This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62008CA0538
Joined Cases C-538/08 and C-33/09: Judgment of the Court (Third Chamber) of 15 April 2010 (reference for a preliminary ruling from the Hoge Raad der Nederlanden, Gerechtshof Amsterdam — Netherlands) — X Holding B.V. v Staatssecretaris van Financiën (Case C-538/08), Oracle Nederland BV v Inspecteur van de Belastingdienst Utrecht-Gooi (Case C-33/09) (Sixth VAT Directive — Right to deduct input tax — National legislation excluding certain categories of goods and services from the right to deduct — Option for Member States to retain rules excluding the right to deduct which were in existence when the Sixth VAT Directive entered into force — Amendment after that directive had entered into force)
Sprawy połączone C-538/08 i C-33/09: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 15 kwietnia 2010 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Hoge Raad der Nederlanden i Gerechtshof te Amsterdam — Niderlandy) — X Holding B.V. przeciwko Staatssecretaris van Financiën (C-538/08), Oracle Nederland BV przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst Utrecht-Gooi (C-33/09) (Szósta dyrektywa VAT — Prawo do odliczenia podatku naliczonego — Przepisy krajowe wyłączające prawo do odliczenia dla niektórych kategorii towarów i usług — Uprawnienie państw członkowskich do utrzymania w mocy zasad wyłączenia prawa do odliczenia istniejących w chwili wejścia w życie szóstej dyrektywy VAT — Zmiana po wejściu w życie tej dyrektywy)
Sprawy połączone C-538/08 i C-33/09: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 15 kwietnia 2010 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Hoge Raad der Nederlanden i Gerechtshof te Amsterdam — Niderlandy) — X Holding B.V. przeciwko Staatssecretaris van Financiën (C-538/08), Oracle Nederland BV przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst Utrecht-Gooi (C-33/09) (Szósta dyrektywa VAT — Prawo do odliczenia podatku naliczonego — Przepisy krajowe wyłączające prawo do odliczenia dla niektórych kategorii towarów i usług — Uprawnienie państw członkowskich do utrzymania w mocy zasad wyłączenia prawa do odliczenia istniejących w chwili wejścia w życie szóstej dyrektywy VAT — Zmiana po wejściu w życie tej dyrektywy)
Dz.U. C 148 z 5.6.2010, p. 7–8
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
5.6.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 148/7 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 15 kwietnia 2010 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Hoge Raad der Nederlanden i Gerechtshof te Amsterdam — Niderlandy) — X Holding B.V. przeciwko Staatssecretaris van Financiën (C-538/08), Oracle Nederland BV przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst Utrecht-Gooi (C-33/09)
(Sprawy połączone C-538/08 i C-33/09) (1)
(Szósta dyrektywa VAT - Prawo do odliczenia podatku naliczonego - Przepisy krajowe wyłączające prawo do odliczenia dla niektórych kategorii towarów i usług - Uprawnienie państw członkowskich do utrzymania w mocy zasad wyłączenia prawa do odliczenia istniejących w chwili wejścia w życie szóstej dyrektywy VAT - Zmiana po wejściu w życie tej dyrektywy)
2010/C 148/11
Język postępowania: niderlandzki
Sądy krajowe
Hoge Raad der Nederlanden, Gerechtshof te Amsterdam
Strony w postępowaniu przed sądami krajowymi
Strony skarżące: X Holding B.V. (C-538/08), Oracle Nederland BV (C-33/09)
Strony pozwane: Staatssecretaris van Financiën (C-538/08), Inspecteur van de Belastingdienst Utrecht-Gooi (C-33/09)
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Hoge Raad der Nederlanden Den Haag — Wykładnia art. 11 ust. 4 drugiej dyrektywy Rady 67/228/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 r. dotyczącej harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w dziedzinie podatków obrotowych — struktury i sposoby stosowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 71, s. 1303) oraz art. 6 ust. 2 i art. 17 ust. 2 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, s. 1) — Wyłączenie prawa do odliczenia — Uprawnienie państw członkowskich do utrzymania wyłączeń istniejących w chwili wejścia w życie szóstej dyrektywy — Przepisy poprzedzające szóstą dyrektywę, przewidujące wyłączenie prawa do odliczenia dla kategorii towarów i usług przewidzianych do użytku w transporcie prywatnym — Określenie tych kategorii
Sentencja
|
1) |
Artykuł 11 ust. 4 drugiej dyrektywy Rady 67/228/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych — struktura i sposób stosowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz art. 17 ust 6 szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one przepisom podatkowym państwa członkowskiego, które wyłączają odliczenie podatku od wartości dodanej w odniesieniu do kategorii wydatków, które są określone jako dostarczanie „środka transportu w celach prywatnych”, „posiłków”, „napojów”, zapewnianie „mieszkania” oraz „zapewnianie rozrywki” pracownikom podatnika, a także dostarczanie „upominków handlowych” lub „innych podarunków”. |
|
2) |
Artykuł 17 ust. 6 szóstej dyrektywy 77/388 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on przepisowi krajowemu wydanemu przed wejściem w życie tej dyrektywy, który przewiduje, że podatnik może odliczyć podatek od wartości dodanej zapłacony przy nabywaniu określonych towarów i usług, które są wykorzystywane częściowo dla celów prywatnych, a częściowo dla celów związanych z działalnością gospodarczą, nie w całości, a jedynie proporcjonalnie do wykorzystania dla celów związanych z działalnością gospodarczą. |
|
3) |
Artykuł 17 ust. 6 szóstej dyrektywy 77/388 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on temu, aby po wejściu w życie tej dyrektywy państwo członkowskie dokonywało zmiany wyłączenia prawa do odliczenia, jeżeli zmiana ta ma zasadniczo na celu ograniczenie zakresu wyłączenia, gdy jednak nie można wykluczyć, że w konkretnym przypadku w danym roku podatkowym, ze względu na blankietowy charakter zmienionej regulacji, zakres obowiązywania wyłączenia ulegnie rozszerzeniu. |