52014PC0714

UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

Jednym z priorytetów Komisji jest zapewnienie, aby dorobek prawny UE był aktualny i spełniał wyznaczone cele. Już w zawartym w dniu 16 grudnia 2003 r. porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa[1] Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgodniły, że należy ograniczyć ilość przepisów Unii Europejskiej w drodze uchylania aktów prawnych, które nie mają już zastosowania. Takie akty powinny być usuwane z dorobku prawnego Unii Europejskiej, aby zwiększać przejrzystość i podnosić poziom pewności dla wszystkich obywateli i wszystkich państw członkowskich.

Jest to zgodne z polityką, jaką Komisja realizuje w kontekście sprawności regulacyjnej. W swoim opublikowanym w czerwcu 2014 r. komunikacie pt. „Program sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT): aktualna sytuacja i perspektywa”[2] Komisja potwierdziła, że bada dorobek UE pod kątem współpracy policyjnej i współpracy sądowej w sprawach karnych, w celu identyfikacji aktów, które mogłyby zostać uchylone ze względu na wygaśnięcie okresu przejściowego ustanowionego w Traktatach.

Komisja zakończyła właśnie swoją ocenę aktów prawnych związanych z przestrzenią wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, włącznie z dorobkiem prawnym w obrębie dawnego trzeciego filaru. Liczne akty prawne przyjęte w ciągu ostatnich dziesięcioleci nie wywołują już skutków prawnych. Nie są one już istotne ze względu na swój tymczasowy charakter lub w związku z włączeniem ich treści do kolejnych aktów prawnych. Ze względu na pewność prawa Komisja proponuje, by środki określone w niniejszym wniosku zostały uchylone przez Parlament Europejski i Radę.

I. Decyzja Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (93)14 w sprawie poprawy praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami[3] dotyczyła jedynie sytuacji, w której państwo członkowskie odmówiło praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami. Decyzja ta przestała być aktualna wraz z wejściem w życie Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej,[4] która przewiduje szerszą współpracę między nimi również w obszarze polityki walki z narkotykami.

II. Deklaracja Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (97) decl. 13 rev 2[5] dotyczy sytuacji związanych z uprowadzeniem małoletniego lub bezprawnym zabraniem małoletniego spod opieki osoby, której przyznano prawo opieki, przez jednego z rodziców. Deklaracja ta przestała być aktualna wraz z wejściem w życie rozporządzenia 562/2006[6] oraz decyzji wykonawczej Komisji 2013/115/UE[7] wprowadzających nowe zasady kontroli małoletnich podczas przekraczania granicy zewnętrznej oraz w związku z powiązaną działalnością biura SIRENE.

III. Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (98) 52[8] zatwierdzono podręcznik Schengen dotyczący transgranicznej współpracy policji, mający pomóc państwom członkowskim w przeprowadzaniu operacji transgranicznych. Decyzja ta przestała być aktualna po tym, jak treść podręcznika została uwzględniona w opublikowanym niedawno zaktualizowanym katalogu zaleceń dotyczących właściwej realizacji dorobku Schengen oraz najlepszych praktyk: współpracy policyjnej[9], podręcznika dotyczącego operacji transgranicznych [10] oraz kompendium na temat oficerów łącznikowych odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa [11].

IV. W decyzji Rady 2008/173/WE[12] określono szczegółowy zakres, organizację, koordynację i procedury zatwierdzania dla niektórych testów systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) na potrzeby dokonania oceny, czy na etapie rozwoju SIS II mógł funkcjonować zgodnie z wymogami technicznymi i funkcjonalnymi zdefiniowanymi w aktach prawnych dotyczących SIS II. Decyzja wyczerpała swoje skutki prawne z chwilą uruchomienia SIS II w dniu 9 kwietnia 2013 r.

2.           WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW

Dialog dotyczący określenia środków należących do dorobku prawnego w obrębie dawnego trzeciego filaru, które przestały być aktualne, prowadzony był na przestrzeni 2014 r. przez Komisję oraz przedstawicieli państw członkowskich i Sekretariatu Rady; prowadzono go w ramach Grupy Przyjaciół Prezydencji, powołanej w celu rozpatrzenia wszystkich kwestii powiązanych z zakończeniem pięcioletniego okresu przejściowego, o którym mowa w art. 10 Protokołu 36 dołączonego do Traktatów.

3.           ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

Krótki opis proponowanych środków

Niniejszy wniosek uchyla niektóre akty prawne w dziedzinie współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych, które zostały zidentyfikowane jako nieaktualne.

Podstawa prawna

Podstawą prawną dla uchylenia decyzji Komitetu Wykonawczego z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie poprawy praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami (SCH/Com-ex (93)14) jest art. 82 ust. 1 lit. d) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Podstawą prawną dla uchylenia deklaracji Komitetu Wykonawczego z dnia 9 lutego 1998 r. w sprawie uprowadzania małoletnich (SCH/Com-ex(97) decl. 13 rev 2) jest art. 87 ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

Podstawą prawną dla uchylenia decyzji Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie transgranicznej współpracy policyjnej w obszarze zapobiegania przestępstwom i ich wykrywania (SCH/Com-ex (98)52) jest art. 87 ust. 2 lit. c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Podstawą prawną dla uchylenia decyzji Rady 2008/173/WE z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie testów systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) jest art. 87 ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Zasady pomocniczości i proporcjonalności Środki, których dotyczy niniejszy wniosek, przestały być aktualne, jako że ich treść została włączona do kolejnych aktów prawnych lub jako że nie mają już odniesienia z uwagi na ich tymczasowy charakter. W związku z tym uchylenie przedmiotowych środków jest zgodne z zasadami pomocniczości i proporcjonalności. Zadaniem prawodawcy Unii jest przyjęcie środków niezbędnych do osiągnięcia tego celu.

Wybór instrumentów

Proponowany instrument: Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady.

4.           WPŁYW NA BUDŻET

Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet.

2014/0338 (COD)

Wniosek

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

uchylająca niektóre akty prawne w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 82 ust. 1 lit. d) oraz art. 87 ust. 2 lit. a) i c),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Zwiększenie przejrzystości prawa unijnego jest zasadniczym elementem strategii lepszego stanowienia prawa wdrażanego przez instytucje Unii. W tym kontekście należy usunąć z pozostającego w mocy prawodawstwa akty prawne, które nie służą już żadnym celom.

(2)       Liczne akty prawne przyjęte w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych przestały być aktualne ze względu na swój tymczasowy charakter lub ze względu na fakt, że ich treść została włączona do kolejnych aktów prawnych, mimo że nie zostały one uchylone.

(3)       Decyzja Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (93)14[13] miała na celu poprawę praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami jedynie w przypadku odmowy współpracy złożonej przez państwo członkowskie. Decyzja ta przestała być aktualna wraz z wejściem w życie Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej,[14] która przewiduje szerszą współpracę między nimi również w obszarze polityki walki z narkotykami.

(4)       Deklaracja Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (97) decl. 13 rev 2[15] dotyczy sytuacji związanych z uprowadzeniem małoletniego lub bezprawnym zabraniem małoletniego spod opieki osoby której przyznano prawo opieki, przez jednego z rodziców. Deklaracja ta przestała być aktualna wraz z wejściem w życie rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady[16] oraz decyzji wykonawczej Komisji 2013/115/UE[17] wprowadzających nowe zasady kontroli małoletnich podczas przekraczania granicy zewnętrznej oraz w związku z powiązaną działalnością biur SIRENE.

(5)       Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (98) 52[18] zatwierdzono podręcznik Schengen dotyczący transgranicznej współpracy policji, mający pomóc państwom członkowskim w przeprowadzaniu operacji transgranicznych. Decyzja ta przestała być aktualna po tym, jak treść podręcznika została uwzględniona w opublikowanym niedawno zaktualizowanym katalogu zaleceń dotyczących właściwej realizacji dorobku Schengen oraz najlepszych praktyk: współpracy policyjnej, podręcznika dotyczącego operacji transgranicznych oraz kompendium na temat oficerów łącznikowych odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa.

(6)       W decyzji Rady 2008/173/WE[19] określono szczegółowy zakres, organizację, koordynację i procedury zatwierdzania dla niektórych testów systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) na potrzeby dokonania oceny, czy na etapie rozwoju SIS II mógł funkcjonować zgodnie z wymogami technicznymi i funkcjonalnymi zdefiniowanymi w aktach prawnych dotyczących SIS II. Decyzja wyczerpała swoje skutki prawne z chwilą uruchomienia SIS II w dniu 9 kwietnia 2013 r.

(7)       Ze względów pewności prawnej i przejrzystości powyższe nieaktualne decyzje i deklaracje należy uchylić.

(8)       W związku z tym, że cel niniejszej decyzji, a mianowicie uchylenie niektórych nieaktualnych aktów prawnych Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, nie może zostać osiągnięty przez państwa członkowskie, a jedynie na szczeblu unijnym, niniejsza decyzja spełnia wymogi zasady pomocniczości określone w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(9)       Zgodnie z art. 1 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji.

(10)     Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w których Irlandia uczestniczy zgodnie z art. 5 Protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji Rady 2002/192/WE.[20]

(11)     W dniu 24 lipca 2013 r. Zjednoczone Królestwo złożyło powiadomienie, o którym mowa w art. 10 ust. 4 akapit pierwszy Protokołu (nr 36) w sprawie postanowień przejściowych, że nie akceptuje, w odniesieniu do aktów prawnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 wspomnianego protokołu, uprawnień instytucji, o których mowa w art. 10 ust. 1 protokołu. W związku z powyższym wszystkie akty prawne, o których mowa w art. 10 ust. 1 wspomnianego protokołu, przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa z dniem 1 grudnia 2014 r. W dniu 20 listopada 2014 r. Zjednoczone Królestwo złożyło powiadomienie, o którym mowa w art. 10 ust. 5 tego Protokołu. Zjednoczone Królestwo powiadomiło, ze skutkiem od dnia 1 grudnia 2014 r., o swoim życzeniu uczestniczenia w 35 aktach, które w przeciwnym razie przestałyby wobec niego obowiązywać, ze skutkiem od tego samego dnia na podstawie art. 10 ust. 4 tego samego Protokołu. Wykaz 35 zgłoszonych aktów nie obejmuje aktów, o których mowa w niniejszej decyzji. W związku z tym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji.

(12)     W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[21], które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 decyzji Rady 1999/437/WE[22].

(13)     W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[23], które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/149/WSiSW[24].

(14)     W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu protokołu podpisanego między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[25], należących do dziedziny określonej w art. 1decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/349/UE[26],

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Uchylenie nieaktualnych aktów prawnych

Uchyla się decyzje Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (93)14 i (98)52, deklarację Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (97) decl. 13 REV 2 oraz decyzję Rady 2008/173/WE.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego           W imieniu Rady

Przewodniczący                                             Przewodniczący

[1]               Dz.U. C 321 z 31.12.2003, s. 1.

[2]               COM (2014) 368 final z 18.6.2014.

[3]           Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie poprawy praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami (SCH/Com-ex (93) 14) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 427).

[4]               Konwencja z dnia 29 maja 2000 r., ustanowiona przez Radę zgodnie z art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej o pomocy prawnej w sprawach karnych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej, i Protokół ustanowiony przez Radę zgodnie z art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej do Konwencji  o pomocy prawnej w sprawach karnych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej (Dz.U. C 326 z 21.11.2001).

[5]               Deklaracja Komitetu Wykonawczego z dnia 9 lutego 1998 r. w sprawie uprowadzania małoletnich (SCH/Com-ex(97) decl. 13 rev 2) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 436).

[6]               Rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1-32).

[7]               Decyzja wykonawcza Komisji 2013/115/UE z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie przyjęcia podręcznika SIRENE i innych środków wykonawczych dla systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. 71 z 14.3.2013 r., s. 1).

[8]               Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podręcznika transgranicznej współpracy policji (SCH/Com-ex (98) 52) (Dz.U. 239 z 22.9.2000, s. 408).

[9]               15785/2/10 REV 2 z dnia 25 stycznia 2011 r.

[10]             10505/2/09 REV 2 z dnia 3 września 2009 r.

[11]          10504/2/09 REV 2, z dnia 17 lipca 2009 r.

[12]             Decyzja Rady 2008/173/WE z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie testów systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 57 z 1.3.2008, s. 14).

[13]          Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie poprawy praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami (SCH/Com-ex (93) 14) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 427).

[14]             Konwencja z dnia 29 maja 2000 r., ustanowiona przez Radę zgodnie z art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej, o pomocy prawnej w sprawach karnych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej (Dz.U. C 197 z 12.7.2000, s. 3) oraz Protokół ustanowiony o przez Radę zgodnie z art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej do Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej (Dz.U. C 326 z 21.11.2001).

[15]             Deklaracja Komitetu Wykonawczego z dnia 9 lutego 1998 r. w sprawie uprowadzania małoletnich (SCH/Com-ex(97) decl. 13 rev 2) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 436).

[16]             Rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1).

[17]             Decyzja wykonawcza Komisji 2013/115/UE z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie przyjęcia podręcznika SIRENE i innych środków wykonawczych dla systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. 71 z 14.3.2013 r., s. 1).

[18]             Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podręcznika transgranicznej współpracy policji (SCH/Com-ex (98) 52) (Dz.U. 239 z 22.9.2000, s. 408).

[19]             Decyzja Rady 2008/173/WE z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie testów systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 57 z 1.3.2008, s. 14).

[20]             Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.

[21]             Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.

[22]             Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).

[23]             Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.

[24]             Decyzja Rady 2008/149/WSiSW z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 50).

[25]             Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 3.

[26]             Decyzja Rady 2011/349/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się w szczególności do współpracy sądowej w sprawach karnych i współpracy policji (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 1).