52014PC0585

UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

W dniu 17 lipca 2014 r. zakończono negocjacje z Ekwadorem dotyczące jego przystąpienia do Umowy o handlu zawartej między UE a Kolumbią i Peru. W wyniku tych negocjacji w dniu […] parafowano protokół przystąpienia przez Ekwador do umowy (zwany dalej „protokołem przystąpienia”).

Aby uniknąć zbędnych zakłóceń w handlu podczas okresu oczekiwania na zakończenie procedur zatwierdzenia i wprowadzenia w życie protokołu przyjęcia, konieczne jest zapewnienie, że cła stosowane w dniu parafowania protokołu przystąpienia nie zostaną podniesione i że nie zostaną nałożone nowe cła na produkty pochodzące z Ekwadoru. W tym celu w rozporządzeniu, którego dotyczy wniosek, przewidziano utrzymanie poziomu stawek celnych stosowanych wobec Ekwadoru w dniu parafowania protokołu przystąpienia.

Rozporządzenie będzie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia, w którym upłynie sześć miesięcy od wejścia w życie protokołu przystąpienia (bądź, w stosownym przypadku, od rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania), lub do dnia 31 grudnia 2016 r., w zależności od tego, która data przypada wcześniej. Okres ten jest niezbędny, by zapewnić wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie wszystkich niezbędnych procedur w UE, jak również w Ekwadorze, służących rozpoczęciu stosowania protokołu przystąpienia. Dodatkowe opóźnienia mogą wystąpić w związku z niezbędnymi konsultacjami i zatwierdzeniem protokołu przystąpienia przez Kolumbię i Peru przed podjęciem przez Komisję decyzji w odniesieniu do wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania oraz w sprawie zawarcia protokołu przystąpienia. Ewentualny sześciomiesięczny okres, podczas którego równocześnie będzie obowiązywało rozporządzenie i stosowany będzie protokół przystąpienia, uznawany jest za niezbędny, aby umożliwić podmiotom gospodarczym dostosowanie się do nowych procedur celnych.

2.           WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW

Nie dotyczy.

3.           ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

Podstawą prawną tego wniosku jest art. 207 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

4.           WPŁYW NA BUDŻET

Rozporządzenie, którego dotyczy wniosek, utrzymuje obecne zasady dostępu do rynku i w tym sensie nie ma dodatkowego finansowego wpływu na budżet UE. Jego niestosowanie wiązałoby się jednak z możliwym wzrostem dochodów z ceł.

Wysokość tych dochodów trudno jest przewidzieć, przy czym w każdym przypadku byłyby one stosunkowo niewielkie. Oszczędności z tytułu ceł osiągnięte w ramach obecnego systemu dostępu do rynku, z którego korzysta Ekwador, a który przestaje obowiązywać w dniu 1 stycznia 2015 r., wynoszą ok. 215 mln EUR (na podstawie danych z 2013 r.). Wywóz z Ekwadoru do UE jest wysoce skoncentrowany i 95 % tych oszczędności pochodzi z wywozu zasadniczo pięciu grup produktów, obłożonych cłem w wysokości średnio 16 %. W związku z powyższym zastosowanie ceł erga omnes w odniesieniu do tych produktów znacząco zmniejszyłoby ich wywóz do UE, dodatkowo zmniejszając w ten sposób ich faktyczny wpływ na budżet UE.

2014/0287 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie traktowania taryfowego towarów pochodzących z Ekwadoru

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       W Umowie o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony (zwanej dalej „umową”) podpisanej w dniu 26 czerwca 2012 r. przewidziano w art. 329 możliwe przystąpienie do umowy innych państw członkowskich Wspólnoty Andyjskiej.

(2)       W odpowiedzi na wniosek Ekwadoru o ponowne rozpoczęcie negocjacji z Unią, których celem było przyjęcie Ekwadoru jako strony umowy, w 2014 r. przeprowadzono negocjacje między Unią a Ekwadorem. W wyniku tych negocjacji w dniu […] parafowano protokół przystąpienia przez Ekwador do umowy (zwany dalej „protokołem przystąpienia”).

(3)       Po parafowaniu protokołu przyjęcia niezbędne jest tymczasowe uzgodnienie na zasadzie wzajemności służące utworzeniu obszaru wolnego handlu z Ekwadorem, w celu uniknięcia zbędnych zakłóceń w handlu. W związku z powyższym od dnia 1 stycznia 2015 r. cła mające zastosowanie w dniu parafowania protokołu przyjęcia nie ulegają podwyższeniu ani na produkty pochodzące z Ekwadoru nie są nakładane nowe cła.

(4)       W niniejszym rozporządzeniu przewidziano zatem utrzymanie od dnia 1 stycznia 2015 r. poziomu stawek celnych stosowanych wobec Ekwadoru w [dniu parafowania protokołu przystąpienia].

(5)       Środek ten pozostaje bez wpływu na środki podjęte na mocy rozporządzeń Rady (WE) nr 597/2009[1], 1225/2009[2] lub 260/2009[3].

(6)       Warunkiem stosowania traktowania taryfowego zagwarantowanego w niniejszym rozporządzeniu jest powstrzymanie się przez Ekwador od wprowadzania nowych ceł lub opłat o skutku równoważnym lub nowych ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym wobec przywozu pochodzącego z Unii lub od podnoszenia obecnych poziomów ceł lub opłat lub od wprowadzania wszelkich innych ograniczeń od [daty parafowania protokołu przystąpienia].

(7)       W celu zapewnienia, że Ekwador będzie w dalszym ciągu przestrzegał najważniejszych międzynarodowych konwencji dotyczących praw człowieka i praw pracowniczych, ochrony środowiska i zasad dobrych rządów, stosowanie niniejszego środka powinno być uzależnione od ciągłego i skutecznego wdrażania tych konwencji.

(8)       Aby zapobiec wszelkiemu ryzyku oszustwa, uprawnienie do korzystania z traktowania taryfowego przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu powinno być uwarunkowane przestrzeganiem przez Ekwador odpowiednich reguł pochodzenia produktów i związanych z nimi procedur.

(9)       Konieczne jest przewidzenie stosowania ceł określonych w ramach zwykłej wspólnej taryfy celnej w przypadku wszelkich produktów pochodzących z Ekwadoru stwarzających poważne trudności lub grożących stworzeniem takich trudności dla unijnych producentów produktów podobnych lub bezpośrednio konkurujących, z zastrzeżeniem przeprowadzenia dochodzenia przez Komisję.

(10)     W przypadku niespełnienia któregokolwiek z warunków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu Komisja powinna być uprawniona do czasowego zawieszenia, w całości lub w części, przewidzianego w nim traktowania taryfowego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011[4].

(11)     Niniejsze rozporządzenie ma obowiązywać do dnia, w którym upłynie sześć miesięcy od wejścia w życie protokołu przystąpienia, bądź od daty rozpoczęcia stosowania odpowiednich przepisów protokołu przystąpienia, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2016 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a)           „traktowanie taryfowe” oznacza stawkę celną i traktowanie stosowane wobec towarów pochodzących z Ekwadoru zgodnie z zasadami określonymi w art. 2 ;

b)           „cła określone we Wspólnej Taryfie Celnej” oznaczają cła wyszczególnione w części drugiej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87[5], ze zmianami, z wyjątkiem ceł ustanowionych w ramach kontyngentów taryfowych;

c)           „produkt(y) pochodzący(-e) z Ekwadoru” oznacza produkt(y) odpowiadający(-e) wymogom pochodzenia określonym w tytule II rozdział 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92[6] oraz, w zależności od rodzaju traktowania taryfowego, zgodnie z przepisami tytułu IV rozdział 1 art. 2 lub rozdziałem 2 sekcja 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93[7].

Artykuł 2

Traktowanie taryfowe

1.           Cła stosowane wobec produktów pochodzących z Ekwadoru w dniu [data parafowania protokołu] nie są podnoszone, jak również po tym terminie nie są nakładane na te produkty żadne nowe cła.

2.           Traktowanie taryfowe przewidziane w ust. 1 stosuje się bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków przedsięwziętych na mocy rozporządzeń (WE) nr 597/2009, 1225/2009 lub 260/2009.

Artykuł 3

Warunki korzystania z uprawnienia do traktowania taryfowego

Uprawnienie do korzystania z traktowania taryfowego określonego w art. 2 jest uzależnione od:

a)           zapewnienia zgodności z regułami pochodzenia, o których mowa w art. 1 lit. c) związanymi z nimi procedurami, w tym, odpowiednio, przepisami dotyczącymi skutecznej współpracy administracyjnej mającymi zastosowanie w dniu [data parafowania protokołu przystąpienia];

b)           powstrzymania się przez Ekwador od wprowadzania nowych ceł lub opłat o skutku równoważnym i nowych ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym wobec przywozu z Unii lub od podnoszenia obecnych poziomów ceł lub opłat lub od wprowadzania wszelkich innych ograniczeń od [daty parafowania protokołu przystąpienia];

c)           utrzymania procesu ratyfikacji i skutecznego wdrażania przez Ekwador paktów, konwencji i protokołów wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, oraz przyjęcia bez zastrzeżeń wymogów w zakresie sprawozdawczości, regularnego monitorowania i dokonywania przeglądów rejestrów postępów w zakresie wdrażania zgodnie z przepisami paktów, konwencji i protokołów, które ratyfikował;

d)           współpracy z Unią Europejską i udostępniania wszelkich niezbędnych informacji służących ocenie przestrzegania przez Ekwador wymogów określonych w lit. c);

e)           dokładania przez Ekwador ciągłych starań w celu podpisania i ratyfikowania protokołu przyjęcia do Umowy o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony.

Artykuł 4

Tymczasowe zawieszenie

Jeżeli Komisja stwierdzi, że istnieją wystarczające dowody nieprzestrzegania warunków określonych w art. 3, może przyjąć akty wykonawcze w celu czasowego zawieszenia traktowania taryfowego w odniesieniu do wszystkich lub tylko niektórych produktów pochodzących z Ekwadoru. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 6 ust. 2.

Artykuł 5

Klauzula ochronna

W przypadku gdy produkt pochodzący z Ekwadoru jest przywożony w ilościach lub po cenach, które wywołują lub grożą wywołaniem poważnych trudności dla producentów unijnych podobnych lub bezpośrednio konkurujących produktów, możliwe jest przywrócenie ceł określonych we Wspólnej Taryfie Celnej na ten produkt, zgodnie z regułami proceduralnymi określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 19/2013[8], mutatis mutandis.

Artykuł 6

Procedura komitetowa

1.           W celu wykonania art. 4 niniejszego rozporządzenia Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na podstawie art. 248a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.           W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 7

Wejście w życie, stosowanie i wygaśnięcie

1.           Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.           Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.

3.           Niniejsze rozporządzenie przestaje obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od wejścia w życie protokołu przystąpienia bądź, w stosownym przypadku, od rozpoczęcia jego tymczasowego stosowania lub w dniu 31 grudnia 2016 r., w zależności od tego, która data przypada wcześniej. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienie w przypadku, gdy niniejsze rozporządzenie przestałoby obowiązywać przed dniem 31 grudnia 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego           W imieniu Rady

Przewodniczący                                             Przewodniczący

[1]               Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93).

[2]               Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51).

[3]               Rozporządzenie Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1).

[4]               Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

[5]               Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie wspólnej taryfy celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

[6]               Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).

[7]               Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).

[8]               Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 19/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie wprowadzenia w życie dwustronnej klauzuli ochronnej i mechanizmu stabilizacyjnego dotyczącego bananów, zawartych w Umowie o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony (Dz.U. L 17 z 19.1.2013, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

Pakty, konwencje i protokoły, o których mowa w art. 3 lit. c)

Podstawowe konwencje ONZ i Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące przestrzegania podstawowych praw człowieka i praw pracowniczych

1.           Konwencja w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa (1948 r.)

2.           Międzynarodowa konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej (1965 r.)

3.           Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (1966 r.)

4.           Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (1966 r.)

5.           Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (1979 r.)

6.           Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (1984 r.)

7.           Konwencja o prawach dziecka (1989 r.)

8.           Konwencja dotycząca pracy przymusowej lub obowiązkowej (nr 29) (1989 r.)

9.           Konwencja dotycząca wolności związkowej i ochrony praw związkowych (nr 87) (1948 r.)

10.         Konwencja dotycząca stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych (nr 98) (1949 r.)

11.         Konwencja dotycząca jednakowego wynagrodzenia dla pracujących mężczyzn i kobiet za pracę jednakowej wartości (nr 100) (1951 r.)

12.         Konwencja dotycząca zniesienia pracy przymusowej (nr 105) (1957 r.)

13.         Konwencja dotycząca dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu (nr 111) (1958 r.)

14.         Konwencja dotycząca najniższego wieku dopuszczenia do zatrudnienia (nr 138) (1973 r.)

15.         Konwencja dotycząca zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci (nr 182) (1999 r.)

Konwencje dotyczące środowiska naturalnego oraz zasad dobrych rządów

16.         Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (1973 r.)

17.         Protokół montrealski w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (1987 r.)

18.         Konwencja bazylejska o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych (1989 r.)

19.         Konwencja o różnorodności biologicznej (1992 r.)

20.         Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (1992 r.)

21.         Protokół kartageński o bezpieczeństwie biologicznym (2000 r.)

22.         Konwencja sztokholmska w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (2001 r.)

23.         Protokół z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (1998 r.)

24.         Jednolita Konwencja Organizacji Narodów Zjednoczonych o środkach odurzających (1961 r.)

25.         Konwencja Organizacji Narodów Zjednoczonych o substancjach psychotropowych (1971 r.)

26.         Konwencja Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi (1988 r.)

27.         Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji (2004 r.)