6.7.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 238/117

—

uwzględniając swoje rezolucje z dnia 27 października 2016 r. w sprawie sytuacji w północnym Iraku i Mosulu (1), z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie sytuacji w Iraku (2), z dnia 18 września 2014 r. w sprawie sytuacji w Iraku i Syrii oraz ofensywy Państwa Islamskiego, w tym prześladowań mniejszości (3), z dnia 12 lutego 2015 r. w sprawie kryzysu humanitarnego w Iraku i Syrii, zwłaszcza w kontekście Państwa Islamskiego (IS) (4), z dnia 12 marca 2015 r. w sprawie ostatnich ataków i uprowadzeń dokonanych przez Państwo Islamskie/Daisz na Bliskim Wschodzie, zwłaszcza wobec Asyryjczyków (5), oraz z dnia 4 lutego 2016 r. w sprawie systematycznego masowego mordowania mniejszości religijnych przez tzw. „ISIS/Daisz” (6),

—

uwzględniając konkluzje Rady z dnia 23 maja 2016 r. w sprawie regionalnej strategii UE dotyczącej Syrii i Iraku oraz zagrożeń ze strony Daisz, z dnia 14 grudnia 2015 r. w sprawie Iraku, z dnia 16 marca 2015 r. w sprawie regionalnej strategii UE dotyczącej Syrii i Iraku oraz zagrożeń ze strony ISIS/Daisz, z dnia 20 października 2014 r. w sprawie kryzysu związanego z ISIS/Daisz w Syrii i Iraku, z dnia 14 kwietnia 2014 r. i 12 października 2015 r. w sprawie Syrii oraz z dnia 15 sierpnia 2014 r. w sprawie Iraku, a także konkluzje Rady Europejskiej z dnia 30 sierpnia 2014 r. w sprawie Iraku i Syrii,

—

uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie Iraku i Syrii,

—

uwzględniając raport opracowany przez Biuro Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka i przez misję pomocową ONZ w Iraku (UNAMI) zatytułowany „Apel o odpowiedzialność i ochronę: jazydzi, którzy przeżyli okrucieństwa popełniane przez ISIL” z sierpnia 2016 r.,

—

uwzględniając Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego z 1998 r. i zawarte w nim postanowienia o jurysdykcji w odniesieniu do ludobójstwa, zbrodni przeciwko ludzkości, zbrodni wojennych i zbrodni agresji,

—

uwzględniając umowę o partnerstwie i współpracy między UE a Republiką Iraku,

—

uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2253 (2015),

—

uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,

—

uwzględniając swoją decyzję o przyznaniu Nagrody im. Sacharowa za wolność myśli w 2016 r. irackim działaczkom za społeczności jazydzkiej i byłym więźniom ISIS/Daisz Nadii Murad i Lamiyi Aji Bashar,

—

uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że w sierpniu 2014 r. ISIS/Daisz zaatakowało wspólnoty jazydów wokół miasta Sindżar w irackiej prowincji Niniwa, zabijając według doniesień tysiące osób; mając na uwadze, że w grudniu 2014 r. odkryto wiele zbiorowych grobów po przejęciu przez siły kurdyjskie stref na północy gór Sindżar; mając na uwadze, że gdy siły kurdyjskie odbiły miasto Sindżar w połowie listopada 2015 r., odkryto kolejne miejsca zabójstw i przypuszczalnie zbiorowe groby;

B.

mając na uwadze, że okrucieństwa popełniane systematycznie i na szeroką skalę przez ISIS/Daisz były wymierzone w społeczność jazydów i miały na celu jej zagładę; mając na uwadze, że na mocy prawa międzynarodowego, mianowicie zgodnie z art. II przyjętej przez ONZ w 1948 r. Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, okrucieństwa takie stanowią ludobójstwo;

C.

mając na uwadze, że w dniu 4 lutego 2016 r. Parlament Europejski uznał, iż ISIS/Daisz dopuszcza się ludobójstwa na chrześcijanach i jazydach oraz na innych osobach należących do mniejszości wyznaniowych i etnicznych, a następnie również Rada Europy, Departament Stanu USA, Kongres USA, parlament Zjednoczonego Królestwa, parlament Australii oraz inne instytucje krajowe i międzynarodowe uznały, że okrucieństwa popełniane przez ISIS/Daisz przeciwko mniejszościom religijnym i etnicznym w Iraku obejmują zbrodnie wojenne, zbrodnie przeciwko ludzkości i ludobójstwo;

D.

mając na uwadze, że równina Niniwy, Tal Afar i Sindżar, a także cały ten region jest od dawna odwieczną ojczyzną chrześcijan (Chaldejczyków, syrokatolików i Asyryjczyków), jazydów, arabskich sunnitów i szyitów, Kurdów, Szabaków, Turkmenów, jarsanitów i sabejskich mandejczyków oraz innych wspólnot, które od stuleci zamieszkiwały ten obszar w duchu powszechnego pluralizmu, stabilności i współpracy między społecznościami mimo okresów zewnętrznej przemocy i prześladowań, aż do początku tego wieku i zajęcia znacznej części regionu przez ISIS/Daisz w 2014 r.;

E.

mając na uwadze, że po 27 października 2016 r. ugrupowanie ISIS/Daisz przewiozło porwane kobiety, w tym jazydki, do Mosulu oraz do miasta Tal Afar; mając na uwadze, że – według doniesień – niektóre z tych kobiet „rozdano” bojownikom ISIS/Daisz, a innym powiedziano, że będą towarzyszyć konwojom ISIS/Daisz;

F.

mając na uwadze, że ochrona, zabezpieczenie i zbadanie wszystkich zbiorowych grobów w Iraku oraz w Syrii są kluczowe dla zabezpieczenia i zebrania dowodów zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości oraz ludobójstwa popełnianych przez ISIS/Daisz oraz dla poniesienia odpowiedzialności przez ich sprawców; mając na uwadze, że krewnym ofiar należy zapewnić wsparcie psychologiczne i logistyczne;

G.

mając na uwadze, że wiele organizacji lokalnych dokumentuje zbrodnie popełniane przez ISIS/Daisz przeciwko jazydom, lecz posiada jedynie ograniczoną zdolność działania; mając na uwadze, że – zdaniem międzynarodowych organizacji broniących praw człowieka, takich jak Human Rights Watch – żaden międzynarodowy ekspert medycyny sądowej nie przeprowadził badań na tym obszarze, chociaż wsparcie polityczne dla takiej misji wyraziło wiele krajów, w tym Stany Zjednoczone i Niemcy;

H.

mając na uwadze, że Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka oświadczył dnia 11 listopada 2016 r., że: „przekazując sytuację w Iraku Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu, nadając irackim sądom jurysdykcję w zakresie zbrodni międzynarodowych, reformując system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych oraz umacniając zdolność sędziów do dokumentowania, badania i ścigania zbrodni, rząd Iraku może zagwarantować sprawiedliwość i zapewnić fundamenty dla trwałego pokoju w kraju; brak tych działań może poważnie podważyć długoterminowy pokój i bezpieczeństwo, na które zasługuje naród iracki;

I.

mając na uwadze, że armia iracka przy wsparciu światowej koalicji przeciwko ISIS/Daisz i oddziałów Peszmergów Regionalnego Rządu Kurdystanu rozpoczęła operację wyzwalania Mosulu, drugiego co do wielkości miasta w Iraku, a także reszty irackiego terytorium znajdującego się wciąż pod okupacją ISIS/Daisz;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.