Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (1) (UE) nr 1151/2012 w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Bursa Şeftalisi”

Nr UE: PDO-TR-02887 — 5.1.2023

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Turcja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.6 Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Nazwa „Bursa Şeftalisi” odnosi się do świeżego owocu „J.H. Hale” i „Glohaven” – odmian należących do gatunku Prunus persica L Oba kultywary mają łatwo odchodzącą pestkę, a żółta skórka jest zarumieniona na czerwono, miąższ jest żółty, słodki i soczysty. Owoc odmiany J.H. Hale jest średniej wielkości, z meszkiem, jędrny, słodki i soczysty. Owoce odmiany Glohaven są średniej wielkości, z lekkim meszkiem i średnio jędrne.

W momencie wprowadzania do obrotu owoce posiadają następujące cechy charakterystyczne:

		J.H. Hale	Glohaven
Barwa skórki	L	60,00 –70,00	45,00 –65,00
	a	20,00 –30,00	30,00 –40,00
	b	40,00 –50,00	25,00 –45,00
Barwa miąższu	L	70,00 –80,00	75,00 –80,00
	a	10,00 -20,00	14,50 –20,50
	b	55,00 –60,00	55,00 –65,00
Jędrność (kg/cm2)		5,00 –7,00	0,80 –2,50
Liczba owoców na 1 kg		3,00 –3,50	3,50 –4,50
skala Brix’a (%)		11,00 –14,00	10,00 –13,00
pH		3,50 –3,65	3,50 –3,70

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji „Bursa Şeftalisi” muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym, począwszy od sadzenia do zbioru.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Produkt „Bursa Şeftalisi” pakuje się do kartonowych lub drewnianych tacek lub pudełek, z przeznaczeniem dla konsumentów końcowych. Owoce należy umieszczać jednowarstwowo, oddzielając je od siebie materiałem ochronnym. Zakazane jest stosowanie wszelkich opakowań z tworzyw sztucznych.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Na etykietach znajdujących się na opakowaniach należy umieścić nazwę „Bursa Şeftalisi”, zapisaną czcionką o wielkości co najmniej tak dużej jak inne największe litery na etykiecie oraz termin „Chroniona Nazwa Pochodzenia”, obok nazwy produktu wraz z numerem partii.

Wszyscy producenci i przetwórcy spełniający wymogi określone w specyfikacji mogą korzystać ze specjalnego logo wskazanego poniżej, identyfikującego produkt.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Wyznaczony obszar geograficzny produkcji „Bursa Şeftalisi” znajduje się w wymienionych poniżej wsiach w dystryktach należących do prowincji Bursa.

Dystrykt Gürsu: Merkez, Adaköy, Cambazlar, İğdir, Karahıdır, Kazıklı

Dystrykt İnegöl: Merkez, Akhisar, Akıncılar, Alanyurt, Alibey, Bilalköy, Boğazköy, Cerrah, Çavuşköy, Çeltikçi, Çitli, Deydinler, Dipsizgöl, Edebey, Eymir, Hamamlı, Hamzabey, Hasanpaşa, Hocaköy, İsaören, Karagölet, Karalar, Kınık, Kozluca, Kulaca, Kurşunlu, Küçükyenice, Ortaköy, Özlüce, Sungurpaşa, Süpürtü, Şipali, Tokuş, Yeniceköy, Yiğit

Dystrykt İznik: Boyalıca

Dystrykt Kestel: Merkez, Aksu, Barakfaki, Çataltepe, Dudaklı, Erdoğan, Gölbaşı, Gölcük, Gözede, Kozluören, Narlıdere, Serme, Seymen, Soguksu, Turanköy, Yağmurlu

Dystrykt Nilüfer: Merkez, Çalı, Kayapa, Tahtalı, Yaylacık

Dystrykt Orhangazi: Akharem, Çakırlı, Dutluca, Gedelek, Gemiç, Gölyaka, Gürle, Heceler, Keramet, Orhangazi, Sölöz, Üreğil, Yenigürle, Yenisölöz

Dystrykt Osmangazi: Merkez, Çağlayan, Demirtaş, Ovaakça

Dystrykt Yenişehir: Merkez, Afşar, Akdere, Alaylı, Barcın, Burcun, Cihadiye, Çamönü, Çardak, Çayırlı, Çelebi, Demirboğa, Dereköy, Ebeköy, Fethiye, Günece, Hayriye, İncirli, Karabahadır, Karacaahmet, Karacaali, Karaköy, Karasıl, Kavaklı, Koyunhisar, Kozdere, Köprülühisar, Mahmudiye, Marmaracık, Menteşe, Osmaniye, Papatya, Selimiye, Söylemiş, Subaşı, Toprakdere, Toprakocak, Yeniköy, Yolören

Dystrykt Yıldırım: Merkez

5.   Związek z obszarem geograficznym

Wskaźnik występowania gleb aluwialnych w prowincji Bursa jest znacznie wyższy niż w innych prowincjach, w których uprawia się brzoskwinie. Odsetek gleby aluwialnej w Bursa wynosi 11,6 %, co tworzy idealne środowisko do uprawy brzoskwiń. Wiatr jest ważnym czynnikiem wpływającym na jakość brzoskwiń. Środowisko przybrzeżne, obecność jeziora i gór stwarzają odpowiednie warunki do uprawy brzoskwiń. Na obszarach charakteryzujących się wysoką jakością produkcji w prowincji Bursa przeważają wiatry północno-wschodnie (NE), południowo-wschodnie (SE) i wschodnio-północno-wschodnie (ENE). Pożądana maksymalna prędkość wiatru na obszarze produkcji, sprzyjająca wysokiej jakości i zdrowej uprawie brzoskwiń, wynosi 10 mph lub mniej. Bursa różni się od innych prowincji pod względem struktury gleby i ogólnych warunków klimatycznych, a zwłaszcza prędkości wiatru. Gdy porównuje się tę prowincję z innymi prowincjami, obszar uprawy brzoskwiń (tj. Bursa) charakteryzuje się łagodniejszym wiatrem (o prędkości mniejszej niż 10 mph), co wynika z obecności pobliskiej góry Uludağ.

Odmiany „Bursa Şeftalisi” (J.H Hale i Glohaven) wyróżniają się wielkością, barwą, słodyczą, soczystością i odchodzeniem pestki od miąższu w porównaniu z owocami tych samych odmian uprawianych w innych regionach; dzieje się tak ze względu na warunki glebowe i klimatyczne prowincji Bursa. Poziom pH (6–7), aluwialna struktura gleby (osadowa, gliniasta, piaszczysta, kamienista, głęboka i szybko ogrzewająca się) oraz zawartość minerałów (zwłaszcza azotu) w prowincji Bursa wpływają na wzrost drzew, co ma wpływ na wielkość i barwę brzoskwiń odmiany J.H Hale i Glohaven. Średnie roczne opady w prowincji Bursa wynoszą 707,5 mm, a zwłaszcza opady przed zbiorami są istotne z punktu widzenia tworzenia się pestek i przylegania pestek do owocu. Praktyki produkcyjne producentów z prowincji Bursa mają wpływ na jakość brzoskwiń. Cięcie odbywa się zgodnie z metodą zwaną lokalnie „rybie ości” i polega na usuwaniu suchych, uszkodzonych i chorych gałęzi, aby zwiększyć przenikanie światła i zapewnić wystarczającą ekspozycję owoców na promienie słoneczne. Cięcie metodą na „rybie ości” wpływa na barwę brzoskwiń, podobnie jak rodzaj gleby. Przerzedzanie przeprowadza się ręcznie, a zabieg ten umożliwia powstawanie owoców o średniej wielkości. Praktyki nawożenia stosowane przez producentów przyczyniają się do produkcji słodkich i soczystych owoców. Stosowanie Erekeme (lokalna nazwa nieszczepionego drzewa brzoskwiniowego) w zapylaniu ułatwia oddzielanie brzoskwiń od pestek. Posadzenie dziesięciu drzew „erekeme” na hektar wystarczy do uzyskania lepszych owoców.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

—

---

(1)   Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.