This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52016PC0665
Proposal for a COUNCIL IMPLEMENTING DECISION amending Decision 2009/790/EC authorising the Republic of Poland to apply a measure derogating from Article 287 of Directive 2006/112/EC on the common system of value added tax
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY zmieniająca decyzję 2009/790/WE upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY zmieniająca decyzję 2009/790/WE upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
COM/2016/0665 final - 2016/0326 (NLE)
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 20.10.2016
COM(2016) 665 final
2016/0326(NLE)
Wniosek
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
zmieniająca decyzję 2009/790/WE upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 395 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 (zwanej dalej „dyrektywą VAT”) Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde państwo członkowskie do wprowadzenia szczególnych środków stanowiących odstępstwo od przepisów wspomnianej dyrektywy w celu upraszczania poboru VAT lub zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania.
W piśmie, które wpłynęło do Komisji dnia 1 czerwca 2016 r., Polska wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do zwolnienia z podatku VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza równowartości 40 000 EUR w walucie krajowej. Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy VAT pismami z dnia 22 września 2016 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Polskę. Pismem z dnia 23 września 2016 r. Komisja powiadomiła Polskę, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.
1.KONTEKST WNIOSKU
•Przyczyny i cele wniosku
Przepisy tytułu XII rozdział 1 dyrektywy VAT umożliwiają państwom członkowskim stosowanie procedur szczególnych w odniesieniu do małych przedsiębiorstw, w tym przewidują możliwość przyznania zwolnienia z podatku podatnikom, których roczny obrót nie przekracza określonego progu. Zwolnienie takie oznacza, że podatnik nie musi naliczać podatku VAT za swoje dostawy towarów i świadczone przez siebie usługi i w konsekwencji nie może odliczyć naliczonego VAT.
Zgodnie z art. 287 pkt 14 dyrektywy w sprawie VAT Polska może przyznać zwolnienie z podatku VAT podatnikom, których roczny obrót nie przekracza równowartości 10 000 EUR w walucie krajowej zgodnie z kursem wymiany w dniu jej przystąpienia.
W celu uproszczenia zobowiązań w zakresie podatku VAT w odniesieniu do małych przedsiębiorstw oraz ułatwienia krajowym organom podatkowym poboru podatku, w 2009 r. Polska wystąpiła z wnioskiem o przyznanie odstępstwa. Decyzją Rady 2009/790/WE z dnia 20 października 2009 r. 2 Rada upoważniła Polskę do stosowania zwolnienia z podatku VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza równowartości 30 000 EUR w walucie krajowej do dnia 31 grudnia 2012 r. Decyzją wykonawczą Rady 2012/769/UE 3 okres obowiązywania odstępstwa przedłużono do dnia 31 grudnia 2015 r., a następnie decyzją wykonawczą Rady 2015/1173/UE 4 do dnia 31 grudnia 2018 r.
Polska występuje teraz z wnioskiem o upoważnienie do podniesienia progu zwolnienia z 30 000 do 40 000 EUR na okres pozostający do czasu wygaśnięcia obecnego odstępstwa. Na drodze tego wniosku Polska pragnie objąć uproszczeniem dla przedsiębiorstw większą liczbę podatników, których działalność gospodarcza jest niewielka i stymulować rozwój takich małych przedsiębiorstw. Polska chce jednocześnie zmniejszyć obciążenie ponoszone przez organy podatkowe, ograniczając potrzebę kontroli małych podatników, które są stosunkowo kosztowne w porównaniu z odnośną kwotą VAT, a jednocześnie nasilając kontrole większych podatników. W tym kontekście należy zauważyć, że korzystanie przez podatników ze środka odbywa się i będzie się odbywać na zasadzie dobrowolności.
Obecny środek stanowiący odstępstwo ma zastosowanie do dnia 31 grudnia 2018 r. Termin ten należy utrzymać. Odstępstwa od dyrektywy VAT powinny być zawsze ograniczone w czasie, aby można było ocenić ich efekty. Ponadto postanowienia art. 281–294 dyrektywy VAT w sprawie procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw są obecnie przedmiotem przeglądu. Jak zapowiedziano w planie działania w sprawie VAT 5 , wniosek Komisji w postaci kompleksowego pakietu uproszczeń ma zostać przedstawiony przed końcem 2017 r. Dlatego też przed wyżej wymienioną datą może wejść w życie dyrektywa zmieniająca przepisy dyrektywy VAT dotyczące szczególnej procedury dla małych przedsiębiorstw.
•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki
Podobne odstępstwa zostały już przyznane innym państwom członkowskim. Belgii 6 i Luksemburgowi 7 przyznano pułap w wysokości 25 000 EUR, Litwie 8 – pułap w wysokości 45 000 EUR, Łotwie 9 , Słowenii 10 – pułap w wysokości 50 000 EUR, a Włochom 11 i Rumunii 12 – pułap w wysokości 65 000 EUR.
•Spójność z innymi politykami Unii
Środek jest zgodny z celami Unii dotyczącymi małych przedsiębiorstw, określonymi w komunikacie Komisji „Najpierw myśl na małą skalę” – Program „Small Business Act” dla Europy 13 , który wzywa państwa członkowskie do uwzględnienia szczególnego charakteru MŚP przy opracowaniu prawodawstwa, a tym samym do uproszczenia istniejącego otoczenia regulacyjnego.
2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ
•Podstawa prawna
Art. 395 dyrektywy VAT.
•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)
Biorąc pod uwagę przepisy dyrektywy VAT, na których oparty jest przedmiotowy wniosek, zasada pomocniczości nie ma zastosowania.
•Proporcjonalność
Decyzja dotyczy upoważnienia udzielonego państwu członkowskiemu w odpowiedzi na jego własny wniosek i nie stanowi jakiegokolwiek zobowiązania.
Biorąc pod uwagę ograniczony zakres odstępstwa, omawiany środek szczególny jest proporcjonalny do wyznaczonego celu, tj. wprowadzenia uproszczenia dla dodatkowej liczby małych podatników, jak i dla organów podatkowych.
•Wybór instrumentu
Proponowany instrument: decyzja wykonawcza Rady.
Zgodnie z art. 395 dyrektywy Rady 2006/112/WE odstępstwo od wspólnych zasad dotyczących podatku VAT jest możliwe jedynie po uzyskaniu zgody Rady, stanowiącej jednomyślnie na wniosek Komisji. Decyzja wykonawcza Rady jest najwłaściwszym instrumentem, ponieważ może być skierowana do poszczególnych państw członkowskich.
3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW
•Konsultacje z zainteresowanymi stronami
Niniejszy wniosek opiera się na wniosku złożonym przez Polskę i dotyczy wyłącznie tego państwa członkowskiego.
•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej
Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych.
•Ocena skutków
Wniosek w sprawie decyzji wykonawczej Rady ma na celu przedłużenie stosowania środka upraszczającego, który znosi wiele obowiązków związanych z podatkiem VAT w odniesieniu do przedsiębiorstw, których roczny obrót nie przekracza równowartości 40 000 EUR w walucie krajowej, i w związku z tym ma potencjalnie pozytywne skutki na zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla dodatkowych 24 000 podatników, a co za tym idzie dla organów podatkowych. Wpływ na budżet z tytułu dochodów z VAT szacuje się dla Polski 300 mln PLN.
4.WPŁYW NA BUDŻET
Wniosek nie ma wpływu na budżet UE, ponieważ Polska dokona obliczenia rekompensaty zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM) 1553/89.
2016/0326 (NLE)
Wniosek
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
zmieniająca decyzję 2009/790/WE upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 14 , w szczególności jej art. 395,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Zgodnie z art. 287 pkt 14 dyrektywy 2006/112/WE Polska ma prawo przyznać zwolnienie z podatku VAT podatnikom, których roczny obrót nie przekracza równowartości 10 000 EUR w walucie krajowej zgodnie z kursem wymiany w dniu jej przystąpienia.
(2)Decyzją Rady 2009/790/WE 15 Polska została upoważniona, do dnia 31 grudnia 2012 r. i w drodze odstępstwa, do przyznania zwolnienia z podatku VAT podatnikom, których roczny obrót nie przekracza równowartości 30 000 EUR w walucie krajowej zgodnie z kursem wymiany w dniu jej przystąpienia. Decyzją wykonawczą Rady 2012/769/UE 16 , okres obowiązywania środka w postaci odstępstwa przewidzianego w decyzji 2009/790/WE przedłużono do dnia 31 grudnia 2015 r., a następnie decyzją wykonawczą Rady 2015/1173/UE 17 do dnia 31 grudnia 2018 r.
(3)W piśmie, które wpłynęło do Komisji dnia 1 czerwca 2016 r., Polska wystąpiła z wnioskiem o podwyższenie tego progu z 30 000 EUR do 40 000 EUR. W wyniku zastosowania tego środka dodatkowa liczba małych podatników mogłaby być zwolniona z niektórych lub ze wszystkich obowiązków wynikających z VAT, o których mowa w tytule XI, rozdziały 2–6 dyrektywy 2006/112/WE. Obciążenie organów podatkowych związane z przeprowadzaniem audytu bardzo małych przedsiębiorstw zostałyby zatem również zmniejszone.
(4)Pismem z dnia 22 września 2016 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Polskę. Pismem z dnia 23 września 2016 r. Komisja powiadomiła Polskę, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.
(5)Z informacji przedstawionych przez Polskę wynika, że z omawianego środka mogłoby potencjalnie skorzystać dodatkowych 24 000 podatników w celu zmniejszenia swoich zobowiązań w zakresie VAT. Według szacunków Polski wpływ na budżet z tytułu dochodów z VAT wyniesie 300 mln PLN.
(6)Ponieważ wyższy próg będzie wiązał się z ograniczeniem obowiązków w zakresie VAT w odniesieniu do najmniejszych przedsiębiorstw, chociaż te ostatnie wciąż mogą wybrać stosowanie zasad ogólnych VAT zgodnie z art. 290 dyrektywy 2006/112/WE, Polska powinna zostać upoważniona stosowania podwyższonego progu przez okres pozostający do czasu wygaśnięcia stosowania decyzji Rady 2009/790/WE, czyli do dnia 31 grudnia 2018 r. Postanowienia art. 281–294 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw podlegają jednak przeglądowi, a dyrektywa zmieniająca przepisy dyrektywy VAT może zatem wejść w życie przed wyżej wymienioną datą.
(7)Odstępstwo nie wpływa negatywnie na zasoby własne Unii z tytułu VAT, ponieważ Polska obliczy rekompensatę zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 18 .
(8)Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2009/790/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Art. 1 i 2 decyzji 2009/790/WE otrzymują następujące brzmienie:
„Artykuł 1
W drodze odstępstwa od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Rzeczpospolitą Polską do zwolnienia z podatku VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza równowartości 40 000 EUR w walucie krajowej zgodnie z kursem wymiany w dniu jej przystąpienia.
Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia wejścia w życie dyrektywy zmieniającej przepisy art. 281–294 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw lub do dnia 31 grudnia 2018 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Rzeczypospolitej Polskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia r.
W imieniu Rady
Przewodniczący