Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62003TO0096

Postanowienie Sądu pierwszej instancji (czwarta izba) z dnia 9 czerwca 2004 r.
Manel Camós Grau przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Skarga o stwierdzenie nieważności - Niedopuszczalność.
Sprawa T-96/03.

Zbiór Orzeczeń – Służba Publiczna 2004 I-A-00157; II-00707

ECLI identifier: ECLI:EU:T:2004:172

POSTANOWIENIE SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (czwarta izba)

z dnia 9 czerwca 2004 r.

Sprawa T-96/03

Manel Camós Grau

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Dochodzenie Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dotyczące zarządzania i finansowania Instytutu Stosunków Europejsko-Latynoamerykańskich – Potencjalny konflikt interesów po stronie prowadzącego dochodzenie – Decyzja o wykluczeniu prowadzącego dochodzenie z ekipy – Skarga o uchylenie – Czynności przygotowawcze – Niedopuszczalność

Pełny tekst w języku francuskim II - 0000

Przedmiot:         Skarga mająca za przedmiot wniosek o uchylenie decyzji Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) z dnia 17 maja 2002 r. o odsunięciu jednego z prowadzących dochodzenie od dochodzenia dotyczącego Instytutu Stosunków Europejsko-Latynoamerykańskich w celu uniknięcia jakichkolwiek oznak konfliktu interesów bez uchylania czynności dokonanych przez prowadzącego dochodzenie, jak również dorozumianej decyzji oddalającej zażalenie skarżącego na tę decyzję wniesione w dniu 29 lipca 2002 r., oraz wniosek o zadośćuczynienie za krzywdę osobistą i zawodową, jaką skarżący miał ponieść w wyniku tych decyzji.

Orzeczenie:         Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. Każda ze stron poniesie własne koszty.

Streszczenie

1.     Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Czynność przygotowawcza – Dochodzenie wewnętrzne Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) – Decyzja odmawiająca zakwestionowania czynności dokonanych przez prowadzącego dochodzenie przy jednoczesnym wykluczeniu go z ekipy z uwagi na potencjalny konflikt interesów – Niedopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 90 i 91; rozporządzenie nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 14; decyzja Komisji 1999/396, art. 4)

2.     Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Decyzja oddalająca zażalenie – Oddalenie niewnoszące nic nowego – Akt utrzymujący decyzję w mocy – Niedopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 91 ust. 1)

3.     Urzędnicy – Skarga – Wniosek o odszkodowanie związany z wnioskiem o uchylenie – Niedopuszczalność wniosku o uchylenie pociągająca niedopuszczalność wniosku o odszkodowanie

(regulamin pracowniczy, art. 90 i 91)

1.     Postanowienia art. 4 decyzji 1999/396, dotyczącej zasad i warunków dochodzeń wewnętrznych w odniesieniu do przeciwdziałania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim nielegalnym działaniom godzącym w interesy Wspólnoty, określają przesłanki, zgodnie z którymi przestrzeganie prawa do obrony danego urzędnika daje się pogodzić z nakazami poufności właściwymi dla każdego dochodzenia tego rodzaju. Stąd też ich niedochowanie stanowi naruszenie istotnych wymogów proceduralnych mających zastosowanie w dochodzeniu. Niemniej jednak z tych postanowień nie wynika, by środki przygotowawcze lub przejściowe, jakimi dla urzędnika są otwarcie i prowadzenie dochodzenia wewnętrznego, mogły być przedmiotem niezależnej skargi, innej niż ta, która jest dopuszczalna dla zainteresowanego na końcową decyzję administracyjną. Przy okazji takiej skargi na końcową decyzję zainteresowany będzie mógł w istocie powołać się na każde naruszenie istotnych wymogów proceduralnych, którymi, według niego, dotknięta była procedura dochodzenia.

W szczególności środkiem jedynie przejściowym, niemogącym być przedmiotem oddzielnej skargi, jest decyzja o wykluczeniu jednego z prowadzących dochodzenie z ekipy prowadzącej dochodzenie z powodu potencjalnego konfliktu interesów po jego stronie, lecz która nie podważa czynności do tej pory wykonanych przez tego prowadzącego. Co więcej decyzja ta nie stanowi czynności oderwanej od procedury dochodzenia, która to czynność wpisywałaby się w autonomiczną procedurę w stosunku do procedury dochodzenia. W tej kwestii odesłanie do postanowień regulaminu pracowniczego dotyczących zażaleń i skarg urzędników, znajdujące się w art. 14 rozporządzenia nr 1073/1999 dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), nie oznacza, że istnieje odrębna procedura dochodzenia, lecz, jak wyraźnie ono stwierdza, istnieje możliwość zastosowania do sporów dotyczących aktów Urzędu, które są niekorzystne dla zainteresowanych, niektórych przepisów regulaminu pracowniczego dotyczących środków odwoławczych. Odesłanie to nie może w żadnym razie pozwolić na poddanie pod rozstrzygnięcie sądu aktów, które nie są niekorzystne dla urzędników, których dotyczą.

(zob. pkt 32, 33 i 35-37)

Odesłanie: wyrok Trybunału z dnia 8 kwietnia 2003 r. w sprawie C-471/02 P (R) Gómez-Reino przeciwko Komisji, Rec. str. I‑3207, pkt 63, 64 i 65

2.     Każde oddalenie zażalenia, czy to wyraźne, czy dorozumiane, jeżeli nie wnosi nic nowego, utrzymuje w mocy jedynie akt lub zaniechanie, na które składający zażalenie się żali, i nie stanowi, w osobnym ujęciu, aktu podlegającego zaskarżeniu.

(zob. pkt 40)

Odesłanie: postanowienie Trybunału z dnia 16 czerwca 1988 r. w sprawie 371/87 Progoulis przeciwko Komisji, Rec. str. 3081, pkt 17 i powoływane tam orzecznictwo

3.     W skargach urzędników żądania odszkodowania są niedopuszczalne w takim zakresie, w jakim mają one ścisły związek z żądaniami o uchylenie, które uznane zostały za niedopuszczalne.

(zob. pkt 44)

Odesłanie: wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 24 marca 1993 r. w sprawie T-72/92 Benzler przeciwko Komisji, Rec. str. II‑347, pkt 21 i powoływane tam orzecznictwo

Top