych samych faktów i zachowań, co przywołane dla uzasadnienia decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy.