Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CB0298

    Sprawa C-298/09: Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 16 czerwca 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Bíróság Gazdasági Kollégiuma — Republika Węgierska) — RANI Slovakia s.r.o. przeciwko Hankook Tire Magyarország Kft. (Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania — Przystąpienie do Unii Europejskiej — Swoboda świadczenia usług — Dyrektywa 96/71/WE — Oddelegowanie pracowników w ramach świadczenia usług — Przedsiębiorstwo pracy tymczasowej — Wymóg posiadania siedziby na terytorium państwa członkowskiego, w którym usługa jest świadczona)

    Dz.U. C 288 z 23.10.2010, p. 14–15 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    23.10.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 288/14


    Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 16 czerwca 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Bíróság Gazdasági Kollégiuma — Republika Węgierska) — RANI Slovakia s.r.o. przeciwko Hankook Tire Magyarország Kft.

    (Sprawa C-298/09) (1)

    (Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania - Przystąpienie do Unii Europejskiej - Swoboda świadczenia usług - Dyrektywa 96/71/WE - Oddelegowanie pracowników w ramach świadczenia usług - Przedsiębiorstwo pracy tymczasowej - Wymóg posiadania siedziby na terytorium państwa członkowskiego, w którym usługa jest świadczona)

    (2010/C 288/22)

    Język postępowania: węgierski

    Sąd krajowy

    Fővárosi Bíróság Gazdasági Kollégiuma

    Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

    Strona skarżąca: RANI Slovakia s.r.o.

    Strona pozwana: Hankook Tire Magyarország Kft.

    Przedmiot

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Fővárosi Bíróság — Wykładnia art. 3 lit. c) WE, art. 49, 52 i 54 WE, oraz dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. L 18, s. 1) — Uregulowanie krajowe ograniczające prowadzenie działalności jako przedsiębiorstwo pracy tymczasowej jedynie do przedsiębiorstw posiadających siedzibę na terytorium krajowym

    Sentencja

    1)

    Wykładni art. 49–54 WE nie można dokonywać w ten sposób, że uregulowanie państwa członkowskiego dotyczące prowadzenia działalności jako przedsiębiorstwo pracy tymczasowej obowiązujące w dniu przystąpienia tego państwa do Unii Europejskiej pozostaje ważne do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej programu lub dyrektyw wykonujących te postanowienia w celu ustalenia warunków liberalizacji dla tego rodzaju usług.

    2)

    Ani motyw 19 dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, ani jej art. 1 ust. 4 nie mogą być interpretowane w ten sposób, że państwo członkowskie może zastrzec prowadzenie działalności jako przedsiębiorstwo pracy tymczasowej jedynie dla przedsiębiorstw posiadających siedzibę na terytorium krajowym lub traktować je — w zakresie wydawania zezwolenia na wykonywanie działalności — w sposób bardziej korzystny niż przedsiębiorstwa posiadające siedzibę w innym państwie członkowskim.

    3)

    Wykładni art. 49–54 WE należy dokonywać w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie istnieniu uregulowania państwa członkowskiego takiego jak w sprawie przed sądem krajowym, które zastrzega prowadzenie działalności jako przedsiębiorstwo pracy tymczasowej dla przedsiębiorstw posiadających siedzibę na terytorium krajowym.


    (1)  Dz.U. C 267 z 7.11.2009.


    Top