29.9.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 252/116

—

uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2015, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości,

—

uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Prawnej (A8-0136/2017),

A.

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii poprzez zwiększanie przejrzystości i odpowiedzialności, wdrażanie koncepcji budżetowania celowego oraz właściwe zarządzanie zasobami ludzkimi;

1.

zauważa z zadowoleniem, że w sprawozdaniu rocznym za rok 2015 Trybunał Obrachunkowy nie odnotował istotnych słabych punktów w objętych kontrolą obszarach dotyczących zasobów ludzkich i zamówień dla Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („Trybunał Sprawiedliwości”);

2.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż w roku budżetowym zakończonym dnia 31 grudnia 2015 r. w ogóle płatności związanych z wydatkami administracyjnymi i innymi wydatkami Trybunału Sprawiedliwości nie wystąpiły istotne błędy;

3.

zauważa, że w 2015 r. środki Trybunału Sprawiedliwości wyniosły 357 062 000 EUR (355 367 500 EUR w 2014 r.), a wskaźnik wykonania wyniósł 99 %; z zadowoleniem przyjmuje bardzo wysoki, równy temu z 2014 r., wskaźnik wykorzystania w 2015 r.

4.

zauważa, że dochody Trybunału Sprawiedliwości na rok budżetowy 2015 oszacowano na kwotę 44 856 000 EUR; wzywa Trybunał Sprawiedliwości do wyjaśnienia, dlaczego ustalone należności w roku budżetowym 2015 były o 10,4 % wyższe niż szacowano (49 510 442 EUR);

5.

zauważa, że dochody z należności przeniesionych z 2014 na 2015 rok wyniosły 84 620,37 EUR oraz że ten odsetek 84,28 % stanowi dochód pochodzący od osób pracujących dla instytucji i innych organów unijnych;

6.

zauważa, że budżet Trybunału Sprawiedliwości jest głównie administracyjny oraz że około 75 % budżetu przeznacza się na wydatki na pracowników Trybunału Sprawiedliwości, a pozostałą część – na budynki, meble, wyposażenie i funkcje specjalne pełnione przez Trybunał; podkreśla jednak, że wprowadzenie budżetowania celowego powinno mieć zastosowanie nie tylko do całego budżetu Trybunału Sprawiedliwości, lecz powinno obejmować określenie skonkretyzowanych, mierzalnych, osiągalnych, realnych i terminowych (SMART) celów w rocznych planach dla poszczególnych departamentów, działów i personelu; w związku z tym wzywa Trybunał Sprawiedliwości do dalszego wdrażania zasady budżetowania celowego w jego codziennej działalności;

7.

z zadowoleniem przyjmuje wydajność działalności sądowej Trybunału Sprawiedliwości w 2015 r., podczas którego do trzech instancji Trybunału wniesiono 1 711 spraw, a zamknięto 1 755 spraw; odnotowuje, że to najwyższa roczna liczba spraw w historii Trybunału Sprawiedliwości;

8.

zauważa, że Trybunał Sprawiedliwości zakończył w 2015 r. 616 spraw, co oznacza spadek w porównaniu z rokiem poprzednim (w 2014 r. zamknięto 719 spraw), oraz że wniesiono do Trybunału 713 nowych spraw (w 2014 r. – 622);

9.

zauważa, że w 2015 r. do Sądu wpłynęło 831 nowych spraw, a 987 spraw zostało rozpatrzonych przez Sąd, co oznacza ogólny wzrost liczby postępowań w stosunku do lat poprzednich;

10.

zwraca uwagę, że w 2015 r. Sąd do spraw Służby Publicznej zakończył 152 sprawy, podobnie jak w 2014 r., oraz że wniesiono 167 nowych spraw; podkreśla, że po dziesięciu latach od założenia Sądu rok 2015 był ostatnim rokiem jego istnienia; sądzi, że Trybunał Sprawiedliwości powinien przeprowadzić pogłębioną ocenę tych dziesięciu lat działania Sądu;

11.

zwraca uwagę, że statystyki sądownicze trzech jurysdykcji Trybunału za rok 2015 potwierdzają zaobserwowany w poprzednich latach trend dotyczący średniego czasu trwania postępowań, który pozostaje na zadowalającym poziomie [Trybunał Sprawiedliwości: 15,3 miesiąca (wobec 15 miesięcy w 2014 r.) w przypadku odesłań prejudycjalnych, 1,9 miesiąca (wobec 2,2 miesiąca w 2014 r.) w przypadku pilnych odesłań prejudycjalnych, 17,6 miesiąca (wobec 20 miesięcy w 2014 r.) w przypadku skarg bezpośrednich i 14 miesięcy (wobec 14,5 miesiąca w 2014 r.) w przypadku odwołań; Sąd oraz Sąd do spraw Służby Publicznej: odpowiednio 20,6 miesiąca (wobec 23,4 miesiąca w 2014 r.) i 12,1 miesiąca (wobec 12,7 miesiąca w 2014 r.) w przypadku wszystkich spraw w ujęciu łącznym]; jest zdania, że zmiany w Statucie Trybunału Sprawiedliwości przyjęte w 2015 r. mogą tylko spotęgować takie starania na rzecz usprawnienia funkcjonowania;

12.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że liczba rozstrzygniętych spraw wzrosła w latach 2007–2015 o 57 %, w dużej mierze dzięki skoordynowanym wysiłkom sądów i personelu pomocniczego, i to pomimo nadzwyczaj ograniczonego wzrostu liczebności personelu pomocniczego w tym okresie;

13.

zauważa, że w 2015 r. przyjęto reformę struktury sądowniczej Trybunału Sprawiedliwości, czemu towarzyszyło opracowanie nowego Regulaminu postępowania przed Sądem; rozumie, że dzięki podwojeniu liczby sędziów Sądu w ramach trzyetapowego procesu, który potrwa do 2019 r., ta reforma umożliwi Trybunałowi dalsze radzenie sobie z rosnącą liczbą spraw; z zainteresowaniem przeanalizuje rezultaty tej reformy pod względem zdolności Trybunału Sprawiedliwości do rozpatrywania spraw w rozsądnym terminie i zgodnie z wymogami w zakresie sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy;

14.

sądzi, że reforma ta umożliwi Trybunałowi Sprawiedliwości szybsze i skuteczniejsze stawianie czoła rosnącemu obciążeniu pracą oraz służenie interesom stron postępowań, w poszanowaniu ich prawa do rzetelnego procesu sądowego w rozsądnym terminie i zgodnie z celami skutecznego wymiaru sprawiedliwości wysokiej jakości;

15.

zwraca uwagę na nadchodzące przekształcenie Kodeksu postępowania członków, dzięki któremu uściślone zostaną warunki prowadzenia działalności zewnętrznej i publikacji ich interesów finansowych; apeluje o większą przejrzystość w zakresie działań zewnętrznych każdego z sędziów; domaga się, by Trybunał Sprawiedliwości na swojej stronie internetowej i w swoim rocznym sprawozdaniu z działalności podawał informacje o zajmowaniu innych stanowisk i o płatnej działalności zewnętrznej sędziów;

16.

zauważa, że z kwoty zobowiązań na podróże służbowe wynoszącej 295 500 EUR wykorzystano jedynie 41 209 EUR; zwraca uwagę, że można było uniknąć tego rodzaju niedoinwestowania; zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości o usprawnienie sporządzania budżetu i zwiększenie rozliczalności w odniesieniu do budżetu przeznaczonego na podróże służbowe oraz podkreśla zasadę, zgodnie z którą podróże służbowe mają być racjonalne pod względem kosztów;

17.

uważa, że Trybunał Sprawiedliwości powinien udostępniać ogólny przegląd uczestników oraz protokoły swoich niezwiązanych z działalnością sądowniczą posiedzeń z udziałem stron trzecich;

18.

zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości o przedstawienie organowi udzielającemu absolutorium do czerwca 2017 r. wykazu spotkań z lobbystami, stowarzyszeniami zawodowymi i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego; zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości o przedstawienie do czerwca 2017 r. protokołów tych spotkań;

19.

z zadowoleniem przyjmuje ulepszenia wprowadzone do aplikacji e-Curia oraz fakt, że w 2015 r. aplikacji tej używały wszystkie państwa członkowskie; uważa, że wirtualizacji dokumentów powinna towarzyszyć poprawa bezpieczeństwa danych;

20.

zauważa, że według jego rocznego sprawozdania z zarządzania za 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości blisko współpracuje z zespołem Trybunału Obrachunkowego wyznaczonym do weryfikacji jego skuteczności; w związku z tym zauważa, że na początku procesu kontroli Trybunał Sprawiedliwości piętrzył przeszkody przed zespołem kontrolnym; odnotowuje z zadowoleniem fakt, że Trybunał Sprawiedliwości poprawił współpracę z audytorami i dostarczył Trybunałowi Obrachunkowemu dodatkowe dokumenty; jest świadom, że zasada niejawności narad jest niezbędna do zachowania niezależności decydentów, do sprzyjania spójności i celowości decyzji oraz do zapobiegania sytuacjom, w których decydenci poświęcaliby więcej czasu na uzasadnianie swoich decyzji niż na ich podejmowanie; zwraca jednak uwagę, że niejawność narad jako podstawowa zasada uniemożliwia zewnętrzną kontrolę; zachęca zatem Trybunał Sprawiedliwości do stworzenia wewnętrznego mechanizmu kontroli/wewnętrznego mechanizmu naprawczego w celu zapewnienia w takich przypadkach pewnego poziomu kontroli;

21.

przyjmuje do wiadomości, że Trybunał Sprawiedliwości przestrzegał porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie redukcji personelu o 5 % w ciągu pięciu lat;

22.

zauważa wysoki odsetek zajętych stanowisk (98 %) pomimo wysokiej rotacji personelu w Trybunale Sprawiedliwości i wspiera jego aktywną politykę naboru personelu; wzywa Trybunał Sprawiedliwości do ustanowienia zasad przeciwdziałania efektowi „drzwi obrotowych”;

23.

z zadowoleniem przyjmuje wymianę pracowników między Trybunałem Sprawiedliwości a Europejskim Bankiem Centralnym w 2015 r. i oczekuje, że współpraca ta będzie kontynuowana w kolejnych latach;

24.

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Trybunału Sprawiedliwości na rzecz zwiększenia równowagi płci na stanowiskach kierowniczych oraz fakt, że w 2015 r. równowaga płci na stanowiskach kierowniczych średniego i wyższego szczebla osiągnęła poziom 35 % do 65 %; sądzi jednak, że nadal istnieją możliwości poprawy w tym obszarze w Trybunale; ponadto zauważa, że Parlament Europejski i Rada postawiły sobie za cel zapewnienie równej reprezentacji kobiet i mężczyzn w ramach mianowania nowych sędziów w Sądzie (1);

25.

podkreśla, że równowaga geograficzna, czyli związek między narodowością personelu a wielkością państwa członkowskiego, musi pozostać ważnym elementem zarządzania zasobami, zwłaszcza w odniesieniu do państw członkowskich, które przystąpiły do Unii w 2004 r. lub później;

26.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że Trybunał Sprawiedliwości zatrudnia obecnie bardziej zrównoważoną liczbę urzędników z państw członkowskich, które wstąpiły do Unii Europejskiej przed 2004 r., oraz z państw członkowskich, które wstąpiły do Unii Europejskiej w 2004 r. lub później; wyraża głębokie zaniepokojenie znaczną nierównowagą geograficzną na stanowiskach kierowniczych średniego i wyższego szczebla na niekorzyść państw członkowskich, które przystąpiły do Unii w 2004 r. lub później; apeluje do Trybunału Sprawiedliwości o naprawę tej sytuacji i poinformowanie Parlamentu o osiągniętej poprawie w tym obszarze;

27.

ubolewa, że Trybunał Sprawiedliwości przyjął wewnętrzne przepisy dotyczące informowania o nieprawidłowościach dopiero na początku 2016 r.; zaleca Trybunałowi Sprawiedliwości rozpowszechnienie tych przepisów wśród personelu, aby pracownicy mogli się z nimi zapoznać; zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości, aby do czerwca 2017 r. przekazał szczegółowe informacje dotyczące przypadków sygnalizowania nieprawidłowości w 2015 r., o ile takie były, oraz powiadomił, jakie zastosowano w tych przypadkach postępowanie i jak się ono zakończyło;

28.

wzywa Trybunał Sprawiedliwości do postanowienia o składaniu deklaracji interesów zamiast deklaracji o braku konfliktu interesów, gdyż już sam fakt samodzielnej oceny sytuacji występowania konfliktu interesów stanowi konflikt interesów; uważa, że oceny sytuacji konfliktu interesów musi dokonywać strona niezależna; zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości o złożenie do czerwca 2017 r. sprawozdania z wprowadzonych zmian i o wskazanie, kto zajmie się oceną sytuacji konfliktu interesów; przypomina, że przejrzystość ma zasadnicze znaczenie dla zaufania publicznego; apeluje do Trybunału Sprawiedliwości o opracowanie jasnych zasad dotyczących efektu „drzwi obrotowych” oraz o wprowadzenie – w celu zapobiegania temu zjawisku – środków i odstraszających sankcji, takich jak zmniejszenie świadczeń emerytalnych lub zakaz pracy przez co najmniej trzy lata w podobnych organach;

29.

zauważa współpracę Trybunału Sprawiedliwości z działami tłumaczeń ustnych Komisji i Parlamentu w ramach Międzyinstytucjonalnego Komitetu ds. Tłumaczeń Pisemnych i Ustnych, szczególnie w dziedzinie tłumaczeń ustnych; oczekuje, że współpraca ta zostanie rozszerzona na tłumaczenia pisemne, i popiera prowadzenie tej inicjatywy, kiedy to tylko możliwe, jednak bez naruszania przy tym obowiązków Trybunału Sprawiedliwości;

30.

wzywa Trybunał Sprawiedliwości do przedstawienia Parlamentowi kosztów tłumaczeń pisemnych zgodnie ze zharmonizowaną metodyką ustaloną w ramach międzyinstytucjonalnej grupy roboczej zajmującej się kluczowymi międzyinstytucjonalnymi wskaźnikami działalności i efektywności;

31.

odnotowuje, że w 2015 r. obciążenie pracą Dyrekcji ds. Tłumaczeń Pisemnych Trybunału Sprawiedliwości wzrosło o 1,4 %, a jej wydajność wzrosła o 7 % dzięki kontroli outsourcingu i wdrożeniu nowych narzędzi wspomagających tłumaczenie;

32.

popiera przeprowadzony wspólnie przez służby audytu wewnętrznego Trybunału Sprawiedliwości i Trybunału Obrachunkowego przegląd wydatków i warunków korzystania z samochodów służbowych; wzywa Trybunał Sprawiedliwości do rozważenia w ramach tego przeglądu możliwości zmniejszenia floty samochodów służbowych do dyspozycji członków i personelu; wzywa ponadto Trybunał Sprawiedliwości do poprawy przeprowadzanych przez niego kontroli dotyczących korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych;

33.

z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Trybunału Sprawiedliwości na rzecz ambitnych celów środowiskowych; zachęca Trybunał do stosowania zasad zielonych zamówień publicznych i apeluje o określenie zasad kompensacji emisji i przeznaczenie na ten cel wystarczającego budżetu;

34.

zauważa szczegółowe informacje dotyczące polityki Trybunału Sprawiedliwości w zakresie nieruchomości, szczególnie w zakresie piątej rozbudowy obecnego zespołu budynków;

35.

z zadowoleniem przyjmuje otwarcie archiwum historycznego Trybunału Sprawiedliwości w ramach Archiwów Historycznych Unii Europejskiej we Florencji;

36.

przyjmuje z zadowoleniem inicjatywę Trybunału Sprawiedliwości polegającą na opublikowaniu rocznego sprawozdania z działalności w nowym formacie; wzywa Trybunał Sprawiedliwości do opublikowania rocznego sprawozdania Trybunału Obrachunkowego, zwłaszcza jego części dotyczących Trybunału Sprawiedliwości;

37.

wzywa Trybunał Sprawiedliwości do udoskonalenia polityki komunikacyjnej względem obywateli Unii;

38.

uważa odpowiedź udzieloną przez Trybunał Sprawiedliwości na pytanie Parlamentu (pytanie nr 26) w sprawie dodatków za niepełną; prosi Trybunał Sprawiedliwości o wyjaśnienie i jasną, szczegółową odpowiedź.