Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52021DC0829

    KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY Wzór umowy o statusie, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624

    COM/2021/829 final

    Bruksela, dnia 21.12.2021

    COM(2021) 829 final

    KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

    Wzór umowy o statusie, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624


    1.Wprowadzenie

    Aktywna współpraca z państwami trzecimi jest kluczowym elementem europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami 1 . Od czasu uchylonego już rozporządzenia z 2016 r. dotyczącego Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej 2 Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (zwana dalej „Agencją”), powszechnie znana pod nazwą Frontex, jest upoważniona do rozmieszczania w państwach trzecich sąsiadujących z Unią Europejską zespołów, którym przyznano uprawnienia wykonawcze, pod warunkiem zawarcia z takim państwem trzecim umowy o statusie, czyli międzynarodowej umowy między Unią Europejską a państwem trzecim negocjowanej, podpisanej i zawartej zgodnie z art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. W 2016 r., na mocy rozporządzenia (UE) 2016/1624, Komisja przyjęła wzór porozumienia o statusie 3 , który posłużył za podstawę negocjacji z Albanią, Bośnią i Hercegowiną, Macedonią Północną, Czarnogórą oraz Serbią. Umowy o statusie z Serbią, Albanią i Czarnogórą zostały już zawarte 4 , a wspólne operacje we wszystkich trzech krajach pomyślnie rozpoczęte. Umowy o statusie z Macedonią Północną oraz Bośnią i Hercegowiną zostały parafowane i oczekują na finalizację.

    W 2019 r. mandat Fronteksu został dodatkowo poszerzony rozporządzeniem (UE) 2019/1896 w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej 5 (zwanym dalej „rozporządzeniem”). Rozporządzenie to rozszerzyło katalog zadań Agencji, a także liczbę potencjalnych partnerów umów o statusie. Agencja otrzymała w szczególności prawo do rozmieszczania w dowolnym państwie trzecim członków zespołu posiadających uprawnienia wykonawcze, o ile takie rozmieszczenie przyczynia się do skutecznego wdrażania europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami. Innymi słowy, rozmieszczenie zespołów nie jest już ograniczone do państw trzecich sąsiadujących z Unią Europejską. Tak jak poprzednio, jeżeli przewidywane jest rozmieszczenie w państwie trzecim członków zespołów posiadających uprawnienia wykonawcze, konieczne jest zawarcie umowy o statusie 6 .

    W niniejszym komunikacie ustanawia się wzór umowy o statusie przewidziany w art. 76 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/1896. Jest to aktualizacja modelu przyjętego w 2016 r., uwzględniająca zmiany wprowadzone rozporządzeniem (UE) 2019/1896, w szczególności wzmocnienie gwarancji praw podstawowych i ochrony danych osobowych, przy jednoczesnym wykorzystaniu doświadczenia zdobytego podczas negocjowania zawartych już umów o statusie.

    2.Współpraca z państwami trzecimi w ramach rozporządzenia w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej

    W konkluzjach z dnia 28 czerwca 2018 r. Rada Europejska wezwała, by jeszcze bardziej wzmocnić wspierającą rolę Agencji w zapewnianiu skutecznej kontroli granic zewnętrznych Unii, w tym we współpracy z państwami trzecimi, poprzez rozszerzenie mandatu Agencji i zwiększenie zasobów, którymi dysponuje 7 .

    Stała i dobrze zorganizowana współpraca z państwami trzecimi ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami. W rozporządzeniu wymienia się „współpracę z państwami trzecimi w dziedzinach objętych [jego] zakresem, koncentrującą się w szczególności na sąsiadujących państwach trzecich i tych państwach trzecich, które w wyniku analizy ryzyka wskazano jako państwa pochodzenia lub państwa tranzytu w odniesieniu do nielegalnej imigracji” jako element europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami 8 . Taka współpraca powinna służyć propagowaniu europejskich standardów w obszarze zarządzania granicami i powrotów, wymianie informacji i analiz ryzyka, a także ułatwianiu wdrażania metod usprawniających powroty i wspieraniu państw trzecich w dziedzinie zarządzania granicami i migracji, w tym poprzez rozmieszczanie stałej służby – jeżeli takie wsparcie jest wymagane, by chronić granice zewnętrzne – oraz poprzez skuteczne zarządzanie unijną polityką migracyjną 9 .

    Wzywa się Agencję do współpracy z państwami trzecimi w kwestiach objętych rozporządzeniem, do wspomagania państw trzecich w ramach współpracy technicznej i operacyjnej w niektórych kwestiach, do wspierania państw trzecich w szkoleniu organów zarządzania granicami oraz do udzielania pomocy państwom trzecim w zakresie wsparcia operacji poszukiwania i ratowania osób znajdujących się w niebezpieczeństwie na morzu 10 . Rozporządzenie umożliwia rozmieszczenie członków stałej służby Agencji w ramach wspólnych operacji, szybkich interwencji na granicy, interwencji powrotowych lub innych stosownych działań w państwach trzecich (za zgodą danego państwa trzeciego) 11 . Rozporządzenie wyraźnie zezwala Agencji na współpracę z organami zarządzania granicami państw trzecich 12 „w zakresie niezbędnym do wykonywania jej zajęć 13 .

    Agencja jest zobowiązana do informowania Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji o wszelkich działaniach prowadzonych we współpracy z organami państw trzecich oraz do przekazywania szczegółowych informacji na temat przestrzegania w ramach tych działań praw podstawowych 14 . Agencja jest ponadto zobligowana do zamieszczania w swoich sprawozdaniach rocznych oceny współpracy z państwami trzecimi, a także do podawania do wiadomości publicznej umów i porozumień roboczych z państwami trzecimi oraz projektów pilotażowych i projektów pomocy technicznej prowadzonych we współpracy z nimi 15 .

    W przypadku gdy współpraca między Agencją a państwem trzecim wymaga rozmieszczenia w państwie trzecim zespołów zarządzania granicami, które będą realizować uprawnienia wykonawcze, w rozporządzeniu przewidziano obowiązek zawarcia umowy o statusie między Unią a tym państwem trzecim 16 . Zespoły zarządzania granicami składają się z członków stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej 17 i mogą być rozmieszczane w państwach członkowskich, na granicach zewnętrznych i na terytorium państw trzecich podczas wspólnych operacji i w ramach szybkich interwencji na granicy 18 (we wzorze umowy o statusie zwanych łącznie „działaniami operacyjnymi”). Każda umowa o statusie może stanowić ramy dla wielu działań operacyjnych.

    Zawsze, gdy Komisja zaleca, aby Rada upoważniła ją do negocjowania umowy o statusie z państwem trzecim, zobowiązana jest ocenić sytuację w zakresie praw podstawowych w tym państwie trzecim w odniesieniu do obszarów objętych umową i poinformować o niej Parlament Europejski 19 .

    Agencja może również działać w ramach porozumienia roboczego zawartego z odpowiednimi organami państw trzecich w kwestiach związanych z zarządzaniem współpracą operacyjną 20 .

    Działania Agencji na terytorium państwa trzeciego są uwzględniane w rocznym programie prac, przyjmowanym przez zarząd Agencji, i są prowadzone na podstawie planu operacyjnego uzgodnionego między Agencją a odpowiednimi organami państwa trzeciego, po zasięgnięciu opinii uczestniczących państw członkowskich 21 . Jeżeli państwo członkowskie lub państwa członkowskie sąsiadują z państwem trzecim lub graniczą z obszarem operacyjnym państwa trzeciego, plan operacyjny i zmiany do tego planu wymagają zgody tego państwa członkowskiego lub tych państw członkowskich 22 .

    W zakresie powrotów rozporządzenie umożliwia Agencji (i) udzielanie pomocy na wszystkich etapach procesu powrotu (bez dokonywania kontroli merytorycznej decyzji nakazujących powrót, które pozostają w wyłącznej właściwości państw członkowskich); (ii) pomaganie w koordynacji i organizacji operacji powrotowych; (iii) udzielanie wsparcia technicznego i operacyjnego w realizacji zobowiązania osób powracających do powrotu oraz (iv) zapewnienie wsparcia technicznego i operacyjnego w operacjach i interwencjach powrotowych 23 . Rozporządzenie nie przewiduje operacyjnego rozmieszczania w państwach trzecich zespołów innych niż zespoły zarządzania granicami 24 ani wykonywania w ramach powrotów uprawnień wykonawczych członków stałej służby w państwie trzecim. Umowa o statusie nie stanowiłaby zatem stosownej podstawy organizowania operacji powrotowych 25 .

    3.Wzór umowy o statusie

    W rozporządzeniu wzywa się Komisję – po konsultacjach z państwami członkowskimi, Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej i Europejskim Inspektorem Ochrony Danych – do sporządzenia wzoru umowy o statusie na potrzeby działań prowadzonych na terytorium państw trzecich 26 . Wzór musi określać w szczególności zakres działań operacyjnych, postanowienia dotyczące odpowiedzialności karnej i cywilnej, zadania i uprawnienia członków zespołu, a także środki związane z utworzeniem biura antenowego i praktyczne środki w zakresie przestrzegania praw podstawowych 27 .

    W związku z tym wzór zawiera następujące przepisy szczególne:

    -art. 1 określa zakres stosowania umowy o statusie, który obejmuje wszystkie kwestie niezbędne do rozmieszczenia na terytorium danego państwa trzeciego zespołów zarządzania granicami ze stałej służby, posiadających uprawnienia wykonawcze;

    -art. 2 zawiera definicje kluczowych terminów użytych we wzorze (należy zauważyć, że chociaż definicje we wzorze odnoszą się do odpowiednich przepisów prawodawstwa Unii, zgodnie ze standardową praktyką umowy o statusie z państwami trzecimi będą zamiast odniesień zawierać pełne brzmienie tych przepisów);

    -art. 3 określa sposób, w jaki działanie operacyjne (tj. wspólna operacja lub szybka interwencja na granicy) może zostać wszczęte (należy zauważyć, że umowa o statusie reguluje jedynie wzajemne obowiązki stron. Nie należy więc jej interpretować jako wpływającej na obowiązki wynikające z odpowiednich przepisów, w szczególności z rozporządzenia w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej 28 );

    -art. 4 stanowi, że dla każdego działania operacyjnego należy przyjąć plan operacyjny określający jego aspekty organizacyjne i proceduralne;

    -art. 5 zawiera wymóg, aby strony wprowadziły system zgłaszania wszelkich sytuacji związanych z nielegalną imigracją, przestępczością transgraniczną lub zagrożeniem życia migrantów na granicach zewnętrznych Unii Europejskiej lub danego państwa trzeciego, wzdłuż tych granic lub w ich pobliżu;

    -art. 6 upoważnia Agencję do tworzenia biur antenowych w danym państwie trzecim, za zgodą tego państwa trzeciego;

    -w art. 7 opisano rolę koordynatora;

    -art. 8 zapewnia pełne poszanowanie praw podstawowych przez cały czas w odniesieniu do stosowania umowy o statusie i wprowadza wymóg ustanowienia mechanizmów składania skarg umożliwiających zgłaszanie i rozpatrywanie zarzutów dotyczących naruszeń praw podstawowych;

    -w art. 9 opisano rolę obserwatorów praw podstawowych;

    -art. 10 określa zadania i uprawnienia członków zespołu, z zastrzeżeniem, że mogą oni wykonywać jedynie te zadania i korzystać jedynie z tych uprawnień, które zostały opisane w planie operacyjnym;

    -art. 11 przewiduje nienaruszalność mienia, funduszy, aktywów i operacji Agencji w danym państwie trzecim;

    -w art. 12 wymieniono przywileje i immunitety członków zespołu, także w zakresie odpowiedzialności karnej i cywilnej;

    -art. 13 zawiera przepisy dotyczące rannych lub zmarłych członków zespołu;

    -art. 14 określa szczegóły dokumentów akredytacyjnych, wydawanych każdemu członkowi zespołu;

    -art. 15 rozszerza zakres stosowania art. 12–14 na cały personel Agencji rozmieszczony w danym państwie trzecim;

    -art. 16 zawiera przepisy dotyczące przetwarzania i ochrony danych osobowych;

    -art. 17 określa warunki wstępne wymiany informacji niejawnych i szczególnie chronionych informacji jawnych między Agencją a danym państwem trzecim;

    -art. 18 zawiera przepisy dotyczące wycofania finansowania, zawieszenia lub zakończenia działalności operacyjnej;

    -art. 19 przewiduje, że dane państwo trzecie aktywnie informuje odpowiednie organy Unii w przypadku, gdy dowie się o zarzutach nadużyć finansowych, korupcji lub innych nielegalnych działań, które mogą naruszać interesy Unii Europejskiej;

    -art. 20 określa podmioty odpowiedzialne za wykonanie umowy o statusie;

    -art. 21 reguluje sposób rozstrzygania sporów dotyczących interpretacji umowy;

    -art. 22 określa czas obowiązywania umowy, procedurę jej wejścia w życie, zmiany, zawieszenia lub rozwiązania.

    4.    Wnioski

    Rozszerzenie kompetencji Agencji w zakresie prowadzenia działań operacyjnych na terytorium każdego państwa trzeciego, w przypadku gdy takie rozmieszczenie przyczynia się do skutecznego wdrażania europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami, znacznie przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa granic Unii. Załączony wzór umowy o statusie ustanawia ramy współpracy między Agencją i jej zespołami a właściwymi organami państw trzecich. Wzór ten będzie stanowił punkt wyjścia dla każdej umowy o statusie negocjowanej z państwem trzecim w imieniu Unii Europejskiej. Ostateczna treść takich umów będzie jednak musiała zostać dostosowana do konkretnych realiów każdego negocjującego partnera oraz do zróżnicowanych celów Unii w odniesieniu do tych partnerów. Niezależnie od tego Komisja będzie dążyć do zachowania istoty wzoru umowy w trakcie wspomnianych negocjacji.

    (1)

         Europejskie zintegrowane zarządzanie granicami, oparte na czteropoziomowym modelu kontroli dostępu, obejmuje środki w państwach trzecich, na przykład w ramach wspólnej polityki wizowej, środki w sąsiadujących państwach trzecich, środki kontroli granicznej na granicach zewnętrznych, analizę ryzyka oraz środki w obrębie strefy Schengen i powroty. W nowym rozporządzeniu w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej uznano współpracę z państwami trzecimi za istotny element europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami (motyw 87).

    (2)

         Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 863/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 i decyzję Rady 2005/267/WE, Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1.

    (3)

         Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady – Wzór porozumienia o statusie, o którym mowa w art. 54 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, 22.11.2016 r., COM(2016) 747 final.

    (4)

         Odpowiednio decyzja Rady (UE) 2020/865, decyzja Rady (UE) 2018/1031 i decyzja Rady (UE) 2020/729.

    (5)

         Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624, Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1.

    (6)

         Art. 73 ust. 3.

    (7)

          https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-9-2018-INIT/pl/pdf

    (8)

         Art. 3 lit. g).

    (9)

         Motyw 87.

    (10)

         Art. 10.

    (11)

         Art. 54.

    (12)

         „Organy państw trzecich właściwe w kwestiach objętych niniejszym rozporządzeniem”.

    (13)

         Art. 73 ust. 1.

    (14)

         Art. 73 ust. 7.

    (15)

         Art. 73 ust. 7–8.

    (16)

         Art. 73 ust. 3.

    (17)

         W skład stałej służby wchodzą następujące cztery kategorie personelu operacyjnego: (i) personel statutowy Agencji; (ii) personel oddelegowany do Agencji przez państwa członkowskie na długi okres; (iii) personel z państw członkowskich gotowy do udostępnienia go Agencji na potrzeby rozmieszczenia krótkoterminowego; (iv) personel z państw członkowskich gotowy do rozmieszczenia na potrzeby szybkich interwencji na granicy (art. 54 ust. 1 rozporządzenia). [UWAGA: na potrzeby wzoru umowy o statusie pracowników należących do pierwszej kategorii określa się jako „członków zespołów będących pracownikami statutowymi Agencji”, a pracowników należących do pozostałych trzech kategorii określa się jako „członków zespołów niebędących pracownikami statutowymi Agencji”.]

    (18)

         Art. 2 ust. 18.

    (19)

         Motyw 88.

    (20)

         Art. 73 ust. 4.

    (21)

         Art. 74 ust. 3.

    (22)

         Art. 74 ust. 3.

    (23)

         Art. 10 ust. 1 lit. n).

    (24)

         Art. 10 ust. 1 lit. u).

    (25)

         W szczególności w rozporządzeniu określono „nawiązywanie kontaktów z państwami trzecimi w celu zidentyfikowania osób powracających i uzyskania dla nich dokumentów podróży” oraz „eskortowanie obywateli państwa trzeciego, którzy podlegają procedurom przymusowego powrotu” jako dopuszczalne zadania wymagające uprawnień wykonawczych – żadne z nich nie byłoby jednak realizowane na terytorium państwa trzeciego.

    (26)

         Art. 76.

    (27)

         Art. 73 ust. 3.

    (28)

         Rozporządzenie (UE) 2019/1896.

    Top

    Bruksela, dnia 21.12.2021

    COM(2021) 829 final

    ZAŁĄCZNIK

    do

    KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

    Wzór umowy o statusie, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624





    Wzór umowy o statusie między Unią Europejską a [państwem trzecim] dotyczącego działań operacyjnych prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej w [państwie trzecim]

    Unia Europejska

    oraz [państwo trzecie],

    zwane dalej indywidualnie „Stroną”, a wspólnie „Stronami”,

    MAJĄC NA UWADZE, że mogą pojawić się sytuacje, w których Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (zwana dalej „Agencją”) koordynuje współpracę operacyjną między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a [państwem trzecim], w tym na terytorium [państwa trzeciego],

    MAJĄC NA UWADZE, że należy ustanowić ramy prawne w formie umowy o statusie w odniesieniu do sytuacji, w których członkowie zespołu rozmieszczeni przez Agencję będą mieli uprawnienia wykonawcze na terytorium [państwa trzeciego],

    MAJĄC NA UWADZE, że umowa o statusie może przewidywać utworzenie przez Agencję biur antenowych na terytorium [państwa trzeciego] w celu ułatwienia i poprawy koordynacji działań operacyjnych oraz zapewnienia skutecznego zarządzania zasobami ludzkimi i technicznymi Agencji,

    UWZGLĘDNIAJĄC wysoki poziom ochrony danych osobowych w [państwie trzecim] i Unii Europejskiej oraz

    w stosownych przypadkach [UWZGLĘDNIAJĄC, że [państwo trzecie] ratyfikowało [odpowiedni instrument prawa międzynarodowego w dziedzinie ochrony danych osobowych zawarty przez państwo trzecie, wskazujący na wystarczający poziom ochrony, np. Konwencję Rady Europy nr 108 z dnia 28 stycznia 1981 r. o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych oraz protokół dodatkowy do tej konwencji],

    MAJĄC NA UWADZE, że poszanowanie praw człowieka i zasad demokratycznych stanowi podstawę współpracy między Stronami,

    BIORĄC POD UWAGĘ, że [państwo trzecie] ratyfikowało [odpowiedni instrument prawa międzynarodowego w dziedzinie ochrony praw podstawowych zawarty przez państwo trzecie, wskazujący na wystarczający poziom ochrony, np. Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r., odzwierciedloną w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej],

    BIORĄC POD UWAGĘ, że wszystkie działania operacyjne Agencji na terytorium [państwa trzeciego] powinny być w pełni zgodne z prawami podstawowymi i umowami międzynarodowymi zawartymi przez Unię Europejską, jej państwa członkowskie lub [państwo trzecie],

    BIORĄC POD UWAGĘ, że wszyscy uczestnicy działania operacyjnego są zobowiązani do zachowania najwyższych standardów uczciwości, etyki zawodowej, profesjonalizmu i poszanowania praw podstawowych, a także do wypełniania obowiązków nałożonych na nich postanowieniami planu operacyjnego i kodeksu postępowania Agencji,

    postanowiły zawrzeć następującą umowę:

    Artykuł 1 
    Zakres stosowania

    1.Niniejsza umowa reguluje kwestie niezbędne do rozmieszczenia zespołów zarządzania granicami utworzonych w ramach stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terenie [państwa trzeciego], w którym członkowie takich zespołów mogą realizować uprawnienia wykonawcze.

    2.Działania operacyjne, o których mowa w ust. 1, mogą być prowadzone wyłącznie na terytorium [państwa trzeciego], w tym na jego granicach [lądowych], [morskich] i [powietrznych] z [innym państwem/innymi państwami].

    [W przypadku przybrzeżnych lub wyspiarskich państw trzecich] Z zastrzeżeniem zobowiązań Stron wynikających z prawa morza, w szczególności Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, działania operacyjne mogą również odbywać się w strefie przyległej [państwa trzeciego]. Działania operacyjne realizowane na mocy niniejszej umowy nie mają wpływu na obowiązki poszukiwawczo-ratownicze wynikające z prawa morza, w szczególności z Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu oraz Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim.

    Artykuł 2 
    Definicje

    Do celów niniejszej umowy stosuje się następujące definicje:

    -„działanie operacyjne” oznacza wspólną operację lub szybką interwencję na granicy;

    -„Agencja” oznacza Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej ustanowioną rozporządzeniem (UE) 2019/1896 1 w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej lub zmianami do tego rozporządzenia;

    -„kontrola graniczna” oznacza kontrolę graniczną zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 10 rozporządzenia (UE) 2016/399 2 ;

    -„zespoły zarządzania granicami” oznaczają zespoły utworzone w ramach stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej rozmieszczane podczas wspólnych operacji oraz w ramach szybkich interwencji na zewnętrznych granicach w państwach członkowskich i w państwach trzecich;

    -„forum konsultacyjne” oznacza organ doradczy ustanowiony przez Agencję na podstawie art. 108 rozporządzenia (UE) 2019/1896;

    -„Stała służba Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej” oznacza stałą służbę Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej przewidzianą w art. 54 rozporządzenia (UE) 2019/1896;

    -„EUROSUR” oznacza europejski system nadzorowania granic zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 9 rozporządzenia (UE) 2019/1896;

    -„obserwator praw podstawowych” oznacza obserwatora praw podstawowych działającego na podstawie art. 110 rozporządzenia (UE) 2019/1896;

    -„rodzime państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie pochodzenia zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 21 rozporządzenia (UE) nr 2019/1896;

    -„zdarzenie” oznacza sytuację związaną z nielegalną imigracją, przestępczością transgraniczną lub zagrożeniem życia migrantów na granicach zewnętrznych Unii Europejskiej lub [państwa trzeciego], wzdłuż tych granic lub w ich pobliżu;

    -„wspólna operacja” oznacza działanie koordynowane lub organizowane przez Agencję w celu wsparcia organów krajowych [państwa trzeciego] odpowiedzialnych za kontrolę graniczną, mające na celu sprostanie wyzwaniom takim jak nielegalna imigracja, obecne lub przyszłe zagrożenia na granicach [państwa trzeciego] lub przestępczość transgraniczna, lub mające na celu dostarczanie zwiększonej pomocy technicznej i operacyjnej w zakresie kontroli tych granic;

    -„członek zespołu” oznacza członka stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej rozmieszczonego w ramach zespołu zarządzania granicami w celu uczestnictwa w działaniu operacyjnym;

    -„państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

    -„obszar operacyjny” oznacza obszar geograficzny, na którym ma być prowadzona działalność operacyjna;

    -„uczestniczące państwo członkowskie” oznacza uczestniczące państwo członkowskie w rozumieniu art. 2 pkt 22 rozporządzenia (UE) nr 2019/1896;

    -„dane osobowe” oznaczają dane osobowe zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2016/679 3 ;

    -„szybka interwencja na granicy” oznacza działanie mające na celu zareagowanie w obliczu szczególnego i wyjątkowo trudnego wyzwania na granicach [państwa trzeciego] poprzez rozmieszczenie zespołów zarządzania granicami na czas określony na terytorium [państwa trzeciego] w celu przeprowadzenia kontroli granicznej wspólnie z organami krajowymi [państwa trzeciego] odpowiedzialnymi za kontrolę graniczną;

    -„personel statutowy” oznacza personel statutowy zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 15 rozporządzenia (UE) 2019/1896.

    Artykuł 3 
    Wszczęcie działań operacyjnych

    1.Działanie operacyjne na mocy niniejszej umowy wszczyna dyrektor wykonawczy Agencji pisemną decyzją wydaną na pisemny wniosek właściwych organów [państwa trzeciego]. Taki wniosek zawiera opis sytuacji, prawdopodobne cele i przewidywane potrzeby oraz profile potrzebnych członków personelu, w tym, w stosownych przypadkach, członków personelu mających uprawnienia wykonawcze.

    2.Jeżeli dyrektor wykonawczy Agencji stwierdzi prawdopodobieństwo wystąpienia w wyniku wnioskowanego działania operacyjnego poważnych lub uporczywych naruszeń praw podstawowych lub obowiązków w zakresie ochrony międzynarodowej, podejmuje decyzję o niewszczynaniu takiego działania operacyjnego.

    3.Jeżeli po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, dyrektor wykonawczy Agencji uzna, że do podjęcia decyzji o wszczęciu działania operacyjnego niezbędne są dalsze informacje, może się o nie zwrócić lub upoważnić ekspertów Agencji do odbycia podróży do [państwa trzeciego] w celu dokonania oceny sytuacji na miejscu. [Państwo trzecie] taką podróż umożliwia.

    4.Dyrektor wykonawczy Agencji podejmuje decyzję o niewszczynaniu działania operacyjnego, jeżeli uzna, że istnieje uzasadniona przesłanka do zawieszenia lub zakończenia takiego działania na podstawie odpowiednich przepisów art. 18.

    Artykuł 4 
    Plan operacyjny

    1.Agencja i [państwo trzecie] uzgadniają plan operacyjny dla każdego działania operacyjnego zgodnie z art. 38 i 74 rozporządzenia (UE) 2019/1896. Plan operacyjny jest wiążący dla Agencji, [państwa trzeciego] i uczestniczących państw członkowskich.

    2.[Jeżeli państwo członkowskie sąsiaduje z państwem trzecim lub graniczy z obszarem operacyjnym] Plan operacyjny i zmiany do tego planu wymagają zgody każdego państwa członkowskiego sąsiadującego z [państwem trzecim] lub graniczącego z obszarem operacyjnym.

    3.Plan operacyjny określa szczegółowo aspekty organizacyjne i proceduralne działania operacyjnego, w tym:

    a)opis sytuacji wraz ze sposobem działania i celami rozmieszczenia, w tym cel operacyjny;

    b)czas, przez jaki zgodnie z szacunkami ma trwać działanie operacyjne, aby można było zrealizować jego cel;

    c)obszar operacyjny;

    d)opis zadań, w tym tych, które wymagają uprawnień wykonawczych, zakresu odpowiedzialności, w tym w kwestii poszanowania praw podstawowych i wymogów dotyczących ochrony danych, oraz specjalnych poleceń dla zespołów, w tym w zakresie dopuszczalnego korzystania z baz danych i dopuszczalnego stosowania broni służbowej, amunicji i wyposażenia w [państwie trzecim];

    e)skład zespołu zarządzania granicami, a także rozmieszczenie innego odpowiedniego personelu/obecność innych członków personelu statutowego Agencji, w tym obserwatorów praw podstawowych;

    f)przepisy dotyczące dowodzenia i kontroli, w tym imiona i nazwiska oraz stopnie służbowe funkcjonariuszy straży granicznej [państwa trzeciego] odpowiedzialnych za współpracę z członkami zespołu i z Agencją, w szczególności imiona i nazwiska oraz stopnie służbowe tych funkcjonariuszy straży granicznej lub innego odpowiedniego personelu, którzy sprawują dowództwo w czasie rozmieszczenia, oraz pozycję członków zespołu w strukturze dowodzenia;

    g)wyposażenie techniczne rozmieszczane w czasie działania operacyjnego, w tym szczególne wymogi, takie jak warunki użytkowania, wymagany personel do obsługi, transport i inna logistyka oraz przepisy finansowe;

    h)szczegółowe przepisy nakładające na Agencję obowiązek natychmiastowego zgłaszania zarządowi i odpowiednim organom uczestniczących państw członkowskich i [państwa trzeciego] wszelkich zdarzeń, które miały miejsce w trakcie działania operacyjnego prowadzonego na mocy niniejszej umowy;

    i)system sprawozdawczości i oceny zawierający poziomy odniesienia dla sprawozdania z oceny, w tym w zakresie ochrony praw podstawowych, oraz ostateczny termin składania sprawozdania z oceny końcowej;

    j)[w stosownych przypadkach] w odniesieniu do operacji morskich – szczegółowe informacje dotyczące właściwej jurysdykcji i obowiązujących na obszarze operacyjnym przepisów, w tym również odesłanie do prawa krajowego, międzynarodowego i prawa Unii dotyczącego przechwytywania, ratownictwa na morzu i sprowadzania na ląd;

    k)warunki współpracy z organami i jednostkami organizacyjnymi Unii innymi niż Agencja, z innymi państwami trzecimi lub z organizacjami międzynarodowymi;

    l)ogólne instrukcje dotyczące sposobu zapewnienia ochrony praw podstawowych podczas działania operacyjnego, w tym poprzez ochronę danych osobowych i spełnienie wymogów obowiązujących międzynarodowych instrumentów dotyczących praw człowieka;

    m)procedury, za pomocą których osoby potrzebujące ochrony międzynarodowej, ofiary handlu ludźmi, osoby małoletnie bez opieki oraz inne osoby w szczególnie trudnej sytuacji są kierowane do właściwych organów krajowych, które mogą im udzielić odpowiedniej pomocy;

    n)procedury określające mechanizm przyjmowania i przekazywania do Agencji i [państwa trzeciego] skarg (w tym skarg wniesionych na podstawie art. 8 ust. 5 poniżej) na wszelkie osoby uczestniczące w działaniu operacyjnym, w tym na funkcjonariuszy straży granicznej lub inny odpowiedni personel [państwa trzeciego] oraz członków zespołu, dotyczące zarzucanych naruszeń praw podstawowych w kontekście udziału w działaniu operacyjnym Agencji;

    o)rozwiązania logistyczne, w tym informacje dotyczące warunków pracy oraz uwarunkowań panujących na obszarach, na których ma być prowadzone działanie operacyjne;

    p)[w stosownych przypadkach] przepisy dotyczące biura antenowego, utworzonego na podstawie art. 6.

    4.Wszelkie zmiany lub dostosowania planu operacyjnego wymagają zgody Agencji i [państwa trzeciego], po zasięgnięciu opinii uczestniczących państw członkowskich.

    5.Wymiana informacji i współpraca operacyjna do celów EUROSUR-u odbywają się zgodnie z zasadami tworzenia i udostępniania szczególnych obrazów sytuacji, które zostaną ustanowione w planie operacyjnym dotyczącym danego działania operacyjnego.

    6.Ocena działania operacyjnego, o której mowa w ust. 3 lit. i) niniejszego artykułu, przeprowadzana jest wspólnie przez [państwo trzecie] i Agencję.

    7.Warunki współpracy z organami i jednostkami organizacyjnymi Unii, o których mowa w ust. 3 lit. k) niniejszego artykułu, realizowane są zgodnie z odpowiednimi mandatami tych organów i jednostek organizacyjnych i w ramach dostępnych zasobów.

    Artykuł 5 
    Zgłaszanie zdarzeń

    Agencja i [właściwy organ państwa trzeciego] posiadają system zgłaszania zdarzeń umożliwiający terminowe zgłaszanie wszelkich zdarzeń, które miały miejsce w trakcie działania operacyjnego prowadzonego na mocy niniejszej umowy.

    Agencja i [państwo trzecie] udzielają sobie wzajemnej pomocy w prowadzeniu wszelkich niezbędnych dochodzeń i postępowań w sprawie zdarzeń zgłoszonych za pośrednictwem tego systemu, w zakresie zadań takich jak identyfikacja świadków oraz gromadzenie i przedstawianie dowodów, w tym składanie wniosków o uzyskanie i – w stosownych przypadkach – przekazanie przedmiotów związanych ze zgłoszonym zdarzeniem. Przekazane przedmioty mogą podlegać obowiązkowi zwrotu na zasadach określonych przez właściwy organ, który je dostarczył.

    Artykuł 6 
    Biura antenowe

    1.Agencja może tworzyć biura antenowe na terytorium [państwa trzeciego], aby ułatwić i usprawnić koordynację działań operacyjnych oraz aby zapewnić skuteczne zarządzanie zasobami kadrowymi i technicznymi Agencji. Agencja decyduje o lokalizacji biura antenowego.

    2.Biura antenowe są tworzone zgodnie z potrzebami operacyjnymi i działają przez okres niezbędny do przeprowadzenia przez Agencję działań operacyjnych w [państwie trzecim] i regionie sąsiadującym. Za zgodą [państwa trzeciego] Agencja może ten okres przedłużyć.

    3.Biurem antenowym zarządza powołany przez dyrektora wykonawczego na stanowisko kierownika biura antenowego przedstawiciel Agencji, którego zadaniem jest nadzorowanie całości pracy biura.

    4.W stosownych przypadkach biura antenowe:

    a)zapewniają wsparcie operacyjne i logistyczne oraz zapewniają koordynację działań Agencji na danych obszarach operacyjnych;

    b)zapewniają [państwu trzeciemu] wsparcie operacyjne na danych obszarach operacyjnych;

    c)monitorują działalność zespołów i regularnie składają sprawozdania do siedziby głównej Agencji;

    d)współpracują z [państwem trzecim] we wszystkich kwestiach związanych z praktyczną realizacją działań operacyjnych organizowanych przez Agencję w [państwie trzecim], w tym we wszelkich dodatkowych kwestiach, które mogą wystąpić w trakcie tych działań;

    e)wspierają koordynatora we współpracy z [państwem trzecim] we wszystkich kwestiach związanych z ich wkładem w działania operacyjne organizowane przez Agencję oraz, w razie potrzeby, pozostają w kontakcie z siedzibą główną Agencji;

    f)wspierają koordynatora oraz obserwatora lub obserwatorów praw podstawowych, którym powierzono monitorowanie działania operacyjnego, w ułatwianiu, w razie potrzeby, koordynacji i komunikacji między zespołami Agencji a odpowiednimi organami [państwa trzeciego], a także we wszelkich odpowiednich zadaniach;

    g)organizują wsparcie logistyczne związane z rozmieszczeniem członków zespołu oraz rozmieszczaniem i wykorzystaniem wyposażenia technicznego;

    h)zapewniają wszelkie inne wsparcie logistyczne dotyczące obszaru operacyjnego, za który odpowiada dane biuro antenowe, w celu ułatwienia sprawnego przebiegu działań operacyjnych organizowanych przez Agencję;

    i)zapewniają skuteczne zarządzanie wyposażeniem własnym Agencji na obszarach objętych jej działalnością, w tym jego ewentualną rejestrację oraz długoterminową konserwację tego wyposażenia i wszelkie niezbędne wsparcie logistyczne;

    j)wspierają inny personel lub inne działania Agencji w [państwie trzecim], zgodnie z ustaleniami między Agencją a [państwem trzecim].

    5.Agencja i [państwo trzecie] zapewniają najlepsze możliwe warunki do realizacji zadań powierzonych biuru antenowemu.

    6. [Państwo trzecie] udziela Agencji pomocy w zakresie zapewniania zdolności operacyjnej biura antenowego.

    Artykuł 7 
    Koordynator

    1.Bez uszczerbku dla roli biur antenowych, o których mowa w art. 6, dyrektor wykonawczy wyznacza spośród personelu statutowego jednego lub większą liczbę ekspertów, którzy są rozmieszczani jako koordynatorzy na potrzeby poszczególnych działań operacyjnych. Dyrektor wykonawczy informuje [państwo trzecie] o wyznaczonej osobie.

    2.Rolą koordynatora jest:

    a)pełnienie roli pośrednika między Agencją, [państwem trzecim] i członkami zespołu, a także zapewnianie w imieniu Agencji pomocy w zakresie wszelkich kwestii związanych z warunkami ich rozmieszczenia w ramach zespołów;

    b)monitorowanie prawidłowej realizacji planu operacyjnego, w tym, we współpracy z obserwatorem lub obserwatorami praw podstawowych, w kwestii ochrony praw podstawowych, i składanie dyrektorowi wykonawczemu sprawozdań na ten temat;

    c)działanie w imieniu Agencji w odniesieniu do wszystkich aspektów rozmieszczenia zespołów i składanie Agencji sprawozdań w odniesieniu do wszystkich tych aspektów;

    d)wspieranie współpracy i koordynacji między [państwem trzecim] a uczestniczącymi państwami członkowskimi.

    3.W ramach działań operacyjnych dyrektor wykonawczy może upoważnić koordynatora do udzielenia wsparcia w rozwiązywaniu ewentualnych sporów dotyczących realizacji planu operacyjnego i rozmieszczenia zespołów.

    4.[Państwo trzecie] wydaje członkom zespołu jedynie polecenia zgodne z planem operacyjnym. Jeżeli koordynator uzna, że wydane członkom zespołu polecenia nie są zgodne z planem operacyjnym lub ze stosownymi zobowiązaniami prawnymi, natychmiast informuje o tym dyrektora wykonawczego oraz funkcjonariuszy [państwa trzeciego] pełniących rolę koordynatora. Dyrektor wykonawczy może zastosować odpowiednie środki, w tym podjąć decyzję o zawieszeniu lub zakończeniu działania operacyjnego, zgodnie z art. 18 niniejszej umowy. [Państwo trzecie] może upoważnić członków zespołu do działania w imieniu [państwa trzeciego].

    Artykuł 8 
    Prawa podstawowe

    1.Pełniąc obowiązki wynikające z niniejszej umowy, Strony zobowiązują się działać zgodnie ze wszystkimi właściwymi instrumentami prawnymi dotyczącymi praw człowieka, w tym zgodnie z [dodać lub usunąć, w zależności od przypadku Europejską konwencją praw człowieka z 1950 r., Konwencją ONZ dotyczącą statusu uchodźców z 1951 r. oraz protokołem z 1967 r. do tej konwencji, Konwencją w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej z 1965 r., Międzynarodowym paktem praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., Konwencją w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet z 1979 r., Konwencją ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur z 1984 r., Konwencją ONZ o prawach dziecka z 1989 r., Konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych z 2006 r. oraz Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej] 4 .

    2.Wykonując swoje zadania i korzystając ze swoich uprawnień, członkowie zespołu w pełni przestrzegają praw podstawowych, w tym prawa dostępu do procedur azylowych, oraz respektują godność człowieka, a także zwracają szczególną uwagę na osoby wymagające szczególnego traktowania. Wszelkie działania podjęte przez nich w ramach wykonywania ich zadań i korzystania z ich uprawnień są proporcjonalne do celu takich działań. Podczas wykonywania swoich zadań i korzystania ze swoich uprawnień nie mogą oni dyskryminować nikogo z jakichkolwiek powodów, takich jak płeć, rasa, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religia lub przekonania, poglądy polityczne lub wszelkie inne poglądy, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientacja seksualna, zgodnie z art. 21 Karty.

    Działania naruszające podstawowe prawa i wolności mogą być podejmowane przez członków zespołu w ramach wykonywania ich zadań lub korzystania z przysługujących im uprawnień wyłącznie wtedy, gdy jest to konieczne i proporcjonalne do celu takich działań, i muszą zapewniać poszanowanie istoty naruszanych podstawowych praw i wolności zgodnie z właściwym prawem międzynarodowym, unijnym i krajowym.

    Przepis ten stosuje się odpowiednio do całego personelu [odpowiednich organów krajowych państwa trzeciego] uczestniczącego w działaniu operacyjnym.

    3.Urzędnik ds. praw podstawowych z ramienia Agencji monitoruje zgodność działań operacyjnych z właściwymi standardami w zakresie praw podstawowych. Urzędnik ten lub jego zastępca może przeprowadzić wizytę w państwie trzecim w miejscu prowadzenia działań operacyjnych. Opiniuje również plany operacyjne i informuje dyrektora wykonawczego Agencji o możliwych naruszeniach praw podstawowych w ramach działania operacyjnego. [Państwo trzecie] wspiera – na wniosek – działania urzędnika ds. praw podstawowych w zakresie monitorowania.

    4.Strony postanawiają zapewnić forum konsultacyjnemu terminowy i skuteczny dostęp do wszystkich informacji dotyczących poszanowania praw podstawowych w odniesieniu do działań operacyjnych prowadzonych na mocy niniejszej umowy, w tym poprzez prowadzenie wizyt w obszarze operacyjnym.

    5.Każda ze Stron dysponuje mechanizmem składania skarg służącym do rozpatrywania zarzutów dotyczących naruszeń praw podstawowych popełnionych przez personel podczas pełnienia obowiązków służbowych w ramach działań operacyjnych realizowanych na mocy niniejszej umowy.

    Artykuł 9 
    Obserwatorzy praw podstawowych

    1.Urzędnik ds. praw podstawowych z ramienia Agencji wyznacza co najmniej jednego obserwatora praw podstawowych dla każdego działania operacyjnego, m.in. aby pomagał i doradzał koordynatorowi.

    2.Obserwator praw podstawowych monitoruje zgodność z prawami podstawowymi oraz udziela porad i pomocy w zakresie praw podstawowych podczas przygotowywania, prowadzenia i oceny odpowiednich działań operacyjnych. Jego zadania obejmują w szczególności:

    a)obserwowanie przygotowywania planów operacyjnych i składanie sprawozdań urzędnikowi ds. praw podstawowych, aby umożliwić mu wykonywanie jego zadań przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2019/1896;

    b)przeprowadzanie wizyt, w tym wizyt długoterminowych, w miejscach prowadzenia działań operacyjnych;

    c)współpracę i pozostawanie w kontakcie z koordynatorem oraz udzielanie mu porad i pomocy;

    d)informowanie koordynatora i składanie sprawozdań urzędnikowi ds. praw podstawowych na temat wszelkich ewentualnych naruszeń praw podstawowych podczas działania operacyjnego oraz

    e)uczestniczenie w ocenie działania operacyjnego, o której mowa w art. 4 ust. 3 pkt (i).

    3.Obserwatorzy praw podstawowych mają dostęp do wszystkich obszarów, na których prowadzone jest dane działanie operacyjne, oraz do wszystkich dokumentów istotnych z punktu widzenia przeprowadzenia tego działania.

    4.Podczas przebywania na obszarze operacyjnym obserwatorzy praw podstawowych noszą insygnia pozwalające na jednoznaczne zidentyfikowanie ich jako obserwatorów praw podstawowych.

    Artykuł 10 
    Członkowie zespołu

    1.Członkowie zespołu są upoważnieni do wykonywania zadań opisanych w planie operacyjnym.

    2.Podczas wykonywania zadań i korzystania z uprawnień członkowie zespołu przestrzegają przepisów ustawowych i wykonawczych [państwa trzeciego], a także obowiązującego prawa Unii i prawa międzynarodowego.

    3.Członkowie zespołu mogą wykonywać zadania i korzystać z uprawnień na terytorium [państwa trzeciego] jedynie na polecenie i w obecności organów zarządzania granicami [państwa trzeciego]. [Państwo trzecie] może upoważnić członków zespołu do wykonywania określonych zadań lub korzystania ze szczególnych uprawnień na terytorium [państwa trzeciego] pod nieobecność organów zarządzania granicami pod warunkiem wyrażenia zgody odpowiednio przez Agencję lub rodzime państwo członkowskie.

    4.Podczas wykonywania zadań i korzystania z uprawnień członkowie zespołu będący członkami personelu statutowego Agencji noszą mundur stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, chyba że plan operacyjny stanowi inaczej.

    Podczas wykonywania zadań i korzystania z uprawnień członkowie zespołu niebędący członkami personelu statutowego Agencji noszą swój mundur krajowy, chyba że plan operacyjny stanowi inaczej.

    Podczas pełnienia służby członkowie zespołu noszą również na umundurowaniu widoczny identyfikator oraz niebieską opaskę z insygniami Unii Europejskiej i Agencji.

    5.[Państwo trzecie] upoważnia odpowiednich członków zespołu do wykonywania w ramach działania operacyjnego zadań wymagających użycia siły, w tym do noszenia i używania broni służbowej, amunicji i innego wyposażenia, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami planu operacyjnego.

    -Członkowie zespołu będący członkami personelu statutowego Agencji mogą nosić wyposażenie, broń służbową, amunicję i inne środki przymusu za zgodą Agencji.

    -Członkowie zespołu niebędący członkami personelu statutowego Agencji mogą nosić wyposażenie, broń służbową, amunicję i inne środki przymusu za zgodą właściwego rodzimego państwa członkowskiego.

    6.Użycie siły, w tym noszenie i używanie broni służbowej, amunicji i innego wyposażenia, musi być zgodne z prawem krajowym [państwa trzeciego] oraz odbywać się w obecności organów zarządzania granicami [państwa trzeciego]. [Państwo trzecie] może upoważnić członków zespołu do użycia siły także pod nieobecność organów zarządzania granicami [państwa trzeciego].

    -W przypadku członków zespołu będących członkami personelu statutowego Agencji takie upoważnienie do użycia siły pod nieobecność organów zarządzania granicami [państwa trzeciego] wymaga zgody Agencji.

    -W przypadku członków zespołu niebędących członkami personelu statutowego Agencji takie upoważnienie do użycia siły pod nieobecność organów zarządzania granicami [państwa trzeciego] wymaga zgody właściwego rodzimego państwa członkowskiego.

    Użycie siły przez członków zespołu jest możliwe tylko wtedy, gdy jest konieczne i proporcjonalne oraz w pełni zgodne z obowiązującym prawem unijnym, międzynarodowym i krajowym, w tym w szczególności z wymogami określonymi w załączniku V do rozporządzenia (UE) 2019/1896.

    7.Przed rozmieszczeniem członków zespołu Agencja informuje [państwo trzecie] o tym, jaką broń służbową, amunicję i inne wyposażenie mają prawo posiadać zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu. [Państwo trzecie] może zakazać noszenia pewnych rodzajów broni służbowej, amunicji i innego wyposażenia, pod warunkiem że na mocy prawa krajowego taki sam zakaz obowiązuje jego własne organy zarządzania granicami. Przed rozmieszczeniem członków zespołu [państwo trzecie] informuje Agencję o dopuszczalnych rodzajach broni służbowej, amunicji i wyposażenia oraz o warunkach ich użycia. Agencja udostępnia te informacje państwom członkowskim.

    Na wniosek Agencji [państwo trzecie] podejmuje niezbędne kroki w celu wydania wszelkich niezbędnych zezwoleń na broń oraz ułatwia przywóz, wywóz, transport i przechowywanie broni, amunicji i innego wyposażenia, którym dysponują członkowie zespołu.

    8.Broń służbowa, amunicja i wyposażenie mogą zostać użyte w uzasadnionej obronie własnej oraz w uzasadnionej obronie członków zespołu lub innych osób, zgodnie z prawem krajowym [państwa trzeciego] oraz z odpowiednimi zasadami prawa międzynarodowego i unijnego.

    9.[Państwo trzecie] może upoważnić członków zespołu do korzystania z jego krajowych baz danych, jeśli jest to konieczne do wypełnienia celów operacyjnych określonych w planie operacyjnym. [Państwo trzecie] zapewnia skuteczny i efektywny dostęp do takich baz danych.

    Przed rozmieszczeniem członków zespołu [państwo trzecie] informuje Agencję o tym, z jakich krajowych baz danych mogą oni korzystać.

    Członkowie zespołu korzystają wyłącznie z tych danych, które są niezbędne do wykonywania ich zadań i korzystania przez nich z uprawnień. Korzystanie z baz danych odbywa się zgodnie z krajowym prawem ochrony danych w [państwie trzecim] oraz z niniejszą umową.

    10.W celu realizacji działań operacyjnych [państwo trzecie] wyznacza funkcjonariuszy [organów krajowych państwa trzeciego odpowiedzialnych za kontrolę graniczną], którzy potrafią i chcą porozumiewać się w języku roboczym Agencji, do pełnienia roli koordynatora w imieniu [państwa trzeciego].

    Artykuł 11 
    Przywileje i immunitety w zakresie mienia, funduszy, aktywów i operacji Agencji

    1.Wszelkie lokale i budynki Agencji w [państwie trzecim] są nienaruszalne. Nie podlegają rewizji, rekwizycji, konfiskacie ani wywłaszczeniu.

    2.Mienie i aktywa Agencji, w tym środki transportu, środki komunikacji, archiwa, wszelka korespondencja, dokumenty, dokumenty tożsamości i aktywa finansowe, są nienaruszalne.

    3.Aktywa Agencji obejmują aktywa będące własnością lub współwłasnością państwa członkowskiego, czarterowane lub dzierżawione przez państwo członkowskie i oferowane Agencji. Od chwili objęcia ich przez jednego lub więcej przedstawicieli właściwych organów krajowych aktywa te są traktowane jako pozostające w służbie rządu i posiadające stosowne uprawnienia.

    4.W stosunku do Agencji nie mogą zostać przedsięwzięte żadne środki egzekucyjne. Mienie i aktywa Agencji nie podlegają żadnym środkom przymusu administracyjnego ani sądowego. Mienie Agencji nie podlega zajęciu w celu wykonania wyroku, postanowienia lub nakazu sądowego.

    5.[Państwo trzecie] zezwala na wprowadzanie i usuwanie przedmiotów i wyposażenia rozmieszczonych przez Agencję w [państwie trzecim] do celów operacyjnych.

    6.Agencja jest zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w stosunku do przedmiotów przeznaczonych do jej użytku służbowego.

    Artykuł 12 
    Przywileje i immunitety członków zespołu

    1.Członkowie zespołu nie podlegają aresztowaniu ani zatrzymaniu w żadnej formie w [państwie trzecim] ani przez organy [państwa trzeciego].

    2.Członkowie zespołu nie podlegają żadnym formom dochodzenia ani postępowania sądowego prowadzonego w [państwie trzecim] lub przez organy [państwa trzeciego], z wyjątkiem okoliczności, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.

    3.Członkowie zespołów korzystają z immunitetu od jurysdykcji karnej [państwa trzeciego] niezależnie od okoliczności.

    Immunitet od jurysdykcji karnej [państwa trzeciego] członków zespołu będących członkami personelu statutowego Agencji może zostać uchylony przez dyrektora wykonawczego Agencji.

    Immunitet od jurysdykcji karnej [państwa trzeciego] członków zespołu niebędących członkami personelu statutowego Agencji może zostać uchylony przez właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego.

    Uchylenie immunitetu musi zostać wyrażone jednoznacznie, na piśmie.

    4.Członkowie zespołu korzystają z immunitetu od jurysdykcji cywilnej i administracyjnej [państwa trzeciego] w odniesieniu do wszystkich działań podejmowanych przez nich podczas pełnienia obowiązków służbowych.

    Jeżeli przed sądem w [państwie trzecim] wszczęto postępowanie cywilne lub administracyjne przeciwko członkowi zespołu, właściwe organy [państwa trzeciego] natychmiast powiadamiają o tym dyrektora wykonawczego Agencji.

    Przed wszczęciem takiego postępowania sądowego dyrektor wykonawczy Agencji przedkłada sądowi dokument poświadczający, czy działanie, o którym mowa, zostało podjęte przez członków zespołu podczas pełnienia obowiązków służbowych. Jeżeli działanie zostało podjęte podczas pełnienia obowiązków służbowych, postępowania nie wszczyna się. Jeżeli działanie nie miało miejsca podczas pełnienia obowiązków służbowych, postępowanie może być kontynuowane. Poświadczenie dyrektora wykonawczego Agencji jest wiążące dla jurysdykcji [państwa trzeciego] i państwo to nie może go zakwestionować.

    Wszczęcie postępowania przez członków zespołu uniemożliwia im powoływanie się na immunitet jurysdykcyjny w stosunku do powództw wzajemnych powiązanych bezpośrednio z powództwem głównym.

    5.Pomieszczenia, lokale mieszkalne, środki transportu i środki komunikacji oraz inne posiadane przedmioty, w tym wszelka korespondencja, dokumenty, dokumenty tożsamości i majątek członków zespołu, są nienaruszalne, z wyjątkiem sytuacji przedsięwzięcia środków egzekucyjnych dozwolonych na podstawie ust. 9 niniejszego artykułu.

    6.[Państwo trzecie] ponosi odpowiedzialność za wszelkie szkody wyrządzone osobom trzecim przez członków zespołu podczas pełnienia obowiązków służbowych.

    7.Jeżeli szkoda została wyrządzona wskutek rażącego niedbalstwa lub umyślnego naruszenia przepisów lub jeśli przedmiotowy czyn został popełniony poza pełnieniem obowiązków służbowych przez członka zespołu będącego członkiem personelu statutowego Agencji, [państwo trzecie] może zażądać – za pośrednictwem dyrektora wykonawczego Agencji – wypłaty odszkodowania przez Agencję.

    Jeżeli szkoda została wyrządzona wskutek rażącego niedbalstwa lub umyślnego naruszenia przepisów lub jeśli przedmiotowy czyn został popełniony poza pełnieniem obowiązków służbowych przez członka zespołu niebędącego członkiem personelu statutowego Agencji, [państwo trzecie] może zażądać – za pośrednictwem dyrektora wykonawczego Agencji – wypłaty odszkodowania przez właściwe rodzime państwo członkowskie.

    8.Członkowie zespołu nie są zobowiązani do składania zeznań w charakterze świadka w postępowaniu sądowym w [państwie trzecim].

    9.W stosunku do członków zespołu nie mogą być przedsięwzięte żadne środki egzekucyjne z wyjątkiem przypadków, w których wszczęto przeciwko nim postępowanie cywilne niepowiązane z obowiązkami służbowymi. Mienie członków zespołu nie podlega zajęciu w celu wykonania wyroku, postanowienia lub nakazu sądowego, jeśli dyrektor wykonawczy Agencji poświadczy, iż jest ono niezbędne członkom zespołu do pełnienia obowiązków służbowych. W postępowaniu cywilnym członkowie zespołu nie podlegają ograniczeniu wolności osobistej ani innym środkom przymusu.

    10.W zakresie usług świadczonych na rzecz Agencji członkowie zespołu podlegają zwolnieniom od przepisów o ubezpieczeniach społecznych, które mogą obowiązywać w [państwie trzecim].

    11.Dochody i wynagrodzenie wypłacane członkom zespołu przez Agencję lub rodzime państwa członkowskie, jak również wszelkie inne dochody członków zespołu pochodzące spoza [państwa trzeciego], nie podlegają opodatkowaniu w [państwie trzecim] w żadnej formie.

    12.[Państwo trzecie] zezwala na przywóz przedmiotów przeznaczonych do osobistego użytku członków zespołu i udziela zwolnienia z wszelkich ceł, podatków i innych związanych z tym należności, z wyjątkiem należności za przechowywanie, przewóz i podobne usługi w odniesieniu do takich przedmiotów. [Państwo trzecie] zezwala również na wywóz takich przedmiotów.

    13.Osobisty bagaż członków zespołu jest zwolniony z kontroli, chyba że istnieją poważne podstawy do przypuszczenia, że zawiera on przedmioty, które nie są przeznaczone do osobistego użytku członków zespołu, lub przedmioty, których przywóz lub wywóz jest zabroniony przez przepisy [państwa trzeciego] lub które podlegają przepisom tego państwa w zakresie kwarantanny. Kontrola takiego bagażu osobistego jest przeprowadzana jedynie w obecności danych członków zespołu lub upoważnionego przedstawiciela Agencji.

    14.Agencja i [państwo trzecie] wyznaczają stale dostępne punkty kontaktowe, odpowiedzialne za wymianę informacji i natychmiastową reakcję w przypadku, gdy działanie członka zespołu może stanowić naruszenie prawa karnego, a także odpowiedzialne za wymianę informacji i działania operacyjne w związku z wszelkimi postępowaniami cywilnymi i administracyjnymi przeciwko członkowi zespołu.

    Do czasu podjęcia działań przez właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego w stosunku do domniemanych przestępstw, w odniesieniu do których Agencja lub [państwo trzecie] mają interes prawny, Agencja i [państwo trzecie] udzielają sobie wzajemnej pomocy w prowadzeniu niezbędnych dochodzeń i postępowań, w zakresie zadań takich jak identyfikacja świadków oraz gromadzenie i przedstawianie dowodów, w tym składanie wniosków o uzyskanie i – w stosownych przypadkach – przekazanie przedmiotów związanych z domniemanym przestępstwem. Przekazane przedmioty mogą podlegać obowiązkowi zwrotu na zasadach określonych przez właściwy organ, który je dostarczył.

    Artykuł 13 
    Ranni lub zmarli członkowie zespołu

    1.Nie naruszając przepisów art. 12, dyrektor wykonawczy ma prawo objąć nadzór nad odesłaniem rannych lub zmarłych członków zespołu oraz ich mienia osobistego do państwa pochodzenia i podjąć w tym celu stosowne kroki.

    2.Sekcję zwłok zmarłego członka zespołu przeprowadza się wyłącznie za wyraźną zgodą właściwego rodzimego państwa członkowskiego i w obecności przedstawiciela Agencji lub właściwego rodzimego państwa członkowskiego.

    3.[Państwo trzecie] i Agencja współpracują w jak najszerszym zakresie w celu szybkiego odesłania rannych lub zmarłych członków zespołu do państwa pochodzenia.

    Artykuł 14 
    Dokument akredytacyjny

    1.Agencja wydaje każdemu członkowi zespołu dokument do celów identyfikacji wobec krajowych organów [państwa trzeciego] oraz jako dowód na to, że jego posiadacz jest uprawniony do wykonywania zadań i korzystania z uprawnień, o których mowa w art. 10 niniejszej umowy oraz w planie operacyjnym („dokument akredytacyjny”); dokument ten sporządza się w [języku lub językach urzędowych państwa trzeciego] i w języku roboczym Agencji.

    2.Dokument akredytacyjny zawiera następujące informacje dotyczące członka personelu: imię, nazwisko i obywatelstwo; stopień służbowy lub nazwę stanowiska; aktualne zdjęcie w formacie cyfrowym i zadania, do realizacji których jest upoważniony w czasie rozmieszczenia.

    3.Do celów identyfikacji wobec krajowych organów [państwa trzeciego] członkowie zespołu są zobowiązani do noszenia dokumentu akredytacyjnego przy sobie przez cały czas.

    4.Do dnia wygaśnięcia dokumentu akredytacyjnego [państwo trzecie] uznaje go – w połączeniu z ważnym dokumentem podróży – za umożliwiający danemu członkowi zespołu wjazd do [państwa trzeciego] i pobyt w tym państwie bez konieczności posiadania wizy, wcześniejszego zezwolenia lub jakiegokolwiek innego dokumentu.

    5.Po zakończeniu okresu rozmieszczenia dokument akredytacyjny zwracany jest Agencji. Informuje się o tym właściwe organy [państwa trzeciego].

    Artykuł 15 
    Stosowanie przepisów do członków personelu Agencji, którzy nie zostali rozmieszczeni jako członkowie zespołu

    Art. 12, 13 i 14 stosuje się odpowiednio do całego rozmieszczonego w [państwie trzecim] personelu Agencji, którego członkowie nie są członkami zespołu – w tym do obserwatorów praw podstawowych i personelu statutowego Agencji rozmieszczonego w biurach antenowych.

    Artykuł 16 
    Ochrona danych osobowych

    1.Przekazywanie danych osobowych może mieć miejsce wyłącznie, gdy jest to niezbędne do wykonania niniejszej umowy przez właściwe organy [państwa trzeciego] lub Agencji. Przetwarzanie danych osobowych przez organ w konkretnej sprawie, w tym przekazywanie takich danych osobowych drugiej Stronie, podlega przepisom o ochronie danych mającym zastosowanie do tego organu. Warunkiem wstępnym każdego przekazania danych jest zapewnienie przez Stronę następujących minimalnych zabezpieczeń:

    a)dane osobowe muszą być przetwarzane zgodnie z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty dla osoby, której dotyczą;

    b)dane osobowe muszą być zbierane w konkretnym, wyraźnym i prawnie uzasadnionym celu związanym z wykonaniem niniejszej umowy i nie mogą być dalej przetwarzane przez organ przekazujący ani organ przyjmujący w sposób niezgodny z tym celem;

    c)dane osobowe muszą być adekwatne, stosowne oraz ograniczone do tego, co jest konieczne do realizacji celu, w jakim zostały zebrane lub w jakim są przetwarzane; w szczególności dane osobowe przekazywane zgodnie z prawem właściwym dla organu przekazującego mogą dotyczyć wyłącznie:

    [wykaz kategorii danych, które mogą być wymieniane, oraz celów, dla których mogą one być przetwarzane i przekazywane].

    d)dane osobowe muszą być prawidłowe i w razie konieczności aktualizowane;

    e)dane osobowe muszą być przechowywane w formie umożliwiającej identyfikację osób, których dotyczą, przez okres nie dłuższy niż jest to niezbędne do celu, w jakim zostały zebrane lub w jakim są przetwarzane;

    f)dane osobowe muszą być przetwarzane w sposób zapewniający ich odpowiednie bezpieczeństwo, z uwzględnieniem szczególnych zagrożeń związanych z przetwarzaniem, w tym ochrony przed niedozwolonym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem oraz przypadkową utratą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, przy użyciu odpowiednich środków technicznych lub organizacyjnych („naruszenie ochrony danych”). Strona otrzymująca podejmuje odpowiednie kroki, by zaradzić wszelkim naruszeniom ochrony danych, i powiadamia o takim naruszeniu Stronę przekazującą bez zbędnej zwłoki, w ciągu 72 godzin;

    g)zarówno organ przekazujący dane osobowe, jak i ten, który je przyjmuje, w razie potrzeby podejmują wszelkie uzasadnione kroki w celu bezzwłocznego zapewnienia sprostowania lub usunięcia danych osobowych, w przypadku gdy ich przetwarzanie nie jest zgodne z przepisami niniejszego artykułu, zwłaszcza w przypadku gdy nie są one adekwatne, stosowne, prawidłowe lub gdy wykraczają poza cel ich przetwarzania. Obejmuje to także powiadomienie drugiej Strony o wszelkich przypadkach sprostowania lub usunięcia danych;

    h)na wniosek organu przekazującego organ przyjmujący informuje o sposobie wykorzystania otrzymanych danych;

    i)dane osobowe mogą być przekazywane wyłącznie następującym właściwym organom:

    [wykaz organów i zakres ich kompetencji].

    Udostępnienie otrzymanych danych innym organom wymaga uprzedniej zgody organu przekazującego;

    j)właściwe organy przekazujące i otrzymujące dane osobowe są zobowiązane do prowadzenia pisemnego rejestru przekazywanych i otrzymywanych danych;

    k)powołuje się niezależny organ nadzorczy, czuwający nad przestrzeganiem przepisów w zakresie ochrony danych i uprawniony do kontrolowania rejestrów danych; osobom, których dane dotyczą, przysługuje prawo wnoszenia skarg do organu nadzoru oraz otrzymania odpowiedzi bez zbędnej zwłoki;

    l)osobom, których dane dotyczą, przysługuje prawo otrzymywania informacji na temat przetwarzania tych danych, dostępu do nich oraz sprostowania lub usunięcia nieprawidłowych lub przetwarzanych niezgodnie z prawem danych, z zastrzeżeniem niezbędnych i proporcjonalnych ograniczeń uzasadnionych ważnym interesem publicznym;

    m)w przypadku naruszenia wyżej wymienionych zabezpieczeń osobom, których dane dotyczą, przysługuje prawo do skutecznych administracyjnych i sądowych środków zaskarżenia.

    2.Każda ze Stron będzie przeprowadzać okresowe przeglądy polityk i procedur wdrażających niniejszy przepis. Na wniosek drugiej Strony Strona, która otrzymała wniosek, dokona przeglądu swojej polityki i procedur w zakresie przetwarzania danych osobowych w celu ustalenia i potwierdzenia, że zabezpieczenia przewidziane w niniejszym postanowieniu zostały skutecznie wdrożone. Wyniki przeglądu zostaną w rozsądnym terminie przekazane Stronie, która o taki przegląd wystąpiła.

    3.Zabezpieczenia ochrony danych przewidziane w niniejszej umowie będą podlegały nadzorowi Europejskiego Inspektora Ochrony Danych i [niezależnego organu publicznego lub innego właściwego organu nadzoru w państwie trzecim].

    4.Strony będą współpracować z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych jako organem nadzorczym Agencji.

    5.Na koniec każdego działania operacyjnego Strony sporządzają wspólne sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszego artykułu. Sprawozdanie to przekazywane jest urzędnikowi ds. praw podstawowych i inspektorowi ochrony danych z ramienia Agencji, a także [odpowiedniemu organowi państwa trzeciego].

    Artykuł 17 
    Wymiana informacji niejawnych i szczególnie chronionych informacji jawnych

    1.Każda wymiana lub rozpowszechnianie informacji niejawnych w ramach niniejszej umowy wymaga zawarcia odrębnego porozumienia administracyjnego między Agencją a [państwem trzecim], po uprzednim otrzymaniu zgody Komisji Europejskiej.

    2.Każda wymiana szczególnie chronionych informacji jawnych w ramach niniejszej umowy: 

    a)jest prowadzona przez Agencję zgodnie z art. 9 ust. 5 decyzji Komisji (UE, Euratom) 2015/443 5 ;

    b)zostaje objęta przez Stronę otrzymującą informacje stopniem ochrony równoważnym pod względem poufności, integralności i dostępności stopniowi ochrony zapewnianemu przez środki zastosowane do tych informacji przez Stronę przekazującą informacje;

    c)odbywa się za pośrednictwem systemu wymiany informacji spełniającego kryteria dostępności, poufności i integralności dla szczególnie chronionych informacji jawnych, takiego jak sieć komunikacyjna, o której mowa w art. 14 rozporządzenia.

    3.Strony zobowiązują się przestrzegać praw własności intelektualnej odnośnie do wszelkich danych przetwarzanych w ramach niniejszej umowy.

    Artykuł 18 
    Decyzja o zawieszeniu, zakończeniu lub wycofaniu finansowania działania operacyjnego

    1.Jeżeli warunki realizacji działania operacyjnego nie są już spełnione, dyrektor wykonawczy Agencji kończy takie działanie po uprzednim poinformowaniu [państwa trzeciego] na piśmie.

    2.Jeżeli [państwo trzecie] nie przestrzega postanowień niniejszej umowy lub planu operacyjnego, dyrektor wykonawczy Agencji może wycofać finansowanie danego działania operacyjnego, zawiesić je lub je zakończyć po uprzednim poinformowaniu [państwa trzeciego] na piśmie.

    3.Jeżeli nie można zagwarantować bezpieczeństwa któregokolwiek z uczestników działania operacyjnego rozmieszczonych w [państwie trzecim], dyrektor wykonawczy Agencji może zawiesić lub zakończyć takie działanie operacyjne lub jego elementy.

    4.Jeżeli dyrektor wykonawczy Agencji uzna, że w związku z działaniem operacyjnym prowadzonym na podstawie niniejszej umowy miały miejsce lub mogą mieć miejsce naruszenia praw podstawowych lub obowiązków w zakresie ochrony międzynarodowej, które mają poważny charakter lub mogą się utrzymywać, wycofuje on finansowanie danego działania lub zawiesza albo kończy dane działanie po uprzednim poinformowaniu [państwa trzeciego].

    5.[Państwo trzecie] może zwrócić się do dyrektora wykonawczego Agencji o zawieszenie lub zakończenie działania operacyjnego, jeżeli członek zespołu nie przestrzega postanowień niniejszej umowy lub planu operacyjnego. Wniosek taki sporządza się na piśmie, z uzasadnieniem.

    6.Zawieszenie, zakończenie lub wycofanie finansowania na podstawie niniejszego artykułu staje się skuteczne z dniem powiadomienia [państwa trzeciego]. Nie wpływa ono na żadne prawa ani obowiązki wynikające ze stosowania niniejszej umowy lub planu operacyjnego przed takim zawieszeniem, zakończeniem lub wycofaniem finansowania.

    Artykuł 19 
    Zwalczanie nadużyć finansowych

    1.[Państwo trzecie] natychmiast powiadamia Agencję, Prokuraturę Europejską lub Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, jeżeli dowie się o istnieniu wiarygodnych zarzutów nadużyć finansowych, korupcji lub innych nielegalnych działań, które mogą naruszać interesy Unii Europejskiej.

    2.W przypadku gdy takie zarzuty dotyczą środków finansowych Unii Europejskiej wydatkowanych w związku z niniejszą umową, [państwo trzecie] zapewnia Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych lub Prokuraturze Europejskiej wszelką niezbędną pomoc w odniesieniu do działań dochodzeniowych prowadzonych na jego terytorium, w tym w zakresie ułatwiania przesłuchań, kontroli na miejscu i inspekcji (w tym dostępu do systemów informacyjnych i baz danych w [państwie trzecim]); oraz w zakresie ułatwiania dostępu do wszelkich istotnych informacji dotyczących technicznego i finansowego zarządzania sprawami finansowanymi częściowo lub w całości przez Unię Europejską.

    Artykuł 20 
    Wykonanie niniejszej umowy

    1.Po stronie [państwa trzeciego] niniejszą umowę wykonuje [...].

    2.Po stronie Unii Europejskiej niniejszą umowę wykonuje Agencja.

    Artykuł 21 
    Rozstrzyganie sporów

    1.Wszystkie spory zaistniałe w związku ze stosowaniem niniejszej umowy są rozpatrywane wspólnie przez przedstawicieli Agencji oraz właściwe organy [państwa trzeciego].

    2.W przypadku braku wcześniejszego rozstrzygnięcia spory dotyczące wykładni lub stosowania niniejszej umowy rozstrzyga się wyłącznie na drodze negocjacji pomiędzy Stronami.

    Artykuł 22 
    Wejście w życie, zmiany, czas obowiązywania, zawieszenie i rozwiązanie umowy

    1.Niniejsza umowa podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez Strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami prawnymi. Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu.

    2.Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu wewnętrznych procedur prawnych zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

    3.Niniejsza umowa może zostać zmieniona wyłącznie na piśmie za obopólną zgodą Stron.

    4.Niniejsza umowa została zawarta na czas nieokreślony. Umowa może zostać rozwiązana lub zawieszona w formie pisemnej za obopólną zgodą Stron lub jednostronnie przez jedną ze Stron.

    W tym ostatnim przypadku Strona zamierzająca wypowiedzieć lub zawiesić umowę powiadamia drugą Stronę na piśmie. Jednostronne wypowiedzenie lub zawieszenie niniejszej umowy staje się skuteczne pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano powiadomienia.

    5.Powiadomienia dokonywane zgodnie z niniejszym artykułem przekazywane są, w przypadku Unii Europejskiej, do Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej, a w przypadku [państwa trzeciego] – do [do ustalenia].



    Sporządzono w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, rumuńskim, węgierskim, włoskim oraz [w języku lub językach urzędowych państwa trzeciego], a teksty w każdym z tych języków są jednakowo autentyczne.

    Podpisy:

    (1)

         Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1).

    (2)

         Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1).

    (3)

         Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

    (4)

         Wykaz instrumentów obejmuje najistotniejsze konwencje ONZ i EKPC, których stronami są wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej. Należy go zmodyfikować w zależności od tego, które z tych konwencji mają zastosowanie w państwie trzecim.

    (5)

    Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/443 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie bezpieczeństwa w Komisji (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 41).

    Top