WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (piąta izba)

z dnia 10 czerwca 2004 r.

Sprawy połączone T-153/01 i T-323/01

Mercedes Alvarez Moreno

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Urzędnicy – Personel pomocniczy – Tłumacze konferencyjni – Artykuł 74 warunków zatrudnienia innych pracowników – Koniec zatrudnienia

Pełny tekst w języku francuskim II - 0000

Przedmiot:         Skarga mająca za przedmiot wniosek o uchylenie pism Komisji z dnia 13 i 23 lutego 2001 r. informujących skarżącą, że nie jest już możliwe zatrudnianie tłumaczy konferencyjnych w wieku powyżej 65 lat oraz wniosek o zasądzenie odszkodowania.

Orzeczenie:         Skarga w sprawie T-153/01 zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. W ramach skargi w sprawie T-323/01 decyzja z dnia 23 lutego 2001 r. zostaje uchylona. Skarga w sprawie T-323/01 zostaje oddalona w pozostałej części. Każda ze stron poniesie własne koszty wynikające ze skargi w sprawie T-153/01. Komisja poniesie całość kosztów wynikających ze sprawy T-323/01.

Streszczenie

1.     Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Pojęcie – Pismo sprowadzające się do wyrażenia odmowy zatrudnienia w przyszłości tłumacza konferencyjnego free-lance w charakterze personelu pomocniczego objętego art. 78 warunków zatrudnienia innych pracowników

(regulamin pracowniczy, art. 91)

2.     Urzędnicy – Warunki zatrudnienia innych pracowników – Personel pomocniczy – Tłumacze konferencyjni free-lance objęci art. 78 warunków zatrudnienia innych pracowników – Zbędne zastrzeżenie limitu wieku w odniesieniu do umów ograniczonych do poszczególnych dni – Brak zastosowania art. 74 warunków zatrudnienia innych pracowników

(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 74 i 78)

3.     Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie wniesiona bez postępowania poprzedzającego wniesienie skargi zgodnego z regulaminem pracowniczym – Niedopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 90 i 91)

4.     Urzędnicy – Pozaumowna odpowiedzialność instytucji – Niezgodne z prawem działanie administracji – Niedokładna wykładnia przepisu regulaminu pracowniczego niestanowiąca sama w sobie niezgodnego z prawem działania administracji

5.     Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie – Uchylenie niezgodnego z prawem zaskarżonego aktu – Stosowne zadośćuczynienie za krzywdę

(regulamin pracowniczy, art. 91)

1.     Aktami lub decyzjami, które mogą być przedmiotem skargi o uchylenie, są jedynie środki wywołujące wiążące skutki prawne, które oddziałują w sposób bezpośredni i natychmiastowy na interesy skarżącego, zmieniając w określony sposób jego sytuację prawną.

Tak właśnie jest w przypadku pisma stanowiącego odpowiedź na wniosek, skierowanego przez administrację do osoby, która była drugą stroną umów o tłumaczenie konferencyjne free-lance, uregulowanych przez art. 78 warunków zatrudnienia innych pracowników; pismo to, choć nie odnosi się indywidualnie do konkretnej sytuacji zainteresowanej, winno obiektywnie zostać zinterpretowane jako wyrażające odmowę instytucji ponownego zatrudnienia tej osoby ze względu na jej wiek.

(zob. pkt 56, 61 i 62)

Odesłanie: wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 19 października 1995 r. w sprawie T-562/93 Obst przeciwko Komisji, RecFP str. I‑A-247 i II-737, pkt 23; wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie T-87/99 Hendrickx przeciwko Europejskiemu Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego, RecFP str. I-A-147 i II-679, pkt 37

2.     Z analizy art. 78 akapit pierwszy w związku z art. 78 akapit trzeci warunków zatrudnienia innych pracowników wynika, że przepisy tytułu III tych warunków mają zastosowanie do personelu pomocniczego zatrudnionego w charakterze tłumaczy konferencyjnych, których nabór nastąpił na podstawie wyżej wskazanego artykułu, w takim tylko zakresie, w jakim stanowią one warunki nieobjęte warunkami naboru i wynagrodzenia, przewidzianymi w porozumieniu zawartym na podstawie akapitu pierwszego.

Jeżeli chodzi o umowę ograniczoną do poszczególnych dni, koniec zatrudnienia stanowi charakterystyczny i niezbędny warunek naboru tłumacza konferencyjnego, nierozłącznie z nim związany. Wynika stąd, że art. 74 warunków zatrudnienia innych pracowników odnoszący się do sytuacji, w których kończy się zatrudnienie członka personelu pomocniczego, stanowi niechybnie jeden z przepisów tytułu III wyżej wskazanych warunków, od którego odstępstwem są unormowania stosowane do tłumaczy konferencyjnych stanowiących personel pomocniczy w czasie sesji.

Nadto, uwzględniając specyfikę zatrudnienia wyżej wskazanych tłumaczy, ich wiek nie może stanowić elementu mającego znaczenie dla wykonywania ich pracy w taki sposób, by ich zatrudnienie musiało być ograniczone wiekiem, które to o graniczenie wieku, wobec braku wyraźnego postanowienia, winno być tym wprowadzonym przez postanowienia wyżej wymienionego art. 74.

(zob. pkt 82, 84-86 i 89)

3.     W systemie środków odwoławczych, wprowadzonym przez art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, skarga o odszkodowanie, która stanowi samodzielny środek w stosunku do skargi o uchylenie, jest dopuszczalna jedynie wtedy, gdy została poprzedzona postępowaniem poprzedzającym wniesienie skargi zgodnie z postanowieniami regulaminu pracowniczego. Postępowanie to różni się w zależności od tego, czy szkoda, której naprawienia się dochodzi, wynika z aktu niekorzystnego w rozumieniu art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego, czy z zachowania administracji pozbawionego charakteru decyzyjnego.

W pierwszym przypadku zainteresowany powinien wnieść w wyznaczonym terminie zażalenie na przedmiotowy akt do organu powołującego. W drugim zaś przypadku postępowanie administracyjne powinno rozpocząć się od wniesienia wniosku w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego w celu uzyskania odszkodowania i następnie pociągnąć za sobą, w razie potrzeby, zażalenie na decyzję oddalającą wniosek.

W sytuacji, w której istnieje bezpośredni związek między skargą o uchylenie a roszczeniem odszkodowawczym, to ostatnie jest dopuszczalne jako akcesoryjne w stosunku do skargi o uchylenie, bez konieczności nieodzownego poprzedzenia go zarówno przez wniosek o naprawienie przez organ powołujący poniesionej jakoby szkody, jak i przez zażalenie kwestionujące zasadność wyraźnego lub dorozumianego oddalenia wniosku. Za to w sytuacji gdy podnoszona szkoda nie wynika z aktu, o uchylenie którego wniesiono, ale z szeregu błędów czy zaniedbań jakoby popełnionych przez administrację, postępowanie poprzedzające spór winno obowiązkowo rozpoczynać się od wniosku o naprawienie tej szkody przez organ powołujący.

(zob. pkt 99, 100 i 102)

Odesłanie: wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 lipca 1993 r. w sprawach połączonych T-17/90, T-28/91 i T-17/92 Camara Alloisio i in. przeciwko Komisji, Rec. str. II-841, pkt 46; wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 28 czerwca 1996 r. w sprawie T-500/93 Y przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, RecFP str. I-A-335 i II-977, pkt 64 i 66

4.     Dokonanie przez administrację niedokładnej wykładni przepisu regulaminu pracowniczego i, przez analogię, warunków zatrudnienia innych pracowników nie stanowi samo w sobie niezgodnego z prawem działania administracji.

(zob. pkt 105)

Odesłanie: wyrok Trybunału z dnia 13 lipca 1972 r. w sprawie 79/71 Heinemann przeciwko Komisji, Rec. str. 579, pkt 11; wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 czerwca 1994 r. w sprawie T-94/92 X przeciwko Komisji, RecFP str. I-A-149 i II-481, pkt 52

5.     Uchylenie zaskarżonego aktu samo w sobie może stanowić stosowne i co do zasady wystarczające zadoścuczynienie całej krzywdy, której strona skarżąca mogła doznać. Stąd też uchylenie decyzji instytucji o niedokonywaniu już naboru w charakterze personelu pomocniczego tłumaczy konferencyjnych, którzy ukończyli 65 lat, niezawierającej żadnej negatywnej oceny umiejętności skarżącego, winno być uznane za stosowne naprawienie krzywdy, jakiej ten mógł doznać.

(zob. pkt 106)

Odesłanie: wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 1990 r. w sprawie C-343/87 Culin przeciwko Komisji, Rec. str. I-225, pkt 25-29; wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 26 stycznia 1995 r. w sprawie T-60/94 Pierrat przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, RecFP str. I-A-23 i II-77, pkt 62