This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52015PC0107
Proposal for a COUNCIL DECISION on the signing, on behalf of the European Union, and provisional application of the Agreement between the European Union and the Independent State of Samoa on the short-stay visa waiver
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Umowy między Unią Europejską a Niezależnym Państwem Samoa dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Umowy między Unią Europejską a Niezależnym Państwem Samoa dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych
/* COM/2015/0107 final - 2015/0055 (NLE) */
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Umowy między Unią Europejską a Niezależnym Państwem Samoa dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych /* COM/2015/0107 final - 2015/0055 (NLE) */
UZASADNIENIE 1. TŁO POLITYCZNO-PRAWNE Rozporządzenie
(WE) nr 539/2001[1]
wymienia państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać
wizę podczas przekraczania granic zewnętrznych państw
członkowskich, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu.
Rozporządzenie (WE) nr 539/2001 jest stosowane przez wszystkie
państwa członkowskie, z wyjątkiem Irlandii i Zjednoczonego
Królestwa. Rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 509/2014[2]
zmieniło rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 poprzez przeniesienie
19 państw do załącznika II zawierającego wykaz państw
trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego. Tymi
19 państwami są: Dominika, Grenada, Kiribati, Kolumbia, Mikronezja,
Nauru, Palau, Peru, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Samoa, Timor
Wschodni, Tonga, Trynidad i Tobago, Tuvalu, Vanuatu, Wyspy Marshalla, Wyspy
Salomona oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie. Przy odniesieniu do każdego z
tych państw w załączniku II zamieszczony jest przypis wskazujący,
że: „Zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia
wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która
zostanie zawarta z Unią Europejską”. Rozporządzenie
(UE) nr 509/2014 zostało przyjęte w dniu 20 maja 2014 r. i
weszło w życie w dniu 9 czerwca 2014 r. W lipcu 2014 r. Komisja
przedstawiła zalecenie dotyczące decyzji Rady
upoważniającej Komisję do rozpoczęcia negocjacji w sprawie
umów dotyczących zniesienia wiz z każdym z następujących 17
państw: Dominika, Grenada, Kiribati, Mikronezja, Nauru, Palau, Saint
Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Samoa, Timor Wschodni, Tonga, Trynidad i
Tobago, Tuvalu, Vanuatu, Wyspy Marshalla, Wyspy Salomona oraz Zjednoczone
Emiraty Arabskie[3].
W dniu 9 października 2014 r. Rada wydała wytyczne negocjacyjne dla
Komisji. Zgodnie z motywem
5 rozporządzenia (UE) nr 509/2014 oraz wspólną deklaracją
wydaną w momencie przyjęcia, Kolumbia i Peru podlegają
szczególnej procedurze, która nakazuje przeprowadzanie dodatkowej oceny
przestrzegania odpowiednich kryteriów przez te państwa, zanim Komisja
będzie mogła przedstawić Radzie zalecenia dotyczące decyzji
upoważniających do rozpoczęcia negocjacji w sprawie umów
dotyczących zniesienia wiz z tymi dwoma państwami. Państwa te
nie zostały zatem uwzględnione w powyższym zaleceniu skierowanym
do Rady. Negocjacje w
sprawie umowy z Samoa dotyczącej zniesienia wiz otwarto w dniu 19
listopada 2014 r. w Brukseli. Podczas tego posiedzenia przeanalizowano
cały tekst projektu i osiągnięto porozumienie w sprawie
wszystkich związanych z nim kwestii. Po szeregu nieformalnych rozmów umowa
została następnie parafowana przez głównych negocjatorów w dniu
15 grudnia 2014 r. Państwa członkowskie zostały
odpowiednio poinformowane podczas posiedzenia Grupy Roboczej ds. Wiz w Radzie w
dniu 21 listopada 2014 r. Dla Unii podstawą prawną umowy jest
art. 77 ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w
związku z jego art. 218. Załączony
wniosek stanowi instrument prawny umożliwiający podpisanie umowy.
Rada podejmie decyzję kwalifikowaną większością głosów.
Biorąc pod
uwagę fakt, że Samoa będzie w stanie zakończyć
wewnętrzny proces ratyfikacji w krótkim czasie, oraz długi okres,
jaki upłynął od przedstawienia przez Komisję pierwszego
wniosku dotyczącego zwolnienia obywateli Samoa z obowiązku wizowego (listopad
2012 r.), proponowana decyzja w sprawie podpisania umowy przewiduje tymczasowe
stosowanie umowy od daty jej podpisania zgodnie z art. 218 ust. 5 TFUE. Z uwagi
na konieczność uzyskania zgody Parlamentu Europejskiego przed
zawarciem umowy, Komisja poinformuje Parlament Europejski o tymczasowym
stosowaniu umowy. 2. WYNIK NEGOCJACJI Komisja
uważa, że cele wyznaczone przez Radę w jej wytycznych
negocjacyjnych zostały osiągnięte i że projekt umowy
dotyczącej zniesienia wiz może zostać przyjęty przez Unię. Ostateczną
treść umowy można podsumować następująco: Cel Umowa stanowi, że obywatele Unii
Europejskiej i obywatele Samoa mogą podróżować bez wiz na
terytorium drugiej umawiającej się strony przez okres
nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. W celu zapewnienia równego traktowania
wszystkich obywateli UE w umowie zawarto postanowienie, że Samoa może
zawiesić stosowanie umowy lub wypowiedzieć umowę
wyłącznie w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich
Unii Europejskiej i że także Unia może zawiesić stosowanie
umowy lub wypowiedzieć umowę wyłącznie w odniesieniu do
wszystkich państw członkowskich. Szczególną
sytuację Zjednoczonego Królestwa i Irlandii uwzględniono w preambule.
Zakres Zwolnienie z obowiązku wizowego obejmuje
wszystkie kategorie osób (posiadaczy paszportów zwykłych, dyplomatycznych,
służbowych/urzędowych i specjalnych) podróżujących we
wszelkiego rodzaju celach, z wyjątkiem w celu prowadzenia
działalności zarobkowej. W przypadku tej ostatniej kategorii
każde państwo członkowskie, jak również Samoa mają
swobodę nałożenia wymogów wizowych na obywateli drugiej strony,
zgodnie z obowiązującym prawem unijnym lub krajowym. W celu
zapewnienia jednolitego wprowadzania w życie umowy dołączono do
niej wspólną deklarację w sprawie wykładni kategorii osób
podróżujących w celu prowadzenia działalności zarobkowej. Czas pobytu Umowa stanowi, że obywatele Unii
Europejskiej i obywatele Samoa mogą podróżować bez wiz na
terytorium drugiej umawiającej się strony przez okres
nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. Do umowy dołączono
wspólną deklarację w sprawie wykładni tego okresu 90 dni. Umowa uwzględnia sytuację
państw członkowskich, które jeszcze nie stosują w pełni
dorobku Schengen. Dopóki państwa te nie staną się
częścią strefy Schengen bez granic wewnętrznych, zwolnienie
z obowiązku wizowego daje obywatelom Samoa prawo przebywania przez 90 dni
w ciągu każdego 180-dniowego okresu na terytorium każdego z tych
państw członkowskich (Bułgarii, Chorwacji, Cypru i Rumunii),
niezależnie od okresu obliczanego dla całej strefy Schengen. Terytorialny zakres stosowania Umowa zawiera postanowienia dotyczące jej
terytorialnego stosowania: w przypadku Francji i Niderlandów zwolnienie z
obowiązku wizowego uprawniałoby obywateli Samoa do pobytu
wyłącznie na europejskim obszarze tych państw członkowskich. Deklaracje Do umowy
dołączono inne wspólne deklaracje: -
dotyczącą poinformowania obywateli o treści i skutkach umowy
dotyczącej zniesienia wiz oraz powiązanych kwestiach, takich jak
warunki wjazdu; oraz -
dotyczącą włączenia Norwegii, Islandii, Szwajcarii i
Liechtensteinu we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku
prawnego Schengen. 3. WNIOSKI W świetle
powyższych ustaleń Komisja proponuje, by Rada: –
podjęła decyzję o podpisaniu umowy w
imieniu Unii i upoważniła Przewodniczącego Rady do wyznaczenia
osoby lub osób należycie do tego umocowanych; –
zatwierdziła tymczasowe stosowanie umowy do
czasu jej wejścia w życie. 2015/0055 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania w imieniu Unii
Europejskiej i tymczasowego stosowania Umowy między Unią
Europejską a Niezależnym Państwem Samoa dotyczącej
zniesienia wiz krótkoterminowych RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2
lit. a) w związku z art. 218 ust. 5, uwzględniając wniosek Komisji, a także mając na uwadze, co
następuje: (1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr
509/2014[4]
przeniosło odniesienie do Samoa z załącznika I do
rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001[5]
do załącznika II. (2) Przy odniesieniu do tego
państwa zamieszczony jest przypis wskazujący, że zwolnienie z
obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy
o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta z Unią
Europejską. (3) Decyzją z dnia 9
października 2014 r. Rada upoważniła Komisję do
podjęcia negocjacji w sprawie umowy między Unią Europejską
a Samoa dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych. (4) Negocjacje w sprawie umowy
zostały otwarte w dniu 19 listopada 2014 r. (5) Należy podpisać
umowę parafowaną w dniu 15 grudnia 2014 r. i zatwierdzić dołączone
deklaracje. Umowę należy stosować tymczasowo, w oczekiwaniu na
zakończenie odpowiednich procedur wymaganych do jej formalnego zawarcia. (6) Zgodnie z Protokołem w
sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do
przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz
Protokołem w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii
Europejskiej, załączonymi do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także potwierdzając, że
postanowienia tej umowy nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i
Irlandii, STANOWI, CO NASTĘPUJE: Artykuł 1 Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii
podpisanie Umowy między Unią Europejską a Niezależnym
Państwem Samoa dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych (zwanej
dalej „umową”), z zastrzeżeniem jej zawarcia. Tekst umowy dołącza się do
niniejszej decyzji. Artykuł 2 Zatwierdza się w imieniu Unii deklaracje
dołączone do niniejszej decyzji. Artykuł 3 Przewodniczący Rady zostaje niniejszym
upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania umowy
w imieniu Unii, z zastrzeżeniem jej zawarcia. Artykuł 4 Do czasu zakończenia procedur
niezbędnych do jej zawarcia umowę stosuje się tymczasowo od dnia
jej podpisania. Sporządzono w Brukseli dnia r. W
imieniu Rady Przewodniczący [1] Rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15
marca 2001 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele
muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych,
oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, Dz.U. L 81 z
21.3.2001, s. 1. [2] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 509/2014 z dnia 15 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie Rady
(WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele
muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych,
oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, Dz.U. L 149 z
20.5.2014, s. 67. [3] COM (2014) 467 z 17.7.2014. [4] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 509/2014 z dnia 15 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie Rady
(WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele
muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych,
oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, Dz.U. L 149 z
20.5.2014, s. 67. [5] Rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15
marca 2001 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele
muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych,
oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, Dz.U. L 81 z
21.3.2001, s. 1. ZAŁĄCZNIK do wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie podpisania w imieniu Unii
Europejskiej i tymczasowego stosowania Umowy między Unią
Europejską a Niezależnym Państwem Samoa dotyczącej
zniesienia wiz krótkoterminowych UMOWA między Unią Europejską a
Niezależnym Państwem Samoa dotycząca zniesienia wiz
krótkoterminowych UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”, oraz NIEZALEŻNE PAŃSTWO SAMOA, zwane
dalej „Samoa”, a łącznie z Unią zwane dalej „Umawiającymi
się Stronami”, MAJĄC NA UWADZE dalszy rozwój przyjaznych
stosunków między Umawiającymi się Stronami oraz pragnąc
ułatwić podróże poprzez zapewnienie bezwizowego wjazdu i pobytu
krótkoterminowego dla swoich obywateli, UWZGLĘDNIAJĄC rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 509/2014 z dnia 15 maja 2014 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające
państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas
przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są
zwolnieni z tego wymogu, m.in. poprzez przeniesienie 19 państw trzecich, w
tym Samoa, do wykazu państw trzecich, których obywatele są zwolnieni
z obowiązku wizowego podczas pobytu krótkoterminowego w państwach
członkowskich Unii Europejskiej (UE), MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 1
rozporządzenia (UE) nr 509/2014 zwolnienie z obowiązku wizowego w
odniesieniu do tych 19 państw ma zastosowanie od dnia wejścia w
życie umowy dotyczącej zwolnienia z obowiązku wizowego, która
zostanie zawarta z Unią Europejską, PRAGNĄC zagwarantować przestrzeganie
zasady równego traktowania wszystkich obywateli UE, BIORĄC POD UWAGĘ, że osoby
podróżujące w celu prowadzenia działalności zarobkowej
podczas pobytu krótkoterminowego nie są objęte niniejszą
Umową i dlatego dla tej kategorii osób obowiązują w dalszym
ciągu odpowiednie przepisy prawa unijnego, prawa krajowego państw
członkowskich i prawa krajowego Samoa dotyczące obowiązku
wizowego lub zwolnienia z takiego obowiązku oraz dostępu do
zatrudnienia, BIORĄC POD UWAGĘ Protokół w
sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do
przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz
Protokół w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii
Europejskiej, załączone do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także potwierdzając, że
postanowienia niniejszej Umowy nie mają zastosowania do Zjednoczonego
Królestwa i Irlandii, POSTANAWIAJĄ, CO NASTĘPUJE: Artykuł
1 Cel Niniejsza Umowa stanowi, że obywatele
Unii Europejskiej i obywatele Samoa mogą podróżować bez wiz na
terytorium drugiej Umawiającej się Strony przez okres
nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. Artykuł 2 Definicje Do celów niniejszej Umowy: a) „państwo członkowskie” oznacza
każde państwo członkowskie Unii Europejskiej, z wyjątkiem
Zjednoczonego Królestwa i Irlandii; b) „obywatel Unii Europejskiej” oznacza
obywatela państwa członkowskiego w rozumieniu definicji zawartej w
lit. a); c) „obywatel Samoa” oznacza każdą
osobę posiadającą obywatelstwo Samoa; d) „strefa Schengen” oznacza obszar bez granic
wewnętrznych obejmujący terytoria państw członkowskich w
rozumieniu definicji zawartej w lit. a), stosujących w pełni dorobek
Schengen. Artykuł
3 Zakres
stosowania 1. Obywatele Unii Europejskiej
posiadający ważny paszport zwykły, dyplomatyczny,
służbowy, urzędowy lub specjalny wydany przez państwo
członkowskie mogą wjechać na terytorium Samoa i przebywać
na nim bez wizy przez okres pobytu określony w art. 4 ust. 1. Obywatele Samoa posiadający ważny
paszport zwykły, dyplomatyczny, służbowy, urzędowy lub
specjalny wydany przez Samoa mogą wjechać na terytorium państw
członkowskich i przebywać na nim bez wizy przez okres pobytu
określony w art. 4 ust. 2. 2. Ust. 1 nie dotyczy osób
podróżujących w celu prowadzenia działalności zarobkowej. W przypadku tej kategorii osób każde
państwo członkowskie może indywidualnie podjąć
decyzję o nałożeniu obowiązku wizowego na obywateli Samoa
lub o jego zniesieniu, zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr
539/2001. W przypadku tej kategorii osób Samoa może
podjąć decyzję o nałożeniu obowiązku wizowego na
obywateli poszczególnych państw członkowskich lub o jego zniesieniu,
zgodnie ze swoim prawem krajowym. 3. Zniesienie wiz przewidziane niniejszą
Umową obowiązuje bez uszczerbku dla przepisów Umawiających
się Stron dotyczących warunków wjazdu i pobytu krótkoterminowego.
Państwa członkowskie i Samoa zastrzegają sobie prawo do odmowy
wjazdu i pobytu krótkoterminowego na ich terytorium, jeśli którykolwiek z
powyższych warunków nie jest spełniony. 4. Zniesienie wiz obowiązuje niezależnie
od środka transportu wykorzystywanego do przekroczenia granic
Umawiających się Stron. 5. Kwestie nieobjęte niniejszą
Umową są regulowane prawem unijnym, prawem krajowym państw
członkowskich i prawem krajowym Samoa. Artykuł
4 Czas
pobytu 1. Obywatele Unii Europejskiej mogą
przebywać na terytorium Samoa przez okres nieprzekraczający 90 dni w
każdym okresie 180-dniowym. 2. Obywatele Samoa mogą przebywać na
terytorium państw członkowskich stosujących w pełni dorobek
Schengen przez okres nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie
180-dniowym. Okres ten jest obliczany niezależnie od jakiegokolwiek pobytu
w państwie członkowskim, które nie stosuje jeszcze w pełni
dorobku Schengen. Obywatele Samoa mogą przebywać na
terytorium każdego państwa członkowskiego, które nie stosuje
jeszcze w pełni dorobku Schengen, przez okres nieprzekraczający 90
dni w każdym okresie 180-dniowym, niezależnie od okresu pobytu
obliczanego dla terytorium państw członkowskich stosujących w
pełni dorobek Schengen. 3. Niniejsza Umowa nie ma wpływu na
możliwość przedłużenia przez Samoa i państwa
członkowskie okresu pobytu ponad okres 90 dni zgodnie z prawem krajowym i
unijnym. Artykuł
5 Terytorialny
zakres stosowania 1. W przypadku Republiki Francuskiej
postanowienia niniejszej Umowy stosuje się tylko do jej europejskiego
terytorium. 2. W przypadku Królestwa Niderlandów
postanowienia niniejszej Umowy stosuje się tylko do jego europejskiego
terytorium. Artykuł
6 Wspólny
komitet ds. zarządzania umową 1. Umawiające się Strony
powołują wspólny komitet ekspertów (zwany dalej „komitetem”), w
skład którego wchodzą przedstawiciele Unii Europejskiej i
przedstawiciele Samoa. Unię reprezentuje Komisja Europejska. 2. Komitet wykonuje m.in.
następujące zadania: a) monitorowanie wykonania niniejszej Umowy; b) proponowanie zmian lub uzupełnień
niniejszej Umowy; c) rozstrzyganie sporów dotyczących
interpretacji lub stosowania postanowień niniejszej Umowy. 3. Posiedzenia komitetu zwoływane są
w każdym przypadku, gdy jest to niezbędne, na wniosek jednej z Umawiających
się Stron. 4. Komitet uchwala swój regulamin
wewnętrzny. Artykuł
7 Stosunek
między niniejszą Umową a istniejącymi dwustronnymi umowami
między państwami członkowskimi a Samoa dotyczącymi
zniesienia wiz Niniejsza Umowa jest nadrzędna wobec
postanowień wszelkich dwustronnych umów lub ustaleń zawartych
między poszczególnymi państwami członkowskimi a Samoa w
zakresie, w którym ich postanowienia dotyczą kwestii objętych
niniejszą Umową. Artykuł
8 Przepisy
końcowe 1. Niniejsza Umowa zostaje ratyfikowana lub
zatwierdzona przez Umawiające się Strony zgodnie z ich
wewnętrznymi procedurami i wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego
miesiąca następującego po dniu, w którym Umawiające
się Strony dokonają wzajemnej notyfikacji o zakończeniu
wyżej wymienionych procedur. 2. Niniejsza Umowa zostaje zawarta na czas
nieokreślony, z zastrzeżeniem możliwości jej wypowiedzenia
zgodnie z ust. 5. 3. Niniejszą Umowę można
zmienić za pisemnym porozumieniem Umawiających się Stron. Zmiany
wchodzą w życie po dokonaniu przez Umawiające się Strony
wzajemnej notyfikacji o zakończeniu ich wewnętrznych procedur, które
są niezbędne w tym celu. 4. Każda z Umawiających się
Stron może zawiesić stosowanie wszystkich lub niektórych
postanowień niniejszej Umowy, zwłaszcza ze względu na
porządek publiczny, ochronę bezpieczeństwa narodowego,
ochronę zdrowia publicznego, nielegalną imigrację lub ponowne
wprowadzenie obowiązku wizowego przez jedną z Umawiających
się Stron. O decyzji w sprawie zawieszenia stosowania niniejszej Umowy
należy zawiadomić drugą Umawiającą się
Stronę nie później niż 2 miesiące przed jej wejściem w
życie. Z chwilą ustania powodów zawieszenia stosowania niniejszej
Umowy Umawiająca się Strona, która zawiesiła stosowanie
niniejszej Umowy, bezzwłocznie zawiadamia o tym fakcie drugą
Umawiającą się Stronę. 5. Każda z Umawiających się
Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę w drodze pisemnego
zawiadomienia drugiej Strony. Niniejsza Umowa przestaje obowiązywać
po upływie 90 dni od daty takiego zawiadomienia. 6. Samoa może zawiesić stosowanie
niniejszej Umowy lub wypowiedzieć niniejszą Umowę
wyłącznie w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich. 7. Unia może zawiesić stosowanie
niniejszej Umowy lub wypowiedzieć niniejszą Umowę
wyłącznie w odniesieniu do wszystkich swoich państw członkowskich. Sporządzono w Brukseli w dwóch
egzemplarzach w każdym z następujących języków: angielskim,
bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim,
fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim,
maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim,
słowackim, słoweńskim, szwedzkim, rumuńskim,
węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na
równi autentyczny. WSPÓLNA DEKLARACJA W ODNIESIENIU DO ISLANDII,
NORWEGII, SZWAJCARII I LIECHTENSTEINU Umawiające się Strony przyjmują
do wiadomości ścisłe związki między Unią
Europejską a Norwegią, Islandią, Szwajcarią i
Liechtensteinem, w szczególności na mocy umów z dnia 18 maja 1999 r. i 26
października 2004 r. dotyczących włączenia tych państw
we wprowadzanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen. W związku z tym pożądane jest,
aby władze Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu, z jednej
strony, oraz władze Samoa, z drugiej strony, zawarły
niezwłocznie dwustronne umowy dotyczące zniesienia wiz krótkoterminowych
na podobnych warunkach, jak niniejsza Umowa. WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE WYKŁADNI
KATEGORII OSÓB PODRÓŻUJĄCYCH W CELU PROWADZENIA
DZIAŁALNOŚCI ZAROBKOWEJ, O KTÓREJ MOWA W ART. 3 UST. 2 NINIEJSZEJ
UMOWY Pragnąc zapewnić spójną
wykładnię, Umawiające się Strony uzgadniają na
potrzeby niniejszej Umowy, że kategoria osób prowadzących
działalność zarobkową obejmuje osoby
wjeżdżające w celu wykonywania działalności
zawodowej/pracy za wynagrodzeniem na terytorium innej Umawiającej się
Strony jako pracownik lub dostawca usług. Kategoria ta nie obejmuje: – przedsiębiorców, tj. osób
podróżujących w celu rozmów biznesowych (bez zatrudnienia w
państwie drugiej Umawiającej się Strony), – sportowców i artystów wykonujących
działalność na zasadzie ad hoc, – dziennikarzy wysłanych przez media
działające w ich państwie zamieszkania oraz – stażystów wewnątrzkorporacyjnych. Wdrażanie niniejszej deklaracji jest
monitorowane przez wspólny komitet w ramach jego uprawnień na mocy art. 6
niniejszej Umowy, który może zaproponować zmiany niniejszej
deklaracji, jeżeli uzna je za konieczne na podstawie doświadczeń
Umawiających się Stron. WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE WYKŁADNI
OKRESU 90 DNI W KAŻDYM OKRESIE 180-DNIOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 4
NINIEJSZEJ UMOWY Umawiające się Strony uznają,
że okres nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym,
o którym mowa w art. 4 niniejszej Umowy, oznacza albo ciągły pobyt
albo kilka następujących po sobie pobytów, których łączny
czas trwania nie przekracza 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. Pojęcie „każdy” oznacza stosowanie
ruchomego 180-dniowego okresu odniesienia, zakładającego sprawdzenie
wstecz, dla każdego dnia pobytu, ostatniego 180-dniowego okresu w celu
ustalenia, czy wymóg dotyczący nieprzekroczenia 90 dni w każdym okresie
180-dniowym pozostaje spełniony. Oznacza to między innymi, że
nieobecność przez nieprzerwany okres 90 dni umożliwia kolejny
pobyt nieprzekraczający 90 dni. WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA
POINFORMOWANIA OBYWATELI O UMOWIE DOTYCZĄCEJ ZNIESIENIA WIZ Uznając znaczenie zasady
przejrzystości dla obywateli Unii Europejskiej i obywateli Samoa,
Umawiające się Strony zgadzają się zapewnić
rozpowszechnienie pełnych informacji o treści i skutkach umowy
dotyczącej zniesienia wiz i związanych z nią kwestiach, takich
jak warunki wjazdu.