This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52019AP0385
P8_TA(2019)0385 Establishing the ‘Customs’ programme for cooperation in the field of customs ***I European Parliament legislative resolution of 16 April 2019 on the proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council establishing the ‘Customs’ programme for cooperation in the field of customs (COM(2018)0442 — C8-0261/2018 — 2018/0232(COD)) P8_TC1-COD(2018)0232 Position of the European Parliament adopted at first reading on 16 April 2019 with a view to the adoption of Regulation (EU) …/… of the European Parliament and of the Council establishing the ‘Customs’ programme for cooperation in the field of customs
P8_TA(2019)0385 Ustanowienie programu „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł ***I Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł (COM(2018)0442 – C8-0261/2018 – 2018/0232(COD)) P8_TC1-COD(2018)0232 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) …/… ustanawiającego program „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł
P8_TA(2019)0385 Ustanowienie programu „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł ***I Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł (COM(2018)0442 – C8-0261/2018 – 2018/0232(COD)) P8_TC1-COD(2018)0232 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) …/… ustanawiającego program „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł
Dz.U. C 158 z 30.4.2021, p. 153–169
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
30.4.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 158/153 |
P8_TA(2019)0385
Ustanowienie programu „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł ***I
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł (COM(2018)0442 – C8-0261/2018 – 2018/0232(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
(2021/C 158/34)
Parlament Europejski,
— |
uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0442), |
— |
uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 33, 114 i 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0261/2018), |
— |
uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, |
— |
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 17 października 2018 r. (1), |
— |
uwzględniając art. 59 Regulaminu, |
— |
uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinie przedstawione przez Komisję Budżetową oraz Komisję Kontroli Budżetowej (A8-0464/2018), |
1. |
przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu (2); |
2. |
zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie; |
3. |
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym. |
(1) Dz.U. C 62 z 15.2.2019, s.45.
(2) Niniejsze stanowisko zastępuje poprawki przyjęte dnia 15 stycznia 2019 r. (Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0008)
P8_TC1-COD(2018)0232
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) …/… ustanawiającego program „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33, 114 i 207,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Program „Cła 2020” ustanowiony na mocy rozporządzenia (UE) nr 1294/2013 (3) i programy będące jego poprzednikami przyczyniły się w znacznym stopniu do ułatwienia i usprawnienia zacieśnienia współpracy celnej. Wiele działań w dziedzinie dotyczących ceł ma charakter transgraniczny; są one prowadzone z udziałem wszystkich państw członkowskich, które odczuwają ich skutki, i dlatego działania te nie mogą być skutecznie i sprawnie realizowane samodzielnie przez poszczególne państwa każde państwo członkowskie samodzielnie. Dzięki programowi Ogólnounijny program „Cła” wdrażany przez Komisję zapewnia państwom członkowskim ramy na poziomie Unii umożliwiające rozwijanie tej współpracy , na poziomie Unii, wdrażanemu przez Komisję, państwa członkowskie mogą rozwijać tę współpracę w ramach Unii, co jest oszczędniejsze niż tworzenie własnych odbrębnej sieci współpracy dwustronnej na poziomie dwustronnym lub wielostronnej wielostronnym przez każde państwo członkowskie. Program „Cła” odgrywa również zasadniczą rolę w zabezpieczaniu interesów finansowych Unii i państw członkowskich przez zapewnienie skutecznego poboru ceł i tym samym stanowi ważne źródło dochodów dla Unii i budżetów krajowych, również dzięki skupianiu się na budowaniu potencjału informatycznego i ściślejszej współpracy celnej. Ponadto konieczna jest harmonizacja i ujednolicenie kontroli w celu śledzenia nielegalnych transgranicznych przepływów towarów i zwalczania oszustw. W związku z tym należy zapewnić ciągłość zasadne i sprzyjające wydajności jest zapewnienie ciągłości unijnego finansowania działań w ramach współpracy celnej poprzez przez ustanowienie nowego programu w tej samej dziedzinie, tj. programu „Cła” („programu”) . [Popr. 1] |
(1a) |
Unia celna, od 50 lat wdrażana przez krajowe organy celne, stanowi istotny przykład pomyślnej integracji w UE, będącej jednym z największych bloków handlowych na świecie. Unia celna jest ważnym przykładem pomyślnej integracji unijnej i ma zasadnicze znaczenie dla właściwego funkcjonowania jednolitego rynku z korzyścią zarówno dla przedsiębiorców, jak i obywateli. W rezolucji z 14 marca 2018 r. zatytułowanej „Następne WRF: przygotowanie stanowiska Parlamentu dotyczącego WRF na okres po 2020 r.” Parlament Europejski wyraził szczególne zaniepokojenie kwestią oszustw celnych. Silniejszą i ambitniejszą Unię da się osiągnąć tylko przez zapewnienie jej większych środków finansowych, ciągłego wsparcia dla wdrażanych strategii politycznych oraz zwiększonych zasobów. [Popr. 2] |
(2) |
Unia celna znacznie się zmieniła w ciągu ostatnich pięćdziesięciu 50 lat, a administracje celne pomyślnie wykonują wypełniają obecnie na granicach bardzo różnorodne zadania. Działając wspólnie, przyczyniają się na granicach . Współpracując ze sobą , dążą one do ułatwienia etycznego i sprawiedliwego handlu i ograniczania biurokracji, pobierają dochody do budżetów krajowych i budżetu unijnego oraz chronią społeczeństwa ludność przed terroryzmem, zagrożeniami dla zdrowia i środowiska i innymi rodzajami zagrożeń. W szczególności wraz z wprowadzeniem ogólnounijnych dzięki wprowadzeniu ram wspólnego zarządzania ryzykiem (4) na poziomie Unii i kontroli przemieszczeń przepływów dużych kwot środków pieniężnych w celu zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu organy celne zaczynają odgrywać odgrywają pierwszoplanową rolę w walce z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną i nieuczciwą konkurencją . Biorąc pod uwagę te szerokie ich rozległe uprawnienia, organy celne rzeczywiście są obecnie faktycznie wiodącymi głównymi organami, jeśli chodzi o kontrolę kontroli towarów na zewnętrznych granicach Unii. W tym kontekście programem „Cła” należy nie tylko objąć współpracę celną, lecz rozszerzyć udzielane także w jego ramach zapewnić wsparcie na wszystkie zadania organów celnych, określone w o szerszym zakresie , zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, tj. a mianowicie nadzór nad międzynarodową wymianą handlową Unii, wdrażanie zewnętrznych aspektów rynku wewnętrznego, wspólnej polityki handlowej oraz pozostałych wspólnych polityk Unii w zakresie wymiany handlowej wywierających wpływ na wymianę handlową , a także bezpieczeństwo całego łańcucha dostaw. Podstawa prawna niniejszego rozporządzenia będzie zatem obejmowała współpracę celną (art. 33 TFUE), rynek wewnętrzny (art. 114 TFUE) i politykę handlową (art. 207 TFUE). [Popr. 3] |
(3) |
Ustanawiając ramy Program powinien zasadniczo pomagać państwom członkowskim i Komisji dzięki ustanowieniu ram dla działań mających na celu wspieranie unii celnej i organów celnych,program powinien przyczynić w realizacji długoterminowego założenia , jakim jest jak najściślejsza współpraca wszystkich organów celnych w Unii; przyczyniać się do ochrony interesów finansowych i gospodarczych interesów Unii UE i jej państw członkowskich; ochrony Unii chronić Unię przed nieuczciwym i nielegalnym handlem nieuczciwymi i niezgodnymi z prawem praktykami handlowymi, przy równoczesnym wspieraniu legalnej działalności gospodarczej; zapewnienia z zagwarantowaniem bezpieczeństwa i ochrony Unii i jej mieszkańców , co zwiększy ochronę konsumentów ; oraz ułatwiać legalny handel ; oraz ułatwienia legalnego handlu, tak by przedsiębiorstwa i obywatele mogli w pełni korzystać z potencjału rynku wewnętrznego i światowego handlu. [Popr. 4] |
(3a) |
Ponieważ stało się jasne, że niektóre systemy, o których mowa w art. 278 unijnego kodeksu celnego, do 31 grudnia 2020 r. mogą zostać wdrożone tylko częściowo, co oznacza, że po tym terminie nadal będą stosowane systemy nieelektroniczne, a wobec braku poprawek legislacyjnych, które przedłużyłyby ten termin, przedsiębiorstwa i organy celne nie będą w stanie wypełniać swoich obowiązków i zobowiązań prawnych w zakresie operacji celnych, jednym z podstawowych celów szczegółowych programu powinno być wspieranie państw członkowskich i Komisji w tworzeniu tego typu systemów elektronicznych. [Popr. 5] |
(3b) |
Zarządzanie cłami i kontrola celna to dynamiczny obszar polityki, który stoi w obliczu nowych wyzwań wynikających ze stale zmieniających się globalnych modeli biznesowych i łańcuchów dostaw, a także transformacji modeli konsumpcji i cyfryzacji, takich jak handel elektroniczny, w tym internet rzeczy, analiza danych, sztuczna inteligencja i technologia łańcucha bloków. Program powinien wspomagać zarządzanie cłami w obliczu tego typu wyzwań i umożliwiać stosowanie rozwiązań innowacyjnych. Wyzwania te dodatkowo podkreślają potrzebę wzmocnienia współpracy między organami celnymi oraz konieczność jednolitej interpretacji i spójnego stosowania przepisów prawa celnego. Kiedy finanse publiczne znajdują się pod presją, obroty światowego handlu rosną, a oszustwa i przemyt stają się coraz bardziej niepokojące, program powinien pomagać w stawianiu czoła tym wyzwaniom. [Popr. 6] |
(3c) |
Aby zapewnić maksymalną wydajność i unikać powielania działań, Komisja powinna koordynować wdrażanie programu z powiązanymi unijnymi programami i funduszami. Obejmuje to w szczególności program Fiscalis, Program UE w zakresie zwalczania nadużyć finansowych oraz program na rzecz jednolitego rynku, a także Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Fundusz Zintegrowanego Zarządzania Granicami, Program wspierania reform, program „Cyfrowa Europa”, instrument „Łącząc Europę” oraz decyzję Rady w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej, a także rozporządzenia i środki wykonawcze. [Popr. 7] |
(3d) |
W odniesieniu do potencjalnego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii – pula środków finansowych niniejszego programu nie uwzględnia kosztów wynikających z podpisania umowy o wystąpieniu i potencjalnych przyszłych stosunków między Zjednoczonym Królestwem i Unią. Podpisanie tej umowy, zaprzestanie korzystania przez Zjednoczone Królestwo z wszystkich istniejących systemów celnych i sposobów współpracy oraz wygaśnięcie jego zobowiązań prawnych w tej dziedzinie może pociągnąć za sobą dodatkowe koszty, których nie da się dokładnie oszacować w chwili opracowywania niniejszego programu. W związku z tym Komisja powinna rozważyć zarezerwowanie dostatecznej ilości środków, aby przygotować się na pokrycie tych potencjalnych kosztów. Nie powinny być one jednak pokrywane z puli środków finansowych programu, gdyż przewidziany na niego budżet wystarczy jedynie na pokrycie kosztów, które da się realistycznie przewidzieć w momencie opracowywania programu. [Popr. 8] |
(4) |
Niniejsze rozporządzenie określa pulę środków finansowych na program, które stanowią główną kwotę odniesienia w rozumieniu pkt 17 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (5) dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas rocznej procedury budżetowej. |
(5) |
W celu wsparcia procesu przystępowania państw trzecich i stowarzyszania tych państw program powinien być otwarty dla państw przystępujących i państw kandydujących, a także dla potencjalnych kandydatów i krajów partnerskich objętych europejską polityką sąsiedztwa, w przypadku gdy spełnione są określone wszystkie warunki. Może on być również otwarty dla innych państw trzecich zgodnie z warunkami ustanowionymi na podstawie warunków przewidzianych w szczegółowych umowach zawartych pomiędzy Unią a tymi danymi państwami dotyczących w sprawie ich uczestnictwa we wszelkich programach unijnych , jeśli takie uczestnictwo leży w interesie Unii oraz jeśli pozytywnie odziaływuje na rynek wewnętrzny, nie wpływając negatywnie na ochronę konsumentów . [Popr. 9] |
(6) |
Do przedmiotowego programu ma zastosowanie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) [2018/XXX] Program powinien podlegać rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/ 1046 (6) („rozporządzenie finansowe”). Określa ono z( zwanemu dalej „rozporządzeniem finansowym” ). W rozporządzeniu finansowym ustanawia się asady wykonania budżetu Unii, w tym zasady dotyczące dotacji, nagród, zamówień i zwrotu kosztów poniesionych przez ekspertów zewnętrznych. [Popr. 10] |
(7) |
Działania , które były stosowane w ramach programu „Cła 2020” i okazały się właściwe i dlatego, powinny zostać utrzymane , natomiast inne działania, które okazały się niewłaściwe, należy zakończyć . W celu uproszczenia i zwiększenia zapewnienia większej elastyczności w realizacji programu, a tym samym lepszego zrealizowania jego celów, działania powinny zostać zdefiniowane wyłącznie w odniesieniu do ogólnych kategorii wraz z podaniem konkretnych obrazowych przykładów działań. Poprzez Przez współpracę i budowanie zdolności program „Cła” powinien również propagować i wspierać rozpowszechnianie innowacji i zwiększanie jej efektu dźwigni w celu dalszej poprawy zdolności do realizacji głównych priorytetów organów celnych. [Popr. 11] |
(8) |
Rozporządzenie [2018/XXX] ustanawia, w ramach Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, instrument „Sprzęt do Kontroli Celnej” (7) („instrument CCE”). W celu zachowania spójności i horyzontalnej koordynacji wszystkich działań w formie współpracy dotyczącej organów celnych i sprzętu do kontroli celnej należy wdrożyć wszystkie te działania w ramach jednego aktu prawnego i jednego zbioru przepisów, którym to aktem prawnym i zbiorem przepisów jest niniejsze rozporządzenie. W związku z tym instrument CCE powinien wspierać jedynie zakup, utrzymanie i modernizację kwalifikującego się sprzętu, natomiast omawiany program powinien wspierać wszelkie inne powiązane działania, takie jak działania z zakresu współpracy dotyczącej oceny potrzeb sprzętowych lub, w odpowiednich przypadkach, szkolenia w odniesieniu do zakupionego sprzętu. [Popr. 12] |
(9) |
Wymiana informacji celnych i pokrewnych jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania organów celnych i wykracza znacznie poza wymianę w ramach unii celnej. Dostosowania lub rozszerzenia europejskich systemów elektronicznych na państwa trzecie niestowarzyszone z programem i organizacje międzynarodowe mogłyby faktycznie być w interesie Unii lub państw członkowskich. W związku z tym, jeżeli jest to należycie uzasadnione przez taki interes, dostosowania lub rozszerzenia europejskich systemów elektronicznych na współpracę z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi powinny być kwalifikowalnymi kosztami w ramach programu. |
(10) |
Biorąc pod uwagę znaczenie globalizacji, w programie powinna być nadal przewidziana możliwość zaangażowania ekspertów zewnętrznych w rozumieniu art. 238 rozporządzenia finansowego. Wspomniani eksperci zewnętrzni powinni być głównie przedstawicielami organów rządowych, w tym organów z niestowarzyszonych państw trzecich, oraz przedstawicielami świata nauki i przedstawicielami organizacji międzynarodowych, przedsiębiorców lub społeczeństwa obywatelskiego. [Popr. 13] |
(11) |
Zgodnie z zobowiązaniem Komisji do zapewnienia spójności i uproszczenia programów finansowania, poczynionym w komunikacie z dnia19 października 2010 r. zatytułowanym „Przegląd budżetu UE” (8), w przypadku gdy działania przewidziane w ramach programu prowadzą do osiągnięcia celów, które są wspólne dla różnych instrumentów finansowych, zasoby powinny być współdzielone z innymi unijnymi instrumentami finansowania , biorąc pod uwagę, że kwota przydzielona na niniejszy program jest obliczana bez uwzględnienia nieprzewidzianych wydatków , ale z wyłączeniem możliwości podwójnego finansowania. Działania w ramach programu powinny zapewniać spójność w wykorzystaniu zasobów unijnych wspierających unię celną i organy celne. [Popr. 14] |
(11a) |
Zakup oprogramowania, które jest niezbędne do przeprowadzania zaostrzonych kontroli granicznych, powinien kwalifikować się do finansowania z programu. Ponadto powinno zachęcać się do zakupu oprogramowania, które może być używane we wszystkich państwach członkowskich, tak aby ułatwić wymianę danych. [Popr. 15] |
(12) |
Największą c Większą część budżetu w ramach programu mają pochłonąć działania w zakresie budowania zdolności w dziedzinie technologii informacyjnej (IT). Przepisy szczegółowe powinny określać odpowiednio wspólne i krajowe elementy europejskich systemów elektronicznych. Ponadto jasno określony powinien być zakres działań i obowiązków Komisji i państw członkowskich. Aby zapewnić spójność i koordynację działań na rzecz budowania zdolności w dziedzinie IT, program przewiduje, że Komisja opracuje i będzie aktualizować wieloletni plan strategiczny w dziedzinie ceł w celu stworzenia środowiska elektronicznego, które zapewni spójność i interoperacyjność systemów celnych Unii. [Popr. 16] |
(13) |
Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady 70/2008/WE (9) Komisja jest zobowiązana do opracowania wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł w celu stworzenia spójnego i interoperacyjnego elektronicznego systemu celnego Unii. Opracowanie i eksploatacja systemów elektronicznych ujętych w wieloletnim planie strategicznym są w głównej mierze finansowane z omawianego programu. Aby zapewnić spójność i koordynację między programem a wieloletnim planem strategicznym, do niniejszego rozporządzenia należy włączyć odpowiednie przepisy wspomnianej decyzji. Ponieważ wszystkie istotne przepisy decyzji 70/2008/WE zostały obecnie przejęte albo do rozporządzenia (UE) nr 952/2013, albo do niniejszego rozporządzenia, decyzję 70/2008/WE należy uchylić. |
(14) |
Niniejsze rozporządzenie powinno być wdrażane za pomocą programów prac. Komisja powinna przyjąć programy prac do celów niniejszego rozporządzenia . Z uwagi średnio- i długoterminowy charakter celów i w oparciu o doświadczenia zdobyte z biegiem czasu programy prac powinny być tak skonstruowane, by obejmowały kilka lat. Przejście z rocznych programów prac na wieloletnie programy prac zmniejszy obciążenie administracyjne zarówno po stronie Komisji, jak i państw członkowskich. [Popr. 62] |
(14a) |
Zgodnie z ustaleniami przedstawionymi w dwóch sprawozdaniach specjalnych, które zostały przyjęte niedawno przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, a mianowicie w sprawozdaniu specjalnym nr 19/2017 z 5 grudnia 2017 r. zatytułowanym „Procedury przywozu: luki w ramach prawnych i nieskuteczne wdrażanie wpływają negatywnie na interesy finansowe UE” oraz w sprawozdaniu specjalnym nr 26/2018 z 10 października 2018 r. zatytułowanym „Szereg opóźnień we wdrażaniu informatycznych systemów celnych: jak do nich doszło?”, działania podejmowane w ramach programu „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł powinny zmierzać do wyeliminowania zasygnalizowanych niedociągnięć. [Popr. 17] |
(14b) |
4 października 2018 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie walki z oszustwami celnymi i ochrony zasobów własnych Unii. Zawarte w niej wnioski należy uwzględnić podczas realizacji działań w ramach programu. [Popr. 18] |
(15) |
W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (10). [Popr. 63] |
(16) |
Zgodnie z pkt 22 i 23 porozumienia międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. (11) zachodzi potrzeba oceny niniejszego programu w oparciu o informacje zgromadzone w kontekście konkretnych wymogów dotyczących monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te mogą, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny oddziaływania instrumentu w terenie. |
(17) |
Aby we właściwy sposób reagować na zmiany w priorytetach polityki, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczących zmian w wykazie wskaźników służących mierzeniu realizacji szczegółowych celów programu w odniesieniu do ustalenia i aktualizacji wieloletniego planu strategicznego w obszarze ceł i ustalenia wieloletnich programów prac . Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. (12) W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. [Popr. 64] |
(18) |
Zgodnie z rozporządzeniem finansowym, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 (13), rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (14), rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (15) i rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 (16) interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym, ich wykrywania, korygowania i dochodzenia, a także odzyskiwania środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania sankcji administracyjnych. W szczególności, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia administracyjne, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska (EPPO) może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne przestępstwa naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 (17). Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, OLAF-owi, EPPO i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu oraz zapewniają, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa. |
(19) |
Do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie horyzontalne przepisy finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przepisy te zostały określone w rozporządzeniu finansowym i dotyczą w szczególności procedury ustanawiania i wykonywania budżetu w formie dotacji, zamówień, nagród, zarządzania pośredniego oraz przewidują kontrolę odpowiedzialności podmiotów działań finansowych. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku systemowych niedociągnięć w zakresie praworządności w państwach członkowskich, gdyż poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem należytego zarządzania finansami i skutecznego finansowania unijnego. |
(20) |
Rodzaje finansowania i metody wdrażania na podstawie niniejszego rozporządzenia wybiera się na podstawie ich potencjału osiągania szczególnych celów działań i możliwości uzyskania najlepszych wyników, z uwzględnieniem w szczególności kosztów kontroli, obciążeń administracyjnych oraz ryzyka naruszenia przepisów. Należy uwzględniać przy tym zastosowanie płatności ryczałtowych, stawek zryczałtowanych i kosztów jednostkowych oraz finansowania niepowiązanego z kosztami, o czym mowa w art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego. [Popr. 19] |
(21) |
Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez poszczególne państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, o której mowa w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(22) |
Niniejsze rozporządzenie zastępuje rozporządzenie (UE) nr 1294/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady, które w związku z tym należy uchylić, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia program „Cła” na rzecz współpracy w dziedzinie ceł („program”).
2. Określa ono cele programu, budżet na lata 2021–2027, formy finansowania unijnego oraz zasady dotyczące przyznawania takiego finansowania.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) |
„organy celne” oznaczają organy zdefiniowane w art. 5 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013; |
2) |
„europejskie systemy elektroniczne” oznaczają systemy elektroniczne niezbędne do celów unii celnej i do wykonywania zadań organów celnych; |
3) |
„państwo trzecie” oznacza państwo, które nie jest członkiem Unii. |
Artykuł 3
Cele programu
1. Ogólnym celem programu jest wspieranie unii celnej i organów celnych w chronieniu finansowych i gospodarczych interesów Unii i jej państw członkowskich, zagwarantowanie bezpieczeństwa i ochrony w obrębie Unii oraz ochrona Unii przed nieuczciwym i nielegalnym handlem przy jednoczesnym ułatwianiu legalnej działalności gospodarczej. Aby osiągnąć długoterminowy cel, jakim jest jak najściślejsza współpraca wszystkich organów celnych w Unii, a także zapewnienić bezpieczeństwo i ochronę państw członkowskich oraz ochronę Unii przed nadużyciami finansowymi, nieuczciwymi i niezgodnymi z prawem praktykami handlowymi, przy jednoczesnym wspieraniu legalnej działalności gospodarczej oraz gwarantowaniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów, ogólnym celem programu jest wspieranie unii celnej i organów celnych w chronieniu finansowych i gospodarczych interesów Unii i jej państw członkowskich . [Popr. 20]
2. Szczegółowym celem programu jest wspieranie przygotowywania i jednolitego wdrażania przepisów prawa celnego i polityki w dziedzinie ceł, jak również współpraca celna i tworzenie zdolności administracyjnych, w tym kompetencji ludzkich, oraz opracowanie i eksploatacja europejskich systemów elektronicznych. Cele szczegółowe programu są następujące:
1) |
wspieranie przygotowywania i jednolitego wdrażania przepisów prawa celnego i polityki w dziedzinie ceł, jak również współpraca celna; |
2) |
pomoc w tworzeniu zdolności IT, która obejmuje opracowywanie, utrzymywanie i eksploatację systemów elektronicznych, o których mowa w art. 278 unijnego kodeksu celnego, oraz umożliwianie płynnego przejścia do funkcjonowania bez dokumentów w formie papierowej i eliminowania ich w handlu zgodnie z art. 12 niniejszego rozporządzenia; |
3) |
finansowanie wspólnych działań, które obejmują mechanizmy współpracy umożliwiające urzędnikom przeprowadzanie wspólnych działań operacyjnych w ramach ich głównych obowiązków, dzielenie się doświadczeniami w dziedzinie ceł oraz łączenie wysiłków na rzecz realizacji polityki celnej; |
4) |
zwiększenie kompetencji ludzkich, wspieranie umiejętności zawodowych urzędników celnych wzmacnianie ich pozycji, tak aby mogli wypełniać swoje obowiązki w oparciu o jednolitą podstawę; |
5) |
wspieranie innowacji w dziedzinie polityki celnej. [Popr. 21] |
2a. Program jest spójny z innymi programami działania i funduszami Unii o podobnych celach w powiązanych dziedzinach oraz wykorzystuje wszelkie synergie z tymi programami i funduszami. [Popr. 22]
2b. Podczas wdrażania programu przestrzega się zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji. [Popr. 23]
2c. Program wspiera również ciągłą ocenę i monitorowanie współpracy między organami celnymi w celu wykrywania słabości i wskazywania możliwych usprawnień. [Popr. 24]
Artykuł 4
Budżet
1. Pula środków finansowych na realizację programu na lata 2021–2027 wynosi 950 842 844 000 EUR według cen z 2018 r. ( 950 000 000 EUR w cenach bieżących). [Popr. 25]
2. W razie potrzeby i w uzasadnionych przypadkach z kwoty, o której mowa w ust. 1, można również pokrywać wydatki na przygotowanie, monitorowanie, kontrolę, audyt, ocenę i inne działania związane z zarządzaniem programem oraz ocenę jego wyników i realizacji jego celów. Z kwoty tej można ponadto pokrywać wydatki związane z badaniami, spotkaniami ekspertów, działaniami informacyjnymi i komunikacyjnymi działalnością w zakresie informacji i komunikacji prowadzoną przez Komisję wśród państw członkowskich i przedsiębiorców , o ile są one związane z celami programu, jak również wydatki związane z sieciami informatycznymi w zakresie przetwarzania i wymiany informacji, w tym z narzędziami informatycznymi dla przedsiębiorstw oraz z innego rodzaju pomocą techniczną i administracyjną niezbędną w związku z zarządzaniem programem , w zakresie, w jakim działania te są niezbędne do realizacji celów programu . [Popr. 26]
2a. Z programu nie można pokrywać kosztów związanych z ewentualnym wycofaniem się Zjednoczonego Królestwa z Unii. Komisja wedle własnego uznania rezerwuje środki na pokrycie kosztów związanych z wycofaniem się Zjednoczonego Królestwa z wszystkich unijnych systemów celnych i metod współpracy celnej oraz z wygaśnięciem jego zobowiązań prawnych w tej dziedzinie.
Przed zarezerwowaniem tych zasobów Komisja szacuje potencjalne koszty i kiedy dostępne stają się dane istotne dla tego oszacowania, informuje o nich Parlament Europejski. [Popr. 27]
Artykuł 5
Państwa trzecie stowarzyszone z programem
Program jest otwarty dla następujących państw trzecich:
a) |
państwa przystępujące, państwa kandydujące i potencjalni kandydaci, zgodnie z ogólnymi zasadami i ogólnymi warunkami udziału tych państw w programach Unii, ustanowionymi w odpowiednich umowach ramowych i decyzjach rad stowarzyszenia lub w podobnych porozumieniach oraz zgodnie ze szczegółowymi warunkami ustanowionymi w porozumieniach między Unią a tymi państwami; |
b) |
państwa objęte europejską polityką sąsiedztwa, zgodnie z ogólnymi zasadami i ogólnymi warunkami udziału tych państw w programach Unii, ustanowionymi w odpowiednich umowach ramowych i decyzjach rady stowarzyszenia lub w podobnych porozumieniach oraz zgodnie ze szczegółowymi warunkami ustanowionymi w porozumieniach między Unią a tymi państwami, pod warunkiem że państwa te osiągnęły dostateczny poziom zbliżenia właściwego prawodawstwa i metod administracyjnych do prawodawstwa i metod Unii; |
c) |
inne państwa trzecie, zgodnie z warunkami ustanowionymi na podstawie warunków ustanowionych w porozumieniu szczegółowym obejmującym kwestie w sprawie kwestii uczestnictwa państwa trzeciego w dowolnym programie unijnym, o ile takie porozumienie: [Popr. 28]
|
Artykuł 6
Realizacja i formy finansowania unijnego
1. Program jest realizowany według metody zarządzania bezpośredniego zgodnie z rozporządzeniem finansowym.
2. Program może zapewniać finansowanie w dowolnej formie przewidzianej w rozporządzeniu finansowym, w szczególności w postaci dotacji, nagród, zamówień oraz zwrotu kosztów podróży i kosztów pobytu ponoszonych przez ekspertów zewnętrznych.
ROZDZIAŁ II
KWALIFIKOWALNOŚĆ
Artykuł 7
Działania kwalifikowalne
1. Do finansowania kwalifikują się wyłącznie działania służące realizacji celów, o których mowa w art. 3.
2. Działania, które uzupełniają lub wspierają działania służące realizacji celów, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) nr [2018/XXX] [instrument CCE], lub uzupełniają bądź wspierają działania służące realizacji celów, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (UE) nr [2018/XXX] [program w zakresie zwalczania nadużyć finansowych], również kwalifikują się do finansowania w ramach tego programu. [Popr. 30]
3. Działania, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują:
a) |
spotkania i podobne imprezy ad hoc; |
b) |
ustrukturyzowaną współpracę opartą na projektach , na przykład wspólne rozwijanie IT przez grupę państw członkowskich ; [Popr. 31] |
c) |
działania w zakresie budowania zdolności w dziedzinie IT, w szczególności w zakresie opracowania i eksploatacji europejskich systemów elektronicznych; |
d) |
działania w zakresie budowania zdolności i kompetencji ludzkich , w tym szkolenia i wymianę najlepszych praktyk ; [Popr. 32] |
e) |
działania wspierające i inne działania, w tym:
|
Możliwe formy działań, o których mowa w lit. a), b) i d), są przedstawione są w postaci niewyczerpującego wykazu w załączniku 1.
4. Działania polegające na opracowywaniu , uruchamianiu, utrzymywaniu i wdrażaniu dostosowań lub rozszerzeń wspólnych elementów europejskich systemów elektronicznych do współpracy z państwami trzecimi niestowarzyszonymi z programem lub organizacjami międzynarodowymi kwalifikują się do finansowania, jeżeli leżą w interesie Unii. Komisja wprowadza niezbędne ustalenia administracyjne, które mogą przewidywać wkład finansowy ze strony osób trzecich, których dotyczą te działania. [Popr. 34]
5. W przypadku gdy działania w zakresie budowania zdolności IT, o których mowa w ust. 3 lit. c), dotyczą opracowania i eksploatacji europejskiego systemu elektronicznego, do finansowania w ramach programu kwalifikują się tylko koszty związane z obowiązkami powierzonymi Komisji zgodnie z art. 11 ust. 2. Państwa członkowskie ponoszą koszty związane z obowiązkami powierzonymi im zgodnie z art. 11 ust. 3.
Artykuł 8
Eksperci zewnętrzni
1. Gdy jest to korzystne dla realizacji działań służących osiągnięciu celów, o których mowa w art. 3, w działaniach organizowanych w ramach programu w charakterze ekspertów zewnętrznych mogą uczestniczyć przedstawiciele organów rządowych, w tym organów z państw trzecich niestowarzyszonych z programem zgodnie z art. 5, przedstawiciele świata nauki oraz przedstawiciele organizacji międzynarodowych i innych właściwych organizacji, przedsiębiorców i organizacji reprezentujących przedsiębiorców oraz społeczeństwa obywatelskiego. [Popr. 35]
2. Koszty poniesione przez ekspertów zewnętrznych, o których mowa w ust. 1, kwalifikują się do zwrotu w ramach programu zgodnie z przepisami art. 238 rozporządzenia finansowego.
3. Ekspertów zewnętrznych wybiera Komisja na podstawie ich umiejętności kompetencji , doświadczenia w obszarze stosowania niniejszego rozporządzenia i odpowiedniej wiedzy odpowiednich dla na temat danego podejmowanego działania, unikając przy tym wszelkich ewentualnych konfliktów interesów. Wybór zapewnia równowagę między przedstawicielami przedsiębiorców a innymi ekspertami reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie, a także uwzględnia zasadę równouprawnienia płci. Wykaz ekspertów zewnętrznych jest regularnie aktualizowany i przekazywany do wiadomości publicznej [Popr. 36]
ROZDZIAŁ III
DOTACJE
Artykuł 9
Przyznawanie dotacji, komplementarność i finansowanie łączone
1. Dotacje w ramach programu są przyznawane i zarządzane zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia finansowego , a w szczególności z zasadami należytego zarządzania finansami, przejrzystości, proporcjonalności, niedyskryminacji i równego traktowania . [Popr. 37]
2. Działanie, które otrzymało wkład z innego programu unijnego, może również otrzymać wkład z niniejszego programu, pod warunkiem że wkład ten nie pokrywa tych samych kosztów. Przepisy każdego zaangażowanego unijnego programu stosuje się do wkładu tego programu w dane działanie. Finansowanie skumulowane nie może przekraczać łącznych kosztów kwalifikowalnych działania, a wsparcie w ramach różnych programów unijnych może być obliczane na zasadzie proporcjonalnej zgodnie z dokumentami określającymi warunki udzielania wsparcia.
3. Zgodnie z art. 198 lit. f) rozporządzenia finansowego te dotacje mogą być przyznawane bez zaproszenia do składania wniosków, w przypadku gdy kwalifikujące się podmioty są organami celnymi państw członkowskich oraz państw trzecich stowarzyszonych z programem, o których mowa w art. 5 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że warunki określone w tym artykule zostały spełnione.
Artykuł 10
Stopa współfinansowania
1. W drodze odstępstwa od art. 190 rozporządzenia finansowego w ramach programu można finansować do 100 % kosztów kwalifikowalnych danego działania zgodnie z istotnością działania i jego szacowanym oddziaływaniem . [Popr. 38]
2. W przypadku gdy działania wymagają przyznania dotacji, stopę współfinansowania mającą zastosowanie określa się w wieloletnich programach prac, o których mowa w art. 13.
ROZDZIAŁ IV
PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE DZIAŁAŃ W ZAKRESIE BUDOWANIA ZDOLNOŚCI W DZIEDZINIE TECHNOLOGII INFORMACYJNEJ
Artykuł 11
Obowiązki
1. Komisja i państwa członkowskie zapewniają wspólnie opracowanie i eksploatację europejskich systemów elektronicznych określonych w wieloletnim planie strategicznym w dziedzinie ceł, o którym mowa w art. 12, w tym ich zaprojektowanie, specyfikację, przeprowadzenie testów zgodności, wdrożenie, konserwację, rozwój, modernizację, bezpieczeństwo, zapewnienie jakości i kontrolę jakości. [Popr. 39]
2. Komisja zapewnia w szczególności:
a) |
opracowanie i eksploatację wspólnych elementów ustanowionych na podstawie wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł, o którym mowa w art. 12; |
b) |
ogólną koordynację opracowania i eksploatacji europejskich systemów elektronicznych, mając na celu ich funkcjonalność, cyberodporność, wzajemne połączenie i ciągłe doskonalenie oraz ich zsynchronizowane wdrożenie; [Popr. 40] |
c) |
koordynację europejskich systemów elektronicznych na poziomie Unii w celu ich promowania i wdrażania na poziomie krajowym; |
d) |
koordynację opracowania i eksploatacji europejskich systemów elektronicznych w odniesieniu do ich interakcji z osobami trzecimi, z wyjątkiem działań mających na celu spełnienie wymogów krajowych; |
e) |
koordynację europejskich systemów elektronicznych z innymi odpowiednimi działaniami dotyczącymi administracji elektronicznej na poziomie Unii. |
ea) |
skuteczną i szybką komunikację z państwami członkowskimi i między nimi w celu uproszczenia zarządzania europejskimi systemami elektronicznymi; [Popr. 41] |
eb) |
terminową i przejrzystą komunikację z zainteresowanymi stronami zaangażowanymi we wdrażanie systemów informatycznych na szczeblu UE i państw członkowskich, w szczególności dotyczącą opóźnień we wdrażaniu i w wydatkowaniu środków w ramach komponentów unijnych i krajowych. [Popr. 42] |
3. Państwa członkowskie zapewniają w szczególności:
a) |
opracowanie i eksploatację krajowych elementów ustanowionych na podstawie wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł, o którym mowa w art. 12; |
b) |
koordynację opracowania i eksploatacji krajowych elementów europejskich systemów elektronicznych na poziomie krajowym; |
c) |
koordynację europejskich systemów elektronicznych z innymi odpowiednimi działaniami dotyczącymi administracji elektronicznej na poziomie krajowym; |
d) |
regularne dostarczanie Komisji regularnych informacji o środkach podjętych w celu umożliwienia poszczególnym danym organom lub przedsiębiorcom pełnego i skutecznego wykorzystania europejskich systemów elektronicznych; [Popr. 43] |
e) |
wdrażanie europejskich systemów elektronicznych na poziomie krajowym. |
Artykuł 12
Wieloletni plan strategiczny w dziedzinie ceł (MASP-C)
1. Komisja sporządza i aktualizuje wieloletni plan strategiczny w dziedzinie ceł, przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 17, uzupełniając niniejsze rozporządzenie przez sporządzenie i aktualizowanie wieloletniego planu strategicznego w obszarze ceł, w którym wyszczególnione są wszystkie istotne zadania w zakresie opracowania i eksploatacji europejskich systemów elektronicznych, a każdy system lub część systemu klasyfikowane są jako: [Popr. 65]
a) |
element wspólny: element europejskich systemów elektronicznych opracowany na poziomie Unii, który jest dostępny dla wszystkich państw członkowskich, lub uznany przez Komisję za wspólny ze względu na efektywność, bezpieczeństwo i racjonalizację racjonalizacji i niezawodność ; [Popr. 45] |
b) |
element krajowy: element europejskich systemów elektronicznych opracowany na poziomie krajowym, który jest dostępny w państwie członkowskim, w którym taki element utworzono lub które przyczyniło się do jego wspólnego utworzenia , na przykład jako część wspólnego projektu rozwijania IT realizowanego przez grupę państw członkowskich ; [Popr. 46] |
c) |
połączenie obu tych rodzajów. |
2. Wieloletni plan strategiczny w dziedzinie ceł obejmuje także działania innowacyjne i pilotażowe, jak również wspieranie metodologii i narzędzi związanych z europejskimi systemami elektronicznymi.
3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zakończeniu realizacji każdego z zadań powierzonych im w ramach wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł, o którym mowa w ust. 1. Przedstawiają one również Komisji regularne sprawozdania na temat postępów w realizacji swoich zadań oraz, w stosownych przypadkach, na temat przewidywanych opóźnień w ich realizacji . [Popr. 47]
4. Najpóźniej dnia 31 marca każdego roku państwa członkowskie przedkładają Komisji roczne sprawozdanie z postępów prac w realizacji wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł, o którym mowa w ust. 1, obejmujące okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia poprzedniego roku. Te sprawozdania roczne sporządza się w z góry ustalonym formacie.
5. Najpóźniej do dnia 31 października każdego roku Komisja, na podstawie rocznych sprawozdań, o których mowa w ust. 4, sporządza sprawozdanie zbiorcze oceniające postępy państw członkowskich i Komisji w realizacji planu, o którym mowa w ust. 1 , łącznie z informacjami na temat niezbędnych dostosowań planu lub opóźnień w jego realizacji , i podaje to sprawozdanie do wiadomości publicznej [Popr. 48]
ROZDZIAŁ V
PROGRAMOWANIE, MONITOROWANIE, OCENA i KONTROLA
Artykuł 13
Program prac
1. Program jest realizowany w ramach wieloletnich programów Do celów programu przyjmuje się wieloletnie programy prac, o których mowa w art. 108 110 rozporządzenia finansowego. W wieloletnich programach prac określa się w szczególności cele do zrealizowania, oczekiwane rezultaty, metody realizacji oraz łączną kwotę planu finansowego. Zawierają one również szczegółowy opis działań, które mają być finansowane, orientacyjną kwotę przeznaczoną na każde działanie i orientacyjny harmonogram realizacji. [Popr. 66]
2. Wieloletnie programy prac są przyjmowane przez Komisję w drodze aktów wykonawczych. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 2. [Popr. 67]
2a. Wieloletni program prac opiera się na wnioskach wyciągniętych z poprzednich programów. [Popr. 51]
Artykuł 14
Monitorowanie i sprawozdawczość
1. Wskaźniki odzwierciedlające postępy w realizacji programu w odniesieniu do celów szczegółowych określonych w art. 3 przedstawiono w załączniku 2. Zgodnie z wymogami dotyczącymi sprawozdawczości określonymi w art. 41 ust. 3 lit. h) rozporządzenia finansowego Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie informacje o wynikach programu . Sprawozdania z wyników zawierają informacje dotyczące zarówno postępów, jak i niedociągnięć . [Popr. 52]
2. Wskaźniki sprawozdawczości dotyczącej wyników programu w odniesieniu do realizacji celów szczegółowych określonych w art. 3 przedstawiono w załączniku 2. W celu zapewnienia skutecznej oceny postępów w realizacji programu w odniesieniu do jego celów celów programu Komisja jest uprawniona do przyjęcia przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 17, aby zmienić załącznik 2 w celu dokonania przeglądu lub uzupełnienia wskaźników, jeśli to konieczne, oraz w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami dotyczącymi ustanowienia ram monitorowania i oceny , aby dostarczać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie zaktualizowanych danych jakościowych i ilościowych dotyczących wyników programu . [Popr. 53]
3. System sprawozdawczości dotyczącej realizacji celów zapewnia wydajne, skuteczne i terminowe gromadzenie danych by dane na potrzeby monitorowania realizacji programu i jego rezultatów były porównywalne i pełne oraz gromadzone w sposób wydajny, skuteczny i terminowy . W tym celu na odbiorców środków unijnych nakłada się proporcjonalne i odpowiednie wymogi dotyczące sprawozdawczości. Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie rzetelne informacje o jakości wykorzystywanych przez nią danych dotyczących wyników. [Popr. 54]
Artykuł 15
Ocena
1. Oceny przeprowadza się w terminie pozwalającym na uwzględnienie ich wyników w procesie decyzyjnym.
2. Ocena śródokresowa programu przeprowadzana jest z chwilą, gdy jak tylko dostępne staną się wystarczające informacje na temat realizacji programu, jednak nie później niż w ciągu czterech trzech lat od rozpoczęcia realizacji programu. [Popr. 55]
2a. Ocena okresowa zawiera ustalenia niezbędne do podjęcia decyzji o kontynuacji programu po 2027 r. i o jego celach. [Popr. 56]
3. Po zakończeniu realizacji programu, lecz nie później niż cztery lata po upływie okresu określonego , o którym mowa w art. 1, Komisja przeprowadza ocenę końcową programu. [Popr. 57]
4. Komisja prezentuje i przekazuje wnioski z tych ocen, opatrzone własnymi komentarzami i wnioskami na przyszłość , Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. [Popr. 58]
Artykuł 16
Audyty i dochodzenia
W przypadku gdy państwo trzecie uczestniczy w programie na mocy decyzji na podstawie umowy międzynarodowej lub na mocy jakiegokolwiek innego instrumentu prawnego, państwo trzecie przyznaje niezbędne prawa i wymagany dostęp właściwemu urzędnikowi zatwierdzającemu, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu i Prokuraturze Europejskiej (EPPO) , tak aby mogli oni w pełni realizować swoje kompetencje. W przypadku OLAF-u oraz EPPO takie prawa obejmują prawo do prowadzenia dochodzeń, w tym kontroli na miejscu i inspekcji, określonych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 883/2013 dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz w rozporządzeniu Rady ( UE ) 2 017/1939 (18). [Popr. 59]
ROZDZIAŁ VI
WYKONYWANIE PRZEKAZANYCH UPRAWNIEŃ I PROCEDURA KOMITETOWA
Artykuł 17
Wykonywanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2, powierza się Komisji do dnia 31 grudnia 2028 r.[Popr. 68]
3. Przekazanie uprawnień, o którym których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność żadnych obowiązujących już aktów delegowanych. [Popr. 69]
4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.
5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. [Popr. 70]
Artykuł 18
Procedura komitetowa
1. Komisję wspiera komitet zwany Komitetem ds. Programu „Cła”. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. [Popr. 71]
ROZDZIAŁ VII
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 19
Informacja, komunikacja i promocja
1. Odbiorcy finansowania unijnego uznają pochodzenie i zapewniają maksymalne eksponowanie finansowania unijnego (w szczególności podczas promowania działań i ich rezultatów) poprzez dostarczanie spójnych, skutecznych i proporcjonalnych informacji skierowanych do różnych grup odbiorców, w tym do mediów i opinii publicznej. [Popr. 60]
2. Komisja prowadzi działania informacyjne i komunikacyjne związane z programem, jego działaniami i rezultatami. na temat programu , finansowanych z niegodziałań i rezultatów osiągniętych w ramach finansowanych działań . Zasoby finansowe przydzielone na program przyczyniają się również do komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii, o ile są one związane z celami ustanowionymi w art. 3. [Popr. 61]
Artykuł 20
Uchylenie
1. Rozporządzenie (UE) nr 1294/2013 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.
2. Decyzja nr 70/2008/WE traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.
Artykuł 21
Przepisy przejściowe
1. Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację lub modyfikację danych działań, aż do ich zamknięcia, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1294/2013, które nadal stosuje się do danych działań aż do ich zamknięcia.
2. Z puli środków finansowych przeznaczonych na program można również pokrywać wydatki na wsparcie techniczne i administracyjne na potrzeby przejścia między tym programem a środkami przyjętymi w ramach poprzedniego programu, tj. na mocy rozporządzenia (UE) nr 1294/2013.
3. W razie potrzeby w budżecie obejmującym okres po 2027 r. mogą zostać zapisane środki na pokrycie wydatków przewidzianych w art. 4 ust. 2, aby umożliwić zarządzanie działaniami, które nie zostaną zakończone do dnia 31 grudnia 2027 r.
Artykuł 22
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
Przewodniczący
W imieniu Rady
Przewodnicząc
(1) Dz.U. C 62 z 15.2.2019, s. 45.
(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r.
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1294/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program działania dla ceł w Unii Europejskiej na okres 2014–2020 (Cła 2020) i uchylające decyzję nr 624/2007/WE, Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 209.
(4) https://ec.europa.eu/taxation_customs/general-information-customs/customs-risk-management/measures-customs-risk-management-framework-crmf_en
(5) Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
(6) COM(2016)0605 final Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1). .
(7) Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego, w ramach Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, instrument wsparcia finansowego na rzecz sprzętu do kontroli celnej.
(8) COM (2010)700 final.
(9) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu (Dz.U. L 23 z 26.1.2008, s. 21).
(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(11) Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.; Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
(12) Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
(13) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).
(14) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).
(15) Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).
(16) Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).
(17) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29).
(18) Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (EPPO) (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).
ZAŁĄCZNIK 1
Niewyczerpujący wykaz możliwych form działań, o których mowa w art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. a), b) i d)
Działania, o których mowa w art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. a), b) i d), mogą mieć między innymi następującą formę:
a) |
jeśli chodzi o spotkania i podobne wydarzenia ad hoc:
|
b) |
jeśli chodzi o ustrukturyzowaną współpracę opartą na projektach:
|
c) |
jeśli chodzi o działania w zakresie budowania zdolności i kompetencji ludzkich:
|
ZAŁĄCZNIK 2
Wskaźniki
Cel szczegółowy: wspieranie przygotowywania i jednolitego wdrażania przepisów prawa celnego i polityki w dziedzinie ceł, jak również współpraca celna i tworzenie zdolności administracyjnych, w tym kompetencji ludzkich, oraz opracowanie i funkcjonowanie europejskich systemów elektronicznych dla organów celnych.
1. Budowanie zdolności (administracyjnych, ludzkich i IT):
1. |
Wskaźnik stosowania i wdrażania unijnego prawa i polityki (liczba działań w ramach programu zorganizowanych w tej dziedzinie i zaleceń wydanych w następstwie tych działań). |
2. |
Wskaźnik uczenia się (zastosowane moduły nauki; liczba przeszkolonych urzędników i funkcjonariuszy; ocena jakości przez uczestników) |
3. |
Dostępność europejskich systemów elektronicznych (wyrażona jako procent czasu) |
4. |
Dostępność wspólnej sieci łączności (wyrażona jako procent czasu) |
5. |
Stosowanie głównych europejskich elektronicznych systemów mających na celu zwiększanie wzajemnych połączeń i przejście do unii celnej bez dokumentów papierowych (liczba przesłanych wiadomości i przeprowadzonych konsultacji) |
6. |
Wskaźnik ukończenia UKC (procent osiągniętych etapów pośrednich w drodze do wdrożenia UKC) |
2. Dzielenie się wiedzą i tworzenie sieci kontaktów:
1. |
Wskaźnik solidności współpracy (stopień uzyskanej sieci kontaktów, liczba spotkań osobistych, liczba grup współpracy online) |
2. |
Wskaźnik najlepszych praktyk i wytycznych (liczba działań zorganizowanych w ramach programu w tej dziedzinie; odsetek uczestników, którzy skorzystali z praktyki roboczej/wytycznych opracowanych przy wsparciu z programu) |