P8_TA(2019)0408

Liczba delegacji międzyparlamentarnych, delegacji do wspólnych komisji międzyparlamentarnych oraz delegacji do komisji współpracy parlamentarnej i wielostronnych zgromadzeń parlamentarnych

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie liczby delegacji międzyparlamentarnych, delegacji do wspólnych komisji parlamentarnych oraz delegacji do komisji współpracy parlamentarnej i do wielostronnych zgromadzeń parlamentarnych (2019/2698(RSO))

(2021/C 158/55)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając projekt decyzji Konferencji Przewodniczących,

—	uwzględniając układy o stowarzyszeniu, umowy o współpracy i inne umowy zawarte przez Unię Europejską z państwami trzecimi,

—	uwzględniając art. 212 i 214 Regulaminu,

A.	dążąc do wzmocnienia demokracji parlamentarnej dzięki stałemu dialogowi międzyparlamentarnemu;

1.

podejmuje decyzję o ustaleniu następującej liczby delegacji międzyparlamentarnych i o ich pogrupowaniu według regionów:

a)	Europa, Bałkany Zachodnie i Turcja

Delegacje do:

—	Wspólnej Komisji Parlamentarnej UE-Macedonia Północna

—	Wspólnej Komisji Parlamentarnej UE-Turcja

Delegacja do spraw współpracy w ramach wymiaru północnego i do spraw stosunków ze Szwajcarią i Norwegią, do wspólnej komisji parlamentarnej UE-Islandia oraz do wspólnej komisji parlamentarnej Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG)

Delegacja do Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-Serbia

Delegacja do Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-Albania

Delegacja do Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-Czarnogóra

Delegacja do spraw stosunków z Bośnią i Hercegowiną oraz Kosowem

b)	Rosja i kraje Partnerstwa Wschodniego

Delegacja do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Rosja

Delegacja do Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Ukraina

Delegacja do Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Mołdawia

Delegacja do spraw stosunków z Białorusią

Delegacja do Komisji Parlamentarnej Partnerstwa UE-Armenia, do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Azerbejdżan oraz do Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Gruzja

c)	Maghreb, Maszrek, Izrael i Palestyna

Delegacje do spraw stosunków z:

—

Izraelem

—

Palestyną

—	z państwami Maghrebu i Unią Maghrebu Arabskiego, w tym wspólne komisje parlamentarne UE-Maroko, UE-Tunezja i UE-Algieria

—	państwami Maszreku

d)	Półwysep Arabski, Irak i Iran

Delegacje do spraw stosunków z:

—	państwami Półwyspu Arabskiego

—

Irakiem

—

Iranem

e)	Ameryka Północna, Środkowa i Południowa

Delegacje do spraw stosunków:

—	ze Stanami Zjednoczonymi

—

z Kanadą

—	z Federacyjną Republiką Brazylii

—	z państwami Ameryki Środkowej

—	z państwami Wspólnoty Andyjskiej

—	z państwami Mercosuru

Delegacja do wspólnej komisji parlamentarnej UE-Meksyk

Delegacja do wspólnej komisji parlamentarnej UE-Chile

Delegacja do Komitetu Parlamentarnego CARIFORUM-UE

f)	Azja/Pacyfik

Delegacje do spraw stosunków z:

—

Japonią

—	Chińską Republiką Ludową

—

Indiami

—	Afganistanem

—	państwami Azji Południowej

—	państwami Azji Południowo-Wschodniej i Stowarzyszeniem Państw Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN)

—	Półwyspem Koreańskim

—	Australią i Nową Zelandią

Delegacja do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Kazachstan, UE-Kirgistan, UE-Uzbekistan i UE-Tadżykistan oraz do spraw Stosunków z Turkmenistanem i Mongolią

g)

Afryka

Delegacje do spraw stosunków z:

—	Republiką Południowej Afryki

—	Parlamentem Panafrykańskim

h)	Zgromadzenia wielostronne

Delegacja do Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE

Delegacja do Zgromadzenia Parlamentarnego Unii dla Śródziemnomorza

Delegacja do Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego

Delegacja do Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest

Delegacja do spraw stosunków ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO

2.

postanawia, że członkowie komisji parlamentarnych utworzonych na podstawie umowy o partnerstwie gospodarczym (EPG) będą wyłaniani wyłącznie z Komisji Handlu Międzynarodowego oraz Komisji Rozwoju, przy czym należy dopilnować, by czołową rolę odgrywała Komisja Handlu Międzynarodowego jako komisja przedmiotowo właściwa; ponadto postanawia, że członkowie ci będą aktywnie koordynować swoje działania ze Wspólnym Zgromadzeniem Parlamentarnym AKP-UE;

3.

postanawia, że członkowie Zgromadzenia Parlamentarnego Unii dla Śródziemnomorza, Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego i Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest będą wyłaniani wyłącznie z delegacji dwustronnych lub podregionalnych właściwych dla obszaru geograficznego każdego z tych zgromadzeń;

4.

postanawia, że członkowie Delegacji do spraw stosunków ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO będą wyłaniani wyłącznie z Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony;

5.

postanawia, że Konferencja Przewodniczących Delegacji powinna sporządzić sześciomiesięczny kalendarz działań po konsultacjach z Komisją Spraw Zagranicznych, Komisją Rozwoju i Komisją Handlu Międzynarodowego; w celu zapewnienia spójnego podejścia należy go przygotować w ścisłej zgodności z sześciomiesięcznym kalendarzem wyjazdów delegacji komisji zatwierdzonym przez Konferencję Przewodniczących Komisji, a także z uwzględnieniem rocznego programu prac Zespołu ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów; następnie wspólny projekt sześciomiesięcznego kalendarza działań przekazuje się do przyjęcia przez Konferencję Przewodniczących, która w reakcji na wydarzenia polityczne może zmienić proponowany projekt w celu zapewnienia spójności wszystkich działań zewnętrznych Parlamentu;

6.

przypomina, że jedynie oficjalne delegacje, należycie upoważnione przez Konferencję Przewodniczących, są uprawnione do działania w imieniu Parlamentu Europejskiego i reprezentowania jego stanowiska;

7.

postanawia, że grupy polityczne i posłowie niezrzeszeni wyznaczają stałych zastępców uczestniczących w pracach wszystkich rodzajów delegacji oraz że liczba tych zastępców nie może przekroczyć liczby pełnoprawnych członków reprezentujących grupy lub posłów niezrzeszonych;

8.

postanawia, że pełnoprawni członkowie stałych delegacji międzyparlamentarnych mają prawo do udziału w posiedzeniach międzyparlamentarnych poza miejscami pracy Parlamentu; jeżeli pełnoprawny członek nie może wziąć udziału w takim posiedzeniu, może go zastąpić jeden ze stałych zastępców, a jeżeli zastępca również nie może uczestniczyć w wyjeździe, może go zastąpić członek zgromadzenia międzyparlamentarnego obejmującego tę delegację po nominacji przez grupę polityczną, do której należy pełnoprawny członek; jeżeli członek zgromadzenia międzyparlamentarnego obejmującego tę delegację nie może uczestniczyć w wyjeździe, do udziału w nim można upoważnić członków Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Rozwoju i Komisji Handlu Międzynarodowego;

9.

uważa, że przed posiedzeniem międzyparlamentarnym z partnerem (parlamentarnym komitetem stabilizacji i stowarzyszenia, wspólną komisją parlamentarną, komisją parlamentarną stowarzyszenia, parlamentarną komisją współpracy, posiedzeniem międzyparlamentarnym itp.) lub przed wyjazdem delegacji należy przeprowadzić ścisłe konsultacje z odpowiednią komisją (odpowiednimi komisjami) na temat możliwych zagadnień politycznych lub kwestii związanych z kontrolą ustawodawczą, które delegacja powinna poruszyć podczas spotkań z partnerami z danego państwa;

10.

postara się zadbać, aby w praktyce co najmniej jeden sprawozdawca lub przewodniczący komisji mógł także uczestniczyć w pracach delegacji, wspólnych komisji parlamentarnych, komisji współpracy parlamentarnej oraz wielostronnych zgromadzeń parlamentarnych, oraz postanawia, że na wspólny wniosek przewodniczących danej delegacji i komisji przewodniczący wydaje zezwolenia na tego rodzaju wyjazdy służbowe;

11.

postanawia, że niniejsza decyzja wejdzie w życie podczas pierwszej sesji miesięcznej dziewiątej kadencji parlamentarnej;

12.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji oraz Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych.