Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52019PC0563

    Wniosek DECYZJA RADY w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu

    COM/2019/563 final

    Bruksela, dnia 30.10.2019

    COM(2019) 563 final

    2019/0245(NLE)

    Wniosek

    DECYZJA RADY

    w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu


    UZASADNIENIE

    1.Przedmiot wniosku

    Niniejszy wniosek dotyczy decyzji określającej stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu (WTO) w związku z przewidywanym przyjęciem decyzji dotyczącej przeglądu Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych, jak wskazano w art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa.

    2.Kontekst wniosku

    2.1.Porozumienie z Marrakeszu ustanawiające Światową Organizację Handlu

    Proponowana decyzja Rady ma na celu upoważnienie Komisji Europejskiej do wspierania w imieniu Unii decyzji, która ma zostać przyjęta na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu (WTO). Światowa Organizacja Handlu została ustanowiona na mocy porozumienia z Marrakeszu („porozumienie WTO”), które weszło w życie w dniu 1 stycznia 1995 r.

    Unia Europejska jest stroną tego porozumienia.

    2.2.Konferencja ministerialna i Rada Generalna Światowej Organizacji Handlu

    Na podstawie art. IV ust. 1 porozumienia WTO konferencja ministerialna jest upoważniona do podejmowania decyzji we wszystkich sprawach związanych z wielostronnymi porozumieniami handlowymi.

    Jednak na podstawie art. IV ust. 2 porozumienia WTO w przerwach między sesjami konferencji ministerialnej jej funkcje pełni Rada Generalna.

    Na podstawie art. IX ust. 1 organy WTO dążą do podejmowania decyzji w drodze konsensusu.

    2.3.Planowany akt Rady Generalnej WTO

    W grudniu 2013 r. podczas dziewiątej sesji konferencji ministerialnej WTO ministrowie (ds. handlu) przyjęli decyzję dotyczącą „Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych, jak wskazano w art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa” (WT/MIN (13)/39) („uzgodnienie w sprawie kontyngentów taryfowych”).

    Celem uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych jest usprawnienie zarządzania kontyngentami taryfowymi na produkty rolne. W ust. 13 uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych przewidziano jego przegląd z uwzględnieniem dotychczasowych doświadczeń związanych z jego funkcjonowaniem. Przegląd miał się rozpocząć nie później niż cztery lata po przyjęciu uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych. W 2018 r. Komitet ds. Rolnictwa przystąpił do procesu przeglądu. Na początku 2019 r. Sekretariat Komitetu ds. Rolnictwa wydał projekt sprawozdania przedstawiającego dotychczasowe postępy, które ma być skierowane do Rady Generalnej WTO.

    Z uwagi na brak porozumienia między członkami WTO w sprawie istotnych zmian w uzgodnieniu w sprawie kontyngentów taryfowych Komitet zaleca Radzie Generalnej przedłużenie okresu przeglądu do końca 2021 r. oraz zwiększenie przejrzystości zarządzania kontyngentami taryfowymi (zob. załącznik 2 do sprawozdania).

    Zalecenia te (w załączniku 2 do sprawozdania) powinny zostać przedstawione Radzie Generalnej w grudniu 2019 r. Rada Generalna powinna przyjąć te zalecenia w formie decyzji dotyczącej przeglądu uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych.

    3.Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii

    Celem niniejszego wniosku jest umożliwienie Unii przyjęcia decyzji dotyczącej przeglądu uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych na posiedzeniu Rady Generalnej WTO w grudniu 2019 r.

    Z perspektywy Unii kluczowe znaczenie ma przedłużenie okresu przeglądu do końca 2021 r., ponieważ pozwala na kontynuację obecnego uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych i zezwala członkom WTO na prowadzenie dalszych rozmów na temat przeglądu tego uzgodnienia.

    4.Podstawa prawna

    4.1.Proceduralna podstawa prawna

    4.1.1.Zasady

    Art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przewiduje decyzje ustalające „stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy”.

    Pojęcie „akty mające skutki prawne” obejmuje akty, które mają skutki prawne na mocy przepisów prawa międzynarodowego dotyczących danego organu. Obejmuje ono ponadto instrumenty, które na mocy prawa międzynarodowego nie są wiążące, ale mogą „w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów przyjętych przez prawodawcę Unii” 1 .

    4.1.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie

    Rada Generalna WTO jest organem utworzonym przez umowę, a mianowicie porozumienie WTO.

    Akt, który Rada Generalna ma przyjąć, jest aktem mającym skutki prawne. Planowany akt będzie wiążący na mocy prawa międzynarodowego zgodnie z art. II ust. 2 i art. IX ust. 3 porozumienia WTO.

    Planowany akt nie uzupełnia ani nie zmienia ram instytucjonalnych układu.

    W związku tym proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji jest art. 218 ust. 9 TFUE.

    4.2.Materialna podstawa prawna

    4.2.1.Zasady

    Materialna podstawa prawna decyzji na podstawie art. 218 ust. 9 TFUE zależy przede wszystkim od celu i treści planowanego aktu, w którego kwestii ma zostać zajęte stanowisko w imieniu Unii. Jeżeli planowany akt ma dwojaki cel lub dwa elementy składowe, a jeden z tych celów lub elementów da się określić jako główny, zaś drugi ma jedynie pomocniczy charakter, decyzja przyjęta na mocy art. 218 ust. 9 TFUE musi mieć jedną materialną podstawę prawną, tj. podstawę, której wymaga główny lub dominujący cel lub element składowy.

    4.2.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie

    Główny cel i treść planowanego aktu odnosi się do wspólnej polityki handlowej.

    Materialną podstawą prawną proponowanej decyzji jest zatem art. 207 TFUE.

    4.3.Wniosek

    Podstawą prawną proponowanej decyzji powinien być art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 9 TFUE.

    5.Publikacja planowanego aktu

    Ponieważ akt Rady Generalnej WTO będzie stanowił uzupełnienie porozumienia WTO poprzez rozszerzenie stosowania uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych oraz ustanowienie zasad dotyczących lepszego wykorzystania kontyngentów taryfowych, po jego przyjęciu należy opublikować ten akt w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    2019/0245 (NLE)

    Wniosek

    DECYZJA RADY

    w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 9,

    uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)Porozumienie z Marrakeszu ustanawiające Światową Organizację Handlu („porozumienie WTO”) zostało zawarte przez Unię decyzją Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. 2 i weszło w życie dnia 1 stycznia 1995 r.

    (2)Na podstawie art. IV ust. 1 porozumienia WTO konferencja ministerialna Światowej Organizacji Handlu („WTO”) jest upoważniona do podejmowania decyzji we wszystkich sprawach związanych z wielostronnymi porozumieniami handlowymi.

    (3)Na podstawie art. IV ust. 2 porozumienia WTO w przerwach między sesjami konferencji ministerialnej jej funkcje ma pełnić Rada Generalna WTO.

    (4)Na podstawie art. IX ust. 1 organy WTO zazwyczaj podejmują decyzje w drodze konsensusu.

    (5)Podczas dziewiątej sesji konferencji ministerialnej WTO (Bali, grudzień 2013 r.) przyjęto decyzję ministerialną dotyczącą Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych, jak wskazano w art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa (WT/MIN(13)/39) („uzgodnienie w sprawie kontyngentów taryfowych”), które reguluje zarządzanie kontyngentami taryfowymi na produkty rolne.

    (6)Zgodnie z ust. 13 uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych nie później niż cztery lata po jego przyjęciu ma się rozpocząć przegląd funkcjonowania tego uzgodnienia z uwzględnieniem dotychczasowych doświadczeń. Celem tego przeglądu jest promowanie stałego procesu poprawy wykorzystania kontyngentów taryfowych.

    (7)Zgodnie z ust. 13 Komitet ds. Rolnictwa przystąpił do przeglądu uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych w 2018 r. Wyniki przeglądu zostaną przedstawione na posiedzeniu Rady Generalnej w grudniu 2019 r. w formie sprawozdania wydanego przez Komitet ds. Rolnictwa (sprawozdanie nr ... „Przegląd funkcjonowania decyzji z Bali dotyczącej zarządzania kontyngentami taryfowymi” z dnia ...).

    (8)Ze względu na brak konsensusu wśród członków WTO co do istotnych zmian w uzgodnieniu w sprawie kontyngentów taryfowych w sprawozdaniu zaleca się przedłużenie okresu przeglądu do końca 2021 r., aby można było osiągnąć konsensus w sprawie istotnych zmian. Sprawozdanie zawiera ponadto zalecenia mające na celu zwiększenie przejrzystości zarządzania kontyngentami taryfowymi.

    (9)Na posiedzeniu w grudniu 2019 r. Rada Generalna WTO powinna zostać poproszona o rozważenie przyjęcia zaleceń określonych w załączniku 2 do sprawozdania nr ... w formie decyzji dotyczącej przeglądu uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych.

    (10)Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na forum Rady Generalnej WTO, ponieważ decyzja, która ma zostać przyjęta, będzie wiążąca dla Unii.

    (11)W Radzie Generalnej WTO Unia jest reprezentowana przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Stanowisko, jakie ma zająć Komisja Europejska w imieniu Unii na posiedzeniu Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu w grudniu 2019 r., opiera się na projekcie decyzji w sprawie przyjęcia zaleceń przedstawionych Radzie Generalnej przez Komitet ds. Rolnictwa w załączniku 2 do jego sprawozdania nr ... z dnia ... załączonym do niniejszej decyzji.

    Przedstawiciele Unii w Radzie Generalnej WTO mogą, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji, uzgadniać niewielkie zmiany w projekcie decyzji.

    Artykuł 2

    Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji.

    Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

       W imieniu Rady

       Przewodniczący

    (1)    Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 października 2014 r. w sprawie C-399/12, Niemcy przeciwko Radzie, EU:C:2014:2258, pkt 61–64.
    (2)    Decyzja Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej, w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986–1994) (Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 1).
    Top

    Bruksela, dnia 30.10.2019

    COM(2019) 563 final

    ZAŁĄCZNIK

    do

    wniosku dotyczącego

    DECYZJI RADY

    w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na forum Rady Generalnej Światowej Organizacji Handlu


    ZAŁĄCZNIK

    PRZEGLĄD FUNKCJONOWANIA DECYZJI Z BALI W SPRAWIE ZARZĄDZANIA KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI

    Sprawozdanie dla Rady Generalnej

    1)Podczas dziewiątej sesji konferencji ministerialnej ministrowie przyjęli decyzję dotyczącą „Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych, jak wskazano w art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa” (WT/MIN (13)/39) („decyzja z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych”). Ministrowie zobowiązali Komitet do dokonania przeglądu i monitorowania realizacji zobowiązań członków, które ustanowiono na mocy decyzji z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych, z myślą o tym, że przegląd będzie promował ciągły proces poprawy wykorzystania kontyngentów taryfowych, rozpoczynający się nie później niż w 2017 r., z uwzględnieniem nabytego do tego czasu doświadczenia 1 . Dyskusje dotyczące przeglądu rozpoczęły się na posiedzeniu Komitetu w październiku 2017 r. 2 . Na posiedzeniu w lutym 2018 r. Komitet zgodził się na proces i harmonogram przeprowadzenia przeglądu określone w dokumencie G/AG/W/171 3 . Zgodnie z uzgodnioną procedurą przegląd przeprowadzono w drodze otwartych nieformalnych posiedzeń Komitetu, które zaplanowano przy okazji jego regularnych posiedzeń 4 .

    2)Członkowie omówili przegląd na czterech nieformalnych posiedzeniach Komitetu w 2018 r. w dniach 20 lutego, 11 czerwca, 25 września i 26 listopada. Podczas listopadowego nieformalnego posiedzenia z udziałem przedstawicieli przemysłu odbyła się sesja tematyczna dotycząca zarządzania kontyngentami taryfowymi i ich niepełnego wykorzystania. Na dyskusje na temat przeglądu pozytywnie wpłynęło również wiele pisemnych uwag członków. Podobnie, w odpowiedzi na wnioski członków i zgodnie z uzgodnioną procedurą i terminami przeprowadzenia przeglądu, w celu ułatwienia przeglądu Sekretariat przygotował dokument informacyjny 5 dotyczący zarządzania kontyngentami taryfowymi i wskaźników ich wykorzystania. Załącznik 1 zawiera wykaz wszystkich dokumentów pisemnych uwzględnionych do tej pory w przeglądzie.

    3)W trakcie dyskusji przeglądowych członkowie wskazali następujące tematy: 1) skuteczne wdrażanie i działania następcze w odniesieniu do zobowiązań materialnych wynikających z decyzji z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych; 2) wymogi w zakresie przejrzystości kontyngentów taryfowych; 3) mechanizm niepełnego wykorzystania. Poniżej przedstawiono niektóre kwestie 6 poruszone w ramach każdego z tych trzech tematów, w tym w trakcie dyskusji tematycznych w listopadzie.

    SKUTECZNE WDROŻENIE I DZIAŁANIA NASTĘPCZE

    (i)Ponowny przydział niewykorzystanych pozwoleń w ramach kontyngentów taryfowych. 

    (ii)Procesy ponownego przydziału, w tym w odniesieniu do przydziałów dla poszczególnych państw 7 .

    (iii)Wymiana doświadczeń i najlepszych praktyk w zakresie poprawy wykorzystania kontyngentów taryfowych, w tym ponownego przydziału kontyngentów taryfowych w ramach regionalnych umów handlowych.

    WYMOGI W ZAKRESIE PRZEJRZYSTOŚCI KONTYNGENTÓW TARYFOWYCH

    (i)Terminowe i kompletne powiadomienia o kontyngentach taryfowych.

    (ii)Niezwłoczne zgłaszanie zmian dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi.

    (iii)Spójne zgłaszanie wskaźników wykorzystania przez wszystkich członków ze zobowiązaniami dotyczącymi kontyngentów taryfowych.

    (iv)Zharmonizowane praktyki w zakresie powiadamiania (np. w odniesieniu do nieotwartych kontyngentów taryfowych lub planowanych kontyngentów taryfowych bez przewagi taryfowej).

    (v)Zgłaszanie przyczyn niepełnego wykorzystania.

    (vi)Wymiana krajowych doświadczeń i najlepszych praktyk w zakresie zarządzania kontyngentami taryfowymi.

    (vii)Specjalne i zróżnicowane traktowanie (uciążliwość wymogów w zakresie powiadamiania).

    (viii)Powiązanie z wymogami dotyczącymi powiadamiania w obszarze procedur licencjonowania przywozu.

    (ix)Pomoc techniczna Sekretariatu w zakresie poprawy sposobu powiadamiania przez członków.

    MECHANIZM NIEPEŁNEGO WYKORZYSTANIA

    (i)Różne obowiązki członków (ust. 4 załącznika A).

    (ii)Specjalne i zróżnicowane traktowanie.

    (iii)Zastosowanie potencjalnie mniej niż uniwersalne w przyszłości.

    (iv)Powiązanie między załącznikiem B a załącznikiem A ust. 4.

    (v)Badanie przyczyn niepełnego wykorzystania.

    (vi)Ukierunkowane badanie niepełnego wykorzystania kontyngentów taryfowych w niektórych szczególnych sektorach.

    (vii)Praktyczne zastosowanie mechanizmu niepełnego wykorzystania (badanie przyczyn, w tym potencjalnej złożoności i powodu niepowołania się na nią, wymiana doświadczeń i uproszczenie wymogów proceduralnych).

    (viii)Utrzymywanie wykazu wykorzystanych kontyngentów taryfowych przez Sekretariat.

    4)W kwestii przyszłego funkcjonowania ust. 4 mechanizmu niepełnego wykorzystania i związanego z tym przepisu S&D stanowiska członków były rozbieżne. Niektórzy z członków rozwijających się utrzymywali, że nie należy osłabiać przepisów S&D zawartych w decyzji z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych; niektórzy inni członkowie twierdzili, że traktowanie S&D w odniesieniu do krajów rozwijających się nie powinno prowadzić do wyłączenia oraz że kraje rozwijające się będące beneficjentami powinny raczej przyjąć zobowiązania w odniesieniu do zarządzania kontyngentami taryfowymi, biorąc pod uwagę ich status rozwojowy.

    5)Kilku członków uznało, że zakres niniejszego przeglądu ogranicza się do dążenia do poprawy w zakresie zarządzania kontyngentami taryfowymi, aby odróżnić go od negocjacji w sprawie dostępu do rynku. Niektórzy inni odnieśli się do możliwości podjęcia kwestii związanych z kontyngentami taryfowymi w negocjacjach w sprawie dostępu do rynku.

    6)Niektórzy członkowie uznali, że w oparciu o uwagi członków Komitet powinien zbadać przyczyny, dla których nie powołano się jeszcze na mechanizm niepełnego wykorzystania.

    7)Zgodnie z ust. 13–15 decyzji z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych (WT/MIN(13)/39) Komitet na posiedzeniu w dniu 30 października 2019 r. uzgadnia poniższe zalecenia zawarte w załączniku 2 do niniejszego sprawozdania do rozważenia przez Radę Generalną.



    Załącznik 1

    Wykaz dokumentów:

    G/AG/W/169

    10 października 2017 r.

    Monitorowanie i przegląd zobowiązań członków, które ustanowiono na mocy decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi.

    Uwaga Sekretariatu

    G/AG/W/171

    9 lutego 2018 r.

    Proponowany proces przeglądu funkcjonowania decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi

    Uwaga Sekretariatu

    G/AG/W/175

    18 maja 2018 r.

    oraz

    G/AG/W/175/Add.1

    7 maja 2019 r.

    Dokument przedłożony przez Unię Europejską Komitetowi ds. Rolnictwa dotyczący procesu przeglądu funkcjonowania decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi 8 .

    Komunikaty Unii Europejskiej

    G/AG/W/179

    6 czerwca 2018 r.

    Przegląd funkcjonowania decyzji ministerialnej z Bali dotyczącej „Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych ... 9 .

    Uwagi przedstawione przez grupę CAIRNS

    G/AG/W/183

    31 lipca 2018 r.

    Metody zarządzania kontyngentami taryfowymi i wskaźniki wykorzystania na lata 2007–2016.

    Dokument informacyjny Sekretariatu

    G/AG/W/186

    19 września 2018 r.

    Przegląd decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowym.

    Uwagi przedstawione przez Australię

    G/AG/W/197

    24 maja 2019 r.

    Mechanizm niepełnego wykorzystania określony w decyzji z Bali w sprawie zarządzania kontyngentami taryfowymi

    Uwagi przedstawione w imieniu grupy CAIRNS



    Załącznik 2

    1)[Termin określony w ust. 14 i przypisie 2 decyzji z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych w odniesieniu do decyzji dotyczącej ust. 4 załącznika A zostaje przedłużony do końca 2021 r. lub do 13. konferencji ministerialnej, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.] [Dla większej pewności, jeżeli konferencja ministerialna ani Rada Generalna przed końcem 2021 r. nie zdecydują o rozszerzeniu ust. 4 załącznika A do decyzji z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych w jej obecnej lub w zmienionej formie, ust. 4 załącznika A, z zastrzeżeniem ust. 15 tej decyzji, nie będzie miał już zastosowania od dnia 1 stycznia 2022 r. [w odniesieniu do członków wymienionych w załączniku B, a także członków, którzy przed końcem 2021 r. wystąpili z wnioskiem o dodanie do załącznika B].]

    2)W międzyczasie Komitet ds. Rolnictwa („Komitet”) będzie nadal prowadzić dyskusje na temat stosowania ust. 4 załącznika A. [Dla większej pewności podczas tej dyskusji należy utrzymać decyzję z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych wraz z jej załącznikami.]

    3)Komitet przedstawi zalecenia dla Rady Generalnej w odniesieniu do stosowania ust. 4 [załącznika A i zgodnie z ust. 14] przed końcem 2021 r.]

    4)Uznając znaczenie większej przejrzystości zarządzania kontyngentami taryfowymi i wskaźników wykorzystania oraz terminowego przesyłania powiadomień przez członków, a także uznając, że internetowy rolniczy system powiadamiania powinien prowadzić do lepszej harmonizacji, Komitet zgadza się co do następujących kwestii:

    a)Sekretariat przygotuje wykaz istniejących praktyk członków w zakresie powiadamiania o kontyngentach taryfowych członków, w tym w przypadkach, gdy planowany kontyngent taryfowy nie został otwarty.

    b)Komitet rozpocznie dyskusje na temat harmonizacji praktyk członków w zakresie powiadamiania o kontyngentach taryfowych członków, w tym na temat wskaźników wykorzystania kontyngentów taryfowych.

    c)W przypadku zaplanowanych kontyngentów taryfowych, które nie zostały otwarte, Komitet zachęca członków do dołączania wyjaśnień do powiadomień w tabeli MA:2.

    d)Sekretariat będzie regularnie aktualizował informacje na temat zarządzania kontyngentami taryfowymi i wskaźników wykorzystania zawarte w G/AG/W/183 10 , a także informacje na temat tego, którzy członkowie zgłosili wskaźniki wykorzystania, oraz na temat kwestii podniesionych na posiedzeniu Komitetu w odniesieniu do wskaźników wykorzystania.

    e)Na podstawie danych przedstawionych przez członków Komitet zbada powody, dla których nie powołano się jeszcze na mechanizm niepełnego wykorzystania.

    5)Komitet zgadza się na przeprowadzanie regularnych przeglądów funkcjonowania decyzji z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych co 3 lata po zakończeniu tego przeglądu. Te okresowe przeglądy obejmować będą między innymi analizę wykorzystania przez członków mechanizmu niepełnego wykorzystania w oparciu o ich uwagi.

    __________

    (1)    Ust. 13 WT/MIN(13)/39. Nie zgłoszono jeszcze żadnych doświadczeń w odniesieniu do korzystania z mechanizmu niepełnego wykorzystania.
    (2)    Zob. sekcja 2.2.1 G/AG/R/86.
    (3)    Zob. sekcja 2.5.1 G/AG/R/87.
    (4)    Na posiedzeniu w czerwcu 2019 r. Komitet wyraził zgodę na przedłużenie terminu do posiedzenia Komitetu w październiku 2019 r. w celu sfinalizowania sprawozdania z przeglądu.
    (5)    G/AG/W/183.
    (6)    Członkowie nie osiągnęli porozumienia co do tych kwestii ani ich traktowania w zaleceniach.
    (7)    Ust. 9 decyzji ministerialnej z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych odnosi się do procesu ponownego przydziału. Ponadto przypisy 3 i 5 do załącznika A do decyzji z Bali odnoszą się do praw członków posiadających przydział dla poszczególnych państw, szczególnie w kontekście mechanizmu niepełnego wykorzystania.
    (8)    Dokument G/AG/W/171 z dnia 9 lutego 2018 r.
    (9)    WT/MIN (13)/39 ORAZ WT/L/914 z dnia 11 grudnia 2013 r.
    (10)    Notatka informacyjna Sekretariatu może zawierać w szczególności wykaz kontyngentów taryfowych, w przypadku których nie przedłożono powiadomienia w tabeli MA:2 lub w przypadku których wskaźnik wykorzystania jest niższy niż 65 %.
    Top