This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52015PC0106
Proposal for a COUNCIL DECISION on the conclusion of the Agreement between the European Union and Republic of Trinidad and Tobago on the short-stay visa waiver
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Trynidadu i Tobago dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Trynidadu i Tobago dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych
/* COM/2015/0106 final - 2015/0054 (NLE) */
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Trynidadu i Tobago dotyczącej zniesienia wiz krótkoterminowych /* COM/2015/0106 final - 2015/0054 (NLE) */
UZASADNIENIE 1. TŁO POLITYCZNO-PRAWNE Rozporządzenie
(WE) nr 539/2001[1]
wymienia państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać
wizę podczas przekraczania granic zewnętrznych państw
członkowskich, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu.
Rozporządzenie (WE) nr 539/2001 jest stosowane przez wszystkie
państwa członkowskie, z wyjątkiem Irlandii i Zjednoczonego
Królestwa. Rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 509/2014[2]
zmieniło rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 poprzez przeniesienie
19 państw do załącznika II zawierającego wykaz państw
trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego. Tymi
19 państwami są: Dominika, Grenada, Kiribati, Kolumbia, Mikronezja,
Nauru, Palau, Peru, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Samoa, Timor
Wschodni, Tonga, Trynidad i Tobago, Tuvalu, Vanuatu, Wyspy Marshalla, Wyspy
Salomona oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie. Przy odniesieniu do każdego z
tych państw w załączniku II zamieszczony jest przypis wskazujący,
że: „Zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia
wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która
zostanie zawarta z Unią Europejską”. Rozporządzenie
(UE) nr 509/2014 zostało przyjęte w dniu 20 maja 2014 r. i
weszło w życie w dniu 9 czerwca 2014 r. W lipcu 2014 r. Komisja
przedstawiła zalecenie dotyczące decyzji Rady
upoważniającej Komisję do rozpoczęcia negocjacji w sprawie
umów dotyczących zniesienia wiz z każdym z następujących 17
państw: Dominika, Grenada, Kiribati, Mikronezja, Nauru, Palau, Saint
Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Samoa, Timor Wschodni, Tonga, Trynidad i
Tobago, Tuvalu, Vanuatu, Wyspy Marshalla, Wyspy Salomona oraz Zjednoczone
Emiraty Arabskie[3].
W dniu 9 października 2014 r. Rada wydała wytyczne negocjacyjne dla
Komisji. Zgodnie z motywem
5 rozporządzenia (UE) nr 509/2014 oraz wspólną deklaracją
wydaną w momencie przyjęcia, Kolumbia i Peru podlegają
szczególnej procedurze, która nakazuje przeprowadzanie dodatkowej oceny
przestrzegania odpowiednich kryteriów przez te państwa, zanim Komisja
będzie mogła przedstawić Radzie zalecenia dotyczące decyzji
upoważniających do rozpoczęcia negocjacji w sprawie umów
dotyczących zniesienia wiz z tymi dwoma państwami. Państwa te
nie zostały zatem uwzględnione w powyższym zaleceniu skierowanym
do Rady. Negocjacje w sprawie umowy z Trynidadem i
Tobago oraz czterema innymi państwami Karaibów dotyczącej zniesienia
wiz otwarto w dniu 12 listopada 2014 r. w Brukseli. Podczas tego posiedzenia
przeanalizowano cały tekst projektu i osiągnięto porozumienie w
sprawie większości związanych z nim kwestii. Przedstawiciele
państw Karaibów opowiedzieli się jednak za doprecyzowaniem niektórych
postanowień w art. 6 ust. 2 lit. c), art. 8 ust. 1 i art. 8 ust. 4. Po
odbyciu szeregu nieformalnych rozmów Komisja zaakceptowała drobne zmiany
tych artykułów. Umowa została parafowana przez głównych
negocjatorów w dniu 15 grudnia 2014 r. Państwa członkowskie zostały
odpowiednio poinformowane podczas posiedzenia Grupy Roboczej ds. Wiz w Radzie w
dniu 21 listopada 2014 r. Dla Unii podstawą prawną umowy jest
art. 77 ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w
związku z jego art. 218. […]
podpisał/podpisała umowę w dniu […] w imieniu Unii. Zgodnie z
art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) TFUE, zgoda Parlamentu Europejskiego na
zawarcie umowy została udzielona w dniu [...]. 2. WYNIK NEGOCJACJI Komisja
uważa, że cele wyznaczone przez Radę w jej wytycznych
negocjacyjnych zostały osiągnięte i że projekt umowy
dotyczącej zniesienia wiz może zostać przyjęty przez Unię. Ostateczną
treść umowy można podsumować następująco: Cel Umowa stanowi, że obywatele Unii
Europejskiej i obywatele Trynidadu i Tobago mogą podróżować bez
wiz na terytorium drugiej umawiającej się strony przez okres
nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. W celu zapewnienia równego traktowania
wszystkich obywateli UE w umowie zawarto postanowienie, że Trynidad i
Tobago może zawiesić stosowanie umowy lub wypowiedzieć
umowę wyłącznie w odniesieniu do wszystkich państw
członkowskich Unii Europejskiej i że także Unia może
zawiesić stosowanie umowy lub wypowiedzieć umowę
wyłącznie w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich. Szczególną
sytuację Zjednoczonego Królestwa i Irlandii uwzględniono w preambule.
Zakres Zwolnienie z obowiązku wizowego obejmuje
wszystkie kategorie osób (posiadaczy paszportów zwykłych, dyplomatycznych,
służbowych/urzędowych i specjalnych) podróżujących we
wszelkiego rodzaju celach, z wyjątkiem w celu prowadzenia działalności
zarobkowej. W przypadku tej ostatniej kategorii każde państwo
członkowskie, jak również Trynidad i Tobago mają swobodę
nałożenia wymogów wizowych na obywateli drugiej strony, zgodnie z
obowiązującym prawem unijnym lub krajowym. W celu zapewnienia
jednolitego wprowadzania w życie umowy dołączono do niej
wspólną deklarację w sprawie wykładni kategorii osób
podróżujących w celu prowadzenia działalności zarobkowej. Czas pobytu Umowa stanowi, że obywatele Unii
Europejskiej i obywatele Trynidadu i Tobago mogą podróżować bez
wiz na terytorium drugiej umawiającej się strony przez okres
nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. Do umowy
dołączono wspólną deklarację w sprawie wykładni tego
okresu 90 dni. Umowa uwzględnia sytuację
państw członkowskich, które jeszcze nie stosują w pełni
dorobku Schengen. Dopóki państwa te nie staną się
częścią strefy Schengen bez granic wewnętrznych, zwolnienie
z obowiązku wizowego daje obywatelom Trynidadu i Tobago prawo przebywania
przez 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu na terytorium
każdego z tych państw członkowskich (Bułgarii, Chorwacji,
Cypru i Rumunii), niezależnie od okresu obliczanego dla całej strefy
Schengen. Terytorialny zakres stosowania Umowa zawiera postanowienia dotyczące jej
terytorialnego stosowania: w przypadku Francji i Niderlandów zwolnienie z
obowiązku wizowego uprawniałoby obywateli Trynidadu i Tobago do
pobytu wyłącznie na europejskim obszarze tych państw członkowskich. Deklaracje Do umowy
dołączono inne wspólne deklaracje: -
dotyczącą poinformowania obywateli o treści i skutkach umowy
dotyczącej zniesienia wiz oraz powiązanych kwestiach, takich jak
warunki wjazdu; oraz -
dotyczącą włączenia Norwegii, Islandii, Szwajcarii i
Liechtensteinu we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku
prawnego Schengen. 3. WNIOSKI W świetle powyższych ustaleń
Komisja proponuje, by Rada zatwierdziła, po uzyskaniu zgody Parlamentu
Europejskiego, Umowę między Unią Europejską a Trynidadem i
Tobago dotyczącą zniesienia wiz krótkoterminowych. 2015/0054 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy między
Unią Europejską a Republiką Trynidadu i Tobago dotyczącej
zniesienia wiz krótkoterminowych RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2
lit. a) w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a), uwzględniając wniosek Komisji
Europejskiej, uwzględniając zgodę Parlamentu
Europejskiego, a także mając na uwadze, co
następuje: (1) Komisja wynegocjowała w
imieniu Unii Europejskiej umowę z Republiką Trynidadu i Tobago (dalej
„Trynidad i Tobago”) dotyczącą zniesienia wiz krótkoterminowych
(dalej „umowa”). (2) Umowa została podpisana
w imieniu Unii Europejskiej w dniu … 2015 r. i jest stosowana tymczasowo od
tego dnia, z zastrzeżeniem możliwości jej zawarcia w
późniejszym terminie, zgodnie z decyzją Rady ……../……/UE z dnia
[………….] r. (3) Umowę tę
należy zatwierdzić. (4) Na mocy umowy ustanawia
się Wspólny Komitet ds. Zarządzania Umową, który przyjmie swój
regulamin wewnętrzny. Celowe jest wprowadzenie uproszczonej procedury
ustalania stanowiska Unii w tym przypadku. (5) Zgodnie z Protokołem w
sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do
przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz
Protokołem w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii
Europejskiej, załączonymi do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także potwierdzając, że postanowienia
tej umowy nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, STANOWI, CO NASTĘPUJE: Artykuł 1 Umowa między Unią Europejską a
Trynidadem i Tobago dotycząca zniesienia wiz krótkoterminowych zostaje
niniejszym zatwierdzona w imieniu Unii. Artykuł 2 Przewodniczący Rady dokonuje notyfikacji
przewidzianej w art. 8 ust. 1 umowy[4]. Artykuł 3 Komisja, przy wsparciu ekspertów z państw
członkowskich, reprezentuje Unię we wspólnym komitecie ekspertów
ustanowionym na mocy art. 6 umowy. Artykuł 4 Stanowisko Unii we wspólnym komitecie
ekspertów dotyczące przyjęcia jego regulaminu zgodnie z wymogami art.
6 ust. 4 umowy przyjmuje Komisja po konsultacji ze specjalnym komitetem
wyznaczonym przez Radę. Artykuł 5 Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem
jej przyjęcia. Sporządzono w Brukseli dnia r. W
imieniu Rady Przewodniczący [1] Rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15
marca 2001 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele
muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych,
oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, Dz.U. L 81 z
21.3.2001, s. 1. [2] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 509/2014 z dnia 15 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie Rady
(WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele
muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych,
oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, Dz.U. L 149 z
20.5.2014, s. 67. [3] COM (2014) 467 z 17.7.2014. [4] Termin wejścia w życie umowy zostanie
opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez
Sekretariat Generalny Rady. ZAŁĄCZNIK do wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy między
Unią Europejską a Trynidadem i Tobago dotyczącej zniesienia wiz
krótkoterminowych UMOWA między Unią Europejską a Trynidadem i
Tobago dotycząca zniesienia wiz krótkoterminowych UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”, oraz REPUBLIKA TRYNIDADU I TOBAGO, zwana dalej
„Trynidadem i Tobago”, zwane dalej łącznie
„Umawiającymi się Stronami”, MAJĄC NA UWADZE dalszy rozwój przyjaznych
stosunków między Umawiającymi się Stronami oraz pragnąc
ułatwić podróże poprzez zapewnienie bezwizowego wjazdu i pobytu
krótkoterminowego dla swoich obywateli, UWZGLĘDNIAJĄC rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 509/2014 z dnia 15 maja 2014 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające
państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas
przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są
zwolnieni z tego wymogu, m.in. poprzez przeniesienie 19 państw trzecich, w
tym Trynidadu i Tobago, do wykazu państw trzecich, których obywatele
są zwolnieni z obowiązku wizowego podczas pobytu krótkoterminowego w
państwach członkowskich Unii Europejskiej (UE), MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 1
rozporządzenia (UE) nr 509/2014 zwolnienie z obowiązku wizowego w
odniesieniu do tych 19 państw ma zastosowanie od dnia wejścia w
życie umowy dotyczącej zwolnienia z obowiązku wizowego, która
zostanie zawarta z Unią Europejską, PRAGNĄC zagwarantować przestrzeganie
zasady równego traktowania wszystkich obywateli UE, BIORĄC POD UWAGĘ, że osoby
podróżujące w celu prowadzenia działalności zarobkowej
podczas pobytu krótkoterminowego nie są objęte niniejszą
Umową i dlatego dla tej kategorii osób obowiązują w dalszym ciągu
odpowiednie przepisy prawa unijnego, prawa krajowego państw członkowskich
i prawa krajowego Trynidadu i Tobago dotyczące obowiązku wizowego lub
zwolnienia z takiego obowiązku oraz dostępu do zatrudnienia, BIORĄC POD UWAGĘ Protokół w
sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do
przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz
Protokół w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii
Europejskiej, załączone do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także potwierdzając, że
postanowienia niniejszej Umowy nie mają zastosowania do Zjednoczonego
Królestwa i Irlandii, POSTANAWIAJĄ, CO NASTĘPUJE: Artykuł 1 Cel Niniejsza Umowa stanowi, że obywatele
Unii Europejskiej i obywatele Trynidadu i Tobago mogą podróżować
bez wiz na terytorium drugiej Umawiającej się Strony przez okres
nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. Artykuł 2 Definicje Do celów niniejszej Umowy: a) „państwo członkowskie” oznacza
każde państwo członkowskie Unii Europejskiej, z wyjątkiem
Zjednoczonego Królestwa i Irlandii; b) „obywatel Unii Europejskiej” oznacza
obywatela państwa członkowskiego w rozumieniu definicji zawartej w
lit. a); c) „obywatel Trynidadu i Tobago” oznacza
każdą osobę posiadającą obywatelstwo Trynidadu i
Tobago; d) „strefa Schengen” oznacza obszar bez granic
wewnętrznych obejmujący terytoria państw członkowskich w
rozumieniu definicji zawartej w lit. a), stosujących w pełni dorobek
Schengen. Artykuł 3 Zakres stosowania 1. Obywatele Unii Europejskiej
posiadający ważny paszport zwykły, dyplomatyczny,
służbowy, urzędowy lub specjalny wydany przez państwo
członkowskie mogą wjechać na terytorium Trynidadu i Tobago i
przebywać na nim bez wizy przez okres pobytu określony w art. 4 ust.
1. Obywatele Trynidadu i Tobago posiadający
ważny paszport zwykły, dyplomatyczny, służbowy,
urzędowy lub specjalny wydany przez Trynidad i Tobago mogą
wjechać na terytorium państw członkowskich i przebywać na
nim bez wizy przez okres pobytu określony w art. 4 ust. 2. 2. Ust. 1 nie dotyczy osób
podróżujących w celu prowadzenia działalności zarobkowej. W przypadku tej kategorii osób każde
państwo członkowskie może indywidualnie podjąć
decyzję o nałożeniu obowiązku wizowego na obywateli
Trynidadu i Tobago lub o jego zniesieniu, zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia
(WE) nr 539/2001. W przypadku tej kategorii osób Trynidad i
Tobago może podjąć decyzję o nałożeniu
obowiązku wizowego na obywateli poszczególnych państw
członkowskich lub o jego zniesieniu, zgodnie ze swoim prawem krajowym. 3. Zniesienie wiz przewidziane niniejszą
Umową obowiązuje bez uszczerbku dla przepisów Umawiających
się Stron dotyczących warunków wjazdu i pobytu krótkoterminowego.
Państwa członkowskie oraz Trynidad i Tobago zastrzegają sobie
prawo do odmowy wjazdu i pobytu krótkoterminowego na ich terytorium, jeśli
którykolwiek z powyższych warunków nie jest spełniony. 4. Zniesienie wiz obowiązuje
niezależnie od środka transportu wykorzystywanego do przekroczenia
granic Umawiających się Stron. 5. Kwestie nieobjęte niniejszą
Umową są regulowane prawem unijnym, prawem krajowym państw
członkowskich i prawem krajowym Trynidadu i Tobago. Artykuł 4 Czas pobytu 1. Obywatele Unii Europejskiej mogą
przebywać na terytorium Trynidadu i Tobago przez okres
nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. 2. Obywatele Trynidadu i Tobago mogą
przebywać na terytorium państw członkowskich stosujących w
pełni dorobek Schengen przez okres nieprzekraczający 90 dni w
każdym okresie 180-dniowym. Okres ten jest obliczany niezależnie od
jakiegokolwiek pobytu w państwie członkowskim, które nie stosuje
jeszcze w pełni dorobku Schengen. Obywatele Trynidadu i Tobago mogą
przebywać na terytorium każdego państwa członkowskiego,
które nie stosuje jeszcze w pełni dorobku Schengen, przez okres
nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym, niezależnie
od okresu pobytu obliczanego dla terytorium państw członkowskich
stosujących w pełni dorobek Schengen. 3. Niniejsza Umowa nie ma wpływu na
możliwość przedłużenia przez Trynidad i Tobago oraz
państwa członkowskie okresu pobytu ponad okres 90 dni zgodnie z
prawem krajowym i unijnym. Artykuł 5 Terytorialny zakres stosowania 1. W przypadku Republiki Francuskiej
postanowienia niniejszej Umowy stosuje się tylko do jej europejskiego
terytorium. 2. W przypadku Królestwa Niderlandów
postanowienia niniejszej Umowy stosuje się tylko do jego europejskiego
terytorium. Artykuł 6 Wspólny komitet ds. zarządzania
umową 1. Umawiające się Strony
powołują wspólny komitet ekspertów (zwany dalej „komitetem”), w
skład którego wchodzą przedstawiciele Unii Europejskiej i
przedstawiciele Trynidadu i Tobago. Unię reprezentuje Komisja Europejska. 2. Komitet wykonuje m.in. następujące
zadania: a) monitorowanie wykonania niniejszej Umowy; b) proponowanie zmian lub uzupełnień
niniejszej Umowy; c) przedstawianie zaleceń w sprawie
rozstrzygnięcia sporów dotyczących interpretacji lub stosowania
postanowień niniejszej Umowy. 3. Posiedzenia komitetu zwoływane są
w każdym przypadku, gdy jest to niezbędne, na wniosek jednej z
Umawiających się Stron. 4. Komitet uchwala swój regulamin
wewnętrzny. Artykuł 7 Stosunek między niniejszą Umową
a istniejącymi dwustronnymi umowami między państwami członkowskimi
a Trynidadem i Tobago dotyczącymi zniesienia wiz Niniejsza Umowa jest nadrzędna wobec
postanowień wszelkich dwustronnych umów lub ustaleń zawartych
między poszczególnymi państwami członkowskimi a Trynidadem i
Tobago w zakresie, w którym ich postanowienia dotyczą kwestii
objętych niniejszą Umową. Artykuł 8 Przepisy końcowe 1. Niniejsza Umowa zostaje ratyfikowana lub
zatwierdzona przez Umawiające się Strony zgodnie z ich
wewnętrznymi procedurami i wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego
miesiąca następującego po dacie późniejszego z dwóch
zawiadomień, w których Umawiające się Strony dokonają
wzajemnej notyfikacji o zakończeniu wyżej wymienionych procedur. 2. Niniejsza Umowa zostaje zawarta na czas
nieokreślony, z zastrzeżeniem możliwości jej wypowiedzenia
zgodnie z ust. 5. 3. Niniejszą Umowę można
zmienić za pisemnym porozumieniem Umawiających się Stron. Zmiany
wchodzą w życie po dokonaniu przez Umawiające się Strony
wzajemnej notyfikacji o zakończeniu ich wewnętrznych procedur, które
są niezbędne w tym celu. 4. Każda z Umawiających się
Stron może zawiesić stosowanie wszystkich lub niektórych
postanowień niniejszej Umowy, zwłaszcza ze względu na
porządek publiczny, ochronę bezpieczeństwa narodowego, ochronę
zdrowia publicznego, nielegalną imigrację lub ponowne wprowadzenie
obowiązku wizowego przez jedną z Umawiających się Stron. O
decyzji w sprawie zawieszenia stosowania niniejszej Umowy należy
zawiadomić drugą Umawiającą się Stronę nie
później niż 2 miesiące przed jej wejściem w życie. Z
chwilą ustania powodów zawieszenia stosowania niniejszej Umowy
Umawiająca się Strona, która zawiesiła stosowanie niniejszej
Umowy, bezzwłocznie zawiadamia o tym fakcie drugą
Umawiającą się Stronę i cofa zawieszenie. 5. Każda z Umawiających się
Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę w drodze pisemnego
zawiadomienia drugiej Strony. Niniejsza Umowa przestaje obowiązywać
po upływie 90 dni od daty takiego zawiadomienia. 6. Trynidad i Tobago może zawiesić
stosowanie niniejszej Umowy lub wypowiedzieć niniejszą Umowę
wyłącznie w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich. 7. Unia może zawiesić stosowanie
niniejszej Umowy lub wypowiedzieć niniejszą Umowę
wyłącznie w odniesieniu do wszystkich swoich państw
członkowskich. Sporządzono w Brukseli w dwóch
egzemplarzach w każdym z następujących języków: angielskim,
bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim,
fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim,
maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim,
słowackim, słoweńskim, szwedzkim, rumuńskim,
węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na
równi autentyczny. WSPÓLNA DEKLARACJA W ODNIESIENIU DO ISLANDII,
NORWEGII, SZWAJCARII I LIECHTENSTEINU Umawiające się Strony przyjmują
do wiadomości ścisłe związki między Unią
Europejską a Norwegią, Islandią, Szwajcarią i
Liechtensteinem, w szczególności na mocy umów z dnia 18 maja 1999 r. i 26
października 2004 r. dotyczących włączenia tych państw
we wprowadzanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen. W związku z tym pożądane jest,
aby władze Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu, z jednej
strony, oraz władze Trynidadu i Tobago, z drugiej strony, zawarły
niezwłocznie dwustronne umowy dotyczące zniesienia wiz
krótkoterminowych na podobnych warunkach, jak niniejsza Umowa. WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE WYKŁADNI
KATEGORII OSÓB PODRÓŻUJĄCYCH W CELU PROWADZENIA
DZIAŁALNOŚCI ZAROBKOWEJ, O KTÓREJ MOWA W ART. 3 UST. 2 NINIEJSZEJ
UMOWY Pragnąc zapewnić spójną
wykładnię, Umawiające się Strony uzgadniają na
potrzeby niniejszej Umowy, że kategoria osób prowadzących
działalność zarobkową obejmuje osoby
wjeżdżające w celu wykonywania działalności
zawodowej/pracy za wynagrodzeniem na terytorium innej Umawiającej się
Strony jako pracownik lub dostawca usług. Kategoria ta nie obejmuje: – przedsiębiorców, tj. osób
podróżujących w celu rozmów biznesowych (bez zatrudnienia w
państwie drugiej Umawiającej się Strony), – sportowców i artystów wykonujących
działalność na zasadzie ad hoc, – dziennikarzy wysłanych przez media
działające w ich państwie zamieszkania oraz – stażystów wewnątrzkorporacyjnych. Wdrażanie niniejszej deklaracji jest
monitorowane przez wspólny komitet w ramach jego uprawnień na mocy art. 6
niniejszej Umowy, który może zaproponować zmiany niniejszej
deklaracji, jeżeli uzna je za konieczne na podstawie doświadczeń
Umawiających się Stron. WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE WYKŁADNI
OKRESU 90 DNI W KAŻDYM OKRESIE 180-DNIOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 4
NINIEJSZEJ UMOWY Umawiające się Strony uznają,
że okres nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym,
o którym mowa w art. 4 niniejszej Umowy, oznacza albo ciągły pobyt
albo kilka następujących po sobie pobytów, których łączny
czas trwania nie przekracza 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. Pojęcie „każdy” oznacza stosowanie
ruchomego 180-dniowego okresu odniesienia, zakładającego sprawdzenie
wstecz, dla każdego dnia pobytu, ostatniego 180-dniowego okresu w celu
ustalenia, czy wymóg dotyczący nieprzekroczenia 90 dni w każdym
okresie 180-dniowym pozostaje spełniony. Oznacza to między innymi,
że nieobecność przez nieprzerwany okres 90 dni umożliwia
kolejny pobyt nieprzekraczający 90 dni. WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA
POINFORMOWANIA OBYWATELI O UMOWIE DOTYCZĄCEJ ZNIESIENIA WIZ Uznając znaczenie zasady
przejrzystości dla obywateli Unii Europejskiej i obywateli Trynidadu i
Tobago, Umawiające się Strony zgadzają się zapewnić
rozpowszechnienie pełnych informacji o treści i skutkach umowy
dotyczącej zniesienia wiz i związanych z nią kwestiach, takich
jak warunki wjazdu.